N°. 130 1915
Donderdag 4 November.
102de jaargang.
ÖESCH
Da uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- snVrydagavond
uitgezonderd op feestdagen.
Prji per kwartaal, in Goes f 0,15, bulten Goes, franco f 1,03.
AfzonderRjke noinmcrs 5 sent,
"iEaendlna: van advertenties op Maandag, Woensdag
en VFJJDA.G vóór IS uien,
RAMT.
De prgs der gewone advertentiSn ie van 1-6 regels 50 et., elke regel meer 10e»
BJ directe opgaaf van driemaal paateing deraelfde advertentie word»
de pry» slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, haweljk- en doodsberichten en de daarop betrekking hebbende
dankbetuigingen worden van 1—10 regale k 1,— berekend
Szwfsantamsri 5 t«at.
Teleloonnum*t<>r 88. Sireeteav W. vak Barnbvïu». Uitgave va» de Nsaml. Vesaootsrtap „Gsessee Courant". Hoofdredacteur W. J. 0. vak Sakiïm.
Buitenland.
De alrild In en bulten Europa.
Vredesgeruchten, hoe dikwijls zlju
zj niet opgedoken zonder dat iemand
wiBt vanwaar ze kwamen, hoeveel
hoop hebben zj niet reeds gebracht
in de harten van dnisenden, die in
angstige spanning naar het eerste licht
In de duistere tyden van den massa
moord speurden
Hoe nikwfjls zjn zj niet opgedoken,
maar ook, hoe zjn ze telkens weer
verdwenen even geheimzinnig als zj
ter wereld kwamen?
Geen enkele staat, bang van zwak
heid en uitputting van krachten be
schuldigd te worden, durfde ze voor
zjn rekening nomen en iedere oor
logvoerende mogendheid haastte zich,
zoo Bpoedlg mogeli}k ten sterkBte te
ontkennen, dat die vrcdesgernchlen
opzettelijk door eigen regeeriug in do
pers verspreid zouden zijn.
Telkens weer bleek hat waardelooze
van al die zgn. officieuze telegrammen
en z(j, dia by het uitbreken van den
oorlog in optimistische beschouwingen
de meening verkondigden, dat een
wereldstad, welke ala deze zoo ver
nietigend in alle bestaande toestanden
ingreep, onmogelijk van langen duur
kon zyn, zagen zich van maand tot
maand iu hun verwachtingen teleur
gesteld.
ZJ zagen hoe, ondanks de geweldige
verwarring in tal van bedrijven en
in den dageiykschen gang van zaken
van ieder der oorlogvoerende rjken,
men zich langzamerhand in de ver
anderde omstandigheden begon te
schikken, hoe het dageljkseho leven
zich meer en meer aau den oorlogs
toestand aanpaste.
Maar al kon daardoor het huishou
den van lederen staat, zjj het ook
doordat men zien baitengnwoon moess
behelpen, voortgezet woeden, wat niet
te verhelpen was en op den dunr tot
algeheele uitputting zou moeten lelden,
was de dood van millloenen jonge
mannen, het verlies daardoor van
miilioenen flinke arbeidskrachten, de
ontvolking van het land en de steeds
zwaarder wordende fiiancieelo offers,
weike op de overlevenden zouden
drukken.
Dit leidt aan beide zijden tot uit
putting en verspilling van krachteD,
wat noodzakelijker wijze tot het
beëindigen der vjandoljkhedeu most
voeren.
De vraag is nuwelke atatencom-
blnatle heeft het grootste uithoudings
vermogen 'f
Daarnaast dringt zich evenwel ook
de vraag op don voorgrondzullen
de strijdvoerendo staten zoo verblind
zijn, dat zU de vredes onderhandelin
gen uitstellen, totdat velen door uit
putting voor lange jaren als mogend
heid van oenlge betoekenis onmogelijk
zullen sjn
Zeker, er wordt door de tegenpartj
een niet genoeg te laken juichtoon
6 EEUILLETON
De verwisselde Kist.
Boman, naar het Engelseh
van BOBEBT LOUIS STEVENSON
Verschillende plannen werden ge
opperd en verworpen.
Bet station Browndean kon on
mogelijk in aanmerking komen, want
ieders aandacht was thans daarop
gevestigd en een Ijk wss wel het
laatste, wat vandaar ongemerkt kon
worden vervoerd.
John kwam op den inval, een bier rat
te knopen en het Ijk als bier te ver
zanden, maar de bezwaren tegen dit
voorstel waren zou overstelpend, dat
Morris het riet eens noodlg vond, erop
te antwoorden.
Een pakkist aanschaffen scheen ook
nog al bedenkelijk, want waarvoor
zouden twee hseren zonder bagag»
een pakkist noodlg hebban
Het zou natuurlijker zijn, ais ze
schoon ondergoed kochten.
„We zijn op den verkeerden weg,"
zei Morris ten slotte. „We moeten nog
veel voorzichtiger te werk gaan. Stel
nu eens," ging hj voort, zenuwachtig
en afgebroken sprekend, alsof h|J
hardop dacht „stel nu eens, dat we
voor een maand een optrekje hnnrdon.
Iemand, die dat doet, kan heel licht
een pakkist noodlg hebben. Als ik
dat vandaag nog in orde breng, kun
nen we vanavond de kist koopen,
morgen hunr ik een rijtuig of een
aangeheven, zoo gauw men maar
meent, dat de andere party op vrede
sluiten aanstuurter wordt aanstonds
beweerd, dat de kracht van den tegen
stander uitgeput is en menigmaal is
reeds, juist mat het oog daarop, op
nog grootermllttalre krachtsinspanning
aangedrongen.
Maar ondanks dit alles is het te
begrijpen, dat er een tyd zal komen,
waarop eon der partjen, ondanks de
publieke opinie, het groots nut van
oen terugkeer tot den vredestoestand
zal Inzien.
Die vrede is mogeljk en zal tot
geen ongemotiveerde verdachtmakin
gen leiden, wanneer een der partijen
zoo uitgeput en in het nauw gebracht
is, dat een vrede, soute que conté voor
haar noodzskeiyk is, of wanneer een
der partyen zulke onloochenbare voor
deden op haar tegenstanders heeft
behaald, dat vredesvoorstellen van die
zijde slechts tegemoetkoming en onwil
tot verdere ruiïneeriug van het vijan
delijk huishouden zoude i bettekenen.
Beschouwen wU nu den huldigen
stand van het krijgsbedrijf, dan erken
nen w{ de mogeljkbeid, dit Servië,
byna „verpletterd", om een afzonder
ijken vrede verzoekt en ook dat de
Dnltsch-Oostecrykache combinatie,
onder den indruk der laatste Balkan
successen, tracht, een bespreking tot
een algemeen vrede en een terugkeer
tot den vroegerea bloeiend toestand
van land en voik uit te lokken.
In verband hiermede zyn de thans
weer opgedoken vredaageruchten eon
nadere beschouwing waard.
Van alle zijden zjn z? dezer dagen
weer tot ons gekomen, maar als ge
woonlijk zUn het weer voorzichtige
uitlatingen, welke rechtstreeks van
geen enkel kabinet afkomstig heeten
te zijn.
Beschouwen wy deze vredegeruch
ten nader, aan vinden wy ailereciss een
uitlating van Von Wlegand, den oor
logscorrespondent van deN. World,
die na een bezoek aan Weenen en
Boedapest aan zjn blad heeft gsseind,
dat volgens zyn Informaties Servië
vrede zoekt te slatten, dat ook Italië
reeds herhaalde'ijk op niet officieel»
witze hoeft gepolst over de mogelijk
heid om tot vrede te geraken en dat
de Fransche kabinetBwyziging voor
namelijk had geloopen over de vraag,
of Frsnkryk al dan niet zjjn vrijheid
voor het sluiten van een afzonderlijken
vrede zou hernemen.
Dultschlaud en Oostenryk kond in
evenwel, met het oog op afspraken
met Bulgarjj;, niet voor de door
Servië by het sluiten van een vrede
goëischte handhaving van gebieds
integriteit instaan, al verklaarde men
zleb lot nadero besprekingen bereid.
Van hooggeplaatste zjde vernam
Von Wlegand voorts, dat door parti
culiere relaties van Von B&low nog
steeds voeling bestaat tusschen Italië
en Duitsehland. Sommige personen ln
Italië zoudtn zeer sterk tegen het
deelnemen van dat r{jk aan de Balkan-
kar, die we zelf kunnen mennen en
we brengen da kist, of wat we daD
krjgen, naar Hingwoud of Lyadhurst,
op den trela. We zonden er „natura-
liën," of zooiets op kannen zetten,
begrijp je wel? John, lk geloof, dat
wa nu 't rechte hebben gevondeD 1'
„Ja, dat Ijjfct zoo gek nog niet,"
gaf John toe.
.We moeten natnuriyk een anderen
naam aannemen," ging Morris voort.
„Onder onzen eigen naam zou het
niet gaan. Wat zou je zeggen van
Masterman? Dat kiinkt wel fatsoenlik."
„Daar bedank ik voor," zei zyn
broer, „.lasterman noem ik my niet,
ik wil Vanee heetende groote
Vancel Ongeëvenaard sncceal Dat is
nog eens een naam, om eer mee in
te leggen 1"
Vance 1* riep Morris. „Denk je, dat
wij actenrs zin in een spectakelstuk
Geen mens:h hestte ooit Vance, of hj
was liedjeszanger in een café chan-
tant."
„Dat is juist het mooie van 't geval",
zei John, „dan weet ieder, met wien
hy te doen heeft. Al zweer ja, dat je
Fortescue heet, dat kan geen mensch
wat schelen, maar Vanes, i t Is op
zich zelf al voldoende, om je boven
ieder te onderscheiden."
„Dan kan je nog genoeg andere
namen bedenken," vond Morris, „Ley-
borne, Irving, Brough, Toole.
„Loop rond; daar bedank ik voor,
zei John. „Ik wil net zoo goed plezier
hebben van de grap, als jij.
„Ga je gang dan," zei Morris die
merkte, dat John zjjn zin wilde door-
expaditio zyn om ieder conflict met
Dni'schlaud te vermijden.
Duitsehland most evenwel geant
woord hebben.dat hetdoze zaak geheel
a»n Oostenrijk overlas* en dit moet aan
een vrede mat Italië ntot willen den
ken. Mat Italië, dat het van woord
breuk beschuldigt, wil Oostenrijk
slechts vrede sluiten t dit land zoo
uitgeput is, dat het ais tegenstander
nieta meer beteekeut en als bondge
noot geen waarde meer heeft.
Von Wlegand wjst er vervolgens
op, dat in Duitsch-Oostenr jksche krin
gen geloofd wordt, dat de commlsele
van buitenlaadsche zaken uit de
Fransche kamer besloten had, dat de
overeenkomst tusschen do geallieerden
ooi geen afzonderlijken vrede te slnt-
trn, alleen do toen aan de regeeriag
zijnde kabinetten bond, waartegen
onmiddellijk van EngelBche zijde ge
protesteerd werd,
Nog meer vredcsgoruchten doen
thans de ronde.
UB Washington wordt gemeld, dat
daar in officieels kringen de Indruk
henrecht, dat er een door Duitsehland
op touw gezette beweging gaande is
om den oorlog te staken, dat men dan
oorlog al bijna ten einde acht en dat
Spanje als bemiddelaar zou optreden
omdat de Vereenigde Staten met
Duitsehland en Engeland op verschil
lende punten van meening verschillen.
Uit Madrid komt de tijding, dat een
der oorlogvoerende partjen onlangs een
proefballon opgelaten heeft met de
bedoeling, vredesonderhandelingen te
beginnen tin dat da besprekingen over
vrede reeds voortgang hebben. Von
Bü'ow zou, in verband daarmede,
eerstdaags te Madrid komen.
Ds Tribune de Qenöve meldt daaren
tegen do aankoms' van Von Billow
te Luzerc, waar hj met mgr. Mar-
chettl een definitieve formule voor
vredeionderhandeliiogrn sou opstellen,
welke de Paus aau de Quadruple
Entente zou voorleggen eu de te
Zil-leh verschjoende Arbeiter Zeilung
sehrjft, dat men ln bet kamp der
Entente ziet, dat men niet tot een
beslissing zal geraken en dat eiken dag
van den oorlog nutteloozo offirs aan
menschsnlevens met zich brengt.
Men ziet het, de vredesgoruehten
ztlll velerlei en van den meest afwy-
kanden vorm.
Maar dat zg weer opduiken herin
nert ons er aan, dat werkeiyk deze
dageiyksche massa moord niet lang
kan voortduren en vervult ons op
nieuw met de hoop, dat talentvolle
diplomaten spoedig een oplossing
zullen vinden waarmede alle partijen,
met behond van eer en zelfstandig
heid, genoegen kunnen nemen.
De strjjd op het slagveld geeft thans
geen aanleiding tot een afzonderlijke
beschouwing. Do vorderingen van
DuUech-Oo3tenrykers en Bulgaren in
Servië en ook het verloop van don
strjd in West, Oost en Zuid, worden
voldoende in onderstaande telegram-
drjven. „Dan zal ik maar Bobert
Vance heeten."
„Ea ik ben George Vanee," riep
John. ,0e echte onvorvalschte George
Vanee! Hoera!"
Nadat ze zich, zoo goed en zoo
kwaad als hot ging, wat hadden op
geknapt, keerden het tweetal langs
een omweg naar Browndeau terug, om
wat te eten en naar oen geschikt
optrekje om te z'en. Het is niet altoos
gemakkeiyk, om in een afgelegen
streek een gemsabileerd huisje te vin-
deD, maar het trof gelukkig, dst
zy een dooven timmerman ontmoetten,
die verschillende gelegenheden van
dien aard te hunr had en zeer be
reidwillig Bcheen, om hun te bezorgeE,
wat zy verlangden. Het tweede op
trekje, dat ze zagen, en in de buurt
waarvan op anderhalve myi in den
omtrek geen ander hnls was te vinden,
stond hun wel aau. Van dlchtbj] bezit n
was bet echter nog al een naargeestig
verbl'jf. Het stond op een vochtige,
laag gelegen plekhooge, donkere
boomen benamen het uitzicht, het rieten
dak was half vergaan en op de muren
vertoonden zicht verdachte groene
vlokken. De kamers waren klein ea
laag van verdieping, maube't waren
er zoo goed als nietdo keuken was
akelig kil en vochtig, eu in de slaap
kamer stond maar één bed. Morris,
dis op den prjs wilde afdingen,
vond dit laatste nog al een bezwaar.
„Ja," antwoordde de man, „als u
niet b -iden in t bed wilt slapen,
doet u beter, een villa te huren
„En er Is geen water," klaagde Mor-
men weergegeven.
Berlijn. WJ namen de hoogten
ten Z. van den Grn Milanowate en
wierpen in de richting van Kragoeje-
wats den vjand over do Petrowatska
en de Lepenltsa terug. WJ namen
Krsgosjewats. (Da belangrijkste Ser
vische stelling met liet groote arse
naal) Ten O. van do Morawa namen
wij den berg Trlwoeuowc Bföto. Da
Bulgaren waren den vjand tot ds
algemeens liniehoogte van Planinltsa-
Slattna ten O van Sorijig ten
O. vau Wlasotlnje gevolgd.
Berlijn. Een Fransche tegenaanval
bj Tahure, ln Champagne is afge
slagen. De heuvel van Tahure is vast
in oua bezit. BJ Combres is hovig
gevochten.
Londen. De streek ten O. van
Yperen 1b hevig beschoten.
Berlijn. Wy bereikten in Rusland
dolinioBagasem—KemmernJanssen.
Ten W. en Z.W. van Dunaburg zyn
krachtige Russischs aanvallen afge
slagen, evenals ten N. van het Drls-
wiaty meer, ten O. van Baranowltsj en
tea N. van Konrarow. BJ Sismikowco
duurt do stvyd voort.
Weenen. WJ Bloegen Russische
aanvallen at uan de Sjtara, op het
front aan de Kormyu en ten N. van
Breniawa, waar nog gestreden wordt.
Weenen. Ook de derde stormloop
der Italianen tegen ons front in het
kustgebied begint te verlammen.
Londen. Da koning is hle* terug
gekeerd. De toestand is bevredigend.
Petrograd. De Duitschers trachtten
ten Noordwesten van Schlock vooruit
te komen, maar zj hadden geen succes.
In de streek van Garboeoof poogden
de Duitschers tot het o&snsiei over te
gaan.
De vjand ging tot deu aanvai over
by Hoeja Lissofska, ten N.W. van
Tsjartorlsk. Er had ook een hardnekkig
gevecht plaats bj Roedna, meer naar
hot Z. WJ sloegen alle aanvallen af.
Ten N. W. van Tarnopol namen wy
deelen van de vijandelijke verster
kingen. De vijand ging onvorwyid tot
den tegenaanval over, maar werd
teruggeslagen WJ namen Semikovez
aan de Strypa
Binnenland.
Aanzetten tot dienstweigering.
De volgende circulaire ls, volgens
Eet Polk, door don Minister van Water
staat gericht tot onderteokenaars van
het manifest over de dienstweigering
(het man'fest Bahler c. a dis ln staats
dienst zijn
„Tot myn leedwezen trof ik ondor
het manifsBt, waarin tot dienstweige
ring wordt aangespoord, ook uw naam
aan. Dit is een feit waarvan ds ernst
niet mag worden onderschat. Is het
voornemen, om te weigeren deel te
nemen aan do gewapende landsver-
ris. „Hoe krjgen wa hier drinkwater
„Dht vullen we nit den wolput," zei
de man, terwyl hy naar een groot vat
wees, dat by de deur ctonl. „Die put
ls zcover bier niet vandaan en je kunt
het gemakkeiyk ophalen in een emmer.
De emmer Btaat daar
Morris stootte zyn broeder aan, toen
ze de waterton bekeken.
Deze was nieuw en stevig in hear
soort.
Als iets hem tot een beslissing had
kunnen brengen, dan was het die
bruikbare waterton. De overeenkomst
werd gesloten een maand huur vooruit
betaald en een uur later keelden de
gebroeders Finsbury naar het vochtige
krotje terug, met den sleutel, het
symbool van hun eigendomsrecht, oen
splritustoostel, waarop zy zich voor
stelden te zullen koken, oen behooriyk
groote varken svleeschpastfi en een
flasch van de slechtste whiskey. Be
halve, dat ze dit alles balden tot stand
gebracht, waren ze er ook ln geslaagd,
onder voorwendsel, dat zo landschap
schilders waren, voer den volgenden
morgen een lichte, maar stevigs kar
op twee wielen te huren, zoodat ze
gerust konden zeggen,dat het zwaarste
werk achter den rug was
John ging thee zetten en Morris,
die het huis doorsnnff-lde, ontdekte
tot zjn groote vreugde hei deksel
van de waterton op een plank ln de
keuken.
Ds pakkist wat dus klaar. In plaato
van Btroo konden zo er de dekens
instoppen, die ze niet van plan waren
te gebruiken ea Morris begon, toen
dediglng, wanneer deze krachtens de
wet vsn de Koningin wordt gevorderd,
by Ieder staatsburger te laken, waar
het ambtenaren geldt, die, zooals gij,
by de aanvaarding van hun ambt eeu
eed of belofte hebben afgelegd, aan
vangende met de woorden „Ik zweer
(beloof) getrouwheid aan de Koningin
cn gehoorzaamheid aan do wetten van
den Staat," is zulk een daad ten eeneu -
male ontoelaatbaar. Ik vertrouw, dat,
by kalm nadenken, gj tot inzicht zult
komen, dat ondertseklng uwerzyds
van het manifest, zeer zeker niet in
overeenstemming ls geweest met den
door n afgelegden eed, noch met uw
plicht als ambtenaar en dat gj bereid
zult zjjn, mj ten spoedigste mede te
deelen, dat gj die onderteekening als
niet gedaan wenseht te zien be-
sohouwd."
Ministerraad.
Gistermiddag tan 4 ure is een
ministerraad gehouden, welke, naar
wJ vernemen, werd bijgewoond door
den opperbevelhebber van land- en
zeemacht, generaal Snijders.
Hieruit mag worden afgeleid, meldt
het correspondentleburesu, dat aan de
besprekingen in dezen ministerraad
o.m. de vragen en wenschen betref
fende eventueele demobilisatie, zooals
die tot uiting zyn gekomen in het
afdeolingsverslag der Tweede Kamer
nopens de algemeene beschouwingen
over de staatsbegrooting 1916, wol
nist vreemd zullen zjn geweest.
Landbouw, Veeteelt en
Visscherij.
Oesters.
Gedurende de maand October zjjn
veizonden van lerseke, Wemeldlnge,
Krabbendyke, Tholen en Bruinisse
naar onderstaande landen,
Nederland 1178,000 oestersEcigië
2,236,000Duitsehland 1,254.000; En
geland 222,000; Zweden en Noorwe
gen 22,000; Rusland 10,000 oesters.
Totaal 4,122,000 oesters.
In de maand October van het vorig
jaar werden verzonden 1,084,000
oesters.
Kunstmest.
Do Kunstmest-commissio maakt be
kend, dat, tot nader berleht, geen
wijzigingen meer knnnen worden ge
bracht in de door haar aangenomen
contracten en bestelkaarten.
Do door haar ter aflevering aan
bestellers opgegeven partjan moeten
volgens hare aanwyzlglngen in ost-
vaugBt worden genomen, ook al moch
ten de hoeveelheden verschillen van
die op de kaarten voorkomende (Art. 5).
Over eenigen tyd, zoo mogeljk véör
einde December, zal op neder aan te
geven wyze gelegenheid worden ge
geven om fonten in de dan Dog nit
te voeten bestellingen ti herstellen
en waarschysiyk ook om aanvnllings-
contraeten voor voorjaarslevering in
te zenden. (St.ct)
al die moeilijkbeden uit den weg
gsru'md waren, zich zeer in zjn schik
te gevoelen.
Eén bezwaar echter was nog niet
overwonnen. Zon John er in toestem,
men, alleen ln dat hals te bijven?
Gij bad de vraag nog niet dnrven
opperen.
Het paar ging zeer vergenoegd aan
do keukentafel zitten en smulde ter
dege van de pastei. Morris vertelde, dat
hj het deksel had gevonden en de
groote Vanca juichte hem toe, door
met vork en mes op de tafel te kloppen.
„Dat is je ware," riep hy uit. „Ik
zei altoos al, dat een waterton juist
was, wit we noodlg hadden."
„Het spreekt van zelf," zei Morris,
die dit als een gnnstlge gelegenheid
beschouwde, om zjn broeder voor te
bereiden op wat hem wachtte, „dat
jj hier moet bijven, tot ik je waar-
Bcbuw. Dan zeg ik, dat oom voor zyn
gezondheid een poosje io het New-
Forest logeert. We zouden ons on-
mogelyk allebei ln Lenden kannen
vertoonen, want dan moesten we de
afwezigheid van den ouden man kun
nen verklaren."
John's gezicht betrok.
„Welja!" riep hy uit. „Bljfjjjzelf
dan maar in dit gatl lk dank je
Morris kreeg een kleur van boos
heid Hy begreep, dat h'j zyn broeder
tot eiken pr Js moest zien over te halen.
(Wordt vervolgd).