N°. 129 1915
Dinsdag 2 November
102de jaargang.
5 FEUILLETON,
De verwisselde Kist.
De uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond
uitgezonderd op feestdagen.
Prjs per kwartaal, in Goes f 0,78, buiten Goes, franco f I,as.
Afzonderlijke nommort 9 cent.
inzending van advertentlën op Maandag, Woensdag
en VRIJDAG vddi IS uren.
De pr(js der gewone advertentiën is van 1-5 regels 50 at., elke regel meer lOet
By directe opgaaf van driemaal paatsing derxelfde advertentie wordt
de prijs slechte tweemaal berekend.
Geboorte-, huweljk- en doodsberichten en de daarop betrekking hebbende
dankbetuigingen worden van 1—10 regels k 1,— berekend
Hew|tnuntmcr< 6 sen'.
ïeleloonnumsae* 88. Miestser G1 W. tam Barnsvzlo. Uitgave va* de Naam!. Veaaootsebap „Gessshe Courant". Hoofdreduttenr W. J. C. va» Sakthx
GOESCHE
De nieuwe Belasting-Voorsteilen.
in.
Het geheele stelsel vau verterings
belastingen achten wij in strijd met de
begrippen omtrent gezonde democratie.
Met deze woorden beëindigden wij ons
tweede artikel over de wets-voorstellen
van Minister Treub.
Inderdaad het moet den fiscus on
verschillig laten, of iemand er lust in
lieeft, vóór den eten een borrel in
een publieke gelegenheid of binnens
kamers na den eten een glas bier
of, onder den eten, een glas wijn te
gebruiken. Evenmin heelt de fiscus er
mede te maken, of iemand rookt en
hoeveel iemand rookt. Dat zijn allemaal
iudividueele vrijheden, waarmede de
ontwerper van belasting-plannen, vooral
als hij democraat is, niemendal te maken
heeft. Voor den democraat is er slechts
één belasting-stelsel, waarmede hij ge
noegen kan nemen, en dat is belasting
heffen naar het inkomen. Aangezien
dat ons stelsel is, hopen wij het, na
de voorstellen des heereu Treub be
sproken te hebben, nader uiteen te
zetten.
Om ons voorloopig bij de door den
Minister Treub voorgestelde belastingen,
welke de vertering raken, te houden,
komen wij allereerst tot den bier
accijns. Deze zal verhoogd worden van
15 tot 60 ets. per H. L., waartegen
over staat, dat de accijns op azijn,
welke in 1913 bedroeg f 191,981,69,
zal komen te vervallen.
Het invoerrecht op bier wordt ver
hoogd op f 7,per fl.L. De opbrengst
bedroeg in 1913 de som van f 149,883
door de nieuwe verhooging wordt de
komende opbrengst geraamd op
f 300,000.
De opbrengst van den accijns op
bier meent de Minister, volgens het
ontwerp, te kunnen ramen op
f 5,200,000 (de hoogere opbrengst is
f 3,800,000,verminderd met
den afgeschaften accijns op azijn, ad
f 191,981,69, zou er dus te rekenen
zijn op een hoogere bate voor de schat
kist ad f 3,600,000.
De jenever-accijns om deze belas
ting bij den algemeen gangbaren naam
te noemen wordt verhoogd van
f90 op f99.
Het viel ons op, dat van de rech
terzijde tegen deze accijns-verhooging
tot nu toe geen enkel protest is ver
nomen. Toen Minister De Meester
om de kosten, welke de beruchte
Onderwijs-novelle van dr. Kuyper met
zich bracht, te dekken een verhoo-
Boman, naar het Kngelsoh
van BOBEKT LOUIS STEVENSON.
Z(j llopon haastig heen en weer en
zagen de dooden in hst gezicht of
keerden de Ijken om, ten einde de
gelaats-trokkea te ondersoeken. Maar
hoe zij speurden, zij vonden gaan oom
Joseph. Ze waren nu dicht de plek
genaderd, waar de feiteljke botsing
had plaats gegrepen en waar de ketelB
nog altoos met oorverdoovend geraas
hnn stoom lieten ontsnappen. De
dokter en zjn helper waren hier nog
niet geweest. De grond was er zeer
heuvelachtig, hier een diepte, daar
een met bremstruiken begroeide hoog
te. Gemakkelijk konden hier Ijken
verborgen liggenzjj zochten als
speurhonden. Opeens etend Morris
stil en wees met tragisch gebaar naar
den grond. John's blik volgde de
richting van Morris' vinger. Daar,
op den bodem van een zandige diepte,
lag iets, wat eenmaal een mensch
geweest was. Het gelaat was vreese-
Ijk verminkt en onherkenbaar, maar
dit was ook overbodig. Het grjze
haar, de overjas van marter-bont, de
eigenaardige stof van het pak, het
flanellen hemd, de hygiënische schoe
nen, dat alles wees er op, dat dit
het Hjk van oom Joseph was.
„Arme, oude stumperd," klaagde
John. ,Het zou me een tientje waard
zfjn, als we hem in den trein niet
hadden gesard.*
Morris' gelaat daarentegen toekende
niet de minste ontroering, toen hjj
ging van den accijns op het gedistil
leerd voorstelde, was Leiden in last
en, herinneren wij ons goed, was het
de christelijk-hisiorische afgevaardigde
voor het district Goes, jhr. mv. De
Savorniu Lohman, die met pathos uit
riep, dat het een schande was, belas
ting-penningen uit een volks-zonde te
kloppen.
Die tijden schijnen thans voorbij te
zijn.
En toch moet het opvallen waar,
voor de zooveelste maal het gebeurde
ook wederom onder het „christelijk"
Kabinet-Heemskerk de accijns op
het gedistilleerd een aanmerkelijke ver
hooging ondergaat, stijgt de wijn-accijns
slechts van f 20,op f 24,Is de
heer Treub soms van meening, dat wijn
een artikel is, hetwelk bij voorkeur
door den burgerman wordt gebruikt en
daarom niet zwaarder belast mag wor
den Het is hier wederom democratie
op haar smalst.
Wij hebben in de serie belasting-ont
werpen des heeren Treub nog een
schoon object aangetroffeneen be
lasting op speelkaarten. Arme room-
sche bevolking van Brabant en Lim
burg, voor wie het kaart-spel zoo
ongeveer gelijk met een mis staaf
Bij elke nieuwe heffing voud de
heer Treub het noodig, op den be
rooiden toestand van onze schatkist te
wijzengeen wonder, waar het mili
tairisme millioenen per maand verslindt
en onze regeering doof blijft voor de
dringende aanvragen, tot gedeeltelijke
demobilisatie over te gaan. (Wij hopen,
dat in de Kamer den Minister van
Oorlog het vuur eens na aan de sche
nen zal worden gelegd.)
Wij hooien dus telkens, om bij ons
onderwerp te blijven, dat in den nood
van de schatkist dringend moet worden
voorzien. Met deze algemeenheid meent
Minister Treub blijkbaar, menig be
lasting-voorstel, in strijd met de meest
elementaire begrippen der democratie,
er door te kunnen krijgen.
Maar bij zijn toelichting tot een be
lasting op speelkaarten is deze „de
mocraat" waarlijk als democraat
eenig 1
De heer Treub toch verkondigt aan
de goê-gemeente, dat o. a. in het laatst
van de achttiende eeuw in Utrecht en
Holland een belasting op speelkaarten
werd geheven. Waarlijkeen motief
van buitengewone krachtOmdat onze
over-over-grootvaders niet verder meen
den te kunnen zien, dan hun neus lang
was, meent een democraat van het jaar
1915, dat hij niet beter doen kan, dan
met strakken blik den doode gade
sloeg. Met neergeslagen oogen stond
h J daar, op zün nagels bijtend, hooge-
Hjfc verontwaardigd. Dit was wel bet
ergste onrecht, hetwelk hem werd
asngedaan. Als schooljongen was hij
voor ongeveer een ton door den
knappen Schot en een aan senile
aftakeling ljdauden oom opgelicht;
toen werd hij in de leêrzaak gestopt,
die geen shilling waard bleek te zjn
hj kreeg to zorgen voor een wild
vreemde jonge dame, Julia Hazeltire
gehsetenzijn neef Michael beroofde
hem wederrechtelijk van zjjn aandeel
in de verzekering. Dit alles had hjj,
om zoo te zeggen, mot waardigheid
gedragen. Maar nn werd zjjn oom
die levende kapitaal-belegging
onder zjn oogen gedood. Dit deed de
maat overloopen.
„Kom*, zei hjj plotseling tegen zjjn
broer, „pak jjj hom bjj zjjn boenen
vast. Wjj moeten hem in het boBch
brengen. Ik wil niet hebben, dat hij
hier gevonden wordt.'
„Onzin, "repliceerde John. „Waarom?'
„Doe, wat Ik je zeg", beval Morris,
terwjjl hjj het Ijjk b(j de aehonders
optilde. „Moet Ik het soms alleen doen?'
Zjj waren vlak bj den zoom van
'aet boseb. Na een dozijn stappen
stonden zjj tusschen dicht struikgewas
en op een open plek onder de hoornen
legden zj den last neer, waarop ze
met een gevoel van afgrjzen neer
zagen.
„Wat ben je van plan te doen
vroeg John fluisterend.
„Hem begraven natuurljk,' ant
woordde Morris, terwijl hj zjn zakmes
open deed en haastig In het zand
begon te graven.
„Daar zal je niet ver mee komen',
zich op hun ouderwetsche bekrompenheid
te beroepen. Hel is fraai.
En even dwaas is het beroep des
heeren Treub op zijn vrijzinnigen
voorganger De Meester ook deze had,
in zijn complex van tinancieele wets
voorstellen, een belasting op speel
kaarten inbegrepen.
Wij weten dat zeer goed de heer
Treub, die destijds tegen de voorsteilen-
De Meester heel wat had in te brengen,
behoeft er ons waarlijk niet aan te
herinneren.
Maar als De Meester ver
keerd deed de heer Treub herin-
nere zich de jaren 19U5-1907 nog
eens even is dit dan een vrij
brief voor den vrijziunig-democratischen
opposant van tien jaar geleden, om
óók verkeerd te doen
Ook het beroep, d.at de tegenwoor
dige tijds-omstandigheden dringend een
versterking van 's lands middelen
eisehen, laat ons koud. De geraamde
opbrengst f 200,000 zal ons niet
beter maken. Het is een droppel in
den emmer, welken het vnilitairisme
dagelijks voor zich opeiseht.
Evenmin zal de heer Treub pleizier
hebben van zijn bewering wij ver
wijzen hem wederom naar het bij uit
stek vrome Noord-Brabant en Limburg
dat een belasting op speelkaarten
feitelijk een belasting op weelde is.
De Minister stelt zich verder voor
zoo lezen wij in het ontwerp van wet
op het invoerrecht op te nemen, dat de
van het buitenland ingevoerde speelkaar
ten onderworpen zijn aan een invoerrecht
van fl2'/s voor een spel van niet meer
dan 32 kaarten en f 0,25 van elk ander
spel.
Sleunl de nationij'e industrie 1
Minister Treub is het niet ironisch?
beperkt zich in dien steun tot.
onschuldige speelkaarten
Even ondemocratisch is het gezien,
biljarten in koffiehuizen en sociëteiten
jaarlijks met f 40,te belasten, waar
tegenover slechts voor particulieren, die
zich hier dus een weelde veroorloven, en
niet in de noodzakelijkheid zijn gesteld,
zich een biljart aan te schaffen, een be
lasting staat van f 60,—
Bij de „verterings-belastingen" behoort
ook nog een belasting op.voornamen
De Minister Treub berekent de opbrengst
op f 500,000,—.
Hoe hebben wij het nn
Is hij, gelijk dr. Kuyper, een profeet,
die met koffiedik of met het dure inland-
sche ei van minister Posthuma werkt
Hoe kan iemand de opbrengst van een
vóórnamen-belasting ramen, als zij geen
beweerde John.
„Als je mij niet helpt, beroerling',
riep Morris driftig uit, „kan je voor
mtjz part naar den dnlvel loopen I"
„Je bent gek", kaatste John, niet
minder driftig, terng. „Maar ik ontzeg
iedereen het recht, mj een lafaard te
noemen.' En met bljjkkaren tegenzin
haalde ook hj) zjn zakmes voor dea
dag, om zjn broer te helpen.
De bodem was zanderig, maar niet
zwaar. Alleen de taaie wortels van de
hoornen belemmerden hnn in het werk.
De dorens der bremstruiken reten hnn
huid open en hot zand, dat zij nlt den
kuil wierpen, was gekleurd door hun
bloed.
Na een nur van onvermoeiden arbeid
door Morris,met de trage hulp van John,
was de kuil nog ternauwernood oen
voet diep. Z(j stopten er het Ijk van
den vermeenden oom Joseph in en
bedekten het met zand, zoo goed en
zoo kwaad als het ging. Daarna moes
ten zjj nog meer zand uitgraven en
de bramen afsnJdoD, om die er bovenop
te stapelen. Maar zelfs toen nog staken
uit den gelmproviseerden grafheuvel
een paar laarzen met gümmend-
verlakte punten. John en Morris gaven
elkander niets toe in zenuwachtigheid.
„Mooi is het niet," beweerde Morris,
„maar ik west er niets beter op.' En
hj ging zitten.
„Je zou me werkeljk een dienst
bewijzen,* antwoordde John, „als je
me zegt, wat ja mat dat rare akke
fietje vóór hebt.'
„Als je dat zelf nog niet begrjjpt,*
blafte Morris ham af, „weet ik waar
achtig niet, hoe lk het je aan je ver
stand zal brengen.'
„Och, het hoeft natuurlijk weer wat
met die verzekering uitstaande. Maar
terugwerkende kracht zal hebben Het
is toch zeker den „democraat" Treub
niet gegeven, in de toekomst te lezen
Och, lieve hemel, wat een klein, wal
een akelig peuter-werk is het met de ver-
terings-belastingen, afkomstig van een
man, die de „groote lijn" bij zijn tinan
cieele voorstellen niet uil liet oog zou
verliezen 1
Deze „democraat", die strak? zal
komen met een verhooging van ons post-
tarief - belemmering van handel en in
dustrie schaamt zich ook niet, het ver
keer groote hinderpalen in den weg te leg
gen door een plaatskaarten-belasting op
spoor- en tram-wegen 1 ln de eerste klasse
zal men 15, in de tweede 8, in de derde
drie procent moeten bij passen. Treub's
verdediging.Het gebeurt in Duitsch-
land, in Oostenrijk, zelfs.in het schit
terend Bulgarije Reden genoeg, viudl
hij, om ook in Nederland dit stelsel toe
te passen. Wel ja Waarom zouden wij
anders ook de Chineezen van Europa
worden geheeten
En dit gaat door voor democratie.
Ja,maar democratie op haar
smalst. Een aanfluiting van wat zoovelen
juist in de democratie wensehen hoogte
houden.
Buitenland.
De strijd In en bullen Europa.
Noch in Frankrijk, noch in Enge
land sebjnt men tevreden te zjjn met
den gang van zaken.
Wel zorgt de censor er voor, den
toestand zoo rooskleurig mogelijk voor
te Btellon, wel wordt het groote publiek
angstvallig alles onthouden waardoor
het den indrnk zou kunnen krijgen,
dat de strijd niet steeds ten gunste
van de geallieerden verloopt, maar
juist dia strenge censuur heeft menig-
eeD aan de steeds nader komende
nederlaag der een «ruien doen twjlelen.
Het Engelsche blad de Times, dat
meermalen openljk zijn gevoelen
durfda uitspreken, meldt, aan de hand
van een telegram van zjn correspon
dent te Washington, dat men in het
nentrale buitenland het Engelsche
nieuws niet meer vertrouwt.
Da Engelsche censor houdt eenvou
dig alle berichten achter, welke den
toestand der geallieerden in een min
der gunstig daglicht stellen. Tijdingen
van den Balkan, waar op het oogen-
blik de stand van het krijgsbedrijf
voor de gaallieerden alles behalve
gnnstig kan worden genoemd, worden
tegengehouden of gewjxlgd, wat on
willekeurig juist bj zeer velen een
bniiengewone ongerustheid wekt.
Het achterhouden of veranderen van
miuder gunstige oorlogstjjdingen kan
wat winnen we er by? Wjj hebben
verloren. Uit. Basta. Finis."
„Ezel schreeuwde Morris. „Leeft
dan oom Mastermao soms nog? Een
inwendige stem heeft me gezegd, dat-le
dood Is.'
„Oom Joseph ook,* zal John kalm.
„Dlo gaat niet eerder dood, dan ik
verkies," ropiiceerdo Morris met
aplomb.
„Ta-tal" lachte John. Als jjj gelijk
hebt en com Masterman al lang dood
ls, hebben we niotB anders te doen,
dan de waarheid aan het licht te
brongen. Dan zal neef Michael een
rare pjp rooien
„Denk jjj dan soms, dat Michael
gek is?" snauwde Morris. „Begröpjs
dan niet, dat hj zijn potje al jaren
lang op het vuur heeft staan Hjj la
een advocaat en één van die advo
caten, die dea duivel te glad af zjn.
Alles heelt h|j netjes ia elkaar gezet
do dokter, de verpleegster, de man
van de begrafanis onderneming,
allemaal zjjn ze omgekocht en de
verklaring van het overlijden is opge
maakt op den datum na. Als
Michael van het ongeluk van oom
Joseph hoort, kan je or op rekenen,
dat oom Masterman over twee dagen
Bterft en binnen een week begraven
ls. Maar wil ik je eens wat zeggen,
John? Wat Michael durft,dnrfiSc ook.
Als hij óns bj den neus wil nemen,
doe k het hém. Wil nj zjn vader
eeuwig laten leven, dan laat lk het,
God-botere-het, mijn oom Joseph ook I"
„Maar Is dat niet iu strijd met de
wet?' vroeg John.
„Natuurlijk, is er zedelijke moed
voor noodig,* zei Morris met groot
vertoon van waardigheid. „Eu daar
ontbreekt het me niet aan."
toch nimmer tot het beoogde doel
leiden.
Het publiek, ongerust geworden,
wordt binnen zser korten tjjd den
w'erkeljkea stand van zaken gewaar
en gevoelt dan tegenslag dan zonder
twijfel veel ernstiger, dan wanneer
de regeering zelf onbewimpeld een
tjdeiyken achteruitgang erkend had.
Bovendien verliest de regeering op
deze manier het vertrouwen van hot
volk, daar natuurljk ook de juist
weergegeven oorlogsoverzlchten door
weinigen mser vertrouwd zullen wor
den.
We hebben er kort geledeu op ge
wezen, dat men, zoowel ln Frankrijk
als ln Engeland, over de te nemen
maatregelen in regeerlngskringen
allesbehalve eenstemmig bleek te zjn.
Het uittraden van Delcassé uit het
Fransehe kabinet, de ontslagaanvrage
van Careon uit het Engelsche, deden
reeds in beide miniBterle's verichU van
Inzicht vermoeden en de vervanging
van den commandant van het Middel-
landsehe zee eskader wees er op, dat
de strUd ln den Balkan het teere punt
was, waarover de meeningen sterk
verdeeld schenen te zjn.
Toch werd de toestand zoo gnnstig
mogeljk afgeschilderd, toch trachtte
men het voor te stellen, alsof gezond
heidsredenen minister Delcassé tot
heengaan noopten en legde Carson
de verklaring af, dat z|jn bjzondere
k(jk op den toesSand ham niet toestond,
in het kabinet te bijven ln een tjjd,
dat dit meer dan ooit een eenheid
moest zjn.
Dat werkeljk de Beheuring in het
kabinet grooter was dan men wilde
doen voorkomen, blijkt thans ten dui
delijkste uit de reconstructie daarvan.
In Engeland was reeds geruimen
tyd ernstige critlek op den grooten
omvang van het ministerie uitgeoefend,
waarvoor minister-president Asqnlth
thans eindeljjk gezwicht ls. Door een
compromis tusschen de verschillende
opvattingen beeft hij thans weten te
bewerken, dat het kabinet in den
tegenwoordlgen omvang behouden
bljft, maar daarbj de leiding der
oorlogszaken zal worden opgedragen
aan een beperkte commissie, waardoor
beslissingen vlugger dan anders ge
nomen zullen kunnen worden.
Daardoor hoopt men de critlek, op
de huidige regeering uitgeoefend,
welke ook naar buiten schade aan den
indruk van Engelands kracht ultoetent,
te doen verstommen.
Zonder twijfel heeft de critlek ln
het land zelf ook in het buitenland
een ongunstlgen indruk te weeg
gebracht.
Nog dezer dagen betoogde lord
Charles Beresford ln de Times, dat
de bezorgdheid in Engeland over den
afloop van don oorlog steeos toeneemt
„Maar als je je eens vergiste 1
Als oom Masterman nu eens niet
dood isl"
„Dan zjjn we er in elk geval niet
erger aan tea dan vroeger,' gaf Morris
ten antwoord. „Eer betsr, dankt me.
Oom Masterman móét eenmaal dood
gaanzoo lang com Joseph leefde,
had die eiken dag kunnen sterven.
Maar dkt ls nu uit. Het spelletje, dat
ik speel, kan tot in het oneindige zoo
doorgaan.'
„Als ik maar wist, wat je precies
van plan bent," zuchtte John. „Je
bent altijd eon sukkel geweest, Morris.'
„Met welk recht beweer je dat Is
er Iemand ln Londen, die een mooiere
collectie zegel-ringen heelt?"
„En de leêrzaak dan? Daarin heb
je toch zeker geen schitterend figuur
geslagen 1*
Morris gaf op deze juiste opmerking
geen antwoord.
„Als wo hem maar eerst in Blooms-
bury hebban," beweerde hij, „dan gaat
de rest van een leien dakje. We be
graven hem in den kelderdie is er
uitnemend geschikt voor. Voor de rest
heb ik niets anders te doen dan een
dokter op te zoeken, die zich laat
omkoopen."
„Waarom zonden we hem niet laten,
waar hjj is?' vroeg John.
„Omdat we van deze streek niets
afweten,' gaf Morris hem te antwoord.
„Ditboscbjakan wel een druk-bezochte
plek wezen. Laten wjj nuniot afdwalen,
maar alleen deze vraag voor oogen
houdenhos zullen we hem naar
Bloomsbuiy vervoeren?"
Verscheidene plannen werden ge
opperd en s'uk voor stuk weer ver
worpen.
Wordt vervolgd
