N°. 109 1915 Donderdag 16 September 102de jaargang. FEUILLETON Het Geheim van de Hoeve. Oe uitgave dezer Courant geschiedt Haandag-, Woensdag- en'Trydagavond Uitgezonderd op feestdagen. Pr8» per kwartaal, in Goes C,TB, buiten Goes, franoo i,ta, Afxonderiyke nommers s cent Inzending; van advertentlën op Maandag, Woensdag en VRIJDAG vöör 13 uren. De prjs der gewone advertentiSn is van 1-8 regels&O ot., elke regel meer 10 el» BJ directe opgaaf van driemaal paatsing derxelfde advertentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Geboorte-, huwelSk- en doodsberichten en de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen worden van 1—10 regelt 1 f l,~ berekend Bewlenummsis ;S stut, Teletoonnununer 88. iHreetear <31 W. tak Babneveld. Uitgave vas de Naarsl, Ve»*oots*liap „Gaesohe Coaraat". Hoofdredacteur W. 3. C. vak Sahtik De De agenda van de Raadsvergadering op a. s. Vrijdag-avond bevat o. a. het puntbespreking Toondagen. Daarvoor zal, in onze gemeente, zonder twijfel groote belangstelling bestaan. Want het is voor niemand een geheim, dat het met de financiën verre van roos kleurig is gesteld en thans doet zich de welkome gelegenheid voor, althans iets van den achterstand in te halen. Gelijk men weet, is op het adres der zeventig nering-doenden zij spraken uit naam van heel wat meer dere Goesenaars om alsnog terug te komen op hot besluit, de kermis niet te doen doorgaan, het bekende la mort sane phrase toegepast. Wij hebben daarover onbewimpeld onze afkeuring afgesproken. Voor ons was het geen geheim, dat rechtsche invloeden in het spel waren geweest en versterkt waren geworden door misplaatste sentimen- teele gevoelens. En de meerderheid der Goesche burgerij is er zeer be nieuwd naar, of men, van liberale zijde, zich bij de bespreking omtrent de Toondagen wederom van een slappen kant zal doen kennen. In het college van Burgemeester en Wethouders heerscht geen eenstemmig heid. Wij vermoeden zoo lichtelijk, dat van die zijde het verhinden van eenige bescheiden vermakelijkheden aan de Toondagen bestreden zal worden op grond van „ethische" bezwaren Men glimlaehe niethet is zoo. Wij hooren het argument alde gemeente levert, zeer zeker niet zonder kosten, goed- kooper brood nu wordt er al billijker varkensvleesoh verstrekter hebben uitkeeringen plaats, waarvan de volks mond zegthet is te veel, om van te sterven, maar te weinig, om van te leven. En de gemeente zou nu, met de Toondagen, vermakelijkheden lole- reerenzou de ondersteunde burgerij in de gelegenheid stellen, het geld te verbrassen Wij zouden ons al sterk moeten ver gissen, als dergelijke argumenten neen, heusch niet van rechts alléén 1 Vrijdagavond niet wei len aangevoerd. Maar zij zijn allerminst steek houdende. Het goedkoopere brood en het var- kens-vleesch, van regeerings-wege ver strekt, mogen als argument geen dienst doen. Van heide toch profiteeren ar beiders, middenstanders en gegoeden in gelijke mate. Of neen de laatst genoemden profiteeren er méér van. De brood-kaart wordt waarlijk niet alleen gehaald door diegenen, die van den oorlogs-toestand het nadeel aan den lijve gevoelen. En wat de onder steuningen betreft, wij hebben daar omtrent het onze reeds gezegd. Doch, het moge herhaald, de aan- 38 .En welke is dat?" vroeg hy,haar verbaasd aacztend. ,Ik wenschte Harriet Swindon alleen to spreken, zonder dat uw vriend daar iets van weet en wit haar vragoo, haar omgang met hem af te breken .Waarom Zy xal dat weigeren," zei Ashbey aan Smithson's woorden denkend. .Dat xal zij niet, als u haar een boodschap van my wilt overbrengen," zei ze zacht. .Niet als u haar namens mü zegt, dat het geheim van Keeta' hoeve bekend is. Zeg haar dat en let eens op, wat voor uitwerking dat op haar zal hebben," zei ze met een grimmig lachje. ,U heeft een doel met de scheiding van die twee." ,Ik wil uw vriend redden." HQ zweeg even en zei toen ietwat ruw ,En van myn kant zie ik geen enkele reden, om tusschenheide te komen. Zy houden reeds lang van elkaar en het toeval heeft hen na weer samen gebracht." .Het toeval," zei ze, .het toeval met een vrouw als Harriet Swindon- Denk eens aan het belachelijke ver haal, dat ze gedaan heeft over haar reis van Aken naar Parjs. Is uw vriend zóó blind, dat hp niet merkt, gevoerde argumenten zijn ondeugdelijk. Tegen vermakelijkheden, inden meest bescheiden vorm, zullen de mannen van rechts stemmen. Zij meenen, door aldus te doen, beter te zijn dan ande ren, die den moed hebben, openlijk voor vertier te pleiten en openlijk van vertier te profiteeren. Wat ons echter niet gerust stelt, is diter zal ook van links verzet worden aangeteekend. En dat is heel wat ernstigftsr. Wie in den vacantie- tijd en dikwerf ook buiten dien tijd zijn vermaak elders zoekt en vindt, ook al maakt hij gebruik van regeerings-brood en van vleesch der zoogenaamde „regeerings varkens" horrihile dictu 1 moet de zon in het water kunnen verschijnen. De kwestie mag niet opgeblazen worden. Toen in 1914 de kermis werd afgelast, omdat van zeer nabij het oorlogs-ge- vaar dreigend was, hebben wij gezegd fiatDe tijden zijn evenwel veran derd. Want en dit nu in ernst waien zij op het oogenblik nog zóó ernstig, dat de viering der Toondagen aan een breedsprakig discours moet onderworpen worden, dan vragen wij ons af, hoe die menscben rustig hun vacantie in Scheveningen, in Amster dam, in Gelderland en Limburg en in het Gooi hebben kunnen (inbrengen. Daór hebben zij toch zeer zeker niet geleefd als lieden, wien het vermaak, dat de wereld biedt, uit den booze is. Toen in 1913 de Raads-verkieziugen voor de linkerzijde het normale ver loop hadden, dat men in Goes mag verwachten, werd door een herkozen Raadslid op de feestelijke bijeenkomst de stelling verkondigd nu zullen wij ook toonen, dat Goes in vrijzin nigen geest wordt bestuurd. En het resultaat f Laten wij, als vrijzinnigen, er liever maar over zwijgen. Het antwoord is zeer zeker niet, zooals het diende te lui den. Doch dit wete men wel -. als de vrijzinnige leden vau den Raad zich kanten tegen gepaste vermakelijkheden met de Toondagen, dan wordt bij te groote meerderheid der vrijzinnige kie zers het vertrouwen in zulke vertegen woordigers niet vergroot en gaat Goes eeu toekomst tegemoet, waarvoor de heer Kakebeeke zoo terecht vreesde met een overwegend rechtschen Raad. Eu ja, dan kan men klagen, maar het oordeel over de vrijzinnige Raadsleden zal terecht luiden zij hebben met de wenschen der burgerij geeuerlei rekening gehoudenzij hebben niets geleerd, niets begrepen. Uit inlichtingen, te bevoegder plaatse ingewonnen, weten wij, dat de Toondagen een aanmerkelijke bate in onze gemeen telijke schatkist zullen brengen, ais er hoe doorzichtig dat alios is?" ,De zaken van mfln vriend zijp de müue niet, juffrouw Guriitt," ant woordde Ashbey koel. .Maar dat behoorde toch zoo te zin I" riep z\j angstig uit ,Als u de duivelsehe sluwheid van onze vganden kende, zou u mijn leiding graag aan nemen." „Het spflt mfj het te moeten zeg gen," antwoordde hy, .maar ln deze zaak Iaat lk mQ het liefst leiden door myn eigen gezond verstand." Zy haalde de schouders op en staarde zwügend ln het vuur. Toen zy Ashbey haar gelaat weer toewendde, teekende het volslagen wanhoop. .Dokter Ashbey 1* riep xy heesch nlt. .Ik verkeer ln gevaar. Wilt u mfj niet helpen „Zeker wel," antwoordde hy. „Zeg my maar, hoe." ,Ik ik weet het waariyk niet," stamelde zy. Myn toestand is zóó vreemd, dat lk niet weet, wie myn vrienden en wie myn vyanden zijn." .Meneer Smithson is toch uw vriend," zei Ashbey zacht. ,Ja," aotwoordde zy na een oogen blik Het xy er op volgen: ,Hy heeft om mijnentwille veel opgeofferd. Ik ben hem veel dank schuldig." ,Als lk dan toestand Diet keD, waar in u verkeert, en evenmin den aard van het gevaar, dat n dreigt, hoe kan lk u dan helpen ,U kant me helpen door naar Brigh ton te gaan, daar in 't geheim Har riet Swludon te bezoeken en haar myn vermakelijkheden aan verbonden worden. En het zijn toch waarlijk de Goesenaars niet, die in de voornaamste plaats van de Toondagen profiteeren. Het geld rrordt van buiten in Goes gebracht, en in het land waarom toch over tuigen de heeren er zich zeiven niet eens van f verlangt men ten zeerste naar wat ontspanning. De vrijzinnige meerderheid in onzen Raad heeft bet nu in haar hand, te beslissen. Zij kent de meening van de kiezers, die hen als hun vertegenwoor digers paarden Raad brachten. Wenschen sommigen daarmede geen rekening te houden en aan den leiband van rechts te loopen rechts, zou uiterst fair, zoo uiterst verdraagzaam in de eerste September vergadering dan zien velen den Raad maar liever overwegend rechts. Zij redeueeren aldus het is beter met een openlijken vijand te doen te hebben, dan met een vriend, op wien men niet rekenen kan. En dien kant moet het toch, in het belang onzer gemeente, waarlijk niet uit. Buitenland, De strijd In en buiten Europa. Er is ln de laatste dageu op het Ooateiyk oorlogitooneel een andere toestand ingetreden. De haastige opmarseh der Duitach- Oostenryksche legermachten, waarbO deze lederen dag meerdere tientallen KM. naar het Oosten oprukten, biykt, voor het oogenblik althans, vrywel tot stilstand gebracht te zyn. Tot nu toe weken, onder den ge weldigen drnk van DuiUche zjde, de Russische helrecharen aldoor terug en dikw<jl3 met e :n haa.t en esn verlies aan oorlogsmateriaal, die dezen terug tocht zeer sterk op een vlacht deden geiyken. Door de flankbedrelging van sterko Russische stellingen en vestingen wer den deze meermalen opgegeven vóór nog de vyand ernstige pogingen tot een stormaanval doen kon en de gevechten, waarvan in de laatste maanden van Dultseh Russische zyde werd melding gemaakt, waren in hoofdzaak achter hoede gevechten, door de Rassen op verschillende pnnten van het front geleverd, ten einde voor hun leger machten op andere strategisch-belang- rfjke punten tyd voor een ordelijken terngtocht te winnen. Zoo vielen o.a. de Weiehselvestigen den centralen vry gemakkeiyk ln handen, maar met dit groote nadeel, dat zy by het binnenrukken der Duit- sche en Oostenryksche troepen ont- rnlmd bleken en daardoor ook de onmogelykheld bsstond, een eenlgBzins belangryk deel van do Russische stryd- krachten weerloos te maken. Slechts Norvo Georgtewsk kon worden omsingeld, maar de krygsbnit en het aantal der verdedigers,daarin Dultscbe boodschap over te brengen." .Dus de zaak van de hoeve is niet langer een geheim vroeg Ashbey snel, verbaasd over haar vreemde vraag. ,Tot op zekere hoogte is ze opge helderd, maar niet geheel," was na eenig aarzelen haar onbevredigend antwoord. ,De indentlteit van de vermoorde vrouw is dus vastgesteld Zy haalde haar schouders op, doch zweeg, „Waarom kuut n on Smithson my niet al de ielten mededeelen drong Ashbey ernstig aan. U vraagt my n te helpen en laat my in onwetend heid." ,Het moet wel." was haar antwoord, .totdat het raadsel geheel opgelost Is." .Maar lk wil u helpen, het raadsel op te lossen." „Neen," zei ze, het hoofd schuddend. .Ik vrees, dat boven uw krachten zon gaan. Een poging in die richting zou alleen maar onze pogingen kan nen verydelen. Wy werken steeds ln de richting der waarheid, een waar heid, die, bekend geworden. Enropa. zal verbszsn. En toch ls het zoo moeiiyk, want ten koste van alles moet m(n identiteit verborgen biy ven, voor zoover ik in betrekking sta tot deze zaak." „Waarom „Ik zou liever zelfmoord plegen dan bekend laten worden, dat lk by deze zaak betrokken ben geweest," zei ze, en Ashbey zag aan haar gezicht, dat handen gevallen, was van zeer onder geschikt belsng. Het doel van den Duitschen opmarseh ln Rusland is dus nog geenszins be reikt. Want dat doel was ongetwyfeld de vernietiging van belangryke leger groepen, terwyi door hun onverbeter lijke taktlek van op het juiBte oogen blik terug te trekken, de Rnssen aan Iedere omvattingsbeweging wisten te ontkomen. Aan het ongeregelde, steeds op een gedwongen vlucht geiykende terug trekken ts nu ln de laatste dagen een einde gekomen. Taster dan anders houden de Rus sen stand, bepalen zich op de thans ingenomen linies niet alleen tot het defensief, maar doen zelfs hlor en daar tegen-aanvallen, welke van een bijzondere kracht getuigen. Is het ten toevallige omstandigheid, dat thans de Russische legers langer dan anders in hoofdzaak dezelfde frontlinie bezet honden Zeer opmerkelijk is het, dat deze phase van den kryg juist het begin is van het tydperk, dat de czaar het oppercommando van het leger op zleh heeft genomen, nadat grootvorst Nico- laas, de man, die met onmiskenbaar talent dan Russlseben terngtocht geor ganiseerd heeft, van het WeBteiyk Russische corlogstooneel is verdwenen en, nlt dank voor zyn praestaties, tot bevolhehber van het vrjj onbelangryke Zuiderleger 1b benoemd. Nn zyn natauriyk twee gevallen mogeiyk. Het Russische leger kan op het oogenblik stellingen bezet houden, welke zoo sterk zijn, dat men besloten had, het leger tot daar terug te trekken, o ar vandaar uit het Dultsehe offensief stop te zetten en de rollen van achter volgde en van achtervolger om te koeren. Is men zeker van deze stellingen en gevoelt men zich ten opziebte van een verder doordringen der centralen volkomen gerust, dan is het opper- bevelhsbberschap van den czaar op het oogenblik, dat men meent, dat de krygtkans zal kteren, slechts een middel om de troepen tot grootere krachtsinspanning aan te wakkeren en den czaar als den bytyds opgetreden redder van het bedreigde vaderland voor te stellen. De mogaiykheld bestaat echter ook, dat de stellingen, thans door de RuBsen bezet, niet sterker en hechter dan die der Welcbsel- en Boeglinle zyn. In dit geval krjjgt het op den voor grond treden van den czaar werkeiyk het karakter van een noodmaatregel, op het laatste oogenblik toegepast, om den Lultsch-Ooatanrykschen opmarseh stop te zetten. In de ure des gevaars toch stelt de vorst zich zelf aan het hootd van zyn leger en door xyn voorbeeld aange vuurd, strijden de troepen eenigen tyd met grooter kracht dan gervooniyk. Vandaar het standhouden der Rus sen op de geheele linie en hun tegen- zy het werkelijk meende Was zy een vronw van hooge ge boorte, die vreesde, haar edel geslacht in opspraak te brengen, vroeg hy zich af. En hy keek weer naar haar en hjj verbaasde zich. Nog een uur lang zaten zy te pra ten zy leunde achterover ln haar stoel en staarde in het vuur, de oogen half gesloten, alsof xy herinneringen opriep uit een reeds vergeten verleden en toen Ashbey ten slotte opstond om heen te gaan, had zy hem overreed, om Harriet op te zoeken en haar de boodschap over te brengen. Hy verliet het hótel eu wandelde met gemengde gevoelens naar huls. In het laatste halve uur van het ge- eprek was een soort kalme droefheid over Ellen gekomon. Zij had lief tegen hem geglimlacht en hem telkens weer opDicnw bezworen, geduld te oefenen en geen oordeel over haar te vellen, vóór hy alles wist. Asabey besefte, dat het waariyk onmogelijk voor hem ion zyn, om waarheid van leugens te onderschelden of nlt te maken, of zy het geheim van de hoeve werkeiyk opgeloBt had. Flotsellrg kwam de wenschlnhem op, naar Stilton te gaan en te onder zoeken, of de excentrieke uitvinder sinds de ontploffiag nog ter plaatse was geweest. De brandkast, waarin het bewysstuk der aftchuweiyke mis daad was opgeborgen, trok Ashbey aan. Hy wilde haar openen en zich van den Inhoud overtuigen. Het leek hom vreemd, dat Smithson offensief, dat het den ceutralen op het oogenblik onmogeiyk maakt, den onderbroken opmarseh voort te zetten. De redenen voor het persooniyk op treden van den czaar, en met hem van andere militaire raadsleden, xyn naar alle waarschyniykheld voor een niet gering deel aan binnenlandsehe Russische oneenigheden en een neder laag van de militaire party, aan welks hoofd de grootvorst-opperbevelhebber stond, toe te schryven. Dat zy van EngelschFransche en Dultsehe zyde verschillend aangege ven en beoordeeld worden, laat zich begrypen. Ic leder geval zal spoedig genoeg blyken, welke lezing de juiste is. Is het Immers den Russen werke iyk gelukt, byzonder sterke stellingen te nemen, waaruit een regelmatige terugtocht door de nieuwe militaire bevelhebbers niet meer noodzakeiyk wordt geacht, dan zal dit moeten biyken uit de vergeefsehe pogingen van Doitsche en Oostenryksche legers, om de Russen nog verder O.waarts te doen wyken, of gedeelten van bnn krygBmaeht door omvattlngsbewegin- gen te bedreigen. Is daarentegen het optreden van den czaar een laatste redmiddel, dan zal het nieuwe legercommando, dat in tegenstelling met dat van grootvorst Nicolaas nog geen bewyzen van stra tegische kennis en bekwaamheid heeft kunnen geven, evenmin den dreigenden Dultscbe omvattingspogingeu kunnen ontgaan als vroeger. Wil men toch desondanks stand honden, dan volgt het groote gevaar van omsingeling en vernietiging, dat het RuBslsehe leger tot nu toe tot eiken prys heeft weten te voorkomen. Wat kan er nu iu de bedoeling der Dnitschs legeraanvoerders liggen en op welke wyze is het voor hen mo- geiyk, van den huldigen stand van zaken het beste pro&jt te trekken t Hierover nog het een en ander ln een volgend overzicht. Van het oorlogsterrein vragen wei nig nieuwe b{zonderheden op het oogenblik onze aandacht. De volgende telegrammen geven ze voldoende weer. Berlijn. Op den linkeroever van de Dwina tnsschen Frledrlehstadt en Ja- cobstadt is de vyand uit verscheidene stellingen geworpen. Meer naar het Z. wyzt de vyand en de voorhoeden van de hem vervjlgende Dnltsche troepen hebben den weg Eckengraien- Raklschkl bereikt. Ook tusschen den weg Kuplsehkl DwiLSk (DnDaburg) en de rivier Wilfja, stroomafwaarts van Wilna, schiet onze opmarseh goed op. De spooriyn WilnaDunaburgSt. I'etersburg ls op verscheidene plaat- S8B bereikt. In de bocht van de Njemen, ten 01 van Grodno, blytt de vervolging aan den gang. Aan den benedenloop van de Zelwl- anka zyn verscheidene sterke tegen- al maar ln Londen bleet. Waarom eischte by zyn eigendom niet op, ter- wyi hfi zoo dicht ln de bnnrt was Die gedachtengang bracht Ashbey er toe, een collega op te zoeken en hem te vragen, den volgenden dag de praktyk te Caterham waar te willen nemen. De volgenden ochtend nam by den trein naar ïazley en kwam daar ongeveer zeven nur aan. Het was koud en mistig, toen Ash bey den ongeveer drie uur verren tocht door het veenland naar Keeti hoeve aanvaardde. Toen hy ten slotte aan de eenzame hoeve kwam, be merkte hy er geen enkel teeken van loven. De plaats was nog verlaten. Alle vensterblinden waren gesloten, op één na. Ashbey beproefde vergeefs de deur te openen, en kroop toen door het eene, onbeschermde raam naar binnen. Het vertrek was leeg. Rondkykend, bespeurde hy een hoeveelheid ver scheurd pakpapier, stroo en houtwol, de overbiytselen van een verhuizing. Smithson was er dus biykbaar ln ge slaagd, zijn menbelen weg te halen. En noeh hy, noch Ellen hadden hem daar een enkel woord van gezegd 1 Ashbey's argwaan verdubbelde. Iu het atelier zag hy, dat de bres in de muur nog niet gerepareerd was, doch de machinerie was weg. In de kiezel van den tuin waren diepe sporen van zware vrachtwagens, die ver- moedeiyk de machines vervoerd had den, zichtbaar. Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1915 | | pagina 1