N°. 104 1915
Zaterdag 4 September
102de jaargang.
33 FEUILLETON
Het Geheim van de Hoeve.
De uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en 'Vry dagavond
uitgexonderd op feestdagen.
Pr?s per kwartaal, in Goes f 0„?5B buiten Goes. franco f 1,1».
AfaonderUjke nommere ff cent.
^sending van advertentlön op Maandag, Woensdag
en VRIJDAG vóór 19 uren.
De prfla der gewone advertontiön iö van 1-5 regels 50 ct., elke regel meer 10 cl»
Bfl directe opgaaf van driemaal paatsing derselfde advertentie wordt
de prtfs slecht» tweemaal berekend,
Geboorte-, huwelgk- en doodsberichten en de daarop betrekking hebbende
dankbetuigingen worden van 1—10 regels 1,— berekend
Dewfsnummesrs 5 seat.
Telefoonnummer 8?. ire steur Q'i W, van Babnbvkld. Uitgavö de Na&mi. Veaftootaekap „Gssstke Ooiraat". Eoofdredaetoor W. J. C. vak Sakt*k
Opheldering gewenscht.
Inderdaadde Minister Posthuma
heeft geen gelukkigen greep. Het denk
beeld, om, door bemiddeling van de
gemeente-besturen, de min-gegoeden in
dezen winter van goedkoope groenten
te voorzien, is op zich zelf zonder
twijfel zeer sympathiek. Maar de uit
voering dreigt wederom een mislukking
te worden, welke op rekening komt
van den Minister, doch te wijten valt
aan het advies van den Nederlandschen
Tuinbouwraad.
In den brief, door dit lichaam tot
den Minister van Landbouw gericht
aan alle burgemeesters is een afschrift
daarvan gezonden heet hel, dat de
in de fabrieken voor de regeering inge
maakte boon en, kool en andijvie later
voor den kostenden prijs ter beschik
king van de gemeenten, voor gemeente
lijke distributie, en van den klein-handel
gesteld zouden worden.
Een deskundige becijfert nu in Be
Telegraafdat zulks heel mooi k'inkt
in theorie, doch dat de praktijk gansch
iets anders laat zien.
De prijzen der aan de gemeenten te
leveren vat-groenten zouden loco fa
briek, exclusief vat, moeten worden ge
steld voor pronk-snijbooneu, netto 200
K.G., op plm. f19. De vaten worden
voor f 5,in rekening gebracht, doch,
bij franco terugzending aan de fabriek
vóór 15 Juli 1916, krijgt men f 2,50
gerestitueerd.
Dit is het uitgewerkte plan van den
Nederlandschen Tuinbouwraad.
Maar de bedoelde deskundige komt
tot heel andere cijfers dan f 24,
Hij berekent een en ander als volgt
200 K.G. netto per fust, verminderd
met 37 Va K.G. zout, verlies aan sten
gels en draden 10 K.G., aldus netto
1721/z K.G. boouen 4 cent per K.G.
als regeerings-prijs, is f6,90; 75 halve
K.G. zout, Duitsch of Portugeesch,
f 1,20Óen fust (siroop- of vetfust,
want wijn- oxhoofden hebben een meer
deren inhoud) f 2,75, hoogstens f3,
strippen der boonen per 200 K.G.
f 2,— arbeidsloonen van spoeling, vul
ling, kuipen enz. f 1,vracht naar
de fabriek uit diverse centra per 200
K.G fust f 1,aldus zuivere iukoop
per fust van 200 K.G. netto f U^SS^/s.
Nu stelt de Tuinbouwraad voor,
inclusief fust, van de gemeenteu f 24,
te vorderen. Wordt het'fust vóór 15
Juli 1916 franco aan de fabriek terug
gezonden, dan bedroegen de kosten
f21,50. Met het oog op bovenstaande
berekening dus f4,171/2 te veel; niet
van f 6,50, zooals de deskundige in
Be Telegraaf becijfert, die er geen
rekening mee houdt, dat men voor bet
ledige fust f 2,50 kan terug krijgen.
Wanneer nu, om een niet te hoog
cijfer te mmen, 5000 fusten worden
„Wie wm dia vrouw?" vroeg Alhbey.
.Eon vreemdelinge."
„Hebt u haar wol eens gezien
„Ja," antwoordde hj, ietwat aar
zelend.
,Waa ze nog jong
.Jong en knap."
.Kent n haar naam niet? Kom, me
teer SmithBon, als we dezeltde belan
gen hebben, dan kunt u toch wel
ronduit met me spreken."
.Ikken haar naam niet," antwoordde
bij. .Men heeft mü dien nooit gezegd.
Ellen kent hem ook niet."
,Dus sfl was volkomen vreemd
.Juist."
.Maar er moet toch een reden zijn,
waarom zij vermoord werd
.Zoker, anders zou men niet zoo
veel handigheid ten toon gespreid heb
ben, om dat doel te bereiken."
.Verdenkt u Schiller vroeg
Ashbey.
.Neon," antwoordde hij dadeljk.
.Schiller is de schuldige niet."
Die bewering verbaasde Ashbey
eenigszins.
.Maar 't is toeh bewezen, dat hij
een aanslag op mijn leven gepleegd
heeft," zei bjj.
,D»t geef ik toe. Maar dat is een
gevolg van de zaak op Keeta' hoeve.
Zj) weten, dat u een spoor ontdekte
gedistribueerd het aantal zal grooter
zijn - dan wordt er een te veel be
taald van f 20,875, of bijna f21,000.
Waar blijft nu dit bedrag
Het zou inderdaad hoogst gewenscht
zijn, dat op deze vraag een beslist
antwoord wordt gegeven. Immers het
zijn niet de kapitaal-krachtigen, die de
te distribueereu groenten zullen betrek
ken. Integendeel, het zijn juist de lieden
uit den kleinen middenstand en de
arbeidende klasse. Waarom moeten zij
dit te veel betalen en wie profiteert
daarvan
Ons dunktde Minister had goed
gedaan, bet advies van den Nederland
schen Tuinbouwraad grondig te onder
zoeken, alvorens het te volgen. Wij
weten, dat de man, die aan het hoofd
staat van het departement van Land
bouw, Nijverheid en Handel, het druk
beeft. Te druk misschien. Maar in
dien in werkelijkheid mocht blijken,
dat hier een te veel wordt betaald door
menschen, die zulks bet allerminst
kunnen lijden, dan is drukte geen af
doend excuus.
Het komt ons voor, dat hier met den
Fransehen slag is gewerkt, dat men
er zich aan Landbouw te gemakkelijk
heeft afgemaakt. Dit blijkt ook al uit
het feit, aan één firma, Spijer, alles op
te dragen. Er zullen toch ook wel
anderen in ons land zijn, die voor dit
werk in aanmerking kunnen komen f
Het is een vreemde historie en wij
achten het in hooge mate gewenscht,
dat hierover het volle licht opga.
Buitenland.
De afrijd In en bulten Europa.
D« oorlog, hoo wreed, boa veriehrik-
keljk hij mag zijn, heeft ooktardege
zfjn goede zjden.
En In dat opzicht Is een oorlog
gelijk aan iedere ramp, aan ieder on
geluk, dat ons treft en dat, in het
licht van latere jaren bezien, zoo dik
wijls een zagen voor ons bleek ta zjn.
Eerst In den nood '.eart men zfjn
ware vrienden kennen en in dagen
van smart en ronw laten wij onze
gedachten meer dan anders den vrijen
loop om door dat denken rijker te
worden aan de kennis van ons zeil
en de waardeering van onze omgeving.
Heeds vroeger hebben w{| aange
toond hoe iedere groote ramp tot
technische verbeteringen leidt, die een
herhaling ln de toekomst steeds moei
lijker maken en daardoor de mensch-
held in haar geheel ten goede komen.
Maar naast de practlsche lessen uit
leder ongeluk, dat ons overkwam,
getrokken, staat een verrijking van
ons zedeljk bewustzijn.
Nooit voelen de laden van een
zelfde gezin zich meer tot elkander
aangetrokken, nooit is de bandln het
familieleven ;zoo sterk, dan wanneer
uit den kleinen kring de dood een
van de misdaad en wilden u daarom
het zwjgen opleggen voor altoos."
Er was iets in hem, dat Ashbey nu
argwaan gaf, dat hij valsch spel met
hem speelde. Hjj kreeg op datoogen-
bllfc een ingeving, dat hij töch een
handlanger was van Schiller en diens
kornuiten en dat het in den arm nemen
van ztlo persoon niet anders was dan
een poging, om hem te misleiden en
het ontdekken van de misdaad te
beletten.
Ashbey zei niet veel meer en nam
spoedig afscheid. Een nieuwe gedrags-
ljn teekende zich voor hem af.
HJ had Ellen ln een rijtuig met de
barones zien rijden, maar zj had geen
acht op hem geslagen. Z(j hadden
elkaar die week bjna lederen dag
ontmoet oil vele lange gesprekken
gevoerd, waarin zjj steeds had getracht
te bewezen, dat zj hem in alle onsehnld
dien vergiftigden wj]n had gegeven.
Ashbey geloofde haar; hjj was ge
heel en al ond -c haar Invloed gekomen.
Hope twyfelde nog, bleef haar wan
trouwen, omdat zjj op zooveel punten
weigerde, opheldering te geven. Meer
dan eens had bjj beweerd, dat het die
twee eenvoudig te doen was om hem
geheel van de wijs te brengen. En
Ashbey begon nu ook te gelooven,
dat Schiller en zfjn kornuiten door
den uitvinder beschermd werden.
HQ herinnerde zich opeens de vrouw,
die hem gewaarschuwd had bj! Schiller
en hj besloot, haar te Brighton op te
zoeken. Misschien kon zij hem belang-
rjke inlichtingen geven.
dierbaar offer heeft weggenomen.
En nooit is er grooter samenwer
king, edeler zelfopoffering getoond
dan wanneer een groep van geljjk-
gezlnden een gemeenschappeljk ge
vaar dreigde.
In den nood leert men zfjn vrienden
kennen, maar in den nood ook leert
men waardeeren, iedere vriendelijk
heid, iedere liefdesuiting, welke in
gewone tjden als van zelfsprekend
wordt voorbijgezien.
Zoo leidt iedere ramp ton goede.
De techniek komt er door op het spoor
van fouten en gebreken, welker ver
betering de samenleving tegen onga-
wenschte storingen beveiligt en de
menscb, tegenover de slagen van het
noodloot tot dieper en ernstiger denken
gebracht, verheft zich boven den sleur
van het alledaagscho leven.
De oorlog is als een ramp, die een
volksgroep van dezelfde kenmerkende
eigenschappen bedreigt.
Maar juist daardoor maakte de
oorlog het volk meer tot één geheel,
juist daardoor doet do oorlog In ieder
volk een sterke uiting van saamhoorig
held en zelfopoffering aan den dag
komen.
Zie naar ons eigen vaderland, boe
bjj het uitbreken van den wereldkrjjg,
Nederland één was, boe vorstin en
volk zich meer dan ooit aan elkander
verbonden voelden, hoe alle partij
twisten bjj bet dreigende gevaar waren
vergeten en hoe er nog slechts één
natie was, waarin ieder zich bereid
toonde goed en bloed voor het welzjn
van het algemeen te offeren.
In eiken oorlogvoerenden staat voelt
het volk van denzelfdcn stam zich
niet meer dan ooit een eenheid, wan
neer vreemde overheersching dreigt,
hoe vele verhalen van moed en zelf
opoffering zjjn niet tot ons gekomen
van hen, die vrjwlllig hun Kven voor
de vrjheid van hun geboortegrond
hebben gegeven
Zooals een ramp, welke een familie
treft, de leden daarvan dichter bjj
elkaar brengt, zoo heeft de oorlog,
het dreigende gevaar van vreemde
overheersching voor alle strjjdende
staten, de volkeren meer eensgezind,
de onderlinge band hechter, de indi-
vldueele moed en zelfopoffering grooter
gemaakt.
En hoe ernstiger het dreigende
gevaar is, des te hechter is de band,
die het volk van een eigen stam, een
eigen taal en geschiedenis bjjeenhoudt.
Dnitschland, dat voor zjjn beBtaan
strjjdt tegen een wereld van vjznden,
is op het oogenblik een staat, waarin
de liefde voor het vaderland grooter
is dan ooit te voren, een staat waarin
men ten bate van het algemeen
do kostbaarste offers brengt, een staat
voor wiens ongehinderd voortbestaan
men zonder bodenken zjjn leven veil
heeft. Als een reus staat het ver
bonden volk in den wereldkrjjg, jnlcht,
bjj iedere nieuwe overwinning en
voelt lederen tegenslag als een ramp,
die allen treft.
De oorlog doet gezamenlijk pal staan
Ashbey vertelde dien avond Hope,
wat hjj van plan was, en hjj ging
bereidvaardig mei hem mee. Zj) vonden
zonder veel moeite het adreB.
ABhbey belde aan en een dienst
meisje deed open.
Zjj zetde, dat mevrouw Mayfleld thuis
was en bracht hen in een zitkamer
van het gewone pension-type t een
porte briiée scheidde het vertrek van
een aangrenzende kamerna een paar
minuten word die deur open gedaan
en Harriet kwam binnen.
Hope, die achter Ashbey stond,
uitte een kreet van verbazing en in
het volgende oogenblik stonden die
twee elkaar sprakeloos aan te staren.
Zij schenen elkaar te kennen
Ashbey begreep er uiets van.
.Ashbey 1" riep Hope, doodsbleek,
toen hjj tenslotte woer kon spreken,
„wat ls dat voor een samenzwering?
Waarom heb je me hier gebracht
juist bj) deze vrouw?"
Ook zj) was mst een kreet terug
geweken en verbleekt, toen zjj den
bezoeker herkende, die haar nu toornig
en minachtend aankeek.
„Wat beteekent dit vroeg ABhbey
hem snel.
,Wat dit beteekent? Datdiovronw
je bedrogen heeft, zooals ze mjj óók
bedroog."
.Dat is niet waar," protesteerde zj,
met een vastberaden blik In haar
oogen op hem toekomend. ,Ik heb u
nooit bedrogen. Wat ik u vertelde,
was de zuivere waarheid.'
Hope glimlachte sarcastisch.
tegen het allen bedreigend gevaar.
Hoe sterker het gevaar gevoeld
wordt, des te grooter is het gevoel
van Baamhoorlgheld de éénheid van
denken en handelen, waaruit ieder
volk ten slotte zjjn kracht moet putten.
In Engeland, door de zee aan alle
zjden beschermd, waar het gevaar
voor een Duitschen inval niet groot is,
waar men niet verwacht door eigen
aanschonwen het wreede van den
oorlog te zullen kennen, wordt de
onderlinge band minder sterk gevoeld.
Het zoo juist beëindigde conflict in
Zuid Wales, waarbjj de regeering en
de mjnelgenaars er tar nanwernood
in geslaagd zijn, een 120000 tal sta
kende arbeiders weer aan bet werk
te doen gaan, is het bewjjs, dat daar
te lande een geringe individueele
lotsverbetering nog zwaarder weegt
dan het welzjjn van het algemeen.
Hot is niet te voorspellen ot Dnitsch
land in dezen oorlog werkeljjfc in
etaat zal zijn, het Engalsche vasteland
ernstig te hedreigen.
Is dit wel het gevel, dan zal het op
een achteruitgang van het sneess der
Engelsche wapenen wjjzen, maar het
volk van Groot Brittannië zal er door
komen tot grooter zelfopoffering, tot
een sterker gevoel van saamhoorlghoid
en tot da erkenning, dat de kleine
belangen van Ieder individu afzonder
lijk moeten achterstaan bj het groote
belang van vrijheid en zelfstandigheid
van de volksgroep in haar geheel.
De vervolging der Kussen wordt
steeds voortgezet, maar uit alles bljjkt,
dat dezen zich zoo krachtig mogelijk
verdedigen, zoodat het don troepen
der centraler, telkens weer de grootste
moeite kost, den Russischen tegenstand
te breken.
Voortdurend schijnen de centralen
hnn vermoeide troepen door krachtige
reserves te versterken en, daardoor den
Knssischen weerstand brekende, hnn
geforceerde opmarschen to kunnen
voortzetten in de richting van Wilna,
Grodno, Kobrin on Kofao.
In het N. tracht Von Below, om
het bruggehoofd van Frledrichstadt
strijdende, de Duna over te trekken,
welke poging door de Rassen, die tot
lederen prils de verdedigingslinie van
de Duna willen behonden, ten krach
tigste belet wordt.
Z. waarts trachten de troepen van
Von Hindenburg zich van den spoor
weg GrodnoWilns meester te ma
ken, waarbj) de Dnitsehers steeds
meer den vestinggordel van Grodno
naderen en d6 W. forten reeds ge
nomen hebben.
De troepen van Leopold van Bele
ren bereikten den spoorweg Brast
Minsk, terwijl generaal Von Macken-
zen de Rnssen N waarts tot ten Z.
van dien spoorweg dreef.
De Oostenrjlkers hebben Inmiddels
de vesting Lack genomen, van waaruit
zjj de Rnssen in Z en Z O richting
terug dreven. Mede door een door
braak van generaal Boehm Ermolli
bij Bialy Kamien warden da Ratsen
.Dus u kent elkaar reeds?" vroeg
Ashbey.
,Ja, ik ken baar mzar kl te goed,"
antwoordde hjj. ,Ik heb goede redenen,
om me "haar te herinneren Zij was
het, die mijn levensgeluk verwoestte.
.Mevrouw Mayfleld I" riep Ashbey
uit, zich de vreemde geschiedenis
herinnerend, die Hope een paar jaar
geleden had doorgemaakt, maar waar
van hj hem nooit de juiste toedracht
had verteld.
Hjj knikte en sei met een harde,
ernstige stem
,Aan die vrouw heb ik al den
tegenspoed te danken, waarmee ik te
vechten beb gehad. En je zegt, dat
zij het was, die ja te Caterham waar-
Echnwde
„Ja."
„Dan is zjj oen medeplichtige van
die Schiller's", verklaarde hj met saam
getrokken wenkbrauwen.
„Dat ontken Ik," antwoordde zjj
snol. „Ik heb toevallig kennis met
hen gemaakt, een nltnoodiging aan
genomen en daar ik Dnltsch ken,
hoorde ik toevallig Iets, wat zj be
spraken. Dio Schiller's zjjn verdachte
lui."
Ashbey vertelde kort zijn avontuur
ln do Fltzvoy-straat.
„O, dokter!" riep zij uit, dan hebt
n geen acht geslagen op mijn waar
schuwing 1 U bad toch ook op moeten
passen voor kennissen van Schiller!"
„Zj! had de een of andere geheime
bedoeling met die waarschuwing,
Ashbey," verklaarde zjjn vriend.
gedwongen over de Styr terug te
trekken.
Ook aan de Strypa, een zjjrivler
van den Dnjestr, zjn do Russen
andermaal teruggedrongen.
Voornameljk de val van Luck zal
de oorzaak blijken dat de Rassen hun
terugtocht naar do vesting-driehoek
niet volgens de voorgenomen route
sullen kunnen volbrengen.
Da volgende telegrammen melden
nog eenige bijzonderheden
Weenen. De vasting Luck is in ons
bezit. Wjj hebben do Russen met de
bajonot uit bet station en do ver
schanste stellingen ten N. der stad
verdreven en zijn daarna, tegeljjk met
non vluchtenden vjjand,de stad binnen
gedrongen. De verslagen Russen zijn
naar het O. ternggetrokeu.
Bj| Bialy Kamien ls het leger van
generaal Boehm Ermolli over een af
stand van 20 K.M. door do vjjandeljke
linie heengobroken. Deze dubbele
nederlaag heeft de ten Westen van de
Styr vechtende Russen tot den terug
tocht achter de rivier gedwongen.
Da terugtocht heeft zich ook uitge
strekt tot het front bj Zborow, welke
plaats door ons is genomen.
Aan de Strypa wordt nog gevochten.
De Russen hadden ons bj een tegen
aanval in de streek van Kozowa eenige
K.M. teruggedrongen. Een daarop door
onze troepen ondernomen fiaukstoot
heeft de Rasser- tot een overhaasten
tarngtocht op den,oever van de Strypa
gedwongen.
Ook ten N. van Bucsacz zjn ver
scheidene viiandeljke tegenaanvallen
afgeslagen. Daarbjj hebben de Russen
zware verliezen geleden.
Rome. De Italianen hebben de
Oostenrjjkers door middel van geschut
vuur nlt hun versterkingen aan den
kop van het Strino-dal verdreven.
Petrograd. By Friedrlchstadt geen
verandering. Rechte van de Willa
gingen wij vooruit. Da vijand bezette
Orany Ten W. van Grodno sloegen
wj Duitscbe aanvallen af. Bjj Luck
en in Galieië houden wjj den vjjand
tegen en brengen hem groote ver
liezen toe. Aan de Strypa deed de
vjjand buitengewoon hardnekkige aan
vallen, die alle werden afgeslagen.
Voornamelijk bj Zborow, Burebanow
en Buezacz was de strjd hevig.
Berlijn. Aan den spoorweg Wilna
Grodno werd bet fort Czarnowale
bestormd, terwjl onze aanval bj Me-
reaj goed vooruit gaat. Op het W. front
van Grodno is do buitenste fortenlinie
reeds gevallen. Na de bestorming van
twee forten, werden de andere W.
forten door de RuBsen ontruimd. Ten
O. van het woud van Bialowicz wer
den de overgangen over de Swicloez
en de Macarowce geforceerd. Wj)
veroverden den N.O. rand. van het
woud, evenals de Jaiiolda-overgan-
gen. Wjj overschreden de Mucaawiec.
„Dat ls niet waar. U bent wreed
voor me, meneer Hope. Uw bewering
is absolnnt onwaar."
„Waarom leeft u dan hier als een
getrouwde vrouw onder een vreemden
naam vroeg hjj.
ZJ aarzeldezfjn vraag bracht haar
in't nauw
,It u werkeljk getrouwd vroeg
Ashbey.
„Neen," antwoordde zjj fluisterend.
„Wat is er dan aan de hand, dat u
den naam van mevrouw Mayfleld hebt
aangenomen vroeg Hope.
„Omstandigheden dwongen mjj er
toe, me voor een getrouwde vrouw te
doen doorgaan," antwoordde zj.
„En wie is meneer Mayfleld vroeg
Asbbry.
„Dat is maar een denkbeeldig per
soon," zei ze, zenuwachtig lachend.
„Ik woon hier alleen."
„Das met een niet-bestaandeo echt
genoot", hoonde Hope, die al haar
uitleggingen met onverholen argwaan
ontving.
Jnist," zei ze. „U belden vindt bet
natunrljlk vreemd, dat ik alleen in
pension woon, zoogenaamd als de
vrouw vau een afwezigen man, maar
ik doe dat met enn bepaald doel."
„Daar twjlfel ik geen oogenblik aan,"
zei Hope. „Harriet Swindon is veelte
sluw om zoo iets te doen zonder vol
doende redenen."
{Wordt vervolgd).
