N°. 99 1915
Dinsdag 24 Augustus
102de jaargang.
FEUILLETON
Het Geheim van de Hoeve.
Buitenland.
On uitgave dezer Courant geiobiedt Maandag-, Woensdag- en'Vrydagavond
uitgezonderd op feestdagen.
Prï» per kwartaal, in üoe» f S»ïSB buiten Goes, franco laM.
Afzonderlijke nommors 5 cent.
ïKsendingr van aavertarxtlëB op Maandag:, Woensdag
en VRIJOAG vóói 13 wren.
De prfls der gewone advertentiën is van 1-5 regels 50 ot„ elke regel meer 10c».
"S directe opgaaf v/.n driemaal paatsing dersslfde advertentie wordt
de prijs slecht» tweemaal berekend,
Geboorte-, huweljk- en doodsberichten en de daarop betrekking hebband*
dankbetuigingen worden.van 150 regels f 3,— berekend
iwSso.uame.'s 5 aast
Telefoonanmt*.<»r SS. Bireatesr Q. W. jak Baknsvkijj. Uitgave ni «is Naaffil. Vemsootsekap aGta«scke Couraat". Hoofdredacteur W. J. C. jah Sahmk.
Of maakt men dat op uit deze
woorden„Ik hoop, dat de huidige
bezetting van de Pooische grenzen naar
het Oosten het begin vormt eener ont
wikkeling, die oude tegenstellingen
tusschen Duitschers en Polen uit de
wereld helpt en het van het Russische
juk bevrijde land een gelukkige toe
komst tegemoet voert, waarin het den
eigen aard van zijn nationaal leven
kan behouden en ontwikkelen"
Wij hebben hier de woorden, waar
het op aankomt, gecursiveerd.
Over één punt zal men niet behoeven
te twistenhet blijkt duidelijk, dat
Duitschlaud niet van plan is, Polen
aan Rusland terug te geven. Maar
nergens staat te lezen, dat Duitschland
nu Polen zal inlijven, liet zal alleen
bevrijd worden van „het Russische juk",
waardoor het een gelukkige toekomst
tegemoet gaat. Aan Polen wordt dus
een nieuwe regeerings-vorm toebedacht.
i)e rijkskanselier laat ons evenwel in
het duister, welke die vorm zal zijn.
Omtrent plannen tot annexatie van
België of een deel van Noord-Frankrijk,
zwijgt de rede. Mochten die plannen
28
Bmithson bemerkte zijn tegenzin en
zei levendig:
.Maar, meneer Hope, als u mo nu
gevangen laat nemen, is alle hoop,
het raadsel ooit op te lossen, vervlo
gen. U kunt me gelooven of niet,
maar de zaak Is voor m(i een even
groot raadsel als voor u."
.Neen, dat gelooven we niet," zei
Hope.
.Dat begrijp ik, omdat ik, in rnjja
tegenwoordigen toestand, onmogeljk
de waarheid zou kunnen zeggen.'
.Omdat u blijkbaar bang is voor
een arrestatie, niet waar
Bmithson glimlachte en knikte toe
stemmend.
.Dank nu niet, dat ik bang ben
onder beschuldiging van moord ge
arresteerd te worden. In 't minst niet.
Er is Iets anders, dat, wanneer ik in
handen van de politie val, slecht
moet afloopen.'
.Waar is u geweest, sinds die ge
schiedenis op de hoeve?"
,Te Amsterdam. Drie dagen geloden
ben ik te Londen terug gekomen, om
dokter Ashbey te spreken. Ik daeht,
dat Ik mij voor een vreemdeling kon
doen doorgaan, doch dat mislukte."
.Vertel me eens eerlijk," zei Ashbey,
.kent u iemand, die Schiller heet?"
„Ja, ik ken hem 't is iemand, die
sleeht aangeschreven staat."
,En ook een jongen Duitseher,
Alarm.
Het Algemeen Handelsblad is, naar
aanleiding van de redevoering van den
Duitschen rijkskanselier in den Rijks,
dag, zenuwachtig geworden en heeft
alarm geblazen. De heer Von Bethmann
Hollweg zette het Duitsche oorlogsdoel
uiteen en verklaarde, dat aan den krijg
geen einde zou wordeu gemaakt, vóór
Duitschlaud een onaantastbaar sterke
positie zou ingenomen hebben. Volgens
den rijkskanselier moet de Eugelsche
politiek van maehts-evenwicht verdwij
nen, en Duitschland zijn positie zóó
uitbouwen, bevestigen en versterken,
dat andere mogendheden nooit weer
aan een insluitings-politiek zullen den
ken. Duitschland zal den strijd voort
zetten „tot de weg vrij wordt voor
een nieuw, van Fransche rancune,
Moskowitische veroveringszucht en
Engelsche voogdijschap bevrijd Europa."
Uit deze woorden heeft het Handels
blad de conclusie getrokken, dat
Duitschland streeft naar de opperheer
schappij in Europa. Daarin schuilt,
volgens dit blad, een ernstig gevaar
óók voor ons land.
Op zich zelf is dat natuurlijk vol
komen juist. Maar wij voor ons hebben
uit de rede van den rijkskanselier
we geven toe, dat ze op tal van punten
alles behalve helder is niet kunnen
concludeeren, dat Duitschland streeft
naar de operheerschappij in Europa,
of, sterker nog, zich van die aanstaande
opperheerschappij nu reeds bewust is.
Immersvan annexaties wordt geen
echter bestaan, dan begrijpen wij niet,
hoe de rijkskanselier als zijn meeuing
kon weergeven, dat Europa „tot rust
komen" moet. Van die rust zal geen
sprake zijn, indien Duitschland blijvend
de hand op België of op een deel van
Noord-Frankrij'; legt. Annexaties leg
gen den grondslag tot revanche-ge
dachten heeft de geschiedenis met
Elzas-Lotharingen zulks niet bewezen
Neen, wij deelen de zenuwachtige
stemming van het Handelsblad niet.
Eerstens is de rede van den rijks
kanselier daartoe veel te vaag en dan
vergete men niet, in welke omstandig
heden zij werd uitgesproken. In alle
oorlog-voerende staten plegen de eerste
woordvoerders het er nu eenmaal dik
op te leggen. Houdt men daarmede
rekening, dan zal men de rede van
den rijkskanselier in het juiste licht
kuuuen beschouwen.
De afrijd In en bulten Europa.
"Wat reeds: eenlgen tyd te voorzien
was, 1b gebeurdItalië heeft aan
Turkije den oorlog verklaard. Da re
denen daartoe worden als volgt op
gegeven
lo. het ondersteunen van den op
stand in Ltbye door Tnrkye;
2o. het beletten van de In Syrië
wonende Italianen, om naar hun va
derland te vertrekken.
De oorlogs-verklaring van Italië
heeft op de krachtsverhouding der
strijd voerende partyen geen Invloed.
Vermoedsiyk zal Italië gaan deelne
men aan de actie tegen de Dardanel-
len en in zoo verre is de stap van
dit ryk voor de Entente-mogendheden
van eenige beteekenis. Maar of het
daardoor tot een forceeren van da
zee-engte zal komen, wy wagen het
te betwyfelen.
Het heeft feitelijk nooit willen „bo
teren" tusschen Italië tn Turkya de
geschiedenis der laatste jaren levert
ons daarvoor bowyzon te over. Enkele
jaren geleden bevonden de beide
staten zich eveneens met elkander In
oorlog. Reeds lang had Italië een ba-
geerlg oog geslagen op de Tarkacha
provincie Tripolis (In Afrik»;. Het be
kende spreekwoord van den hond en
den stok bleek ook hier wederom
waarheid te bevatten bereids in 1903
klaagde Italië over de onrechtmatige
en willekenrige behandeling van Ita-
llaansohe onderdanen door de over
heid van Tripolis.
Het kwam eindelijk tot oen ultima
tum: Italië zag zich genoodzaakt tot
militaire bezetting van Tripolis en
Barka, .wagens den toestand van
wanorde en veronachtzaming" in deze
landstreken, en het hoopte, dat Tnrkye
daartegen geen verzet zon bieden,
Daar het antwoord van Tnrkye on
zskeren Schwarze
,Een vriend van Schiller. Ze zijn
n zeker op het spoor gokomen, hé?"
,Ja, en zjj zetten den aanslag op
touw, die vanavond bpna gelnkta."
,0, dat verwachtte ik well" riep
hy met een toornig fronsen van zjjn
wenkbrauwen uit. „Pas goed voor hou
op. U hebt zeker ook Schiller's vrouw
ontmoet en een meisje, dat Harriet
heet
„Harriet Mayfield, ja. Wat is er met
haar
Smithson klemde de lippen op el
kaar, maar antwoordde niet.
„U wilt me niets vertellen van
Ellen Gurlltt," zei Ashbey. „Maar
n znlt mo althans wel willen zeggen,
of zy dezeifde persoon ia als nw
dochter, miss Mary?"
„Dezelfde persoon 1" riep hy lachend
uit. „Zekar nietMy dochter Mary
is te Liverpool
„En waar is Ellen dan?"
„In Londen."
„Kan ik haar niet spreken?"
Hy antwoordde niet dadeiyv.
„Neen," zei hjj. „Zy zal u niet
willen ontmoeten. Er z(jn redenen,
en heel belangrjke, waarom aU in
deze kwestie niet betrokken wil wor
den."
„Ze is dus óók bang voer de politie."
„Ze verlangt niet met haar in aan
raking te komen," antwoordde hy
diplomatiek. „Laat ons de jonge
dame heelemaal buiten de kwestie
honden. Ze deed, wat ze dacht, dat
hel best was, toen zy bet paard liet
zadelen en naar WanBford reed, om
U te halen. ZJ wist niets van hot
voldoende werd geacht, verklaarde 29
September 1911 Italië dit ryk den
oorlog. Het zon geen oorlog zyn in
den eigeuiykan zin dos wooris, daar
de actie zich zen beperken tot da
Afrikaanscha knst en de status quo
op don Balkan gehandhaafd blijven.
Tot driemaal toe deed de Turkeche
regeering een beroep op da mogend
heden, zonder resultaat evenwel. Te
Rome wilde men van geen tnsecben-
kouist weten. Men stelde zich op het
standpunt, dat Tnrkye, als overwon-
neno, om den vrede moest vragen.
Evenwel desd hst zulks niet, evenmin
als het bezweek voor het dreigement
van oen actie van de Italiaansche
vloot in de Tuvksche wateren. Da
omstandigheid, dat Tnrkye zich niet
aan dit dreigement stoorde en dat
Italië daaraan geen gevolg gaf,ls sedert
kort opgehelderd door de bij zon
derheden, welke de Italiaansche rsgoe-
ring heeft gepubliceerd na hst opzeg
gen yan het Drinbondsverdrag aaa
Oostenrijk. Daaruit toch bleek, dat
OosteDryk zich destgds verzette tegen
een meer krachtig optreden van zja
bondgenoot tegen Tnrkye.
Toch begonnen de operaties van
Italiaansche zjda mat een vlootactie
onder den hertog der Abrnzseu den
29en en 30an September in de Ionische
Zee, waar Turkt ft hu torpedobooten
werden vernield. Met de vyandeiyk-
heden in Enropeesohe wateren bleef
het voorlooplg bfl dit feit, ds Tnrksehe
vloot trok zich binnen de Dardauellen
torng en Italië, dat zich wysel(jk niet
waagde aan een poging om deze te
farceeren, bepaalde haar aandacht tot
de kust van Neoid-Afrlka, waar den
27on September rseds schepen voor
de Trlpolitaansche kust waren ver
schenen. Dan 3en October begon het
bombardement van Tripolls, welke
stad kort daarop door do Turken werd
ontralmd. Voor Itrlië begon toen een
moeilijke strijd. D» Arabieren kozen
de zyda der Tnrken, vielen op zeker
oogenblik de Italianen zelfs in den
mg aan. Op sommige plaatsen werd
de Italiaansche linie tot wjken genoopt.
Het gemis aan goede verkeerswegen
maakte de operaties uiterst moeliyk
en in November ging Italië over tot
bet oproepen van een tweede lichting
der reserve, waardoor het expeditie
korps steeg tot 5 divisies met te zamen
100000 man. In April 1912 werden do
ook in dan hnidigen oorlog dtkwyis
genoemde forten van Sedd nl-Bahr en
Kum Kale gebombardeerd, waarna
Tttrkje de Dardanellen voor de neu
trale scheepvaart sloot. De bemidde
ling» pogingsn der mogendheden, in
die maand gedaan, hieven zonder
gevolg. Da Porte weigerde afstand
van Tripolis te doen, doch was bereid,
economische concessies in Noord-Afri-
ka aan Italië toe te staan. Met dit
laatste was Italië niet tevreden en do
vyandoiykheden werden voortgeiet,
welke ten slotte eindigden mot een
biyvende bezetting van de Noord-
vernni'tlge complot."
„Welk complot Vertel daar eens
wat van".
,lk kan d«t niet. Ik west er niets
van", herhaalde hy.
„Maar zy weet ervan. Zy kan alles
ervan vertellen, als zy dat wil. Zy
was het, die m? dien w'Jn liet drinken."
„Ja, maar iemand anders had dien
tevoren vergiftigd"..
„De bochel".
„Neen, die niet, iemand anders",
antwoordde hy.
„Dan moet ik Ellen spreken," zei
Ashbey resoluut. „Zy moet m(j vertel-
ion, wie de man was, die my twaalf
honderd galden betaalde, om zyn hand
te verbinden".
Ashbey zag aan zyn bonding, dat
hy bang was, nn gevangen genomen
te zullen worden, en niet wist, wat hy
doen moest. Ieder oogenblik kon de
knecht de deur open doen en dan
inspeetenr binnen laten.
„Zy zal n niet willen spreken," zei
hy ten slotte heel ernstig. „Zy heeft
haar redenen om dat te weigeren;
om n de waarheid te zeggenzy
dnrft niet."
„Nn, ik zal rondnit met n spreken,"
zei Ashbey. „Ik stel haar komst hier
heen als do eenige voorwaarde, waarop
ik n wil vrijlaten nlt den toeBtand,
waarin n zich bevindt. Do politie is
op weg naar hier en n moet nn zeil
maar beslissen, of n gevangen geno
men wilt worden, dan wel of n Ellen
wilt bewegen, zich naar my te schik
ken en zoodoende nw eigen vrybeid
te verzekeren."
„Das a gelooft niet, wat ik n ge
Afrlkaansche gewesten door de Ita-
lianen.
Veel pleizier heeft Italië van Tri
polis nog niet gesmaakt. DeTnrksehe
invloed is er steeds van b. teekenlB
geblevenwaar het kon, werden de
Italianen tegengewerkt. En hot stennen
van de opstandige beweging in Libye
door de Tarkseho regeerlng is de
hoofd*anleiding geweeBt tot de nienwc
oorlogs verklaring van 21 Augustus
1915.
De tweede aanleiding de weige
ring der Tnrkt-ehe autoriteiten, om
Italiaansche onderdanen uit Turksch
gebied te doen vertrekken beteekent
niet zoo veeihet gaaf hier toch slechts
om een paar honderd reservisten.
Gelijk gezegd, de ooriogs-ver
klaring van Italië wijzigt aan den
internationalen toestand niets. Na zyn,
van da strUdende partflen, alleen
Duitschland en Italië nog nlst officieel
met elkander in oorlog. Maar ook
hierin zal, vermoeden we, wel spoedig
verandering komen.
Wy laten hier nog enkels telegram
men volgen
Parlja- Het officieel bericht van
Zaterdagmiddag meldt, dat op tal
van deelen van het front hevig kanon-
vnnr is gewisseld. In Argonne duren
de myngevschten voort. Een tweetal
Dnltsche aanvallen zyn afgeslagen.
Weenon (officieel.) Do terugtrek
kende Rassen bieden hevigen tegen
stand de vyand heeft op vele punten
een stormloop met de bajonet gedaan.
Toch moest hy zqu stellingen aan de
Pnlwa ontruimen en retirearen op
den sector van de Lasna, een zyrlvier
van de Boeg, die er noordelijk van
Brest Litowsk invalt. Om deze laatst
genoemde stelling wordt de insluiting
lederen dag nanwar.
Woenen (officieel.) Verschillende
aanvallen vaD sterke Italiaansche
sti ydarachten tegen oen sector Flitsch-
Tolmein z(jn afgeslagen. Hat brugge-
hoofd van Tolmein wordt fel bescho
ten, doch de Oostenrykscha troepen
handhaven hnn stellingen.
Petrograd- (Officieel). Sterke v(j-
andeiyke maritieme strijdkrachten zyn
in de Golf van Riga doorgedrongen.
Het gevecht tnssjhen onze schepen
en die van den vyand duurt voort.
Na de bezetting van ds vesting
werken van Kowno door doDnilschers,
heeft zich de rest van het garnizoen
by het veldleger gevoegd, dat stal
lingen bezet ten westen van de spoor-
l(jn Jsnow Kosejedery.
Ten aaiden van Kowno staan ooza
troepen nog op den linkeroever van
de Njemen.
Aan den rechteroever van do Narew
biyven onze troepen door hnn aanval
len den vyand teganhonden. Onze
cavalerie hielp het offensief van de
Dnitschers terugslaan by Lipnica, met
sterke afdeelingen de v(jandeiyke
Infanterie aanvallende.
zegd hebriep Smithson nlt, op-
ryzend.
„Zoover als nw verhalen gaan, ge
looi ik ze. Maar ze gaan mü niet ver
genoeg. Ellen moet onB de waarheid
vertellen en dan znllen wij n helpen,
in plaats van u te laten aanhouden
„Dat is alias goed en wel," protes
teerde hy. „M»ar Ia het wel eeriyic,
znlk een voorwaarde te Btellan Zy
biyft misschien weigeren."
„Zoo ja, dan veroordeelt zy n tot
gevangenneming," zei Ashbsy beslist.
„Kom, wy bobben geen tUd te ver
liezen. Schrjf baar en vraag haar
dadelijk hier te komen. Mijn neef zal
een rytntg nemen en haar halen."
„Maar het is al laatriep h(j nlt,
en inderdaad, het was b0na midder
nacht. Ashbey zag in zyn uitroep we
der een uitvloekt en zei:
„D moot hot zelf weten. Maar over
een paar minnten is het te laat, om
nog een besluit ka nemen".
H0 werd zenuwachtig, nu hy zag,
dat belden vastbesloten waren. Ieder
oogenblik kon de inspecteur binnen
komen. Het scheen, dat hy wegens
een of ander misdryf vervolgd werd,
maar hy wilde natnnriyk niet zeggen,
waarvoor.
Opeens ging do bel over en do
bediende deed open.
Weldra hoorden zy de harde voet.
stappen van twee politiemannen.
Da geheimzinnige uitvinder stond
met een doodsbleek gezicht en op
elkaar geklemde lippen op en staarde
hem aan.
„Neen 1" riep hy met onverholen
angst nlt, „geef mfj nog een paar mi
By Nowo Georglewsk hebben de
Dnitschers na de bezetting van den
linkeroever van de Wkra hnn krachten
tegen den noordwesteffiken Bector van
de Wkra tot den Weichsol samen
getrokken. Door een onafgebroken en
allerhevigst bombardement vernielden
zy byna alle werken in dien sector.
In den avond van 18 Angnstns om
singelde de v0and een fort naby
Wymysly en richtte vervolgens z0n
aanvalekolonnes, niettegenstaande ge
weldige verliezen, in den rng van den
sector Zakroczyn. Hierdoor werden
onze troepen gedwongen zich in den
nacht van 19 Angnstns terng te trek-
kan op de linie oude forten voor de
binnenste verdedigingslinie. Na twee
van die torten den volgenden morgen
door hnn vnnr vernield te hebben,
uamen de Dnitschers na een reeks
bloedige aanvallen bezit van de rnïnes,
waarna zij hun vuur richtten op do
binnenste verdedigingslinie. Wy lieten
do brng over de Narew in de lucht
vliegen, evenals de ontruimde forten
In den noordeiyken sector.
Berlijn, (officieel) Ten Zuiden van
Kowno heeft de tegenstander ook zyn
stellingen aan da Jeaia opgegeven en
wiikt h9 verder Oostwaarts terug.
Het leger van Von Gallwitz bezette
Bielsk en wierp ten Zuiden van die
plaats de Bassen over de Biala.
Berlijn. (Officieel). Onze strijd
krachten in de Oostzee zyn de Golf
van Riga binnengedrongen, nadat zfl
zieh doortalryke, handig aangebrachte
mynvelden en versperringen met net
ten en moeiiyken arbeid van dagen
lang een weg gebaand hadden.
Gedurende de voorpostengevechten,
die zieh daarby ontwikkelden, werd
de Russische torpedojager „Emir Bu-
charski* vernield en een andere torpe
dojager, ,de Nowik", en een groot
schip zwaar beschadigd.
Bg den terugtocht dor Russen, In
den avond van den 19den, in de
Mohnsmid (ten Noorden van de Golf
van Riga en ton Westen van Esth-
land) werden de Russische kanonneer-
booten „Ssiwutsch" en „Korejetz"
door artillerievuur en torpedoschoten
vernield. Veertig koppen van de be
manningen, waarbij 2 officieren, kon
den, sommigen zwaar gewond, door
onze torpedobooten worden gered.
Drie van onze torpedobooten zyn
door mynen beschadigd. Eén zonk,
een tweede werd op het strand gezet,
de derde heeft een haven bereikt.
Onze verliezen aan menschenlevens
zyn gering.
Rome. (Officieel). In Boven-Cor-
dovole schoot de vyandeiyke artillerie
het dorp Pleva dlLivinalonge in brand,
zonder onze voor het dorp gelegerde
troepen schade te doen.
In den Tolmeinseetor worden de
operaties met gunstig verloop voort
gezet.
nuten meer' dokter D wéét niet, wat
n wilt gaan doen. Wist u het, dan
zon n de laatste zyn, om my in han
den der politie over te leveren".
Ashbey glimlachte om wat hy meen
de, dat een uitvlucht was. De man
had op hem den indruk gemaakt van
een beschaafden avonturier, misschien
behoorde h(j wel tot een internationale
dievenbende 1
De bediende tikte aan en kwam
zeggen, dat een inspecteur en een
agent Ashbey weneehten te spreken.
„Een oogenblik wachten 1" zei deze
en de bediende ging weer heen.
„Heeren, ik weet, dat mijn lot ge
heel in nw handen ligt," zei Smithson
ten laatste „U, dokter, meent, dat ik
de medeplichtige ben van de daders
der laffe aanslagen op nw leven. Dit
ontken ik echter ten sterkste. Ik kan
n alleen zeggen, dat er een geheim
bestaat, een geheim, dat de eer raakt
van een hoog geplaatst persoon, van
een dame. Ware dit niet het geval,
dan zon ik misschien openhartiger
kunnen spreken en, in de gevaarlijke
poBltle, waarin ik my nn bevind, n
eenige uitlegging geven betreffende
de vreemde geschiedenis op de hoeve."
„Dus n knnt ons niets vertellen?"
„Zonder vergunning ertoe, neen!"
„Zonder wiens vergunning
„Van miss Ellen."
„Ik heb n reeds gezegd," zei Ashbey
„dat ik de politie weg zal zeodeo, als
u haar verzoekt, hier te komen en
haar in m0n tegenwoordigheid vraagt,
my de waarheid te zeggen."
Wordt vervolgd).