Donderdag 1 April
102de jaargang.
ie FEUILLETON
Warrige Draden.
I.OHSCHi!
C0GR4NT.
Telefoonnummer 88. Directeur ÖJ W. tak Baknkvjüo. Uitgave ra* de Naam!. Vcsaootsebap s0r»»«he Cosraet". Hoofdredacteur W. J. C. vak Saktik
De uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en'Vrijdagavond
uitgezonderd op feestdagen.
(rrjs per kwartaal, in Soes f OgTS, buiten Goes, franco f l„M.
Afzonderlijke nommert A cent,
'naendlng van advertentiem op Maandag, Woensdag
an VRIJOAO vóór 19 uren.
De pr(js der gewone ad ver tentién is van 1-6 regels 50 et., elke regel meer 10 <t,
Bj directe opgaaf van driemaal paatsing derselfde advertentie wordt
de prjjs slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, huwelijk- en doodsberichten en de daarop betrekking hebbend»
dankbetuigingen worden van 1—10 regels 4 f 1,— 'oerr.ks.nd
?sw*sctunmert 6 «ent;
Nadere verklaring.
Wij hebben destijds de wenschelijk-
heid uitgesproken, dat de vrijzinnige
Staten-leden van Zeeland zich bij de
verkiezing van een lid voor de Eerste
Kamer, in de vacature-Hovy, zich van
candidaat-stelling zouden onthouden in
verband met den Godsvrede, of, zooals
men dat van antirevolutionaire zijde
noemt, met het Bestand. Dit is niet
gedaan. En na wordt van rechts ge
vraagd, dat wij als onze overtuiging
zullen uitspreken, dat de vrijzinnigen
in Zeeland's Staten niet waarlijk vrij
zinnig zijn.
Wij hebben er geen bezwaar tegen,
nogmaals onze meening weer te geven.
In de huidige omstandigheden ware
het plicht geweest van de linkerzijde,
geen candidaat te stellen, doch den
zetel te laten aan de partij, welke hem
had. In normale tijden zou natuurlijk
een andere gedragslijn te volgen zijn.
Dat links toch met mr. E. Fokker
uitkwam, wordt dan ook onomwonden
afgekeurd. En dit des te meer, waar
men hoopte, dien candidaat er bij ver
rassing door te krijgen. Vermoedelijk
dacht men, dat de wild-katholieke heer
Van Dalsum met de linkerzijde zou
meestemmengeschiedde dit, dan was
de verhouding op den dag der ver
kiezing in de Staten van Zeeland
de vrijzinnige heer W. Kakebeeke was
ongesteld 20 links, 21 rechts. Nu
nog fén of twee leden van de rechter
zijde ongesteld en.het zaakje was
gezond geweest.
Wij zijn op de kwestie niet terug
gekomen, wijl een ieder, die ons artikel
inzake de vacature-Hovy vóór de stem
ming heeft gelezen, naar ons oordeel
niet behoefde te raden. Nu van anti
revolutionaire zijde daarnaar gevraagd
wordt, geven wij haar zwart op wit.
Slechts deze opmerking naar onze
overtuigingen hebben de vrijzinnigen
in Zeeland's Staten niet vrijzinnig ge
handeld. Dat zij, door toch met een
candidaat uit te komen in de dagen
van Godsvrede, ophouden zouden vrij
zinnig te zijn, is een veronderstelling,
welke er natuurlijk vlak naast is.
Buitenland.
D* strijd In en bulten Europa.
Al hoeft de moderne gevechtswljze
weinig punten van overeenkomst meer
met de vroegere, de belegering van
een vesting ehcht voor de verdedigers
daarvan nog steeds dezelfde eigen
schappen van meed en uithoudings
vermogen.
Wanneer wfl leerboeken van onze
vaderlandsche geschiedenis lezen, van
Leldens belegering en ontzet, dan
levan wij met onze dappere voor
vaderen mede, dan bedenken wg, aan
welke ernstige pogingen tot uithon
gering zij waren blootgesteld, dan
beseffen wij, welk een ui. omst voor
de burgerij de verdrijving uor Span
jaarden was en begrijpen, hoe de
uitgehongerde scharo zich te goed
deed aan de eerste levensmiddelen,
welke van buiten konden worden
toegevoerd.
Wij voelen een dergelgk beleg als
een minder edele episode uit den
krijg, omdat de belegerende troepen
macht niet den strjjd door moed en
onversaagdheid trachtte te winnen,
maar door het afmatten en uithonge
ren van den vjjand, waaronder niet
alleen de weerbare mannen, maar ook
onschuldige burgers, vrouwen en kin
deren waren begrepen.
Daarom is tedere poging tot uithon
gering, hatz{) van een vesting, hetzij,
wat rog erger is, van een geheel land,
waarbij men dns een kleinere of
grootern groep van tegenstanders niet
in een eerlijken str(d door de wapenen,
maar door afmatting en uitputting ten
val tracht te brengen, een militaire
actie, welke onze sympathie geens
zins kan wegdragen.
Evenwelcorlog is het onschadelijk
maken van den tegenstander en de
middelen daartoe zjjn vele. De minst
edele leiden dikwijls bet snelst tot
het doel en dat zy het allereerst wor
den aangegrepen, heeft da wereld
geschiedenis reeds al te vask bewezen.
Wat het wil zeggen, in een vesting
belegerd te worden, la na deti val
van Przemysl opnieuw ten dnideiykste
gebleken. Da belegerden hebben da-
zelfde kwellingen te verduren gehad,
als waarvan de geschiedenis or a tal
van voorbeelden heeft gegeven. Slechts
is een moderne belegering, door de
meerdere volmaking van kanonnen
en exploaiemlddeleD, des te verschrik
kelijker.
Do tijden van Kenau Hasselaar, toen
men ladders tegen do muren opstelde
en den aaustormendon vijand mat
kokende olie begoot, zijn voorbij. Nu
werpen op kilometers-aistande? de
ingewikkelde mortieren hun projec
tielen in het hart van de vesting, nu
barsten overal de granaten, nu drin
gen zware metaalmassa's door meter-
dikke lagen van cement en staal, nu
doen de brandbommen op alle hoeken,
in alle straten bat vuur boven alles
wat branden wil in bulzenhooge vlam
men opstQgen.
En daartusschen leeit het garnizoen
mot duizenden burgers, met vrouwen
en kinderen, wlen geen schuil
plaats kan worden aangewezen, welke
ook maar eenlgszins zskere dekking
biedt.
Opgesloten in een beperkte ruimte,
terwijl dagelijks het moordende metaal
taüooze slachtoffers maakt, terwijl de
hnizen In vlammen opgaan, uitbar
stingen den grond doen dreunen en
ontploflingo. de kruitkamers uit el
kaar doen vlieger, wordt er van hen
niet alleen moed.maar ook uithoudings
vermogen gevergd.
Hoe langer de vesting het uithoudt,
des te grooter is de kans op ontzet
en Inmiddels wordt het laatste voedsel
verdeeld en sluipt de ergste, meest on-
meedoogende vijand de vestiDg binnen
en grUpt er zlin prooi by honderden
tegelijk, de zwakken en meest weer-
loozen het eerste.
Zoo blijkt, uit do thans openbaar
gemaakte bijzonderheden, ook het
beleg van de Oosvcrrijksche vesting
Przemysl te zijn geweest
Na den hopeloozen uitval vsn het
garnizoen op 19 Maart zonden do
belegarden Bterke roepenafdeellngen
naar de ruimten tuesohen de forten,
maar het was hnn onmogelijk, by den
hagel der Russische granaten voor
waarts te komen. Reeds waren Rus
sische sappsurs er in den nacht in
geslaagd, do draadversperringen door
te snijden en toen alle kanonnen tut
zwijgen waren gebracht, de infanterle-
bedekklngen vernietigd of terugge
dreven, de versperringen vernield en
de loopgraven op verschillende pnnten
waren platgeschoten, besloten de Ras
sen tot den aanval. Op 21 Maart
stonden de meeste forten in brand en
hadden de belegerden, om den vfjacd
zoo weinig mogelijk in handen te
spelen, het meerendeel der bincen-
versterkingen met den greed gelijk
gemaakt.
In den avond beoseesterden de Rus
sen da eerste fortenlinie en hoewel de
grond trilde door het springen der
amanitiemagazgnen, boden de binnen
forten nog tegenstand. Toen de Russen
deze binnendrongen, lieten de Oosten
rijkers alles, wat nog was blijven
staan, in de lucht springen. Eerst bij
den laatsten Kussisohen stormloop
werd de witte vlag geheschen.
De Frankf. Zeitung meldt, dat do
commandant, generaal Kusmanek,
bevolen had, dat de vesting in leder
geval tot 25 Maart moest stand hou
den. Toen trokken de bezettingen nlt
de forten terng en liet men alle ver
dedigingsmiddelen springen Voor het
vornlelen van sommige vestingwerken
werd door vrlind.igors 1500 E G.
ecraslet gebruikt, waarvan reeds 20
tot 25 EG. voldoende zijn, om een
spoorbrug te laten springen. De ont
ploffingen waren zoo hevig, dat de
Russen een oogenblik meenden, dat
de artillerie van een ontzettlngsleger
ter plaatse was aangekomen. Na een
half uur, toen alles, wat voor den
vyand maar esnlge waarde kon heb
ben, vernietigd was, stonden de offi
cieren overal met witte vlaggen op
de putnboopen en riepen den naderen
den Russen toe, dat do commandant
de voiting wegens honger niet langer
kon houden en al het overige aan de
ridderljkheid van den vijand overliet.
Aan jpaardenvleesch en gebrande
haver zouden de troepen nog tot 30
Maart eonig voedsel gehad hebben.
Er waren in de laatste acht dagen
20000 zieken in de hospitalen gebracht
en vele menschen stierven, toen zy,
trots het strenge verood, hnn woe
dende honger met de laatste voor
raden wilden stiUeD.
De bevolking kreeg hetzelfde rant
soen als de soldaten en de houding der
burgers was voorbeeldig. De weinige
overgebleven paarden knabbelden ln
onstilbaren honger aan onde rieten
daken.
De dappere bevelhebber, die de
belegering 140 dagen doorstaan had,
g«f ln alles het voorbeeld van moed
en zelfopoffering, en liet een der laat
ste gebraden postduiven, welke men
hem voorzette, wognem- n en aan een
zieke in het hospitaal bresgen.
Zoo was de val van Przemysl. De
honger, het scherpste zwaard in den
oorlog, dwong ten slotte de dappere
bezetting tot overgave van de puin-
hoopen eerer veztirp- wier kranige en
bewonderenswuui o verdediging ook
bij den vya.,ddiewa sering gevon
den heelt, waarop iedere dappere
daad van den tegenstander ongetwy-
twflfeld recht he ft.
Van het oorlogsterreln hieronder
nog eenige telegrammen.
Londen. Het stoomschip „F»l,.b&'
is bfl Milford getorpodeerd en g: zon
ken. Van de 260 opvarenden »yd 137
gered.
Weenen. In de K&rpathen Is, me.
zware verliezen voor do Russen, een
hunner aanvallen op de hoogten teu
W. van Bany Völgy afgeslagen. Ton
N. van den Uzsoker-pss zyn nachte
ïys-.e Russische aanvallen gestuit. Bö
Zaleszczykl zyn Russische troepen
weer over de Dnjestr teruggeworpen.
Ook ln Polen zyn Russische aanvallen
mislukt.
Patrograd. Zaterdag z(jn da Tur
ken, die Artwln in brand staken, uit
die streek verdreven.
Konstantlnopel. W(j wierpen by
Artwln de Russen met zware verliezen
terng cn sloegen ten N. van Ol'y een
Ruasleehen aanval at.
Parlja. De schade door de Dnltsehe
artillerie aan Nieuwpoort en de brug
over de Tser toeg- bracht, Is niet groot.
In Champagne wierpen de Duitschers
bommen op Reims. In de streek van
Bagatelle heersoht groote bedrijvig
heid. De Duitschers ontruimden Een-
dieourt, ten N O. van St. Mihlel.
Patrograd. Ten W. van de Njemen
hebben »g overal het Duitsche tegen
offensief belemmerd. Bj Ossowleo heeft
het vyandelljke vuur bijna opgehou
den. Tussehen de Skrwa en de Orzye
woedt de stryd voort. In de Karpathen
sloegen wjj Oostenrljksche aanvallen
af, wonnen terrein en maakten 600
gevangenen.
Berlijn. By de gevechten om Tan
roggen maakten wjj 1000 gevangenen.
By Èrssnopol hadden de Russen zware
verliezen en maakten wy 3000 go-
vangenen. Bij Klimki aan de Skrwa
n men wy 600 gevangenen.
B i n n e it la n d
Ve ,Amttel' verloren
Het s.s. „Amstel* van de firma P.
A. van Es Co.; te Rotterdam, dat
Zondagmorgen van daar naar Goole
vertrok, is, naar de EngelBche admi
raliteit mededeelt, Maandagmorgen
om 4 uur by Flamborough ln het
VIII.
.Meneer Fletcher."
Robert zag haastig op. Zy stond
op eenige schreden afstand van hem,
ofschoon h{j haar niet had hooren
komen. De hond zat op haar sobou-
der. Zy droeg een eenvoudig wit
linnen kleedje en een roode roos op
haar borst.
.Juffrouw Parker 1" riep hy uit.
Zy knikte, maar wees waarsebu
wend naar hot venster.
,Zy moeten het niet hooren,' zei
zy zacht. .Donk er aan, dat uw neef
n aan mli voorstelde op het cricket-
veld onze eenige ontmoeting. Kom
mee naar de andere kamer. Daar
kunnen zy ons riet hooren.' Zfi gin
gen naar bet salon. Een onaangename
gedochte kwam by Robert op
,Bent a hier al dien tydgeweest?"
vroeg hy.
.Zeker 1 Ik wilde uw gesprek met
Lady Canterbury hooren!"
.Dus voor luistervink spelen,' zei
Fletcher lomp.
.Juist I" stemde zg toe.
Zy zwegen een oogenblik. Er lag
vrooiyko spot in haar oogen.
„Ik dacht,* zei zQ stemmig, .dat u
blfl zou »Un, my weer te zien."
.BIJ 1 Natuurlijk hen ik dat," ant
woordde Robert. .Daar ben ik dwaas
genoeg voor. Waarom h»bt u my in
Londen verlaten zonder een woord tot
afscheid
,Na zoo'n vluchtige kennismaking
riep zy lachend uit .Bovendien wist
Ik, dat wQ elkaar weldra zouden terug
zien. Ik moest ook snel handelen. Zy
wilden niet, dat hy Londen verliet."
was het dus, die hem naar myn
huis staarde?' vroeg hy.
Zy knikte.
.Het ging niet gemskkeiyk,' zei
z(j. Al;, zy geweten hadden, dat u
een dokter by hem zon laten komen,
zon het onmogeiyk zijn geweest.'
„Hy ia vergiftigd, veronderstel ik
vroog Robert bedaard.
ZH haalde haar schouders op.
„Hy zal sterven en wel heel spoedig,'
antwoordde zy. Dat is zeker. Maar
ik desk niet, dat u hier een dokter
znlt vinden, die over vergif spreekt.
Heeft hy al ietB gezegd?' fluisterde
sy, naderby komend.
„Nog niet.'
.Dat zal hy doen," zei zy, ,en heel
spoedig. Daarom ben ik hier. O moet
terstond by mil komen, zoodra u het
weet! Hoort u?'
,Ja,« antwoordde hy, een weinig
ontevreden. ,Ik hoor het.'
Do uitdrukking van haar gelaat
veranderde plotseling. Zy fronste het
voorhoofd.
.Hebt u er misschien reeds be
rouw over?"
.Berouw.. waarover vroeg Ro
bert haastig.
,Dat u eenlgszins van de sleur bont
afgeweken dat n, al is het dan ook
maar als warktulg, ln het gevaariyke
spel hebt meegeholpen Wenecht n
terng te treden
.Neen," antwoordde Fletcher.
.Wilt u van Reginald Perth bevryd
worden Dat zou weinig moeite
kosten.'
„Ook dat niet. Ik wensch maar
oen ding I*
,Bn dat is
,Dat weet u!' zei hy. .Dat weet
een vrouw altydl Ik weet niet, welke
handen n aan een leven van geheimen
ea bedrog binden, maar lk zou wen-
schen, ze te verbreken. D hebt me
gesproken van eerzucht, van een
ruimer leven, waar opwinding on
tragedie hand aan hand gaan. Ik zou
eer rustiger leven voor u wenschen."
„U zou willen,zei zy minachtend,
.dat ik uw kalm leven hier buiten
deelde. Daarvoor ben ik niet in de wieg
gelegd. Ik heb van kind af naar het
leven gedorst, en ik staan even ver
van elkaar, als de Poolster en hst on
bekende land, waarover ze de wacht
houdt. Zonde zou minder versehrlkke-
ïyk voor mg zyn dan zulk een traag
leven."
„U hebt het nooit beproefd," fluis
terde Robert.
„En zal dat nooit," antwoordde zy,
„tenzy
„Tenzy
Jane trok haar wenkbrauwen op
en zag Fletcher spottend, maar toch
wat ongerUBt aan.
„Tenzy de groote toovenaar komt
en met zyn staf zwaait,* verklaarde
zy.
Robert raakte even haar hand aan,
„Daar zal ik dan om bidden fluis
terde hy.
Zy hief het hoofd plotseling op. Zy
hoorden Lady Canterbury op het ter
ras. Janc boog zich naar hem tos.
„Reginald Perth*, fluisterde sy, „zal
niet langer dan acht en veertig uur
meer leven 1 Zorg er voor, dat hy
het u vanavond vertelt 1 Morgen kan
het te laat zyn Hoort u vanavond
Fletcher stond verstomd over haar
good comedlespel. Een oogenblik ge
leden had zg gespot j toen, by Lady
Canterbury's nadering, had zy die
dramatische woorden gesproken, en
nu, by baar binnentreden, was Robert
de toevallige gast, dien zij bezighield.
,£k heb u varteld. nietwaar, dat ik
tneDeer Fietcher In Londen heb ont
moet?' zei zo, even opziende. „Onze
wereld Is toch maar klein
Lady Canterbury lette weinig op
hen. Zij was heel bleek, doch haar
oogen schitterden ZB liep Jane en
Robert eerst voorb3, maar bleef toen
staan en zei tot den laatste:
„Ik heb het hittenwagentje laten
inspannen, om meneer Perth terng te
brengen. Hy is erg vermoeid
„Heel vrlondaiyk van n, Lady Can
terbury,' antwoordde Fletcher. „Wy
Duitsche myn«nveld op een mijn go-
stooten on gezonken.
De bemanning is gered en aan de
Hnmfcer geland.
R':ede in den aanvang van den
oorlog hebben de Duitschers ter
plaatse, waar do .Amstel' verloren
ging, mynen geankerd, maar hot ljjkt
onwaarschy-.iyk, dat de EngelBcheu
die nog Dl-.t opgeruimd zouden heb
ben.
Hoe het zij, er ls weer een Neder-
landsch verloren gogsaD, zy het ge
lukkig zonder verlies aan mensches-
levens. De .Amstel" was een stalen
schip, van 853 ton bruto, gebouwd ln
1906 te Flensburg. Het was de eerste
reis, die de „Amstel* naar Goole deed
het had den laatsten tgd op Hall
eetarea voor de firma Pt» Van
Ommeren.
D» Londensohe berichtgever van
het Bbl. seint:
De Morning Poet verneemt, dat d»
kapitein en zestien man, de geheele
c qulpage van de Nederlandsche stoom
boot „Amstel*, te Grimsby aan wal ls
gebracht. De kapitein vertelde, dat
kort na middernacht Zondag 'n hevige
or.tj.1 jffing plaats had in hot voorschip.
Da boeg werd vernield en weldra
stroomde hot water blnneD- De be
manning ba l nauwel?ks tyd, de booten
neer te i&tH. De uitkyk werd door da
ontplofling g wond, maar niet ernstig.
Men voer cci.t.e uren ln de boot rond,
vóór men d.or u: visschetsvaartuig
uit GrimBby tv rd opgepikt. De ge
wonde 1b n.\ het hospitaal overge
bracht. Naar ar, r d der ontploffing
en de aangerichte <».b°'O tn oordoelen,
meent de kspl oln, dat het ongeluk
veroorzaakt is door ean mgo en niet
door een torpedo
School en Kerk.
Eind-namen H. B. S
In de plaats van deo heer M. van
Breen, die bedankt heelt, ia tot liJ
var, da commiBsle voor bot afnemen
van het eindexamen der Ho.r.ere Bur
gerscholen ln Zeeland voor dit jsar
benoemd de heer P. J. Hopm latraar
aan de gemeentelijke hoogere burger
school te Ternouzen.
Sport.
Groote Wielerwedstrijden ie Bergen op
Zoom.
Paasoh-Ma ndag 5 April zullen op
de Wielerbaan de Rasyberg te Bergen
op Zoom groote wielnrwedstryden
plaats vinden. Da aanwezigheid van
vele Belgische renners in deze streek
ia oorzaak, dat profs, als Butjsse,
Méchant, Debaere, JuleB Wouters, Hs-
geniers oil Depauw zullen uitkomen.
Het bestuur van de Raayberg heeft
daar tegenover van Hollandsehe zyde
geplaatst Bleekemolen Schilling, Fran
sen, Schippers, Robol, Bouma, Gebuls,
Van Dyk, Nyiand en Craste, Van
Boxel, Magnéo.
waren niet van plan, zoo ver te wan
delen, toen wy het park ingingen.'
Zy gaf eenige bevelen aan een be
diende en naderde Robert, na een
woord van verontschuldiging tot Jane.
.Fletcher,' zei zö zacht, „wat scheelt
hem? Wat zegt do dokter?'
„De Londensehe doktor gaf weinig
hoop. En Brown kan maar niet ont
dekken, wat hem soheelt. Ik voor m|
geloof, dat hf| erg ziek is."
„Stervende?" vroeg i{j, Robert hy
den arm grypend.
„Het zou my niet verwonderen."
Zii zag naar het terras. Haar oogen
stonden vol tranen.
„Doe voor h-m, wat je kan," zei
zy zscht ,H§ w g vroeger een groot
vriend van my. Wil je nu naar hem
toe gaan Ik heb beloofd, je te sturen.
Porth zat op het terras, juist zoosls
Fletcher hem had verlaten. Doch de
uitdrukking van zfin gezloht was kal.
iner, de rusteloosheid was uit zijn
houding verdwenen. Meer dan ooit
leek hjj echter op een stervende.
„Lady Canterbury heeft me ge
stuurd," begroette Robert hem „Z|j
laat ons met hittenwagentje naar huis
brengen.'
Hy knikte, stond met moeite op en
leunde zwaar op Fletcher's arm, toen
zy naar da laan gingen, waar een
wagentje hen reeds wachtte.
Wordt vervolgd
