N°. 36 1915, Donderdag 25 Maart. 102de jaargang. Bij dit no. behoort eeo Bijvoegsel, Aan ds Buiten-Abennéfs FEUILLETON* Warrige Draden» GOESCH Da uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond |f Do prfls der gewone advertontiSn la van 1-5 regelt 50 ct,elke regel meer 10 et. uitgezonderd op feestdagen. directe opgaaf van driemaal paatalng derzelfda advertentie wordt Prga por kwartaal, In Goes Os?ë6 buiten Goea, franco !.M„ Sy,'ir^3 alechta tvraemaa! berekend. Afzonderlijke nommars 8 cent. Geboorte-, hnweljjk- en doodsberichten en de daarop betrokking bobbende nssöncUïig van ndvertanUdn op Maandag: Woensdag dankbetuigingen wo' 'en van 1—10 regelt fc 1,— berekend en VRIJDAG vóór IS urea. Bewitanmuaent 6 «saii Telelooimaiataer 88. Bire«te«r G. W. van Barnbvbm. Uitgave vaa ds Nsaml. YeMootséfcap „G t ïaeke Co«r;.at". Eoofdreöaatenr W. J. e. vak Sahtsk. &0§r~ Zij, die zich met, ingang van 1 April op ons blad abon- neeren, ontvangen de tot dien datum verschijnende nummers gratis. Hierbij geven wij ken nis aan de Abonné's buiten Goes, dat voortaan, te beginnen met 1 April, het abonnementsgeld zal worden geïnd per 3 maanden. DE DIRECTEUR. Hoe /anger zoo erger. Er is voor Nederland weer een nieuwe gelegenheid de hoeveelste nu al om te protesteeren. De oorlog woedt, en wij kunnen ons in hooge mate gelukkig prijzen, niet binnen onze grens-palen. Maar toch gevoelen wij er de groote nadeelen van. Toen Engeland de Noordzee tot mili tair gebied verklaarde, beteekende dit voor onzen handel, welke toch feitelijk niet meer dan een transito-handel is, een gevoelige klap. Maar het ging nog. Wij hadden ons de zaken ernstiger voorgesteld in deze eruslige tijden, dan zij bleken te zijn. Toen kwam Duitschland. Niet in staat, een afdoende blok kade af te kondigen en daar de hand aan te houden, bedreigde het, zoo niet een voorgeschreven route werd gevolgd juist in strijd met de route, door de Engelscheu aangegeven de neu trale handels vloot met een onderzee gevaar. Men zou, zeer zeker, van Duitsche zijde den ouzijdigen tegemoet komen, waar zulks eenigszins kou, doch uien kon nooit weten Voor zichtigheid en nogmaals voorzichtigheid was het parool. Engeland liet het er niet bij zitten. Een aantal handels-schepen werd in™ den grond geboord, de oveRast der Duitsche onderzee-booten gevoeld represaille Och, als de taart groot is, kijkt inen op geen klein brokje Duitschland diende geheel te worden geïsoleerd noch toevoer, noch uitvoer mocht mogelijk ziju. Alleen meu zou met Nederland's eischen eenigszins rekening houden en de vaart op de kolo niën niet al te groote hinderpalen in den weg leggen. Zoo kwamen wij in het gedrang. En telkens ernstiger. De laatste dagen hebben het opnieuw bewezen. 13 Aan het diner bleek Flelchers'o gaat vormen en manieren te bezitten, alu deze niet van hem bah gedacht. Blijkbaar was hj van goede geboorte en had la de beste gezelschappen verkeerd. H|j at heel weinig, maar dronk een paar glazen w|jn met het gezicht van een kenner. H|j bedankte voor sigaren, cam echter Fletcher's s'garettendöos mee naar do studeerkamer. Ook bediende h|j zich van kcltie mot cognac. Nauwelijks waren z|j gezeten, of hg begon „Meneer Fletcher, lk wonsch ern stig met u te sproken." .Waarom waoht u niet een paar dagen, tot u wat beter bent?* op perde deze. ,Er ls geen haast by. U bent hier volkoman veilig.' ll|j zag hem aan, zooals men een kind zou aanzien. „Er is groote haast bij," vet zekerde h|j„en bovendien is niemand veilig voor den doud. M{jn voeten staan op ce grens. W(j moeien elkaar goed begrijpen.' Zooals u wilt,' antwoordde Flet cher, „hoewel ik Eiet wil toegeven, dat n werkelijk zoo ziek bent, als n het denkt." 110 glimlachte flauw. „Dat komt, omdat u het niet weet," zei h|j. „Luister nu. U zult over Eu nu kwam de overlast niet van Engelsche, doch van Duitsche zijde. De „Zaaustroom" eu de „Batavier V", schepen van een neutrale mogendheid, werden zonder veel vijven of zessen naar Zeebrugge opgebracht, de lading buit verklaard, de bemanning ouder bewaking genomen, de passagiers op karig rantsoen gesteld. Zonder de uit spraak 'van de daartoe aangewezen auto riteiten af te wachten, gingen Duitsche soldaten zich te goed doen aan de lading levensmiddelende verklaringen daar omtrent laten voor twijfel geen plaats. De „Zevenbergen", geladen met rnais, geconsigneerd aan de Nederlandsche regeering, varende onder Nederlandsche vlag wat zeggen wij twee Neder landsche vlaggen in top en een dito vlag op het dek uitgespreid wordt door een Duitsche vliegmachine, volgens andere berichten door een Zeppelin, met eeltige. bommen bedacht. Het kon, zal men van Duitsche zijde zeggen, een Eugelsch schip zijn, dat onder valsche vlag voer. Zeker die mogelijk heid kou bestaan, maar hier was zij uitgesloten. De daad mag, waar de bom men zonder eenig onderzoek geworpen werden, evenwel niet verschoond worden. De regeering heeft dus weer een ge legenheid, om krachtig te protesteeren. Niet alleen het gebeurde met de „Zeven bergen", doch ook het gebeurde met de „Zaanstroom" en de „Batavier V" geeft haar daartoe voldoende recht en - ook is hier plicht aan verbonden. Als de verschillende mogendheden onder elkander het vechten en vooral, gelijk het in onze hóógst beschaafde eeuw geschiedtzoo opwekkend vinden, dat zij haar gang gaan Maar het duor ons hoven geschetste op treden van de Dnitschers tegenover Nederlandsche, dus neutrale, stoom schepen kan toch waarlijk niet door den beugel. Een krachtig woord van onze regeering zal allicht een goede plaats vinden. l>e nieuwe tl efftouder. In de vacature wijlen mr.HJe Wilt Hamer is, als wethouder, voorzien door de benoeming van den heer I. D. Fransen van de Putte. De Raad had geen hetere keuze kunnen doen. Want als iemand Goes kent en de Goesche toestanden, als iemand de gave bezit, klaar en precies de diugen te zeggen, zooals zij zijn, dan zonder twijfel de heer Fransen van de Putte. Zeiden w ij van den heer Van Dissel, dat hij een waardig opvolger van den heer De Witt Hamer als Raadslid zon zijn, op niet minder waardige w ijze zal de heer Fransen van de Putte hem in het Dngelijksch Bestuur der gemeente ver vangen. eanige inlauten eon gewichtig besluit moetan nemon. Waarachljnlgk znltn m(5 na uw keuze uw geheala lav on verwancchen. Een toeval bracht ons tezamen.. Maar dit moet ik u toch zeggen. U bant de man, dien ik zou hebben gekozen, als de keuze m|j had vrf'gestaan Eu toch durf ik haast niet spreken, nu ik uw; huls heb gezien, nu ik begrijp, hoe uw leven moet zyn. U hebt een mooi buis, u beoefent sport, uw tfjd is goed inge deeld, het leven ls gemakkelijk voor n. U bent tav; eden tnet uw bestaan. Als ik spreek, kan alles voor u ver anderd zijn. Waarom zou lk het doen Z|jn woorden deden Fletcher ont roeren. Er klonk Innige overtuiging in z|jn toon. Robert's bloed begon sneller te vloeien. „Laat m|j tenminste hooren, wat u hebt te zeggenriep hij uit, „Ik heb wel een eenvoudig levea geleid, maar ar zij a tjjden geweest, dat ik naar verandering haakte. Ik stam af van een avontuurlijk geslacht, of schoon de tijden onzen aard bedaar- dar hebben doen worden. Mijn groot vader, Sir Kingstone Fletcher, was gezant te ParUs, toen Napoleon „Dat weet ik! Dat weet ik!" riep hg uit „Goodl En Arthur Fletcher?' „M|jn oomantwoordde Robert. U moet van hem in Tehetan gehoord hebben." Een blos kleurde z|jn bleek wangeD. „Ik aarzel niet langer," riep hg uit. Dat waren groo'.e mannen maar ik De rechterzijde, die „in gesloten colonnen" naar het Raadhuis optrok, heeft waarschijnlijk blanco gestemd er kwamen althans drie niet- ingevulde briefjes uit de bus. Het is tenminste óók een houding, een houding, welke bij bitter weinigen instemming vinden zal. De rechtsehe heeren hadden een voorbeeld kunnen nemen aan den Rotterdamschen Raad. Ofschoon in meerderheid links, werden in 1914 met het oog op den Godsvrede de drie aftredende rechtsche wethouders herkozen en de vrijzinnigen stemden niet blanco. Wij zullen er niet meer woorden aan verspillen. We prijzen ons gelukkig, dat het Dngelijksch Bestuur weer voltallig is de onvoltalligheid heeft óns al te laug geduurd. En wij behoeven niet te zeg gen, dat de heer Fransen van de Putte de rechte man op de rechte plaals zal blijken te zijnals Raadslid heeft hij immer getoond, welke een groote kracht de llaad onzer gemeente in hem bezit. Buitenland. De strijd In en huiten Europa Ook Nederland geniet In de laatste lijden de buitengewone belangitelliog van de bevolking der grootBte oor lor voerende staten. Wat zal Holland doen, hoe denkt men in Holland, wat zou op dit oogoa- bllk voor da Holland ra het allervoor- daeügate zijn? Dat zgn allo vragen, welke in de buitenlaEdscho pers aan ultpebralde beschouwingen worden onderworpen. Ea naar gelang de organen, waarin z|j bt sproken worden, in da mogend heden der Tripie o ante, dan wel In Duitschland of Oostenrijk het licht zien, worden deze vragen op zeer verschillende wjzo beantwoord. Zoowel onze linker- als rechter buren zijn het er over eens, dat wg niet b6ter kunnen doen, dan met onu sterk on welbewapend leger aan den strjd deel to nsman Bogrgpeigkor- w|jze verschilt men echter van opinie, waar het do vraag betreft aan welke zgdo wg ons moeten scharen. En met onze landgenooten zelf, die teor terecht meenen, dat wij ons ncch by Engeland, noch bij Dul'sehland moeten aansluiten, zijn allen hetsloohts op dit punt eens, dat wij tot nu toe onze neutraliteit op da meest empar- tfdlgo wijze hebben gehandhaafd. Wij zjn één van de groep der nsKtraloc, die, in tegenstelling met mogendheden aU Italië, Griekenland en Roemer lë, geen gebiedsultbreidln wenschen, die geen broeders, welke onder vre-rado overneersohlng zach ter, te verlossen hebben, die r,l. m tnd een overwinning of nederlaag toe wenschen e,n nieta inniger hopen, dan dat de vrede spoedig geteekend wordt en cle gevaren, welke cuonzen hendel zal u den weg wgz3u tot daden, waar- bi, hun herinnering zal verbleeken. Luister, hebt u ooit van Dono van Tweedy gehoord „Da spion," antwoordde Robert, „namurigk 1" Perth schrok, alsof man hem had gestoken. „Ik vergat hot,' prevelde hg. „Ik vergat het. Hot dost er niet toe. Ik bm Donovan Tweedy. Dat is tenminste een tijdlang mijn naam geweest.' Nu was hot Fletcher's bsurt, ver wonderd te zjn. Was dat werkeigk do man, die geheel Europa byna ia vuur en vlam had gazet, die yerant- woordeigk was voor de grootste inter nationale verwikkelingen van deze eeuw Jaren waren vorloopon, maar Robert herinnerde zich nog levendig don l|jd van woeste opgewondenheid, toen het wapengeklotter door Europa weerklonk, toen drie groote vloten ge mobiliseerd werden, en de aarde scheen te daveren van de voetstappen der mllioanen, die zich verzamelden. Het onheil werd afgewend door wat toen een wonder scheen maar nie mand twgfelde er aan, dat die cete man nllem verantwoordelijk was voor hetgeen de noodlottlgste catastrophe van do beschaafde tydon kon zUn ge weest. Eu die man zat daar min zijn stadeer kamer en zag hrm aan met een spookath'.lg bleek gelaat en har s tochteiyk vragende oogen. ,Ik vergat," zcl hg, „dat mijn naam u moet dceu halvoren. Doch luister naar rug. Myn leven ia geëindigd. Ik heb vroeger gelogen in belangryke bedreigen, voor goed tot het verledeae j zullen bahooren. Dat wij Inmiddels met belangstelling kennis nemen van nattige wenken en practlsohe raadgevingen, welke be kende persocnigk heden alt het bollen land msenen, ons niet te mogen onthou den, laat zich begrijpen en waar wij voor one zelf er van overtnlcd zgn, dat handhaving van de meest strikte neutraliteit voor ons van fcetgroots'.e belang Is, kannen w|j des te onpar tijdiger een artikel beoordeolen, als da Engelsche schrijver Wells over Neder land en den oorlog dezer dagen in een Amr.rikaanach blad het licht heeft doen zien. Met gonoegno oorstatoeren wU.dat da sohrgver van oordeel ls, dat de vro33 vcor eon schending van Neder- 1 nd's onzgdfghe'd geen raden van be staan meer heeft. Hg, als Eügalschman, verklaart dit nlt do Duitsche mislukkingen en doet de, in zga oogen geheel rechtvaardige, zaak der geallieerden steunen op het ontzag der Dnitschers voor Nederland. W5, r.entr"len, a'nvaarden hieruit sl.chta hot Duitsche ontzag en sobr|j« ven dit toe aan een juiste booordes- llag van de handelingen onzer roges- ring, by het handhaven onzer onzj- dlgheld. Do heer Wolls erkent, dat onze posi.lu tegenover belde parigeu bui tengewoon krachtig Is en pryst do wjjrs, waarop w|j een zware crisis doorslaan hebben. ny Is er van overtuigd, dat een Du'.trcve be'o-idlglr g, ocb aangedaan, door ons voortreffelijk leger on krach tige w|jze zou gewroken worden. Ook hierin heeft da heer Wells geljk. Wy zonden er alleen nog willen bgvO'-gen, dat ook een Engeleeho be- leedRi-g van geigkgnhslla op dezelfde wijze ons leger in actie zou kannen brengen. Wanneer aldus de sebryver de Hol! aders aan DuUscho zgde aan den oorlog zullen doelnem- n, zullen zy het Duitsche Wa teiyko front krachtig, maar niet afdoende kunnen beschermen, ma r daarbfj een weg voor da geallieerden nsar het zser kwetsbare Wcr.tfalon banen. Scharen zij zich eohter aan da z|jde dor geallieerden, dan zullon zy de vetbludingslynen !n Vlaanderen kunnen afsnijden, een groot odcelte der DultacherB In h6t Westen bezig houden, het omtrekken van de Rgn- vostiogen kunnen voorbereid n en Duitschland ten val brengen Volgens den heer Wells zou ons Ingrypen drs slechts aan de zjdo der geallieerden een spoedig einde van dan oorlog beteekenen. Nu zyn wy op dat punt wel eenlga zins voorzichtig geworden, Wg, nrutraleo, hebben va™, hot begin van den oorlog afnleis anders gehoord, dsn d»t vaa West en Oost het Duit- Beha ryk bianen zeer korten tyd ten val zon worden gebracht en r,a acht maanden strjd zien wy r iet alleen zaken. In mijn positie was datn'etto vermfiden. Maar nu spreek lk de waarheid. U mo3t m|j gcloover. Ik behoor tot ee.t f.mliie vanEngtl- scha edellieden, evenrls u, Robert Flateher. Wy behooreu tot dat zelfden stand, en ik spreek tot u als man tot man ia het aangezicht van den dood. Wilt n luisteren „Ja,* antwoordde Robert, „lk zal lulsteiea eu n gelaovcn Da man haalde diep adem en zgn gelaat verhelderde plotseling. „Do staatkunde olsehto etn alaoht- iffar," zei hij, „en lk hsb nooit ge aarzeld. Twoa mannen kenden do wsarheld en zy zyn bei-den dood. Myn plan was vermetel. Als het gelukt was, zou het een verbond mot Duitso'rland tengevolge hebben gehad, een onver breekbaar verbond, en eea eeuwigon vrede. Frankrijk fn Rusland zonden machteloos zyn geweest de over macht was altyd hy ons geweest. Elk bekend Daltseh staatsman was op myn hand. Da valschhsid, da lage, zelf zuchtige earzuoht van een man vol persoonigken nayver, ean gek, dia aio esa gaola posser-lo, daad al myn plar-naq mislukken. Het werk vaa myn gehaele leven startte in. Slechts door een wonder ontkwamen v |j aan bet onheil en myn naam staat in de historiebladen opgeteekend a's die van een intrigeironden spion lk, die bflna den grootsten dlplomatisehen triomf van allo eeuwen had behaald. Dat s eon kort overzicht van myn loopbaan. Men strooide uit, dat lk zelfmoord had geploegd," ging hg nog bijna geen vijand op Daltseh gebied, maar ls de uitslag van dezen oorlog nog met geen mogelijkheid ta voorspellen. Maar de heer Wells gaat verder, lig komt mot de verrassende mede- daellng, dat da geallieerden felteiyk vechten om Nederlands vrijheid te verzekeren en om de zwarte wolk der dreigende germaniseering, die 40 jaren over ons land haeft gehangen, te ver- dvyven. Inderdaad, wg waren ons niet be wust, dat da geheele wereldoorlog eigenigk om ols begonnen was, noch nebbon wij van het tegenover ons vaderland steeds correct opgetreden Duitschland veertig jaren lang de zwarte wolk der dreigende germanl- saering gezien. Maar, zegt de heer Wells, laat Ne derland eens denken, dat, zonder zgn ingiypen, da oorlog waarsebguigk nog een vol jaar zal duren en laat hot eens nagaan, welke belemmering op het oogenblik zgn handel en Industrie ondervinden. Zeker, wanneer da profetie van den hoer Wells jnisi hiykt en do oorlog, zonder onze tussehenkomst, nog ern vol jaar zal duren, betreuren wy dat met hem, maar wijzen er onmlddeligk op, dat wg voor dezen oorlog niet aansprakelijk zyn en daarom ook nimmer geroepen kannen zyn, ten koste van onze soldaten en bezittingen, daaraan, ten behoeve van een der partgen, oen einde te maken. Ea zouden de belemmeringen,welke onze handol en scheepvaart thans ondervinden en waarvoor de heer Wells zich zoo bezorgd maakt, niet duizendmaal beter te dragen zgn, dan eau verwoesting en vernieling van al onze bezUtinges, wanneer een der strydvcerende mogendheden zgn troe pen als vijanden in ons land deed komen Maar de heer Wells weet raad. Hg gaat natuuriyk van de veronderstel ling uit, dat wg ons aan de zyde der geallieerden zullen scharen en bepleit dan een voor ons ongevaarlijk In grijpen, nml. op een oogenblik, dat oen Fransch Ergelrche tegenasnval, die thans wordt voorbereid, tot uit voering gebracht wordt. De EDgelscho sohrgver vervolgt met eer.lge complimentjes aan ons adres. Wg zyn een niet geraakkeigk bang te maken volk, wy zouden allen don wenseh koesteren, den Dnitschers een lesje te gevon, wij zonden be hoefte gevoelen, ern internationale zaak der gerechtigheid te Bteunen. Wel, zegt do heer Wells, wenschen wg gren gebiedsuitbreiding, maar het wordt wat f.ndero als de weg der uit breiding tevens de weg der veilig heid is. Ds schrijver neemt vervolgens als vas'sta&nde aan, dat de geallieerden znllon winnen en de DuUschers een zoo verpletterende nederlaag zullen toebrengen, dat z8 da beschikking o «er gehot la Duitsche lardstreken zullen krygen. voort. „Daar dacht lk echter in 't go- heel niet aan. Ik volgde ean ouden trlregel en zocht veiligheid vlak bg den vijand. Ik ging naar Barlyn." „Do man, die uln de steek liet zei Robert langzaam. ,U waat, wie hy was," viel hem In do rede. „Da man, die meent, dat h|j stemmen uit don hemel verneemt, dat bg zgn goddeiyke wgsheld vergeleken zgn ministers dwazen en onverstandige kinderen zgn. lk zal het misschien niet beleven, maar n znlt zeker de zeepbel van zyn roem zion barsten. Zyn naam zal mogelijk niet hooger stam dan ds mijne, als het boek van hot noodlot elndelyk gesloten wordt." Hy zweeg oen oogenblik, geheel uitgeput. Fletcher cohonk hem een glas wyn ir. Hij dronk het langzaam nlt en stak weer een Blgaret aan. „Bekommer u niet om deze dingen," zei hij kalmer. „Een man In myn toe stand moest niet over zyn vyanden spreken. Ik heb twee jaren rustig te Bsrign gewoond. Ziekte had my on herkenbaar gemaakt cn twee jaren lang leidde lk het gewone leven vtn een tamolijk welgesteld Dultscher, zonder dat men mgn identiteit ver moedde. Ik bezocht csié'a en (loot vriendschap met staa'sambtenaren. Na verloop van dién tyd begon Ik plannen te maken. U kont u Wel voorstellen, wat lk wenschte. Ik verlangde myn vyand te betrappen." Wordt vervolgd

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1915 | | pagina 1