N°. 3i 1915 Zaterdag 13 Maart 102de jaargang. r feuilleton",~r_ Bij dit no, behoort een Bijvoegsel. Warrige Draden. 'leleioonnimusier 33- Directeur G. W. vak Babneveld. Uitgave vaa de Naaml. Veasootathap ,Ga»sske Coaraat". Hoofdredaateur W. J. G. vak Santik, Oo uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en'Vrijdagavond uitgezonderd op feestdagen, trfis par kwartaal, In Goes f 0,7S( buiten Goes, franco f 1,123. Afzonderlijke nommers 3 cont. 'unending van advertenties op Maandag, Woensdag en VRIJDAG vóór 12 uren. Da prQa dar gewone advertentlên is van 1-5 regelt 50 et., elke regel meer 10 et. directe opgaaf van driemaal paatalng derzelfde advertentie wordt de pr{]s slechts tweemaal berekend. Geboorte-, hsweljk- en doodsberichten en de daarop betrekking hebbend* dankbetuigingen worden van 1—10 regelt t 1,— beraksua Bewjaccmmsri 5 tentj Zij, die zich met ingang van 1 April op ons blad abon neer n, ontvangen de tut dien datum verschijnende nummers gratis. Visa a/s eoedings-middd. Dezer dagen deed het bericht de ronde, dat er bij onze regeering pogingen zijn aangewend, om den uitvoer van visch te verbieden ol' althans te be perken. Een tweetal reeders, 'die bij den Minister op audiëntie ziju geweest, zouden deze kwestie bereids hebben besproken. Bij informatie ter bevoegde plaatse werd bovenstaande mededeeliug, boewei niet tegengesproken, toch in beteekenis verkleind. Kr waren wel pogingen aan gewend, doch van grooten omvang was dit niet. Men kent ons standpunt. Tegen de opdrijving der prijzen van levens-middelen hebben wij bij herha ling prutest aangeteekend en er op gewezen, dat het algemeen belang dient te gaan boven dat van enkelen. En ook hebben wij de regeering onze kritiek niet gespaard, waar door ons een be slist uitvcer-verbod werd noodzakelijk geacht. Wij waren, gelukkig, de eenigen niet. In zake den uitvoer van vleescb, rund- eu varkeusvleesch, niet alleen voor de arbeidende klasse, doch ook voor den burgerstand een artikel van luxe geworden, was bet protest schier algemeen en ziju harde woorden aan bet adrês van de regeering, bijzonder lijk aan dat van Minister Bosthuma, gericht, liet beeft eenigermate gehol pen, maar de resultaten der talrijke protesten zijn nog verre van bevredigend. Staat bet ook zoo, wat den uitvoer van visch betreft? Het gaat in ons land de visscherij niet slecht. Wie met eenige zorg de verschillende visacberij-beriobten den laatsten tijd naging, zal moeten erken nen, dat, zonder overdrijving gewag kan worden gemaakt van een bloeiend be drijf. De aanvoeren wij spreken van de jongste maanden waren groot en de prijzen hoog. Sedert een dag of veertien evenwel zijn de prijzen jeruggeloopen. Eu van wei-ingelichte zijde wordt daaraan de beschouwing vastgeknoopt, dal, indien zulks werd gevolgd door een verbod van uitvoer of een, eenigszins aanmer kelijke beperking van den uitvoer, de prijzen bard zouden dalen, met bet waarschijnlijk gevolg, dat de besom mingen te laag zouden worden en de exploitatie van het visscherij-bedrij f niet meer loonend lil dat geval zouden de reeders bun vaartuigen stil leggen, .Goeden avond, zustor 1" ze! Robert's metgezei opgewekt. „Dsze heer zou meneer Perth gaarne willen spreken. Is hy wakker?" De zuster deed de deur wat verder open, wat Fletcher beschouwde als een nitnoodiging om binnen te komen. ZU sloot ze weer achter hem. De gids bleef bulten. De kamer was heel klein. In het bed lag een onbewege lijk gedaante. .Hij slaapt," zei da zuster. ,Het is tjjd voor zfjn medicijnen. Ik moet hem wekken Zoodra Robert haar hoorde spreken, voelde hij een Instlnctmatigen cn he- vlgen afkeer jegens haar. Haar ge zicht boezemde hem ook afkeer in. ZJ goot een drankje in een glas. De zieke ontwaakte terstond. Zoodra hij ziin oogen opende, herkende bfl Fletcher. ,U hier riep hg uit. ,U 1" Robert ging op den rand van het bed zitten. ,U herkent mij dus?" vroeg hi). .Het spijt me, dat u ongesteld bent Toch niet ernstig, hoop ik?" Hij luisterde niet, maar bleef Flet cher aanzien, alsof hij zijn oogen niet vertrouwde. wat een toename van werkloosheid zou beduiden. Doch dit niet alleen. De Nederlandscbc viscbhandel is en daaraan schijnt niet in voldoende mate te worden gedacht voor het grootste deel op den export aangewezen volgens deskundigen voor wel 75 pro cent. Alleen uit deze omstandigheid blijkt reeds voldoende, dat de visch- hande) ten onzent niet op een beper king van den uitvoer kun zijn gesteld laat staan op een absoluut verbod. Nu hooren we onmiddellijk reeds deze tegenwerping hebt ge zoo juist niet beweerd, dat op het algemeen be lang moet worden gelet eu niet op dat van toch betrekkelijk maar zeer weinigen f Wat voor vleescb geldt, is dit niet van toepassing op visch Het lijkt zoo. Maar het is inderdaad zoo niet. Het eigenaardige geval doet zich voor, dat in Nederland de statis tieken wijzen bet uit bet viscli- verbruik zeer gering is. En dit komt toch waarlijk niet door te hooge prijzen. Immers: de goedkoopeie en toch bij uitstek voedzame soorten visch gaan naar bet buitenland, waar men blijk baar een betere opvatting heeft van de waarde van visch als voediugs-iniddel. Daar komt nog bij, gezwegen van de voedzaamheid, dat visch veel goedkooper is dan vleescb. De fout ligt, naar onze nieening, bier ons volk heeft voor visch geen geld overuien laat ze naar bet bui tenland gaan, zonder er zich veel om te bekommeren De weinigen, die er anders over deuken, dringen nu aan op een verbod, of minstens een aan merkelijke beperking van den uitvoer. Als het buitenland uit ons land visch betrekt, dan ligt liet voor de hand, dat bet product daar liooger in prijs moet wezen de export kost ook het noodige. Hieruit vloeit voort, dal wij bier minder te betalen zouden hebben, a's het Ncderlandscbe volk inderdaad tot de overtuiging geraakte, welk een belangrijke factorv iscb in de volksvoeding is. Hier kunnen de gemeentebesturen goed werk verrichten. Amsterdam, Rot terdam en verschillende kleinere in het noorden des lauds, gingen reeds voor. Waar men zich er eenmaal van kon overtuigen, boe een uitnemend voedings middel visch is, eu boe de prijzen onder ieders bereik komen, maakte het /onbekend, onbemind" voor een betere leer plaats. Ook in onze onmiddellijke omgeving is in dit opzicht voor de gemeente besturen nog veel te doen. Men zorge van gemeente-wege voor het beschik baar stellen van visch, tegen lagen prijs, aan de bevolking. En is eenmaal dit voedings-middel algemeen geworden, zóó, dat men van den export voor bet .Wie beeft u hierheen gebracht fluisterde hij. ,Ik heb naar n gevraagd en verlof gekregen, naar boven te gaan,* ant woordde Robert. ,Ik begrjp niet, waarom zj n He ten komen," zei Perth ongerust. .Kom wat dichter by." De zuster kwam naar voren met het wynglas. .Wilt u nu uw drankje innemen vroeg zg. .Het Is al over den tgd.' .Zet het maar neer en ga ale 't u blieft weg. Ik wil met dezen heer praten. .Praten ls niet goed voor u," ant woordde zij, zonder zich te verroeren. .Noem liever uw drankje en ga sla- pon I" Hy nam het glas nlt haar hand, bekeek den inhoud met vreemden blik en dronk hot glas laeg. .Wilt n nu gaan?" vroeg hy, haar het glas teruggevend. Zg trok een stoel naast het bed. „Als n praten wilt," zei ze koppig, .moet ik oppassen, dat u zich niet opwindt." Hy zag Fletcher veelbetcekenend aan. „Spreekt u Fransch? vroeg hy. Rabert knikte. „Tamoigk goed!" .Let op haar I Tracht er achter te komen, of zy het verstaat. Ik moet u Iets mededeelsn, dat zU niet mag hooren." De verpleegster rees op; haar go- eigen land gevaar kan gaan duchten, welnu, dan dringe men aan op be perking of verbod van den uitvoer. Eerder bestaat daar geen reden toe. Buitenland Do strijd In on bulten Europa. Dultschland en Oostenrgk hebben tot nu too nog niet veel ploizler van dan kleinen Turkschen bondgenoot beleefd. Schitterend werk hebben de Turk- scbe troepen in don Kankasus niet geleverd en dat de actie van de Duitsche en Oostenrgksche legers er iote door verlicht werd, is geenszins gebleken. De Tnrken, die In Egypte met groote moeite de woestyn doortrokken en het Suez kanaal bedreigden,hebben, na eenige schermutselingen van weinig beteekenis, nog niets tot stand ge bracht. Bun eenige verdienste bestaat dan ook vrgwel hierin, dat hun aan wezigheid den Er gelachen belet, de by hot Snez kanaal samengetrokken sol daten naar een der oorlogsterreinen in Europa over te brengen. In Mesopotamia heeft de Turkeche actie evenmin tot resultaten van be teekenis geleid on de oproep aan alle Mohammedanen, om aan den heiligen oorlog aan Turksche zgde deel te nemen, ls, gelet op het groot aantal Indische hulptroepen in Engelschen dienst, vrgwel een flesco gebleken. Is dus de Turksche hulp tot nu too voor de centrale Europeesehe mogend heden van geen beteekenis geweest, meer en meer blijkt, dat Turkge eau bondgenoot is, door wiens toedoen de oorlog wel eens een geheel ander karakter zou kunnen krjjgen en voor Dultschland en Oostenrijk bijzonder noodlottig zou ltuut.es zïc. Tarkyo toch is een vreemde eind in de Europeesehe bijt. Het is een land, dat zich by uitstek leent om onder de omwonenden verdeeld te worden. Steeds heeft Turkge voor zyn bestaan moeten vechten, steeds had men het oog op de vrucht bare landstreken, welke, op den Europeeschen oever gelegen, den Mo- hammedaaan niet van harte gegund werden. Dat Tnrkye toch bestaan bleef en na lederen oorlog hot hoofd weer kon opsteken, dankt het dan ook niet zoozeer aan eigen kracht, dan aan den ouderlingen nijver van de Europeesehe mogendheden, waarvan de een de ander niet gunde, wat zy zelf niet oponlijk in bezit durfde ne men. Na de jongste Balkanoorlogen ls het Enropee-.eh Turkge nog kleiner ge worden en toen het in dezen strgd openigk de zjjde van Dultschland en Ooateniyk had gekozen, werd on- middeliyk van Engelsche zgde gede creteerd, dat op de toekomstige kaart van Europa voor het ryk van den sultan geen plaats meer souoverbig- ven. Turkge is, zooals wy reeds op merkten, juist een zoo gevaarigke bondgenoot, omdat het zoo by uitstek laat drukte ongerustheid uit. „U moogt niet meer praten," zei ze. „Het vermoeit ui Uw temperatuur st{gt." Hy bekommerde zich niet om haar. „Luister," zei hy tot Fletcher, .waar om mcu u hier heeft laten komen, begrfjp ik niet! U weet, dat ik hier gevangen ben dat ik hier waar- schgniyk niet levend vandaan zal komen „Ik denk niet, dat het zoo'n vaart zal loepen," verzekerde Fletcher. „Het ls nog erger! Ik zal waar- schgnigk sterven, zonder eenige kans, mgn werk te voltooien. Groote dingen zullen met my sterven. God weet, wat er zal gebeuren." ,U hebt een dokter en een ver pleegster," suste Robert. ,Dat zou men toch niet doen, al men u om het leven wilde brengen?" ,U weet niet, wie Ik hsn, en u weet ook niet, wie zy zyn," fluisterde hg. „Had ik nog maar een maand, een enkele maand, dan zouden zy nog bedrogen uitkomen „Ik geloof niet, dat zg u willen vermoorden," zei Fletcher, ,Zy mee- nen, dat n in 't bezit van een of ander geheim bent. Dat willen zy te weten komen." „Zg volharden er dus in," mompelde by. ,In Paigs maar dat doet er niet toe. Zg weten heel goed, dat het geheim, indien Ik sterf, róór ik mUn werk kon afmaken, met my zal stervea, gOBchikt is om onder de overwinnaars te worden verdeeld. Waar er van Dultschland of Oos- tenryk, wanneer zg ia dezen strijd het onderspit mochten delven, van verdeeling onder de geallieerden nog geen sprake is, daar bestaat er by de entente mogendheden over Tnrkye niet het minste verschil van gevoelen. Van die zijde wordt het onomstoo- teigk als vastBtaande aangenomen, dat do tfjd thans gekomen ls om hetgeen er nog van Turkge ls over gebleven op eerlijke wyze te deelen. De omstandigheden zgn daarvoor zoo gunstig mogoigk. Nu het rgk zich aan de zgde van Buitaehland en Oos tenrgk schaarde, is een actie tegen Tnrkye vanzelfsprekend. Waar de entente mogendheden deze gezamea- ïyk ondernemen, hebben zy voor el kanders nagver niet meer te vreezen, en de rijken, welke er zich in andere gevallen ongetwijfeld tegen zouden verzetten, do centrale Europeesehe mogendheden, worden van de andere zijde thans zelfs niet meer geraad pleegd, daar de actie tegen Turkije indirect tegen henzelf gericht is. Maar er is nog een andere groep van mogendheden, welke een even tueels verdeeling van Turkije onder do Europeesehe staten niet onverschil lig zou aanzien. Deze bestaat uit de onzydige ryken, die belangen op den Balkan hebben, In de eerste plaats Griekenland en Italië. En hiermede is door de entente- mogendheden terdege rekening ge houden. Waar tot nu toe deze ryken de worsteling tusschan beide groepen van Europeesehe mogendheden wer keloos aanzagen, daar was het to verwachten, dat zg het masker van onverschilligheid zouden afleggen, zoo gauw or sprake van was, dat Tarkyo, als de erfenis van de Europeesehe Mohammedanen, onder de mogend heden der entente zoo hiliyk moge lijk verdeeld zou worden. Griekenland voorzag, dat Konstan- tlnopel in andere handen zou over gaan, maar het beducht, Qat Aziatisch Tnrkye nog menig begaeranswaardige landstreek bood en ook Italië, wien de gebeurtenissen op den Balkan bijzonder ter harte gaan, wilde gaarne ten woordje messpreken, wanneer de definitieve Turksche verdeeling zou plaats hebben, voornamelijk wanneer Rusland daarby wellicht do vrye vaart door de Dardanellen zou toebeschlkt worden- De poging van Engelsch-Fr&nsche zyfio tot forceoring dar Dardanellen, bad dan ook voor een niet gering deel ten doel, de nog weifelende neu tralen tot een daadwerkeiyk optreden over te halen. Hun ingrypen zou natuuriyk aan da zijde der geallieerden moeten zyn. Ware hef ar.ders, dan zouden »y toch slechts medewerken aan een over winning der belde centrale Europee sehe mogendheden en daardoor niet alleen een verdeeling van het Turk sche rijkverhlnderen, maar dozen staat waarsohijnigk In de toekomst nog of De zuster, die eenige oogenblikken eerder het vertrek had verlaten, kwam nu weer binnen en ging met een hoek aan het andore eind dor kamer zitten. „Nog vreemder 1" mompelde Perth, „men laat ons praten." „Misschien slechts een oogenbllk," herinnerde Fletcher hem. „Ga voort." „Of overgedragen zal wordea aan een opvolger, die mgn werk zal vol tooien," zei hy langzaam. „Ik vrees, dat ik hem niet zal vinden. De tfjd is nu te kort. Ik heb een sterk, dapper man noodlg, Iemand, die den dood niet vreest, die den moed heeft, voor een groote zaak alles te wagen 1' „Een groote zaak 1" herhaalde Flet cher. „Die komen in dezen tyd zeld zaam voorl" Hg zag Fletcher strak aan. ,U bent een Brit Robert lachte. „Een echte Brit!' stemde hy toe. „U zou het zeker wel als een groote zaak beschouwen, uw land van den ondergang, van volkomen ondergang te redden „Ik kan me zoo iets by geen moge- ïgkheid Indenken 1" „Een troep ganzen redde eenmaal een geheel ruk," zei hy, „het vin gertje van een kind in den dam be hoedde een gansche stad voor ver woesting. Een man kan ons onbe zonnen vaderland misschien nog van volkomen ondergang redden. U kunt grooter en sterker maken. Van de verdere Balk&nrijken bleef Servië natuurigk, als oorlogvoerende staat, buiten beschouwing, op den steun van Bulgaryë, een toenadering tot Dultschland toonende, in allen ge valle anti-Russisch gezinde mogend heid, viel voor de geallieerden niet te rekenen, en hierdoor was ook do houding van Roemenië, van waaruit trouwens velen een begeerlgen blik op het Russische Bessarablë slaan, niet bepaald gunstig voor de verbon denen te noemen. In Griekenland schgnt, door het persooniyk op den voorgrond treden van den Koning, dio, zooals onze lezers weten, een zwager van Keizer Wilhelm II ls, het gevaar voor Duitsehland en OoBtenryk bezworen te zyn. Het ministerie Venlzelos, dat voor een ingrgpen aan de zgde der gealli eerden pleitte, is ontslagen en een nieuw ministerie, onder Goumarls, li door den koning goedgekeurd en schynt, zooal niet tot hulp aan Daitschland en Oostonryk, toch tot een stipte handhaving der onzydlg- held te hebben besloten. Van meer belang ls echter nog het onzydlg bigven van Italië en waar men die onzgdlgheid, met het oog op esn deel van den Turkschen buit, dreigde op te geven, Is het duideigk, dat van de andere zydo een nog grooter vergoeding zal moeten aan geboden worden om Italië bulten den strgd te houden. Het Italiaansche volk, dat er steeds op uit is geweest, de regeering tot party kiezen tegen Oostenrgk te be wegen, om zoodoende de zoozeer begeerde oude Italiaansche landstreken terug te krggen, welke thanB onder Oostenrgksch bestuur zgn, moet thans dus door Oostenrgk, door gebleda- afstand, voldaan worden. En in Duitsehland, waar men zeer goed inziet, wat hat onzydig biyven van Italië voor het verloop van den strijd beteekent, dringt men er bg den Oostenrykschen bond genoot krachtig op aan, ditmaal toe te geven. De Duitsche pers spreekt het onverholen uit, dat, waar Duitseh land niet geaarzeld heeft, Oosten rijk in dien strijd onmiddeligk met allo krachten oy te staan, Oostenrgk zich thans, terwille van een gunstigen uitslag voor beide, een kleinen ga- biedsafetand moet laten welgevallen. Zuid-Tirol en een grenswijziging langs de rivier lsonzo zal Italië in alien gevalle wel voer zich opeisehen. Al is het te begrgpen, dat Oosten rgk daartoe niet anders dsn gedwon gen zal overgaan, de keuzo tqsschen een onzydlg blijven van Italië en daardoor een overwinning en vergoe ding voor de geleden schade in de toekomst, of een vyandelyk Italië en hot vooruitzicht op nog grooter ge- biedsafstand, kan hier voor de monar chie niet moeiiyk zyn. De houding ran Italië, den derde uit don driebond, die niet alleen zyn bondgencoten in den steek liet, maar hen, op een van de moeilykste oogen blikken, zgn openlijka tegenwerking die man zyn ik kan het ignl" ,U bent dus ook een Engelschman riep Robert uit. „Misschien 1' antwoordde hij kortaf. „Maar dat dost er niet toe 1 Over woeg hetl Overweeg het wél! Mor gen moet u basllssen I Bent u tevreden met uw leven U bezit ai het andere maar hebt u ook eerzucht „Dat weet ik niet", antwoordde Flet chsr Iaugzaam. „Dank er aan, dat dit alles nieuw voor mg is. Ik moet na denken 1" Hy richtte zich esn weinig op. Zijn doodcigke bleekheid en het witte haar gaven zgn gelaat iets spookachtigs, maar zyn donkere oogen waren helder en doordringend. „Luister," zei hg, „zg zullen trachter mij te dooden, maar ik wil niet sterven, eer Ik oen opvolger heb gevonden om te voleindigen, wat Ik heb begonnen. Donk er aan, het is een gavaariyk spell De dood zal u steeds dreigend nabij zyn." Er werd aan de deur geklopt. De zuster ging er heen en kwam daarop by het bed. „Die meneer is nu lang genoeg ge bleven," kondigde zg aan. „Hy moet nu gaan I" Fletcher stond op en stak de hand uit. Perth hield ze een oogenbllk vat. en zag hom aan. „U zult komen morgen?" „Ik zal komen," beloofde Robert „Morgenavond." (Wordt vervolgd.

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1915 | | pagina 1