N°. 10 1915 Zaterdag 23 Januari 102de jaargang. FEUILLETON BEN COLLEGER'S wonderlijke Avonturen. 50 De Uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en'Vrydagavond uitgeionderd op feestdagen. PrS» per kwartaal, In Goes, f 0,75, buiten Goes, franco f H-,25. A£*onderlf]ke nommar» 6 cent. intending van advertantlön op Maandag, Woensdag en VRIJDAG vóór ia uran De pr0o dor gewone advortontiSn ia van 1-5 regels 50 ct., elke regel meer 10 et. B0 directe opgaaf vaa driemaal paatslug derzelfde advertentie wordt de pr(js slechts tweemaal berekend. Geboorte-, huweljk- en doodsberichten en de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen worde» van 1—10 regels b f 1,— berekend Bewjianmmw* 5 cent! Tflrfoonnnmater 8$. Birettenr G. W, van Barnevbld. Uitgave vae de Nasinl.Vemaootsekap sG«aB«ke Couraat". HoofdredMtsar W. j', va» Sahib* Couranten voor de soldaten. Wij ontvingen nogvan Joh P. te Gors f2 50, J. C M. to Goes f4 50, G. A. H te Gons f 1,waardoorj het bedrag vobr 30 exempl. bijeen Is en nog f3.25 voor het 2« kwart al over. Onzen dank en dien der militairen aan hen, die hiertoe meewerkten. DE DIRECTIE. „Hel is al comedie, vrienden...J" De stroom der Belgen, welke zich, bijzonderlijk na den val van Antwerpen, naar ons land heeft gericht, schijnt niet bevorderlijk geweest te zijn, al thans zeer zeker niet wat de provincie Zeeland betreft, aan de coalitie, en aan den famcuzeu bénen wortel des geloofs wordt leelijk geknaagd. Voor de zoo- veelste maal blijkt, dat men in theorie zwaar kan oreeren over de saainhoo- righeid van Rome en Dordt, maar dat de praktijk met al dat getheoretiseer en georeer niet het minste te maken wil hebben. Roomsche Belgische kindertjes ont vangen protestantsche bijbeltjes, worden onthaald op een protestantsche Zondags school, alleen reeds om dit feit spuwt Rome gif en gal. Een protes tantsche nominee uit 's Heer Aiends- kerke zorgt er voor, dat de roomsche Belgen naar hun kerk gaan, doet, als het slecht weer is, rijtuigen beschikbaar stellen, en controleert, wie zijn gods dienstige plichten nakomt en wie niet. Een sterk stak van een proteslautsch predikant, die toch zoo heel gauw nog niet zal zal vergeten kunnen zijn, wat hem, als jprotestnut, is geleerd over de roomsche Mis, en wat hij zijn kudde over deze ,,vervloekte afgoderij" te leeren heeft. Maar ook Uier valt het huis der coalitie ineende protestan ten, die in verkiezings-dagen met Rome door dik en dun plegen te gaan, kunnen geen woorden vinden, straf genoeg, om het gedoe van zulk een predikant aan de kaak te stellen. Te hunner geruststelling zij gezegd, dat het door de (roomsche) Tijd verzonnen bericht?, als zou een predikant te vuur eh te zwaard de roomsche Belgische uitgewekenen des Zondags uaar de kerk jagen, al zeer spoedig als een grove leugen is gesignaleerd. De Tijd slaat de lieden van 's Heer Arendskerke voor al te dom aan. Plomp gelogen is ook de voorstel ling, akof, door invloed van protestan ten en dus in de eerste plaats door hun voorganger te Ellewoutsdijk een dozijn roomsche Belgen tot het protestantisme is overgegaan. Als de luk en-raak-schrijver van T)e Tijd zich eens de moeite getroost, een reisje naar Ellewoutsdijk te ondernemen, zullen wij hem kennis doen maken met den predikant der Ned. Ilerv. Gemeente aldaar, en de man zal uaar zijn penaten terugkeeren met de overtuiging, dat er geen ineer verdraagzaam mensch bestaat dan de bewuste predikant. Misschien 35 Mevrouw Barker vertelde hem haar levensgeschiedenis. Verder dan tot voor enkel jaren reikte haar herinnering niet, behalve zeer flauw. Het eerste, wat zij zich dntdelk her innerde, was het tot bowus zlln ko men na een zeer langdurige ziekte, In eer, naar hst haar toescheen, par ticuliere zlekeninrlchting. Z0 werd goed verzorgd en had uitstekende geneeskundige hulp. Wat daarachter vóór lag, was een chaos voor baar haar gansche verleden was zoodanig nlt haar geheugen gewischt, dat zij er zich hoegenaamd niets meer van herinnerde; zelfs haar eigen naam wist zfl niet meer. De vragen, die z0 tot dan doktar en de verpleegster richtte, werden ontwijkend beantwoord. Men zeide haar, dat zy eerst trachten moest, sterker te worden. Toen vertelden zij haar, zoo vriend-lijk tn liefdevol, dat Z0 niet kon denken, dat dit a las slechts geveinsd zon zon zijn, dat zij leert hij dan ook het onbekookte schrij ven af. Maar tochwij begrijpen die „heilige" verontwaardiging hoe ge forceerd zij dan ook is absoluut niet. Het is den eenvoudigen van ziel altoos voorgehouden, dat men mag dan laat tot de ontdekking gekomen zijn roomscheu en protestanten bij elkaar hooren, dat zij het privilegie der christelijkheid, neen, der „ware" christelijkheid bezitten, en dat alles, wat niet met den bond van Rome en Dordt medegaat, uit den booze is. In naam van den Christus stemde een protestant op den roomsehen afge vaardigde in naam van den Christus liep een roomsche zich het vuur uit de sloffen voor een protestantsch can- didaat. Het jaar 1913 ligt nog niet zoo heel ver achter onswij hebben het genoemd verschijnsel toen vol-op kunnen constateeren. Men zal het ons evenwel niet ten kwade duiden, als wij thans moeten er kennen, den samenhang niet meer te be grijpen. Als protestantschen en room scheu aan de stembus zoo innig samen gaan omdatChristus het hun gebiedt, niet, om stoffelijk voordeel te behalen, o, neen, ganschelijk niet 1 waarom vlie gen zij elkander dan in de haren, als de één op den ander een paar zieltjes wint Het zijn toch immers altegader zielen voor Christus, en wat geeft het dan, zoo zij als protestantsch of als roomsch den hemel ingaan P Moet niet de hoofdzaak, de eetiige zaak zijn, dat zij er komen Maar nu pruilt de roomsche gij, pro testantsche broeder en bondgenoot, hebt me twaalf zieltjes afhandig gemaaktik beschu'dig u vau „latten bekeeriugs- ijver", hetgeen, in koopmanstaal overge bracht zijnde, beteekentvan oneerlijke concurrentie op onze „christelijk-poli- tieke" markt. En de protestant zet zich schrap en bijt van zich afwat wilt ge mij beschuldigen Gij, roomsche, hebt zeer zeker op de politieke markt uw standje, maar ge zijt, goed beschouwd, toch niet meer dan een kwakzalver ge wordt geduld, omdat ge betaalt en wij de duiten van noode hebben. Maar over bodige praatjes dient ge voor u te houden Zoo leven de broeders, die beweren te stoelen op één en denzelfden wortel des geloofs, onder elkander. Zij gunnen elkaar bet licht in de oogen nietzij oefenen een onderlinge controle uit, welke alle mogelijke sjmptonen van wan trouwen vertoont. Maar luidt de klok der stembus, dan zijn de verschillen vergeten en trekken zij gezamenlijk op, om voor deel te behalen. Eu.dan is ook Chris tus vergeten, die, naar het heet, hen samenbindt; dan wordt Hij voorloopig op den politiekeu rommelzolder der Ne- derlandsche „christelijkheid" geborgen, omdat men weet, met Mammon heel wat meer eer in te kunnen leggen. Is het niet een al te doorzichtige, een al te grove comedie P Eunice Barker hotte, dat zij bijna hot leven had verloren bij een spoor weg ongeluk, waarb0 haar man en twee jonge kinderen waren omge komen. Zij vertelden haar, dat zt) in het ziekenhuis gebracht was door het eenlge lid harer familie, die eenlge belangstelling Jn haar lot bad getoond. En men zei haar, dat dit eon oom was, Carkins geheeten, iemand met een horrelvoet. H(j was toen aanmerkelijk jonger en zag er ook lang zoo terugstootend niet uit. Hij toonde zich zoo vriende- Iflk, dat 20 hem spoedig ten volle vertrouwde. Op kiesche w0ze gaf hij haar te kennen, dat z0 zelve geen middelen van bestaan had, maar dat hij zorgen zon, dat z0 geen gebrek behoefde te lijden, zoolang hy zelf een korst brood had. Hy kon soms wel ruw zyn, maar blaef voortdu rend vriendel0k en goed voor haar. Toch begon zij hem langzamer hand meer en meer te wactronwen. Zy wilde naar de stad gaan, daar weik to zoeken, maar hy wist dit steeds te verhinderen. Niet lang daar na verscheen Dick Underwood ten tooneelo, In de gedaante van een filantropisch jongmensch, met veel geld, die door Carkins omtrent het Buitenland. Da strijd In en builen Europa. Iedere oorlog is een aaneenschake ling van wreedheden omdat In den oorlog het recht van den sterkste het hoogBte racht is en iedere party slechts haar doel kan bereike. over de ver minkte en weerlooze lichamen harer tegenstanders. Wanneer de tegenparty machteloos is, trlompheert de overweldiger. Om dat doel te bereiken, zyn vry- wcl alle middelen geheiligd. Wel zyn op vredesconferenties de regelen voor het zgn. volkenrecht vastgesteld, maar wat daarb0 aan oorlogvoerenden wordt verboden, is zoo van zeil sprekend onmcnach-iyk, dat het weinigje be schaving, dat de mensch tegenwoordig nog biykt te te bezitten, voldoende is om hem dergelijke daden, togen zyn eigen natuur ingaande, van zelf te doen verafschuwen. Het is b.v. vorboden, een gewonden v0and de oogan uit te stoken, maar gelukkig bl0kan weinige str0ders tot nu toe zoo gedemoraliseerd, dat zy daartoe uit zich zelf zullen overgaan. Daarnaast ligt intnsschen een ter rein, waarop da oorlogvoerende Staten overeengekomen zyn, niet kieskeurig meer te zyn. Men mag zjn vijand aan de bajonet rygen, men mag hem door het mes vau oen Indischen vrywllllger de keel af doen sn0den, men mag hem op allerlei w0ze verminken, als men maar zorgt, dat msn 'top de voor geschreven mcnscheiyke manier doet en geen inbreuk maakt op de voor alle Staten vastgestelde regelen van het volkenrecht. Tal van machines on vernuftige injtrumenten z0n dan ook uitgedacht om den moord on de tegenstanders op nitgebreide schaal te kunnen doen plaats hebben. Hoe spoediger de vyand vernietigd is, hoe spoediger het recht van den sterkste heeft gezegevierd, des te eerder zal de overwinning daar zyn. Mitrailleuses, snelvunrkanonnen, ,twee en veertig centimeters', bom men, granaten en schrapnells vol brengen hun levenvernietigenden ar beid en van beide zjiden ondergaat men de zegeningen van den str0d, die men, door het afleggen van de oorlogsverklaring, vrjwlllig aanvaard heaft. Nu kan de vernietiging van den tegenstander op tweeërlei wjze go- acbieden, direct en indirect, of, op de tegenwoordige strydwjjze toege past, op Duitsche of op Engelecho manier. Da directe wyze van vernietiging bestaat in het door staal en lood dood en vernieling brengen in het r{k van den vyand, zooals DultschRnd dat deed in België en Prankryk. De in directe wijze, waartoo da tegon- Btander in den regel gedwongen is doordat h0 het vyandeljke gebied niet kan bereiken, bestaat in een blokkee ring van 's v0ands havens en in het afsnyden van den toevoer van alle levensbehoeften om zoodoende do tegenparty dcornlthongeringtot over gave .8 dwingen. De Dnitsche en Engelsche Btr0d- wyze staan hier tegenover elkander. treurig lot van mevrouw Barker was ingelicht, en die het diepste mede- ïyden toonde met de arme vrouw, die in één slag al wat haar het dier baarst was op aarde had verloren. Verscheidene jaren was mevrouw Barker, zwak naar lichaam en geest, ten prooi geweest aan de listen en lagfti dier schuiken. Den laatsten tijd echter was haar gezondheid aan- merkeiyk verbeterd, en aangezien z0 daardoor minder gemakkelijk om den tuin te leiden was, had Under wood het raadzaam geoordeeld, haar naar een meer afgelegen plaats to vervoeren. Naar mate haar gezondheid weder keerde, en zy sterker werd, begon ook haar geheugen terug te komen. ,Ik weet zeker, dat Ik een man en twee kinderen gehad heb, juist zooals ze mU hebben verteld," zelde z0 aan het slot van haar verhaal. „Het eene kind was een jongen, het andere een meisje. Wat het spoorweg-ongeluk betreft, waardoor zy hun leven ver loren, daar herinner ik m0 niets van. ik geloof, dat w0 op een stoomboot waren in plaats van in aan spoortrein. W0 spartelden in het water, ik en m0o man en m0n kinderen ook maar alles ls even flauw en onduidelijk W0 willen ons niet aan een verge- 10kiog wagen, wjj willen niet onder zoeken, welke manier van vechten de minst onmensehe)0ke is, w0 willen ons er niet In verdiepen, hoo de Eu- gelscbe str0dw0ze zal z0n, wanneor het Albion's troepen eveneens mag gelnkkon, in het vjjandolyk gebied door te dringen, maar wy ontzeggen iedere party het recht, zich over de strSdwyza van de andere te beklagen. Wie kaatssn wil, moet den bal ver wachten. Waaneer Dnitsehland don oorlog verklaart en zyn kanonnen dood en vernieling in het v0andeiyke kamp aanbrengen, dan mag het zich niet beklagen over de «maatregelen, welke Groot Brlttanië tot vernietiging van de Duitsehs weerkracht Eeamt, en omgekeerd mag het oorlogver- klarende Engeland, dat het DuitBche volk door uithongering ten val tracht te brengen, niet verontwaardigd zyn, wanneer Duitsche granaten zijn troe pen doen sneuvelen en Duitsche vliegtuigen op het Engelsche vaste land hun bommen doen vallen. En hierin is tot nu toe de houding van Engeland alles behalve loyaal geweest. De dlreote en de Indirecte vernieti ging van den tegenstander hebben dit verschil, dat de eerste onmiddelljk voor lader zichtbare resultaten levert, terwyi de tweedo, meer achter de schermen ageerende, veal langzamer werkt en door do meeste onzydige toeschouwers dlkwyis in het geheel niet opgemerkt wordt. DuUgeh wapentuig vernielt steden en dorpen en doodt of verminkt de v0andol0ka eiemecten. Iedereen ziet dat, iedereen aanschouwt hier met afgrijzen do resultaten van den oorlog en kesrt zich verontwaardigd af van den bedr0ver van dergaljke onmen- scbelijka wreedheden. De Engelsche vlootactie daarentegen snijdt den toevoer van alle Duitsche levensbehoeften af en laat de v0an- deiyke bevolking ten prooi aan een langzame, h0ca niet opgemerkte en door den trotsehen tegenstander in den regol ook niet erkende, altputting en verhongering. Er woonden eens In een achterbuurt, op een bovenkamertje, een man en oen vrouw, die elkaar het leven heel onaan genaam maakten. De vrouw plaagde en treiterde den man van den mor gen tot dea avond en kwelde hem op de gemeenste manier tot op hot laatst, bniten zich zelf van woede, de man zyn vrouw vastgreep en haar zoo' o pak slaag toediende als zy haar heels leven nog niet ontvangen had. Toen liep de vrouw gillende de achterbuurt door, toonde aan ledereen, die het maar zien wilde, haar bloed neus en de blauwe plekken en wekte vooveel medelijder; en verontwaardi ging, dat een dreigende menigte zich vcor het huis van den man verza melde en hy, als wreedaard en vrouwenbeul gebrandmerkt, zich zoo veel vQanden op den hals haalde, dat zjn laven in de buurt voor het ver volg onmogelijk gemaakt was. Zoo is tot nu toe ongeveer ds ver houding tusschen de Engelsche en Duitsche strydwyzo geweest. Engeland heeft getracht, Duitsehland door uitputting sn uithongering tot toe gaven te dwingen, door van dag tot dag voor m0." Btn luisterde met ingehouden adem naar dit verhaal. Het wekta by hem ook vreemde, nevelachtigs herinne ringen op. Hepsy Hicks had hem ver teld, dat hy esns byna verdronken was, en soms 9cheen het hem, alsof h0 zich dit zelf flauw herinnerde. Men bereikte Brooklyn, spoorde toan door naar New-York, waar Ben de beide dames in een lótel bracht met de aanmanicg, daar rustig te bigven, tot hy zou zyn teruggekeerd Daarna begaf h0 zich op weg om Sharpe te zoeken Hy vond hem niet, maar liet de boodschap achter,dat men hem zeggen moest, onmiddeliyk in bet door hem j genoemde bötel te komen, zoodra b0 terugkwam. Terw01 Sharpe alleen do boot volgde, waarin Horace Underwood en Hepsy Hicks, benevens de roeiers, gezeten waren, kwam hem al zeer spoedig een andere boot ter z0de, waarin meerdere agenten gezeten waren. Sharpe gaf hun enkele bevelen, waarop z0 snel voorultroelden, tot zj de boot, die z0 volgden, voor waren. Deze boot stopte aan de landings- alle sehepen, met voor Dnitsche mark- ten bestaande ladingen, in beslag te nemen of te vernietigen. Dnitsehland nam wraak op z0n wyze. Het lielzyn oorlogsschepen langs do Engelsche kust aren en de havens bombardeeren, het liet zijn luchtvaar- tnigen bovon het Engelsche vasteland zweven en deed hen bommen ln steden en dorpen werpen. Toen, bestraft en geschonden, liep Engeland, de armen in verontwaar diging naar boven gestoken, de Euro- peesche achterbuurt in om overal te vertellen hoe in-gemeen het mis handeld was. Oaversterkte steden had de Duitsche wreedaard gebombar deerd, tal van onschuldige slachtoffers waren gedood en om hot medeiyden der omwonenden nog beter op te wekken, en de verontwaardiging tegen den onmenschel0ken boul nog grooter te doen zjn, vertelden alle Londensche telegrammen uitvoerig, hoeveel onsehuldlgo, vredelievende evi beklagenswaardige inwoners aan den Duitsehen bruut wel ten offer gevallen waren. Wie herinnert zich niet de Engelsehe verontwaardiging toen Duitsehland mijnen in open zee strooide, een ver ontwaardiging waarover niet meer gesproken werd toen het bleek, dat de mijnen, door Westerstormen aan onze kusten gespoeld, alle Engelsche waren. Wie herinnert zich nog niet do roeronde verhalen bfi de beschieting van Hartlepool, Whitby en Scarbo rough, toen onder de slachtoffers den Duitsche granaten een postbode bleek te z0d, die juist zyn plicht deed door oon brief ln de bus te steken, een dienstmeid, die precies er too over gegaan was, de stoep eens een beurt te geven en oen winkelierster, die juist sen half pond kaas aan een klant overreikte, toen een granaat in haar winkeltje sprong, met het gevolg, dat de klant geen kaas meer noodig bleek te hebben. O, Duitsehland roepen allen, die de Engelsche verhalen aanhooren, wat zjt ge wreed, wat kiest ge telkens weer de meest onschuldige slachtof fers voor uw halsche bommen en gra naten. Weer heeft DultBchland dezer dagen zij. Zeppelins boven h3t Engelsche vasteland doen zweven, weer z0n er eenlge bommen geworpen en ander maal dost de Engelsche regeoring een aandoonlyk verhaal van de onschuld der gevallen slachtoffers, om daar mede h3t laakbare van 'svyandsdaad te vergrooien en de verontwaardiging tegen Duitsehland in geheel Europa zoo sterk mogeljk te doen zyn. Ditmaal de Engelsche telegram men vertellen hot met heilige veront waardiging was het een 17-jarige knaap, die mat zya vader onder het puin weed bedolven, een moeder met haar zuigeling en een weduwe, wier man even te voren op het oorlogs- terroin was gesneuveld. Men ziet hst, de Duitsche bommen haddon al weer geen ongelukkiger slachtoffers kunnen uitzoeken en de verontwaardiging tegen den onmen- Echt lijken vrouwenbeul is daardoor in de Enropeescho achterbuurt ook nu weer tot bedenkoiyke hoogte gestegen. Maar Engeland hoeft nog andere pyi.n op zyn boog. plaats van Long Island. De roeiers Btapten uit, terwijl zy den heer Under wood met moeite optrokken en tus- ichen zich mede sleepten. Hy scheen plotseling in een staat van verdooving geraakt te zyn. Ean zakdoek was ham voor don neus gebot dsn. Zijn gedaelte- lyko bewusteloosheid was het gevolg van bot gebruik van een hem toege diend Bl&apmiddel. „Hierheen,' zei een der mannen. Hepsy volgde bleek en bevend. Zy wachtte ieder cogenblik de uitbarsting, doch waagde het niet, een enkele waarschuwing te gaven. Aarzelend bleef zy achter. „Kom mee, mensch,zei een van de mannen. „Wy doen immers jnist, zooals j0 ons gezegd hebt. Als j0 zelf je nu terug trekt, zal je het hard te voran',woorden hebben. W0 loopen toch si gevaar genoeg I' Eensklaps liet de man zyn last los, z0n metgezel deed dit, oveneens, want beiden voelden plotseling een vasten greep op den schouder. Zy trachtten zloh te verweren, maar worden zoo wit als een doek, toen z0, zich omkeerende, bemerkten, dat niet een paar, maar een groot aantal politieagenten hen omsingelden. (Slot volgt

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1915 | | pagina 1