N°. 144 1914
Zaterdag 5 December
10i6te jaargang.
Bij dit na, behoort een
Bijvoegsel
i5 FEUILLETON.
BEN COLlEbTËR's
wonderlijke Avonturen
De uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en'Vrijdagavond
uitgezonderd op feestdagen.
Frfjs per kwartaal, in Goes f 0)76! buiten Goes, franco 1.96.
Afzonderlijke nommer» S cent.
Inzending van advertentiëc op Maanclag. Woensdag
en VSliDAG vóór 13 uran.
Te ieoonnnmmer 88 Directeur G. W. tam Bakneveld. Uitgave
Zl|, die zich met 1 Januari
op dit blad abonneeren, ontvan
gen de tot dien datum verschij
nende nummers gratis*
y*Tets toegegeven.
1 let Haagsche Correspondentie-bureau,
dat steeds uit goede bron put, weet
wede te deelen, dat als resultaat van
liet overleg, hetwelk is gepleegd tus-
schen de commissie van rapporteurs
uit de Tweede Kamer over het leenings-
ontwerp en den Minister van Financiën,
waarschijnlijk overeenstemming zal wor
den verkregen tusschen kamer en re
geering, in dien geest, dat een voorstel
tot definitieve regeling der dekking
zal worden gedaan vóór 1 Januari 191 7.
Inmiddels zouden de opcenten op het
geslacht, op de invoerrechten en op
het recht van successie vervallen, en
daartegenover het aantal opcenten op
de bedrijfs- en de vermogensbelasting
resp. op de inkomstenbelasting
worden verhoogd van 20 tot ongeveer
35.
De bedoeling zou daarbij zijn, dat
de opeen ten-heffing, gelijk deze bij
aanneming van de voorstellen zou wor
den, alleen zou zijn vastgelegd tot het
einde van 1917.
Ai zegt het Haagsche Correspondentie
bureau, dat „waarschijnlijk" overeen
stemming zal worden verkregen, wij
achten het niet al te gewaagd, die
overeenstemming reeds als zekerheid
aan te nemen. ImmersMinister Treub
moet wel tot de overtuiging zijn ge
komen, juist door het verzet, hetwelk
in hem bevriende kringen opstak, dat
hij zich niet met zijn leenings-ontwerp
op den goeden weg bevond. En het
verblijdt ons, dat de opcenten op het
geslacht en op de invoerrechten zullen
worden teruggenomenhet verblijdt
ons evenzeer, dat de beslissing over
de aflossing zal vallen vóór 1 Januari
1917, en niet vóór 1 Januari 1920,
gelijk oorspronkelijk was voorgesteld.
Daarmede vervallen eenige bezwaren,
in onze artikelen. „De Oorlogs-lee-
niug" (l«i ontwikkeld.
Maar daarom bevalt het ons slechts
zeer matig, dat voorgesteld wordt, de
opcenten op de bedrijfs-belasting van
20 tot ongeveer 35 te verhoogen. Het
„bedrijf" maakt toch waarlijk zulk een
gouden tijd niet doormogen een
aantal Nederlanders van den oorlogs
toestand profiteeren en daartoe be
lmoren juist velen, op wie nog altijd
(l) Qoescie CL van 19 en 21 Nov. j.l.
de bedrijfs-belasting geen vat heeft
daartegenover staat, dat veel meer lie
den zich door den oorlogs-toestand
ernstig beuadèeld zien. Waar wij een
merkbaren achteruitgang van de op
brengst der bedrijfs-belasting verwach
ten, ligt het voor de hand, dat de
wetgever geen illusies make van de
verhoogde opcenten op deze belasting.
Eveuweliets toegegeven heeft de
Minister. Dat de heer Treub voor
overrediug vatbaar blijken zou, wij
hebben er geen oogenblik aan getwij
feld. Een tweetal opcenten-heffingen,
welke een democraat niet tot eer kon
den strekken, zijn vervallen. Zou het
nu niet mogelijk zijn, den Minister er
vau te overtuigen, dat het heften van
•35 opcenten op de bedrijfs-belasting
mede tot de onbillijkste behoort en
het daarvan verwachte bedrag zonder
te groote moeilijkheden uit andere op
te leggen lasten gevonden worden kan
lasten, die gedragen worden door hen,
die daartoe in staat zijn
Voor de wijzigingen, welke het
Haagsche Correspondentie-bureau aan
kondigt, zijn we dankbaar. Maar van
voldaanheid kan nog allerminst sprake
wezen. Hopen wij, dat ook daarin nog
verandering moge komen. De natie
heeft een groot vertrouwen gesteld in
Minister Treubwij zijn er van over
tuigd, dat hij alles in het werk zal
willen stellen, dat vertrouwen ook voor
de toekomst te behouden.
Buitenland.
Do strijd in en buiten Europa.
De Engolsche koning is naar het
vasteland overgestoken, keizer Wil
helm brengt een bezoek aan zijn sol
daten op het Oostelijk oorlogstooneel
en ook de tsaar heeft zich naar de
troepen aan het front hegeven.
Onwillekeurig rijst de vraag, of op
een der gevechtsterreinen de strijd
op het oogenblik een zoo belangrijk
karakter heeft aangenomen, van zoo
overwegende beteekenls op het ver
loop van den oorlog is, dat het hoofd
van den staat niot langer in zijn resi
dentie kon blijven, maar zich ep het
gevechtsterrein onmiddellijk van den
loop van het krjgsbcdrijf op de hoogte
wilde stellen.
Evenwel, de toestand is op het
oogenblik aan geen enkele zijde ern
stiger dan te voren.
In Frank! ijk en. België liggen nog
altijd, over een afstand van honder
den kilometers, de vjjanden tegenover
elkaar, weggedoken in hnn loopgra
ven, het geweer aan den Behouder
om iedere onvoorzichtig» bewegiug
van den tegenstander met een doode-
ltjk schot te beantwoorden.
Nog altijd bleken de vijandelijke
aanvallen van beide zijden niet sterk
Carkins deod een poging, zizh om
hoog te werken, mat het plan, de
boenen van zijn tegenpartij '0 om
klemmen. Gelukte ham dit, dan was
het voordeel aan zjjn kantmaar
Bsn bemerkte dien toeleg en een
hevige slag met den ijzeren schroe
vendraaier was het antwoord.
Carkins gilde het nlt, zflr. hand
trilde van pfln, maar toch hield hij
zich nog met do andere vast. Steeds
langzamer ging de trein, de locomo
tief steunde luid, oan groote kolom
rook en damp omhoog werpend.
.Spring dan, schobbejak 1" schreeuw
de Ben, .spring, of ik vermorzel je
andere hand 1"
,0 o 1 doe het niet, ik zal je niets
doen als
.Spring, of ik sla er op los!"
Opziende zag Ben op dit oogenblik
een man den naastbtjzünden wagen
beklimmen #a op hem toetreden.
Carkins daalde intussohen eenige
schreden lager, gevolgd door Ben,
die den ijzeren bont steeds dreigend
omhoog hield.
„Spring!" klonk het nogmaals,
En Carkins gehoorzaamde en sprong
vau den trein.
XII.
Het was een eritlek oogenblik. Ben
zag zijn vijand, zoo lang als b{ was,
op den grond vallen, maar ook weer
opstaan, dus wist bij, dat hij tenmln-
»te geen moord op zijn geweten had.
Toch was Ben hierdoor nog niet
in veiligheid. Hg hoorde den rem
mer boven over de wagens loopen en
zag hem zelfs vlak boven zijn hoofd
van den eenen wagen op den ande
ren overspringen.
Ben drukte zich zoo stijf bij kon
beneden tegen den wagen aan en
dank z j een onverwachte uitredding
gelukte het hem, tenminste voorloopig,
het gevaar van ontdekt te worden te
o itkomen. Want plotseling klonk het
fluitje voor de rem. De man sprong
weer op den eersten wagen tsrng,
bracht dc rem in werking en had
vooreerst al zijn gedachten bg zijn
arbeid noodig.
Een schuilhoek was nergens ta
vinden ;zjj bevonden zich juist op eeD
helling van den spoorweg en het naast-
bjjzjjnde station lag reeds vlak vóór
hen. Een andere trein Btond op een
nevenspoor en het groote licht der
locomotief verlichtte het geheel* ter
rein.
Hierdoor bemerkte Bon, dat van dien
trein een waggon, waarvan de schuif
deuren niet geheel gesloten waren,
ledig was. Met één sprong was hü er
in, de deur echter open latende, daar
dit minder achterdocht verwekken zon.
Hjj wachtte totdat do goederentrein,
na slechts even gestopt te hebben,
verder ging, kroop toen voorzichtig
uit zijn schuilhoek en liep, door de
duisternis begunstigd, hst station bin
nen.
genoeg om de linie van den tegen
stander te doorbreken, nog altjjd be
wees de nieuwe strijdmethode, het
ingraven der soldaten, een middel te
zijn om den voortgang aan Iedere
zijde te Btniten en deD strijd een lang
durig on afmattend karakter te geven.
Ook in Bnsland, het koude groote
czarenrfjk, kwam het nog altijd niet
tot ean beslissing. Me1 kracht en vol
moed wierpen de Dhltsche troepen
zich hier op de overmachtige Russi-
sche legercorpsen, brachten linn op-
marsch tot staan en slcegen ze nlt
elkander. Maar bjna was hnn over
moed gevaarlek geworden en dreigden
zQ door nieuwen toevoer uit de onuit
puttelijke Rnsslaehe reservetroepen
omsingeld te worden. Daartoe aan
gespoord door het dreigend ge
vaar, versterkten de Dnitsehers langs
de opening, welke hen nog gebleven
was, de bijna omsingelde legermacht
met versohc troepen en door ket niet
tijdig genoeg ingrijpen van de Rus
sische legercorpsen gelnkte het den
Dultschers, zich door den hen steeds
nauwer omklemmenden vijandelijken
ring heen te slaan en opnieuw in
sterke stellingen zich tegenover den
opdrlngenden vijand te handhaven.
Op het oogenblik 1b ook in het
Oosten een betrekkelijke rust inge
treden, daar van geen van heide
zijden in de laatste dagen van over
wegende successen werd melding ge
maakt.
De keiier ls naar het front vertrok
ken.
De bedoeling daarvan is duidelijk
de soldaten moeten hnn keizer weer
eens zien. Zoo nu en dan, als de actie
dreigt te verslappen, als weer en win
ter de krijgsverrichtingen stop zetten
en de gedwongen werkloosheid de
onnatuurlijke spanning in de loopgra
ven vermindert, is een prikkel noodig,
die de gedachten der strijders slechts
op een pnat blijft t, richt houden en
hen behoedt voor verslapping hunner
waakzaamheid en vermindering hun
ner weerkracht.
Met groote woorden altijd w»er tot
volhouden aangemoedigd, doordron
gen van begrippen van eer en vader
landsliefde, zetten zij steeds weer den
Moedigen strijd voort, en dikwijls,
voornamelijk wanneer de spanning
door gedwongen werkeloosheid ver-'
slapt is, bl{|kt een krachtige opwek-
king van buiten voldoende, om hen
den dood en vernieling brengenden
strijd andermaal in dolle woede te
doen voortzetten.
Een vaderlandslievende toespraak,
het uitdeelen van ijzeren kruisen of
eere-medailles, houdt de oorlogsgeest
in de gelederen en boms, wanneer de
geestdrift onder de troepsn dreigt te
verzwakken, verschijnt de opperste
veldheer zelf te midden van zjn ge
trouwen, gaat persoonlijk den loop
van het krijgsbedrijf na, spreekt hier
en daar een woord van voldoening en
hoop, en geeft, alleen door zijn aan-
De wachtkamers waren alle gesloten,
maar de station sehef was bezig, het
vertrek van den goederentrein, den
laatsten van dien nacht, over te seinen.
Dit was het station, waatvoor de
Carkins en Underwood plaatskaartjes
hadden genomen en das ook het eind
doel van ëen's reis.
Voorzichtig liep hij het perron op
en opende een dear, die hem ia het
bureau dar beambten bracht. De man
van het goederenbnrean was jnist
bezig met een der beambten, zoodat
Ben stil wachtte, tot hij tijd zou heb
ben, om ook hem te woord te staan.
Eindelijk zag bij echter den chef te
voorschijn komen met een lantaarn in
de band, en Ben haastte zich tot hem.
,Waa u hier, toen de laatste per
sonentrein aankwam vroeg hg, ter
wijl de chef stil bleef staan en hem
verwonderd aankeek.
,Ja," was het lakonleke antwoord.
„Zijn er passagiers uitgestapt?'
Ja."
.Hebt u op hon gelet
,Ja."
.Twee mannen, een oude met een
horrelvoet, en een jonge, die al zijn
tanden laat zien, als h{ laoht?"
.Waarom moet je dat zoo precies
weten Waren het vrienden van je
vroeg do chef.
„Ik won weten, of ze hier zjjn uit
gestapt of dat zo verder zijn gegaan
,Ze zijn uitgestapt en zeiden mij,
dat ik goed moest uitkijken naar een
jongen met een rond, glad gezicht,
blauwe oogen, licht haar en gekleed
ln bestellersuniform. Z{j vertelden
mij, dat hij een dief was en dat hij
wozigheld, voor langen tijd voedsel
aan het oorlogsvuur, dat in het hart
van alle strijders tot ontvlamming is
gekomen.
Die visites van gekroonde hoofden aan
de hoofdkwartieren en fronten hunner
troepen is ons altjjd onsympathiek ge
weest.
De behoefte dezer monarchen, zieh
aan het hoofd der verdediging van
hnn vaderland te stellen, is nimmer
gebleken. Het bleef ook nu weer bij
een niets Duttende inspectie, een diner
met den generalen staf, een autotocht
langs het front en voornamelijk een
gezien en bejubeld worden door de
eigen soldaten, die, met de gedachte,
dat keizer of koning ln hun midden
is, tot steeds grootere krachtsinspan
ning gedrongen worden.
Gevaar bestaat er bjj een dergelijke
inspectietocht allerminst. De hoofd
officieren, die precies weten wanneer
het vertrouwde gebied in gevaarlijk
terrein overgaat, zorgen er wel voor,
den oppersten krijgsheer niet verder
te brengen, dan de plaatsen, waar zij
de verantwoording voor z|jn leven
gernst op hun schonders durven
nemen.
Maar het doel wordt steeds bereikt.
Koning George bezielt op het oogen
blik door z|ju aanwezigheid op het
vasteland de Engelsehe landingstroe
pen met nieuwen moed en op bet
Oostelijk gevechtsterrein is het ver
trekken van keizer en tsaar naar het
fsont slechts oorzaak, dat het gevecht,
door de opgewondenheid in de ge
moederen, een nog moordender en
vernielender karakter zal krijgen.
Een vorst aan hot front, to midden
xfjner troepen, kan ons slechts sympa
thiek zijn als de noodzakelijkheid, het
vaderland te verdedigen, hem te mid
den z||ner getrouwen dreef, als de
uniform, waarmede hij zich in geluk
kiger dagen tooide, niet slechts oen
op nlterljk effect berekende verslering
bleek, maar werkelijk het kentaeken
van den soldaat was, van den strijder
voor de vrijheid van zijn land, die in de
uro des ge vaars vooraan zou staan, te
midden zjjner soldaten en met hen
de ontberingen, vermoeienissen en
gevarea zon deelen, welke iedere
krijg met zieh mede brengt.
En dan treft ons de houding van
Albert, den koning der Belgen. Van
hem wordt niet met ophef In alie
bladen bekend gemaakt, dat hjj naar
het front is vertrokken. H(j is steeds
te midden van hen, die da laatste nog
vrije gedeelten van zijn land met ge
vaar voor eigen leven verdedigen. Hij
komt en gaat als een bekende flguur
onder zijn soldaten, staat op de meest
gevaarlijke oogenblikken met het ge
weer aan den schonder ln de loop
graaf en toont in alle ot zichten, dat
de militaire nniform die hem kleedt,
de eerekrulzsn, waarmede zjj getooid
is, geen onverdiende en op effect be
rekende versierselen zijn.
Hier is tenminste een vorst, die zieh
ontsnapt was. Zij zelden mj, hem
gevangen te nemen en er bun kennis
van te geven. Zie je, dAt zeiden zei'
En de chef liet zijn hand zwaar op
Ben's schonder vallen.
Deze was te zeer overrompeld, om
weg te loopen, alles draalde hem van
schrik voor do oogen. Hij wist, dat
hjj nu stevig in do val zat.
Natuurlijk zou het onware der las
terlijke aanklacht jegens hem spoedig
aan den dag komen, maar met dat al
was hg voorloopig gevangen en had
dan zijn vflanden daardoor veel op
hem voor.
.Neemt u me gevangen riep h5
uit, terwfil de ehef hem steviger vast
hield.
,'t Heeft er alles van," was het
antwoord.
,De aanklacht ls valsch," zei Ben,
terwgi hg naast den man voortliep.
,Dan zullen ze je wel weer vrij
laten, als ja morgenochtend onder
vraagd bent."
„Maar ik wil niet tot morgenochtend
gevangen blijven. Waarom gelooft u
die anderen en m|j niet Kent u hen
zooveol beter dan mg
„Zij deden de aanklacht en als zg
die niet kannen bewijzen, wel, dan
ben je weer vrijik kan er verder
niets aan doen; ik ben geen rechter.
,U hebt geen volmacht, om mg ge
vangen te nemen."
„Voor zoo'n kleinen aap als jij heb
Ik geen volmacht noodig."
.Waar zgn die anderen heen ge
gaan
„Daar heb ik niet naar gevraagd.
Kom, allo. Je gaat met me mee."
niet bezig houdt met het afzenden van
hoogdravende maar nietszeggende
telegrammen aan zijn troepen, hier ls
een koning, die zich niet bepaalt tot
het reclame maken voor eigen zaak
door zich in schitterende uniform
op volkomen veilig terrein te laten
rondrgden en bekijken, hier ie Bleohts
de soldaat, die zijn vaderland ln ge
vaar zag en als de minste zijner land-
gsnooten naar de wapenen greep om
door zijn woord, maar bovenal door
zijn voorbeeld, de eigen troepen tot
de grootste krachtsinspanning ter
verdediging van het vaderland aan
te sporen.
Een kort overzicht van de krijgs
verrichtingen moge hier nog volgen.
Op het Westelijk oorlogsterrein valt
eenige meerdere actie waar te nemen.
Waar, vooral in Vlaanderen, de Dnit
sehers enorme versterkingen aanvoer
den, wordt van de zijde der gealli
eerden terecht voor een krachtige
poging tct doorbraak der linie ge
vreesd.
Mon verwacht, dat deze ongeveer
bij Atrecht zal beproefd worden.
Maar ook op andere punten der
linie schijnen de Dultschers het ge
duld te verliezen en een kraehilgen
druk te willen uitoefenen, voorname
lijk in Argonna on bg Reims.
Of het bg V erdun tot eon d»orbraak
zou kunnen komen, valt zeer te be.
twgfelen De vesting zelf is door de
omringende verdedigingswerken, wel
ke nog steeds in Fransche handen
zijn, voor het zware Duitsche go-
schutsvuur niet te bereiken en
daardoor betrekkelijk veilig." Trou
wens, over het geheele front is
reeds meermalen gebleken, dat een
doorbraak slechts met do uiterste
krachtsinspanning en groot» opoffe
ring aan menachenlevens te bereiken
zon zijn. Als het juist ls, dat óe
Duittchers zieh tot een krachtig offen
sief langs de geheele linie voorberei
den, kan men er zeker van zgn, dat
de bondgenooten, wanneer do om
standigheden hen gunstig z|jn, niet
zullen wachten tot man aan de over-
zijde gereed is, maar door hevige
aanvallen den vgand het treffen van
alle toebereidselen zoo moeligk moge
lijk zullen maken.
In hot Oosten wordt de »trijd In
de streek om Lowiez krachtig voort
gezet. De Duitsohe troepen ontvangen
daar geregeld versterkingen, die tus
schen Kaiisz en Sieradz den Bterk
bedreigden Dultsehen rechtervleugel
versterken. De van hieruit onderno
men tegenaanvallen leidden nog niet
tot een beslissing.
Algemeen wordt de strgd bij Lodz
als de hevigste en de verwoedste van
den geheelen veldtocht beschouwd.
Het ln bezit nemen van Belgrado
en de gevangenneming van generaal
Do Wet, vindt men mede onder de
volgende telegrammen gexeld.
St. Petersburg. Door den groo-
ten generalen staf werd Dinsdag ge-
Ben gehoorzaamde, maar zjjn hersens
waren werkzamer dan ooit.
Terwg bg oogentehijnigk zeer ge
dwee naast den chef voortliep, loerde
hij voortdurend op de minste of ge
ringste kans ter ontsnapping.
De weg, die van het station naar
het dorp liep, ging over een tameigk
Bteilen heuvel, maar de stationschef
ging links af, een zgpad, langs een
door vele regens sterk gezwollen ri
viertje. De brug daarover was van
gzer en eensklaps was Bcd's beslnit
genomen en ook dadeigk ten uitvoer
gebraeht.
De man li*t zijn hand licht op Ben's
schouder rusten bij had in do verste
verte geen vermoeden, dat de knaap
zon trachten te ontsnappen.
,Ze kannen me niet opsluiten, eer
ze mg eerst binnen hebben," dacht
Ben, en tegeigkertgd maakte hg eon
fermen zijsprong en liep, zoo hard hg
kon, naar de pieren brug.
Met een kreet van woede zette zgn
bewaker hem achterna.
„Halt, jongen, of ik sobiet I"
schreeuwde hg, en omkgkend zag Ben
een pistool op hem aangelegd. Hij
voelde zooiets als een straal.'je ijs-
water langs zijn rug glijdentoch
dacht hg er niet aan, om te gehoor
zamen,
,Hg zal wel niet schieten, al is hg
zoo gemeen, om mij te dreigen," dacht
Ben.
Pang 1 Ken knal en de kogel
floot rakeling» langs Ben's wang.
Maar in plaats van door schrik stil te
■taan, liep hg nog harder door.
Wordt vervolgd.)
De prgs der gewone advertentiën Is van 1-5 regels 50 et., elke r»gel meer 10 et.
Bj directe opgaaf van driemaal paatslng derzelfde advertentie wordt
de prijs slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, huweigk- en doodsberichten en de daarop betrekking hebbend»
dankbetuigingen worden van X—10 regels A 1,— herakrnd
Bewfsnonunars 6 «ent;
va» de Ka*mI.Vea»oots«»ap ,G*cs«he Courant". HoofdredMteur W. J. C. vak Saktbk,
