N°. 119 1914 Donderdag 8 October, 101'te jaargang. Een Demonische Vrouw. De uitgave dezer Courant geschiedt Haandag-, Woensdag- en'Vrijdagavond ultgexonderd op feestdagen. Frgi per kwartaal, in Goes f Q>ï5g buiten Gces, franco f 8,SS. Afzonderiyko nommers 5 cent. fnsendlng van ad ver tentliJn op Maaedag en Woensdag; vóós 2 uren. op VRIJDA.G vöór 13 uren. De prÜB der gewone advertentiën is van 1-5 regels 50 ct., elke regel meer lOct. BJ directe opgaaf van driemaal paatsing derzelfde advertentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Geboorte-, huwelQk- en doodsberichten en de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen worden van 1—10 regeis Si f 1,— berekend Bewïsnsmmers 5 tent; Teleloonnnnuier 88. ïireeteir G. W. tak Babneveld. Uitgave vaa de Naiiml.VeMootssMap ,Goesefee Coaraat". HeofdredMlsur W J. 6. vak Saktbh goesch Offervaardig. De eerste Belgisch» vluchtelingen, 39 in getal, zijn, gelijk reeds met een eukel woord in ons blad werd gemeld, te Goes aangekomen. Naai wij ver nemen, zal het aantal uitgewekenen, dat iu onze gemeente een toevlucht vindt, binnen zeer korten tijd aanmer kelijk toegenomen zijn. De arme ongelukkigen zijn ons van harte welkom. Hoe velen van de uit gewekenen zullen huis en haard terug zien Hoe velen, die alles verloren hebben, zullen den moed bezitten,straks, als bet oorlogsmonster, in naam der beschaving God betere het los gelaten, heeft uitgewoed, opnieuw te beginnen f Wij stellen deze vragen niet, zonder er bij te huiveren. Hun toekomst lijkt ons iil te somber Maar nu zijn er enkelen bij ons, meerderen zullen volgen, en op hand slag willen wij elkaar beloven zij zul len het goed bij ons hebben. Deze arme onschnldigeu, van alles, wat hun dierbaar was, wat zij inet noesten vlijt hadden bespaard, verdreven, dienen te ondervinden, dat er andere, en betere, machten zijn dan het brute oorlogs-geweld, ontketend door enkelen. Laat ons, die zoo vaak, óók als bet niet noodig is, met groot aplomb be weren, het hart op de i echte plaats te hebben, laat ons offervaardig zijn. Nood lenigen, waar nood te leni gen valt. Laat ons dit vooral doen, omdat liet hart het ons ingeeftniet om tegenover de buitenwereld de rol van „mooie man" of „mooie vrouw" te spelen. Als wij helpen, en de ziel blijft daarbij stil, dan is elke hulp waardeloos. Het bedrag, hier toegezegd voor arme vluchtelingen, plotseling buiten hun wil, buiten hun gedachten paria's geworden, is niet al te groot. Maar wij zijn de vaste overtuiging toege daan, dat het groeit, en al naar de behoefte groeien zal. Het is de taak van hen, die buiten de ellende van den oorlog tot nu toe gebleven zijn, den ellendigen bij te staan. Het zij ons evenwel vergund, op enkele punten te wijzen. Naar Nederland hebben ook de wijk genomen Belgen, die niet als armen en van-alles-verlateuen hier kwamen. Moeten wij zulke lieden nog op hun taak wijzen Zij en zij iu de aller eerste plaats zijn aangewezen, het lot van bun arme landgenooten naar kracht en wat is hiermede anders bedoeld dan linancieele kracht te verzachten. En dan ten tweede. Ook Goes, het toch maar zoo kleine Goes, zal, door de droeve tijds-om- sfandiglieden, haar armen krijgen. Zij zijn er reeds. In onze plaats wordt bereids geleden, niet door die lieden allereerst, die er gestadig op zijn 'te vragen, maar door de stille armen. De stille armen, ook in onze gemeente te veel verwaarloosd. hu zijn er hulp-behoevenden, van elders gekomen. Onthoud hun uw bijstand niet, in naam der barmhartigheid Maar deuk er een oogeublik aan, dat, terwijl ge en zeer terecht vreemdelingen uw steun geeft, het niet meer dan plicht is, een steun te zijn óók voor hen, die, ons eigen, lijden. Sommigen, die nooit hel werk dier teedere zorg betrachtten en toch was er hier terrein voldoende aanwe zig voelen zich nu gedrongen, den armen vluchtelingen hulp naar kvacht te brengen. Wij prijzen het. Maar laat dan de komst dier uit gewekenen een andere snaar in hen roeren. Laat de thans geboden hulp een aanleiding zijn, om niet met een hautain gebaar de armen en ongeluk kigen iu eigen parochie voorbij te gaan. Wie, die arme en ongelukkige vreem delingen helpt, uit aandrang des har- teil, niet om voor de gaanderij te wer ken, zou armen en ongelukkigen uit eigen omgeving hulpeloos kunnenlaten Hier is ook veel te doen. Moge het zoo zijn, dat de komst der arme en ongelukkige vreemdelin gen den helpsters en helpers een blik doet slaan in eigen hart, en zij tot de ervaring komen, wat ze tot dusver hier verzuimden. Hoe men zich vergaloppeeren kan. Uit een christelijk blad, eiteeren wij het volgende „Een der meest sluitende zonder lingheden in dezen oorlog is wel, dat een christen-land als Engeland in bondgenootschap trad met een over wegend niet-christenland als Frank rijk en een heiden-land als Japan, terwijl het zicli door Mohammedanen uit Indië laat bijstaan bij dit bedrijf is de inroeping van de hulp der half apen uit Afrika turco's geheeten door Frankrijk tegen een beschaafd christen-volk alsDuitscbland nog slechts kinderspel". Het doet eenigszins vreemd aan, Duitscbland in het bijzonder als een „beschaafd christenvolk" voor te stel len, na alle droeve gebeurtenissen, welke niel alleen uit België werden gemeld, maar waarvan men zich per soonlijk op de hoogte heeft kunnen stellen. Als men, wat door Duitschers in België is gedaan, zij het zelfs door den nood gedrongen, nog als „christelijk" durft voorstellen, heeft men toch al een jdroevig beeld van den Christus zeiven. Maar.,., van steil-orlhodoxen verwondert ons dit niet. Het eigen verleden pleit op menige, door bloed gedrenkte, bladzijde der historie tegen hen. Daar gaat liet echter op bet oogeu blik niet over. Wij wilden niet in polemiek treden omtrent de onwaarachtigheid van liet door de politieke „christenen" en hun standje gepropagagdeerde en pasklaar- gemaakte „christendom". Wij wilden het over die turco's hebben. Het blijkt, dat de schrijver niet het minste besef over turco's beeft. Daarom noemt bij ze, gemakshalve,balf-\ apen. Als de man eens ooit in zijn leven een kijkje kou nemen in Toulon, zou hij over turco's zonder twijfel anders schrijven. Want., zijn de turco's half-apen, dan zou men van liet Neder- landsclie koloniale leger bezwaarlijk anders kunnen spreken. Maar zelfs daarom gaat bet niet. Een „cliristen"-mau moest zich, zelfs in kritieke tijden, als wij thans beleven, niet zoo vergaloppeexen. Wij hebben eens in Goes een „christelijk" spreker gehoord en de elite der Goesche politieke „christe lijkheid" nam iu de „Prins van Oranje" de eerste rijen in wij heb ben, herhalen we, eens een „christelijk" spreker gehoord, die met de grootste stemverheffing uitriep, dat de liberalen durfden propageerden, dat de menseh van den aap afstamde, de duivelsclie theorie van Darwin dus durfden hand haven Wij, voor ons, daden daar nooit aan mede. Maar nu komt een schrijver van rechts verkondigen, dat de turco's half-apen zijn. Half aap, half menseh. Dus nog niet gekomen tot een zóó be langrijk stadium vau ontwikkeling, als waarin de „christelijke" schrijver zelf verkeert. Wat, evenwel, is dit auders dan het huldigen van de theorie van Darwin Wij laten nu verder in het midden, dat de goede man niet weet, wat turco's zijn. Maar Darwin gehuldigd door een „christelijk" scribent, het moet zelfs in deze kritieke tijden aan de vergetelheid worden onttrokken Buitenland DE WERELD-OORLOG. De strijd in Noord Frankrijk. Hat door da Engaleche correspon denten aangekondigde groote wapen. succes der bondgenootan op hun i linkervleugel bljft nog steeds nit. Zelfs deed het gistermiddag door de Franacha regeering uitgegeven com muniqué vreeeen, dat generaal Von Kloek, een krijgsman van de onde school, het Fransehe rSjmoie Von Klnok n'a pas de Glüek, Von K'uck heeft geen geluk, te schande zon maken. Immers het deelde mede „Op onzen Maker-vleugel, noordelijk van de Olse, duren de verbitterde gevech ten nog steeds voort De strijd blijft onbeslist. Op enkele punten hebben wij terrein moeten prijs geven. Op het overige deel van het front Is niets veranderd.' Dit was te opmerkelijker na de ver maningen van gezaghebbende perso. nan in Fransche bladen (o.a. don oud-minister van buitenlandsche zaken Pichon), dat men zich vooral niet te ganw moest laten meesleepen door overwinningsberiehten, want dat de strijd lang en zwaar zon zjjn. lotnssehen geeft het Maandagavond om elf uur door de Fransche regeering uitgegeven bericht een weer wat op timistischer kfik op den stand van zaken. Het luidde: „De algemeene toestand is onveranderd gebleven. Op den Franschen linkervleugel dnurt do strijd voort. In Argonne en op de heuvels aan de Maas zflc da aanval len der Duitschers, zoowel in den nacht als overdag, afgeslagen. Groot vorst Nicolaas, de bevelhebber der Bussiscbe troepen, heeft aan gene raal Joffre officieel de overwinning b?j Angnstof meegedeeld. Generaal Joffre wensehte den grootvorst geluk met het schitterend succes Het zijn weer vooral do Engelsche bsriehtgevers, die succes van de ont wikkeling der oorlogs ge'oenrtenissen In 't noordwesten van Frankrgk voor de bondgenooten verwachters. Keuter seint nit Londen, dat de hervatting van het offensief door de bondgenooten groots bevredigiug nseft gewekt, om dat er nit blijkt, dat de groote om trekkende beweging zich meer en meer naar het noorden uitbreidt. De lengte van het slagfront moet thans ongeveer 300 mjl bedragen. Een gevoel van optimisme spreekt uit de berichten dor particuliere cor respondenten, die overtuigd zjjn, dat de vijand ofschoon de slag nog eenigon t(jd kan dnren en kleine tegenslagen op enkele punten kan brengen weldra genoodzaakt zal z(jn, zich op z(n eigen gebied terug te trekken. Aan het voortduren van den Btrijd in de eerstvolgende dagen twjjfelt eign- lfik niemand. De Duitschers bljjken te geduchte tegenstanders, om op een spoedig terugdringen uit Frank rijk te kunnen hopen en omgekeerd blijken het FranBche leger en de Fransche bevelvoering te superieur, om aan te nemen, dat de nu niet meer van de Duitschers gehoorde kreet Paris* I in werkelijkheid zou worden omgezet. i9 FEUILLETON Sir Joe had zieh achterover in z{jn stoel laten vallen en de handen voor het gelaat geBlagen. Nn stond htj op. „Mjjn gedachten zjjn in de war," riep h(j uit. .Wat dat huwelijk be treft en die vroessigke gobourtenisssn, Ik weet zelf niet wat ik doe. Om je de waarheid te zeggen, Denvers, je vriend heeft m(j teleurgesteld. Hij schijnt niets te doen, om ons te hel pen.' ,Ik begrijp ook niets van hem,' antwoordde Denvers. „Maar hier is hjj, om u zelf een antwoord te geven.' De denr ging open en Pinheiro trad binnen. H(j was zichtbaar veranderd. Gedurende de laatste dagen was h{j stil en neerslachtig geweest. Nazag hij er opgewekt uit. HQ droeg een klein taschje in de hand en een blauwe envelloppe. .Sir James', zei hjj snel, „In dit taschje zit een huwelijkscadeau, dat ik van plan ben aan uw schoonzoon te geven, en in deze enveloppe zit iets anders. Maar ter zake. Ik moet een onaangenamen plicht vervullen.' „Wat bedoelt u?" riep Sir Joe uit en sprong overeind. „Hebt u iets ontdekt „Het lijkt er een beetje op,' ant woordde Pinheiro, terwijl hy het taschje opende. „Ik zal het u dade lijk vertellen. Inspecteur Bendon is hier In uniform. Koop juffrouw Curtis niet. De zaak zal geen vjf minuten duren. Kan ik Pencroft spreken Denvers hart begon te kloppen. Wat ter wereld was er gaande Sir Joe belde. „Verzoek meneer Peneroft hier te komen," zei bij tot den bediende. De man verdween en een oogenblik later kwam Pencroft binnen. Hg was reeds gekleed voor de plechtigheid en zag er bgzonder goed uit. Inspecteur Bendon vergezelde hem. „Er schijnt goed nieuws te zijn, meneer Pinheiro,* riep hij uit. „U zult inspecteur Bendon wel niet voor niets hier gebracht hebben. Ik hoop, dat nu alles opgehelderd zal worden." AU antwoord haalde Pinheiro een vel papier uit de enveloppe. „Deze brief werd gisteren in Parfls ontvangen,' zei hg. „Hg was geschre ven door iemand in Engeland en deelde aan iemand in Pargs alle bijzonder beden mede van een geheime depêche, verleden week gedreven door Sir Joe Curtis. Het is geschreven in den vorm van een brief aan een vriend, maar dat is maar voor den schgn. Scheelt u iets, meneer Peneroft?' „Niets. Excuseer m(j... ik heb ie's vergeten; ik ben in een oogenblik weer terug." „U moet niet juist nu de kamer verlaten, meneer,» viel inspecteur Ben don hem in de rede. „U moet tof het einde toe hooren, wat deze heer te vertellen heeft." Pencroft leunde tegen het venster. Denvers zag, dat zgn gelaat doods bleek was en dat zjn lippen beelden. Zonder verder eenige notitie van hem te nemen, nam Pinheiro een soort chemisch toestel nit zijn tasch en ging het in orde brengen. Toen bij daar mede klaar was, keek hg Peneroft strak aan en zet kortaf „Ik ben van plan, meneer, n dit als huwelijkscadeau aan te bieden. Met dit toestel kan men bewijzen, dat er arsenicum is in de Inkt, waarmede de brief geschreven is. Let nu allen goed op, heeren, dan zal ik het u toonen.' Allen zagen hem aan, stom van verbazing, maar Pinheiro ging kalm z^n gang. Toen de proef was afge- loopen, wenkte hij Inspecteur Bendon. Voordat iemand van het gezelschap nog Iets had kunnen zeggen, legde de laatste zijn hand op Peneroft'» schouder. „Ik arresteer u, Arthur Peneroft, wegens hoogverraad." Het was doodstil In de kamer, men kon een speld hooren vallen. Sir Joe uitte een sehrlllen kreet en vlal tegen den schoorsteen aan. Zgn gelaat was doodsbleek. „Wat beteekent dat?" riep hij uit. „U bewijst, dat er arsenicum in de inkt was, maar wat heeft dat met mgn vriend te maken Arthur, spreek dan tochJe ziet er uit, alsof de duivel je op de hielen zit! En je staat op het punt den echtgenoot te worden van m^n kind. Pinheiro, verklaar je toch nader, of ik zal nog gek worden!" Pinheiro keek Denvers aan en deed een slap voorwaart». „Ik zal het u spoedig uitleggen,* zoi hg. Men behoeft niet eens zoo heel slim te zgn, Sir Joe, om te weten, dat er oen verrader in uw omgeving was. Maar de vraag wai, wie? En waarom verdacht ik Pencroft? Dat zal ik n vertellen. Hg kwam onlangs in het bezit van een aanzienigke som geld, voldoende om een goede partg te zijn voor uw dochter. Bg onderzoek bleek mfl, dat hg van een oom een legaat had gekregen maar dit legaat, inplaats van 50000 pond, zooals hg u wgsmaakte, was maar 2000 pond. Toen ik bemerkte, dat hij werk-l{k 50.000 pond in zijn bezit had, verwon derde het me, hoe hg daaraan ge komen was. De diamanten ring, dien hg nw dochter ten geschenke gaf, kostte 5000 pond. Ik vroeg hem naar den juwelioren heb van hem denoodige inlichtingen gekregen. Hg schreef het adres van den man met zgn vulpen en van dat oogenblik af, was ik in de gelegenheid, een proef te nemen. „Ik vroeg Peneroft, mg zgn vulpen te leenen om een zin op te schrgvon, die dezelfde moeBt zijn, als die, welke uw dochter zou opschrgven. Ik ging buiten de kamer, opende de pen en nam er wat van de inkt uit; in die inkt was arsenicum. „Alles hing er nu van af, te weten te komen, of de brief, die naar Parjjs gezonden was, arsenicum bevatte of niet. Ik stelde de politie met een en ander in kennis en een handlanger van Evelyn Castllhon werd gisteren gearresteerd met met dezen brief bg iah. Het handiahrlft alleen zou geen De Duitschers moeten nu erkenneD, dat Von der Goltz geigk heeft gehad, toen hg in zgn boek „Das Volk in Wsffen» schreef: „Een oorlog der naaste toekomst moet van het element der boweegltikheid, dat ODZen laatsten veldtochten eigen was, veel verliezen". En op een andere plaats„Het werk zal in de toekomst onder alle omstan digheden moeiigker, het loon kariger zgn". Von der Goltz was van meenirg, dat in een toekomst oorlog de beslis sing eerst zou vallen, als alle be schikbare kraohten waren opgeroepen en daardoor aan do cene zijde onver- mgdeiyk een uitputting zou volgen. De Engelsche berichtgevers, zeiden we, verwachten nog het meest succes van de ontwikkeling der oorlogs gebeurtenissen. De correspondent in Frankrgk van do Daily Mail vraagt zich af, of het waar is, dat er zelfs al rond en in Douai gestreden wordt. Zoo ja, dan zou de positie van Von Kluck's reehter.vleugel er hopeloos voorstaan, omdat het centrnm der vyandoiyke linies dan het gevaar zou loopen, van zgn verbindingen te wor den afgesneden en van voedsel en munitie te worden beroofd. De Duit schers, zoo schrgft de correspondent verder, kunnen hun rechtervleugel van België uit versterken, maar dan zou het Belgische leger onmiddeligk uit AntwerpeD tot een aanval in hun rug overgaan. Maar aan den anderen kant moet Von Klnok beslist verster king krygen, anders ligt ztjn eenige hoop in een terugtocht, wil hg een ramp voorkomen. Op den stry'd in Noord Frankrgk hebben nog betrekking de gisteren bereids door ons gepubliceerde tele grammen Berlijn (officieel). In Frankrgk zgn Maandag de gevechten op den Duit- schen rechter-vleugel met gunstigen uitslag voortgezet. Londen. De Daily Telegraph bericht, dat nit brieven van Dnltschers, te New Tork ontvangen, blijkt, dat de Duitschers alleen op het westeiyk oorloge terrein reeds een half millioen man aan dooden en gewonden hebben verloren. Londen. De Daily News deelt mede alt Roaaan, dat het verleden week tot tweemaal toe aan kleine troepen- afdaelingen van de bondgenooten is gelnkt, de verbindingen in don rug van het Duitscbe leger te vernietigen. Daardoor konden deDnitsche aviateurs niet opstygen, wyi zfj gebrek aan benzine hadden en deze na niet kon worden aangevoerd. Ook de toevoer van levensmiddelen voor de Duitscbe troepen was eenige dagen onmogeigk. Oe Duitschers In België. Onderwal zich in Frankrgk de be weging uitbreidt, welke tot recht- streeksch doel heeft de omtrekking van den rechter vleugel der Duit- bewja zpn geweest, maar de arseni cum bracht alles uit." Pinheiro had nauwelijks opgehouden met spreken, toen de bruid, geheel gekleed voor de plechtigheid, binnen trad. „Ga weg, Kittjrl Ga weg!" riep haar vader angstig. „Ik wilde eens hooren, waar u over sprak", hernam ze vriendelijk en haar oogen blikten de kamer rond. „Vertel het mg ook, meneer Pinheiro." „Neen, juffrouw Curtis', an'woordde hg, „de geschiedenis is reeds verteld." „Ga weg, Kitty 1 Ga weg, ik smeek het je!" riep Sir Joe weder. Ze scheen niet te hooren. Nu eerst bemerkte ze iets bgzonders aan Pen croft. HU stond tegen dan muur geleund. Bendon's hand lag nog op zgn schouder zgn oogen waren op den grond gericht, zgn gelaat was doodsbleek. Een vreemde flikkering kwam in de oogen van hot meisje. Zo ging naar Pencroft toe. „Heb je je woord gebroken? Heb je het toch weer gedaan, verrader? En heeft hg (ze wees naar Pinheiro) je ontdekt? Dan ben ik gered." Ze leunde tegen de tafelze hijgde naar adem, haar lippen trilden, maar haar gelaat verhelderde en geen traan kwam in haar oogen. Allen stonden rondom haar. Pin heiro greep haar hand. Wordt vervolgd.

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1914 | | pagina 1