N°. 81 1914 Zaterdag 11 Juli. 101st" jaargang. DE GOUDEN TOR, Bij dit no. behoort een Bijvoegsel. Bevordering ^an het V reemdelingenverkeer. 3 FEUILLETON. Binnenland. Oe uitgave dozer Courant geschiedt Haandag-, WoenBdag- en'Vrydagavond uitgezonderd op feestdagen. Prjs per kwartaal, in Goes f 3,73, hulton Goes, franco f l.tC. Afzonderlijke nommers S cent. inzending; van advertentlën op Maandag; en Woensdag; vóór 2 oren, op VRIJUA.G vóór 13 uren. De prijs der gewone advert3ntlSn is van 1-5 regels 50 ct., elke regel meer lOct. B{ directe opgaaf van driemaal plaatBing derzslfde advertentie wordt de prjjs slechts tweemaal berekend. Geboorte-, huwelijk- en doodsberichten en de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen worden van 1—10 regel» kjjjI,— berekend. 1 Bewfsmunmers 5 «enig Telefoonnummer 88. Directeur 0. w. yah Babneveld. Uitgave va» de NaamlVeaaootetkap B0o8s*ke Courant". Hcofdredaeteur W. J. C. vak Santb:-'! In eeu dezer dagen gehouden bijeen komst is besloten, pogingen aan te wenden tot bevordering van het vreem delingenverkeer. Dit kan ons niet anders dan sym pathiek zijn. Want wanneer we zien, op welke krachtige wijze bevordering van het vreemdelingenverkeer in andere deelen van ons vaderland wordt ter hand genomen, hoe op het naburige eiland Walcheren een Vereenigiug moeite noch kosten ontziet en door eeu doeltreffende reclame duizenden toeristen tot een bezoek weet over te halen, hebben we ons dikwijls met verwondering afge vraagd, of Zuid-Beveland dan werkelijk zoo onbelangrijk, zoo onbezieuswaardig zou zijn, dat men de verantwoording voor een vreemdeliugenbezoek aan deze streken niet zou durven dragen. Wanneer we dan aan liet vergelijken gingen, wauueer we het bekoorlijke en kleurrijke landschap van onze omgeving naast het Walchersche stelden, wanneer we de eenig mooie, schilderachtige kleederdracht onzer plattelands-bevol king met de somberder tooi der Wal chersche boerinnetjes vergeleken, dan wisten we, dat we werkelijk niet min derwaardig waren, maar dat wij den vreemdeling, die op Walcheren het beste en mooiste van onze provincie meende gevonden te hebben, hier, in liet land van ter Goes, een nieuwe en ongezochte bekoring konden bieden. Nog is geen tram of locaaltrein bellend en lluitend door ons eiland gegaan, nog is de weg, die Zuid-Beve land met Noord-Brabant zal verbinden, niet voor het rijtuig- en automobiel- verkeer opengesteld. Uit een oogpunt van ontwikkeling van handel en industrie, van vlugger en beter personen- en goederenvervoer, moge dit te betreuren zijn, uit een aesthetisch eu folkloristisch oogpunt is het dit zeker niet. Want juist daardoor bleef men op Zuid-Beveland langer dan op het druk bezochte Walcheren de oude tradities getrouw en viel nog maar weinig van ons mooie eiland aan moderne onder nemingen ten offer. Juist daardoor behield men bier de eigen gewoonten en gebruiken en al heeft de nu bestaande spoorlijn ook aan vele daarvan reeds een einde gemaakt, over het algemeen heeft Zuid;Beve]ands isolement verhin- DOOK EDSAR ALLAN POE. „Zoo, zoo, juist, maar over het alge meen denk Ik toch, dat ja het beste doet, niet te streng tegen den armen kerel te zijn sla hem vooral niet, Jnpiter. Dat is iets, dat hy niet ver dragen zal. Maar kan je je geen denk beeld vormen, wat de oorzaak is van deze ziekte, of liever deze vreemde manier van doen Is er soms iets onprettigs voorgevallen, sinds ik je de laatste maal zag?" „Neen, Massa, dat geloof Ik niet, maar het is juist toen geweest, vrees ik 't was denselfden dag, dat n bjj ons was." „Hoe meen je dat?" „Wel, Massa, ik bedoel de tor, daar dan." „Wat „De tori Ik ben er zeker van, dat Massa Will ergens door dat vervloekte beest gebeten is." „En welke reden heb je voor die gedachte, Jnpiter?" „Redenen genoeg, Massa, en goeie ook. Nog nooit heb ik zoo'n dnivelsche tor gezien. Hfj valt maar aan en bijt naar ledereen, die in zQn nabijheid komt. Massa Will ving hem op, maar moest hem heel ganw los laten, dat derd, dat invloeden van buiten af moderne denkbeelden onder het volk zouden brengen en zijn schilderachtige kleederdracht, zijn bekoorlijke dorpjes en huizen, binnen afzienbaren tijd nog slechts in onze herinnering zouden voortleven. Zuid-Beveland is altijd mooi, heeft ieder jaargetijde zijn eigenaardige be koring, en juist die kleurrijke land schappen, die wonder mooie dracht, welke, dank zij Zuid-Bevelands isole ment, tot un toe van ouder op kind is overgegaan, doet ons eiland voor vreemdelingen van buitengewone aan trekkelijkheid zijn. Die toeristen met al dat mooie bekend te inakeu, hun te doen weten, dat er achter Walcheren nog een Zuid-Beve land ligt, dat in geen enkel opzicht daarvoor behoeft onder te doen, dat moet het werk van de nieuwe Vereeni- ging zijn. Wanneer dit haar gelukt, zullen duizeuden, die nu op Walcheren hun zoekende camera's op het mooie van stad en land en op de in het buiten land bekend geworden Walchersche boerinnetjes richten, ook het beeld van onze bekoorlijke dorpjes, ook de kiekjes van onze Zuid-Bevelandsche meiskes mee naar den vreemde nemen. En dat zal voor dit eiland zonder twijfel de, beste en doeltreffendste reclame blijken. Dan zullen de neringdoenden, de hotelhouders, de verhuurders van auto's en rijtuigen van een druk vreemdelingen- bezoek de vruchten plukken. Maar van dat standpunt bezien, be grijpen we niet, dat op Zuid-Bevelaud nog nimmer een Vereeniging tot bevor dering van het vreemdelingenverkeer een krachtige propaganda ter hand heeft genomen. In No. 02 van den jaargang 1912 van ons blad hebben wij er reeds op gewezen, hoe' Zuid-Beveland hier bij Walcheren en bij andere deelen van ons vaderland ten achter staat. Toen hebben we er al krachtig op aange drongen, de handen ineen te slaan, opdat ook de Zuid-Bevelandsche nering doenden zouden deelen in de baten, welke het toeristenbezoek met zich meebrengt en waarvan de Walchersche middenstand in den zomer zoo ruim schoots profiteert. Ons krachtig pleidooi, onze aan sporing, de werkwijze en de energie van de Walchersche zuster-vereeniging tot voorbeeld te nemen, is tot nn toe zonder resultaat gebleven. Eén oogenblik scheen er iets van te zullen komen, zou het oude vlieg- comité zich met het vreemdelingen- bezoek bezighouden en werden alle belangstellenden uitgenoodigd, hun verzeker ik u en toen moet hjj zeker gebeten zün. Ik had het ln 't geheel niet op den kever begrepen en won hem daarom niet met de handen aan pakken, maar Ik ving hem op ln een stokje papier, dat op den grond lag. Ik wikkelde hem er in en het zaakje was afgeloopen. Dat was de beste maDier van doen." „En denk je nn, dat je meester werkelijk door het beest gebeten is, en dat deze beet hem ziek gemaakt heeft „Ik denk dat niet, maar ik weet het zeker. Waarom droomt hij anders zoo over goad, als hij niet door de gonden tor gebeten is f" „Maar, boe weet je, dat hij van goud droomt „Hoe ik dat weet Wel, hij spreekt er over in zjn slaapzoo weet ik het." „Nn, Jap, misschien heb je gelijk, maar aan welke aangename omstan digheid heb ik vandaag de eer ran je bezoek te danken t „Hoe bedoelt n, Massa?" „Breng je me niet de een of andere boodschap van Mr. Legrand?" „Neen, Massa, ik breng dezen briet, en toen overhandigde Jnpiter me een briefje van den volgenden inbond „Amice, Hoe komt 't, dat ik je in zoo lang niet gezien heb Je bent toch, hoop ik, niet zoo dwaas geweest je aan mijn prikkelbaar hnmenr van toen te storen? Maar neen, dat ia niet waarschijnlijk. Sedert ik je voor het laatst gezien heb, ben ik voortdurend zeer angstig naamkaartje aau den secretaris te zenden. We hebben destijds ook ons kaartje in de bas van dien secretaris laten glijden. Maar we hebben van al die mooie plannen nooit meer jets gehoord en mogen dus gerust onderstellen, dat ook de nuttige Vereeniging, welke men toen wilde oprichten,, verdronken is, voor ze nog water gezien had. In Goes, beweert men, is iedere Vereeniging bij de geboorte reeds ten doode opgeschreven. Welnu, wanneer dat zoo is, dan moeten we dat veranderen. Dan zullen we toonen, dat wij even goed als onze buren in staat zijn, een krachtige en bloeiende Vereeniging te vormen, die weet, wat zij wil en berei ken kan, wat zij zich heeft voorgenomen. Nog zijn op ons eiland de moderne theoriën gelukkig niet doorgedrongen, nog toont het zich aau den toerist in zijn oude, eigenaardige bekoring. En daarom zullen zij, die den vreemdeling een kleurrijk eii schil derachtig landschap willen toonen, hen in aanraking willen brengen met een volk, dat der oude tradities getrouw is gebleven, hier een dankbaar arbeids veld vinden. Maar dan zorge men er ook voor, dat, wanneer straks de locaal-trein door het eiland stoomt, wanneer de muur tusschen Zeeland en Noord-Brabant is neergehaald en tal van auto's ons eiland zullen doorkruisen, dat dan niets van het oude en mooie verloren ga, dat de bevolkiug van Zuid-Beveland blijft liefhebben alles, wat tot nu toe aar een eigen en bekoorlijk karakter heeft gegeven. Daar over nog iels- ln eer: volgend nummer. A. Buitenland. Het conflict aan het rliksarsenaal te Woolwich. De Engelsche vakvereenigingen zijn zich tegenwoordig baar macht zoozeer bewast, dat de mlnBte maatregel, welke haar nlet-erkennlng of achter uitzetting inhoudt, tot de ernstlgBte conflicten kan leiden. Keeds meermalen hebben we aan getoond, dat ingrijpende stakingen in Engeland haar oorzaak aan het niet erkennen van de rechten en het onder schatten van de macht dezer vakver- eeniglngen te wfjten hadden. Het dezer dagen uitgebroken conflict aan het rjjksaraenaal te Woolwich bewfjst weer eens hoe weinig de werkgevers tegen de macht dier arbeiders-orga nisaties hebben in te brengen. Een werkman, lid zijner vakver- eenlglng, werd gelaBt, macbines op te Btellen op een fondament, dat door onderkruipende bouwlieden, dus onge organiseerden, was opgetrokken. Hfj weigerde dit, maar trok later die weigering in zooverre in, dat bij zich bereid verklaarde, het werk te doen, mits zjn toegefelijkheid niet als precedent zou worden gesteld. Het werk zou dus worden uitgevoerd, niet, omdat het bestuur van bat arse naal dit gelastte, maar omdat de daar aan ondergeschikte werkman zoo goed was, het nastuur nog mssr eens ter wille te zijn, zich daarbij echter z(jn houdlrg bjj volgende gelegenheden voorbehoudend. De directeur van het arsenaal, sir F. Donaldson, van het standpunt uit gaande, datieder redelijk bevel;waarbij van den arbeider geen werk, zijn capa citeiten of krachten te boven gaande, gevergd werd, onvoorwaardelijk moost gehoorzaamd worden, handhaafde zjn order. Voor bet werk, dat hij begeerde uitgevoerd te hebben, wilde h(j lederen arbeider, wel of niet aangesloten, uit kiezen wie hem goeddacht. Hoewel deze opvatting van de ver houding tusschen werkgever en werk nemer van het standpunt van den directeur volkomen logisch was, achten velen haar niet verstandig, daar sir Donaldson de maeht der vakvereeni- gingen onderschatte en daardoor een ernstig conflict in het leven riep. ln het gebouw waren slechts een paar honderd niet aan gr-sloten arbei ders. Alle anderen verklaarden zieh solidair en legden hot work neer, waardoor het arsenaal moest gesloten worden en de mogelijkheid ontstond, dat de beweging naar andere rijks inrichtingen zou overslaan, waarvan een staking in talrijke bedrijven hot gevolg zou kunnen zijn. De directeur heeft tenslotte voor do maeht der vakveresntging gebogen. Hij verklaarde zich bereid, den ont slagen werkman weer in dienst te nemen en aüe moeilijkheden te ver mijden, indien deze eerst het hem opgedragen werk naar behooren ver richtte. Maar ie vakvereeniging eischte handhaving van den ontslagene en het erkennen van zfin recht om bevelen te weigeren, welke hem tot een hand langer van ongeorganiseerden zon maken. Nu ook de arbeiders v. n de rijks arsenalen voor de vloot tePlymoU'h, Portsmouth en Devonport in de sta king betrokken dreigden te worden, was de regeering genoodzaakt, tot onderhandeling over te gaan. In het Lagerhuis deed minister Arquitb Dinsdag mededeeling van een regeerlngsbesluit om een commissie van vjjf leden, uit werkgevers en vakvereenigicgsleden bestaande, aan te w{jzen voor een onderzoek. De door de rogeering daarna voor gestelde voorwaarden om tot een sohikking te komen, zijn later do r een algemeene vergadering van sta kers aangenomen Alle stakers, ook de ontslagene, hervatten het werk en een in te stellen onderzoek zal zich over het beginsel, dat tot de tegenwoordige moeilijkheden geleid beeft, uitstrekken. Hoe dit onderzoek ook zal afloopen, niemand zal gestraft worden en de werklieden zullen de machines mon- teeren, mits de fundamenten verder worden afgemaakt door werklieden uit het tuighuis. De machiige organisatie der Engel sche arbeiders deed hen dus ook hier weer do overwinning behalen. De regeering geeft toe en zelfs al erkent zij na onderzoek, dat iedere werkgever het recht bezit, zijn rede lijke bevelen te doen gehoorzamen, dan nog zullen de aangesloten werk lieden hun eiBchen op alle punten zien ingewilligd. De vakvereenigingen der Engelsche arbeiders hebben langzamerhand de maeht gekregen, de besturen der groote ondernemingen en zelfs de regeering van haar wil afhankelijk te maken. Home.Rule In het Hoogerhuls. Hot was te voorzien, dat het Hooger huls, inzake de Home Rule-kwestie, zich niet vorder met de voorstellen der regeering zou vereenigeD. Woensdag heelt hst Huis met 158 tegen 38 Bt«mmen het artikel, waarbfj elk der graafschappen van Dister voor een tijdperk van zes jaar van Home Rule zou worden uitgesloten, indien de meerderheid der kiezers zich daarvoor verklaarde, verworpen. Een amendement van lord Lansdown, om geheel Ulster voor onbepaalden tjjd van Homo-Rule uit te sluiten, werd daarentegen aangenomen. De unionisten in Ulster hebban bij manifest bekend gemaakt, dat de ver gadering van den TKionistischen Raad van Ulster op morgen zal worden ge houden als vergadering van de Voor- looplge regeering, omdat zij ala zoo danig uitgebreider bevosgdheid zat hebban. In Ulster zal hot gezag van het Iirsche parlement niet worden erkend. De toestand In Albanië. De politie te Skoetari heeft een ver gadering van de daar wonende Mo hammedanen verstoord. Bj het gevecht tusschen 200 gewapende Mohamme danen werden drie politieagenten en een gendarme gewond. Een Oostenrtjk- Hongaarsche majoor gaf last tot den aanval op de Mohammedanen, die met vier dooden en eenige gewonden terng trokken. Men vreeBt nu iu Skoetari voor een moordpartij, wanneer niet tijdig de noodige maatregelen worden getroffen. Eerste Kamer. Thans is bet zeker, dat de Eerste Kamer voor de behandeling der be lastingwetten niet meer in dit zittings jaar zal terugkomen, maar deze zal behandeien in het nieuwe zittingsjaar, geweest. Ik moet je iets vertellen, maar weet b(jna niet hoe ik het je vertellen zal en of ik het je in het geheel wel vertellen zal. Ik ben eenige dagen geleden niet recht in orde geweest en die arme ouwe Jnpiter kwelt me zonder op houden met zijn welgemeende oplet tendheden. Geloof je 't niet H(j had den vol genden dag een dikken stok afge sneden, waarmee hij me een pak slaag geven wou, omdat ik hem ontglipt was en den dag alleen tusschen de heuvels van 't vasteland doorgebracht had. Ik geloof waarlik, dat mijn zieke gezicht alleen me van de afranseling gered heeft. Ik heb geen nieuwe exemplaren voor mijn verzameling, sinds we elkaar zagen. Als je kunt, zie datje 't gedaan krijgt, kom dan met Jnpiter. Kom vaBt en stellig. Ik wil je vannacht zien, 'tls een zaak van belang. Ik verzeker je, dat het van het grootste belang is. Als altijd je William Legrand." Er was iets in den toon van dezen brief, dat me ongerust maakte. De geheele Btijl verschilde merkbaar van dien van Legrand. Waar droomde h|j toch over Welke nieuwe gril hield z{jn prikkelbaren geest nu weer bezig Welke zaken van 't grootste gewicht kon hjj bjj mogelijk li sld toch hebben uit te voeren? Juplters rapport over hem voorspelde niet veel goeds. Ik vreesde ten laatste, dat de voortdu rend gedrukte stemming, door vele en aanhoudende mislukkingen, de hersens van m\jn vriend inderdaad aangetast hadden. Ik maakte me dan ook onverwijld klaar, om den neger te vergezellen. Toen wj de aanlegplaats bereikten, zag ik een zeis en twee spaden, ze leken nieuw en iagen op den bodem van de boot, waarin we ons zouden inschepen. „Wat moet dat allemaal beteekenen, Jup vroeg ik. „Dat is een zeis,Massa, en schoppen." „Ja, dat zie ik ook, maar wat doen die hier?" „Dat zfjn de zeis en de schoppen, die ik voor Massa Will in de stad moest koopen en ik heb er een dnivel sche hoop geld voor moeten betalen." „Maar wat is jouw Massa W1U in 's hemels naam van plan te beginnen met al die dingen?" „Dat is meer dan ik weet en de duivel mag me halen, als het ook niet meer is dan hljzslf weet. Maar 't komt allemaal door die tor.' Ziende, dat ik met Jupiter, wiens gedachten onwrikbaar aan de tor vast hielden, niets verder kwam, stapte ik in de boot en zette het zeil op. Met een heerlijke sterke bries liepen we spoedig da kleine kreek aan de noordzijde van Fort Moultrie binnen en een wandeling van ongeveer twee mijlen bracht ons by de bat Het was ongeveer drie uur 's mid dags, toen wi) daar aankwamen. Le grand verwachtte ons in angBtige spanning. Hij greep mjjn hand en drukte die zenuwachtig, wat me opviel, en myn verdenking kracht bijzette. Zijn gelaat was doodsbleek en de diep ingezonken oogen schitterden met onnatuurlljken glans. Na een paar vragen betreffende zijn gezondheid, vroeg ik hem, niet wetende waar over te zullen beginnen, of hy de scaraboeus al van luitenant G. ontvangen had. „O ja," antwoordde hy, hevig kleu rende; „die kreeg ik den volgenden morgen ai. Niets zou in staat zyn, me weer van dit dier te scheiden. Weet je wel, dat Jnpiter groot geljjk had „In welk opzleht?" vroeg ik met een angstig voorgevoel. „In de veronderstelling, dat het een tor van zuiver goud was." Hy zeide dit met zulk een ernstig gezicht, dat ik me er buitengewoon door getroffen voelde. „Deze kever zal mijn fortuin maken, ging hjj met oen gelukkig gezicht voort, „zal mij weer tot myn familie terugvoeren. Is 't dan een wonder, dat ik hem prijs Sinds Fortuna my dit beest hoett doen vinden, kan ik alles met een gerust geweten daaraan overlaten en ik zal in 't bezit komen van het goud, waarvan deze kever de sleutel is. Jupiter, breng mij de scaraboeus 1" „De tor, Massa? Neen, dat beest raak ik niet meer aan. U moet hem zelf maar krygen." (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1914 | | pagina 1