101
N°. 7 914
Donderdag 15 Januari
jaargang.
Cacao
De Dubbelganger.
8te
zo FEUILLETON
Buitenland.
EEN LEPEL
n, VAN HOUTENS
IS GENOEG OM EEN KOP
HEERLIJKE CHOCOLADE
TE BEREIDEN
GOESCHE
Do uitgave dezer Courant geschiedt MaandagWoenadag- en Vrijdagavond
uitgezonderd op feestdagen.
Prfje per kwartaal, In Goes CMS hulteD Goes, franco lsB5.
Afzonderlijke nommeis 5 cent.
inzending van ed ver teutten op Maandag en Woensdag
vóór 8 aren, op VRIJDAG vóór 13 uren.
cot K t\T.
De prjs der gewone advertentiën is van 1-B ragels50 ct., elke regel meer 10ct.
L-9 directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt
de prijs slechts tweemaal berekend,
Geboorte-, hnwelfjk- en doodsberichten ea de daarop betrekking hebbende
dankbetuigingen worden ver, 1—10 regels h f berekend.
Bewijsnummer» 6 sent.
rpJefoonnumwor 88 Directeur G. W. van Babnbvbld. Uitgave van de Naam 1Veusoi^sebap Gosseha Couraut". l?'oofdreda«tfeur W. J. C. van Santbk.
De Arbeid van Minister
Treub.
II.
Minister Treub stelt zich voor, de
organisatie zoodanig te maken, dat,
hetgeen hij zou willen noemen de
verzekerings-districten, wat kleiner zijn
dan de gebieden der Raden van Arbeid,
dat de groote steden verdeeld worden
naar wijken, maar dat er dan ook ver
band is tusschen de verzekerings-distric
ten, namelijk, dat zij een deel uitmaken
van grootere districten en deze ook
een gedeelte van het risico zullen
dragen. Voorts zal men elk van die
distrieten verdeelen moeten naar de
afzonderlijke kassen. Men zal dienen
te hebben een kas voor de zieken-
behandeling, een kas voor de ziekte-
uitkeeringen, een kas voor de invalidi-
teits-verzekeriug en later wanneer
de Ongevallenwet zal zijn herzien -
ook een afzonderlijke kas voor de
ongevallen-verzekering.
Daarbij zal het districts-bestuur z66
moeten worden ingericht, dat de meer
derheid komt aan de arbeiders en de
voorzitter ook een arbeider zal wezen.
Maar men zal er natuurlijk tevens
rekening mede moeten houden, dat het
bestuur zelf niet alles kan doen. Uit
dat bestuur wil de heer Treub daarom
voor elke afzonderlijke kas een com
missie aangewezen zien. Elke commis
sie krijgt 'één van de bestuursleden tot
voorzitter. Ivu wenscht de Minister
het voorloopig zéé te regelen, dat in
elke commissie bet voorzitterschap
afzonderlijk wordt geregeldvoor de
ongevallen-commissie zal de voorzitter
zijn een werkgever, voor de ziekte
behandeling zal de voorzitter der com
missie zijn een medicus, voor de uit-
keeringen bij ziekte en die bij invalidi
teit zal de voorzitter der commissie
zijn een arbeider.
Deze commissies kunnen de spoed-
eischende maatregelen nemen, maar voor
de andere aangelegenheden hebben zij,
om elke eenzijdigheid den pas af te
snijden, noodig de goedkeuring van het
geheele bestuur, waarin de arbeiders
de meerderheid hebben.
Men ziet, hoe st.reng-logisch zich de
heer Treub zijn stelsel heeft gedacht.
Intusschen moet men, volgens den
„Je zei daarnet,* begon hij, „dat je
met je man de zaak hier waarneemt.
Ik vroeg naar de herberg van Mejjer,
omdat ik dien naam op het uithang
bord las Is de eigenaar dan soms
dood
„Was 't maar waar I" zuchtte de
vrouw
Henri hield zieh verwonderd
„Hoe zoo: was 't maar waar?"
„Oeh, meneer, dat is een heels ge
schiedenis, als Ik ze u vertellen moest.
De oude Meijer )s malende, het is
hier niet goed met hem," en ze tikte
op haar voorhoofd. „Na den dood
van Anna is de man zoo raar gewor
den.'
„Zoo, zoo. Heeft-ie een dochter
verloren Z{jn eenig kind misschien
„Krek, meneer. Dat le ze verliezen
moest, zou op zichzelf nog zoo erg
niet geweest zfin. Maar dat-ie ze zóó
verliezen moest
„Ik begrijp niet, vrouwtje.*
„Ze is vermoord, meneer," huiverde
de vrouw. „Hier achter In den tuin
loopt de Heidensche Beek Daar Is
het Hjk uit opgehaald."
„Maar weet je wel zeker, dat ze
vermoord ia Ze kan toch he 1 goed
b{| avond, door de duisternis misleid,
verdronken zün."
„Ja meneer, dat werd ook eerst
gedacht. Maar do dokters zijn tot
een andere conclusie gekomen. Ze
had dikke striemen om haar armen
hals. Geworgd is ze. meneer," do
vrouw huiverde opnieuw, „en dat in
een streek, die altijd als zoo veilig
aangeschreven stond
„Nu je het zegt," sprak Henri op
gewichtigen toon, „gaat me een licht
op. Ja, ja, Ik herinner me het drama.
Ze moet vermoord z(jn door een def
tig heer, heb lk gehoord."
Minister, daarbij nog opnemen, wat
men bij een uaamlooze vennootschap
heefteen raad van toezicht boven die
andere organen. In den algemeen™
maatregel van bestuur, welke deze zaak
nader regelt, zal moeteu worden be
paald, welke beslissingen van het be
stuur onderworpen dienen aan dien
raad van toezicht, in welk lichaam de
arbeiders, aldus het stelsel des heeren
Treub, nu niet de meerderheid hebben
moeten. Daardoor bereikt men
evenals men het in het geheele parle-
mentaire stelsel ook wil dat niemand
allen (e zeggen heeft.
Wanneer nu ten slotte een besluit
vau het bestuur niet wordt, goedgekeurd,
moet het bestuur recht van beroep
hebben op de Verzekeringsraden. Daarin
zullen zitting nemen twee werkgevers,
twee werklieden en twee medici of
apothekers, met hun plaatsvervangers.
De Minister heeft gezocht naar een
regeling, waarbij aan geen enkele partij
de absolute macht toekomt, maar waarbij
de dagelijksche uitvoering in de eerste
plaats is gelegd in de handen van de
arbeiders zeiven.
Ijl verband daarmede zal uoodig wor
den een reorganisatie van de Rijksver
zekeringsbank. Deze moet niet, zooals
op het oogenblik, alleen de ongevallen
verzekering behandelen en overigens
niets anders doeu dan praetisch in de
invaliditeits-verzekering betalen, doch
het moet zijn een controleerend lichaam,
dat tevens een taak heeft bij de her
verzekering.
Bij deze organisatie zullen de Ver
zekeringsraden evenzeer zoowel moeten
controleeren als herverzekeren, maar zij
hebben ook nog een andere taak. In de
wet op de Raden van Arbeid uit
vindsel van den heer Talrna is juist
de belangrijkste taak, welke de Ver
zekeringsraden zouden kunnen hebben,
niet tot haar recht gekomen. Die wet
gaat hiervan uit, dat de maatregelen
tot voorkoming van ziekten door de
Raden van Arbeid zelf zullen worden
genomen. De heer Treub acht ditjuist
de slechtste organisaties daarvoor. Maat
regelen als het oprichten van sanatoria,
het oprichten van ziekenhuizen kan
men niet gedaan krijgen van de kleine
Raden van Arbeid. Daarvoor moet men
hebben de colleges, welke een grooter
gebied bestrijken.
De vrouw kwam plotseling naast
hem staan en legde haar hand op
zijn arm.
„Meneer!" riep ze uit. „Hoe weet
n dat?"
„lk zeg je toch, dat lk het van
hooren zeggen heb."
„Ja, ja, maar 't Is toeh wel casueel."
„Ik begrflp niet, waarom
„Omdat u dezdfdo woorden heb
gezegd, die de oude Meijer lederen
dag In zijn mond heeft Geen mensch
anders heeft ooit zoo iets beweera".
H nri beet zich op do lippenhjj
begreep, zieh vergaloppeerd te hebben.
„lk meen het doBtjjds in de krant
gelezen te hebben", retireerde bij „Of
misschien ben ik ook wel in de war
met een andere moord-gesebiadenis.
Er gebeuren d n la&tsten tjjd zooveel
moorden ln ons land Maar apropos,
zou ik den ouden Meijer niet eens
kunnen spreken Ik stel belang in
het geval".
„Dat zal vandaag slecht gaan, me
neer. Pij heeft vanmorgen weer één
van zijn ergste buien gehad en dan
mag ik van den dokter niemand by
hem toelaten. Gelooft u wel, dat ik
zelf en ik ken hem nu al, laat eens
kijken, bflea vijfendertig jaar; ja,
meneer, als kleide penter hab lk op
zijn knieën paardje gereden gelooft
u wel, dat ik zelf voor geen geld van de
wereld nu naar zijn kamer ging H{j
zou me worgen, meneer, krek zooah
ze het zfln dochter Anna hebben ge
daan. Maar mergen isle weer zco
kalm als een kind. Die aanvallen dur n
nooit langer dan hoogstens een uur
o 1 wat Dan valt ie in een diepen slaap
Als ie wakker wordt, is-ie weer kalm,
maar natuurlijk altijd getroebleerd."
„Hij kan natuurlijk lezen
„Ea of, meneer! De kraut we
hebben alleen maar de„Zwoleche"
leest ie van a tot z. Het eerste wat-le
opzoekt, is de rubriek „gemengde be
richten. Ja, ja, hfl io niet, wat je
noemt, gek. Alleen maar malende. Dat
geval met zfln ongelukkige dochter
Hoe de Minister Treub zich dan de
regeling voorstelt, hopen wij in een
volgend artikel mede te deeleu.
De toestanden in het Rijkstand.
De Zabernscho conflicten en bet
daarna gevoerde proces hebben van
den huldigen toestand ir hot Rijkstand
een zeer eigenaardig beeld gegeven.
Niet alleen de militaire overheid
schfjnt zich daar gerechtigd te voeler,
zoo nu en dan tot handelingsn over
te gaan, welke tegen alle wetten en
rechtsbegrippen indrnlschen, ook de
burgerlijke autoriteiten doen en laten
bljjibaar alle3, wat haa wenscholiik
voorkomt.
D.»t bij de Zaberrscho conflicten de
stedelijke overheid en do gem enteiyke
politie zoo weinig actief zjjn opgetreden,
m g, al wordt thans getuigd, dat in
grijpen niet noodzakelijk was, gerust
aan een zekeren onwil en partijdigheid
tegenover de uitdagende houdiag van
het officierencorps werden toegeschre
ven.
Tjjdens het proces heeft kolonel
Von Reuter zieh er over beklaagd, dat
de postdirectle te Zabern hem slechts
de voor h-m beleedigende briefkaarten
toezond en do bewijze"! "an Instemming
willekeurig achterhield.
Het postbestuur heeft thans mede
gedeeld, dat van dc vele honderdon
beleedigende briefkaarten inderdaad
eoi ige zendingen, in de I/aast, aan de
opmerkzaamheid van het personeel
zijn ontgaan Vele honderden belee.
digenda brief kaai ten zjjn evenwel, als
nlat voor bestelling vatbaar, aan de
afzenders teruggezonden.
De postdirectle beoordeelde dus
welke correspondentie al of niet aen
den geadresseerde mocht worden door
gezonden.
Tegen twee van de briefkaarten
met betuigingen van instemming was
eveneens door het personeel bezwaar
gemaakt. Beide zjin evenwel, op
bevel van de directie, aan den ge
adresseerde overhandigd.
Aan de andere zjjde blijft de mili
taire willekeur echter evers verwon
derlijk.
Van de leden van den krijgsraad mocht
toch in da allereerste plaats verwacht
worden, dat zQ voor alles onpartijdig
zouden zijp, maar het fel', dat zij
alleen beteekenis toekenden aan de
verklaringen, welke do militaire over
heid in oen gunstig licht stelden en
de gBluigeuissen vau rechterlijke
Anna blijft hem maar door zijn hoofd
spoken".
„Dan vreet ik het goed gemaakt,"
zei Henri. „Ik had Mejer vandaag
dringend willen spraken, maar in een
geval als dit moet ik mg wel weer
naar da omstandigheden schikken.
Mrrgen moet ik weer in Amsterdam
zijn, ik kan dus niet terugkomen.
Maar een brie! kan ik wel voor Meijer
achterlaten. Wil je hem dien dan mor
gen geven, ais hü weer heelemaal
kalm is
„Zonder man keer en, maneer."
Henri nam papier en inkt en schreef
den volgendon brief„Meijer 1 Ik weet,
dat je zeer treurt over het ongelukkige
lot, dat je doehter Anna heeft getrof
fen en dat het je hoogste fceveorte is,
den moordenaar aan de juetitie over
te leveren. Ik vermoed, dat ik in staat
ben, ja de noodige inlichtingen te
geven Ik ben vandaag hier geweest,
doch kon je tot mijn leedwezen niet te
spreken krijgen. Een paar dagen moet
lk nog voor mijn particuliere zaken
besteden, doch van Zaterdag af ben
ik voor je beschikbaar. Zoo je kan, kom
dan Zaterdag of Zondag naar Amster
dam en vervoeg je bjj Henri van
Haegendoorn, ConBtantJn Huyghens-
straat 37. Amsterdam."
Hü gsf den brief aan de vrouw, die
beloofde, hem den volgenden morgen
Meijer ter h nd te stellen. Met den
trein van 4.03 vertrok hü weder uit
Hulshorst. Hü was pas 8 02 in Apel
doorn, had nog de gelegenheid, in het
hó'.el iets te eten en zijn rekening te
betalen, haalde den trein van 9.16 en
was nog vóór elven in Amsterdam
terug. Op zijn kamera vond hij een
telegram van Hubrechtsen hem berich
tende,dathij onmiddellük na ontvangst
der opgevraagde brieven uit Parijs
vertrok; zijn aankomst zou hü nader
melden.
Den volgenden morgen begaf Henri
zieh naar het kantoor van zijn broer.
Hü wetd direct bij den procuratie
houder Van der Drift toegelaten.
autoriteiten als waardeloos ter ziide
schoven, geeft van die onpartüdigheid
al een heal eigenaardig beeld.
Bovendien !s het thans bekend ge
worden, dat de voorzitter van do
rechtbank, nog vóór het vonnis ge
veld was, aan den Berlijtisehen politie-
president Von Jagow en den bekenden
jonker Von Oldenburg, twee der meest
conservatieve figuren, een telegram
zond met de vermelding, dat hü da
officieren zou vrijspreken.
Geeft dit in de gegeven omstandig
heden zeker een e'genaardigen kijk
op de persoonlüke gevoelens van de
loden van den krijgsraad, dat deze
telegrammen en ook kort geleden die
van den kr onprins algemeen bekend
werden, wiist weer op een totale ver-
waarloozlng van de verplichting tot
geheimhouding op het Zabernsche
telegraafkantoor.
Inderdaad, de jongste conflicten heb
ben ic het Rükelsnd wel oigenaardiga
toestanden aan het licht gebracht.
Het is te verwachten, dat, naar aan
leiding van het nu gevallen vonnis,
vrijzinnigen en sociaal democraten een
nieuwe interpellatie zullen honden.
ln de Tweeds Kamer van Elzas-
Lotharingen hebben verschillende af
gevaardigden de kwestie reeds ter
sprake gebracht. Staatssecretaris Zorn
van Buiach verzekerde, dat da regee
ring rust en orde onder alle omstan
digheden zal weten te handhaven.
Men ie voornemens,denRijkekanseUer
„Nog niets van mijn broers adres
gehoord Met deze vraag stapte hü,
na gegroet te hebben binnen.
„Integendeel, meneer", antwoordde
Van der Drift op bezorgden toon. „Ik
kan er nu werkelük geen touw aan
vastknoopec."
„Hoe zoo vroeg Henri, terwijl hü
ging zitten.
„Wel, meneer, eergisteren komt er
een telegram ik moest do particuliere
correspondentie van meneer uw broer
op de Bnelste manier naar Parijs,
Grand-Hótel, zenden. Natuurlijk heb
ik san dat verzoek onmiddellük vol
daan. Maar oen uur of vüf later, in
den middag, komt er weer een tele
gram, en van denzelfdon inhoud."
„Mijn broer Is misschien wat ver
strooid geweest. Dat overkomt hem
wel eens meer."
„Neen, meneer, er is iets niet in
den haak. Het eerste telegram kwam,
zooals ik u zei, nlt het Grand-Hótel
te Parijs."
„Ja en
„Het tweede uit Niee, Hötel de
Rival!
„Dat is vreemd 1 Maar misschien
heelt mün broer uit Parüs geseind,
is toen op den trein gestapt en heeft
een tweede telegram nit Nice gestuurd."
„Dat dacht ik eerst ook. Maar eer
stens was het telegram uit Parijs
duidelijk genoeg: „Zend op snelste
manier particuliere correspondentie
Grand-Hótel". En dan, ln dien korten
tnsschentüd kan ja niet van Parijs
naar Niee komen. Ik heb het laten
onderzoekeD, meneer. Neen, ik blgf
er hijer is hier iets niet in orde."
„En wat hebt u toen gedaan
„NatuurlSk heb ik onmiddellijk een
uitvoerig telegram naar Hötel de Rivoli
gezonden, om ophelderingen
„Heeft n die ook gekreten
„Zie maar eens hier, meneer," ant
woordde Van der Drift en hü gaf
Henri een telegram. Deze las„Bedrog
in het spel, Ben niet ln het Grand-
Hótel Parijs geweest. Ik keer Vrüdag
te vragen, hoe hij zieh in de toekomst
do verhouding tusschen de bnrgerljka
en militaire overheid in betRüksland
voorstelt en hoe hij denkt over de
geldigheid van een Kabinetsorder
van 1820.
Die arme Rijkskanselier maakt wel
moeilijke tüden door. Tevergeefs pro
beert hij alle partüen te voldoen en
een antwoord op de moeilijkste hem
gedane vragen te vinden.
AUbb wat er gebeurt, wordt nu een
maal geacht zjjn instemming te heb
ben en op heftige wüze vallen linker
en reehtergroepen op hem aan.
Gelnkt het hem niet, eer. afdoend
antwoord te vinden, dan kan hü er
vast op rekenen, een motie van wan
trouwen thnls te krügen.
Zelfs de conservatieven sparen den
heerVon BethmannHollweg allerminst.
Zaterdag hebben zjj in het Pruisisch
Heerenhuis, bü monde van graaf
Yorck von Wartenhurg, hem a's
Prnisiseh minister-president uiteen
gezet, hoe zij over de toestanden In
Pruisen en in het Rijk denken.
De z g.n. democratie in den Rijksdag
moest het deerlijk ontgelden en der
regeering werd verweten, dat z(j deze
hoe langer zoo meer in de hand
werkte.
Do conservatieve Rijkskanselier, die
in den Rükedag ook niet alles zoo
vindt als h{ hot wel graag zon willen
hebben, maar dia door den geest van
den tijd wordt voortgedreven, behan
delde ln zjjn antwoord sleohts terloops
de van conservatieve züde aangevoerde
per eerste gelegenheid naar Amster
dam terng, om zaak te onderzoeken."
„Dat is vreemd, "mompelde Henri, niet
bijzonder op zijn gemak.
„Vindt n ook niet Ik weet ten
minste heelemaal niet, wat ik er van
moet denken. Wat heeft nn in vredes
naam iemand aan de partlcniiere cor
respondentie van meneer Van Haegen
doorn Begrüpt n het
„Neen," antwoordde Henri, die zich
uitstekend van den domme hield. „Het
is een bijzonder vreemd geval. Maar
het zal zieh wel ophelderen, zcodra
mün broer terug is." Met deze woorden
nam hij afscheid van den procuratie
houder.
Henri haastte zich naar hnis. Het
was een leeljke streep door zjjn reke
ning, dat André Vrüdagavond, dat was
morgen dns, reeds in Amsterdam kon
terng wezen. Als Hubrechtsen er ten
minste maar in slaagde, hem vóór te
zijn; daarvan hing alles af. De weg
naar zijn kamers dunrde hem een
eeuwigheid. .En de moed zonk hem
in de schoenen, toen hij, thnls ge
komen, geen telegram van Hubrechtsen
vond.
„Donders, donders I" raasde hü. „Die
vent amnseert zich natnarltjk op Mont-
martrenet wat voor hemVergeet
totaal, waarvoor ik hem naar Parijs
heb gestuurdin gaen geval om pretjes
te maken. Verduiveld, was ik zelf
maar gegaan 1"
Een tikje op de kamerdeur deed
hem züD heftige wandeling staken.
„Een telegram, meneer."
„Goddank I"
Met zenuwachtige vingers verbrak
hü het couvert: „Ben hedenavond
9.58 Centraal Station. Hubrechtsen."
Met een zucht van verlichting liet
Henri zich op de sofa vallennn zon
alles nog wel terecht komen. Zü had
den een voorsprong van minstens
vier-en-twintig uren op André.
Wordt vervolgd.)
