N°. 2 1911
Zaterdag 3 Januari
101ste jaargang.
RpNA CACAO
Bij dit no, behoort een
Bijvoegsel,
TREUB
l^-UILLETON
Meneer De Vos.
Mik, hiitx os. ■wCLhinxding iWflolznd Wteü-. ölo-nou
eoteour i* un. o cccLkvcjVb m 4&afa wccunoU dxanh,
dU. ttcfinlijk tn cjicn. at/dn mao ib
GOËSCHË
Da uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond
uitgezonderd op feestdagen.
Prfls per kwartaal, In Goes f 0,75, bniten Goes, franco f l,S5.
Afzonderlijke nommers 5 cent.
intending van advertentlën op Maandag en Woensdag
vóór 2 uren, op VRIJ0A.G vóór 18 uren.
De prfls der gewone advortentlên is van 1-5 regels 50 ct., elke regel meer 10 ct
BS directe opgaaf van driemaal plaatsing dorzelfde advertentie wordt
de prijs slechts tweemaal herekond.
Geboorte-, huwelSk- en doodsberichten en de daarop betrekking hebbende
dankbetuigingen worden van 1—10 regels k f 1,— berekend.
Bewijsnummers 5 cent,
Telefoonnummer 28. Directeur Q-. W, van Babneveld. Uitgave vau de Naaml.Veaaootsebap .Goesche Couraut". Hoofdredacteur W. J. C. van Santin.
lie lieer Gort van der Linden kan
zich gelukkig prijzen, in zijn Kabinet
een man opgenomen te hebben als
Treub, en Nederland mag dankbaar
wezen, dat de heer Treub bereid ge
vonden is, een zoo moeilijke porte
feuille als die van Arbeid te accep-
tceren.
Hel zij verre van ons, iets te kort
te doen aan de bekwaamheden van
de mannen, die zitting hebben geno
men in het Kabiuet-Cort van der Lin
den. Maar dit sluit niet uit, dat wij
meenen het volste recht te hebben,
den heer Treub te huldigen als de
krachtigste figuur uit het Ministerie.
Hij is een man, op wien het vader
land eenmaal met recht trotsch zal zijn.
Wij hebben meermalen hooren zeg
gen de heer Treub is ons niet sym
pathiek. Op den voorgrond stellen wij,
dat elkeen zijn gebreken heeft, óók
een staatsman. Maar de heer Treub
heeft nooit gestreefd naar wat men in
de gewone samenleving „sympathie"
pleegt te noemen. Hij had zich van
meet af zijn weg afgebakend. Dien
weg wilde hij ten einde toe bewan
delen, onverschillig om het oordeel
der menschen. Hij wilde zijn enorme
werkkrachten geven tot het heil van
zijn land en vroeg noch vraagt daarbij
om gunst of eerbetoon.
Moet het verwondering baren, dat een
man als Treub door velen verkeerd be
grepen is, om niet te zeggen miskend
Kan liet ons verbazen, dat vooral de
oppositie zicli op dezen man,deze kracht
figuur geworpen heeft i
De rechterzijde heeft Minister Talma
bewierookt. Hij, zoo werd van de daken
verkondigd,zou nu eens de langverwachte
zijn, in staat, het groote sociale werk,
toch reeds zoo achterlijk in ons vader
land, tot een goed einde te brengen.
En.het werd fiasco na fiasco.
Dat er nog iets terechtkwam van de
herziening der Arbeidswet, het was
niet aan Talma te danken. Dat artikej
369, het hoogst bescheiden staatspensi.
{Nadruk ook met bronvermelding
verboden
Hij werd den jongeren vaak ten
voorbeeld gesteld, als toonbeeld van
echt-fatsoen e.u ware maatschappelijke
soliditeit. En hij was ook iemand met
een edel gemoed, 't Was gebeurd, dat
op een winteravond, in den cafó-kring,
waarvan meneer De Vos deel uitmaakte,
gesproken werd over een behoeftig
gezin. De heeren schudden meewarig de
hoofden.
,,'t Is bar 1" erkende de eigenaar der
gelegenheid, z'u neus snuitend en zich
juist herinnerd, dat hij nog een brief
te schrijven had op z'n kantoortje. De
zeer-gegoede meelhandelaar verklaarde,
dat het plicht was der gemeenschap om
in zulke dingen te hulp te komen.
Meneer was vriend van Staatspension-
neering en als zoodanig reeds voor den
Raad eens gecandideerd. „Kleine giften"
voegde hij er aan toe „geven in
zulke gevallen niets. Vlieg in een brouw
ketel liet kwaad moest in den wortel
worden aangetast."
„PreciesZoo is 't beaamde de
slager,wieuszaken genoegzaam floreerden
oui hem te vergunnen, 's avonds een
steentje te gaan leggen in gemoedelijken
vriendenkring. Maar toen was meneer
De Vos opgesprongen. Hij had uitge
roepen, dat met al die mooie woorden de
ongelukkige menschen geen kruimel
brood kregen. Hij had z'n hoed ge
grepen en er een gulden ingesmeten, met
forsche hand, zoodat de gulden met een
Door ongesteldheid van onzen
litterairen medewerker moest ditmaal
het vervolg op ons gewone feuilleton
achterwege blijven.
oentje van twee gulden per week bren
gend, dikwerf aan menschen, die het
absoluut niet noodig hebben, uit de
rompslompige invaliditeits-verzekering
werd gelichtmen heeft er Talma geen
dank voor te brengen. De linkerzijde
heeft de taak op zich genomen en den
sociaal-democraten geven wij hier gaarne
de eer, welke hun toekomt van een
absoluut verkeerd opgezette sociale wet
geving nog te redden, wat er van te
redden viel.
Maar de rest P
De steenhouwerswet was een wan
product en zal binnen zeer afzienbareu
tijd grondige herziening van noode
hebben. Het ontwerp-bakkerswet scheen
afkomstig van een kamergeleerde, die
met de werkelijkheid al op een zeer
slechten voet stond. De ziekte-verzeke
ring liet de geneeskundige behandeling
als een quantité nógligeable buiten de
deurde invaliditeitswet men
vergeve ons, dat wij van dit Talma-
prodnct niet alle gebreken opsommen
wij zouden daarvoor meer dan een
geheele courant noodig hebben.
Maar de rechtsche propagandisten
zijn het land doorgegaan en zij hebben
den indruk pogen te vestigen, ofschoon
zij zeiven betïr wisten, althans beter
weten moesten, dal Talma de oplosser
van het sociale vraagstuk was.
Het kiezers-volk heeft een ander
geluid doen hooren. Voor Talma brak
het tijdstip aan, om te gaan.
Toen kwam Treub.
Geen mooi-prater Niet een man,
die veel belooft, om maar de volks
gunst de waan van een dag te
winnen.
Hij besefte ten volle, welk een ern
stige taak hem wachtte. Hij wist ook,
met hoe groote moelijkheden hij te
kampen had. En de ervaring
had hem geleerd, als Kamerlid, dat
Talma's wetten met sociale wetgeving
slechts den naam gemeen konden
hebben. En wat voor naam dan nog 1
Het was den rechtschen paladijnen
een hard gelag, te moeten hooren, dat
Talma's arbeid door Treub onder geen
beding kon worden voortgezet. De
ziekteverzekering moest in gansch
andere, en betere hanen worden geleid.
De invaliditeitswet diende aan een zeer
grondige herziening onderworpen...
smak op den bodem vau cylinder-hoed
terecht kwam „Wie volgt f" riep
meneer De Vos, triumfantelijk rond
kijkend.
„.Ja, DeVos, als wenou allemaal zulke
renteniers waren als jij bent begon
de meelhandelaar-praeses.
„Ik bèn geen rijke rentenierriep
De Vos uit, „om den dood niet Van
het geen ik met hard werken verkregen
heb, kan ik zuinig leven. Maar als ik van
zulke ellende hoor, dan zegt iets in me
daar moet steun zijn. Wie volgt, heeren?"
En zij moesten we!. Enkele kwartjes,
een stuk of wat dubbeltjes vielen in
den hoed. In de diepte van hun
gemoed wenschten ze den braven meneer
De Vos op vele mijlen afstands. Maar
zij huldigden hem als philantroop.
„Ik moet waardeeren", aldus sprak de
praeses. Waarop een „Hochwerd
uitgebracht op meneer De Vos. En de
eigenaar thans juist gereed met een
brief haastig uit z'n kantoor kwam
om ook mee te klinken. Eu de meel
handelaar zat uit te rekenen, terwijl hij
de sleeneu „waschte" hoe hij het 't best
en handigst zou aanleggen om met dien
De Vos een zaakje te beginnen, trans
actie, waarvoor hij momenteel geld
tekort kwam. Want dat de man er
warmpjes bij-zat, 't stond vast nu, bij
allen. En omtrent den oorsprong van
meneer Dc Vos z'n fortuin begonnen
zich allengs allerlei legenden, waaronder
zeer-fantastische, te verspreiden.
Het //kantoor" was in twee „afdee-
lingen" gesplitst. In (wee kleine, kale,
sombere vertrekjes. In het eene, aau
welks deur een plaatje „Directie,
Spreekuur van 10—3" was gespijkerd,
zat 'n kort.-ineengedrougen, zwaar-lijvig
meneertje met een zwaren knevel,
waaraan hij voortdurend plukte, trok
en wreef. In oen schunnig bureau-
stoeltje voor een wrak en bij elke be
llet sociale kaarten-huis van Talma
viel ineen.
En de mindere goden der coalitie
meenden hun kans schoon te zien,
den heer Treub nu eens a faire te
nemen. Zij kwamen vóór het voetlicht,
schoorvoetend. De hoofdmannen
hielden zich achter de coulissen.
Het is den heer Treub al bijzonder
gemakkelijk gemaakt. Hij heeft zijn
plannen ontvouwd als één, die zich
volkomen bewust is, wat zijn roeping
is in het belang van land en volk.
Hij kijkt niet naar rechts noch naar
links. Hij gaat zijn eigen weg, innig
overtuigd, dat deze de beste is.
Aan krachtige figuren als een Treub
heeft ons land zoo gevuimen tijd reeds
behoefte gehad.
Wij hebben, het zij eerlijk erkend, er
menigmaal aan getwijfeld, of in onze
huidige politiek zulke figuren nog ge
vonden konden worden.
Onze twijfel is ongemotiveerd gebleken.
Nederland heeft zijn Treub gekregen.
Nederland weet, kén weten, wat het aan
dezen bewindsman heeft.
Met deze wetenschap voor oogen gaan
wij gernstelijk een nieuw politiek jaar
tegemoet.
Buitenland.
Terugblik.
Kot oude jaar ligt weer aclitar ons.
Nu willen we even in vogelvlucht
neerzien op do voornaamste bulten-
landseba gebeurtenissen, op dat, wat
in 1913 uit de meest bekeDde staten
de belangstelling van de geheele be-
sehaafdc wereld heelt getrokken.
Ons blad leent zich niet tot uit
voerige besebon win gen. Wi zullen
daarom kort, zeer kert zgn
In Engeland is voornamelijk het
Home Kale-vraagstuk op den voor
grond getreden N* in derde lezing
in het Lagerhuis te z(jn aangenomen,
werd de Home Hule-wet tct tweemaal
toe door het Hoogerhuls verworpen.
Zonder twgfel zal het ontwerp ochta-
wet worden. N» nogmaals door het La
gerhuis te zjjn aangenomen, zal de ko-
ning.ondanke da tegenwerking van het
Hoogerhnls het ontwerp bekrachtigen
en tot wet kunnen makeu.
Het verzet van do Unionisten In
Ulster tegen zelfrege -ring zal hoogst
waarschijnlijk tot een vergelijk met
de regeering leiden, waarbij ernstige
weging piepend lessenaartje. Soms werd
er duisterend onderhandeld tusschen
hem en iemand, (lie afdeeling numero
twee zat.Iemand, die op ongezette
tijden verscheen. Soms een heelen dag
afwezig bleef. En ook wel eens var,
vroegen ochtend tot zéér lant in den
avond er vertoefde't Gebeurde zelfs
wel, dat zij er tot drie, vier bur in den
nacht bleven. Dan kwam het kleine
meneertje met den gruoten knevel
geruischloos binnensluipen en boven
werd dan tusschen die twee gesmoesd
't Was gebeurd, dat de juffrouw, die
de kamertjes verhuurd had aau den
geheimzinnigen meneer vau achter-ver
trekje, op kousen-voeten naar boven was
geslopenRidderend bij elk gekraak van
traptrede Doodsbang, dat de deur-
op eeus zou opengaan. En dan had
ze staan luisteren. Want zjj vond 't een
„eng' geval. Maar zij had er met
niemand over durven praten.
In kamertje van „DirectieSpreekuur
etc" zat bleek-verslagen smeekeling.
Al maar wrijvend, met bevende hand,
over verkleurd, verregend dopje.
„Ik verzeker 1 toch", zei hij tol
dien van de zwaarborslelige kneveis
„dat ik 't over een maand heb. Stellig
en zekerIk geef U plechtig mijn
woord van eer. Maak mij toch niet
ongelukkig Mijn dochtertje is zoo hard
ziek en moet versterkende middelen
hebben. Ik gooi 't waarachtig niet over
den balk. Er zijn middagen, dat wc
droog brood eten, zoo waar als ik hier
voor U zitGeef mij nog vier weken
uitstel. Wat ik 1 bidden en smeeken
wil 1"
„Beste vriend!", zei die van de
knevels, als 't van mij afhing je weet,
't is mijn lust en mijn leven om iemand
plezier te doen. Maar 't, kén niet
't Kan niet, zeg ik je toch
De bleeke, bevende smeekeling barstte
S&ffLt au l',wb votelwv nuJ-.-rraaU liw.ru/N, -vka.1
dn ac zmuwn, nwdkinmux ac-tc dvxfakcri, wu
ra/nam. nWicton- oUWu
C
etc. 5 maak wk aanotmttm. aan cUs. va tv kofjie.
dj- Mfm,
botsingen wel voorkomen zullen
worden.
De plannon voor hervorming dtr
lsndpoiltiek van L'oyd George z0n
met zeer veel enthousiasme ontvsngen
en znllon ongetwSfe.d verwezenlijkt
worder. Meer succes wacht deze plan
nen, dan het voorstel van minister
Churehill gehad heeft, om oen tijdelijke
staking in den bouw vau slagschepen
ta doen iögaan.
In de arbeiderswereld kwamen
herhaaldelijk stakingen voor en nog
Is de strijd van de vakvereenigingen,
de trade-unions, tegen de patroons te
Dublin Diet tot een einde gekomen.
Het vrouwenkiesrecht kwam niet tot
verwezenlijking,wat gedeeltelijk zeker
wel is toe te schrijven aan de onbe
zonnen strijdwijze van vernieling en
brandstichting, door talrijke voorstand
sters van dat kiesrecht govolgd
In Frankrijk werd de minister
president Poincaré tot president ver
kozen en bad in een jaar tijds vier
maal een kabinetswisseling plaats. Het
kabinet Briand viel op het nog steeds
onopgeloste vraagstuk der kiesrecht
hervorming,het kabinet Bnrthou bracht
Frankrijk den drii jarigen dienstplicht,
maar viel bij een poging om den
verwarden fiuancioelon toestand te
regelen. Thans poogt Briand een
nieuws party te vormen, waarover nog
geen voorspellingen gewaagd kunnen
worden.
Met Knsland, Spanje en Engeland
bleef Frankrijk op zeer goeden voet,
wat de buitenlandsche reizen van
in tranen uit. Wist niets meer te zeggen,
te vragen
„Je wist toch", zei directeur, „dat
't nu verviel. Een man 'n man, een
woord 'u woord 1"
In de achterkamer was de ander,achter
de geheimzinnige deur tusschen directie
en andere „afdeeling". En de kleine,
zwaarbesnorde kwam vlak bij een oor
van mystevieuse
„Wat mot Klein voor vier weken
prolongatie geven U weet wel,
honderd-vijftig
Verstrooid keek de ander op
„Hoeveel heeft-ie indertijd ook weer
gehad fluisterde ie.
„Negentig I", zei dadelijk pienter
dikbuikje, in wiens hoofd al de woe-
kercijfertjes muurvast zaten. „Nou
„Nou Vior weken
„/.eg maar vijf-en-twintig, hé
Dc korte, dikke beentjes trippelden weg.
Naar voorkamertje Met gespannen blik,
't angstzweet op het voorhoofd, wachtte
onervaren, in nood zittend mannetje
zijn vonnis. Eindelijk kwam't.
„Zoudt I uiterlijk morgen twaalf
uur dertig gulden bij mij kunnen stor
ten P" vroeg directeurtje.
Smeekeling schrok hevig. Radeloos
woelde hij door z'n dunne, klamme
haren. Dertig gulden. Of het pro
test. Het einde. De ruïne.Z'n naam
in de buurt weg.
„Maar twaalf uur is te laat, weet (lat
wel zei (le dikke, met nadruk, bang
dat smeekeling er losjes over denken zon.
„Ik mag 't eigenlijk niet doen Maar
Maar ik wil je van dienst trachten
te zijn."
Ik zal ervoor zorgen, meneer!" zêi
mannetje, hem dp hand drukkend van
erkentelijkheid, piekerend over de
vraag, wat Hij zou knnen „wegbren
gen" zonder dat 'tin de gaten liep
„Ik wil weten", zei rechter-commis-
Poincaré hebban bevestigd. De tot
standkoming van een Fransch-
Spaanseh Marokko verdrag wijst zeker
op een nitstekende verhouding tusschen
beide l»nden.
Met Dnitschland kwamen eenige
conflicten voor, gelukkig niet van
ernstigen aard, die evenwel bewijzen,
dat FranscheD en Dnitsehers zich nog
allesbehalve tot elkander voelen aan
getrokken. Da ontploffing van een
Inohtsehip, de spoorwegramp te MelnD,
do doodelljke val van verscheidene
vliegers en het onschadelijk maken
der autobandieten, vestigden in het
bijzonder op het Fransche RJjk de
aandacht.
In Duitichland vierde keizer Wil
helm zjjn 25-jarig regeeringsjnbileum
en werd de 100-jarige onafhankelijk
heid op feestelijke wijze herdacht. De
prins-regent van Beieren werd, met
voorbijgaan van den krankzinnigen
koning Otto, tot koning uitgeroepen
en do hertog van Cumberland aan
vaardde de regeering over Bronswijk,
na met prinses Vietoria Louise, de
eenige dochter van den keizer, in het
huweiyk te zijn getreden.
Van zijn. aanspraken op Hannover
beloofde hfj afstand te doen en zal,
hoewel de nationalisten,met don kroon
prins aan het hoofd, een meerdere
zekerheid verlangden, ongetwijfeld zijn
belofte nakomen.
Dnitschland bleef trouw aan het
Drievoudig Verbond en toonde groote
genegenheid tot toenadering tot het
Griekse,he Utjk
saris tot een van de twee jonge
boeven, die inbraak hadden gepleegd
en weigerden te zeggen, wéér zij een
deel van de buit hadden gebracht
„lk wensch te weten het adres van
dien opkooper
't Betrof een interessant geval.
De recherche had er al sinds een
pposje den reuk van. Maar men kon
't niet gelooven. En trouwens, het
spoor ontbrak. Maar een enkel woord,
een flauwe aanwijzing, had vermoeden
gewekt
Dc jonge kerels, uit het voorarrest
voor rechtev-commissaris gebracht,
bleven zwijgen.
„Nu, vertel 't, maar gerust, 't Kan je
straf alleen verlichten. En er bestaat
geen reden, waarachtig om zulke kerels
te sparen. Die zijn jelui ongeluk, bedenk
dat toch 1"
Even keek de verdachte naar zijn kame
raad, die daar straks Nadat men hem
eerst afzonderlijk verhoord had, was
binnengebracht Daar, dadelijk moest
hij weg Zou Kees alleen ondervraagd
worden /.ij zaten een eind van elkaar
af. Maar toch snapte hij 't Hoe Kees
vond: wat kan 'tons ook bommen, hé?—
Want zij haatten den kerel, die misbruik
maakte van hun afhankelijkheid Zoo
als ze allemaal de opkoopers haatten,
met gloeienden afkeer en hunkeren naar
wraak ,,'t Is goed dan zal ik U
alles vertellen, edelachtbare zei aan
komend inbrekertje
En hij noemde het geheimzinnige,
langgezochte adresWaar hij liet,
goedje kwijl was geworden.
Toen werden de twee boefjes even
weggebracht. Straks moesten zij weer
komen De rechter schelde. Liet
rechercheur halen.
Aan het bureau gaf 't een heele con
sternatie. Oppassen was de boodschap,
want men had met een slimmen gast
