N°. 133 1913. Dinsdag 11 November. 1009te jaargang Een oude legende nogmaals weerlegd. 47 FEUILLETON Liefde's Loon. Binnenland. GOESCHË Oe uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond uitgezonderd op feestdagen. Pr8s per kwartaal, in Goes f 0,75, huiten Goes, franco f 1,05. Afzonderlijke nommers 5 cent. Inzending van advertentiën op Maandag en Woensdag vóóe 2 uren, op VEUJDA.G vóór 12 uren. Telefoonnummer 23. Directeur G. W. van Babneveld. Uitgave va» de Naaml.Veaiiootscliap Da prijs der gewone advertentiën is van 1-5 regelsSO ct., elke regel meer lOet. B8 directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Geboorte-, huwelijk- en doodsberichten en do daarop betrekking hebbende dankbetuigingen worden van 1—10 regels k 1,— berekend. Bew8snnmmers 5 cent, Courant" Hoofdredacteur W. J. C. van Santbn, Het is uog maar kort geleden, dat wij de wenschelijkheid uitspraken, dat de debatten over de Staat'sbegrooting de bekende „algemeene beschouwingen" niet zouden uitdijen op de wijze, welke nu eenmaal, helaas, gebruikelijk schijnt bij de wisseling van Kabinet, en die vooral door de rechterzijde met blijkbare voldoening wordt toegepast, onverschillig als zij staat tegenover een verknoeiing van den kostelijken nationalen tijd. Wij waren zeer zeker niet de eenigen, die op de grootst mogelijke beknoptheid wenschten aangestuurd te zien. De Commissie van Rapporteurs toch heeft gemeend, niet te zeer te moeten treden in een vermelding van de bijzon- derheden der zeer talrijke klachten, welke van verschillende zijde tegen uit latingen bij de verkiezingen in rede voeringen, advertenties en verslagen in dagbladen,in strooibiljetten en dergelijke werden gericht. Meer uog dan zulks in vroegere Verslagen hetgeval was,wenschte zij zich ten deze tot algemeene aandui dingen te bepalen. Geheel gelukt is dit niet, Het Voorloopig Verslag althans is van een uitvoerigheid geworden, welke wij in geen enkel opzicht kunnen prijzen. En wij zijn er van overtuigd, dat wij waarlijk niet de eersten en de eenigen zijn, die ernstig aan het nut van een dergelijk Voorloopig Verslag twijfelen. Vooral, wanneer het uitgebracht wordt vlak na een geweldigen verkiezings strijd, zooals dit jaar gestreden is. Dan blijkt het niet meer te zijn dan een her kauwing van dingen, welke reeds vóór maanden aan de algemeene publiciteit zijn prijs gegeven. Verkiezings-materiaal levert zulk een Voorloopig Verslag ook niet op. Dit kan alleen dan nog het geval wezen, als het wordt uitgebracht in het laatste zittingsjaar van een Kabinet en dus nieuwe generale verkiezingen voor de deur staan. Ook dit Voorloopig Verslag is een herkauwing zonder eenige waarde. Van rechts is, om maar eens met een voorbeeld te beginnen, de grief kenbaar gemaakt, dat de vrijzinnige concentratie zich in baar bekende verkiezings-manifest ook gekeerd heeft tegen de sociaal democratische arbeiders-partijdat toch haar candidaten - de vrijzinnigen dus - bij de herstemmingen hun onafhanke lijkheid prijs gaven, en dat tenslotte drie ministerieeleportefeuilles aan de sociaal- Toen h8 eindelijk zijn geschiedenis begon te vertellen, dachten zfjn hoor ders, dat h8 ijlde, zoo onsamenhan gend en verward beschreef hy zijn bevrijding uit de gevangenis, zgn bezoek aan de Louise Hoytsema-Stich- ting en zön lang en vergeefseh zoe ken naar zijn jongens. Hjj sprak van zijn kennismaking met Vermeer, het bespionneeren van Hoytsema, het complot met Meinesz, wiens verwant schap met Wouter De Regt nu eerst aan Hoytsema bekend werd. Hij spaarde Vermeer zooveel mogelijk bij bet beschaven van het tooneel in de hoeve „Nooit Gedacht". Toen volgde zijn ontmoeting met zijn zoons en zijn berouw, toen h8 hoorde, dat het hun weldoener was, dien h8 had vermoord. En hü eindigde met een verzoek om genade, niet voor zich zelf, maar voor Vermeer I ,Ik heb hem dat denkbeeld in het hooid gebracht, meneer Hoytsema,* zei hij. .Laat hem het land verlaten, hü zaP u nooit weer lastig vallen. Wat mij betreft, alB ik deze kamer verlaat, dan ga ik mijn dood tege moet. Het zal een ongeluk schijnen en mijn zoons zullen nooit weten, dat hun vader heeit getracht den man te dooden, aan wien zij alles zijn ver schuldigd". Van Heukelom protesteerde ver ontwaardigd, doch Wouter zweeg. Eindelgk wendde h8 zich tot Vermeer en vroeg„En jB Wat heb j8 te zeggen .Heel weinigwas het koele ant woord. .Mijn uitmuntende vriend democraten werden aangeboden. Als de vrijzinnigen, zoo heet het van rechts in liet Voorloopig Verslag, wilden samen gaan niet de sociaal-democratischefractie, dan hadden zij dit vooral' aan de kiezers dienen mede te deelen. Tweeërlei treft ons in deze uitlating misleiding en onkunde. Misleiding, wijl er geen sprake van is geweest, dat de candidaten der vrijzin nige conceutratie ook maar een oogen- bük hun onafhankelijkheid hebben prijs gegeven. Het manifest van de vrijzinnige concentratie richtte zich in de aller eerste plaats tegen de clericalen, die hun politiek belichaamd zagen in het Kabinet-Heemskerk. Hoe kan het ook anders f Men begint met een maclits- formatie te bestrijden. Onder het Ministerie-Heemskerk, dat zich aanvan kelijk als de gematigdheid en bezadigd heid in persoon aandiende, werden de dierbaarste goederen der vrijzinnigen bedreigdhet stelsel van den vrijen handel en de openbare school. Dan grijnsde hun een Grsndwets-lierziening toe, welke een streep dacht te'kunnen balen door liet groote liberale werk van 1848. Dat zij zich dus met alle ten dienste staande middelen verzetten tegen een voortbestaan van het Kabinet- Heemskerk, wie, die er iets vreemds in kan vinden Maar ook ging, van de vrijzinnigen, verzet uit tegen de sociaal-democratie. Het concentratie-program was verre van onduidelijk. De sociaal-democraat houdt er een theorie op na, welke nimmer die van de vrijzinnigen kan zijn. Wij verzetten ons tegen het prediken van den klassen-strijd, tegen het behartigen der belangen van een deel der bevolking, dat, aldus opgezet, gelijk het bij de sociaal-democraten in theorie het geval is, de belangen van de andere deelen der bevolking noodzakelijk moet ver- waarloozen, achterstellen. Van een verbond tusschen vrijzinnige concentratie en sociaal-democratie is dan ook in de verste verte geen sprake geweest. Zal ook nooit sprake kunnen zijn, zoo lang de sociaal-demoeraten meenen te moeten vasthouden aan hun dogma van den klassen-strijd. Had men nu van rechts beweerd, dat vrijzinnigen en sociaal-democraten elk ander hadden gevouden bij de her stemmingen, wij zouden tegen deze uitlating in het Voorloopig Verslag geen bemerkingen hebben. In eerste instantie toch hebben zij elkaar heet genoeg bekampt. Men deuke slechts, heeft allea reeds verteld. U bent niet dood en hebt daardoor het mooi ste complot bedorven, dat er ooit werd gesmeed, üw Kotterdamsehe bank heeft mijn handteekenlng vol ver trouwen aangenomen, fk heb te Am sterdam en te Botterdam Id uw naam een crediet elk van vijftig duizend gulden geopend. Vanmorgen ver nam ik uit Rotterdam, dat voor drie millloen effecten voor n waren ver kocht en te uwer beschikking waren. Vandaag heb ik juist tien duizend gulden getrokken. Ze liggen hier op tafel met de chequeboeken in vol maakte orde. O, en dan heb Ik me ook uw geheimzinnig valies uit de brandkast laten zenden. Het sp8t mfj, dat ik de jonge dame lastig viel, maar ik moest haar rustig houden, ziet ge. En toch kreeg zij achterdocht. En wat drommel, is een Gouden Wonder toch .Gouden Wonder I Gouden Wonder is een edeler soort hond dan jfl bent 1" Vermeer scheen een oogenblik ver legen. H8 zuchtte diep. „Een hond!" mompelde hy. ,Wie had dat knnnen raden?" Wouter wendde zieh tot Leenmans „Als ik je hier alleen Iaat met dien man, dien Vermeer, wil je er dan voor zorgen, dat hfj niets uitvoert? En beloven, dat je hier zoo zult biy- ven, tot ik terugkom „Dat beloof lk." Hoytsema ging met zfin vrienden de kamer uit. By bedankte den di recteur voor do hem verleende hulp en zei hem, dat de zaak zonder tus- sohenkomst der politie kon worden afgedaan. Daarna had h8 een lange en ern stige beraadslaging met Van Heuke lom. Hot was een ernstig ding, die man- om enkele voorbeelden te noemen, aan den stembus-strijd in Rotterdam I en II. Amsterdam JI, VIII en IX, Hoogezand, Veendam, Schoterlaud, Franc kor, Leeuw arden Zaandam. Maar bij de herstemmingen was het een geheel ander geval. Toen heette het, zoowel voor vrijzin nigen als voor sociaal-democraten van (wee kwaden het minste kwaad kiezen. En naar dezen stelregel is getrouwe lijk gehandeld. Het samepgaan van vrijzinnigen en sociaal-democraten bij de herstemmingen beteekende (en van rechts weet men dit ook drommels goed, al houdt men zich in het Voorloopig Verslag zoo leuk mogelijk van den domme) een afweren van den noodlottigen aanslag op onze nationale welvaart, een aan slag, voorbereid door Minister Kolkman met zijn Tariefweteen afweren van den niet minder noodlottigen aanslag op onze openbare school, waaraan de Jnni-verkiezingen hebben het uit gewezen de natie gehecht is een afweren voorts van Talma's bureaucra tische sociale wetgeving, welke ons land veel geld gekost, doch niet het minste voordeel gebracht zou hebbeneen ernstig streven ten slotte, om het kies recht voor mannen, het algemeen kies recht, waarvan mr. Heemskerk en de zijnen niet wilden weten, blijkens de voorstellen tot Groudwets-herziening, in de Grondwet vast te leggen,en voorts de deur open te zetten voor het kies recht voor de vrouw. Ziedaar in groote hoofdtrekken aan geduid, waarom bij de herstemmingen vrijzinnigen en sociaal-democraten ge trouwelijk voor elkanders candidaten zijn opgetrokken. En het resultaat is in elk opzicht bevredigend geweest de macht der coalitie in de Tweede Kamer der Staten-Generaal is'gebroken. Hopen wij voor goed. Buitenland. Naklanken. Ofschoon wS den laatsten tSd weinig hooren van botsingen op den Balkan, is de politieke atmosfeer nog altoos verre van zuiver. Het biyft een open vraag, hoe ver ten slotte de interna tionale bemoeiïogen zich zullen uit strekken. De verschillende lezingen, welke daaromtrent gegeven worden, wflken zeer van elkander af. De Russische Minister-president Kokoftzof, die een bezoek aan Parys heeft gebracht, liet zieh natuuriyk nen schotvry te latsn gaan. Vermeer's geval was nog erger dan dat van LeenmanB. Er waren drie banken in betrokken. Van Heukelom was er zeer tegen, de schurken ongestraft te laten, maar Wouter overtuigde hem eindeiyk door te wyzen op het onaangename van een dergeiyk proces, waarin Hoy taenia's naam en ook die van Van Heukelom en Minnie zouden voorkomen en die aanleiding tot veel sensatie zouden geven. Bovendien was hS heel zeker, dat Arie Leenmans zelfmoord zou begaan, als ze hem niet vryiieton, en dan zon alles aan het licht komen. Zy gingen weer naar kamer no. 2 terug. Wouter liep recht op Leenmans toe en greep hem by den schouder. „Luister nu eens naar my," zei hy. „Ik heb je een klap op het hoofd ge geven en jy my ook. Zullen wy aan nemen,dat onze rekening vereffend is?" „Meent u dat, meneer?" „Ja." „Dan kan ik alleen maar zeggen, meneer, dat ik gedurende het overige van m{jn leven een goed gebruik er van hoop te maken. God zegene u, meer ter wille van myn jongens dan van rnSzelf." „En jy," wendde Wouter zich tot den verbaasden Vermeer, „wil jy Holland verlaten en in een ander land een nieuw leven beginnen?" „Dat wil ik. Ik zweer het u, meneer." Vermeer hielp gewillig hy het over maken der cheques en Wouter was verbaasd, zyn eigen handteekming zoo goed te zien nagemaakt. „O, dat is nog niets," riep Vermeer pralend uit. „De heer Van Heukelom is er ook ingeloopen en ik heb een heelen brief naar de Rotterdamsche bank gezonden." hoe zou het ook anders knnnen over de Balkan-kwestie interviewen. Aan een verslaggever van het Par|j- BChe dagblad Le Matin heeft Kokoft zof uiteengezet, wat zijn verwachtin gen zfin inzake de houding van Grie kenland by het Albaneesche vraagstuk en enkele andere punten. Ik hoop, aldus Kokoftzof, dat het Albaneesche vraagstuk niet een zoo danig is, dat er verwikkelingen uit zullen voortvloeien. In weerwil der incidenten, die voorgekomen zyn, en die nog kunnen ontstaan, zal met de vaststelling der grenzen worden voort gegaan en zal deze ook beëindigd worden. Wat deze grsnsvaststelling betreft, twyfelt niemand er aan, of Griekenland zal voor de beslissing der groote mogendheden het hoofd buigen. Het heeft bovendien het voorbeeld van een land, dat kort geleden nog zijn bondgenoot was en dat aan alle Bal- kan-staten een schoon voorbeeld ge geven heeft van wijsheid, matigheid en voorzichtigheid Servië. Grieken land kan niets beters doen, dan in het zuiden van Albanië het voorbeeld volgen, dat Servië in het noorden heeft gegeven. Wat de houding van Turkye betreft, verklaarde da Minister-president, dat Turkije de grootste fout begaan zou, wanneer het weder in zijn oude ge woonte verviel, om by de thans plaats vindende onderhandelingen allerlei uit vluchten te zoeken, en' te trachten, in troebel water te visschen. Turkye zal zich misrekenen, wan neer het in het Albaneesche vraagstuk op oneenigheid der groote mogendhe den zou rekenen en zyn twist met Griekenland niet op besliste en redelBke wyze regelen. Europa, en ik versta daaronder niet alleen de regeeringen en het politieke Europa, maar ook het handeldryvende,industrieels en arbeid zame Europa, verlangt naar ont spanning, naar vrede en naar rnst. Degenen, die trachten dezen vrede te verstoren, of degenen, die weigeren waarborgen te geven voor een spoe dig herstel van de rust, zullen niet alleen gaea steun vinden, maar znllen onmlddeliyk de mogendheden, eonsge zind, tegenover zieh vinden. Omtrent deze eengeszindheia der groote mogendheden verklaarde Ko koftzof verder Zy heeft een proef doorstaan, hard genoeg, om In haar duurzaamheid te mogen gelooson. Zij zal bestaan biy ven, omdat zij onontbeeriyk is. Maar opdat zy zal bestaan biy ven, moet een voortdurende uitwisseling van gedach- ten tnsschen de mogendheden plaats vinden, zoolang de politieke horizon nog niet volkomen verhelderd is Daar om wsnsch ik parsooniyk, dat de Lon- densche gezanten-conferentie zoo spoe dig, als maar mogeiyk is, haar arbeid hervatten zal. Deze conferentie heeft in het verleden uitnemend werk ver richt, zy zal niet nalaten, dit ook In de toekomBt te doen. Haar bijeenkom sten zyn de beste van alle waarbor gen tegen mislukkingen van alleth-i aard en tegen het doen van afzonder lijke stappen. Tot zoover Kokoftzof'a verklaringen in de Matin Ook in de Figaro is een onderhond met den Rnssischen Minister-president medegedeeld. Hierin legt Kokoftzof byzonderen nadruk op het hervatten der bijeen- komsten door de gezanten-conferentie te Londen en wel naar aanleiding der Tnrksch-Griefcsche aangelegenheid, waarover, naar de Minister verder mededeelde, reeds besprekingen heb ben plaats gehad. Het ls de wenseh van Frankrijk en Rusland, dat de conferentie opnieuw byeenkomt. Op» merkelgk is, óök in deze verklaringen van Kokoftzof, dat zy op geen enkele w|jze een toespeling maken op de nota's, door Italië en Ooatenryk aan Griekenland gericht in verband met de ontruimiDg van Albanië. Dat is trouwens maar wyB ook. „Ik ben er niet ingeloopen,snauwde Van Heukelom. „Je hebt een leeiyke vergissing gemaakt. Je schreef over bet jaariyksehe verslag der „Stich ting". Udereen noemt ze de „Louise Hoytsema stichting!" De heer Hoyt serna zou ze nooit anders noemen in zyn brieven." „Heb je geld op zak?" vroeg Wouter, toen de bedrieger rekenschap had afgelegd voor eiken cent. Vermeer aarzelde even,maar kleurde toen en zei „Ja, in overvloed. Meinesz gaf mS twee duizend gulden, daar zijn nog vier honderd van over." „Dat zal ik wel met hem in orde maken. Kom Maandag op myn kantoor en ik zal je genoeg geven om in Canada te komen. Dank er aan, je vertrekt Woensdag. Betaal Leenmans' reis naar Rotterdam. Biyf liever zoo lang by hem." Leenmans kwam naar voren. „Ik zal wel wat voor hem te doen vinden, meneer. Hy kan uw valles pakken. Deze woorden herinnerden Wouter aan den treurigon toestand zyner kleeding. Weldra droeg hy zyn eigen kleederen weer, maar liet Vermeer behouden, wat hy droeg, behalve zBn oud horloge. Dr. Straatman nam afscheid van hen en ging met dan laatsten trein naar Maastricht terug. Wouter en Van Heukelom kwamen tegen twaalven te Rotterdam aan. Op het perron was Minnie, vergezeld door haar moeder, en nu volgden allerlei verklaringen en ophelderingen. Toen zy thuis waren gekomen, liep zy snel weg om een klein slaperig hondje te gaan halen, met lang goud haar, dat In verwarde massa's over zyn oogen en zyn teer lichaampje viel, het Gouden Wonder. De herstemming in Amsterdam III. De roomsehe kiesvereeniglng heeft Zaterdagavond in zake de herstem ming in district III een bestuursvoor stel tot onthouding van stemming verworpen en besloten tot vrijlating van de kiezers ten opzichte van de Candida tuur-Otto. De christeiyk-historischen besloten tot stennen van de candidatuur-Otto, terwpl de anti-revolutionairen tot onthondiDg besloten. Een nieuwe Staten-verkiezing in Amsterdam V. Naar De Fakkel verneemt, heeft mr. K. A. W. L. Hazelhoff Roeifzema het voornemen, Amsterdam metterwoon te verlaten en zich te Velp te gaan ves tigen. Aangezien mr. Roeifzema voor het vyfde Amsterdamsehe kiesdistrict zitting heeft in de Provinciale Staten van Noord-Holland, zal dientengevolge na zyn vertrek opnieuw een verkie zing moeten plaats hebben voor een Statenlid voor Amsterdam V. De kroon en het Vrouwenkiesrecht. Het hoofdbestuur van de vereeni- ging voor vrouwenkiesrecht heeft zich met een schrijven tot H. M. de Ko ningin gewend, waarin het uiteenzette, dat na de paragraaf in de Troonrede, waarin toezegging wordt gedaan om De heer Bernard Meinesz werd naar Rotterdam ontboden en ontving daar zulk een les van den heer Van Heu kelom, dat hy voortaan zocht te ver geten, dat er ooit een Wilhelmina Van Dorp had bestaan. Op zekeren dag in Augustas liet het jacht „Louise" zyn anker vallen op da kust van Texel, waar dr. Straatman een bloeiende praktgk van een neef had overgenomen. De heer en mevrouw Hoytsema brachten den avond by dr. Straatman door, en een deel der bemanning mocht aan wal gaan. Zy kwamen terug, vervuld van een verhaal, dat zy van den knecht var den ddkter hadden gehoord, hoe de „kapitein" een ongeluk had gehad ergens achter in Limburg, waar de dokter vroeger „stond" en was gered door drie stroopers. Voor ieder hunner had meneer Hoytsema het huisje ge kocht, waarin ze woonden, en boven dien nog een Hinken lap grond voor hen gezameniyk. „Hy is oen beste kerel, dat is zeker", zei de verteller, „en natuuriyk kan hy het betalen, daar hy milionalr is." „Hy is meer dan dat, hy is de beste mensch ter wereld," merkte een reus achtige Btoker met een gebroken neus op, dia naar dat verhaal had geluisterd. „Je hebt hem al lang gekend, niet waar, Leenmans?" vroeg de eerste spreker. „Ja van dat hy nog maar een jongen was af. Dat is al tien jaar geleden. Maar wy hadden elkaar uit bet oog verloren - tot ik hem onlangs ontmoette. Toen gaf hy my een ba trekking ter wille van de onde tyden I" EINDE.

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1913 | | pagina 1