Van Houten'S RpNA Cacao N°. 131 Wlö, Donderdag 6 November KXr jaargang, Laatste Troeven 45 FEUILLETON. Liefde's Loon. (lAAR LIEFSTE DRANK IS De uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond uitgezonderd op feestdagen. Prfls per kwartaal, in Goes f 0,75, buiten Goes, franco f 1,25. Afzonderlijke nommers 5 cent. inzending van advertentlën op Maandag en Woensdag vóór 2 uren, op VRIJDAG vóór 12 uren. De prjjs der gewone advertentlën is van 1-5 regels 50 et., elke regel meer lOot. Bfl directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Geboorte-, hnweljk- en doodsberichten en de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen worden van 110 regels 1,berekend. Bewijsnummers 6 cent, Telefoonnummer 88. Directeur G. W vt? Barneveld. Uitgave van de Naaml.Vennootschap „Qoesshe Courant". Hoofdredacteur W J. C. van Santbn. De school-kwestie is, zooals men weet, het cement, dat de rechtsche coalitie bijeenhoudt. Zonder haar zou zij reeds lang uiteengevallen zijn. En om den schoolstrijd gaande te houden, heeft noch dr. Kuyper, noch mr. Heemskerk de definitieve oplossing gebracht, hoe wel zij beiden daartoe in staat waren. Immershet lag voor de hand, dat de definitieve opiossing van de school kwestie tevens het einde der zooge naamd „christelijke" coalitie zou zijn. En daarvoor wilde men zich in de allereerste plaats wachten. Dc vroegere eensgezindheid op dit punt schijnt echter tegenwoordig wel een beetje zoek geraakt te zijn. Men begrijpe ons goed. Indien de rechterzijde het in haar macht had, naar eigen goedvinden de school-kwestie op te lossen, dan zou men zonder twijfel vasthouden aan het „christelijk" ideaalde bijzondere school regel, de openbare aanvulling. De bordjes zijn evenwel verhangen. Eu nu doet zich het eigenaardige geval voor, dat een deel van de coalitie pers het niet langer eens kan zijn metden vader der coalitie In zijn Standaard toch betoogt dr. kuyper, dat de rechterzijde niet mede kan werken aan een Grondwets-herzie- ning, welke beoogt een uitbreiding van het kiesrecht, zoo ook niet een einde- lijke oplossing kan worden gegeven aan het onderwijs-vraagstuk, gelijk men die van rechts wenscht. Dr. Kuyper is wel te vinden voor een compromis, maar dat compromis een vergelijk tusschen twee partijen moet geheel en al uit vallen in het voordeel van de meest onverdraagzame lieden, die ooit op onzen aardbodem hebben geleefd de antirevolutionairen. Men begrijpt dus, wat daarvan terecht kan komen. Met dr. Kuyper is natuurlijk de Stichtsche Courant het eens en zoovele andere antirevolutionaire orgaantjes, die eerbiedig, diep-ouderworpen, luisteren naar.de stem des meesters. Eu ook wat roomsche bladen, die er wèl van door drongen zijn, dat de vetste postjes komen van een zich als „christelijk" aandienend regime, hetgeen met de ware christelijk heid niet het minste heeft uit te staan. Wij mogen echter niet verzwijgen, dat er eenige coalitie-organen zijn, die het niet op haren en snaren wenschen te zetten. Zij redeueeren blijkbaar zoo als het getij verloopt, moet men de bakens ver- zetten.Onder een rechlsch bewind konden wij met „vuur en klem" voor het onver vreemdbaar recht der bijzondere school de meest eenzijdige sekte-sehool opkomen. Maar nu is de wind gedraaaid. Een vrijzinnig Kabinet kwam aan het bewind. TI u heet hetwater in den wijn doen. Den volgenden dag zon hij veel beter wezen. De wonde bleek niet zoo ernstig te zijn, als zij eerst leek. Doch de dokter dacht er niet aan, hem te laten reizen. Maar de politie moest gewaarscbnwd worden. Het was meer dan waarschijnlijk, dat de misdadigers de hoeve terstond na de misdaad hadden verlatentoch deed men het best, een veldwachter te roepen en hem alles te vertellen. Het mocht echter niet in de couranten komen De komst van den veldwachter bracht een heele opschudding in huls. Maar de dokter fluisterde de vrouw toe: „Wees maar niet bang. Je man heeft mooi wild gevangen, toen hfj meneer Hoytsema vond. behoeft nooit weer te stroopen.* Toen de veldwachter zoo goed mogelijk aanteekeningenhad gemaakt, verbaasde h(j z{jn hoorders niet weinig, door zijn ontmoeting onderweg met een anderen Wouter Hoytsema te ver tellen op een nnr, dat de echte drager van dien naam bewusteloos in het t strooperahnls lag. Daarop verzond de dokter het vol gende telegram aan Minnie nit naam Vandaar, dat wij boven konden zeggen, dat de vroegere eensgezindheid op het punt van de onderwijs-kwesties zoek geraakt schijnt te zijn. Aan den eenen kant zegt men er mag geen sprake van wijken zijn vastgehou den moet worden aan den eiscli de bijzondere school regel.de openbare aan vulling. Wil de linkerzijde daar niet aan, goed, maar dan verleenen wij onzen steun aan de komende Grondwets-her- ziening, ter uitbreiding van liet kiesrecht, onder geen beding. Aan den anderen kant schijnt men niet zoo militant gestemd te zijn. Men laat daar althans ruimte voor een compromis. Ons duuktdit is het verstandigste deel kiezen. In den grooten stembus-strijd, welke dezen zomer is gevoerd, bleek het reeds zoo duidelijk, dat een groot deel van het Nederlandsche volk niet meer warm loopt voor de schoolkwestie, zooals dit in 1901, 1905 en 1909 het geval was. Zelfs de meest eenvoudigen-van-ziel hebben leeren inzien, dat liet. bij de voorgangers niet was een kwestie van recht, doch alleenlijk een zaak van macht. Men riep den naam van den Allerhoogste aan, om de meest mate- rieele doeleinden na te streven. Er is gespot, bij eiken verkiezings-strijd, sinds Kuyper zich roerde. Maar de spotters moet men niet zoeken aan de lin kerzijde. Dit is men rechts meer en meer gaan inzien. Nu werd, in Juni, de strijd beslecht in het voordeel van de linkerzijde. Aan het bestaansrecht der bijzondere school zal niet worden getornddit beseft men. Een commissie wordt benoemd, om den strij 1 op het gebied van het onderwijs zoo spoedig mogelijk tot het verleden te doen behoorenmen wil verzoening brengen. Verzoening in den meest ernstigen zin. Ls dit niet genoeg Zeer zeker, zal ieder zeggen, die niet verpolitiekt is, het u genoeg. Maar Kuyper en zijn trawanten, waarlijk niet het beste deel van het Nederlandsche volk, zijn voor geen verzoening te vinden. Hoe zou het ook Hebben zij zich zeiven niet brutaal weg tot de //eenig-ware christenen" verklaard En zijn hun gedragingen daarmede niet steeds in overeenstem ming gebleken Wij beantwoorden deze vragen lie ver nietde lezer zal onmiddellijk be grijpen waarom. Toch strekt ons één ding tot groote voldoening Kuyper's tijd heeft bij de overgroote meerder heid des volks afgedaan. Men heeft het spel van dezen hoogst onbetrouw- baren politicus doorzien. En wel merkwaardig is het, dat deze met den wind draaiende man thans het tijdstip gekomen acht, om de doodsklok over de coalitie te doen van Wonter „Ik ben sedert Dinsdag gevangen in handen van Arie Leenmans, wiens naam je je znlt herinneren, en een onbekende. Na word ik verzorgd door vrienden en ben bijna hersteld van wonden, die ik in de worsteling heb opgedaan. Ik keer vandaag naar Kot tel dam terug.* (De dokter glimlachte, maar zei niets). „Myn eenige vrees is, dat je In grooten angst hebt verkeerd bij de gedachte, dat ik verloren was. Zag Van Henkelom alles. wodtkr hoytskma." Vervolgens schreel de dokter nog een telegram uit zijn eigen naam: „De heer Hoytsema is herstellende, maar een reis vandaag is onmogelijk. Zend een geruststellend antwoord. £15 heeft rast en kalmte noodig." Z5n knecht wachtte den volgenden dag te Maastricht, tot er een antwoord kwam. Het luidde: „Weet niet, wat er van te denken, Geloof, dat het laatste bericht werke lijk van jou komt. Maar wie seint dan in jonw naam van Amstel-hótel, Am sterdam. Ga terstond naar Van Henke lom. Zend nader bericht. Onzekerheid ondragelijk. Minnie.* Toen Wonter dit telegram la», wa» hij niet langer te weerhouden. De luiden. Zou eindelijk zijn] geweten eens zijn gaan spreken Het lijkt ons, liet verleden van dc- zeu politieken agitator kennend, schier onmogelijk. Maar misschien vergissen wij ons. Misschien is ook voor hem het be ter inzicht, hoe iaat ook, gekomen. Laten wij liet hopen Buitenland Hertog Ernst August op dsn Brunswijknchen troon Johan Albert, do oudo hertog regent, is afvntreden en in zijn plaats heelt Ernst August, kort geloden getrouwd met prinses Victoria Louise van Prui sen oa eenige dochter van dsn Duitschen keizer den troon van Brunswijk bestegen, ditmaal niet als regent, maar als regeerend staatshoofd. Voor hst zoover kon kom8n, mo's'er heel wat moo'lijkheden uit der. weg geruimd worden, en Ernst ADgust, behoorende tot de partij der Welfen, die van hun aanspraken op Hannover nog maar altijd gi-n af/tand willen doen, zou waarsehljnljk geen toestem ming hebbsn gekregen, den BrunB- wükschen troon te best5gen, wanneer niet z5n huwrlfik, en daardoor zt|n relatiën met het huis Hohenzollern, een krachtige aansporing voor de Pruisische autoriteiten was geweest, ditmaal van hun oude principes af te wijken. Niet, dat er werkelflk gevaar be stond, dat een der Brunswijksehe staatshoofd-n een krachtige poging tot ven vering van Ha»nover zou doen welke plaats da Welfen-partg steeds nog voor haar rechtmatig bezit houdt maar zelfs de gedachte, dat eenig staatshoofd z0>' rechten daarop zou verkondigen, deed de Pruisische afgevaardigden reeds maatregelen nemen, om iedere troonsbestijging, waarbij niet uitdrukkelijk afstand van Hannover werd gedaan, onmogelQk te maken. Was men dus den ouden hertog regent niet bijzonder vriendschappe- 15k gezind, bet huweigk van Ernst August mat prinses Victoria Louise heeft, gelijk we reeds deden op merken, vele bezwaren uit den weg geruimd, zoodat men er nu zelfs ondanks protest van den Duitschen kroonprins genoegen mee nam, dat deze jonge vorst eenvoudig bij zijn eed op het vaandel als Pruisiboh offi oicr verklaarde, geen pogingen te zullen aanwenden, om zijn vermeende rechten op Hannover te doen gelden. Evenwel, na zyn troonsbestijging in Brnnsw5k is Ernst Angus' geen Pruisisch officier meer en ligt het dus geheel aan hem zelf, in hoeverre h|j zich aan deze verklaring wil houden. Men rekent er evenwel op, dat de jonge hertog ook dan zijn woord zal houden, teneinde zich zelf en zijn familie niet in noodelooze en nu'te- looze moeilijkheden te brengen. Maandag heeft dan de intoeht vin het jonge paar in Brunswijk plaats dokter moest toegeven en beloofde over een uur terug te komen met kleeren en geld, om te half drie naar Amsterdam te vertrekken. Terwgi de dokter weg wa», kwam er weer een telegram „Van Heukelom ging gisteren naar Gelderland. Ve: trouwt de zaak niet. Weet z5n adres niet, heef: geseind, dat hij vandaag niet thuiskomt. Vraag den dokter om verder bericht, zoo je zelf niet in staat bent. Minnie.* De veldwachter, die dit telegram bracht, nam het volgende antwoord mee: „Vertrek half twee uit Maastricht naar Amsterdam. Dr. Straatman ver gezelt mQ. Kom vanavond te Rotter dam, zal uit Amsterdam berichten.* Eindelök kwam de dokter met een valies. „Het spijt m5," zei h5, „doch ik heb niet meer dan honderd gulden kunnen bijeenbrengen in dien korten tfld." „Ik ben vroeger het leven Ingegaan met zeven-en-een-halve cent,* was het opgewekte antwoord. Toen nam Wouter hartelOk afscheid van de stroopers en beloofde, over weinfge dagen terug te znllen komen. Twee minuten over zes kwamen Hoytsema en dr. Straatman in Amster- gehad en dat da bevolking, niet ga- woon eec eigen en haar sympathiek vorst in b'Zittoc, z"ch dacrbij zeer enthousiast betoond heeft, laat zieh alleszins begrijpen. Dagen van te voren was de oude residentie reeds fees'elfik versierd, om dan in te halen vorst en de jonge vorstin naar behooren te kunnen ont vangen- Zondagmorgen werd er in don Dom te Brhoawijk reeds een plech'lge gods dienstoefening gehouden, waarna de Landdag bgeenkwam, om den eed van trouw af te loggen en een besluit te nemen betrcffande een adres van ant woord op de troonrede, die Ernst Angust gisterenmorgen hoeft voorge lezen. De intoeht ls voor het jong paar een werkelijke zegetocht geweest. Toen Maandagmiddag Ernst August en zijn gemalin aan het station aan kwamen, juichte de bivolking hun opgewonden toe. Op het Friedrich- Wilhelmplein hield de opperburge meester, aan het hoofd der stedelijke vereeDigingen, een toespraak, waarin hfl er zijn vreugde over uitsprak, een afstammeling van hst oude vo-Btenhuls weer binnen de muren der hoofdstad te kunnen begroetoD. In het paleis las de hertog de troon rede voor, waarin hij beloofde, er naar te zullen streven, zjjn land in alle op zichten tot bloei te brengen. HU riep daarvoor in vol vertrouwen de mede werking der afgevaardigden in. Met een schitterend feestmaal, waar aan de hoogste autoriteiten deelnamen, werd deze voor Brunswjk zoo gewich tige dag besloten. De Engelache kleerechtv.-ouwen weer op het oorlogepad. 't ls eentonig, zou Mnltatuli zeggen, maar we moetsn toeh nog weer even iets mededeelen vau de laatste heiden daden, waarmee deze furiën haar aan spraken op kiesrecht meenden te moe ten bewijzen. Zaterdagmiddag was minister Aeq uth, in gezelschap van zijn dochter, op weg naar Stirling, wsa* hjj een redevoering moest houden, la een dorp onderweg werd hij aangevallen door klosreeht- vrouwen. Zij wierpen peper in z'jn tuf dam aan. In den trein hadden zfj een plan gemaakt. Z(j wildon zieh niet terstond tot de politie wenden, maar den ge- waanden Hoytsema overvallen en ont maskeren. Van het station begaven zjj zich naar het hó'.el en vroegen den direc teur te sprekon. „Is hier iemand, die voorgeeft, dat zjjti naam Wouter Hoytsema is De vraag was ongewoon, de man die het vroeg, bleek, mat het voor komen van een heer, maar Biecht gekleed en met een verband om bet hoofd. En Wouter Hoytsema, de million- nair, van wien hfj zoo verachte! Jk sprak, bewoonde de beste kamers van het hötel Doch de directeur was zeer be leefd. De tegenwoordigheid van dr. Straatman deed hem begrijpen, dat er iets gewichtigs op til waB, De heer Hoytsema was op dat oogenblik in zijn kamer. Dr. Straatman zei: „Dan zal het goed zjjn, dat u ons vergezelt. W8 kunnen dan een onaangename zaak regelen zonder onzoodige opschud ding.* Dat was ernstig. De directeur ging terstond mede Zfj bleven voor de aangewezen denr staan Wonter open de ze, zonder te kloppen. en een van de dames sloeg met een hordezweep naar den minister. ZU raakte hem niet. Politie, die in een tweede tuf volgde, dreef de vrouwen uiteen, maar nam er geen in hechtenis. Uit Londen wordt nog een ander staaltje van het optreden van deze dames gemeld. Maandagnacht is het Btation Siroat ham Hill, iu een voorstad van Londen, in brand gestoken. Gelukkig kou de brandweer het vuur bijtijds blusseher. Geschriften over vrouwenkiesrecht bewezen, dat ook hier de „zwakke* sokse haar goed recht op het kiesbiljet had meenon te moeten aantoonen. De toestand In Mexico. Zou het nu werkelijk ernst worden V Berichten uit Mexico melden toeh, dat Huerta van de Amerikaansohe regeo- ring een ultimatum heeft ontvangen, waarin zjn onmiddellijk aftreden ge eiecht wordt. De meeste raadsleden van Huerta dringen er op aan, aan dezen elsch niet te voldoen en den Amerikaanschen zaakgelastigde naar huis te stnren. Men ls natuurigk hoogst benieuw!, welke maatregelen de Vereenigde Staten in dit geval zullen nemen. Algemeen wordt verwacht, dat z5 zien thans met de opstandelingen in ver binding zullen stellen. In de morgenbladen wordt weer ten stelligste ontkent, dat Hnerta eenig ultimatum zou ontvangen heb ben. Binnenland. Onder dak. De eardidaat der rechterzijde voor het lidmaatschap van Gedeputeerde Staten van Zuid-Holland is het pas gekozen Statenlid voor het distriet Delft, mr. Kolkman. Men zal het dus met den man, die als Minister van Fiaaneiën zulk een droevig figuur maakte, eens als députê probeeren. Waar de coalitie-politiek al niet goed voor is 1 Vacature-Lir. Vermeuten. Als candidstsn voor het lidmaat schap van de Eerste Kamer (vacature- Vermeer, die bezig was oen brie over te lezen, dien hg juist had ge - schreven, zag haastig op. Hg bevond zieh van aangezicht tot aangezicht met Wouter Hoytssma. XXI. De eene man stond, de andere zat en ze zagen elkaar in stilte aan. Dr. Straatman en de directeur tra den binnen en sloten de deur achter zieh. Vermeer, welk een handige schurk h5 ook was, vermocht niet te spre ken of zich te verroeren. Hg liet alle hoop varen. Dat was geen geest, die bij helder daglicht z(jn ziel kwam verontrusten Het was Wonter Hoyt sema zelf, in leven, iu 't volle be wustzijn zfjner zinnen, een vreeselfj- ker verschgning dan eenig bezoeker van over het graf. Zijn tegenwoor digheid in die kamer beteekende levenslange gevangenisstraf voor Adolf Vermeer, een gevangeniscel in plaats van vorstelijke kamers en ge vangeniskost ln plaats van rijke maal tijden. Geen wonder, dat de schurk ver- s!omd, dat z5n tong droog was. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1913 | | pagina 1