N°. 108 1918
Zaterdug 18 September,
100"* jaargang,
Schetsen uit de Rechtzaal,
BIJVOEGSEL
Da uitgave dezer Courant geschiodtjMaandag-, Woensdag- en'Vrijdagavond
uitgezonderd op feestdagen.
Pr[|b per kwartaal, In Goes f G,ÏSB( bnlten Goes, franco f ï,25.
Afzonderlijke nommers 5 cent.
Inzending van ad ver tan tién op Maandag en Woensdag
vóór 2 uren, op VRIJDAG vóór 12 uren.
COURANT.
De prjjs der gewone advertentiên Is van 1-5 regels50 ct., elke regel meer lOej
B{j directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt
de prijs slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, huwelijk- en doodsberichten en de daarop betrekking hebbende
dankbetuigingen worden van 1—10 regels h 1,— berekend.
Bewijsnummers 5.,cent.
Telefoonnummer 88. Directeur G. w. van Barnrvei.d. Uitgave van de Naatnl.Ve«aootschap „Goesahe Courant". Hoofdredacteur W. J. C. van Santbn.
(Nieuwe Reeks).
Nadruk ook met bronvermelding
verboden.)
Misère.
Voor de twintigste maal in liet
jongste lialfuur keek zij in liet kleine,
verweerde spionnetje. Of Mien nog
niet aankwam. En telkens woelden (1e
vingers der bejaarde vrouw door de
klamme grijze harm.
Schoof zij den bril van en naar haar
neuspunt. Plukte ze aan het zakdoekje,
dat voor haar op de vensterbank lag,
naast 't platte, verschoten, bedui
melde beursje. Over haar zat de tweede
dochter. Leuneud met bleek, ver
drietig gezicht eu gesloten oogen tegen
deu rug van haar stoel.
„Ze blijft laug weg" zei de moeder
met schorre stem.
Trees zei geen woord.
„Miea is nu al over 't uur weg",
hernam moeder, iets luider pratend.
Kriegel door liet dof apathi
sche, lui onverschillige van de
jongste.
,,'t Mooie nieuws, dut ze straks
brengt, zullen wij altijd vroeg genoeg
te weten komen", knorde Trees. En
zij geeuwde 't uitZiek van ergernis
en verveling.
„Had 'm laten slikken" zei Trees,
moeder aankijkend met toornig schit
terende oogen „had 'm in de kast laten
stoppen. Zoo'n rekel Dan zaten
we nu niet te verhongeren. Op hoop
van zegen Dat meneer Guus zoo
genadig zal willen zijn om Mien te
trouwen Kun-je begrijpen Ja, ze
zijn gek. Net iels voor de van Houten's
Maar u moet je zin doordrijven
Zoo is 't altijd geweest
Moe veegde, met liet zakdoekje over
d'r oogen. Trees kon geen woord zeg
gen of er stak een verwijt in. Dat ze
Willem, haar eeuigen zoon Toen
die op liet kantoor dat verschrikkelijke
had gedaan Van die drie honderd
gulden Dat ze toen liun allerlaatste
restantje van bezit had „weggebracht",
om den jongen te redden. Willem was
nu al anderhalf jaar weg naar den
Congo. Ileele nachten had moe liggen
schreien Dat ze haar jongen nooit
zou terugzien Dat-ie wel sterven
zöu in liet verre, gevaarlijke land
En als Trees wakker werd door moe
ders snikken het vrouwtje hoorde
weeklagen van „Och, mijn jongen
Mijn arme Willem Had ik hem maar
hij medan kon ze snauwen,
vanuit haar bed „Nou motten we
nog wakker liggen ook voor dien schooi
er. Voor dat snoezige, engelachtige
broertje. Maar ik verdraai 't lioort u
lk werk me niet langer kapot om op
den koop toe m'n nachtrust te missen,
voor zoo'n dief lk ga er tusschen-
uit. Zoo gauw mogelijk. Als u dat
maar weet
Moeder doodsbang dat Trees 't
doen zouzoodat zij het geld, door
haar wekelijks ingebracht, ook zouden
missen Moeder beet dan in haar
kussen om het snikken te smoren
Klemde de tanden opeen. Maar de
ruwe, bitse, harde taal van de jongste
liet haar het groote verdriet nog heviger
gevoelen Ze hoorde dan wel hoe
Mien tegen haar zuster zei„Houd
toch je mond. Schaain-je om moe zoo
aan te blaffen
't Arme meusch verkwijnt van ellen
de En dan werd 't weer stil in
het muffe slaapvertrek. Slechts nu en
dan hoorde men een bang-nerveus
kuchje van schreiende, arme moe
„Daar heb-je haar!" schrok de oude
plotseling op, „daar is Mien
Trees bleef lui-onverschillig liggen.
Wist vooraf wel, dat het mis zou zijn.
Met angstig-starende oogen keek moe
naar de deur der kamer. Ze durfde
haast niet hooren de boodschap
Trees kwam binnen. Met hooge kleur,
bevend vau opwinding Hijgend van
inspanning Gooide een blauw papier-
tje op tafel i
Trees schaterde 't uit. Met tergend
schamper-spottend geluid.
i/'n Tientje!" schreeuwde zij „'tis
om je te be Een tientje Net precies
negentig pop te min „Maar Mieu
zat, de handen voor het gelaat gedrukt,
aau de tafel te schreien.
„Menschel), die vader indertijd met
een borgstelling van duizend gulden
heeft geholpen -gered, mag ik wel
zeggen", zei moeder, die doosbleek was
geworden, nu haar laatste hoop was
vervlogen Ze had tot 't laatste ge
wacht, om allerlei redenen, met hulp
vragen bij de Steegman's.
Maar had ze gedacht is de
nood op z'n ergst, dan zullen ze ook
bijspringen. Daar durfde ze een eed
op doen. Mevrouw Steeginan had haar
indertijd gezegd toen vader zijn
borgstelling had geschonken „Als
je ons ooit noodig hebt, bij dag of
bijt nacht, voor wat 't ook mocht wezen
kom dan gerust bij ons. Wij zullen
je niet in den steek laten, hoorDal
bezweer ik je bij het leven van mijn
kinderen Zij was moeder om den
hals gevallen. En ze had op d'r ver
jaardag een brief geschreven van
eeuwige, onvergankelijke dankbaarheid.
Eu zoo meerTrees had om al die
(li,.gen gelachen. Maar moeder goe
dig, kinderlijk-naïef menschje werd
er boos om zei, dat Trees zich
bezondigde, zelve 'n slechte inborst
moest hebben om zoo over de men-
sclien te denken.
En daar stond Mien nu. Mevrouw
Steeginan was ijzig-koel gebleven bij
liet relaas van hun misère. Had einde
lijk gevraagd, hoe zij er in vredesnaams
toe kwam om zoo-iets te vragen
Zij, mevrouw, mocht niets doen zonder
haar oudsten zoon. Die bestierde alles
sinds vaders dood. En dien hoefde zij
't niet eens te vragen Trouwens,
principieel was mevrouw Steegman
tegen alle geld-uitleenen Mien, in
haar wanhoop, had nog aangedrongen
terwijl ze van schaamte en wanhoop
in tranen uitbarstte Toen was er
visite gekomen. En ze vluchtte de
kamer uit, vanwege haar behuilde oogen.
„Wacht nog even" fluisterde mevrouw
Steegman. Ze had gewacht in een zij
kamertje nog flauw hopend Mis
schien had het meusch spijt van haar
botweg weigeren. De meid was binnen
gekomen. Had haar een enveloppe
gegeven, met „de complimenten", en
of de juffrouw mevrouw wou excusee-
ren Er was bezoek. De meid had
Mien van 't hoofd tot de voeten be
gluurd, blijkbaar snappend, dat ze om
steun kwam" Haar niet eens tot
de straatdeur uitgelatenZe had
met deu brief in de hand geklemd
een eind voortgeloopen, op -straat, als
in een droom Toen had ze de
enveloppe, waar geen adres op stond,
geopend liet briefje van tien gulden
gevonden den moed gemist om weer
naar Steegman te gaan en de gift
terug te geven
„Ben-je razeudriep Trees uit
„teruggeven Straks komt Vierhout, de
slager, met z'n kwitantie van acht
gulden twintig. Dien krijg-je de deur
niet meer af
„We zijn verloren" jammerde moe,
de handen in den schoot latend zinken,
„er is geen uitweg meerBinnen een
week staau we op straat. Bergmau
heeft geen genade meer Binnen een
dag of wat kunnen ze je de deur uit
zetten. Alles is verloren En Mien
d'r engagement Mien d'r
»Ock mensch, praat geen onzin I"
snauwde Trees, met gift van jaloezie
in de oogen „Mien d'r engagement
Straks mot ze zien ergens winkeljuf te
worden. Of huishoudster Of kinder
meid Of weet-ik-wat Engage
ment Van Houten zal je zien aan
komen I PffEn niet zonder wel
behagen, niet zonder leedvermaak, luis
terde ze naar het zachte, kreunende
schreien van haar zuster. Voor alle
voorzichtigheid nam Trees 't blauwe
papiertje van tafel. En borg 't veilig
in haar beurs. Ze waren in staat het
terug te sturen of kapot te scheuren,
of wat ook, die twee malle schepsels, de
oude of de andere
„Ze blijft dus mijn eigendom vroei
Trees, nu al voor de derde maal, den
meneer, die naar de piano „was komen
zien
Eu hij, natuurlijk begrijpend, en nog
bepeinzend of hij 't zaakje zou aandur
ven, knikte van ja. Onderzocht het
instrument. Tokkelde erop. Betastte,
beklopte 't, stond na te denken, wrij
vend over zijn kin, dan weer bekrau-
wend z'n grijzenden schedel Hij was
't met zichzelf niet eensNatuurlijk
was er eeu luchtje aan de offerte
Klaar als 'n klontje Een gehuurde
piano. Geldgebrek, tot 't uiterste ge
komen Toch wel van-liuis-uit nette
mensclijes Zouden wel, tenslotte,
misschien nog geholpen worden, 't Was
een niet-onaardig stuk. Hij had er wel
lust in Overdacht de risico van het
aankoopen „met recht Van terugkoop"
Eeu soort vau beleeuiiigs-vorm was
ervan te maken „Och" zei de me
neer, die in piano's en orgels deed
„ik zie er eigenlijk weinig in. Neen,
juffrouw, ik zijn hoed opzettend.
Ziende, hoe Trees worstelde met de
wanhoopstranen, die ze nog wist terug
te dringen Over twee dagen zou de
executie van den huiseigenaar begin
nen „Bovendien" ging de meneer
voort „heb ik juist aanzienlijke iukoo-
pen gedaan. Heb lieusch geen contanten
te missen
Op z'n horloge kijkend, met een
„sapristi, 'k moet gauw weg
Trees zag hem met smeekende, be
droefde oogen aan.
En de meneer ineens „Afijn, ik wil
er I zestig gulden voor geven. Omdat
ik zieAfijn. OmdatMaar geen
centje meer, hoor Ik doe 't abso
luut alleen om U te gerieven
Hij zag, de meneer, hoe Trees schrok
van de lage som Minstens liet dub
bele had ze gedacht Maar moeder
zou tegen vijf uur uit Leiden terug
zijn Nog een stap om liulp, die
Leidsche reis, waarvan 'tuuttelooze
vaststond bij voorbaat 't Was haar,
alsof alles om haar heen onwezenlijk
was Vreemd Als een visioen
Ze zag den meneer van de piano's en
de orgels als door een nevel.
Later herinnerde Trees zich niet
meer wat er eigenlijk gebeurd was
Er waren mannen gekomen, die de
piano wegsjordeu 1 Ze had iels onder
teekend, een papier, dat de meneer
haar voorlegde En ze had gezien
hoe hij geld neertelde Twee bank
jes van vijf-en twintjgen vier rijks
daalders. Toen was '1 stil geworden. En
zij zat maar te turen - Naar de holle
leegte, in de kamer, waar gestaan had
de piano op afbetaling, die zij niet
mocht vervreemden
Zij zag het geld liggen. Genoeg om
Bergman, den huisbaas, af te doen,
en dan nog een klein bedrag over te
houden.
Trees bleef maar zitten, niet kunnend
omvatten wat zij gedaan had Totdat
moê tehuis kwam. Die eerst niet eens
lette op de leegte in het vertrek
Verslagen door de weigering van de
Leidsche tante Maar plotseling had
moeder 't gezien. Gegild „De piano
O, lieve God, de piano is weg
Trees TreesIs-ie weggehaald door
BenderOmdat de huur niet is aan
gezuiverd Pa
Trees had niets gezegd.
Toen had moeder het geld de
zestig gulden gezien, op de tafel
liggend. Was zij neergestort. Met een
doffen smak op den grond neergeval
len Van doodsschrik bezwijmend
Begrijpend, nu, waartoe Trees in
haar wanhoop, was gekomen
„Neen" zei de officier van Justitie,
„ga nu maar kalm even zitten op dien
stoel daar Zulke dingen zijn niet
noodig Maar het oude vrouwtje
dat op haar knieën was gevallen" en
smeekend de armen naar hem uitstrekte,
wilde niet opstaan Ze had de kwi-
tautie op z'n bureau gelegd. Van de
zestig gulden, aan den meneer van de
piano's en orgels terugbetaald Met
zeven gulden vijftig voor „rente en
onkosten" En de piano was bij
Bender, het magazijn, terugbezorgd.
Niemand had nu schade.
De officier kende de bijzonderheden
al. De laatste meubeltje; verkocht.
De deliqueute zelf hard ziek, in 't
gasthuis, met hooge koorts De
rechercheur had gerapporteerdzeer
geringe kans op behoud De andere
dochter weg. Trok zich van de* zaak
niks an De moeder ergens op een
zolderkamertje van een-vijftig Door
„de liefdadigheid" in het leven ge
houden
Smeekend, om arbarming, voor haar
dochter Sidderend van angst, dat
de officier toch nog zou weigereu
Z. E. A. kende de bijzonderheden
van de zoo snel verloopen levenstra
gedie Even kwam in den strengen
magistraat de lust. op om toch te laten
gevoelen Alles goed en wel Maar
de menschen dienen toch te begrijpen
Hij zag het broodmagere wanhoops-
gezichtje van oud-vrouwtje De
doodsangst in haar oogen
„Ga nu maar," zei de officier, tege
lijk schellend" ga nu maar. Ik zal de
zaak laten rusten."
En toch had hij moeite om zich
„goed te houden", toen de weeke lippen
van het vrouwtje zijn hand plotseling
onstuimig kusten en die de blanke,
forsohe hand met brandende tranen
besproeiden.
MAITRE CORBEAU.
if i n n e e I a n d
Haait van State
B(j Kon besluit van 11 dezer ls
le. aan mr. P. W. A Cort van der
Linden, op zBn verzoek, gerekend van
at 29 Augustus, eervol ontslag ver
leend als lid van den Raad van State
en zijn
2o met ingang van 1 October be
noemd tot leden van dien raad, mr.
Th. Heemskerk en mr. D. Josephus
Jitta
Prins Hendrik naar Oent.
Naar wB vernemen zal PrinB Hen
drik Woensdag 17 September een
bezoek brengen aan het Nedarland-
sehe Paviljoen der Genteche wereld
tentoonstelling. Dit bezoek zal een
niet-ofticieel karakter dragen.
hechtzaken.
Arrondissements Hechtbank
te Middelburg.
In de zitting van heden, Vrijdag,
zijn veroordeeld wegens
ontuchtige handelingen met een
meisje beneden den leeftBd van 12
jaren J. van O., 44 jarbeider te
Hanswesrt, gedetineerd te Middelburg,
tot 1 jaar gevangenisstraf, met min
dering der preventieve heehtenls(eisch
idem).
Overtreding van bet reglement op
de politie op kanalen en rivieren A.
van B 26 j sleepbootkapitein te
Dordrecbt, tot f 10 b. s. 10 d. h., met
vernietiging van het vonnis van den
Kantonrechter te Goes.
Moord.
Den 3en October a.s. zal voor boven
genoemde rechtbank behandeld wor
den de zaak tegen W. J. M., 26 j.,
geboren te Amsterdam, arbeider, wo
nende te Sluis, thans gedetineerd te
Middelburg. Beklaagde wordt ten
laste gelegd, dat hB op oi omstreeks
23 Februari j.l. te West-Sayville, in
Noord Amerika, een Nederlander, Har-
men van der Pol, met wlen b(j Bamen
woonde, zon hebben godood, althans
mishandeld met doodelijken afloop,
en van diefstal van ongeveer 70 dollar.
Ben achttal Amerikanen, waaronder
enkele oud Hollanders, werkzaam b(j
een oestermaatschappij in Amerika,
zijn voor deze zaak naar Middelburg
opgeroepen. Mr. P. Dleleman is aan
den beklaagde als verdediger toege
voegd.
Landbouw, Veeteelt en
Visbcherij
Landbouwtentoonstelling Scheveningen.
Op de landbouwtentoonstelling te
Scheveningen is o. a. bekroond met
twee le, eei 2en, een 3en en een 4en
prijs de beer t'. A. Hanken te Wil-
helminadorp voor groot-Yorkshire
varkens.
In de afdeeling trekpaarden heeft
Zeeland een goed figuur gemaakt. Yoor
de dekhengsten van het type Belgisch
trekpaard zfln 9 onderscheidingen toe
gekend, waarondor^een le prfis J-
hengstenvereeniging te Axelde hoer
Aernants te Slnis verkreeg er 3. Voor
merriën verkreeg de heer Van Dlxhoorn
te Axel een le prBs van f 300, een 4a
van f50, benevens een eervolle ver
melding,
BB de keuring van paarden worden
ongeveer 500 stuks voorgebracht.
Onnoodlg te zeggen, dat daaronder
allerschoonste en beste exemplaren
waren te zien, waarnU bleek, dat de
Nederlandsche paardenfokkerij op een
hooge trap staat.
De tentoonstelling wordt bijzonder
drnk bezocht; op den dag der Koningin
waren naar sebattiDg50 000 bezoekers
nit binnen- en buitenland op het terrein
aanwezig.
Stadsnieuws
Spkknhofk's Klein Toonkei.
Het was wel een teleurstelling
gisteravond: mevr. SpeenhcffPrlnz,
na bet ondergaan van een operatie,
nog niet in staat, op te treden, eu
Speenhoff, door een gevatte koude,
niet bij stem. Bovendien vöór de pauze
een programma, dat, behalve dan het
optreden van den dichter-zanger, beat
gemist kan worden. De groteske des
heeren Broedelet, „Do Zelfmoordman",
had niets grotesks het was een zoute
loos ding. En „Het Masker" van Van
Brugge had ook al bijzonder weinig
om het lQf.
Doch na de pauze werd een keurig
programma gegeven: twee fijne één-
akters tan Speenhoff zelf„Een mooie
Vrouw" en „Toch kan je niet weten"...
Vooral het laatste is een bijzonder
mooi zedespel, raak getroffen, zooals
Speenhoff dat vermag. Mevrouw Kley
en de heer Smits vonden gelegenheid,
hun talenten in dit stukje geheel en
al te ontplooien.
Speenhoff zong nieuwe en oude
liedjes. Natuurlijk behaalde hij een
groot sncces met „Het borstbeeld van
Bram Kuyper" en „Troelstra op Het
Loo". Maar niet minder was dit het
geval met „Het Minnepad," „Het hutje
op de hei", „De liefdes-geschiedenis
van een zeekapitein", „Het jasje van
Sjaakje* enz.Ook de hier meer bekende
„Dorusje" en „Lotje" deden het nog.
De goed bezette zaal heeft zich ra
de pauze uitstekend geamuseerd.
Speenhoff maar dan niet schor
en mét vrouw komt hier terug.
Hij wil revanche nemen. Deze blijde
tfiding brengen wB gaarne onzen
lezeressen en lezers.
CircusVan Bever.
De circus—Van Bever blijft zich in
aan drnk bezoek verheugen en het
succes is stijgende.
Zaterdagmiddag om 2 uur wordt een
kinder- en familie-voorstelling gegeven
met een keurig verzorgd program;
des avonds 8 uur heeft een groote
gala-voorstelling plaats.
Vlbesoh afgekeurd.
Door den gemeente-keurmeester 1b
gisteren een uit nood geslachte koe,
van den slager D. alhier, voor de
consumptie afgekeurd. Het vleesch is
op de gebruikelijke wflze vernietigd.
Een ongeluk, dat goed afliep.
Gisterenmorgen had in de Poel een
ongeluk plaats, dat nog belrekkeljk
goed afliep.
De melkboer W die met zijn dienst
bode met paard en kar naar de weide
reed om de koeien te melken, sprong,
daar aangekomen, van de kar af om
het hek open te doen, waarna het
paard achteruit deiDsde en de kar met
de dienstbode erin spoedig in de sloot
lag.
De dienstbode kwam met den
schrik en een nat pak vrB, doch het
gerij is erg gehavend.
Vliegmachine gezien.
Gisterenmorgen omstreeks 10 uur
werd boven deze gemeente een vlieg
machine gezien, die, nit het Noorden
komende, over het Westelijk deel der
stad gleed en zich verder in 'fuide
lijke richting voortbewoog.
De paarden bedden de koe.
Gieterenmiddag geraakte in de Poel
een koe van den heer J. H. in een sloot.
De eigenaar, die later met een voer
hooi voorbB reed, spande onmiddellijk
de paarden daarvoor weg en het mocht
hem gelukken, met zijn paarden het
dier weer op het droge te brengen.
Doopsgez. Gemeente.
Zondag 14 Sept's morg. 10 uur.
Ds. T. H. Siemelink.
Tekst i Ps. 127 1.
