N°. 79 1913. Dinsdag 8 Juli i008te jaargang, Een verloren leven. FEUILLETON. GOESC Oo uitgave dezer Courant gesohledtlJMaandag-, Woensdag- en'Vrydagavond uitgezonderd op feestdagen. Prjg per kwartaal, in Goes f 0(75, buiten Goes, franoo f S,95. Afzonderlijke nommers 5 cent. inzending van advertentlön op Maandag en Woensdag vóór 3 uren, op VRIJDAG vóór 12 uren. De prgs der gewone advertentiën ia van 1-5 regels 50 et., elke regel meer 10 ct lig directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Geboorte-, huweigk- en doodsberichten en de daarop betrekking hebbend» dankbetuigingen worden van 1—10 regels h l,— berekend. 8ew5snnmmeri ;6„cent, Telefoonnummer 22. Directeur 9. W. vak Babneveld. Uitgave van de Naaml.Vennootschap „Goesehe Courant". Hoofdredacteur W. J. C. van Santbn. Uit de Pers, Van Strijd en Overwinning. liet Vrijzinnig Weekblad voor Zee land, dat wij gaarne aanbevelen in do belangstelling van al onze vrgzionige vrienden, heeft in het nr. van 5 Juli een artikel: „Van Strijd en Overwin ning", waarin met enthousiasme ge waagd wordt van het schitterend üguur, dat Zeeland voor de vrijzinnige zaak gemaakt heeftMiddelburg voor de Tweede Kamer, om", do Provin ciale Staten „om", ja, zeifs de Gede puteerde Staten „om" 1 En nu morgen den antirevolutionai ren afgevaardigde ter Eerste Kamer, mr. Lneasse, vervanger, door een vrij zinnig manl Dat zal de kroon op het werk zijn. Met instemming lazen wg in het Vrijzinnig Weekblad voor Zeeland het volgende ovsr de Kamerverkiezing In het district GoeB: „Als wü bedenken, dat weliswaar de heer De Savornin Lohman in het distriet Goes als lid der Tweede Kamer werd herkozen, maar met een zóó gering aantal stemmen boven de vol strekte meerderheid, dat een herstem ming zeer nabij is geweest, dan mo gen wg zeggen, dat dit voor iemand als de heer De Savornin Lobman in een dietrict, dat by reeds zooveel jaren heeft vertegenwoordigd, een moreele nederlaag beteekentdat ook die zetel heeft gewankeld en dat de in Goes door de coalitie behaalde over winning slechts een Fyrrhus overwin ning is geweest. Nog zoo'n stormloop en ook die veste is onsl" Maar niet voldoende kannen wy onzen vrQzinnlgen vrienden op het hart drukken, toch vooral dezen raad van het Vrijzinnig Weekblad voor Zee land zeer ter harte te nemen „In ons eerste nummer, van 15 Maart 1913, schreven wy „Hoe vaak ook verslagende vrijzinnigen hebban den moo'd niat verloren. Zy golooven aan de kracht van hnn be ginselen, aan de waarheid van hnn overtuiging". Welnu, het is dio moed, dit geloof, dat ons de zegepraal heeft gebracht. Het is de eeuwige waarheid van de vrgzinnige gedachte, die ons heeft bezieid; het is de onverwoestbare kracht van de vryzi uiige overtuiging, de onweerstaanbare drang der demo cratische beginselen, die ons ter over winning hebben gevoerd. Wat ons verder te doen staat, ligt voor de hand. Moeiigker vaak dan het bevechten van da overwinning, is het hehond van de veroverde stel lingen, is het in staat van verdediging, van tegenweer brengen van de ge wonnen positiën Lichtzinnig en onverantwoordeiyk zou het zyn, als de Vrgzinnig6n in Zeeland niet begrepen, dat nu eigen- ïyk het groote werk pas begint; dat van nu af onverdroten en onvermoeid moot worden voortgearbeid, om te behonden wat wy hebben en te ver- kry'gen, wat nog niet van ons is. 27 Een Boman van Schnld en Boete. „Menschen, die in een glazen huis wonen, moeten niet met steenen gooien". „Wat bedoelt je?" „Precies, wat ik zog". „Je schynt de jeneverflesch weer te druk aangesproken te hebben", zei mevrouw Dufonr, terwyi zy opstond, „en daar ik niet van plan ben, naar je dronkemanspraatjes te luisteren, ga ik heen". „O, neen, dat doe je niet. Natunriyk kan je gaan, als je wilt, maar het is heter, naar me te luisteren". „Hoogstens vyf minuten luister Ik naar je", zei mevronw Dnfour, terwgi zy weer ging zitten. ,0, dat is voldoende. Luister. De Bruyn heeft me opgezocht en vertelde mU, dat je van plan was, hem zwart te maken. Je hebt honderd gulden ge kregen en hy geeft je niets meer". „Dat is een zaak, waarmee jg niets te maken hebt". „Dat is zoo", antwoordde Branden burg. „Hg heeft me gevraagd om te verhinderen, dat je hem weer zou op zoeken en ik ben van plan, dat ook te doen'. Mevrouw Dufour lachte luidkeels. „Ben je dat Inderdaad van plan DnB niet gernst, maar voortge- streden 1 Dat blflve onze lens Bet nieuwe lid van Bergen-op-Zoom. De (nnie-lib.j Vaderlander schryft De heer De liam, die meer dan 25 jaar zitting in de Kamer had voor het district Bergen-op-Zoom, zag zich ver vangen door zyn partijgenoot on coali tiegenoot, den heer W. J. F. Jnten. Deze rnmor in casa gaat ons weinig aan, maar wy wensehen toeh nog eens even in herinnering te brengen, wat soort mensch de man is, die den beer De Ham zyn zetel afhandig maakte. Do heer Jnten toch is de redacteur van de Oosterlioutsche Courant, die in zijn artikel, dat den gekuischien titel „Vlegels'droeg.deheeren De Beaufort, Tydeman en Van Doorn voor laffe kerels uitmaakte, die hun tong uitsteken tegen de Rechterzijde en dan hard weg loopen. Wy begrijpen nn, dat onze liberale vrienden in Bergen-op-Zoom alles ge daan hebben, om dezen heer nit de Kamer te weren, wat hun niet mocht gelukken, omdat de heer De Bam wsl gesteund werd door de hooge geeste lijkheid, maar de jonge kapelaans vol yver voor den heer Jnten waren. Ondertnsschen wordt ons nit het distriet gemeld, dat het nog by lange na Diet zeker Is, dat de heer Juten 's lands vergaderzaal zal binnentreden. Er mosten toch bfl de verkiezing tal van informaliteiten hebben plaats ge had, waarnaar op dit oogenblik een onderzoek wordt ingesteld. We zullen het sfwaehten. Buitenland. De toestand op den Balkan. Nog steeds woedt de strijd voort, nog steeds leveren Bulgaarsche, Ser vische en Grieksebe troepen bloedige gevechten, waarby het aan noodelooza wreedheden weer niet heeft ontbroken. Dit is het eigenaardige van een Balkankrygde verwoede gewaehten, waarby iedere man onverschrokken zyn leven voor zyn vaderland offert, maar ook de toomelooze hartstocht der strydend6n en de dierlyke mis handelingen van ongewapende en hulpelooze gevangenen. Een oorlog zonder oorlogsverklaring, een stryd, ontbrand in de gelederen der lang gesuste grenstroepen, houdt thans de aandacht van geheel Europa geboeid. Die strfid, hy moge dan nog onverwachts zy'n uitgebroken, was te voorzien.Het egoïsme, in ieder Individu belichaamd, is ook een eigen schap, die lederen staat boheerscht. Gezamenlijk werd opgetrokken, cm den Turk zjn Europeeach grondgebied te ontrukken. Toen was er slechts ééa doel, toen streden aile Balkanvolken, om geza- meniyk een zoo groot tnogeiyken buit te kunnen bemachtigen. Maar bet egoïsme, de hebzucht van leder dier verbonden staatjes maakte, dat van het gezamenigk veroverde gebied een ieder een zoo groot mogelijk deel voor En mag ik weten, hoe je dat zult aanleggen „Door te vragen, hoe je je echtge noot hebt vermoord." Zy sprong op en haar oog en schoten vuur. „Dat is een lengen. Je weet, dat ik er niets mee heb uit te staan." „Ik vrees, dat de justitie die meening niet zal doelen, indien ze myn bewys verneomt.' „Jouw bewys, het bewys van een misdadiger „Dat is heel aardig gezegd, maar in plaats van my nit te schelden, zon het beter zijn, dat je eerst naar je zalf keek." „Ik weet niet, wat je bedoeling is, om op zoo'n manier tegen me te spreken, maar ik zal het zeer op prSs stellen, indien je precies zegt, hoe je mg in verband brengt met den dood van mgn echtgenoot. Je zegt, dat ik hem doodde. Je zegt, het te kunnen bewijzen. Dat is een leagen. Indien dat het geval was, dan zon ik op 't oogenblik in de gevangenis zitten. Neen, neen, meneer Horsting, je bent er de man niet naar, om een vrouw te sparen." „Zeer zeker zon ik jou niet sparen, want je hebt my het leven in de laatste maanden tot een hel gemaakt'. „Later kunnen we elkaar wel com plimentjes maken. Laat me echter eerst je verhaal hooren". Brandenburg, wien dat rnzlemaken begon te vervelen, ving aan. zich zelf begeerde. Oude tractaten, diplomatische spits vondigheden moesten dienst doen om te bewyzen, dat de een meer recht en meer aanspraak op een zeker deel van den buit kou raakon dan de ander. Hield Bulgarije nirt hardnekkig vast aan de in 1912 gesloten overeenkomst, by welker totstandkoming nog niet voorzien was, dat fcult zooveel grooter zou worden, da mr,n verwacht bad? En was het niet meer dan na- tunriyk, dat Servië zich beriep op de groote offers, ten behoeve der siryd- genooteu in den oorlog gebrachtdat dit land aaa de eere zijde schade vergoeding zocht, waar het aan da andere zijde een groot desl van het niet opofferingen verwonnen gebied aan een onafhankelijk Albanië moest afstaan Griekenland had bovendien evenveel reebt als Bulgarije, zich te beroepen op een Griekitche gezindheid van de bewoners van Macedonië, waar hettoch reeds jaren lang al zyn invloed had aan gewend, om den Griekschen geest en de liefde voor Griekenland by de Macedonische bevolking ingang te doen vinden. Wie zich van harte verheugt over de nieuwe Balkanverwikkelingen is Turkije. Is er een prettiger schouwspel voor dat overwonnen land denkbaar, dan zijn belagers in onderlingen twist en stryd over den buit te zien Hoe mooi was hier niet de gelegenheid, zich opnieuw in don stryd to werpen, om te trachten, als de dorde hond uit het spreekwoord, het been weer te bemach tigen, waarom de andere vechten l Maar Tnrkye is biykbaar nog te zeer onder den indruk van da gevoallge siagen, het land toegebracht, en benut thans dezen stryd Bleehts, om van Bnlgarye, in loon voor zyn onzfldig- heid, kwijtschelding van zjln oorlogs schatting te verkrijgen. Op dezelfde wijze gaat Roemenië te werk. Met veel vertoon heeft dit land bet geheele leger gemobiliseerd, zonder dat iemand ei genlik wist, welke party dat leger in den Balkanstryd zou moeten kiezen. Maar koningCarol vraagt ook weer een prys voor zjn on'.ydigheidenBulgarye, dat er na eindelooze conferenties niet toe kon beBluiton, een deel van zyn grondgebied aan Koemenië voor diens onzydigheid in den Tnrkschen kr-yg af te staan, zal er nu zonder twyfel genoegen mee nemen, dat gebied on verwijld en zonder tegenstand aan Roemenië te lateD,wanneer diens leger macht het zal bezetten, mits de op- marseh vsn de Roemeensehe troepen tot die streek uitsluitend beperkt biyft. Waarschynlyk had Bulgaryo ver standig gedaan, de Russische arbitrage dadelijk te aanvaarden. Het was dan voor gevoelige slagen bewaard ge bleven. Er was dezer dagen sprake van een kabinets crisis, maar de laatste berichten doen weer verwachten, dat de minister-president Danef toch aau het bewind zal biyven. Wat de gevechten betreft, is het zeker, dat aan beide zgden gednehte slagen zijn toegebracht. Over hot alge meen zijn de beschrijvingen van deze „Zooals je weet, was ik op Dennen, oord op den avond, toen jg daar kwam Ik bezocht Van Meeteren voor zaken, maar de werkelyke reden was, om te zien, hoe de ontmoeting tnsschen jullie beiden zou zgn. jy kwam niet eten en ik daoht, dat je het onderhoud tot den volgenden dag zou uitstellen. Ik was vermoeid van myn werk en op 'tpnnt naar bed te gaan, toen ik je de trap zag afkomen. Ik verborg me, opdat je my niet zou zien". „Lafaard I' riep mevrouw Dufour minachtend nit. „Neen, ik was geen lafaard, maar als ik zoo dwaas was geweest, om je aan te spreken, dan zon je my aan je echtgenoot hebben bekend gemaakt". Mevrouw Dnfour dacht er aan, dat zy dit werkelijk had gedaan en dat hy slechts door den dood van Van Meeteren ontkomen was aan den arm der justitie. „Daarom," ging Brandenburg voort, „stelde ik mij verdekt op, doch hield de deur van de stndeerkamer in het oog. jy ging binnen en de deur werd gesloten. Het duurde lang de be dienden deden de lichten uit, sloten de deuren en gingen naar bed. En toen de klok tien uur sloeg, was het geheele huis in rast, behalve jy, Van Meeteren en ik. Een half uur ging voorbij en nog had je de studeerkamer niet verlatenhet werd kwart voor elf en nog steeds bleef de deur ge sloten. Ik wachtte en wachtte en was zeer verwonderd. Even over elf ging gevechten zeer eenzjjilig. Het gaat er weerjuistmeealsiaden Tnrkschen oor log, zoodat de uitslag van het gevecht een schitterende overwinning van Serviërs, Grieken of Bulgaren genoemd wordt, naarmate de geveehtsbesehry- ving uit Belgrado, Athene of Sofia tot ons komt. Zjjn tot nn toa voornamelijk Servische overwinningen tot ons door gedrongen, nit Sofia wordt gemeld, dat Zaterdag «en Servische divisie by Kriwolak geheel door Balgaren om singeld en verslagen is, waarbg een groot aantal gevangenen en krggs- tropeeën in banden der Bulgaren vie len. Ook zouden de Serviërs, die op versehillerda punten op Bulgaarsch gebied waren doorgedrongen, terugge worpen zyn en de-verbinding tusschen Serviërs en Grieken opnieuw zyn verbroken. Natunriyk maken de berichten, uit Belgrado afkomstig, uitsluitend van groote Servische overwinningen mel ding. Zelfs zouden zjj bij RaitBjana- kirid dea Bulgaren een verlies van 20000 dooden en gewonden toege bracht hebben- Ook de Grieken maken melding van schitterende overwinningen. Zy zouden de Bulgaren over de geheele lir.ie van Lahama uit hun stellingen gejaagd en talryke gevangenen gemaakt hebben. Hoeveel er van al deze berichten 'aar is, zal later ongetwijfeld aan het licht komen. Algemeen verwacht men, dat de stryd spoedig zal eindigen. De Bnlgaarsehe gezant in Griekenland is nog niet vertrokken, wel is de Grieksebe nit Sofia heengegaan. En alsof er geen wolkje aan de lucht was, vortoeft de Bulgaarsche gezant nog steeds te Belgrado Zulke dingen schynon alleen op den Balkan mogelyk te zijn. Binnenland. Mr. Troelstra ten Eove. Om tien nnr kwam mr.P. J. Troelstra Zaterdag te Apeldoorn aan. Een hof- lakei wachtte hom op aan het station op het perron en begeleidde hem naar een op het Stationsplein gereedstaand hofrtjtuifwaarin da heer Troelstra, die in gekleede jas was en een hoogen hoed droeg, plaats nam. BS den uitgang van het station waren een hondertal belangstellenden aanwezig, meerendeels partygenooten en werklieden, die hem groetten met bet afnemen van patten en hoeden, (hetgeen op het terrein verschillende stationsarbeiders hadden gedaan) waarna door dia menigte een „hoera" werd aangeheven, toen het rgtnig wegreed naar het paleis. Mt'. Troelstra, die zichtbaar eenigs- zins zenuwachtig was, maakte een afwerend handgebaar naar de juichen den, maar moeBt toch glimlachen. Tot eenige persmannen op het terrein, die hem biykbaar iets wilden vragen, zeide hy „D krygt van my niets te hooren". Daar de hoofdingang van het paleis wegens de verbouwing niet toegan. de deur open en je verscheen, bleek en zenuwachtig. Je vloog de trap op naar je slaapkamer. Ik wist, dat je je echtgenoot had ontmoet en dat hy je het hnis had gewezen, maar ikdseht er niet aan, dat je een misdaad had begaan. Ik ging naar bed, maar den volgenden morgen „En heb je al dia wonderbaarlyke dingen in het donker gezien vroeg zy spottend. „Neen, je weet even goed als ik, dat do lamp in de gang brandde. Ik zag alles nauwkeurig, wat ik beschrijf, en jy weet het". „Denk je, dat ik mgn echtgenoot vermoordde „Daar ben ik zeker van. Hjj moet vermoord ziin tnsschen tien en elf unr. Ik kan bewyzen, dat ja om elf unr de kamer hebt verlaten en dus moet je je man dood achtergelaten hebben". „Als je dat alles hebt gezien, waarom vertelde je dat dan niet by het ge rechtelijk onderzoek „Omdat ik je wensehte te sparen" „Neen, dat is niet waar. Lieg nn niet. Ik hen jeaartsvijandin. Waarom heb je my gespaard?" „Ik zal het je zeggen Of je Van Meeteren al dan niet had vermoord, was voor mij persooniyk van geen waarde. Mgn naam als zaakwaar nemer is voor my veel waard. Had ik je aangeklaagd, dan zon jg „Alles verteld hebben, ik daoht wel, dat er een reden bestond om ine te paren Maar wstb»r> j» nn p'-"' keiyk is, stapte de heer Troelstra af aan een der zyingangen, waar hfl ont vangen werd door generaal baron Tuyil van Seroosketlcen Te kwartier voor elf begaf de Koningin zich in een hofanto van de door haar tydelyk bewoonde villa nsar het paleis, om met den beer Troelstra bet onderhoud, waartoe zy hem uitgenoodigd bad, aan te vangen. Precies half een was het onderhond afgeloopen en keerde H M. naar haar villa terug. Mr. Troelstra bleef nog een half uur ten paleize vertoeven en heeft in het palels den lunch gebruikt. Per hofrytuig werd hy daarna weder naar het station teruggebracht en verliet ten 1 nnr 53 Apeldoorn. Er waren nu weinig mensehen aan het station. In de wachtkamer werd hji omzwermd door journalisten, in° sr nit den aard der zaak liet hy over zyn conferentie niets uit. Wel gewaag de hj van de vriendelykheid, waar mede de Koningin, met wie hy circa 1V» uur in gesprek was gebleven, hem ontvangen had. Ook in Bet Volk zon zeide hy niets over die andiëntio gepubliceerd worden. Op de vraag, oi hg verwacht bad, door de Koningin geroepen te worden, antwoordde hy „Waarom niet Het behoort immers tot de constitutioneels gebruiken om de party leiders over den politiaken toestand te raadplegen?" Korten tyd daarna vertrok hij Per trein van 2 u. 23 werd de oud-Minister De Meester verwacht om door H. M. te worden ontvangen. Eerste Kamer. De heer H. A. van Daisum, lid van de Provinciale Staten van Zeeland, verklaart in De Volkswil, dat hg krach tens overeenkomst met de liberalen morgen voor de Eerste Kamer links zal stemmen, ten gevolge waarvan mr. C. Lueasse, antirevolutionair, niet herkozen worden zal. Verkiezing Eerste Kamer. De sociaal-demoeratische fractie in de Provinciale Staten van Friesland zal bg de morgen t9 honden verkiezing van twee leden voor de Eerste Kamer haar stem uitbrengen op den heer H. H. van Kol, oud-lid der Tweede Kamer. Daar de vryzinnige fractie met dezen candidaat aeeoord gaat, is de verkie sing van den heer Van Kol verzekerd. De na verkiezingen. De ehristeiyk-historisehen in Am sterdam II en Amsterdam VI hebben aan dr. De Visser, met het oog op da komende naverkiezingen, de candi- datuur aangeboden, maar dr. De Visser heeft bedankt. De concentratie en de crisis. Deze week zal in Den Haag worden gehouden een vergadering van alle Tweede Kamerleden, behoorend tot de Vrgzinnige Concentratie, ter bespre king van den politieken toestand. „Alles te vertellen, tenzy je belooft, Do Bruyn verder met rust te laten." „Als je dat doet, dan ben je zelf ook verloren." „Dat weet ik," 'riep hg wanhopig nit; „maar wat kan ik doen! Als jy naar De Bruyn gaat, vertelt hg alles, want hy kent me. Als ik je tegenhoud, dan zal jg nit wraak alles vertellen." „Ik zie, dat je tnsschen twee vnren in zit," merkte mevrouw Dufour kalm op. „Maak je echter niet ongerustik zal De Bruyn niet verder lastigvallen." „val je dat niet?" „Neen. Ik wensehte slechts geld van hem, maar daar jg zyn plaats wilt innemen, zal jy mijn bankier zijn," „Ik?" „Ja, IB 1 Hé, mannetje, kgknn maar niet zoo benauwd. Het geld zal je worden teruggeven, wanneer de mgn- aandeelen verkocht zgn." „Maar die zijn nietB waard." „En ik daoht, dat jij ze wilde koopen," zei mevrouw Dufour iakoniek. „Je vergeet, dat je leven in mgn handen is," riep Brandenburg dreigend uit,. „Eu ik heb het jouwe in handen. Ik laat De Brnyn alleen los op voor waarde, dat jy mj het geld geeft, dat ik noodig heb, doe je dat niet, dan kan je mg aanklageu, als je wilt." „En dan kryg je levenslang", riep Brandenburg. Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1913 | | pagina 1