N°. 79 1913.
Dinsdag 8 Juli
i008te jaargang,
Een verloren leven.
FEUILLETON.
GOESC
Oo uitgave dezer Courant gesohledtlJMaandag-, Woensdag- en'Vrydagavond
uitgezonderd op feestdagen.
Prjg per kwartaal, in Goes f 0(75, buiten Goes, franoo f S,95.
Afzonderlijke nommers 5 cent.
inzending van advertentlön op Maandag en Woensdag
vóór 3 uren, op VRIJDAG vóór 12 uren.
De prgs der gewone advertentiën ia van 1-5 regels 50 et., elke regel meer 10 ct
lig directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt
de prijs slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, huweigk- en doodsberichten en de daarop betrekking hebbend»
dankbetuigingen worden van 1—10 regels h l,— berekend.
8ew5snnmmeri ;6„cent,
Telefoonnummer 22. Directeur 9. W. vak Babneveld. Uitgave van de Naaml.Vennootschap „Goesehe Courant". Hoofdredacteur W. J. C. van Santbn.
Uit de Pers,
Van Strijd en Overwinning.
liet Vrijzinnig Weekblad voor Zee
land, dat wij gaarne aanbevelen in do
belangstelling van al onze vrgzionige
vrienden, heeft in het nr. van 5 Juli
een artikel: „Van Strijd en Overwin
ning", waarin met enthousiasme ge
waagd wordt van het schitterend
üguur, dat Zeeland voor de vrijzinnige
zaak gemaakt heeftMiddelburg voor
de Tweede Kamer, om", do Provin
ciale Staten „om", ja, zeifs de Gede
puteerde Staten „om" 1
En nu morgen den antirevolutionai
ren afgevaardigde ter Eerste Kamer,
mr. Lneasse, vervanger, door een vrij
zinnig manl
Dat zal de kroon op het werk zijn.
Met instemming lazen wg in het
Vrijzinnig Weekblad voor Zeeland het
volgende ovsr de Kamerverkiezing In
het district GoeB:
„Als wü bedenken, dat weliswaar
de heer De Savornin Lohman in het
distriet Goes als lid der Tweede Kamer
werd herkozen, maar met een zóó
gering aantal stemmen boven de vol
strekte meerderheid, dat een herstem
ming zeer nabij is geweest, dan mo
gen wg zeggen, dat dit voor iemand
als de heer De Savornin Lobman in
een dietrict, dat by reeds zooveel
jaren heeft vertegenwoordigd, een
moreele nederlaag beteekentdat ook
die zetel heeft gewankeld en dat de
in Goes door de coalitie behaalde over
winning slechts een Fyrrhus overwin
ning is geweest. Nog zoo'n stormloop
en ook die veste is onsl"
Maar niet voldoende kannen wy
onzen vrQzinnlgen vrienden op het
hart drukken, toch vooral dezen raad
van het Vrijzinnig Weekblad voor Zee
land zeer ter harte te nemen
„In ons eerste nummer, van 15
Maart 1913, schreven wy „Hoe vaak
ook verslagende vrijzinnigen
hebban den moo'd niat verloren. Zy
golooven aan de kracht van hnn be
ginselen, aan de waarheid van hnn
overtuiging".
Welnu, het is dio moed, dit geloof,
dat ons de zegepraal heeft gebracht.
Het is de eeuwige waarheid van de
vrgzinnige gedachte, die ons heeft
bezieid; het is de onverwoestbare
kracht van de vryzi uiige overtuiging,
de onweerstaanbare drang der demo
cratische beginselen, die ons ter over
winning hebben gevoerd.
Wat ons verder te doen staat, ligt
voor de hand. Moeiigker vaak dan
het bevechten van da overwinning,
is het hehond van de veroverde stel
lingen, is het in staat van verdediging,
van tegenweer brengen van de ge
wonnen positiën
Lichtzinnig en onverantwoordeiyk
zou het zyn, als de Vrgzinnig6n in
Zeeland niet begrepen, dat nu eigen-
ïyk het groote werk pas begint; dat
van nu af onverdroten en onvermoeid
moot worden voortgearbeid, om te
behonden wat wy hebben en te ver-
kry'gen, wat nog niet van ons is.
27
Een Boman van Schnld en Boete.
„Menschen, die in een glazen huis
wonen, moeten niet met steenen
gooien".
„Wat bedoelt je?"
„Precies, wat ik zog".
„Je schynt de jeneverflesch weer te
druk aangesproken te hebben", zei
mevrouw Dufonr, terwyi zy opstond,
„en daar ik niet van plan ben, naar je
dronkemanspraatjes te luisteren, ga
ik heen".
„O, neen, dat doe je niet. Natunriyk
kan je gaan, als je wilt, maar het is
heter, naar me te luisteren".
„Hoogstens vyf minuten luister Ik
naar je", zei mevronw Dnfour, terwgi
zy weer ging zitten.
,0, dat is voldoende. Luister. De
Bruyn heeft me opgezocht en vertelde
mU, dat je van plan was, hem zwart
te maken. Je hebt honderd gulden ge
kregen en hy geeft je niets meer".
„Dat is een zaak, waarmee jg niets
te maken hebt".
„Dat is zoo", antwoordde Branden
burg. „Hg heeft me gevraagd om te
verhinderen, dat je hem weer zou op
zoeken en ik ben van plan, dat ook
te doen'.
Mevrouw Dufour lachte luidkeels.
„Ben je dat Inderdaad van plan
DnB niet gernst, maar voortge-
streden 1
Dat blflve onze lens
Bet nieuwe lid van Bergen-op-Zoom.
De (nnie-lib.j Vaderlander schryft
De heer De liam, die meer dan 25
jaar zitting in de Kamer had voor het
district Bergen-op-Zoom, zag zich ver
vangen door zyn partijgenoot on coali
tiegenoot, den heer W. J. F. Jnten.
Deze rnmor in casa gaat ons weinig
aan, maar wy wensehen toeh nog eens
even in herinnering te brengen, wat
soort mensch de man is, die den beer
De Ham zyn zetel afhandig maakte. Do
heer Jnten toch is de redacteur van de
Oosterlioutsche Courant, die in zijn
artikel, dat den gekuischien titel
„Vlegels'droeg.deheeren De Beaufort,
Tydeman en Van Doorn voor laffe
kerels uitmaakte, die hun tong uitsteken
tegen de Rechterzijde en dan hard weg
loopen.
Wy begrijpen nn, dat onze liberale
vrienden in Bergen-op-Zoom alles ge
daan hebben, om dezen heer nit de
Kamer te weren, wat hun niet mocht
gelukken, omdat de heer De Bam wsl
gesteund werd door de hooge geeste
lijkheid, maar de jonge kapelaans vol
yver voor den heer Jnten waren.
Ondertnsschen wordt ons nit het
distriet gemeld, dat het nog by lange
na Diet zeker Is, dat de heer Juten
's lands vergaderzaal zal binnentreden.
Er mosten toch bfl de verkiezing tal
van informaliteiten hebben plaats ge
had, waarnaar op dit oogenblik een
onderzoek wordt ingesteld. We zullen
het sfwaehten.
Buitenland.
De toestand op den Balkan.
Nog steeds woedt de strijd voort,
nog steeds leveren Bulgaarsche, Ser
vische en Grieksebe troepen bloedige
gevechten, waarby het aan noodelooza
wreedheden weer niet heeft ontbroken.
Dit is het eigenaardige van een
Balkankrygde verwoede gewaehten,
waarby iedere man onverschrokken
zyn leven voor zyn vaderland offert,
maar ook de toomelooze hartstocht
der strydend6n en de dierlyke mis
handelingen van ongewapende en
hulpelooze gevangenen.
Een oorlog zonder oorlogsverklaring,
een stryd, ontbrand in de gelederen
der lang gesuste grenstroepen, houdt
thans de aandacht van geheel Europa
geboeid. Die strfid, hy moge dan nog
onverwachts zy'n uitgebroken, was te
voorzien.Het egoïsme, in ieder Individu
belichaamd, is ook een eigen schap, die
lederen staat boheerscht. Gezamenlijk
werd opgetrokken, cm den Turk zjn
Europeeach grondgebied te ontrukken.
Toen was er slechts ééa doel, toen
streden aile Balkanvolken, om geza-
meniyk een zoo groot tnogeiyken buit
te kunnen bemachtigen. Maar bet
egoïsme, de hebzucht van leder dier
verbonden staatjes maakte, dat van
het gezamenigk veroverde gebied een
ieder een zoo groot mogelijk deel voor
En mag ik weten, hoe je dat zult
aanleggen
„Door te vragen, hoe je je echtge
noot hebt vermoord."
Zy sprong op en haar oog en schoten
vuur.
„Dat is een lengen. Je weet, dat ik
er niets mee heb uit te staan."
„Ik vrees, dat de justitie die meening
niet zal doelen, indien ze myn bewys
verneomt.'
„Jouw bewys, het bewys van een
misdadiger
„Dat is heel aardig gezegd, maar
in plaats van my nit te schelden, zon
het beter zijn, dat je eerst naar je
zalf keek."
„Ik weet niet, wat je bedoeling is,
om op zoo'n manier tegen me te
spreken, maar ik zal het zeer op prSs
stellen, indien je precies zegt, hoe je
mg in verband brengt met den dood
van mgn echtgenoot. Je zegt, dat ik
hem doodde. Je zegt, het te kunnen
bewijzen. Dat is een leagen. Indien
dat het geval was, dan zon ik op 't
oogenblik in de gevangenis zitten.
Neen, neen, meneer Horsting, je bent
er de man niet naar, om een vrouw
te sparen."
„Zeer zeker zon ik jou niet sparen,
want je hebt my het leven in de
laatste maanden tot een hel gemaakt'.
„Later kunnen we elkaar wel com
plimentjes maken. Laat me echter
eerst je verhaal hooren".
Brandenburg, wien dat rnzlemaken
begon te vervelen, ving aan.
zich zelf begeerde.
Oude tractaten, diplomatische spits
vondigheden moesten dienst doen om
te bewyzen, dat de een meer recht
en meer aanspraak op een zeker deel
van den buit kou raakon dan de ander.
Hield Bulgarije nirt hardnekkig vast
aan de in 1912 gesloten overeenkomst,
by welker totstandkoming nog niet
voorzien was, dat fcult zooveel
grooter zou worden, da mr,n verwacht
bad? En was het niet meer dan na-
tunriyk, dat Servië zich beriep op
de groote offers, ten behoeve der siryd-
genooteu in den oorlog gebrachtdat
dit land aaa de eere zijde schade
vergoeding zocht, waar het aan da
andere zijde een groot desl van het
niet opofferingen verwonnen gebied
aan een onafhankelijk Albanië moest
afstaan Griekenland had bovendien
evenveel reebt als Bulgarije, zich te
beroepen op een Griekitche gezindheid
van de bewoners van Macedonië, waar
hettoch reeds jaren lang al zyn invloed
had aan gewend, om den Griekschen
geest en de liefde voor Griekenland
by de Macedonische bevolking ingang
te doen vinden.
Wie zich van harte verheugt over
de nieuwe Balkanverwikkelingen is
Turkije. Is er een prettiger schouwspel
voor dat overwonnen land denkbaar,
dan zijn belagers in onderlingen twist
en stryd over den buit te zien Hoe
mooi was hier niet de gelegenheid, zich
opnieuw in don stryd to werpen, om
te trachten, als de dorde hond uit het
spreekwoord, het been weer te bemach
tigen, waarom de andere vechten l
Maar Tnrkye is biykbaar nog te zeer
onder den indruk van da gevoallge
siagen, het land toegebracht, en benut
thans dezen stryd Bleehts, om van
Bnlgarye, in loon voor zyn onzfldig-
heid, kwijtschelding van zjln oorlogs
schatting te verkrijgen. Op dezelfde
wijze gaat Roemenië te werk. Met veel
vertoon heeft dit land bet geheele leger
gemobiliseerd, zonder dat iemand ei
genlik wist, welke party dat leger in
den Balkanstryd zou moeten kiezen.
Maar koningCarol vraagt ook weer een
prys voor zjn on'.ydigheidenBulgarye,
dat er na eindelooze conferenties niet
toe kon beBluiton, een deel van zyn
grondgebied aan Koemenië voor diens
onzydigheid in den Tnrkschen kr-yg
af te staan, zal er nu zonder twyfel
genoegen mee nemen, dat gebied on
verwijld en zonder tegenstand aan
Roemenië te lateD,wanneer diens leger
macht het zal bezetten, mits de op-
marseh vsn de Roemeensehe troepen
tot die streek uitsluitend beperkt biyft.
Waarschynlyk had Bulgaryo ver
standig gedaan, de Russische arbitrage
dadelijk te aanvaarden. Het was dan
voor gevoelige slagen bewaard ge
bleven. Er was dezer dagen sprake
van een kabinets crisis, maar de laatste
berichten doen weer verwachten, dat
de minister-president Danef toch aau
het bewind zal biyven.
Wat de gevechten betreft, is het
zeker, dat aan beide zgden gednehte
slagen zijn toegebracht. Over hot alge
meen zijn de beschrijvingen van deze
„Zooals je weet, was ik op Dennen,
oord op den avond, toen jg daar kwam
Ik bezocht Van Meeteren voor zaken,
maar de werkelyke reden was, om te
zien, hoe de ontmoeting tnsschen jullie
beiden zou zgn. jy kwam niet eten
en ik daoht, dat je het onderhoud tot
den volgenden dag zou uitstellen. Ik
was vermoeid van myn werk en op
'tpnnt naar bed te gaan, toen ik je
de trap zag afkomen. Ik verborg me,
opdat je my niet zou zien".
„Lafaard I' riep mevrouw Dufour
minachtend nit.
„Neen, ik was geen lafaard, maar
als ik zoo dwaas was geweest, om je
aan te spreken, dan zon je my aan je
echtgenoot hebben bekend gemaakt".
Mevrouw Dnfour dacht er aan, dat
zy dit werkelijk had gedaan en dat
hy slechts door den dood van Van
Meeteren ontkomen was aan den arm
der justitie.
„Daarom," ging Brandenburg voort,
„stelde ik mij verdekt op, doch hield
de deur van de stndeerkamer in het
oog. jy ging binnen en de deur werd
gesloten. Het duurde lang de be
dienden deden de lichten uit, sloten
de deuren en gingen naar bed. En
toen de klok tien uur sloeg, was het
geheele huis in rast, behalve jy, Van
Meeteren en ik. Een half uur ging
voorbij en nog had je de studeerkamer
niet verlatenhet werd kwart voor
elf en nog steeds bleef de deur ge
sloten. Ik wachtte en wachtte en was
zeer verwonderd. Even over elf ging
gevechten zeer eenzjjilig. Het gaat er
weerjuistmeealsiaden Tnrkschen oor
log, zoodat de uitslag van het gevecht
een schitterende overwinning van
Serviërs, Grieken of Bulgaren genoemd
wordt, naarmate de geveehtsbesehry-
ving uit Belgrado, Athene of Sofia tot
ons komt. Zjjn tot nn toa voornamelijk
Servische overwinningen tot ons door
gedrongen, nit Sofia wordt gemeld,
dat Zaterdag «en Servische divisie by
Kriwolak geheel door Balgaren om
singeld en verslagen is, waarbg een
groot aantal gevangenen en krggs-
tropeeën in banden der Bulgaren vie
len. Ook zouden de Serviërs, die op
versehillerda punten op Bulgaarsch
gebied waren doorgedrongen, terugge
worpen zyn en de-verbinding tusschen
Serviërs en Grieken opnieuw zyn
verbroken.
Natunriyk maken de berichten, uit
Belgrado afkomstig, uitsluitend van
groote Servische overwinningen mel
ding. Zelfs zouden zjj bij RaitBjana-
kirid dea Bulgaren een verlies van
20000 dooden en gewonden toege
bracht hebben-
Ook de Grieken maken melding van
schitterende overwinningen. Zy zouden
de Bulgaren over de geheele lir.ie van
Lahama uit hun stellingen gejaagd en
talryke gevangenen gemaakt hebben.
Hoeveel er van al deze berichten
'aar is, zal later ongetwijfeld aan het
licht komen. Algemeen verwacht men,
dat de stryd spoedig zal eindigen. De
Bnlgaarsehe gezant in Griekenland is
nog niet vertrokken, wel is de Grieksebe
nit Sofia heengegaan. En alsof er geen
wolkje aan de lucht was, vortoeft de
Bulgaarsche gezant nog steeds te
Belgrado
Zulke dingen schynon alleen op den
Balkan mogelyk te zijn.
Binnenland.
Mr. Troelstra ten Eove.
Om tien nnr kwam mr.P. J. Troelstra
Zaterdag te Apeldoorn aan. Een hof-
lakei wachtte hom op aan het station
op het perron en begeleidde hem naar
een op het Stationsplein gereedstaand
hofrtjtuifwaarin da heer Troelstra,
die in gekleede jas was en een hoogen
hoed droeg, plaats nam.
BS den uitgang van het station
waren een hondertal belangstellenden
aanwezig, meerendeels partygenooten
en werklieden, die hem groetten met
bet afnemen van patten en hoeden,
(hetgeen op het terrein verschillende
stationsarbeiders hadden gedaan)
waarna door dia menigte een „hoera"
werd aangeheven, toen het rgtnig
wegreed naar het paleis.
Mt'. Troelstra, die zichtbaar eenigs-
zins zenuwachtig was, maakte een
afwerend handgebaar naar de juichen
den, maar moeBt toch glimlachen. Tot
eenige persmannen op het terrein, die
hem biykbaar iets wilden vragen,
zeide hy „D krygt van my niets te
hooren".
Daar de hoofdingang van het paleis
wegens de verbouwing niet toegan.
de deur open en je verscheen, bleek
en zenuwachtig. Je vloog de trap op
naar je slaapkamer. Ik wist, dat je je
echtgenoot had ontmoet en dat hy je
het hnis had gewezen, maar ikdseht
er niet aan, dat je een misdaad had
begaan. Ik ging naar bed, maar den
volgenden morgen
„En heb je al dia wonderbaarlyke
dingen in het donker gezien vroeg
zy spottend.
„Neen, je weet even goed als ik,
dat do lamp in de gang brandde. Ik
zag alles nauwkeurig, wat ik beschrijf,
en jy weet het".
„Denk je, dat ik mgn echtgenoot
vermoordde
„Daar ben ik zeker van. Hjj moet
vermoord ziin tnsschen tien en elf unr.
Ik kan bewyzen, dat ja om elf unr
de kamer hebt verlaten en dus moet
je je man dood achtergelaten hebben".
„Als je dat alles hebt gezien, waarom
vertelde je dat dan niet by het ge
rechtelijk onderzoek
„Omdat ik je wensehte te sparen"
„Neen, dat is niet waar. Lieg nn
niet. Ik hen jeaartsvijandin. Waarom
heb je my gespaard?"
„Ik zal het je zeggen Of je Van
Meeteren al dan niet had vermoord,
was voor mij persooniyk van geen
waarde. Mgn naam als zaakwaar
nemer is voor my veel waard. Had ik
je aangeklaagd, dan zon jg
„Alles verteld hebben, ik daoht wel,
dat er een reden bestond om ine te
paren Maar wstb»r> j» nn p'-"'
keiyk is, stapte de heer Troelstra af
aan een der zyingangen, waar hfl ont
vangen werd door generaal baron
Tuyil van Seroosketlcen Te kwartier
voor elf begaf de Koningin zich in
een hofanto van de door haar tydelyk
bewoonde villa nsar het paleis, om
met den beer Troelstra bet onderhoud,
waartoe zy hem uitgenoodigd bad,
aan te vangen.
Precies half een was het onderhond
afgeloopen en keerde H M. naar haar
villa terug.
Mr. Troelstra bleef nog een half
uur ten paleize vertoeven en heeft in
het palels den lunch gebruikt.
Per hofrytuig werd hy daarna weder
naar het station teruggebracht en
verliet ten 1 nnr 53 Apeldoorn.
Er waren nu weinig mensehen aan
het station. In de wachtkamer werd
hji omzwermd door journalisten, in° sr
nit den aard der zaak liet hy over
zyn conferentie niets uit. Wel gewaag
de hj van de vriendelykheid, waar
mede de Koningin, met wie hy circa
1V» uur in gesprek was gebleven, hem
ontvangen had.
Ook in Bet Volk zon zeide hy
niets over die andiëntio gepubliceerd
worden.
Op de vraag, oi hg verwacht bad,
door de Koningin geroepen te worden,
antwoordde hy „Waarom niet Het
behoort immers tot de constitutioneels
gebruiken om de party leiders over den
politiaken toestand te raadplegen?"
Korten tyd daarna vertrok hij
Per trein van 2 u. 23 werd de
oud-Minister De Meester verwacht
om door H. M. te worden ontvangen.
Eerste Kamer.
De heer H. A. van Daisum, lid van
de Provinciale Staten van Zeeland,
verklaart in De Volkswil, dat hg krach
tens overeenkomst met de liberalen
morgen voor de Eerste Kamer links
zal stemmen, ten gevolge waarvan
mr. C. Lueasse, antirevolutionair, niet
herkozen worden zal.
Verkiezing Eerste Kamer.
De sociaal-demoeratische fractie in
de Provinciale Staten van Friesland
zal bg de morgen t9 honden verkiezing
van twee leden voor de Eerste Kamer
haar stem uitbrengen op den heer H.
H. van Kol, oud-lid der Tweede Kamer.
Daar de vryzinnige fractie met dezen
candidaat aeeoord gaat, is de verkie
sing van den heer Van Kol verzekerd.
De na verkiezingen.
De ehristeiyk-historisehen in Am
sterdam II en Amsterdam VI hebben
aan dr. De Visser, met het oog op da
komende naverkiezingen, de candi-
datuur aangeboden, maar dr. De Visser
heeft bedankt.
De concentratie en de crisis.
Deze week zal in Den Haag worden
gehouden een vergadering van alle
Tweede Kamerleden, behoorend tot de
Vrgzinnige Concentratie, ter bespre
king van den politieken toestand.
„Alles te vertellen, tenzy je belooft,
Do Bruyn verder met rust te laten."
„Als je dat doet, dan ben je zelf
ook verloren."
„Dat weet ik," 'riep hg wanhopig
nit; „maar wat kan ik doen! Als jy
naar De Bruyn gaat, vertelt hg alles,
want hy kent me. Als ik je tegenhoud,
dan zal jg nit wraak alles vertellen."
„Ik zie, dat je tnsschen twee vnren
in zit," merkte mevrouw Dufour kalm
op. „Maak je echter niet ongerustik
zal De Bruyn niet verder lastigvallen."
„val je dat niet?"
„Neen. Ik wensehte slechts geld van
hem, maar daar jg zyn plaats wilt
innemen, zal jy mijn bankier zijn,"
„Ik?"
„Ja, IB 1 Hé, mannetje, kgknn maar
niet zoo benauwd. Het geld zal je
worden teruggeven, wanneer de mgn-
aandeelen verkocht zgn."
„Maar die zijn nietB waard."
„En ik daoht, dat jij ze wilde koopen,"
zei mevrouw Dufour iakoniek.
„Je vergeet, dat je leven in mgn
handen is," riep Brandenburg dreigend
uit,.
„Eu ik heb het jouwe in handen.
Ik laat De Brnyn alleen los op voor
waarde, dat jy mj het geld geeft, dat
ik noodig heb, doe je dat niet, dan
kan je mg aanklageu, als je wilt."
„En dan kryg je levenslang", riep
Brandenburg.
Wordt vervolgd).