N°. 41 191
Q
O
100
jaargang
öe Vrouw in 't
GOESC
Ou uitgave deaer Courant geschiedt Maiu>d:v.f Woensdag- en Vrijdagavond
uitgezonderd op feestdagen.
'Prys per kwartaal, in Goes f 0»ÏSs outten Goes, iraneo f 1)25.
Afzonderlijke nommers. S eent.
inaeiitUng van udvertentlën op Maandasr an Woensdapr
vóór 2 uren, op VRIJDAG vóór 19 urea.
ste
De prjjs dorgowoneiidvartonti in Is van 1-5 regels50 et., elkejragal moor 10 ut
00 directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfdn advertentie wordt
de prijs slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, l.uweljjk- en doodsberichten ea de daarop betrekking hebbende
dankbetuigingen worden va». 1—10 regels k f 1,— berekend.
Bewijsnummers 5 eent,
Telefoonnummer 33. Directeur ft. W. van Barnbvbld. Uitgave vaa de üïa»m!.Vsaaooisfi'> j „öoasshe Courant". Hoofdredacteur VP. ,1. C. van Santen.
Hel zinkende schip.
Dat hot coalitie-„sccoord" door da
vrijzinnige eu sociaaldemocratische
pers naar verdienste in de maling zon
wor'en genomen, stond b'j ons als
san paal boven water, en wy hebben
ons niet vergist. Ook namen wy als
vaststaand aan, dat uit do coalitie
zelve stemmen tegen dit „aocoord"
zouden opgaan. De Banier, het ortraan
der christelBk-historischen in Fries
land, komt ons thans gelflk geven.
Zeer terecht legt het blad er den
nadruk op, dat het do antirevolutio
naire party nergens anders om te
do au ie, dan meer zetels in te palmen
Deze party, die zich als christelijk"
aandient, Is het vleesch-geworden
materialisme. Geld uit de Staatskas,
baantjes voor de broederen, hoe langer
zoo meer zetels, ziedaar haar „be
ginselen". Z0 zou goed doen, niet
langer den naam van Christus in haar
banier te schrgven, want dit is en
blijft een Gods-lastering van de erger
lijkste soort j waarom er niet vlakweg
voor uitgekomen, dat de antirevolu
tionaire party zich in dionat heeft
gesteld van god Mammon Het groote
publiek weet toch sl lang, aan wien
de broederen hun liefde hebben ver
pand
Bü de antirevolutionairen en room-
schen viert het materialisme hoogty.
Liefst zouden deze beide tegenvoeters
samen de lakens uitdeelen, samen
beginselloosheid tot stelsel verheffen.
Maar zy hebben nu eenmaal de ehris-
teiyk-historisehen noodlg; zonder do
hulp van dezen spelen zij het in tal
van districten niet klaar. Doet zieh
evenwel de gelegenheid voor, dan
probeeren zy het aantal zetels der
christeiyk-historlsehen te verkleinen
Leiden en Ede worden nu reeds opge-
eischt; nog een korte spanne tijd: en
Ommen, Zwolle, Schiedam, Goes,
Bodegraven zullen volgen. Aan ons
de macht! ziedaar het devies dezer
onverdraagzame fractie.
De oogen gaan evenwel open.
„Overal in den lande hsnd- en span
diensten te doen, en ten slotte achteraf
gezet te worden en tot een minimum
Ineengedrongen, ja, da. moet zich ten
slotte wreken en zal het ook zeker,
sl is het langs een bitteren weg",
scöry/t De Banier. Wat wcnderl...
Men kan zich alleen verbazen over
het feit, dat men eerst thans In
ehristeiyk-historische kringen tot dit
besef gekomen is.
De Banier wacht voor het overige
„in kaimen gemcede" af, wat er van
de electorale zgde van het coslitle
„accoord" terecht zal komen „Wij zyn
er nog niet zoo gerust op", constateert
het christeiyk-historisch blad.
En met reden.
lJet coalitie-schip is zinkende.
Men moge probeeren wat men wil,
het bereikt de veilige haven niet
meer.
In het huis van den gehangene.
Te Amsterdam bestaat, zooals men
weet, gedurende eenigen tjjd de ver-
4s FEUILLETON,
Een crimineel» Roman uit
hoogo kringen.
Het was, zooals Lize had voorspeld
haar vader was niet in staat, lang
op één plaats te biyven en was naar
Amsterdam gegaan, een week, nadat
Eduma daar was aangekomen.
Lize was biy, dat zü weer in Am
sterdam terug was. Het drama van
Arthur Burgess was daar bijna ver
geten. Men begon den moord te be
schouwen alB een van de misdaden,
welke niet te ontdekken z0n. Niet
tegenstaande alle naspoiingen was
niets nieuws ontdekt en het scheen,
dat de moordenaar van Burgess een
vrjj man zou biyven. Er waren slechts
twee menschen, die een tegenoverge
stelde meeniDg waren toegedaan, en
dat waren Prince en Klaus. Beide
mannen hadden gezworen, den onbe
kenden moordenaar, die zyn slag in
het donker had geslagen, te ontdekken
en hoewel het Bcheen, dat er weinig
kans op sncces was, werkten zfj voort.
Klaus verdacht Ten Hope, den vriend
van den gestorven man, maar ,zyn
vermoedens waren vaag en er scheen
niet veel hoop, het bew0s van schuld
te kunnen leveren. De advocaat ver
dacht nog geen bepaaid persoon, hoe-
erdening op do verplichte vervroegde
(hogen uurj winkelsluiting.
Populair is deze verordening niet
geworden on telkens hebben nog
ptoteat-vergaderingen van ontevreden
winkeliers plaats. In één der laatste
voerde het woerd de heer Manassen,
oen voorman der vrjj-liberalen in d
hooldstad, en men stak het niet onder
stoelen en banken, dat de bewuste
verordering den argaderden in hooge
mate onsympathiek is.
Dezer dagen kwam die bgeenkomst
in den Amstardamschen Raad ter
sprake, en het sociaal-democratLehe
lid Vliegen verklaarde, dat hy niet de
minste waarde hechtte aan da kracht
termen, op do vergadering van pro
testerende winkeliers gebezigd. „Zulke
termen worden slechts gebezigd, als
ren zaak 2wak staat," beweerde hy.
Te drommel, een hoogst gevaarlijke
uitlating 1 Want zgn hst niet juist de
soeia&i-clemorrateD, die van kracht
termen leven
Redeaeerenda alzoo in den trant des
heeren Vliegen, moeten w§ eonsta-
teeren, dat de zaak der sociaal-demo
cratie er hopeloos zwak voorstaat.
Wij nemen hjor nota van.
Alleen de uitlating uit den
mond van den heer Viiegen frappeer
de ons.
In het huis van deu gehangene
pleegt men doorgaans niet over den
strop te spreken.
Buitenland.
De afstraffing van Montenegro.
Tusschen de tuinen dor groote Euro-
peesehe landeigenaars lag een breeds
strook grond, waarop talryke vrucht-
booman stonden, die aan hnn over-
baladen takken oen schat van rype
en sappige vruchten droegen. De
eigenaar van dien grond had er nood
gedwongen afstand van gedaan en
dosr do omwonenden was aan dien
boomgaard dan ook al een bestem-
rniog gegeven, waarvan de uitvoering
alleen nog maar op de onderteekening
van ecoige oortraoten wachtte. Maar
csast dien vruchtbaren boomgaard
woonde op een klein Blukje land een
arme arbeider, He met moeite iederen
dag het meest noodzakeRjke voorzyn
levensonderhoud by elkaar kon bren
gen. lly bad er krachtig toe mede
gewerkt, dat da vorige eigenaar, die
in da buurt niet erg gezien was, zijn
eigendom had verlaten, in de hoop,
dat men by bet treffen van een
testemmlng voor dien grond ook hem
ni t zou «e-geten. Toen nu naar on
derling goedvinden over den mooisn
b omgaard beslist was, zonder dat
hem een enke.e vergoeding voor zijn
moeite was toegekend, word de arme
mat kwaad. Hy zag viak naast zgn
eigen lapje grond de rij e vruchten
aan de zwaar beladen takken hangen,
kon de verzoeking niet langer weer
haan en klom ovcr den mnur. Dan,
eenmaal in den verlaten boomgaard,
schudde hy aan de takken der frult-
boomen en vulde zijn z.akkea met de
wel de bekentonis aan het sterfbed
van moeke Nachtpit een nieuw licht
op da zaak had geworpen. Echter
verwachtte hy, dat er wel een asuwg-
zing zou zun, als Eduma zou hebben
gesproken. Zoo stond de zaak, toen
Van Straelen te Amsterdam terug
keerde.
Toen Sytze het talegram van Lize
ontving, besloot hy er 's avonds heen
te gaan, maar niet om te dineeren.
Hg wilde Van Straelen niet ontmoeten.
Dub zond hy bericht, dat hy pas later
zon komen.
Lize was 's avonds op de veranda
gaan zitten, om zyn komst af te wach
ten. Terwyl zy uitkeek in den tuin,
hoerde zy het yzeren hek opengaan
en het volgende oogenblik kwam een
heer, met een lichte jas aan en een
slappen hoed op, het tuinpad langs.
„O, ben je daar eindeiyk, Sytze
riep zy uit en liep hem tegemoet.
„Waarom kwam je niet vroeger?"
„Daar ik Sytze niet ben, kan ik het
niet zeggen," antwoordde haarvaders
stem.
Lize barstte in lachen nit. „Wat
een dwaze vergissing!" riep ze. «Ik
daeht, dat -het Sytze was."
„Werkelyk 1'
„Ja, met dien hoed en die jas kon
ik in den manesehyn geen verschil
zien."
„O, 't maanlicht was natuuriyk
noedig om het spel te volmaken."
„Natnurlyk," antwoordde zgn doch
ter. „Hoe zou het n et de verliefden
jgpste en heerlijkste vru-hten, die hy
maar bemachtigen kon. Maar al spoe
dig bemerkten de omwonenden, wat
er gaande was. De groote Europeesehe
landeigenaars, wier kasiselen zieh in
den omtrek verhieven, bonsden op hun
ruiten én gelastten den misdadiger op
dreigenden toon, zyn rooftoebt te
staken. Maar de arm,, man laehtta
hen nit en toen vat verschillende
zyden de booze stemman zich sterker
verhieven en hem bevalen, onmiddel
lijk zyn buit neer te loggen en den
tuin te verlaten, werd hy overmoedig
en gsf te kennen, dat hy niet eerder
zou vertrekken, voordat hg door over
macht daartoe was gedwongen en dat,
wanneer de groote heeren werkelyk
wliden, dat hy dien heariyken tuin
zou verlaten, zy- maar naar hem toe
moesten komon,om bem over den muur
te zotten. Toen, terwyl de brutale in
dringer ongestoord met zijn werk
doorging, besloten de landheeren, hem
bang te maken. Zij stuurden een
sterke groep mannen uit, met knuppels
en stokken gewapend, en die klommen
over den munr. Maar do man in den
boomgaard wachtte hen kalm af en
ging voort, alsof er niets gebeurd was.
Hy wist heel goed, J.-t er over de
bestemming van dien tuin ouucr u-
omwonenden een groot meeningsver-
schil had bestaan, dat sommigen van
de landeigenaren het niet goéd hadden
kunnen verdragen, dat weer anderen
zich njet deze zaak bemoeid hadden
en dat."eigenlijk niemand van hen in
deze kwoBtie op den voorgrond durfde
treden, uit vrees door de anderen
van hebzuchtige bedoelingen of par-
tydigheid beschuldigd te worden. Dus
ging hy' kalm voort, de beste en de
mooiste vrachten over den mu r op
zyn armzalig stukje land te gooien
en lachte om het malle iignur, dat
de op hem afgezonden dienaren sloe
gen, die wel dreigend hnn vuisten
omhoog staken en hun kuuppels
zwaaiden, maar van hui meesters de
dringende opdracht gekregen hadden,
er toch in geen gev ,1 een doeltreffend
gebruik van te maken.
Voor da Montenegrijnsche kust ligt
tin.us de vloot der mogendheden ge
ankerd, bestaanda uit i Oostcnryksche,
2 ltaliaansche, 1 Franscb, 1 Engelsch
en I Duitseh oorlogsschip. De com
mandanten der schepen, die aan de
betooging deelnemen, zullen In geen
geval tonder toestemming hunner
regeeringen den eersten stap kunnen
doen tot een ontscheping of beschie
ting.
De Mocteneg, ynen stellen de be
langstelling van Europa zeer op prys.
Talryke wandelaars stsan met verre
kijkers gewapend de bewegingen der
schepen gade te Blaan. De Montene-
grynsehe regeering heeft aan de
autoriteiten van de kustplaats Autivasi
gelast, de officieren der •schepen, die
aan de betooging deelnemen, hoffelyk
te ontvangen.
Militaire daden van de zyde der
vlootdivisies moeten echter van de
gaan, als er geen maanlicht was
„Maar hoe kon je nu een ouden
man, als ik ben, voor Sytze houden
„U leek precies op hem met dien
hoed en die jas. Ik kon geen verschil
merken, tot u sprak."
„Onzin, kind! Je droomt 1" zei Van
Straelen ruw, keerde zieh om en liep
het huis in, Lize, die niet gewoon
was, dat hy op dien toon tot haar
sprak, zeer verbaasd achterlatend.
Dadelijk daarop hoorde zy een ge
luid achter zich, ze keerde zieh om
en zag Sytze. „O, ben jfl het?"
„Ja, ik ben het maar. Een teleur
stelling, is 'tniet?"
„O, verschrikkelijk I" antwoordde
het meisje met een lach, toen ze arm
in arm het hnis binnen gingen. „Maar
ik heb zooeven zoo'n dwaze vergis
sing begaan. Ik zag papa voor jou
aan.".
„Hoe vreemd I" zei Sytze verstrooid,
want hg bewonderde haar mooi ge
zicht, dat zoo rein en zacht was.
„Ja," ging zy voort, „hy had een
lichte jas aan en een slappen hoed op,
juist als jy soms draagt en daar liji
van dezelfde grootte is, verwisselde
ik je met elkaar."
Sytze antwoordde niet, maar er was
een koud gevoel om zijn hart. Zyn
zwaarste vermoeden werd bevestigd.
Hy dacht aan de geljjkenis met den
man, die in het rytuig was gestapt,
en gokleed was geweest ais hy.
Zy gingen naar binnen en hoorden,
dat Van Straelen naar zyn kamer was
zyde der Montenegrfinsche autoriteiten
oomiddallgk op gelyke wijze beant
woord worden.
De Vredesonderhandelingen.
De Bulgaarsche rcge6ring heeft het
antwoord van de bondgenooten op do
mededeeling van de groote mogend
heden overde grondslagen voovvrsdeB-
onderhandelingen aan de gezanten
dier mogendheden overhandigd. De
bondgenooten aanvaarden da voorge
stelde grenslijn als grondslag voor
verdere onderhandelingen, z0 Verlan
gen afstand van de eilanden in de
EgaïseheZee.eisehen een nauwkeurige
omschryving van de Albaneosche
grenzen en houden vast aan de be
taling van oen oorlogsschatting door
Turkye De bondgenooten keuren goed,
dat de krygsbedrjven worden ge
staakt, zoodra hun voorwaarden aan
vaard zyn.
De gezanten der mogendheden
hebben inmiddels aan de Baigaarsche
regeering doen weten, dat do bondge
nooten, om een staking der vyandelijk-
heden te knnnen eischen, met de voor
gestelde grenslijn genoegen moeten
nomen en dat de oplossing van allo
flnancieeie vraagstukken zal worden
opgedragen aan een commissie, waarin
Ook fie-DJILsnnt» 'en vertegenwoordigd
zullen zyn.
Binnenland.
De aanstaande Kamerverkiezingen.
Mr. G. Jannink is door de drie
vrijzinnige groepen in het district
Looh .m opnieuw candidaat gesteld.
V
De centrale antirevolutionaire kies-
vereenigicg in het district Gouda heeft
candidaat gesteld dr. J. E. Beumer,
te Utrecht.
De Arnli. Ot. verneemt, dat men In
't district Eist ernstig streeft naar
samenwerking van de verschillende
groepen, die ineenen, dat dit distriet
niet zoo overwegend roomseh is, dan
dat baron Van Wijnbergen niet ern
stig zou moeten worden bestreden.
Voorloopige besprekingen zyn rei ds
gehouden met het doel om te komen
met een protestant, die den steun van
ehr.-hist. en vry'zinnige zyde zon
kunnen verkrijgen men meent met
zulk osn candidaat beslist eerigo kans
van slagen te zullen hebbeD.
Het (roomsehe) Huisgezin meldt
dienaangaande nog:
Aan protestantsehe kiezers-prop,:,
ganda is veel gedaan. In hetplae.tBje
An dolst alleen telt de nienwe kiezers
iyst byna 250 namen meer dan het
vorig jaar. En onder dezen is een
loonkiezer van «8 jaar, die voor het
eerst op do ïy'st voorkomt.
V
Beh&lva de centrale antl-rev. kies-
vereeniging hebben, naar de Bresk.
Ot. meldt, ook de roomsehe kiesver
eenigtngen in het district Oostburg,
nr. P. Dieleman, te Middelburg, can
gegaan en niet gestoord wilde worden.
Lize wilde voor de piano gaan zitten,
maar Sytze greep haar handen en
vroeg: „Lize, wat zei je vader, toen
je die vergissing maakte
„Hy werd erg kwaad; ik begryp
niet goed, waarom," antwoordde zy.
Met een zneht liet h{j haar handen
los. Op dat oogenblik hoorden zy de
bel van de huisdeur gaan en de huis
knecht bracht iemand naar boven
Lize ging in de deur van de kamer
staan en vroeg, wie het geweest was.
„Ik weet hot niet, juffrouw," zei de
bediende. „Die heer zei, dat hij met
mijnheer Van Straelen had afge
sproken, hier te komen."
„Arme papa I" zet Lize en ging weer
terug naar de piano. „Hy heeft hot
altijd druk." Zy wilde gaan spelen,
maar hoorde op eens een kreet, die
uit de kamer van haar vader scheen
te komen. Zy herinnerde zich de waar
schuwing van dokter Banning en liep
dadelijk snel de kamer uit. Sytze was
verbaasd over dit onverwacht heen
gaan h0 had het geluid ook wei
gehoord, maar er geen waarde aan
gehecht.
Lize klopte boven aan de deur en
wilde die opendoen, maar ze was go-
sloten. „Wie is daar?" vroeg haar
vader.
„Ik ben het maar, papa, ik dacht,
dat u niet
„Neen. neen, ik ben in orde", ant
woordde haar vader snel. „Ga maar
naar beneden. Ik kom dadelijk ook."
didaat gesteld.
Men weet voegt het blad er aan
toe dat in de pers het gerucht Is
opgedoken, dat mr. DIeieman ernstige
bezwaren heeft, een eandldatunr te
aanvaarden.
Het bezwaar, dat inderdaad bestaat,
van zoo strikt persoonlijken aard,
dat het geen bespreking in de pers
toelaat.
Ommen en dr. De Visser.
Naar aanleiding van wat het „ac-
eoord" der coalitie bevat over Ommen,
sehryit De Beukelaar, chrlsteiyk-
soeiaal orgaan
„Dr. De Visser moet dus in Ommen
den heer Biehon van IJseimonde ver
dringen. De komische z0de ontbreekt
tie. niet. Iu den jare 1897 is dr. De
Visser in zijn anti papistische periode
juist voor Ómmen candidaat geweest
tegenover den candidaat der antirevo
lutionairen en roomschen, den heer
Van Alphen, mocht de hoer De Visser
toen nog een 1534 stemmen verwerven.
En thans zal hy dan door den steun
der antirevolutionairen en roomscheD
den chrlstely k-bistorischen heer Biehon
van IJseimonde moeten verdringen.
„Wellicht slingert In de streek van
Ommen nog wel wat van dr. De Vis
ser s politieke bagage uit den jare
1897. Het weerzien kan merkwaardig
zyn".
Kan het raker
Directeuren posterijen en telegraphic.
Volgens de N B.C. bestaat by de
regeering het voorneman, de betrek
king van directeur-generaal der poste-
ryen en telegraphic op te heffen. Voor
de posteryen en voor da telegraphic
zullen dan afzonderiyke directeuren
aangesteld worden.
8tateu°ftteiieraal.
TWEEDE KAMER.
Da reehterzyde heeft wederom een
massa-moord van amendementen op
haar geweten.
Vrydag was de kwastie deruitkae-
ringen aan de orde. Hat ontwerp-ziek-
teverzekering des heeren Talma ba-
paalt, dat het ziekengeld bedraagt
70% van het gemiddelde der loonklasse,
waartoe de verzekerde bfi den aan
vang der ongeschiktheid tot werken
behoort. Aanvankeiyk had de royale
'lalma 50% als vaste ziekengeld-basis
willen geven, doch hy moest zwichten
voor don aandrang der Kamer en legde
er nood-gedwongen de 20% later op.
Er was een amendement der sociaal
democratische fractie, om het volle
loon by ziekte uit te keeren. Inderdaad,
voor dat amendement was alles te
zeggen. In lyden van ziekte heeft do
arbeider zyn volle loon nooöig,
wil hy niet achterop gerakenmeer
dan het volle loon zelfs. En vooral
waar Minister Talma iJ"geneeskundige
behandeling, met al don aanklevo
daarvan, niet in zyn ontwerp heett
willen opnemen, bestond er alle radon,
met het amendement der soriaal dec
Lize ging naar beneden, maar half
gerustgesteld door die verzekering.
Sytze wachtte haar in de deur, uset
een ongerust gezicht.
„Wat is er?" vroeg hy.
„Papa zegt, dat het niets is, maar
er moet W6l iets zyn, anders had hy
niet zoo'n schreeuw gegeven."
Ze vertelde hem daarop wat dokter
Banning had gezegd over den toe
stand van het hart van haar vader,
een mededeeling, welke hem zeer
sehokte. Zy gingen in de veranda
zitten en toen de onrast van Lize
over haar vader eenigszlns was be
daard, begonnen zy over allerlei
onverschillige dingen te praten. On
geveer een kwartier later kwam er
een man nit de deur en bleef e6n
oogenblik op de trappen van do
veranda staan. Hy was net gekleed,
maar had niettegenstaande de warmte,
een dikken zijdon doek om zjjn hals.
„Dat is een kouweiyk heer", zei
Sytze. „Ik ban benieuwd God 1
riep bij, opstaande, „Ten Hope 1"
De mra Hep Bnel over het tuinpad
en zy hoorden, dat hy het hek sloot.
Hat maanlieht viel op Sytze's gelast
en Lize kreeg een gevoel van angst,
to ra zy de uitdrukking daarvan zag.
„Wie is die Ten Hope? O... ik herin
ner het my de vriend van Arthur
Burgess.
„Ja en een van de getuigen in do
zaak."
Wordt vervolgd).
