OESCHE
COIRANT.
RONA
N°. 15 1913
Dinsdag 4 Februari,
1008te jaargang
Cacao
Bij dit oo< behoort een
Bijvoegsel.
Van den komenden strijd.
22 mMLLBT'>N.
De Vrouw in 't Spel.
De uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en'Vrydagavond
uitgezonderd op feestdagen.
Prfls per kwartaal, in Goes f 0,75, huiten Goes, franco f 1,25.
Afzonderlijke nummers 5 cent.
inzending van advertentiën op Maandag en Woensdag
vóór 2 uren, op VRIJDAG vóór 12 uren.
De prjs der gewone advertentiën is van 1-5 regels 50 ct., eikeregel mee 10 at
B{j directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt
de prijs slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, huwel{jk- en doodsberichten en de daarop betrekking hebbende
dankbetuigingen worden van 1—10 regels f 1,— berekend.
Bewijsnummers 5 cent,
Telefoonnummer 33.
Directeur A. F. A. van Setebs. Uitgave van de Naami.Vennootschap „Goesihe Courant". Hoofdredacteur W. J. C. van Santen.
Niet lang meer en zij zal beslist wor
den, de groote politieke strijd, de strijd
om macht en heerschappij, om rijkdom
en aanzien. En nu reeds worden de legers
aan beide zijden in slagorde opgesteld
en wordt den manschappen ingeprent,
wat in de naaste toekomst van hen ver
langd zal worden. Wel zij n zij van dén
groot geslacht, door één historie ver
bonden,maar een politieke leuze scheidde
de zonen van hetzelfde volk in tweeën,
eenlinkschen eenrechtsch deel, die nu in
een grooten, onderlingen strijd de kracht
van de Natie naar buiten zullen ver
zwakken.
Eu op het groote Nederlandsche slag
veld, den grond, door onze voorouders
na lange worsteling vrij eu onafhankelijk
gemaakt, worden de groote legers opge
steld, het linksche en het rechlsche.
Nu reeds rijden de leiders van beide
groepen langs het front hunner man
schappen, nu reeds wekken zij op tot
moed voor den komenden strijd en
wijzen zij hun getrouwen op eigen
kracht en op de zwakke zijden hunner
tegenstanders.
„Komt", zoo spreken de aanvoerders
der rechtsche partij, „schaart u onder
onze banier. Zij draagt het teeken des
Kruises, zij moet de overwinning bren
gen nu en in de toekomst. Want zijn
wij niet volgelingen van Christus,
strijden wij niet in Zijn naam, door
Zijn wil, en wanneer ge dan geloovig
zijt en prijs stelt op het hebben en
behouden van een eigen innerlijke
overtuiging, zult ge u dan niet aan
onze zijde scharenBedenk, liet gaat
om onze macht en ons aanzien, het
gaat er om, of wij al dan niet langer
de plaats zullen innemen, van waaruit
wij het vaderland naar onze inzichten
kannen regeeren, de posten van staat
en stad naar ons goedvinden onder u
kunnen verdeelen. En zoo ge werkelijk
prijs stelt op behoud van den Christus
in uw leven, dan zult ge ons immers
steunen in den strijd tegen die verdor-
venen, die mannen van links, zonder
Christelijk beginsel, in wier handen de
regeerings-macht misbruikt wordt, door
wier verheffing het kostbaardste wat wij
bezitten aan openlijke bespotting zal
worden prijs gegeven."
Zoo spreken de groote aanvoerders en
de kleineren doen als zij, ook zij loopen
langs de groepen hunner getrouwen en
wekken hen op tot den strijd tegen de
verdrukkers van den godsdienst, tegen de
mannen, die het zedeloos leven voor
staan, die de ontucht eeren en door hun
losbandig leven een gevaar zijn voor
land en volk.
Dan knielt de gansche schare neder
en bidt tot den Heer, dat Hij hun geve
de overwinning, dat Hij hun late de
macht en het aanzien, omdat die toch bij
Een crimineels Roman alt
hooge kringen.
hun in zoo goede handen zijn, omdat zij
immers zoo geheel anders zijn dan die
losbandigen,die bovendien niet berekend
zijn voor de zware taak der volksregeering,
voor het uitdeelen van de vette staats-
Maar in spijt van zijn opmerkingen
had Roldanus geen reden om aan te
nemen, dat Ednma onschuldig was en
in zfln hart geloofde hg wel degelijk
aan diens schuld. Maar hjj behoorde
tot dat soort menschen, die zich altijd
opwerpen om iemand, die in moeilijk
heden verkeert, in bescherming te
nemen tegenover de groote menigte.
Zoo waren er ook nog wel anderen,
die voor Ednma partij trokken. Voor
Lize was dat een groote troost. An-
dare menseben dachten, dat h(j on
schuldig was en zij was er vast van
overtuigt, dat zfl gelijk hadden. Al
had geheel Amsterdam haar Sytsa
veroordeeld, zij zou toch in zijn on
schuld hebben geloofd. De wereld
moge zich tegen een man verklaren,
de vronw, die hem lief heeft, zal zicb
als zijn verdedigster opwerpen. Hoe
laag, hoe gemeen een man ook moge
gijn, ale een vrouw hem lief heeft,
verheft zjj hem tot den rang van een
halfgod. Als alle anderen hem ver
jes, omdat toch van deze menschen
uitgaat de ontkenning van de Godde
lijke voorzienigheid, omdat onder hun
leiding de Christelijke school, waar
toch het jonge geslacht naar Godes
welbehagen wordt gekweekt, een ern
stige tegenwerking zou ondervinden.
Maar als zij zoo gebeden hebben,
zjjn zij nog niet gerust, want zij over
zien de sterkte van den aanrnkkenden
vijand en zij schuiven daarom de kin
dertjes naar voren, in de hoop, dat
God, wanneer Hij zich misschien den
afloop van den strijd in hun nadeel
mocht gedacht hebben, door het on
schuldige kindergebed geroerd, Zijn
plannen zon willen wijzigen. Daarom
knielen nu ook de kindertjes en men
zegt hun voor wat ze vragen moeten,
de macht en de overwinning voor hun
ouders, de nederlaag en de vervloeking
voor wie Gods woord niet tot richt
snoer hunner handelingen namen.
Maar ook in het linksche kamp rust
men zich tot den grooten strijd toe.
Hier draagt de banier geen kruis, ook
is zij niet rood, zooals de tegenstanders
beweren, maar zij is groen, de kleur der
hoop. Dat is de hoop op de komende
overwinning, de hoop, dat nu een
einde zal worden gemaakt aan een
verderfelijk bewind, aan de politieke
macht van een groep mannen, die in
gebreke bleven, hun duurste plichten te
vervullen, die eigen vroomheid en eigen
voortreffelijkheid steeds op den voor
grond stelden en allen vervloekten, die de
woorden van Christus niet op hunne
wijze in toepassing brachten.
Ook hier gaan de aanvoerders rond en
wekken hnn getrouwen op, hun plicht
te doen en pal te staan iedere man op de
hem toegewezen plaats. Die zich onder
deze banier scharen, verlangen er naar,
te kunnen toonen, hoe zij denken over de
mannen, die macht en aanzien misbruik
ten om, in naam van den Christus, zich
zelf te verrijken, die hnn volgelingen
om den tuin leidden, door een valsche
voorstelling van karakter eu bedoelingen
hunner tegenstanders.Maarde vrijzinnige
legerschaar knielt niet neer om God de
overwinning af tesmeeken,zij vraagt niet
deGodheid,Z'n plannen in te richten naar
haar welbehagen. Zij zijn niet „Christe
lijk" en daarom vragen zij geen macht en
aanzien voor zich zelf en nederlaag en
vervloeking voor anderen zooals een
„Christelijk" gebed immers luidt zij
weten,dat zij strijden voor een rechtvaar
dige zaak,zij weten,dat zij zich bedienen
van eerlijke wapenen,datzij zullen strijden
met hun volle overtuiging, eu dat, hoe
de uitslag ook mag zijn, liun eer en
hun geweten, boven alles, onbesmet en
onbezoedeld uit dien strijd te voor
schijn zullen komen. A.
laten, hangt zij hem aan, als alle
anderen het voorhoofd fronsen, glin-
lacht zfj tegen hem en wanneer hij
sterft, vereert zij zjjn nagedachtenis
als die van een heilige en martelaar.
Jongemannen van dan tegenwoordi-
gen tjjd nouden er veel van, op vron
wen af te geven en vinden het man
nelijk, te spotten met haar gebreken
maar God helpe den man, die in
moeilijke tijden geen vronw heeft, om
hem terzijde te staan, om hem met
vriendelijke woorden en een lieven
glimlach te helpen in den levensstrijd 1
En zoo had Lize van Straelen, tronwe
vronw als z(j was, haar klenren in
den mast geheachen en zij weigerde
zich gewonnen te geven, welke argu
menten men ook aanvoerde. Hij was on
schuldig on zijn onschuld zon bewezen
wordenzij had het gevoel, dat hij ter
elfder ure zon worden gered Hoe,
dat wist zij niet; maar zij was er
zeker van, dat het zon geschieden.
Ze had Sytze in de gevangenis willen
oezoeken, maar haar vader had haar
dit beslist verboden en zoo was zjj
voor al het nlenws, wat hem betrof,
afhankelijk van mr. Prince.
Prince was zeer ontevreden over
Ednma's besliste weigering om de
verdediging te baseeren op een alibi
en daar hij voor zich er seker van
IN 1828 werd de cacao
poeder uitgevonden door
Van Houten, die daarvoor van
Koning Willem 1 een octrooi
verkreeg. De Van Houten's
Cacao vindt sedert zijn weg
over de geheele wereld, en
dit product van den uitvinder
werd nog nimmergeëvenaard.
Sedert eenigen tijd werd door
de Koninklijke Cacaofabriek
van C. J. van Houten Zoon
ook een tweede soort onder
den naam RONA cacao in
den handel gebracht, om te
voldoen aan de vraag van het
publiek naar goede en goed-
koope cacao. Van alle cacao-
soorten nadert dit fabrikaat
RONA het meest het oor
spronkelijk product van den
uitvinder. Her heeft weer
den echten krachtigen cacao-
smaak, zooals door bevoegde
beoordeelaars wordt erkend.
Bij de bereiding moet er
vooral op gelet worden dat
slechts weinig cacaopoeder
noodigis voor een smakelijken
kop. Daartegen wordt nog al
dikwijls gezondigd, misscliien
omdat men van andere soorten
gewoon is nog al veel te
gebruiken. Op een kop moet
men niet meer nemen dan
een theelepel RONA cacao
(ongeveer 6 3t 7 gram), en bij
bereiding van groote re hoe
veelheid .tegelijk kan men
volstaan metongeveer35gram
(lVs 2 eetlepels) op 1 Liter
melk. Uit een Liter (kan) melk
schenkt men gewoonlijk 7
koppen, zoodoende maaktmen
dus wel 200 koppen smakelijke
melkchocolade uit 1 kilo
RONA cacao van f 1.50.
Men ziet, het is een uiterst
goedkoope drank, veel ge
zonder dan koffie en thee, die
de zenuwen prikkelen, en veel
aangenamer van smaak. Op
de goede bereiding moet
echter wel worden gelet; goed
kokend water of goed kokende
melk brengen den heerlijken
smaak veel beter tot zijn
recht, dan wanneer men alleen
maar warm water of warme
melk neemt.
Baltenlnuii.
Het Balkanraadeel.
De Balkankwestle is eigenlijk een
interessante geschiedenis. Hoe men
en daaronder de allerbeste Enropee-
sche diplomaten zich het verloop
van de verwikkelingen in dit Oost-
Enropeesche raadselland ook voor
stelde, telkens weer bracht de een of
andere verrassing een kink in den
kabel en deed alle wel overlegde
plannen in duigen vallen. En de
staatsgreep der Jong Turken was al
een heel onaangenaam Intermezzo.
Hoeveel moeite, hoeveel eindelooze
onderhandelingen, ambtelijke bespre
kingen en zelfs dreigementen waren
er niet noodig geweest om Turkjje
zoover te krygen, dat het de vredes
voorwaarden zon teekenen, die Enropa
en de verbonden Balkanstaten hem
voorlegden. En juist op het oogenblik,
dat door teefcening van deze over
eenkomst een einde aan het inge
wikkelde vraagstuk sou worden ge
maakt, komen de Jong Turken tua-
schenbeide en alle moeite biykt
vergeefs geweest. Dat de groote mo
gendheden, maar vooral de Balkan
staten, een oogenblik meer dan ver
baasd waren is te bagrfjpen. Zij moe
ten eenigszlns het gevoel gehad heb
ben van een kind, dat met een handje
vol zont achter een mooi vogeltje aan-
slnipt, om dit het diertje op den staart
te leggen. Met veel moeite Is hst vlak
bfl het vogeltje geslopen en jnlst zal
het 't zont op den staart deponeeren
als er lne9ns iemand in de handen
klapt en.... weg is het beestje.
Wie kan mot zekerheid voorspollen,
overtuigd was, dat Ednma znlks kon
doen, was hg benieuwd, de redenen
te weten, waarom bjj zoo beslist
weigerde.
,'t ls om een vrouw', zei hjj tot
Ednma ,'t Kan mfi niet schelen, wie
zij ia, maar 't is verbazend dwaas.
Zelfbehoud ls een eerste natuurwet en
als mijn reputatie op het spel stond,
zon ik man, vronw, noch kind spareD,
om haar te redden.'
,'t Kan wel zoo zfln', antwoordde
Ednma, „maar als ge in mijn schoenen
stond, zondt ge niet anders knnnen
handelen.'
Voor zich zeiven had de advocaat
een theorie, welke een voldoende ver
klaring gaf voor Ednma's weigering
om mee te deelen, wat hy dien nacht
had gedaan. Zy n cliënt bad toegestemd,
dat hjj dien nacht een afspraak had
en dat het met eeu vronw was. H(j
was een knappe kerel en z(jn morali
teit was waarschijnlijk niet beter dan
die van andere jongemannendaarom
dacht Prince, dat hij «ai. intrige had
met een getrouwd» vronw en met haar
dien nacht was samen geweest. Hil
wilde niet sp eken, want dan zou
haa. naam in de kwestie worden be
trokken. de heleedigde echtgenoot zon
zich doen gelden eu de geheele zaak
ion waarschijnlijk met een echtschei-
wat er nu gebeuren zal I De Jong
Turken zijn vol moed. Zij willen
vechten en voelen zich zeker van de
overwinning. Op initiatief van het
comité voor Eenheid en Vooruitgang
had reeds een vergadering plaats van
vaderlandslievende!! voor de organi
satie van een comité voor landsverde
diging. Ongeveer 800 personen, onder
wie alle leden van den senaat en vele
notabelen van de Jong Tnrksche party,
woonden de bij senkomst bij en verschil
lende maatregelen werden besproken
om het land in een zoo krachtig moge-
Hjken staat van verweer te brengen.
Toch zjjn de verwachtingen, welke
men van de nieuwe Jong Tnrksche
regeering had, blijkbaar te hoog ge
spannen geweest en wanneer men
ziet welke houding zjj nu tegenover
de vredesvoorstellen aanneemt, dringt
zich onwillekeurig de vraag Op den
voorgrond, waarvoor het noodig was,
dat de oude regeering door deze werd
vervangen. Want wanneer de groote
mogendheden den inhoud van de
Tnrksche antwoord-nota onvoldoende
achten, wil Tnrkije nog een stap vér
der gaan en is dat R{jk ten slotte
bereid, het gedeelte van Adriano-
pel aan Bulgarije af te staan. Dat be
gint al heel veel op de plannen van
de vorige regeering te lijken. Zijn
deze mededeelingen juist, dan zal er
van een hervatting van den strijd wel
weinig komen.
Inmiddels blijkt meer en meer, dat
de nienwe Jong Tnrksche regeering
alles behalve popnlair is. Bijna het
geheele leger verklaart zich tegen
haar. Enver bey heeft zjjn invloed
op het leger geheel verloren en de
geest der troepen by Tsjataldja is
ding eindigen.
,'t Is beter voor hem, wat van zijn
karakter in te boeten, dan levenslang
zijn reputatie", redeneerde Prince. ,En
die vrouw is verplicht te sprak 'nik
geef toe, dat het hard voor haar zou
zyn, maar als iemand zéé in de knoei
zit, moet ze liever alles wagen dan
hem voor goed ongelukkig te maken".
Vervuld van deze gedachten, ging
Prince naar de villa der Van Straelens,
om met Lize over de zaak te spreken
en te zien, of z@ hem wilde helpen
de inlichtingen te krygen, welke hy
noodig had. Hij had grooten eerbied
voor Lize, hy wist, wat een nobel
meisje zij was en daar hij wist, dat
Ednma dol verliefd op haar was, ver
onderstelde hij, dat, wanneer zy met
hem over de kwestie sprak, hij mis
schien alles zon bekennen.
Lize wachtte vol verlangen op den
advocaat en toen hü binnenkwam,
sprong zij met een kreet van ver
lichting op.
„Waar bent u al dien tijd geweest
Ik heb geen oogenblik rust gehad,
sinds ik n het laatst heb gezien. Hoe
ls het met mijn armen lieveling?"
„Preeias hetzelfde. Hij weigert nog
maar steeds, zich zelf nit de knoei te
helpen. Maar, waar is uw vader
„De stad uit. Hij Ml wal een week
allesbehalve krijgszuchtig. Ook in de
hoogere rangen ls een ontstemming
merkbaar, veroorzaakt door het be
richt, dat de regeeriug alle hooga
commando's aan Jong Tnrksche ge
neraals wil geven. Het is moeilijk, in
de Balkankwastie iets te voorspellen,
maar een werkelijke hervatting van
den strijd lijkt ons na daze mede
deelingen zeer onwaarschijnlijk.
Tnsschen Bulgarije en Roeman is
het ook nog niet tot een oploa-ing
gekomen. Da bonding van het Roe-
meensehe Rijk is dan ook w»i e-nig-
zins zonderling. Na kalm het verloop
van den Balkanstrijd te hebben Age
wacht, eischt het nu Ba! v.arfj6
zelf nog geen dn'mbr mis van den
Tnrkschen grond de zjjne kan noemen
reeds een belangrijke gebiedsuit
breiding voor zijn neutrale honling.
Wanneer Oostenrijk, Rusland on an
dere naburige staten het In d«u zin
krijgen, dezelfde taktiek te vo'gen,
zon het wal eens kunnen gebenren,
dat Bulgarije meer afstond dan het
terugkreeg, zoodat de geheele kost
bare oorlog haar tenslotte niets anders
dan een vermindering van eigen ge
bied zon bezorgen.
Binnenland.
De aanstaande Kamerverkiezingen.
De vryzinnlg-democratische kies-
vereeniging Burgerplicht te Gronin
gen heeft met 35 van de 47, de libe
rale kiesvereeniging aldaar met alga-
meene stemmen, dr. D. Bos, te 's Gra-
venhage, candidaat gesteld.
Dr. Bos heeft zich bereid verklaard,
de candidatnnr te aanvaarden.
V
wegblijven. Maar wat bedoelt n ormêe,
dat hfj zich zelt niet nit de knoei zon
willen helpen?"
Prince boog zich tot haar over en
nam haar hand.
„Wil n hem redden vroeg hjj.
„Hem redden!" riep z(j nit. „God
weet, dat ik zon willen Bterven, om
hem te redden!"
„Die vron wen vervallen toch altijd
in nitersten", mompelde hjj en luid
voegde hij eraan toe: „Ednma is in
staat, een alibi op te geven en hy
weigert het te doen".
„Waarom
Prince haalde de schouders op. „Dat
weet hijzelf het best Een of an ie?
Hioot idee van eer, veronderstel ik.
Hy weigert m(j te vertallen, waar hjj
dien nacht wasmisschien zal hij het
n wel willen zeggen. Daarom moet
u meegaan en hem bezoeken; mis
schien zal hy zijn verstand terug
krygen en bekennen".
„Maar mijn vader", opperde zy.
„Zei u niet, dat hy uit de stad is?"
vroeg Prince.
„Ja", antwoordde zy aa-zale-a,
„maar h5 verbood me, te ga
„In dat geval", zei Prinee, opstaande
en zijn hoed en hand ichonnrn nemauda,
„mag ik het n niet vragen".
(TTwrfi vervolgd.}
