van houten's Cacao N°. 6 1913 Dinsdag 14 Januari, 100Bt* jaargang, f De droevige Figuur. De Vrouw in 't Spel. (,01'SCIIR COURANT. Telefoonnummer 22. Directeur A. F. A. van Setebs. Uitgave van de Naaml.Vennootschap „Qoesthe Courant". Hoofdredacteur W. J. C. van Santen. Oo uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en'Vrijdagavond uitgezonderd op feestdagen. Prjs per kwartaal, in Goes f 0,75! buiten Goes, franco f 1,25. Afzonderlijke nommers 5 cent. inzending van advertentlën op Maandag en Woensdag vóór 2 uren, op VRIJDAG vóór 12 uren. De prfjs der gewone ad vertentiën is van 1-5 regels 50 ct., elke regel meer 10 ct BJJ directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Geboorte-, huweigk- en doodsberichten en de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen worden van 1—10 regels k f 1,— berekend. Bewijsnummers 5 cent. Eiken dag wordt RONA meer gewaardeerd. Het aantal geregelde gebruikers neemt voort durend sterk toe. Hun goede voorbeeld kan met gerustheid door iedereen worden gevolgd. Daar men voor een heerlijken kop chocolade van RONA minder noodig heeft dan van andere soorten, is zij zoo bizonder voordeelig in 't gebruik. Velen hebben dit reeds door ervaring geleerd. i. In de politiek van de laatste jaren treedt de heer A. F. de Savornin Loh- man, afgevaardigde voor het district Goes, in een zeer eigenaardig licht. Het is bij ons aan geen twijfel onder hevig, dat men respect kan hebben voor den staatkundigen tegenstander, die wèl-bewust afgaat op zijn doelmen zal hem bestrijden, zoodra het besef leven dig is geworden,dat voor de ontwikkeling van land en volk de weg, dien hij be wandelt, niet de goede is doch aan die bestrijding zal een gevoel van eerbied niet vreemd blijven. Het is nu eenmaal een onmogelijkheid gelukkig maar, voegen wij er onmiddellijk aan toe dat alle mensehen in politieken zin eender zouden denken. Uit een wrijving der meeningen wordt de waarheid ge boren. Tot die staatkundige tegenstanders, Voor wie zij, die zich op ander stand punt hebben geplaatst, respect kunnen gevoelen, behoort de afgevaardigde voor Goes niet. Wij achten het overbodig, maar, om elk misverstand te voorkomen, willen wij hier nog even zeggen het private leven van den heer De Savornin Lohman blijve onbesproken; dit gaat ons absoluut niets aan. Wij hebben alleen met den afgevaardigde voor Goes als politiek persoon te maken. Moesten wij het optreden van den heer De Savornin Lohman zoo kort mogelijk kenschetsen, wij zouden het aldus doen hij is een politicus, die fel, soms zeer fel, tegen het één of ander wetsontwerp kan fulmineeren, maar hij eindigt met er vóér te stemmen. Geen staatsman is zóó met zich zeiven bij herhaling in conflict gekomen als de afgevaardigde voor Goes. Van recenten datum zal men zich zonder twijfel eenige frappante feiten herinneren zijn Canossa-gang toen hij, die het komt in zijn Nederlander telkens aan den dag de politiek van dr. Kuyper een verkeerde,soms onware acht, naar Ommen toog, om dechristelijk-historischekiezers te bewerken, aan dien zelfden dr. Kuyper hun stem te geven; zijn indroevehouding bij de behandeling van het ontwerp- ziekte- en radenwet, toen hij, niet uit landsbelang, doch alleenlijk uit coalitie belang, zonder eenige behoorlijke inlich ting zijn talrijken amendementen den hals omdraaide. De kritiek op de houding des heeren Lohman is verre van malsch geweest. Maar hij heeft er niets uit geleerd. En nu komt zijn, zachtst uitgedrukt, vreemd soortig optreden inzake de invaliditeits- en ouderdomsverzekering helder als de dag aantoonen, dat men den afgevaar digde voor Goes in politicis natunr- i3 FEUILLETON Een crimineele Roman uit hooge kringen. Na een oogenblik scheen er plotse ling een andere gedachte by hem op te komen, want hjj stond stil, keek wederom om zich heen en sloeg een donkere zijstraat in. 't Was, of hij begeerde aan zichzelf te ontkomen. Welke redenen kan die man hebben om mij te verdenken Niemand weet, dat lk dten nacht in het gezelschap van Bargess was en do politie kan dat in geen enkel opzicht bewijzen". Hfl knoopte zijn jas dicht en ver volgde: .Och, ik ben als een kind, bang voor mijn eigen schaduwdie man in het park is daar alleen ge komen om oen luchtje te Bcheppen, zooals bij zelf zei. Ik ben volkomen veilig.' Toch voelde hg zich niet op zjjn ge mak en toen hij midden in de donkere, eenzame straat was gekomen, wierp hij huiverend een blik om zich heen, als verwachtte hij, dat de rechercheur hem de hand op den schouder zou leggen. Hij zag echter niemand en verliet met een zuoht van verlichting de straat weer. Maar Goudsmit was er toeh en volgde hem op een veiligen afstand. Eduma liep langzaam en in gedachten verzonken verder, tot hg in de Plantaga-Middenlaan kwam, op lijk altijd niet au sérieux kan nemen, Hij schijnt per-se te willen blijven de man met twee monden. Een onbetrouw baar man dus, met andere woorden. Over zijn jongste evoluties op het slappe koord der politiek meenen wij hier het één en ander te moeten uiteen zetten voor onze lezers. Wij hopen, dat zij, sterker dan ooit, er van door drongen worden, dat men hoogst ver keerd doet, den heer De Savornin Lohman in politieke aangelegenheden vertrouwen te schenken. De afgevaardigde voor Goes is een tegenstander geweest vermoedelijk is hij het, ondanks zijn politieke „be keering", in zijn hart nog van de verplichte invaliditeits- en ouderdoms verzekering naar Pruisisch model, door hem meer dan eenp staats-socialisme geheeten. Op dat terrein ontmoette hij den bekenden antirevolutionairen hoog leeraar Fabius. In een Nota, door hem zeiven mede-onderteekend, gaf de heer De Savornin Lohman te kennen, dat het onrechtvaardig is, de kosten der invaliditeits- en ouderdomsverzekering alleen te leggen op de industrie en de arbeiders, en niet op allen. Het onrecht vaardige, zouden wij zoo denken, vindt een heftig, onvermoeid bestrijder in den man, die zelf zoo gaarne als de „Recht vaardige" poseert. En waarom is de heer De Savornin Lohman nu van zienswijze veranderd Het klinkt bijna ongelooflijk, maar toch is het feitelijk zooomdat de vrij-liberale heer Tydeman, een paganist, met wiens denkbeelden en gevoelens een man van de „christelijke" politiek absoluut geen rekening moest houden, wijl, gelijk beweerd wordt, die denk beelden en gevoelens uit den booze zijn, omdat, zeggen wij, de heer Tydeman heeft in het midden gebracht, dat het practisch onmogelijk is, allen de verplichting op te leggen, om premie te betalen voor de invaliditeits- en ouderdomsverzekering men mag alleen, volgens den vrij-liberalen mr. Tydeman, aan de personen, die men bereiken kan, een dusdanigen last opleggen. En die personen zijn hoe kan het anders? de werkgevers en de werknemers. Wij zeiden het reeds van dat stelsel was de heer De Savornin Lohman ook blijkens zijn mede-onderteekening van de desbetreffende Nota een beslist tegenstander. En het is wonder lijk, dat deze „christelijke" politicus niet overtuigd is geworden door zijn coalitie-genooten, die jaar en dag het stelsel hebben gepropageerd, dat de premie voor de invaliditeits- en ouder domsverzekering moet worden opge bracht door werkgever en werknemer gezamenlijk, maar dat zijn bekeeriug juist moest bewerkstelligd worden door dezelfde plaats, waar het rytuig had opgehouden in den naeht van den moord. „Aha!" zei de rechercheur, die in de schaduw stond aan den anderen kant van de straat. „Je gaat er eens naar kijken, is 't niet? Als ik jon was, zon ik dat niet doenwant het is gevaarlijk". Eduma stond enkele oogenblikken stil en liep weer verder. Daar hij het nog mogelijk aehtte, dat men hem volgde, nam hij een rijtuig, dat juist in z|jn buurt was, en reed naar het eentram van de stad. Goudsmit was niet weinig verbaasd over deze plot selinge beweging, maar zonder aar zelen Bprong hfi achter op bet rijtuig, in het vaBte voornemen, zgn prooi niet te laten ontsnappen. „Dat spelletje kannen w|j met ons tweeën spelen", dacht de rechercheur, toen hij zat. „En ik zal het toch van je winnen, al ben je slim en slim ben je 1 Zoo'n geschikte plaats voor een moord uit te kiezengeen stoor nis en een overvloed van tijd om te ontsnappen, nadat je klaar was. 'tls eigenlijk een genot achter zoo'n sllm- men kerel, als jg, aan te gaan, in plaats van menschen na te zetten, die als rijpe vruchten je in den schoot vallen en geen hersens hebben, om hnn misdaad stil te houden. Deze is een van een ander slag. Maar ont snappen zal bp me niet. En lang zal de rit niet duren. Dat is maar goed ook, want ik zit hier verdraaid, on gemakkelijk t* den vrij-liberaleD staatsman Tydeman. Nu zijn wij van huis uit niet zoo bijzonder goed-geloovig. De heer De Savornin Lohman is niet van gisteren of eergisterenhij had hetgeen dezen politicus trouwens zeer gemakke lijk afgaat zijn jasje eerder kunnen omdraaien. Wij meenen dan ook ge- rustelijk als onze overtuiging te mogen uitspreken, dat de heer De Savornin Lohman niet van zienswijze veranderd is, wijl hij tot de overtuiging is ge komen, dat zijn vroegere zienswijze een verkeerde was, doch wijl de politieke constellatie der rechterzijde eischt, van front te veranderen. Het is niet het eerste offer, dat de heer De Savornin Lohman aan de coalitie brengt en, blijft hij zich in de actieve politiek bewegen wat wij voorshands betwijfelen dan zal dit ook lang nog niet het laatste offer wezen. Vragen naar den bekenden weg. Bet (roomsche) Buiegezin heeft te ellder ure het al zeer spoedig hoogst voorbarig gebleken bericht uit De Telegraaf overgenomen, waarin wordt medegedeeld, aat de vrijzinnigen in Friesland het eens zgn geworden over de candidatnren in zes districten en schrijft dan „Friesland telt acht districten en in het bericht van De Tel. wordt slechts over zes beschikt. „De twee districten, die buiten de veraeeling vallenWeststellingwerf en Franeker, zgn toevallig juist die, waarvoor Boeiaal-demoerate.. zitten. „Het is natuurigk niet zonder be doeling, dat deze twee batten de ver deeling worden gehouden. „Willen de vrijz.nnigen ze zonder stag of stoot aan de sociaal-demoora- len laten, ten einde daarmee den steun van Troelstra's partg by de her- semmingen te koopen Wg zeiden boven reeds, dat het be richt van De Telegraaf op een onjuist- neid berustte, het iB dan ook aldra (cgengeproken. Toeh willen wij even de aandacht vestigen op de geniepig- neid vaD het roomsche orgaan. Van de acht Friesche districten zijn er twee in het bezit de vrijzinnigen Leeuwarden en Schoterland. Twee andere districten toevallig juist Weststellingwerf en Franeker, waar omtrent Bet Buitgezin zoogenaamd in twijfel verkeert wezen reeds gerui- men tijd hnn candidaten de unie-libe ralen Tnomson en Van Santen aan. Over de verdeeling der vier restende distrieten Tietjerksteradeel, Har- lingen, Dokknm en Sneek zal nog nader overleg worden gepleegd. Wy kunnen niet anders aannemen, dan dat het roomsche Buiegezin bet artikeltje publiceerde met de kenne lijke bedoeling, de vrijzinnigen voor te stellen als lieden, die den sociaal- emoeraten band- en spandiensten zul De rechercheur echter had buiten den waard gerekend, want het rijtuig bleef maar doorrijden en ging door zoo'n aantal straten, dat het wel leek, of Eduma besloten had, den ganschen nacht door te rgden. „Hoe lang moet dat Bpel nog duren mompelde Goudsmit. „Al mfn botten doen zeer en ik houd het geen kwartier meer uit." Eindelijk kwam er toeh een einde aan den rit. Langs een grooten om weg was het rijtuig op de Weesper- z.jde gekomen, waar het voor een traai huis stil hield. Goudsmit bleef, dicht ineengedoken, op zgn moeiigke zitplaats en zag, dat Ednma nog eens rondkeek, voor hg in het huis ver dween. Daarna nam Goudsmit het huis nog eens goed op, daar hg van plan was, het den volgenden dag te bezoeken. Terwgi hü langzaam naar zg'n kamers terugwandelde, dacht hg „Ik zal zgn hospita opzoeken, ais hg nit is en probeeren te weten te komen, hoe laat hg in den nacht van den moord thuis kwam. Als dat overeenkomt met den tgd, dat hg uit het rp tuig van Verbeek stapte, zal ik een bevel tot aanhouding vragen en hem dadeigk arresteeren". VIII. Niettegenstaande zUn lange wande ling en nog langer rit, sliep Eduard dien nacht niet goed. Hg woelde en keerde zich telkecs om, of lag op zgn rug; klaar wakker en turend in de duisternis, dacht hg aan Burgess. len "verleenen. Wü zyn dat uit dien hoek zoo ge wood. Maar wederom blQkt. dat de clericale heeren toch bitter verlegen zitten om goede argumenten, ten einde de vrij-1 zinnige concentratie te bestrijden Zy zgn, als van ouds, op verdachtmaking aangewezen. Buitenland. Eon verwarde toestand. Wat zal het worden, oorlog of vrede? Het is nog niet mst zekerheid te voorspellen, al durven wy wel de ge dachte uitspreken, dat, mocht het oorlog worden, dit meer een vertoon van wapenen, een dreigend sabelge- kletter, dan een herhaling van den bloedlgen voikerenstryd zal zgn. En wie weet, of voor het tot stand komen van een vredesovereenkomst niet een krachtig militair optreden van een der onderhandelende partijen nood- zakeigk zal zgn. Want op het oogen blik is de Balkankwestie nog een zeer verwarde geschiedenis, waarvan niemand de gevolgen ook maar eenigs- zinskan voorzien. De Turksche vredes- gedelegeerden te Londen verkeeren in een alles behalve benydenswaar- dige positie. Van vyandeigke zijde dringt men bg ben op belangrijke offers aan en van de zyde ban ner eigen regeering wordt ieder toegeven aan de eiachen der boadge- nooten ten strengste verboden. Hoe de vredesovereenkomst mocht ze tot stand komen ook luiden zal, als zeker mag worden aangenomen, dat een groot deel van het Turksche volk haar zal afkeuren en er den afgezanten voor immer een verwgt van zal maken. Zal Tnrkge de vesting Adrianopel overgeven? Ja, zeggende gematigde partgen, maar neen, roepon de mili taire partgen en de Jong Turken, die geen oogenblik znllen aarzelen, wan neer het juiste moment hue gekomen igkt, de verloren regeeringBinacht weer in handen te nemen. Zg zijn het, die in hoofdzaak aandringen op bet behouden der nog altyd belegerde vesting, zy zgn het, die hopen, dat, door mislukking der onderhandelingen, de oorlog opnieuw zal uitbreken en door den komenden strgd het huidige kabinet zal vallen. Toeh zgn er teekenen, die er op wgzen, dat Tnrkge waarsctiijnigk niet bg al zgn eischen zat vol harden. Hoe dikwgiB heeft de Turk sche regeering de laatste dagen niet gedreigd, haar gevolmachtigden te rug te zullen roepen, maar wannetr dit haar wezeniyk ernst was, w ;~.rom hebben deze afgezanten da Er.ge- land's hoofdstad niet veriater liet heeft er allen sebgn van, dat Tnrkge Tegen den morgen, toen de eerste lichtschemering door de ramen viel, geraakte bg in een sluimer, welke verontrust werd door de verschrik- kelykste droomen. Hg verbeeldde zich, dat hg in een rgtnig reed, toen hg plotseling Burgess aan zjn zyde vond, gehuld in een wit kleed en die hem met spookachtige blikken aankeek, waarbg hg akelig lachte. Het rgtulg ging langs een afgrond en viel van een groote hoogtenog klonk dat lachen hem in de ooren, hg werd met een luiden kreet wakker en zag dat het reeds vol daglicht was j de zweetdrop pels parelden ep zgn voorhoofd. Met een zucht stond hg op en voelde zich nitgepnt door zorg en gebrek aan slaap. Hg nam een koud bad en dat deed hem eenigszins goed, maar toch verschrikte hg, toen by in den spiegel keekzgn gelaat was ontdaan en hg had zwarte kringen onder de oogen. „Een aangenaam leven, wat ik na hebl" zei hg bitter. „Ik wenschte wel, dat ik Burgess nooit gezien, of van hem geboord had!" Hy kleedde zich met zorg, want Eduma was een man, die nooit zgn toilet verwaarloosde, in welke om standigheden hg zich ook bevond. Hoewel hg zgn best deed, opgewekt te kgken, was zgn hospita toch ver baasd over zgn niterigk. Zg was een klein, uitgedroogd vrouwtje, met een gerimpeld, geel gezicht en zag er zoo hard en tanig uit, dat men, haar aanziende, de ge dachte kreeg, dat het niet kwaad zou zgn, haar een tydlang in het water te stoppen, om te weeken. Wanneer zg zteh bewoog, kraakte ze altyd en moest men steeds in angst verkeeren, dat een van haar ver schrompelde ledematen zon afknappen als een stuk van een dooden tak. Wanneer ze sprak, was het een hard en schel geluid als van een krekel en, gekleed in versleten bruine zyde, leek ze wel eenigszins op dat inseet Ze kwam de zitkamer van BurgesB blnnen- kraken met de Morgenpoet en koffie, en er kwam een trek van angst op haar gezicht, toeD ze bemerkte, boe hg er uitzag. „Lieve hemel, mynheer, is u niet goed Ednma sehndde het hoofd. „Slapeloosheid, juffrouw Vermeulen, dat is alles 1" antwoordde hg en vouwde zgn courant open. „O, dat komt, omdat u geen bloed genoeg in uw hoofd hebt", zei juffrouw Vermeulen, wys, want ze had op het gebied van gezondheid haar eigen ideeën „Als u geen bloed genoeg hebt, kunt u niet slapen. Daar had u dan broer van myn vader, die natuurlyk mgn oom was het bloed, dat die had, was eenvoudig verbazend Het maakte, dat hy zooveol sliep, dat ze hem 's morgens liters moesten af tappen, om hem wakker te krfigmi". Eduma hield de opengevouwen ccu rant voor zgn gezicht, om zöu lachen te verbergen. f Wordt vervolgd}.

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1913 | | pagina 1