N°. 154 1912
Dinsdag 31 December,
99,te jaargang.
INGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN.
8 FEUILLETON.
GOESCHE
Oo uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en "Vrijdagavond
uitgezonderd op feestdagen.
Prfjs per kwartaal, in Goes f 0,75, buiten Goes, franco f 1,25.
Afzonderlijke nommers 5 cent.
Inzending van advertentiën op Maandag en Woensdag
vóór 2 uren, op VRIJDAG vóór 12 uren.
COURANT.
s der gewone advertentiën is van 1-5 regels 50 ct., elke regel meer lOot.
directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt
de prfja slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, huwelijk- en doodsberichten en de daarop betrekking hebbende
dankbetuigingen worden van 1—10 regels k f 1,— berekend.
Bewijsnummers 5 cent.
Telefoonnummer 22.
Directeur A. P. A. van Setebs. Uitgave van de Naaml.Veauootschap .Goesahe Courant". Hoofdredacteur W. j. C. van Santbn.
EN -15 OVERAL ËRATI5 \/ERt\R!JGBAAR V00R ELi\- KOOPER
VAN SQ L.O/AARGARINE A "^t5cT PER-POND
Waarom geen Bescherming?
In een nltnemend gesteld betoog
beantwoordt één der voorvechters van
den vr(jen handel, mr. Th M. Verster,
bovengestelde vraag. Natuurlijk komt
hij tot de canelusiegéén bescherming.
De schrijver toont aan, hoe verkeerd
het op den dnur moet loopen met een
volk, dat zgn fabrieken, uit vrees voor
de concurrentie van het buitenland,
wegstopt achter booge tariefmaren en
daardoor doodt de energie van de
fabrieks-ondernemers. Deze onder
nemers missen dan voor een goed deel
den prikkel, om hnn bedrijf technisch
te volmaken, en kunnen hoe langer
zoo minder op de wereldmarkt de
concurrentie volhouden.
Hoe noodlottig bescherming werken
kan, heeft een zeer bekende tak van
bedrijf, de haringvisscherij, geleerd.
Hoe krachtiger da bescherming werd,
zoo meer dit bedrijf achteruitging.
Gelukkig maakte de wet van 1857
het was onder liberaal beleid
een einde aan het 'protectionistisch
geknoei en de heilzame gevolgen van
deze verandering springen in 't oog.
Immershet aantal schepen voor de
z mtharingvisscherij klom van 80 in
1864 tot 700 in 1910; in diezelfde
jaren steeg da uitvoer van haring van
van 40,000 tot 600,000 tonnen per jaar.
Mr. Th M. Verster geeft tal van
voorbeelden, waaruit blijkt, hoe de
Nederlandsche nijverheid eerst tot
bloei is geraakt, toen baar alle hinder
palen van een vroeger, verderfelgk-
gebleken regime nit den weg waren
geruimd, een regime, dat men thans
weder wil invoeren, wijl een gezonde
flnancieele politiek van clericale zijde
niet mag worden verwacht.
En ten voordeele van welke N eder-
landers aldus vraagt mr. Verster
zonden wij van bandels-politiek
moeten veranderen
Hierop kan moeilijk een ander ant
woord worden gegeven danten
voordeele van enkele belanghebbende
fabrikanten, die, door hun invloed in
politieke kringen, kunstmatig een
protectionistische strooming in ons
land hebben opgewekt.
Da Nijverheid, in haar belangrijk
ste organen, heeft zich tegen Kolk-
man's ontwerp-tariefwet verklaard
de Middenstand deed, in een groote
vergadering te Utrecht, niet anders
de Landbouw ducht enkel gevaar
van de voorgestelde protectionistische
politiek; de Tuinbouw, zich uitspre
kend door het centraal bestnur van
den .Nederlandsche Tuinbouwraad",
vertegenwoordigende meer dan 20.000
leden, richtte zich in een adres aan de
Tweede Kamer tegen de tariefwet
de groote winkeliers-vereenigingeD in
.Amsterdam en Den Haag moeten van
Kolkman's plannen niets hebben
verschillende vereenigingen van klein-
Mr. Th. M. Verster: .Waarom
geen Bescherming?" Uitgegeven
door het Anti-Tarief-Comité. Dec9m-
ber 1912.
Oe Vrouw in 'tSpol.
Een crimineele Roman uit
hooge kringen.
.Waar is meneer Burgess van
avond?" vroeg hjj, en zonk in een
stoel, terwfll hij van den rechercheur
niet meer notitie nam, dan als ware
deze een meubelstuk.
.Hebt u hem kort geleden niet ge
zien vroeg de rechercheur snel.
Ten Hope staarde hem eenige oogen-
blikken aan, alsof hg wilde overleggen,
of hg zou antwoorden of niet. Eindelijk
besloot hg, het te doen, hg trok zijn
eenen handschoen uit, leunde achter
over in zfln stoel en zei.Neen, dat
heb ik niet. Ik ben voor enkele dagen
naar buiten geweest en daar ik van
avond pas terugkwam, is het al langer
dan een week geleden, sinds ik hem
heb gezien. Waarom vraagt u dat
Do reehereheur antwoordde niet,
maar bleef peinzend voor den jongen
man staan.
Deze zei op onverschilligen toon:
„Ik wist niet, dat Burgess, tijdens mijn
afwezigheid, een gesticht voor halve
gekken had opgericht. Wie ben je?"
Goudsmit nadéfde, stond nu onder
het licht en zei kalm: „Mgn naam is
Goudsmit, mgnheer, en ik behoor tot
<de recherche".
„Zoo", antwoordde Ten Hope, hem
fabrikanten kozen stelling tegen de
aanhangige tariefwet; tal van werk
lieden-corporaties vreezen er en
terecht ernBtig nadeel van.
De Handel is, bgna zonder uitzon
dering, tegen de tariefwet.
De meerderheid der kiezers voor
de Tweede Kamer, voor zoover hun
stem, zooals in Waalwijk en Ommen,
kon worden gehoord, stemde tegen
de tariefwet.
Ruim drie duizend hoofden van
onze belangrijkste bedrgfs onderne
mingen hebben een adres tegen de
tariefwet geteekend en meer dan drie
honderd adresBen tegen de tariefwet
hebben de Tweede Kamer bereikt, en
deze stroom van adresBen gaat nog
steeds door.
Geconcludeerd mag dus worden, dat
het tarief-ontwerp des heeren Kolk
man vrijwel algemeen in het land
wordt veroordeeld, en de strgd tegen
zulk een avereehtsche handels-poli
tiek zou niet zoo zwaar zgn, waren
niet de beschermende rechten een on
derdeel geworden van de programma's
van twee der drie politieke partgen,
welke thans in het Nederlandsche par
lement de meerderheid bezitten. Wel
verzetten zich ook vele mannen van
die partgen buiten het parlement tegen
de invoering van dit wetsontwerp,
doch de meerderheid der Tweede Ka
mer heeft bigkbaar de voeling verlo
ren met de meerderheid harer kiezers
en kan niet besluiten haar Minister,
wiens ambteigke levensdraad op een
noodlottig oogenblik aan dit onheil
spellend wetsontwerp werd vastge
knoopt, in den steek te laten, of hem
met een forschen greep bgtgds los te
rakken uit de knellende en zoo
gevaarigke omarming van zgn
vrienden: do .beschermers'.
Bescherming wie de politiek
óók buiten zgn grenzen wenscht te
volgen, wéét het leidt op den duur
tot omkooperg, tot geknoei, tot poli
tiek zeden-bederf. Van den vrgen
handel heeft men znlke ernstige ge
varen niet te dachten. En mr. Verster
heeft wel groot geigk, waar hg zgn
brochure welke wg onzen politie-
ken vrienden met grooten aandrang
ter lezing aanbevalen aldus ein
digde: Vrghandel, Vrede en Vriend
schap mat alle Volken zgn de beste
waarborgen voor een vroom, vrg en
voorspoedig Vaderland.
Niet opgehelderd.
De Zeeuw, ons antwoordende op het
artikeltje, voorkomende In het nr. van
jl. Zaterdag, en waarin wg protest
aan toekenden tegen de ongemotiveer
de beschuldiging van spotterng aan
het adres des heeren Roodhugzen,
beweert, dat de door haar gewraakte
en door zgn gehoor toegejuichte uit
drukking ten opzichte van dr. Seheu-
rer: .Predik bet Evangelie aan alle
creaturen en de rest zal mg een zorg
zgn", wel degeigk in alle door baar
gelezen dagblad-verslagen zoo gevon
den is. Noch bet Handelsblad, noch
de N. R. Ct., noch de Telegraaf, noch
ruBtig opnemend, .wat heeft Burgess
gedaan? Is hg weggeloopen met de
vrouw van een ander? Ik weet, dat
zoo lets net een kolfje naar zgn hand
zou zgn".
Goudsmit schudde het hoofd en
vroeg: „Weet u, waar mgnheer Burgess
te vinden Is?"
.Neen, mgn vriend", antwoordde
Ten Hope lachend. ,lk dacht, dat hg
hier was, omdat dit zgn hoofdkwartier
is. Wat heeft hg uitgevoerd? Niets,
wat mg verwonderen kan, dat verzeker
ik u, want hg was altgd een halve
idioot en
„Hg betaalde prompt", fluisterde
juffrouw Vau Wgck.
Dat is een Dengdenswaardige repu
tatie", antwoordde de ander lachend,
„en ik ben bang, dat ik mg daarin
nooit zal mogen verheugen. Maar
waartoe dient al dat gevraag over
Burgess Wat is er met hem gebeurd?"
„Hg is doodl" zei Goudsmit kortaf.
Bg Ten Hope week alle onverschillig
heid, toen hg dit hoorde. Hg sprong
van zgn stoel op. „Dood", herhaalde
hg werktuigeigk. „Wat bedoelt u?"
„Ik bedoal, dat meneer Burgess ver
moord werd in een huurrgtuig".
Ten Hope keek den detectie! ver
baasd aan en bracht zgn hand aan
het hoofd. „Neem mg niet kwaigk,
mgn hoofd duizelt", zei hg en ging
weer zitten. Burgess vermoord! Toen
ik hem verliet, was alles met hem in
orde".
.Hebt u de couranten niet gelezen
het Vaderland maken echter er mel
ding van. Het nitvoerigst verslag
komt in het Handelsblad voor en w(j
hebben geen reden aan te nemen, dat
het verBlag van dit orgaan, beschik
kend over geroutineerde reporters,
on joist zou wezen.
Wil De Zeeuw ons de dagbladen
eens noemen, welke een verslag lever
den, waardcor wel de indrnk gevestigd
werd, als wilde de heer Roodhngzen
wat geheel tegen zgn aard in is
door profaneeren een goedkoop suc
cesje behalen?
Het tweede punt, dat de heer Rood
hugzen, bg de algemeene beschou
wingen over de Staatsbegrooting, op
nieuw zich aan profanatie zou hebben
Bchuldig gemaakt, iB zonder eenige
moeite op te helderen. De heer Rood
hugzen sprak 10 December (Hande
lingen pag. 11941203) en 16 Decem
ber (Handelingen pag. 1382—1387).
Als De Zeeuw ze eVen naleest, zal zg
moeten erkennen, dat de gewraakte
woorden niet door den afgevaardigde
voor Brielle zgn gesproken en zg hem
duB ook in dit opzicht onrecht heeft
aangedaan.
B a i t e n 1 a ii d.
Loven en bieden.
Het wordt nu een loven en bieden
op de Londensche vredesconferentie.
We zullen den vrede teekenen, de
verzekering geven, dat geen aanvallen
onzerzgds meer te dochten zgn, noch
op de Tsjataldsja-linie, noch op eenig
andere versterkte plaats, zeggen de
verbondenen.Daarvoor stellen zg echter
hun voorwaarden en Turkge, dat bg
een vernieuwde schikking alles te
winnen en niets te verliezen heeft,
weigert verontwaardigd, op dergeigke
eischen in te gaan. Het Tnrksche rgk
wil ook graag den vrede, maar de
gevraagde prgs is te hoog. En op een
vraag van de verbondenen,welken prgs
het land dan genegen zon zgn te be
talen, zetten de Turksche afgevaar
digden de meening van hun regeering
uiteen en bieden den tegenstanders
een zoo geringen vredesprijs, dat dezen
verontwaardigd protesteeren en ieder
oogenblik bet tot stand komen van den
vrede op ernstige wgze verstoord dreigt
te worden.
De verbondenenen willen het Euro-
peeseh Tnrkge vrgwel geheel laten
verdwgnen en den Turken slechts
Konstantinopel en een klein daarvoor
gelegen gebied laten. Maar Tnrkge
heeft daar nu zgn eischen tegenover
gesteld. Volgens dat land moet Adria-
nopel onder rechtstreekech Turksch
bestuur big van en Macedonië een
vorstendom worden met Saloniki tot
hoofdstad, onder suzereiniteit van den
Sultan, maar onder een door de bond-
genooten gekozen vorst, wiens keuze
door den Sultan moet worden bekrach
tigd en die tevens uit een onzgdigen
staat moet stammen. Verder is het ver
langen van Turkge, dat Albanië auto
noom zal worden, onder souvsreiniteit
vroeg Goudsmit.
„Den laatsten tgd niet", antwoordde
Ten Hope. „Ik ben buiten geweest
en van avond eerst hoorde ik iets van
den moord, toen mgn hospita mg een
verbaal daarover deed. Maar ik heb
dat geen oogenblik in verband ge
bracht met Burgess en kwam hem nu
opzoeken, zooals ik hem beloofde, toen
ik hem verliet. Arme kerel! Arme
kerell" En door aandoening overmand,
bracht hg de handen voor zgn gelaat.
Goudsmit was geroerd door dit be-
wgs van droefheid. Na een oogenblik
hief Ten Hope het hoofd weer op en
zei op heeschen toon tegen Goudsmit
„Vertel mg alles, alles, wat ge weet".
Hg zette zgn ellebogen op tafel en
hield weer zgn handen voor het ge
zicht, terwgi de rechercheur alles ver
telde, wat hg omtrent den moord op
Burgess wist. Toen dit gedaan was,
liehtte hg het hoofd op en zei droevig
„Als ik in de stad was geweest, zon
dit niet gebeurd zgn, want ik was altgd
bg Burgess".
„Kende u hem zeer goed?" vroeg
de reehereheur op belangstellenden
toon.
„Wg waren als broeders", ant
woordde Ten Hope. „Ik heb geruimen
tgd in Londen vertoefd en daar leerde
ik hem, jaren geleden al, kennen".
Na een oogenblik vervolgde hg„Ik
geloof, dat ik den avond, waarop hg
vermoord werd, nog in zgn gezelschap
ben geweest".
Juffrouw Van Wgck uitte een lichten
van den Sultan en onder een vorst uit de
Ottomaansche keizerlgke familie. Hg
wordt dan voor vjf jaren gekozen,
maar zgn ambtsdunr kan verlengd
worden. Turkge verlangt, dat alle
eilanden In de Egeïsche zee Turksch
zullen big ven en dat de Kretenzer
kwestie aan de beslissing der confe
rentie onttrokken endoor Turkge, in
overleg met de groote mogendheden,
zal geregeld worden.
Het is te verwachten, dat men door
lang loven en bieden tenslotte nog
wel tot eenig resultaat zal komen, al
zal men dan ook van beide kanten,
vooral van Turksche zgde, heel wat
water in deu verlangden vredeswgn
geschonken krggen. Voor Turkge zal
het de hoofdzaak zgn, den schgn te
redden en dat verklaart het bericht,
dat wellicht de oplossing zal knnnen
gevonden worden, dat Turkge Adria-
nopel en het omgelegen gebied niet
afstaat, maar alleen toestemt in de
kreet en wierp haar schort over het
gelaat. De rechercheur bleef onbe-
weegigk zitten, hoewel de laatste op
merking hem ten zeerste had verbaasd.
„Wat is er?" vroeg Ten Hope en
wendde zich tot juffrouw Van Wyck.
„Wees maar niet bangmaar ik ont
moette hem verleden week Donderdag
en ging Vrijdagmorgen om half zeven
op reis."
„Omstreeks welken tgd ontmoette
u Donderdagavond Burgess?" vroeg
Goudsmit.
„Laat eens zien", zei Ten Hope,
kruiste zgn beenen en staarde na
denkend naar het plafond. „Het was
ongeveer half tien. Ik was in Mast
op het Rembrandt-Plein met hem. We
dronken samen een glas en liepen op
naar een café in de Warmoesstraat,
waar we er nog een namen. Ja, we
dronken er nog verscheidene".
„Beestenmompelde juffrouw Van
Wgck.
„Ga verder", verzocht Goudsmit
kalm.
„Ja, 't valt me wel een beetje moei-
ïgit, het te bekennen", zei Ten Hope
en keek van de een naar den ander,
„maar in een geval als dit moet men
alle overwegingen van welvoegelgk-
heid ter zgde stellen. We werden
beiden zeer dronken".
.Aha 1 Burgess was, geiyk wg weten,
dronken toen hg in het rytuig stapte
en u?"
.Niet zoo erg als Burgess. Ik had
mijn positieven bg elkaar. Eeu paar
bezetting van dit gebied door Bulga
rije, in afwachting van de betaling
eener oorlogsschatting, die natuuriyk
achterwege zou biyven. lu de laatste
dagen doet het gerucht de ronde, dat
de Bnlgaarsehe opperbevelhebber zich
te Konstantinopel zou bevinden om
daar met de Turksche regeering be
sprekingen te houden. Men knoopte
aan dit bezoek reeds het onwaar-
schgniyke idee vast, dat Bulgarye
met Tnrkge afzonderlgk vrede zou
willen sluiten. Meer waarschgniyk is
het, dat de besprekingen te Konstan
tinopel niet den vrede, maar de
approviandeering der belegerde ves
tingen betreffen.
De Londensche correspondent van
het Berl. Tagebl. heeft Zaterdag aan
zgn blad geseind, dat de laatste dagen
tusscben Tnrksche en Bnlgaarsehe
gedelegeerden niet offlcieele bespre
kingen plaats hadden en dat de onder
handelingen reeds verder gevorderd
minuten voor één verliet hg, gelooi ik,
het café".
„En wat deedt u?"
„Ik bleef nog wat plakken. Hfl liet
zgn overjas liggen, ik nam die open
liep hem na, om ze hem terug te
brengen. Ik was te dronken, om te
zien, in welke richting hg gegaan was
en stond geleund tegen de deur van
bet café met de jas in mgn hand.
Toen kwam er iemand op me toe,
rokte de jas nit mgn handen en het
laatste, wat ik mg herinner, is, dat ik
riep: „houd den diefDaarna moet ik
gevallen zgn, want den volgenden
morgen lag ik in bed met al mgn
kleeren aan en zg waren zeer be-
modderd Ik stond op en verliet de stad
met den trein van 6 30, zoodat ik niets
van de zaak wist, tot ik van avond in
Amsterdam terugkeerde. Dat is alles."
„En badt u niet den indruk, dat
Burgess dien avond werd beloerd?"
„Neen, in het geheel niet," ant
woordde Ten Hope openhartig. „Hg
was in een goede stemming, hoewel in
het begin van den avond wat saai."
„Wat was daarvan de reden
Ten Hope ging naar een tafeltje,
nam Burgess' album en opende dit.
Het bevatte vrftwel eenzelfde collectie
als de portretten van de actrices en de
ballet-dames aan den wand. Ten Hope
keerde alle bladen om, tot hg aan een
eabinet-portret kwam, dat bg Goud
smit toonde. ,Dat was de reden" zei hg.
(Wordt vervolgd
