Nü. 110 iyi2, Dinsdag 17 September, 99 ste n FEUILLETON. Het eenzame Kasteel. 00ESG1I8 Dejuitgave dezer Courant geschiedt'Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond uitgezonderd op feestdagen. Prp per kwartaal, In Gobb f 0)75, huiten Goes, franco f 11,25. Afzonderlijke nommers 5 cent. Inzending van advertentlön op Maandag en Woensdag vóór 2 uren, op VRIJDAG- vóór 12 uren. COIRANT. De prijs der gewone ad vertentiën is van 1-5 regels 50 et., elke'regel meer lOct Bfl directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Geboorte-, huwelijk- en doodsberichten en de daarop betrekking hebbeDd dankbetuigingen worden van 1—10 regels i 1,— berekend. Bewgsnummers ;5 cent. Telefoonnummer 22. Directeur A. F. A. van Setebs. Uitgave van de Naaml. Vennootschap „Gossche Courant". Hoofdredacteur W. J. C. van Santen. Zij, die zich met ingang van I October a.s. op ons blad abonneeren, ontvangen de tot dien datum verschijnende nummers gratis. t*t Aan den vooravond. Morgen, op den traditioneelen der den Dinsdag in de maand September, zal het nieuwe zittingjaar van de Tweede Kamer der Staten-Generaal op de gebruikelijke wijze geopend worden. Tevens het laatste jaar van het Kabinet-Heemskerk. Wanneer wfi terugzien op de jaren, gednrende welke dit Ministerie aan het bewind was, kunnen wij bezwaar lijk onze tevredenheid betuigende oogst is bitter schraal geweest. En nu zal men iu deze laatste parlemen taire periode natuurlijk pogen, zooveel mogelijk nog binnen te halen. Immers het tijdstip is zeer nabij, waarop de Neierlandsche kiezers over het Kabi net-Heemskerk zullen oordeeleneen oordeel, dat zeer zeker ongunstig lui den moet, als dit laatste jaar van parlementairen arbeid gelijk is aan de voorafgaande. Daarom wil men er thans haast achter zetten, ten einde niet geheel en al met ledige handen voor het kiezersvolk te verschijnen. £j|Of het echter lukken zal Daaraan mag, naar onze meening, ernstig worden getwijfeld. Zoo juist is het verslag der eommisBie van voor bereiding voor de invaliditeits- en ouderdomsverzekering verschenen en w{j gelooven niet, dat de linkerzijde er zich mee zal kunnen vereenigen, ja, de vraag mag gesteld, of de heer Talma wel zal mogen rekenen op den steun der geheele rechterzijde. Boven dien is het onderhavige geen ontwerp, dat er in een vloek en een zueht kan worden doorgejaagdwil men rechts tot znlk een wilde, onverantwoorde lijke jacht overgaan, dan zal de linker zijde, lands-belang boven stembus- succes stellend, daar altoos nog voor kannen waken. Wanneer men zich evenwel het ge- wurm met de ziekteverzekering her innert, zal door velen de mogelijkheid worden aanvaard, dat ook van dit ontwerp-invaliditeits- en ouderdoms verzekering niets terecht komt. Een ramp zou zulks voor het Nederland- sche volk geenszins zijn. Wij zijn van oordeel, dat het altoos nog beter ia, geen wet te hebben, dan een slechte. Eu als de begrootingen zjjn afge handeld, komt dan de tariefwet aan de beurt! Het wordt gezegd, maar wfl gelooven er, eerlijk gezegd, weinig van. Het verzet toeh tegen de ave- reehtsehe handels-politiek van Minister Kolkman wordt met den dag grooter zooals de kiezers in het roomsche district Waalwijk er over denken, wordt in heel wat andere districten, thans in het bezit van de rechterzijde, over de tarieiwet-plannen gedacht. Daarom zal de heer Kolkman wei het voorbeeld van zijn roomsehen voor ganger Harte van Teckelenbnrg vol gen en het bij plannen laten. Zoo zal ook deze belofte van de Boman van A. CONAN DOYLE. „Het zijn allen gekken hier," zei hB, een zwart pijpstompje uit zijn zak halend, dat hij begon te stoppen. „Ik weet, wat het is, een lekker leventje te leiden en dan, bjj Godl als ik een cent op zak heb, geef ik hem uit ook 1 Ik heb voor mijn land gevochten en mijn land heeft al verduiveld weinig voor mB gedaan. Ik ga den Bussen zeggen, God betere het, hoe ze het Hlmalaya-gebergte kunnen overste ken-, dan kunnen ze de Afghanenen de Britten overdonderen," voegde hij er schaterend bij. ,Wat zou dat ge heim in St.-Petersbnrg wel waard zijn, denk je?" ,Ik schaam mij, een Er gelach oud soldaat zoo te hooren spreken," zei ik gestreng, „al is het ook maar voor de grap." „Voor de grap i Ha, ha ha 1 die is goed. Maar zeg eens, heb je hier in •de buurt ooit hooren spreken over een zekeren Heatherstone, oud-gene raal van het 41ste regement Bengalis In Wigtown hebben ze mij verteld, dat die ouwe kraai hier ergens woonde.' „Ja, ginds in dut groete huis daar.' regeering niet worden ingelost. En het andere, wat den Nederland sehen volke is toegezegd geworden Wij herinneren even aan de nieuwe inkomsten-belasting, het debietreeht op tabak, de administratieve recht spraak, herziening van de gemeente wei, aisluiting van een gedeelte der Zuiderzee, wijziging van de hinderwet, bepalingen omtrent het recht van vereeniging en vergadering, wet op de naamlooze vennootschappen Wat zal daarvan terecht komen? Het antwoord ligt voor de hand zoo goed als niemendal. Te meer, waar een laatste zittingjaar van een Kabi net tevens het kortste is. Heel veel van de zoo plechtig afgelegde beloften zullen in Juni 1913 beloften gebleven zjjn. Het is daarom volkomen begrBpeljjk, dat de reohterzijde weinig hoopvol de aanstaande stembus-campagne tege moet gaat. Het Nederiandsche volk moge geduldig wezen, al te lang laat het toeh geen loopje met zich nemen. Zorge dns de linkerzijde, in alle districten des lands, zich zoo krachtig mogelijk te organiseeren. Haar kansen staan er in 1913 waarlijk niet slecht voor. Doch wil men een einde maken aan de zoo verderfelijke coalitie, dan moet er van nn af aan met alle kracht gearbeid worden. En daarin zullen ons de vrijzinnige vrienden, zoo hier als elders, niet teleurstellen. Buitenland. De begrafenis van den keizer van Japan. De keizer van het rijk van de op gaande zon, onlangs gestorven, is thans met groote pracht ter aarde besteld. En daar een dergelijke be grafenis een gebeurtenis is, waarover de geheele beschaafde wereld moet spreken, waren dagen en weken van te voren reeds maatregelen getroffen voor een plechtige en vooral indruk wekkende uitvaart. Vrydagavond werd het lijk van keizer Moetsoehitoe uit het paleis over gebracht naar het Aoyama-paradeveld en die overbrenging moet, volgens de uit Japan gekomen telegrammen, meer dan tooverachtig geweest zijn. Op het plein voor het paleis stonden de autoriteiten, benevens de leden van het corps-diplomatique, geschaard, toen de lijkwagen, in hei licht der vlammen van toortsen en van een groot wacht vuur, het plein op kwam rijden. De lijkwagen, speciaal voor deze gelegenheid vervaardigd, was een zwaar tweewielig voertuig, geheel zwart geschilderd en met dof koper ingelegd. De wielen waren zóó ver vaardigd, dat bij het draaien zeven ver schillende droefgeestige tonen werden gehoord. Volgens overoud gebruik werd de wagen door vijf ossen van een bepaalde kleur, getrokken een zwart en wit met witte voorpco- ten en de andere in twee spannen, bruin en zwart en zwart en wit. Werd de traditie gevolgd, dan zon aan deze dieren voor den nu verrichten dieDBt zei ik, op Cioomber wijzend. „Je kunt het hek zien, ais je een kiein eindje den weg oploopt, maar de generaal is niet bijzonder op bezoek gesteld." De laatste woorden gingen geheel voor hem verloren, want nauwelijks had ik hem het hek gewezen, of hij strompelde den weg op. Zjjn gang was de zonderlingste, dien ik ooit gezien heb, hij zette den eenen voet slechts om de zes passen op den grond, terwijl hB zich met den anderen zoo snel voortbewoog, dat hB weldra uit mijn oog verdwenen was. Ik was zoo verbaasd, dat ik hem geheel versuft stond na te staren, tot eensklaps de gedachte bij mB opkwam, dat een ontmoeting tnsBchen den prik kelbaren generaal en een dergelijk gemeen sujet wel eens ernstige ge volgen kon hebben. Ik volgde hem dos in allerijl en zag hem spoedig voor mB uitstappen als een groote, dreigende vogel. Bij het hek haalde ik hem in. HB hield zich aan de ijzeren spijlen vast en gluurde er door heen. „Het is een slimme, oude rakkerd," zei hij, met zijn oogen op het kasteel gericht, ,een geslepen rakkerd 1 En is dat zijn hnis,daar tnsschen de booman „Ja, dat is zijn huis," antwoordde ik, „maar ik zou je raden, je een beetje fatsoenlBker uit te drukken, als je van plan bent met den generaal te spreken, want hB heeft geen geduld om naar onzinnige praat te luisteren." een rang aan het hof moeten worden toegekend. Dit geschiedt thans even wel niet, maar de dieren zullen tot hun dood op de keizerlijke weiden moeten worden onderhouden. De geheele keizerlijke begrafenis commissie was in nationaal hofrouw- eostuum en de kiB, werd by het over- orengen naar den wagen voorafgegaan door een stoet- van kamerheeren en antoriteiten. Naast de kist schreden hooge hofambtenaren, evenals allen in den stoet brandende kaarsen dra gend. Deze werden spoedig uitgedoofd en door acht honderd fakkels ver vangen. De keizerljjke familie, de keizerlijke lgfwacht en 30000 man troepen namen aan de plechtigheid deel. Alle ambtenaren en hoogwaar digheids bekleeders, in oud nationaal coBtuum, droegen honten, met wit papier omwoelde stavende straten langs den geheelen weg waren met rouwboomen, vuren en electrisoha booglampen versierd. Op last van den gemeenteraad moesten aan elk huis rouw-lichten worden uitge stoken, waarvoor duizenden lantaarns onder de arme bevolking verdeeld waren. Geen geluid werd gehoord, dan het sehnifelen der voeten van hen, die deelnamen aan den stoet, en de vreemd soortige klanken eener muziek, waar boven uit zich telkens de „hitsjiriki" of bamboe fluit liet hooren. Nu en dan slechts werd nit de menigte een onder- drnkte snik gehoord en de geheele stad waB bBna zoo stil als het graf, hoewel langs den drie mijlen langen weg naar het parade-terrein de straten gevuld waren met een dicht opeen gepakte menigte achter de door de troepen gevormde haag. De keizerlijke familie, die den stoet eerst vooruit gereden was, kwam hem nu tegemoet, waarna de kist in den tempel werd gebracht. Toen kwam het belangwekkende oogenblik, dat de keizer, na een in drukwekkende stilte, opstond, naar voren trad, knielde, in stilte bad voor zgn dooden vader, en een adres van rouw voorlas. Nadat de keizerlijke familie was heengegaan, werd de kist in een trein geplaatst, om overgebracht te worden naar Momoyama, vanwaar zij Zater dagmorgen om twee nar is getrans porteerd naar Kyoto voor de bijzet ting. BB het vertrek werd het lijk door salvo's van de kanonnen der oorlogsschepen in de haven gegroet. Te Kyoto hadden dezelfde plechtig heden plaats als den vorigen dag te iokio. In verhand met deze begrafenis is door een hooggeplaatst Japansch in gezetene nog een afschuwelijke daad gepleegd, die, volgens overoude ge bruiken, alleen in Japan kan plaats hebben. Generaal Nogi, bekend uit den Bns- sisch-Japanschen oorlog, sneed zich met een kort zwaard de keel af en zBn vrouw reet zich den buik open, op hetzelfde oogenblik, dat de kanon schoten het vertrek van den lijkstoet van het paleis verkondigden. Het drama had plaats op hun bui- „Daar hebt ge gelijk aan. Het is altBd een lastige potentaat geweest. Is hB dat niet,die daar de laan atkomt Ik keek door het hek en zag den ouden heer haastig op ons toekomen. Telkens bleef hB onderweg even staan om van nit de donkere schaduw der boomen naar ons te tnren, aarzelend, of hij verder zou gaan. „Hij is bezig het terrein te verken nen!" fluisterde m{jn metgezel mB, schor lachend, toe. „Hg is hang; ik weet wel waarvoor. Hij zal niet gauw in de val loopen, de oude vos." Toen ging hB plotseling op de teenen staan, wenkte met de hand door het hek en riep luide uit „Komaan, inga dappere commandant, vooruit maar, de kust is schoon en geen vijand in het gezicht!" Deze hem welbekende woorden BChenen den generaal gerust te stellen, want hB kwam regelrecht op ons toe, ofschoon ik aan zijn verhit gelaat zag, dat hB kookte van drift. „Meneer Westl Gji hier!" riep hg. „Wat wilt ge met dezen man?" „Ik kwam hem toevallig tegen. Hij vroeg mB, waar n woonde en ik wees hem den weg hierheen. Verder weet ik niets van hem af.' „Wat komt gij hier uitvoeren?" vervolgde hg barsch tot den schooier. Ixcuaeer, generaal," zei de ex- korporaal op kiagenden toon, en tegen zijn bontmuts tikkend met een onder ton ver big f te Akasaki. Beiden kleedden zich in het Japansche groot ornaat, dronken elkaar vaarwel met een teng Saki uit kopjes, die zij van den over leden keizer, wiens omffoersd portret aan den wand tegenover hen hing, ten geschenke hadden gekregen. Een brief, die, naar gezegd wordt, aan den keizer is gericht, werd naast de lBken gevonden. Grooter bewijs van trouw en aan- hankelBkheid aan zjjn overleden vorst kan de Japanner natuurlijk niet geven. EindelBk zijn Spanje en Portugal het dan eens geworden over de ma nier, waarop Portugeesche royalisten behandeld dienen te worden. Tnsschen beide rijken is thans een overeenkomst tot stand gekomen, waarbij bepaald is, dat alle leiders en de voornaamste deelnemers aan de samenzwering uit Spanje gezet zullen worden, terwijl alle medeplichtigen, die aan de Spaan- sche strafwet onderworpen blBken te zijn, in staat van beschuldiging zuilen worden gesteld. Gedurende drie maan den zal het verder aan personen, die tot Juli j.l. iu Spanje tegen het in Portugal gevestigde regime samenge zworen hebben en de aanbiedingen van Brazilië, om daarheen de wgk te nemen, aanvaard hebben, of naar andere landen uitgeweken zBn, ver boden wezen, naar Spanje terug te keeren. De conventie is zoodanig geredi geerd, dat zij in de toekomst samen zweringen kan voorkomen. Zon de Spaansche regeering nu eindelijk beginnen in te zien, dat monarchistische invallen in Portngal toch steeds op mislakking uitloopen Ten slotte natuurlijk nog een praatje over de Balkankwestie. Want hoe er aan den gespannen toe stand in die streken van ons wereld deel een einde gemaakt zal worden, blBft, niet het minst voor de daarbij betrokken landen, een onoplosbaar raadsel. HoogstwaarschBnljjk zal het nog wel uitloopen op een Bulgaarseh- Turksehen oorlog. Uit Sofia wordt tenminste gemeld, dat de reservisten, die Zaterdag met verlof zouden vertrekken, nog voor onbipaalden tijd onder de wapenen zullen gehouden worden, terwBl ver schillende hooggeplaatste personen en een groot deel der bevolking nadruk kelijk den oorlog eischt als de eenige oplossing voor uitbreiding van het Bulgaarsche vaderland. In tegenstelling daarmede gaf de Grleksehe zaakgelastigde de verzeke ring, dat alle oorlogsgeruchten, waarbB Griekenland betrokken zou zjjn, op een onwaren grondslag berusten, daar het geenszins in de bedoeling van Griekenland ligt, den vrede op den Balkan te verstoren. En intusschen kan het arme Turk- sche ryk niets anders doen dan af wachten, wat de mogendheden zoo beleefd zullen zjjn, om over zgn lot te beslissen I danigheid, die in scherpe tegenstelling was met de ruwe en onafhankelyke houding van zooeven, „ik ben een oudgediende en daar ik u in Indië gekend heb, dacht ik, dat u mB mis schien wel in dienst wilde nemen als rjjknecht, tuinman, of iets van dien aard." „Het spjjt mB, dat ik niets voor je doen kan, vriend," antwoordde de oude krijgsman onverschillig. „Geef mg dan een reispenning om mij voort te helpen, mgnheer," hernam de bedelaar krnipend. „Gij zult toch een ouden strBdmakker niet laten om komen om een paar rnpgen Ik was bB de brigage van Sale, mijnheer, en heb den overval van Kaboel meegemaakt." Generaal Heatherstone keek den smeekeüDg scherp onderzoekend aan, maar bleet zwggen. „Ik was met u in Ghuznee, toen do muren instortten door de aardbeving en we 40 000 Atghanen onder geweer schot kregen. Dit alles hebben we in onze jonge jaren doorgemaakt en nu, op onzeD ouden dag, woont arg in een mooi kasteel en ik moet aan den kant van den weg omkomen. Dat is toeh niet billy k." „Jij brutale vlegel," riep de generaal, „als je een goad soldaat was geweest, zou je nu niet om hulp hoeven te vragen. Ik hen niet van plan, je een cent te geven." „Nog één woordje, mijnheer," riep Binnenland. Sluiting sitting Staten-Generaal. De plechtigheid van de sluiting van de zitting der Staten-Generaal heeft Zaterdag het gewone verloop gehad. Aanwezig waren in de vergaderzaal, met de in ambtsgewaad gekleade le den der commissie van in- en uitge leide, de Eerste-Kamerleden Van Was senaar van Rosande, KraUB, Van den Berg, Ferf, Woltjar en Van Löben Seis en de leden der Tweede Kamer Roessingh, Duymaer van Twist, Van Veen, Heemskerk, Jannink, Lieitinek, Van Gennep, de Monté Verloren,Rood- huyzen, De Jong (Hoorn), De Jough (Rotterdam), Teenstra, Van Nispen (Rheden), Jansen (Den Haag) en Thom son. Op het Binnenhof, waar een detache ment jagers aan den ingang van het Kamergebouw minister Heemskerk de eerbewyzen gaf, was veel volk ver zameld om den kleinen atatiestoet te zien. Rijksmiddelen. De Rijksmiddelen hebben over de afgeloopen maand Augustus opge bracht f 13,840,929, tegen f 13,039,279 in Augustus van het vorige jaar. Heer brachten opdirecte belastin gen, invoerrechten, accBnzen, waarde- belasting en belasting der gouden en zilveren werken, posterijen, akten voor jacht en visscherjj en de loodsgelden minderindirecte belastingen, domei nen en rykstelegraaf. De staatsloterB bracht in Augustus 1912 precies even veel op ais in Augustus 1911. De opbrengst over de eerste acht maanden van 1912 bedraagt f119,728,219, tegen f114,773,486 over de eerste acht maanden van 1911. Invaliditeits- en ouderdomsverzekering. De rechterzgde ia de Tweede Kamer aldus schrijft men aan De Tijd is het omtrent haar houding ten op zichte van het wetsontwerp op de Invaliditeits- en Ouderdomsverzeke ring eens geworden hfl de beraad slagingen in de Commissie van Voor bereiding. Ingrijpende amendementen zfln dientengevolge van de leden der rechterzgde niet te wachten. Men vertronwt, dat het reeds vast gestelde commissoriale verslag in het begin van de volgende week zal ver- sehBnen en dat in October de open bare beraadslagingen een aanvang zullen nemen. Aan het goede adres. Volgens art. 143 van de Kieswet moet een lid van de Kamer, die ont slag neemt, dit inzenden aan de Kamer, en, zoo de zitting gesloten is, aan den minister van binnenlandsche zaken. Men weet, dat dr. Kuyper verleden week, toen de zitting niet gesloten was, zBn ontslagbrief aan binnenland sche zaken heeft gezonden, en deze dus aan het verkeerde adres te land kwam. De Standaard van Zaterdagavond deelt mede, dat de heer Kuyper Zater dag, na sluiting van de zittiug, een nieuwen brief aan den minister van oinnenlandsehe zaken heeft gezonden, de landlooper nit, toen de andere zich omkeerde om heen te gaan. „Ik was ook bjj de schermutseling in de Tarada Pas." De oude krBgsman sprong op, als door een adder gebeten. „Wat wat bedoelt ge sta melde hg. „Ik heb in de Tarada Pas iemand gekend, mgnheer, die Ghoolab Shab heette. Deze laatste woorden werden sissend geuit, terwBl een boosaardige glimlach den spreker om de lippen speelde. De uitwerking op den generaal was ontzettend om aan te zien. HB wan kelde en zjjn geel gelaat werd vaal bleek. Een oogenblik was hjj te zeer van streek om te spreken. EindelBk bracht hjj met moeite nit: „Voor den duivelWie zjjt ge dan „Kfik mB maar eens goed aan, goede man," zei de landlooper sarrend, „uw gezicht is niet zoo goed meer als voor veertig jaren, merk ik." De generaal keek den vuilen zwer ver lang en doordringend aan en ik zag aan zjjn oogen, dat hjj hem lang zamerhand herkende. „God sta mg hij 1" riep hg nit. „Het is korporaal Rufus Smith!" „Zóó, zóó, ben je er eindeigk achter vroeg de andere grinnikend. „Wees nu zoo goed het hek te openen, want zoo is het lastig praten." (Wordt vergolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1912 | | pagina 1