Nü. 110 iyi2,
Dinsdag 17 September,
99
ste
n FEUILLETON.
Het eenzame Kasteel.
00ESG1I8
Dejuitgave dezer Courant geschiedt'Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond
uitgezonderd op feestdagen.
Prp per kwartaal, In Gobb f 0)75, huiten Goes, franco f 11,25.
Afzonderlijke nommers 5 cent.
Inzending van advertentlön op Maandag en Woensdag
vóór 2 uren, op VRIJDAG- vóór 12 uren.
COIRANT.
De prijs der gewone ad vertentiën is van 1-5 regels 50 et., elke'regel meer lOct
Bfl directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt
de prijs slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, huwelijk- en doodsberichten en de daarop betrekking hebbeDd
dankbetuigingen worden van 1—10 regels i 1,— berekend.
Bewgsnummers ;5 cent.
Telefoonnummer 22.
Directeur A. F. A. van Setebs. Uitgave van de Naaml. Vennootschap „Gossche Courant". Hoofdredacteur W. J. C. van Santen.
Zij, die zich met ingang
van I October a.s. op ons blad
abonneeren, ontvangen de tot dien
datum verschijnende nummers
gratis.
t*t Aan den vooravond.
Morgen, op den traditioneelen der
den Dinsdag in de maand September,
zal het nieuwe zittingjaar van de
Tweede Kamer der Staten-Generaal
op de gebruikelijke wijze geopend
worden. Tevens het laatste jaar van
het Kabinet-Heemskerk.
Wanneer wfi terugzien op de jaren,
gednrende welke dit Ministerie aan
het bewind was, kunnen wij bezwaar
lijk onze tevredenheid betuigende
oogst is bitter schraal geweest. En
nu zal men iu deze laatste parlemen
taire periode natuurlijk pogen, zooveel
mogelijk nog binnen te halen. Immers
het tijdstip is zeer nabij, waarop de
Neierlandsche kiezers over het Kabi
net-Heemskerk zullen oordeeleneen
oordeel, dat zeer zeker ongunstig lui
den moet, als dit laatste jaar van
parlementairen arbeid gelijk is aan
de voorafgaande. Daarom wil men er
thans haast achter zetten, ten einde
niet geheel en al met ledige handen
voor het kiezersvolk te verschijnen.
£j|Of het echter lukken zal
Daaraan mag, naar onze meening,
ernstig worden getwijfeld. Zoo juist is
het verslag der eommisBie van voor
bereiding voor de invaliditeits- en
ouderdomsverzekering verschenen en
w{j gelooven niet, dat de linkerzijde
er zich mee zal kunnen vereenigen,
ja, de vraag mag gesteld, of de heer
Talma wel zal mogen rekenen op den
steun der geheele rechterzijde. Boven
dien is het onderhavige geen ontwerp,
dat er in een vloek en een zueht kan
worden doorgejaagdwil men rechts
tot znlk een wilde, onverantwoorde
lijke jacht overgaan, dan zal de linker
zijde, lands-belang boven stembus-
succes stellend, daar altoos nog voor
kannen waken.
Wanneer men zich evenwel het ge-
wurm met de ziekteverzekering her
innert, zal door velen de mogelijkheid
worden aanvaard, dat ook van dit
ontwerp-invaliditeits- en ouderdoms
verzekering niets terecht komt. Een
ramp zou zulks voor het Nederland-
sche volk geenszins zijn. Wij zijn van
oordeel, dat het altoos nog beter ia,
geen wet te hebben, dan een slechte.
Eu als de begrootingen zjjn afge
handeld, komt dan de tariefwet aan
de beurt! Het wordt gezegd, maar
wfl gelooven er, eerlijk gezegd, weinig
van. Het verzet toeh tegen de ave-
reehtsehe handels-politiek van Minister
Kolkman wordt met den dag grooter
zooals de kiezers in het roomsche
district Waalwijk er over denken,
wordt in heel wat andere districten,
thans in het bezit van de rechterzijde,
over de tarieiwet-plannen gedacht.
Daarom zal de heer Kolkman wei het
voorbeeld van zijn roomsehen voor
ganger Harte van Teckelenbnrg vol
gen en het bij plannen laten.
Zoo zal ook deze belofte van de
Boman van A. CONAN DOYLE.
„Het zijn allen gekken hier," zei
hB, een zwart pijpstompje uit zijn zak
halend, dat hij begon te stoppen. „Ik
weet, wat het is, een lekker leventje
te leiden en dan, bjj Godl als ik een
cent op zak heb, geef ik hem uit ook 1
Ik heb voor mijn land gevochten en
mijn land heeft al verduiveld weinig
voor mB gedaan. Ik ga den Bussen
zeggen, God betere het, hoe ze het
Hlmalaya-gebergte kunnen overste
ken-, dan kunnen ze de Afghanenen
de Britten overdonderen," voegde hij
er schaterend bij. ,Wat zou dat ge
heim in St.-Petersbnrg wel waard
zijn, denk je?"
,Ik schaam mij, een Er gelach oud
soldaat zoo te hooren spreken," zei
ik gestreng, „al is het ook maar voor
de grap."
„Voor de grap i Ha, ha ha 1 die is
goed. Maar zeg eens, heb je hier in
•de buurt ooit hooren spreken over
een zekeren Heatherstone, oud-gene
raal van het 41ste regement Bengalis
In Wigtown hebben ze mij verteld,
dat die ouwe kraai hier ergens
woonde.'
„Ja, ginds in dut groete huis daar.'
regeering niet worden ingelost.
En het andere, wat den Nederland
sehen volke is toegezegd geworden
Wij herinneren even aan de nieuwe
inkomsten-belasting, het debietreeht
op tabak, de administratieve recht
spraak, herziening van de gemeente
wei, aisluiting van een gedeelte der
Zuiderzee, wijziging van de hinderwet,
bepalingen omtrent het recht van
vereeniging en vergadering, wet op
de naamlooze vennootschappen
Wat zal daarvan terecht komen?
Het antwoord ligt voor de hand
zoo goed als niemendal. Te meer, waar
een laatste zittingjaar van een Kabi
net tevens het kortste is. Heel veel
van de zoo plechtig afgelegde beloften
zullen in Juni 1913 beloften gebleven
zjjn.
Het is daarom volkomen begrBpeljjk,
dat de reohterzijde weinig hoopvol de
aanstaande stembus-campagne tege
moet gaat. Het Nederiandsche volk
moge geduldig wezen, al te lang
laat het toeh geen loopje met zich
nemen.
Zorge dns de linkerzijde, in alle
districten des lands, zich zoo krachtig
mogelijk te organiseeren. Haar kansen
staan er in 1913 waarlijk niet slecht
voor. Doch wil men een einde maken
aan de zoo verderfelijke coalitie, dan
moet er van nn af aan met alle kracht
gearbeid worden. En daarin zullen ons
de vrijzinnige vrienden, zoo hier als
elders, niet teleurstellen.
Buitenland.
De begrafenis van den keizer
van Japan.
De keizer van het rijk van de op
gaande zon, onlangs gestorven, is
thans met groote pracht ter aarde
besteld. En daar een dergelijke be
grafenis een gebeurtenis is, waarover
de geheele beschaafde wereld moet
spreken, waren dagen en weken van
te voren reeds maatregelen getroffen
voor een plechtige en vooral indruk
wekkende uitvaart.
Vrydagavond werd het lijk van
keizer Moetsoehitoe uit het paleis over
gebracht naar het Aoyama-paradeveld
en die overbrenging moet, volgens de
uit Japan gekomen telegrammen, meer
dan tooverachtig geweest zijn.
Op het plein voor het paleis stonden
de autoriteiten, benevens de leden van
het corps-diplomatique, geschaard, toen
de lijkwagen, in hei licht der vlammen
van toortsen en van een groot wacht
vuur, het plein op kwam rijden.
De lijkwagen, speciaal voor deze
gelegenheid vervaardigd, was een
zwaar tweewielig voertuig, geheel
zwart geschilderd en met dof koper
ingelegd. De wielen waren zóó ver
vaardigd, dat bij het draaien zeven ver
schillende droefgeestige tonen werden
gehoord. Volgens overoud gebruik
werd de wagen door vijf ossen van
een bepaalde kleur, getrokken een
zwart en wit met witte voorpco-
ten en de andere in twee spannen,
bruin en zwart en zwart en wit. Werd
de traditie gevolgd, dan zon aan deze
dieren voor den nu verrichten dieDBt
zei ik, op Cioomber wijzend. „Je kunt
het hek zien, ais je een kiein eindje
den weg oploopt, maar de generaal
is niet bijzonder op bezoek gesteld."
De laatste woorden gingen geheel
voor hem verloren, want nauwelijks
had ik hem het hek gewezen, of hij
strompelde den weg op. Zjjn gang was
de zonderlingste, dien ik ooit gezien
heb, hij zette den eenen voet slechts
om de zes passen op den grond, terwijl
hB zich met den anderen zoo snel
voortbewoog, dat hB weldra uit mijn
oog verdwenen was.
Ik was zoo verbaasd, dat ik hem
geheel versuft stond na te staren, tot
eensklaps de gedachte bij mB opkwam,
dat een ontmoeting tnsBchen den prik
kelbaren generaal en een dergelijk
gemeen sujet wel eens ernstige ge
volgen kon hebben. Ik volgde hem
dos in allerijl en zag hem spoedig
voor mB uitstappen als een groote,
dreigende vogel. Bij het hek haalde ik
hem in. HB hield zich aan de ijzeren
spijlen vast en gluurde er door heen.
„Het is een slimme, oude rakkerd,"
zei hij, met zijn oogen op het kasteel
gericht, ,een geslepen rakkerd 1 En is
dat zijn hnis,daar tnsschen de booman
„Ja, dat is zijn huis," antwoordde ik,
„maar ik zou je raden, je een beetje
fatsoenlBker uit te drukken, als je van
plan bent met den generaal te spreken,
want hB heeft geen geduld om naar
onzinnige praat te luisteren."
een rang aan het hof moeten worden
toegekend. Dit geschiedt thans even
wel niet, maar de dieren zullen tot
hun dood op de keizerlijke weiden
moeten worden onderhouden.
De geheele keizerlijke begrafenis
commissie was in nationaal hofrouw-
eostuum en de kiB, werd by het over-
orengen naar den wagen voorafgegaan
door een stoet- van kamerheeren
en antoriteiten. Naast de kist schreden
hooge hofambtenaren, evenals allen
in den stoet brandende kaarsen dra
gend. Deze werden spoedig uitgedoofd
en door acht honderd fakkels ver
vangen. De keizerljjke familie, de
keizerlijke lgfwacht en 30000 man
troepen namen aan de plechtigheid
deel. Alle ambtenaren en hoogwaar
digheids bekleeders, in oud nationaal
coBtuum, droegen honten, met wit
papier omwoelde stavende straten
langs den geheelen weg waren met
rouwboomen, vuren en electrisoha
booglampen versierd. Op last van
den gemeenteraad moesten aan
elk huis rouw-lichten worden uitge
stoken, waarvoor duizenden lantaarns
onder de arme bevolking verdeeld
waren.
Geen geluid werd gehoord, dan het
sehnifelen der voeten van hen, die
deelnamen aan den stoet, en de vreemd
soortige klanken eener muziek, waar
boven uit zich telkens de „hitsjiriki"
of bamboe fluit liet hooren. Nu en dan
slechts werd nit de menigte een onder-
drnkte snik gehoord en de geheele
stad waB bBna zoo stil als het graf,
hoewel langs den drie mijlen langen
weg naar het parade-terrein de straten
gevuld waren met een dicht opeen
gepakte menigte achter de door de
troepen gevormde haag.
De keizerlijke familie, die den stoet
eerst vooruit gereden was, kwam hem
nu tegemoet, waarna de kist in den
tempel werd gebracht.
Toen kwam het belangwekkende
oogenblik, dat de keizer, na een in
drukwekkende stilte, opstond, naar
voren trad, knielde, in stilte bad
voor zgn dooden vader, en een adres
van rouw voorlas.
Nadat de keizerlijke familie was
heengegaan, werd de kist in een trein
geplaatst, om overgebracht te worden
naar Momoyama, vanwaar zij Zater
dagmorgen om twee nar is getrans
porteerd naar Kyoto voor de bijzet
ting. BB het vertrek werd het lijk
door salvo's van de kanonnen der
oorlogsschepen in de haven gegroet.
Te Kyoto hadden dezelfde plechtig
heden plaats als den vorigen dag te
iokio.
In verhand met deze begrafenis is
door een hooggeplaatst Japansch in
gezetene nog een afschuwelijke daad
gepleegd, die, volgens overoude ge
bruiken, alleen in Japan kan plaats
hebben.
Generaal Nogi, bekend uit den Bns-
sisch-Japanschen oorlog, sneed zich
met een kort zwaard de keel af en
zBn vrouw reet zich den buik open, op
hetzelfde oogenblik, dat de kanon
schoten het vertrek van den lijkstoet
van het paleis verkondigden.
Het drama had plaats op hun bui-
„Daar hebt ge gelijk aan. Het is
altBd een lastige potentaat geweest.
Is hB dat niet,die daar de laan atkomt
Ik keek door het hek en zag den
ouden heer haastig op ons toekomen.
Telkens bleef hB onderweg even staan
om van nit de donkere schaduw der
boomen naar ons te tnren, aarzelend,
of hij verder zou gaan.
„Hij is bezig het terrein te verken
nen!" fluisterde m{jn metgezel mB,
schor lachend, toe. „Hg is hang; ik
weet wel waarvoor. Hij zal niet gauw
in de val loopen, de oude vos."
Toen ging hB plotseling op de teenen
staan, wenkte met de hand door het
hek en riep luide uit
„Komaan, inga dappere commandant,
vooruit maar, de kust is schoon en
geen vijand in het gezicht!"
Deze hem welbekende woorden
BChenen den generaal gerust te stellen,
want hB kwam regelrecht op ons toe,
ofschoon ik aan zijn verhit gelaat zag,
dat hB kookte van drift.
„Meneer Westl Gji hier!" riep hg.
„Wat wilt ge met dezen man?"
„Ik kwam hem toevallig tegen. Hij
vroeg mB, waar n woonde en ik wees
hem den weg hierheen. Verder weet
ik niets van hem af.'
„Wat komt gij hier uitvoeren?"
vervolgde hg barsch tot den schooier.
Ixcuaeer, generaal," zei de ex-
korporaal op kiagenden toon, en tegen
zijn bontmuts tikkend met een onder
ton ver big f te Akasaki. Beiden kleedden
zich in het Japansche groot ornaat,
dronken elkaar vaarwel met een teng
Saki uit kopjes, die zij van den over
leden keizer, wiens omffoersd portret
aan den wand tegenover hen hing, ten
geschenke hadden gekregen.
Een brief, die, naar gezegd wordt,
aan den keizer is gericht, werd naast
de lBken gevonden.
Grooter bewijs van trouw en aan-
hankelBkheid aan zjjn overleden vorst
kan de Japanner natuurlijk niet geven.
EindelBk zijn Spanje en Portugal
het dan eens geworden over de ma
nier, waarop Portugeesche royalisten
behandeld dienen te worden. Tnsschen
beide rijken is thans
een overeenkomst
tot stand gekomen, waarbij bepaald
is, dat alle leiders en de voornaamste
deelnemers aan de samenzwering uit
Spanje gezet zullen worden, terwijl
alle medeplichtigen, die aan de Spaan-
sche strafwet onderworpen blBken te
zijn, in staat van beschuldiging zuilen
worden gesteld. Gedurende drie maan
den zal het verder aan personen, die
tot Juli j.l. iu Spanje tegen het in
Portugal gevestigde regime samenge
zworen hebben en de aanbiedingen
van Brazilië, om daarheen de wgk te
nemen, aanvaard hebben, of naar
andere landen uitgeweken zBn, ver
boden wezen, naar Spanje terug te
keeren.
De conventie is zoodanig geredi
geerd, dat zij in de toekomst samen
zweringen kan voorkomen.
Zon de Spaansche regeering nu
eindelijk beginnen in te zien, dat
monarchistische invallen in Portngal
toch steeds op mislakking uitloopen
Ten slotte natuurlijk nog een praatje
over
de Balkankwestie.
Want hoe er aan den gespannen toe
stand in die streken van ons wereld
deel een einde gemaakt zal worden,
blBft, niet het minst voor de daarbij
betrokken landen, een onoplosbaar
raadsel. HoogstwaarschBnljjk zal het
nog wel uitloopen op een Bulgaarseh-
Turksehen oorlog.
Uit Sofia wordt tenminste gemeld,
dat de reservisten, die Zaterdag met
verlof zouden vertrekken, nog voor
onbipaalden tijd onder de wapenen
zullen gehouden worden, terwBl ver
schillende hooggeplaatste personen en
een groot deel der bevolking nadruk
kelijk den oorlog eischt als de eenige
oplossing voor uitbreiding van het
Bulgaarsche vaderland.
In tegenstelling daarmede gaf de
Grleksehe zaakgelastigde de verzeke
ring, dat alle oorlogsgeruchten, waarbB
Griekenland betrokken zou zjjn, op
een onwaren grondslag berusten, daar
het geenszins in de bedoeling van
Griekenland ligt, den vrede op den
Balkan te verstoren.
En intusschen kan het arme Turk-
sche ryk niets anders doen dan af
wachten, wat de mogendheden zoo
beleefd zullen zjjn, om over zgn lot
te beslissen I
danigheid, die in scherpe tegenstelling
was met de ruwe en onafhankelyke
houding van zooeven, „ik ben een
oudgediende en daar ik u in Indië
gekend heb, dacht ik, dat u mB mis
schien wel in dienst wilde nemen als
rjjknecht, tuinman, of iets van dien
aard."
„Het spjjt mB, dat ik niets voor je
doen kan, vriend," antwoordde de oude
krijgsman onverschillig.
„Geef mg dan een reispenning om
mij voort te helpen, mgnheer," hernam
de bedelaar krnipend. „Gij zult toch
een ouden strBdmakker niet laten om
komen om een paar rnpgen Ik was bB
de brigage van Sale, mijnheer, en heb
den overval van Kaboel meegemaakt."
Generaal Heatherstone keek den
smeekeüDg scherp onderzoekend aan,
maar bleet zwggen.
„Ik was met u in Ghuznee, toen do
muren instortten door de aardbeving
en we 40 000 Atghanen onder geweer
schot kregen. Dit alles hebben we in
onze jonge jaren doorgemaakt en nu,
op onzeD ouden dag, woont arg in
een mooi kasteel en ik moet aan den
kant van den weg omkomen. Dat is
toeh niet billy k."
„Jij brutale vlegel," riep de generaal,
„als je een goad soldaat was geweest,
zou je nu niet om hulp hoeven te
vragen. Ik hen niet van plan, je een
cent te geven."
„Nog één woordje, mijnheer," riep
Binnenland.
Sluiting sitting Staten-Generaal.
De plechtigheid van de sluiting van
de zitting der Staten-Generaal heeft
Zaterdag het gewone verloop gehad.
Aanwezig waren in de vergaderzaal,
met de in ambtsgewaad gekleade le
den der commissie van in- en uitge
leide, de Eerste-Kamerleden Van Was
senaar van Rosande, KraUB, Van den
Berg, Ferf, Woltjar en Van Löben
Seis en de leden der Tweede Kamer
Roessingh, Duymaer van Twist, Van
Veen, Heemskerk, Jannink, Lieitinek,
Van Gennep, de Monté Verloren,Rood-
huyzen, De Jong (Hoorn), De Jough
(Rotterdam), Teenstra, Van Nispen
(Rheden), Jansen (Den Haag) en Thom
son.
Op het Binnenhof, waar een detache
ment jagers aan den ingang van het
Kamergebouw minister Heemskerk de
eerbewyzen gaf, was veel volk ver
zameld om den kleinen atatiestoet te
zien.
Rijksmiddelen.
De Rijksmiddelen hebben over de
afgeloopen maand Augustus opge
bracht f 13,840,929, tegen f 13,039,279
in Augustus van het vorige jaar.
Heer brachten opdirecte belastin
gen, invoerrechten, accBnzen, waarde-
belasting en belasting der gouden en
zilveren werken, posterijen, akten voor
jacht en visscherjj en de loodsgelden
minderindirecte belastingen, domei
nen en rykstelegraaf. De staatsloterB
bracht in Augustus 1912 precies even
veel op ais in Augustus 1911.
De opbrengst over de eerste
acht maanden van 1912 bedraagt
f119,728,219, tegen f114,773,486 over
de eerste acht maanden van 1911.
Invaliditeits- en ouderdomsverzekering.
De rechterzgde ia de Tweede Kamer
aldus schrijft men aan De Tijd
is het omtrent haar houding ten op
zichte van het wetsontwerp op de
Invaliditeits- en Ouderdomsverzeke
ring eens geworden hfl de beraad
slagingen in de Commissie van Voor
bereiding. Ingrijpende amendementen
zfln dientengevolge van de leden der
rechterzgde niet te wachten.
Men vertronwt, dat het reeds vast
gestelde commissoriale verslag in het
begin van de volgende week zal ver-
sehBnen en dat in October de open
bare beraadslagingen een aanvang
zullen nemen.
Aan het goede adres.
Volgens art. 143 van de Kieswet
moet een lid van de Kamer, die ont
slag neemt, dit inzenden aan de Kamer,
en, zoo de zitting gesloten is, aan den
minister van binnenlandsche zaken.
Men weet, dat dr. Kuyper verleden
week, toen de zitting niet gesloten
was, zBn ontslagbrief aan binnenland
sche zaken heeft gezonden, en deze dus
aan het verkeerde adres te land kwam.
De Standaard van Zaterdagavond
deelt mede, dat de heer Kuyper Zater
dag, na sluiting van de zittiug, een
nieuwen brief aan den minister van
oinnenlandsehe zaken heeft gezonden,
de landlooper nit, toen de andere zich
omkeerde om heen te gaan. „Ik was
ook bjj de schermutseling in de Tarada
Pas."
De oude krBgsman sprong op, als
door een adder gebeten.
„Wat wat bedoelt ge sta
melde hg.
„Ik heb in de Tarada Pas iemand
gekend, mgnheer, die Ghoolab Shab
heette.
Deze laatste woorden werden sissend
geuit, terwBl een boosaardige glimlach
den spreker om de lippen speelde.
De uitwerking op den generaal was
ontzettend om aan te zien. HB wan
kelde en zjjn geel gelaat werd vaal
bleek. Een oogenblik was hjj te zeer van
streek om te spreken. EindelBk bracht
hjj met moeite nit:
„Voor den duivelWie zjjt ge dan
„Kfik mB maar eens goed aan,
goede man," zei de landlooper sarrend,
„uw gezicht is niet zoo goed meer
als voor veertig jaren, merk ik."
De generaal keek den vuilen zwer
ver lang en doordringend aan en ik
zag aan zjjn oogen, dat hjj hem lang
zamerhand herkende.
„God sta mg hij 1" riep hg nit. „Het
is korporaal Rufus Smith!"
„Zóó, zóó, ben je er eindeigk achter
vroeg de andere grinnikend. „Wees
nu zoo goed het hek te openen, want
zoo is het lastig praten."
(Wordt vergolgd).