N°. 109 1912. Zaterdag 14 September. 998tc jaargang. Bij dit no. behoort een Bijvoegsel. io FEUILLETON. Het eenzame Kasteel. GOESCHE Telefoonnummer 33. Directeur A. P. A- van Setjbs. Uitgave van de Naaml. Vennootschap „Goesehe Courant". Hoofdredacteur W. J. C. van Saktbin. De^uitgave dezer Courant geseii i«dt"Maandaj Woensdag- en VrgdagavondJ uitgezonderd op feestdagen Prgs per kwartaal, In Goes f 0,75, buiten Goes, franco f 1,25, Afzonderlijke uommers 5 cent. Inzending van advertentlëo op Maandag en Woensdag vóór 2 uren, op VRIJDAG vóór 12 uren.. Deprjjs dei-gewone tdrerteaöênis van t-5 "agelsW ...t elite regel meer lOet, B(j directe opgaar van driemaal plaatsing derzelfde id verten tie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Geboorte-, huweigk- en doodsberichten en de daarop betrekking hebbende dankDetuigingen worden van 1—lö regels 1,— berekend. Bewijsnummers ;6 cent. «Sar* Zij, die zich met ingang van I October a.o. op one blad abonnearen, ontvangen de tot dien datum verschijnende nummers gratis. Het Tarief als Belasting. Het ontwerp-Tariefwot van Minister Kolkman een onding, alleen door zoogen aamd „christe'fjke" propagan disten en scribenten verdedigd wordt door sommige voorstanders van hooge invoerrechten verdedigd als een belasting maatregel. Daarbij moet in de eerste plaats opgemerkt worden, dat de vaders van het protectionisme bet nooit als belastin g- maatregel hebben bedoeld. Da Dnitsche economist List achtte hooge invoerrechten noodig, om achterlijke industrieën vooruit te hel pen, of jonge industrieën tot bloei te brengen. Zoodra dit resultaat echter was bereist, wilde hjj het invoerrecht laten vervallen. Voor List was het dus, om zoo te zeggen, een opvoodings-maat- regel. Geen oogenblik heelt hij er over gedacht, een hoog tarief tot een blij vende bron van inkomsten voor den Staat te maken, zooals thans door de protectionistische Staten wordt gedaan. De bekende Ecgelsche econoom John Stnart Mill nam hetzelfde siandpnnt in. In een brief aan A. M. Francis of Brisbane, Queensland, van 8 Mei 1869, Zegt h|j bijvoorbeeld, tot toelichting van zijn meeniDg, dat hot eenige, wat hij wensehte te betoogen, was, dat In sommige gevallen tijdelijke beseher mende rechten in nieuwe streken de vestiging van nieuwe industrieën kunnen bevorderen. List achtte voor een Staat het oogen blik daartoe gekomen, als een land, nog in het tijdperk van den landbouw verkeerende, eeu geregelde vraag naar vreemde industrie-producten tot stand had weten te brengen. Een blijvende bron van inkomBten wensehte hij uit een hoog tarief niet te maken. Voor ons land, dat den tijd van landbouw-staat re ids lang aehterden rug heeft en zeker niet tot de nieuwere, nog in ontginning zijnde landen be- behoort, zon, naar de meening dezer economen, voor een hoog tarief als opvoedings-maatregel geen plaats zijn. Naar onze meening is een tariefwet als belasilug-maatregel de slechtst denkbare. Men mag aan een belasting vijf eischen stellen a.) De belasting-schuldige moet pre cies weten, wat hij betaalt. b.) Hfi moet kanten nagaan, waar om zijn aanslag op het gestelde bedrag is bepaald. c.) Hp moet zjn aanslag vermin derd kunnen krijgen, als hg do on juistheid er van kan aantoonen. d.) De belasting moet geregeld worden naar de draagkracht van den aangeslagene. e.) Zij moet progressief werken, Roman van A. CONAN DOÏLE. .Vergeet het dus niet! Ik beschouw je van nu af als tot het garnizoen van Cloombqr behoorend". Nog iets, mijnheer", riep ik, toen hij zich verwgderen wilde „Ik hoop, dat u uw dochter vergiffenis zult schenken. Het was terwilie van mg, dat zg onze verloving geheim hield". „Zeker", zei hg met zijn ondoor- £-Jndelgken glimlach, .rnaar we zul- n, voor het oogenblik althans, deze huweljjksquaestie laten rusten. Het is onmogelijk te zeggen, welk een on verwachte wendmg de zaeen zullen nemen. Vaarwel 1" Hg stapte vlug het hosch in en werd weldra door het struikgewas aan mijn oog onttrokken. Zoo eindigde dit zonderlinge onder hond. Ik wist niet, ot ik terneerge slagen of verheugd over den uitslag moest zgn, maar toen ik alles nog eens naging, meende ik, over bet ge heel genomen, my'n poBitie eer ver beterd dan verminderd te hebben door het voorval. Voor dat ik dien avond ging slapen, y.h tfc mSy, band, o» ia de duisternis naar mate het inkomen stijgt. Aan deze vijf voorwaarden kunnen alleen de directe belastingen voldoen en in de laatste jaren heeft steeds het streven voorgezeten, het belasting stelsel naar deze beginselen te her vormen. Wat als indirecte belasting wordt opgebracht, voldoet aan deze vyf eischen niet. De accijnzen voldoen alleen aan de eerste voorwaarde. Met de draagkracht honden zg in het geheel geen reke ning. De invoerrechten voldoen aan geen enkele der gestelde eischen. De belast sin-schuldige, ban niet nagaan, hoeveel hg te betalen heeft. De er varing in landen, welke een hoog t3rief heffen, leert immers, dat ook het binnenlandsehe prodnet ongeveer tot den prgs wordt verhoogd, die voor het door het invoerrecht getroffen buitenlandsch fabrieaat wordt ge vraagd. Bijjkt zelfs niet herhaalde malen, dat de afnemer in het protectionis tische land het offer wordt van de fabrikanten, die aan den buitenlander tegen belangrijk lageren prgs leveren De bekende economist Brentano berekent, dat de Dnitsche graanrechten den Duitschen verbruiker nopen, meer dan achtmaal het bedrag te betalen, dat aan de schatkist door het invoer recht wordt opgebracht. Waren de mee rechten niet uit het tariei-oniwerp gelicht, dan zou het volk zich een offer van f 1.600 000 hebben moeten getroosten, om het vierde dee! van die som in de schat kist te brengen. Zonder eenige overdrijving mag men aannemen, dat de tien millioen gulden, welke weer nit de invoerrechten znllen moeten komen, den verbruikers drie maal dat bedrag zullen kosten. De voorstanders van het tarief noemen het een voordeel van de invoerrech ten, dat ze ongemerkt ongemerkt t betaald worden en alleen door hen men laehe niet 1 die er in willen bijdragen 1 Vol verwondering moet men zich afvragen, of deze zotte redeiteermg in de elericale pers soms voor een „ernstig argument" moet doorgaan. Alsof de verbruikers in het bijzon der de kleine man zich de honder den artikelen kunnen ontzeggen, welke door het tarief worden getroffen. Die er niet in zou willen bijdragen, zou als naaktlooper zgn leven moeten rek ken met hetgeen de akker hem biedt I Ieder verbruiker wordt eenvoudig im mers gedwongen, te betalen, en beroep tegen dezen aanslag staat hem niet open. Het invoerrecht vraagt evenmin als een accgns naar de draagkracht van den consument. Of die consnmeDt Minister is dan wel een armste onder de armen, hij betaalt even goed en even hoog het recht, op een artikel gelegd. Alleen met dit verschilde armste wordt zwaar getroffen. De rfike gevoelt den druk niet. Het invoerrecht werkt progressief, doch in de verkeerde richting. Het eischt een grooter percentage, naar mate het inkomen d aalt. En het spaart en zwoer, dat geen macht ter wereld mijn liefde zou verzwakken voor de vrouw, wier rein hart ik het gelnk had gehad, voor mg te winnen. HOOFDSTUK VII. Korpobaax, Rüpos Smith vebsohijnt TEN TOONEKLE. In weerwil van mijn onderhond met den generaal of misschien juist daardoor wandelde ik minstens tweemaal daags naar Cloomber. Ik ontmoette den generaal nn dikwijls. Soms vroeg hg mg voor het een of ander om raad, ja, hg begon mg zelfs allengs half en half zgn vertrouwen te schenken. Op zekeren dag trof ik hem in een zeer zenuwachtige bui aan. Hg schrok van tgd tot tgd gejaagd op en staarde tersluiks om zich hoen, met angstige blikken. Ik hoopte, dat Gabriëlle gelijk zou krjjgen en dat de vjfde October het keerpunt zou zgn in zgn ziekte, want, toen ik naar zgn verwilderde oogen en bevende handen keen, was ik overtuigd, dat hij in j dezen overspannen toestand niet.ang meer zon kunnen leven. Bg nader onderzoek was mg ge bleken, dat bg de losse planken in de schatting, op de plaats onzer geheime bgeenkomsten, bijzonder stevig had laten herstellen, zóó, dat ik zelfs niet mset door do reten, ken zien. Ojr in betrekkeigken zin de rgken, tenvjjl het de armen nog armer maakt. Als belasting maatregel is het ont- werp-tariefwet van den Minister Kolk man allerminst verdedigbaar. De voor stander moge dan zeggen, dat het in voerrecht ongemi rit betaald wordt, de Dnitsche arbeiders en midden standers hebben in Januari van dit jaar getoond, dat hnn de oogen zgn opengegaan, en hooge invoerrechten als belasting-maatregel een rooftocht beteekenen op de zakken der kleine lnyden1 Buitenland. Zooals we in ons votig nummer reeds mededei; d -n, is de vleeschnood in Duitschiand th ,ns tot een bedenkelijke hoogte gestegen. Algemeen roept men om openstelling van de grenzen voor slacntvee en vleeseh en de geweldige dru v die een proteciionisiiseh stelsel op prgzen van eerste levensmiddelen k m ui'.oeteneu, wordt nu in het Dnit sche rijk meer dan ooit gevoeld. Men suhgnt nn ook van hoogerhand mede te willen werken, dien druk ernigstins te verzachten. De Berl. Lokal. Am., in den regel een der best inge! elite Dnitsohe bla den, weet tenminste mede te de.pien, dat Woenadag in het ministerie van b uuenlandsche zaten een langdurige conferentie heeft plaats gehad tnsschen den Kgkskanselier, den minister van binnenlandsehe zaken en den minister van landbouw, over den vleeschnood. Men kwam tot de overtuiging, dat opheffing van het artikel van de vleesehkenringswet, waarin bepaald wordt, dat de ingewanden van in- g8voerd geslacht vee niet verwgderd mogen worden, tot de cnmogelgkheden behoort. De industrie heeft hot zoo ver gebracht, dat zg, zonder verwgdering van deze ingewanden, vee in bevroren toestand nit Argentinië en Australië naar Dnitschland kan vervoeren en de rgksautoriteiten hebben reeds de zeker heid gekregen, dat de industrie dit kan doen op een voor de gezondheid van het vleeseh onscoadelgke wgze. De Frankf. Ztg meent, dat deze mededeel ,ng van don Lokal Anzeiger onvolledig moet zgn. in ieder geval blijkt hieruit, dat voor het invoeren van bevroren vleeseh uit Argentinië of Australië geen wgziging van afe wet op de vleeBchkeuriug noodig is. Do regeering zou dus bevroren vleeseh willen toelaten, zoo aan de bepaling van het bovengenoemde voldaan wordt. De Deutsche Tageszeitung noemt dit een „gevaar voor de Dnitsche vee teelt, een opoffering van de talrgke kleine veehouders, en een maatregel, die slechts met grootkapitaal en de Argentgnsche veeteelt kan ten goede komen." Hoe dit landbouw-blad tot deze beschouwing komt, vertelt het niet. Maar zij toont, dat in landbouw-krin- gon wordt gewerkt tegen eiken maat regel, wa rdoor aan de behoeften van den vleescheonsumeut wordt tegemoet gekomen. En het is tevens het beste bewijs, somm ge andere plaatsen kon ik een heei klein gedeelte van het kasteel begluren en op een mijner onderzoe kingstochten zag ik hierdoor een man van middelbaren leeftijd, met een ruw uiterlijk, voor een der ramen van de benedenverdieping staan, dien ik hield voor Israël Stakes, den koetsier. Er was echter geen spoor te ontdekken van Gabnëlle, noth van Mordaunten hun hardnekkige afwezigheid ver ontrustte mg. Ik was overtuigd, dat, tenzg ze waren opgesloten, ze zich op de een of andere wgze met Esther of mg in verbinding zonden hebben ge steld. Intusschen verstreek de eene dag na den anderen, zonder dat ik iels van hen vernam en mjjn spanning werd schier ondraaglgk. Op zekeren morgen het was de 2e October toen ik weer naar het kasteel wandelde in de hoop, iets naders omtrent mgn lieveling te hoo- ren, ontwaarde ik een man, zittend op een steen aan den kant van den weg. Naderbij komend, zag ik dat het een vreemdeling was en utt zgn bestoven kleeren en haveloos voorkomen maakte ik op, dat hg een grooten afstand moest hebben afgelegd. Hg bad een homp bruin brood in zgn eene hand en in de andere een knipmes. Waar- schgnlgk was zgn ontbijt juist atge- toopen, want hg schudde de kruimels dat de dun- te een gevolg is van de bestaande protectionistische wetten. Het vooruitzicht, dat bevroren vleeseh zou kunnen worden ingevoerd, is al voldoende, om de bonders van vee te verontrusten, wgl zg daarvan een daling der vleescbprgzen verwachten. Het schgnt dan toch waar te zgn, dat de Vrades-ondorhandellngen, in een zeer ver stadium zgn gekomen. De correspondent van de Vossische Zeitung te Weenen meldt thans, dat de voorlooplge vredesonderhandelin gen in Zwitserland een buitengewoon gunstig stadium ingetreden zgn.Over de sonvereiniteitskwestie betrffende Cyrenaiea en Tripolis moet men het eens geworden zgn. Men rekent er echter op, dat de besprekingen in het begin der volgende week beëindigd zullen worden. Zoo zou er dus ten slotte een einde gemaakt worden aan een oorlog, die van beide kanten inet de grootste lusteloosheid is gevoerd en de sym pathie van geen enkele mogendheid heeft kunnen wegdragen. Met de regeling van den binnen- landschen toestand op den Balkan gaat het evenwelnog niet zoo van een leien dakje. In officieuze kringen te Constantinopel wordt th tns ver klaard, dat het Oostenrijksche voorstel door vier mogendheden, waarvan de drie van het zgn, drievondig verbond, wordt afgekeurd en dat zg aan de Turksehe regeering hebben meege deeld, dat zg niet op het voorstel van minister Berchtold zullen ingaan. Zö zouden n.l. ten volle vertronwen, dat de Turksehe regeering de noodige hervormingen wel tot stand zal brengen. Het is te begrgpen, dat de Fransche regeering nieuwsgierig is naar het verloop aan de Marokkaansche gebeurtenissen. Toch heeft zg tot dusverre nog geen mededeelingen van generaal Lyautey ^ver het verblgf der Fransche troepen Fin Marakesj ontvangen. Nog is de gene raal besloten, uit het door de inneming van de hoofdstad verworven voordeel zooveel mogelgk nut te trekken. Hg beschouwt het echter, de omstandig heden in aanmerking genomen, voor onuitvoerbaar om, alleen met de co- lonne-Mangin, Marakesj zonder ge vaar dnurzaam bezet te houden. Hg wil veeleer de colonne buiten de stad op een gunstige plek in de vlakte een versterkt kamp doen be trekken, vanwaar haar kanonnen de stad bestrgken en zg zelf vrg is in haar bewegingen. Zoo snel mogelgk wil Lyautey dan den su'tan, Moeley Joessoof, naar Marakesj laten komen, om hem ook daar tot sultan te doen nitroepen. De generaal beklaagt zich bitter over het optreden der Spaansehe con- bu!s in verschillende p:aatsen. Hg be- van zgn knie en stond op, zoodra hg mg in het oog kreeg. Ziende, hoe forsch en lang de man was en dat hg nog steeds het wapen in de hand hield, bleef ik aan den anderen kant van den weg, weiend, hoe zulke kerels, door gebrek, tot alles in staat zgn. Opeens zag ik hem de straat oversteken en op mg toekomen. „Wel vriend", zei ik met gedwongen kalmte, „wat wilt ge?' Het gelaat van den man was zoo bruin als koffie en vertoonde een diep litteeken, dat van den mond tot aan zgn oor liep. Het haar was geheel grgs, maar de gestalte krachtig cn de bontmuts, die op één oor stond, gaf hem een onverschillig, half militair voorkomen. Alles te samen genomen maakte hg op mg den indruk van een der gevaarlgkstelandloopers,dien ik ooit ontmoet had. Zonder mg te antwoorden, keek hg mg eenigen tgd aan met een norschen blik in zgn met bloed doorloopen oogen en sloot toen met een luiden slag zgn mes. „Je bent geen verklikker", zei hij, „daarvoor ben je nog te jong, zon ik zeggen. Ze hebben mg in het cachot gehad in Paisley en in Wigtown, maar als ze weer een vinger naar mg uit steken, voor den donder 1 zal korporaal ttufus Smith hun levenslang heugen, 4»t zeg ik Het i» hier een ver schuld; t ze ervan, dat zjj door alle mogeljke middelen trachten te belet ten, dat Moelejr Joessoef tot sultan zal worden ui'.geroeper en openlijk de bevolking gunstig voor El Hiba trachten te Btemmen en tevens tegen Frankrgk op zetten. Dit alles met medeweien en goedvind n van de Spaanscne ambassade te Tang-er. Dat kan nog wet eens tot ernstige incidenten tnsschen Frankrgk en Spanje aanleiding geven. A's besluit van ons bnUenlandsoh overzicht geven wg een:ge merkwaardige cijfers uit de reuzenstad Londen. Volgens de jongste statistieken, die over Londen gepubliceerd z*jn, be draagt het aantal inwoners thans ruim 7 millioen, een aantal, dat per dag gemiddeld met 106 personen toeneemt. In de hoofdstad van Engeland wo nen méér roomseh kathoüeken dan in Bome en méér joden dan in Pales tina. Er zgn te Londen meer dan 8000 bars en ruim 3< 00 tea-rooms. De in woners der geweldige stad verbruiken jaarlgks meer dan 2'millioen gallons tarwe, 850000.000 eieren, 4 mil ioen Behapen, kalveren en varkens, 9 mil lioen stuks gevogelte en wild en om streeks 150 000 ton visch. Ook in zake drank worden er te Londen gansche rivieren vloeistof van ver schillende soort verzwolgen zoo drin ken de Londenaars per jaar 200 mil lioen gallons bier, meer dan 30 m ilioen gallons wgn, en 20 millioen gallons spiritualiën op. (Eeu gallon is ruim 4.50 Liter.) Het rgtuig-, omnibus- en antobUB- verkeer neemt sterk toe. Hot aantal reizigers, dat alleen door de twee voornaamste autobusmaAtschappyen werd vervoerd, bedroog in het jaar 1911 ruim 420 millioen. De eleetrisehe tram heeft een nachtdienst ingericht en het staat te voorzien, dat binnen kort ook de autobns-maatsehapfigen tot dien maatregel znlien overgaan. Volgens de statistiek over 1911 telde men verleden jaar 20 000 politieagen ten in Londen. Do brandweer teil 1350 brandmeesters, spuitgasten, koetsiers, chauffeurs enz. en 132 brandweerpos ten zgn over de stad verspreid Van 1 April 1910 tot 31 Maart 1911 be droegen do totale uitgaven voor den brandweerdienst ongeveer 300000 pond sterl'üg Er zgn te Londen 450 openbare en 550 bg zonder e scholen, en het Lon- densche gemeontebestnur 1-gt per jaar 4% millioen pond sterling aan het onderwijs ten koste. Daarbg vergeleken zgn de uitgaven voor ons eigen onderwgs toch eigenlijk niet de moeite waard, om er over te spreken. Binnen laosl. Tweede Kamer. De Tweede Kamer is bijeengeroepen tegen Dinsdag 17 September des na middags te 3 uur. In deze vergadering zal de Minister duiveld mooi land, geen cent te ver dienen en San rekenen ze je in, omdat je geen middelen van bestaan hebt". „Het spgt mg, een oud krggsman zoo verarmd te zien", zei ik. „Bg welk wapen heb je gediend P" „Bg de koDinkigke veld-artillerie. De duivel hale den dienst. Ik ben bgna zestig jaar oud en ik heb een armzalig pensioen van 450 gulden nog niet genoeg voor mjjn bier en tabak". „Ik zou anders denken, dat 450 gul den per jaar voldoende is, om van te leven op je ouden dag", merkte ik op. „Zóó, zou jg dat denken?" zei hg grinnekend, zgn verweerde gelaat vlak bg het mgne brengend. „Wat denk je dan, dat deze „tulwar"-snede waard is En een poot, waarin alle botten kraken en rammelen als een doos met dobbelsteenen, omdat ze er mg in ge schoten hebben? Een lever als een spons en een koorts als bet helsche vuur, als de wind uit het Oosten waait Zou je dat alles willen over nemen voor een lamlendig jaarffjksch inkomen van 450 galden, hé? nu komaan, spreek op." „We zgn arm hier in deze streek", antwoordde ik. „Je zoudt hier bepaald voor rgk doorgaan". (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1912 | | pagina 1