N°. 109 1912.
Zaterdag 14 September.
998tc jaargang.
Bij dit no. behoort een
Bijvoegsel.
io FEUILLETON.
Het eenzame Kasteel.
GOESCHE
Telefoonnummer 33. Directeur A. P. A- van Setjbs. Uitgave van de Naaml. Vennootschap „Goesehe Courant". Hoofdredacteur W. J. C. van Saktbin.
De^uitgave dezer Courant geseii i«dt"Maandaj Woensdag- en VrgdagavondJ
uitgezonderd op feestdagen
Prgs per kwartaal, In Goes f 0,75, buiten Goes, franco f 1,25,
Afzonderlijke uommers 5 cent.
Inzending van advertentlëo op Maandag en Woensdag
vóór 2 uren, op VRIJDAG vóór 12 uren..
Deprjjs dei-gewone tdrerteaöênis van t-5 "agelsW ...t elite regel meer lOet,
B(j directe opgaar van driemaal plaatsing derzelfde id verten tie wordt
de prijs slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, huweigk- en doodsberichten en de daarop betrekking hebbende
dankDetuigingen worden van 1—lö regels 1,— berekend.
Bewijsnummers ;6 cent.
«Sar* Zij, die zich met ingang
van I October a.o. op one blad
abonnearen, ontvangen de tot dien
datum verschijnende nummers
gratis.
Het Tarief als Belasting.
Het ontwerp-Tariefwot van Minister
Kolkman een onding, alleen door
zoogen aamd „christe'fjke" propagan
disten en scribenten verdedigd
wordt door sommige voorstanders van
hooge invoerrechten verdedigd als een
belasting maatregel. Daarbij moet in
de eerste plaats opgemerkt worden,
dat de vaders van het protectionisme
bet nooit als belastin g- maatregel hebben
bedoeld. Da Dnitsche economist List
achtte hooge invoerrechten noodig, om
achterlijke industrieën vooruit te hel
pen, of jonge industrieën tot bloei te
brengen.
Zoodra dit resultaat echter was
bereist, wilde hjj het invoerrecht laten
vervallen. Voor List was het dus, om
zoo te zeggen, een opvoodings-maat-
regel. Geen oogenblik heelt hij er over
gedacht, een hoog tarief tot een blij
vende bron van inkomsten voor den
Staat te maken, zooals thans door de
protectionistische Staten wordt gedaan.
De bekende Ecgelsche econoom John
Stnart Mill nam hetzelfde siandpnnt in.
In een brief aan A. M. Francis of
Brisbane, Queensland, van 8 Mei 1869,
Zegt h|j bijvoorbeeld, tot toelichting
van zijn meeniDg, dat hot eenige,
wat hij wensehte te betoogen, was, dat
In sommige gevallen tijdelijke beseher
mende rechten in nieuwe streken de
vestiging van nieuwe industrieën
kunnen bevorderen.
List achtte voor een Staat het oogen
blik daartoe gekomen, als een land,
nog in het tijdperk van den landbouw
verkeerende, eeu geregelde vraag naar
vreemde industrie-producten tot stand
had weten te brengen. Een blijvende
bron van inkomBten wensehte hij uit
een hoog tarief niet te maken.
Voor ons land, dat den tijd van
landbouw-staat re ids lang aehterden
rug heeft en zeker niet tot de nieuwere,
nog in ontginning zijnde landen be-
behoort, zon, naar de meening dezer
economen, voor een hoog tarief als
opvoedings-maatregel geen plaats zijn.
Naar onze meening is een tariefwet
als belasilug-maatregel de slechtst
denkbare. Men mag aan een belasting
vijf eischen stellen
a.) De belasting-schuldige moet pre
cies weten, wat hij betaalt.
b.) Hfi moet kanten nagaan, waar
om zijn aanslag op het gestelde bedrag
is bepaald.
c.) Hp moet zjn aanslag vermin
derd kunnen krijgen, als hg do on
juistheid er van kan aantoonen.
d.) De belasting moet geregeld
worden naar de draagkracht van den
aangeslagene.
e.) Zij moet progressief werken,
Roman van A. CONAN DOÏLE.
.Vergeet het dus niet! Ik beschouw
je van nu af als tot het garnizoen van
Cloombqr behoorend".
Nog iets, mijnheer", riep ik, toen
hij zich verwgderen wilde „Ik hoop,
dat u uw dochter vergiffenis zult
schenken. Het was terwilie van mg,
dat zg onze verloving geheim hield".
„Zeker", zei hg met zijn ondoor-
£-Jndelgken glimlach, .rnaar we zul-
n, voor het oogenblik althans, deze
huweljjksquaestie laten rusten. Het is
onmogelijk te zeggen, welk een on
verwachte wendmg de zaeen zullen
nemen. Vaarwel 1"
Hg stapte vlug het hosch in en werd
weldra door het struikgewas aan mijn
oog onttrokken.
Zoo eindigde dit zonderlinge onder
hond. Ik wist niet, ot ik terneerge
slagen of verheugd over den uitslag
moest zgn, maar toen ik alles nog
eens naging, meende ik, over bet ge
heel genomen, my'n poBitie eer ver
beterd dan verminderd te hebben door
het voorval.
Voor dat ik dien avond ging slapen,
y.h tfc mSy, band, o» ia de duisternis
naar mate het inkomen stijgt.
Aan deze vijf voorwaarden kunnen
alleen de directe belastingen voldoen
en in de laatste jaren heeft steeds het
streven voorgezeten, het belasting
stelsel naar deze beginselen te her
vormen.
Wat als indirecte belasting wordt
opgebracht, voldoet aan deze vyf
eischen niet.
De accijnzen voldoen alleen aan de
eerste voorwaarde. Met de draagkracht
honden zg in het geheel geen reke
ning. De invoerrechten voldoen aan
geen enkele der gestelde eischen. De
belast sin-schuldige, ban niet nagaan,
hoeveel hg te betalen heeft. De er
varing in landen, welke een hoog
t3rief heffen, leert immers, dat ook het
binnenlandsehe prodnet ongeveer tot
den prgs wordt verhoogd, die voor
het door het invoerrecht getroffen
buitenlandsch fabrieaat wordt ge
vraagd.
Bijjkt zelfs niet herhaalde malen,
dat de afnemer in het protectionis
tische land het offer wordt van de
fabrikanten, die aan den buitenlander
tegen belangrijk lageren prgs leveren
De bekende economist Brentano
berekent, dat de Dnitsche graanrechten
den Duitschen verbruiker nopen, meer
dan achtmaal het bedrag te betalen,
dat aan de schatkist door het invoer
recht wordt opgebracht.
Waren de mee rechten niet uit het
tariei-oniwerp gelicht, dan zou het
volk zich een offer van f 1.600 000
hebben moeten getroosten, om het
vierde dee! van die som in de schat
kist te brengen.
Zonder eenige overdrijving mag men
aannemen, dat de tien millioen gulden,
welke weer nit de invoerrechten znllen
moeten komen, den verbruikers drie
maal dat bedrag zullen kosten. De
voorstanders van het tarief noemen
het een voordeel van de invoerrech
ten, dat ze ongemerkt ongemerkt t
betaald worden en alleen door hen
men laehe niet 1 die er in willen
bijdragen 1
Vol verwondering moet men zich
afvragen, of deze zotte redeiteermg
in de elericale pers soms voor een
„ernstig argument" moet doorgaan.
Alsof de verbruikers in het bijzon
der de kleine man zich de honder
den artikelen kunnen ontzeggen, welke
door het tarief worden getroffen. Die
er niet in zou willen bijdragen, zou
als naaktlooper zgn leven moeten rek
ken met hetgeen de akker hem biedt I
Ieder verbruiker wordt eenvoudig im
mers gedwongen, te betalen, en beroep
tegen dezen aanslag staat hem niet
open.
Het invoerrecht vraagt evenmin als
een accgns naar de draagkracht van
den consument. Of die consnmeDt
Minister is dan wel een armste onder
de armen, hij betaalt even goed en
even hoog het recht, op een artikel
gelegd. Alleen met dit verschilde
armste wordt zwaar getroffen. De rfike
gevoelt den druk niet.
Het invoerrecht werkt progressief,
doch in de verkeerde richting. Het
eischt een grooter percentage, naar
mate het inkomen d aalt. En het spaart
en zwoer, dat geen macht ter wereld
mijn liefde zou verzwakken voor de
vrouw, wier rein hart ik het gelnk
had gehad, voor mg te winnen.
HOOFDSTUK VII.
Korpobaax, Rüpos Smith vebsohijnt
TEN TOONEKLE.
In weerwil van mijn onderhond met
den generaal of misschien juist
daardoor wandelde ik minstens
tweemaal daags naar Cloomber. Ik
ontmoette den generaal nn dikwijls.
Soms vroeg hg mg voor het een of
ander om raad, ja, hg begon mg zelfs
allengs half en half zgn vertrouwen
te schenken.
Op zekeren dag trof ik hem in een
zeer zenuwachtige bui aan. Hg
schrok van tgd tot tgd gejaagd op en
staarde tersluiks om zich hoen, met
angstige blikken. Ik hoopte, dat
Gabriëlle gelijk zou krjjgen en dat de
vjfde October het keerpunt zou zgn
in zgn ziekte, want, toen ik naar zgn
verwilderde oogen en bevende handen
keen, was ik overtuigd, dat hij in j
dezen overspannen toestand niet.ang
meer zon kunnen leven.
Bg nader onderzoek was mg ge
bleken, dat bg de losse planken in de
schatting, op de plaats onzer geheime
bgeenkomsten, bijzonder stevig had
laten herstellen, zóó, dat ik zelfs niet
mset door do reten, ken zien. Ojr
in betrekkeigken zin de rgken, tenvjjl
het de armen nog armer maakt.
Als belasting maatregel is het ont-
werp-tariefwet van den Minister Kolk
man allerminst verdedigbaar. De voor
stander moge dan zeggen, dat het in
voerrecht ongemi rit betaald wordt,
de Dnitsche arbeiders en midden
standers hebben in Januari van dit
jaar getoond, dat hnn de oogen zgn
opengegaan, en hooge invoerrechten
als belasting-maatregel een rooftocht
beteekenen op de zakken der kleine
lnyden1
Buitenland.
Zooals we in ons votig nummer
reeds mededei; d -n, is de
vleeschnood in Duitschiand
th ,ns tot een bedenkelijke hoogte
gestegen. Algemeen roept men om
openstelling van de grenzen voor
slacntvee en vleeseh en de geweldige
dru v die een proteciionisiiseh stelsel
op prgzen van eerste levensmiddelen
k m ui'.oeteneu, wordt nu in het Dnit
sche rijk meer dan ooit gevoeld.
Men suhgnt nn ook van hoogerhand
mede te willen werken, dien druk
ernigstins te verzachten.
De Berl. Lokal. Am., in den regel
een der best inge! elite Dnitsohe bla
den, weet tenminste mede te de.pien,
dat Woenadag in het ministerie van
b uuenlandsche zaten een langdurige
conferentie heeft plaats gehad tnsschen
den Kgkskanselier, den minister van
binnenlandsehe zaken en den minister
van landbouw, over den vleeschnood.
Men kwam tot de overtuiging, dat
opheffing van het artikel van de
vleesehkenringswet, waarin bepaald
wordt, dat de ingewanden van in-
g8voerd geslacht vee niet verwgderd
mogen worden, tot de cnmogelgkheden
behoort. De industrie heeft hot zoo ver
gebracht, dat zg, zonder verwgdering
van deze ingewanden, vee in bevroren
toestand nit Argentinië en Australië
naar Dnitschland kan vervoeren en de
rgksautoriteiten hebben reeds de zeker
heid gekregen, dat de industrie dit kan
doen op een voor de gezondheid van
het vleeseh onscoadelgke wgze.
De Frankf. Ztg meent, dat deze
mededeel ,ng van don Lokal Anzeiger
onvolledig moet zgn. in ieder geval
blijkt hieruit, dat voor het invoeren
van bevroren vleeseh uit Argentinië
of Australië geen wgziging van afe
wet op de vleeBchkeuriug noodig is.
Do regeering zou dus bevroren vleeseh
willen toelaten, zoo aan de bepaling
van het bovengenoemde voldaan wordt.
De Deutsche Tageszeitung noemt dit
een „gevaar voor de Dnitsche vee
teelt, een opoffering van de talrgke
kleine veehouders, en een maatregel,
die slechts met grootkapitaal en de
Argentgnsche veeteelt kan ten goede
komen."
Hoe dit landbouw-blad tot deze
beschouwing komt, vertelt het niet.
Maar zij toont, dat in landbouw-krin-
gon wordt gewerkt tegen eiken maat
regel, wa rdoor aan de behoeften van
den vleescheonsumeut wordt tegemoet
gekomen.
En het is tevens het beste bewijs,
somm ge andere plaatsen kon ik een
heei klein gedeelte van het kasteel
begluren en op een mijner onderzoe
kingstochten zag ik hierdoor een man
van middelbaren leeftijd, met een ruw
uiterlijk, voor een der ramen van de
benedenverdieping staan, dien ik hield
voor Israël Stakes, den koetsier. Er
was echter geen spoor te ontdekken
van Gabnëlle, noth van Mordaunten
hun hardnekkige afwezigheid ver
ontrustte mg. Ik was overtuigd, dat,
tenzg ze waren opgesloten, ze zich op
de een of andere wgze met Esther of
mg in verbinding zonden hebben ge
steld. Intusschen verstreek de eene
dag na den anderen, zonder dat ik
iels van hen vernam en mjjn spanning
werd schier ondraaglgk.
Op zekeren morgen het was de
2e October toen ik weer naar het
kasteel wandelde in de hoop, iets
naders omtrent mgn lieveling te hoo-
ren, ontwaarde ik een man, zittend
op een steen aan den kant van den
weg.
Naderbij komend, zag ik dat het een
vreemdeling was en utt zgn bestoven
kleeren en haveloos voorkomen maakte
ik op, dat hg een grooten afstand
moest hebben afgelegd. Hg bad een
homp bruin brood in zgn eene hand
en in de andere een knipmes. Waar-
schgnlgk was zgn ontbijt juist atge-
toopen, want hg schudde de kruimels
dat de dun- te een gevolg is van de
bestaande protectionistische wetten.
Het vooruitzicht, dat bevroren vleeseh
zou kunnen worden ingevoerd, is al
voldoende, om de bonders van vee te
verontrusten, wgl zg daarvan een
daling der vleescbprgzen verwachten.
Het schgnt dan toch waar te zgn,
dat de
Vrades-ondorhandellngen,
in een zeer ver stadium zgn gekomen.
De correspondent van de Vossische
Zeitung te Weenen meldt thans, dat
de voorlooplge vredesonderhandelin
gen in Zwitserland een buitengewoon
gunstig stadium ingetreden zgn.Over
de sonvereiniteitskwestie betrffende
Cyrenaiea en Tripolis moet men het
eens geworden zgn. Men rekent er
echter op, dat de besprekingen in het
begin der volgende week beëindigd
zullen worden.
Zoo zou er dus ten slotte een einde
gemaakt worden aan een oorlog, die
van beide kanten inet de grootste
lusteloosheid is gevoerd en de sym
pathie van geen enkele mogendheid
heeft kunnen wegdragen.
Met de regeling van den binnen-
landschen toestand op den Balkan
gaat het evenwelnog niet zoo van
een leien dakje. In officieuze kringen
te Constantinopel wordt th tns ver
klaard, dat
het Oostenrijksche voorstel
door vier mogendheden, waarvan de
drie van het zgn, drievondig verbond,
wordt afgekeurd en dat zg aan de
Turksehe regeering hebben meege
deeld, dat zg niet op het voorstel van
minister Berchtold zullen ingaan.
Zö zouden n.l. ten volle vertronwen,
dat de Turksehe regeering de noodige
hervormingen wel tot stand zal
brengen.
Het is te begrgpen, dat de Fransche
regeering nieuwsgierig is naar het
verloop aan
de Marokkaansche
gebeurtenissen.
Toch heeft zg tot dusverre nog geen
mededeelingen van generaal Lyautey
^ver het verblgf der Fransche troepen
Fin Marakesj ontvangen. Nog is de gene
raal besloten, uit het door de inneming
van de hoofdstad verworven voordeel
zooveel mogelgk nut te trekken. Hg
beschouwt het echter, de omstandig
heden in aanmerking genomen, voor
onuitvoerbaar om, alleen met de co-
lonne-Mangin, Marakesj zonder ge
vaar dnurzaam bezet te houden.
Hg wil veeleer de colonne buiten
de stad op een gunstige plek in de
vlakte een versterkt kamp doen be
trekken, vanwaar haar kanonnen de
stad bestrgken en zg zelf vrg is in
haar bewegingen. Zoo snel mogelgk
wil Lyautey dan den su'tan, Moeley
Joessoof, naar Marakesj laten komen,
om hem ook daar tot sultan te doen
nitroepen.
De generaal beklaagt zich bitter
over het optreden der Spaansehe con-
bu!s in verschillende p:aatsen. Hg be-
van zgn knie en stond op, zoodra hg
mg in het oog kreeg.
Ziende, hoe forsch en lang de man
was en dat hg nog steeds het wapen
in de hand hield, bleef ik aan den
anderen kant van den weg, weiend,
hoe zulke kerels, door gebrek, tot alles
in staat zgn. Opeens zag ik hem de
straat oversteken en op mg toekomen.
„Wel vriend", zei ik met gedwongen
kalmte, „wat wilt ge?'
Het gelaat van den man was zoo
bruin als koffie en vertoonde een diep
litteeken, dat van den mond tot aan
zgn oor liep. Het haar was geheel
grgs, maar de gestalte krachtig cn
de bontmuts, die op één oor stond,
gaf hem een onverschillig, half militair
voorkomen. Alles te samen genomen
maakte hg op mg den indruk van
een der gevaarlgkstelandloopers,dien
ik ooit ontmoet had.
Zonder mg te antwoorden, keek hg
mg eenigen tgd aan met een norschen
blik in zgn met bloed doorloopen
oogen en sloot toen met een luiden
slag zgn mes.
„Je bent geen verklikker", zei hij,
„daarvoor ben je nog te jong, zon ik
zeggen. Ze hebben mg in het cachot
gehad in Paisley en in Wigtown, maar
als ze weer een vinger naar mg uit
steken, voor den donder 1 zal korporaal
ttufus Smith hun levenslang heugen,
4»t zeg ik Het i» hier een ver
schuld; t ze ervan, dat zjj door alle
mogeljke middelen trachten te belet
ten, dat Moelejr Joessoef tot sultan
zal worden ui'.geroeper en openlijk
de bevolking gunstig voor El Hiba
trachten te Btemmen en tevens tegen
Frankrgk op zetten. Dit alles met
medeweien en goedvind n van de
Spaanscne ambassade te Tang-er.
Dat kan nog wet eens tot ernstige
incidenten tnsschen Frankrgk en
Spanje aanleiding geven.
A's besluit van ons bnUenlandsoh
overzicht geven wg een:ge
merkwaardige cijfers
uit de reuzenstad Londen.
Volgens de jongste statistieken, die
over Londen gepubliceerd z*jn, be
draagt het aantal inwoners thans ruim
7 millioen, een aantal, dat per dag
gemiddeld met 106 personen toeneemt.
In de hoofdstad van Engeland wo
nen méér roomseh kathoüeken dan
in Bome en méér joden dan in Pales
tina.
Er zgn te Londen meer dan 8000
bars en ruim 3< 00 tea-rooms. De in
woners der geweldige stad verbruiken
jaarlgks meer dan 2'millioen gallons
tarwe, 850000.000 eieren, 4 mil ioen
Behapen, kalveren en varkens, 9 mil
lioen stuks gevogelte en wild en om
streeks 150 000 ton visch. Ook in
zake drank worden er te Londen
gansche rivieren vloeistof van ver
schillende soort verzwolgen zoo drin
ken de Londenaars per jaar 200 mil
lioen gallons bier, meer dan 30 m ilioen
gallons wgn, en 20 millioen gallons
spiritualiën op. (Eeu gallon is ruim
4.50 Liter.)
Het rgtuig-, omnibus- en antobUB-
verkeer neemt sterk toe. Hot aantal
reizigers, dat alleen door de twee
voornaamste autobusmaAtschappyen
werd vervoerd, bedroog in het jaar
1911 ruim 420 millioen. De eleetrisehe
tram heeft een nachtdienst ingericht
en het staat te voorzien, dat binnen
kort ook de autobns-maatsehapfigen
tot dien maatregel znlien overgaan.
Volgens de statistiek over 1911 telde
men verleden jaar 20 000 politieagen
ten in Londen. Do brandweer teil 1350
brandmeesters, spuitgasten, koetsiers,
chauffeurs enz. en 132 brandweerpos
ten zgn over de stad verspreid Van
1 April 1910 tot 31 Maart 1911 be
droegen do totale uitgaven voor den
brandweerdienst ongeveer 300000
pond sterl'üg
Er zgn te Londen 450 openbare en
550 bg zonder e scholen, en het Lon-
densche gemeontebestnur 1-gt per jaar
4% millioen pond sterling aan het
onderwijs ten koste.
Daarbg vergeleken zgn de uitgaven
voor ons eigen onderwgs toch eigenlijk
niet de moeite waard, om er over te
spreken.
Binnen laosl.
Tweede Kamer.
De Tweede Kamer is bijeengeroepen
tegen Dinsdag 17 September des na
middags te 3 uur.
In deze vergadering zal de Minister
duiveld mooi land, geen cent te ver
dienen en San rekenen ze je in, omdat
je geen middelen van bestaan hebt".
„Het spgt mg, een oud krggsman
zoo verarmd te zien", zei ik. „Bg
welk wapen heb je gediend P"
„Bg de koDinkigke veld-artillerie.
De duivel hale den dienst. Ik ben
bgna zestig jaar oud en ik heb een
armzalig pensioen van 450 gulden
nog niet genoeg voor mjjn bier en
tabak".
„Ik zou anders denken, dat 450 gul
den per jaar voldoende is, om van te
leven op je ouden dag", merkte ik op.
„Zóó, zou jg dat denken?" zei hg
grinnekend, zgn verweerde gelaat vlak
bg het mgne brengend. „Wat denk je
dan, dat deze „tulwar"-snede waard
is En een poot, waarin alle botten
kraken en rammelen als een doos met
dobbelsteenen, omdat ze er mg in ge
schoten hebben? Een lever als een
spons en een koorts als bet helsche
vuur, als de wind uit het Oosten
waait Zou je dat alles willen over
nemen voor een lamlendig jaarffjksch
inkomen van 450 galden, hé? nu
komaan, spreek op."
„We zgn arm hier in deze streek",
antwoordde ik. „Je zoudt hier bepaald
voor rgk doorgaan".
(Wordt vervolgd).