N# 91 1912,
Zaterdag 3 Augustus.
99'" jaargang.
De onzichtbare Dood.
Bij dit no. behoort een
Bijvoegsel.
36 FEUILLETON.
Buitenland.
GOHSCIIK
COIItWT.
Telefoonnummer 22. Directeur A. F. A. van Sbtbbs. Uitgave van de Naaml. Vennootschap „Goesehe Courant". Hoofdredacteur W. J. C. van Santbn.
De uitgave dezer Courant geschiedt. Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond
uitgezonderd op feestdagen
Prgs per kwartaal, in Goes f 0,75, buiten Goes, franco 1,85,
Afzonderlijke nommers 5 cent.
Inzending van advertentlën op Maandag en Woensdag
vóór 2 uren, op VRIJDAG vóór 12 uren.
De prjs der gewone advertentiën is van 1-5 regels 50 ct., elke'regel meer lOet.
Bg directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt
de prijs slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, huwelgk- en doodsberichten en de daarop betrekking hebbende
dankbetuigingen worden van 1—10 regels h 1,— berekend.
Bewijsnummers cent,
Het Verslag over de Tariefwet.
Zoo is dan eindelijk het verslag over
de Tariefwet verschenen, en, als bg
de verschijning van het rapport der
Staatscommissie voor de Grondwets
herziening, kan men zeggen de pa
pier-leveraneier is er goed mee ge
weest. Want het Nederlandsche volk
zou er niets minder om geworden zijn,
wanneer dit verslag over de Tariefwet
nimmer was uitgebracht. Nieuwe
gezichtspunten opent het ons niet.
Voorstanders van het huidig han
dels-stelsel en voorstanders van een
protectionistisch systeem hoe men
ook in het verslag met het woord
fiscaal schermt, het blijft, onzes inziens,
protectionistisch znllen het moeilijk
met elkander kunnen eens worden.
Dit is te betreuren. En liet ligt niet
aan de eersten. Maar de prot actio
nisten verwijzen altooB naar toestanden
in het buitenland, om hun stelsel aan
te bevelendaarbij vergetend, dat, wat
voor het buitenland met name
Duitschland, waar men over een zeer
groot afzetgebied beschikt geldt,
Biet voor het kleine Nederland gel
den kan.
Nu weten wij wel en nit de
besprekingen met den Minister is het
wederom gebleken dat de voor
gestelde tarief-wetgeving aldus ver
dedigd wordtzij is ten nauwste ver
bonden aan de plannen voor de sociale
verzekering. De uitdrukking lijkt ons
raager wordt slechts van plannen
gerept. En een regeering, welke ons
tot nu toe met zoo groote resultaten
gevolgd handels-stelsel onderst-boven
werpen wil, behoorde zich meer posi
tief uit te drckken zij moest kunnen
verklarenomdat wg een sociale
wetgeving in het leven roepen, hebben
wg een tarlefs-verhooging noodig.
Ook dan nog zouden wjj ons tegen
dergelijke maatregelen, uit kracht
onzer beginselen, verzetten. Doch de
regeering stond in zoo'n geval krach
tiger en bovenal eerlijker tegen
over volksvertegenwoordiging en volk.
Thans knnnen wij dit niet zeggen.
Zoowel het Ministerie-Kuyper als
het Ministerie-Heemskerk bedreigden
ons land met een tariefwet. Om de
bittere pil te vergulden, werd beweerd
de millioenen, welke nit die tariefwet
in de schatkist zullen vloeien, worden
besteed voor de sociale wetgeving
Maar met die sociale wetgeving nam
men onder het Kabinet-Kuyper een
loopje en het huidig Ministerie treedt
op dit gebied al niets ernstiger op.
Van de groote sociale wetten, den
Nederlandschen volke in 1909 zoo
plechtiglijk beloofd, staat er alleen
niet nog niet één in het StaatBblad,
Uit het Amerlkaansch.
XXV.
HBT LOT VAN MONSIEUR PlSOT.
Wat ook Grady's gebreken waren,
hg was fliuk genoeg als het oogenblik
van bandelen was gekomen. Bijna nog
▼oor de echo van het dichtslaan der
dear was verdwenen, stond hij naast
de schrijftafel van den brigadier.
,Laat de reserve hier komen", beval
hg, ,en zorg, dat onmiddellijk de
tweede auto voorkomt. Telefoneer naar
het hoofdbureau, dat zg eiken man,
dien zg kunnen missen, naar de Dag-
en-Naohtbank staren. Zeg, dat ik het
vraag*.
Hg stond woest op zijn sigaar te
kauwen, terwgl de brigadier zich
haastte, te gehoorzamen. In een oogen
blik kwamen de agenten aanloopen;
de auto rolde voorde agenten stap
ten In en stonden mij toe, bfj hen
piaats te nemen. Grady sprong naast
den chauffeur en voort gingen wj.
Eon Godfrey gelijk hebben Maar
zeer stellig had hg gelgk 1 Mgn instinct
▼ertelde mg dat. Maar hoe had Cro
chard het aangelegd, zich voor den
Franschen detective uit te geven
Waar was Pigot? Lag hg ergens
levenloos met een klein wondje aan
de rechterhand? Maar dat was on-
mogelgk Grady enSimmonds waren
den heelen avond in sgn gezelschap
geweest l En kon die bejaarde
Fraaschman met het bïeeke, fijne, ge-
maar is er zelts niet één enkele voor be
hoorlijke openbare behandeling gereed.
Wg kunnen het dan ook niet helpen,
wanneer wg achter al dat gescherm
met een tarief-wetgeving slechts poli
tiek kunnen vinden, en... politiek van
weinig boog gehalte. Het is bekend,
dat vooral bgna zouden wg zeggen
nitslnitend de roomseh-katholieken
warme voorstanders van een tariefwet
zgn en dat nit Brabant en Limburg
menige wenk aan de regeering is
gegeven, haar plannen ten deze ein-
delgk eens in daden om te zetten. Die
wenken hebben natunrlgk niets te
maken met het lands-belang. Het is
voor een zeer groot deel het porte-
monnaie-belang der elericale groot-
industrieelen.
Het lgkt ons een zser verkeerde
wgze van doen, de sociale wetgeving
vast te koppelen aan een tariefwet. Een
tariefwet, zooals ook door dit Kabinet
voorgesteld, is op zich zelf iets zeer
onsociaals. Zg legt het zgn de
woorden van den heer Staalman, welke
wg ten volle kunnen onderBchrgven
een belastiDg op de armoederooft
bet geld nit de schraalste beurzen-
Wanneer een sociale wetgeving tegen
dien prgs moet worden gekocht, is zg
veel en veel te dunr betaald. En wat
betreft de bewering: dat door een
tariefwet de loonen der arbeiders zullen
stggen laat de protectionisten dit
eerst eens bewgzen I Tot nn toe hebben
zg niets anders kunnen doen dan ver-
wgzen naar Duitscblanddaar zgn de
loonen booger en, zoo heet het, talrgke
Nederlandsche werklieden trekken
naar Duitschland, om daar arbeid te
vinden.
Doch dit is geen bewgsvoaring.
In geen enkel land is de emigratie
zóó groot als in Italië, waar men een
zeer hoog tarief heeft. Het tarief
in Frankrgk leidde het is nog pas
nit de officieele stukken gebleken
tot negatieve resultaten. En in Duitsch
land, als de omstandigheden maar
even ongunstig worden het vorige
jaar is ons in dit opzicht zeer leer
zaam kannen zgn roept men van
alle kanten onmiddeligk om verlaging
der invoerrechten.
Een tariefwetgeving is een bevoor
deeling van enkelen ten koste van
de groote massa, en daarom een anti
sociale daad.
Maar tenslotte znllen wg altoos weder
tot deze vraag moeten komen: waar
is de sociale arbeid van dit Kabinet?
Of, laten wg biligker zgnwaar zgn
de waarborgen, dat de groote sociale
ontwerpen herziening en wgzi-
ging van de Ongevallenwet, de ziekte
verzekering, de invaliditeits- en onder-
dotnsverzekering vóór de aigemeene
verkiezingen van 1913 door Tweede
en Eerste Kamer der Staten-Generaal
zullen zgn aangenomen?
Die waarborgen bestaan niet. Wg
behoeven slechts te wgzen op het
rimpelde gezicht tevens de gebruinde,
krachtige man zgn, dien ik als Felix
Armand had leeren kennen? Mgn
hoofd dnizelde
Eensklaps stond de auto stil. De
agenten sprongen er uit, ik volgde
hen snel. Wg waren voor de Dag-en-
Nachtbank en op een kort bevel van
Grady vormden de mannen een dicht
cordon voor het gebouw.
Een gestalte verscheen bg de dear
van de bank schreeuwde Grady
ietB toe en deze sprong bg twee
treden tegelgk de stoep op.
Aan een zgde der vestibule stond
een groepje menschen te kgken naar
Iemand, die op een bank lag uitge
strekt. Een oogenblik later zag ik, dat
het Simmonds was, op zgn rag liggend,
met open, niets ziende oogen.
Grady duwde ruw de mannen op zg.
.Waar is Kelly?" vroeg hg.
Bg die woorden stond een bleeke
man in nniform van een stoel op,
waarop hg blgkbaar uitgeput was
neergevallen,
.Zoo, ben je daarl*
En Grady keek bem ngdig aan.
.Vertel mg, wat er is gebeurd
en vlug I*
.Maar, mgnheer,' stamelde Kelly,
„er is niets gebaard. Alleen, toen wg
hier voor het trottoir stilhielden en ik
van den bok klom en de deur opende,
was er niemand in het rgtuig dan
mgnheer Simmonds, Ik sprak tegen
bem en hg antwoordde niet toen
raakte ik hem aan en hg viel voorover
ik rende hierbinnen en telefoneerde
naar het bureau; maar daar zeiden
za mg, dat u al op weg waB naar de
banken toen brachten wg hem hier
en dat U «Uw wat ik weet, mgn-
gesukkel met de ziektewet van Mi
nister Talma. Zg is naar den grooten
mlnisterieelen doofpot verwezen.
Of is het woord van dr. Knyper,
dat October 1912 voor de behandeling
van de invaliditeitswet „vast ligt",
Boms een waarborg van het Ministerie?
Is de dood-gewone afgevaardigde van
Ommen de baas van een Kabinet?
En zgn er nog velen in den lande,
die een oogenblik gelooven, dat de
reehterzgde in 1913 voor de kiezers
kan verschgnen met een behoorlgke
invaliditeitswet
Komaan, men weet beter.
Dit verslag over de tariefwet zal
dienst moeten doen ais politieke blik-
sem-afleider. Het valt niet langer te
ontkennen, dat de ontevredenheid in
rechtsche kringen hoe langer zoo groo-
ter wordt. En de meerderheid van 59,
waarover de regeering zoogenaamd
beschikt in de praktgk komt het
telkens heel anders nitl weet zelve
zeer goed, met machteloosheid gesla
gen te zgn. Er komt nietB tot stand
er kan niets tot stand komen. Dr.
Kngper, voor eenigen tgd nog zoo'n
onverbeterlgk optimist, heeft dezer
dagen in zgn Standaard een heel an
deren toon aangeslagen. „Tekort aan
overleg" zal de oorzaak zgn, zoo
geeft de leider ongeveer te kennen,
dat de boel in het honderd loopt. Had
men zijn ontwerpen maar overgeno
men,dan zou alles goed zgn gegaan I
Neenwie op de sociale daden van
het Kabinet-Heemskerk wacht, kan
blijven wachten.
En toch een tariefwet, al komt er
van de sociale wetgeving niets?
Men make zich niet ongerust; wg
hebben een verslag over de tariefwet,
en verder zullen wg gelukkig 1
niet komen. Zooals we hebben een
rapport over de Grondwetsherziening,
waarvan van die herziening zelve
ook niemendal komt.
Maarhet Ministerie geeft weer
eens een teeken van leven. De stapels
papier, weike vol gedrukt zgn, knn
nen den propagandisten van dienst
zgn, als zg den boer op gaan. Dan
worden ze den volke getoond en pa
thetisch weerklinkt het: zóó werkt
het Kabinet-Heemskerk in het belang
van de kleine lnydenl
Dan komt er nog een factor bg.
Men weet zeer goed, dat de overgroote
meerderheid van het Nederlandsche
volk absolunt niet gediend is van een
tariefwet. Door sommige drg vers wordt
de stemming ten gnnste van Minister
Kolkman's mis-produet er nog kunst
matig wat in gehouden, doch dit zal
op den duur ook geen stand honden.
Werd een referendum over de tarief
wet uitgeschreven, het resultaat
zou niet twgfelaohtig wezen.
Doch men wil ter reehterzgde zoo
veel mogelgk zgn fatsoen ophouden.
Vandaar dit verslag. Waar van de
tariefwet zelve niets komen kan,
moeten de aanbidders van een ave-
rechtsehe haDdels politiek het maar
met een verslag voor lief nemen. De
„zegen" voor het arbeidend volk van
Nederland, zooals Minister Kolkman's
ontwerp werd geheeten, blgft uit.
Wg zgn er niet rouwig om.
Maar zg, die zich even de moeite
getroosten, na te denken, en de stapels
vol-gedrukt papier zien, noodig voor
een rapport over Grondwetsherziening
en nu weer voor een verslag over de
tariefwet, znllen zonder twgfel de
verznchting Blakenhet papier moet
toch in Nederland wel bar goedkoop
zgn 1
Opstootjes in de Londensche
haven.
Men weet, dat de staking in de
Londensche haven geëindigd isde
arbeiders hebben gecapituleerd. Maar
de orde laat nog vetl te wenschen
over en vooral Woensdag ging het in
het LoBdensche dok Spaansch toe. Er
werd niet alleen van de bg arbeiders
ruzies gebruikelgke wapcuen, projec
tielen en stokken, gebruik gemaakt,
doch er is ook een waar revolverga-
vecht geleverd. Niet minder dan vgftig
revolverschoten zgn er naar schatting
gelost, waardoor twee personen levens-
gevaarlgk en twee anderen minder
ernstig gewond werden. In het Lager
huis heeft dit den afgevaardigde Alden
aanleiding gegeven tot de vraag, of
het Londensche havenbestuur voort
aan niet alle arbeiders, vóór hen tot
de dokken toe te laten, aan denlgve
kon laten onderzoeken, of zg ook
vnurwapenen bg zich droegen. De
minister antwoordde echter, dat hg
niet geloofde, dat het havenbestuur
daartoe het recht had. Hg zon de
zaak evenwel nader onderzoeken.
Over de vraag, wie voor de bloedige
relletjes verantwoordeljk moet gesteld
worden, zgn er twee lezingen. Lewis,
lid van het beBtuur van dendokwer-
kersbond, heeft aan een persman ver
klaard, dat een der „onderkruipers*
de tnsschentgds aangenomen, niet-
aangesloten arbeiders in het Vic-
toriadok begonnen was met een
revolverschot te lossen op een groep
stakers, die het werk kwamen her
vatten, waardoor een dezer in de maag
werd getroffen, zoodat hg naar het
hospitaal vervoerd moest worden. Ook
de andere revolverschoten zouden
nagenoeg alleen van onderkruipers
afkomstig zgn geweest. Van de andere
zgde wordt echter beslist volgehouden,
dat het de ex-stakers waren geweest,
die de onderkruipers hadden aange
vallen. Blgkens een verklaring van
den minister in het Lagerhuis zou het
politie-rapport de laatste lezing beves
tigen.
Intusschen hebben nn alle werklieden
besloten, aan den arbeid te gaan.
Woensdag hebben 5000 lichter-
mannen de gepriviligeerde arbei
dersgroep, die tot nu het bardnekkigst
op volhouden aandrong besloten, het
werk te hervatten;2000 kolen-sjonwerB
namen een besluit in geigken zin.
De eenige moeilijkheid blgft nn alleen
nog de samenwerking van niet-aange-
sloten arbeiders met de georganiseer-
den. Lord Devonport, de directeur van
de Londensche haven, heeft gezegd,
dat geschikte en bruikbare krachten,
die tgdens de staking waren aange
nomen, gehandhaafd zouden blgven.
In dit opzicht hebben de stakers een
besliste nederlaag geleden. Overigens
wettigt Lord Devonport's verklaring
den indruk, dat de stakers zooveel
mogelgk allen in dienst zullen worden
genomen, en dat, voorloopig althans,
de vrede in het havenbedrgf weer
verzekerd is.
Een Oostenrijksch-Engelsche
vlootovereenkomst.
De Pester Lloyd bevat een, uit Pargs
gedateerd, blgkbaar geïnspireerd arti
kel over „Engeland en onze monar-
ehie". In dit artikel wordt de vraag
gesteld, of Engeland bereid zou zgn
een verklaring af te leggen, dat bet
de Oostenrgksch-Hongaarsche vloot
nooit zal aanvallen. In dat geval zou
er met de monarchie over een opgeven
van het vlootprogramma kunnen
worden gesproken. De vraag heeft,
naar de Pester Lloyd opmerkt, in
diplomatieke kringen den indruk
gewekt, dat het hier niet gaat om een
theoretisch voorstel, maar dat het
werkelgk een praetiaeh doorvoerbaren
voorslag geldt. Voor de monarchie
gaat het alleen om de bescherming
van haar knstgebied en van haar
zeehandel. Indien dus Oostenrgk-
Hongarge in geval van een oorlog
tusschen Duitschland eu Engeland
zekerheid had, de Oostenrgksch-Hon
gaarsche kust niet tegen Engeland te
behoeven te verdedigen, zou een
voortzetting van de maritieme uitrus
tingen der monarchie voorkomen
kunnen worden.
„In diplomatieke kringen", zoo gaat
het blad voort, „maakt men uit dezen
voorslag op, dat Oostenrgk-Hongarge
tegenover Duitschland geenorlei ver
plichting heeft, om dit land in geval
van oorlog met zgn vloot bg te staan.
Oostenrgk-Hongarge kan dus zgn
vlootprogramma zelfstandig en zonder
rekening te houden met Duitschland
vaststellen. Het zou de bevoegdheid
hebben, zich hieromtrent met andere
mogendheden te verstaan. Indien dus
de mogelgkheid van een Britsehen
aanval op de Oostenrgkseh-Hongaar-
seho vloot uitgesloten is, zou wei een
iormule kunnen worden gevonden om
den bestaanden toestand vast te
leggen."
In ernstige kringen in Oostenrgk-
„En te denken, dat ik dit niet ver
moedde," zei Godfrey bitter. „Wg
slonden er bg en zagen het jacht met
de Fransehe vlag ons voorbg
stoomenwg zagen, dat het een man
aan boord van de „Savoie" bracht;
wg zagen dien man met Pigot staan
praten
.Ja
„Welnn, die man was Crochard.
Hg bracht Pigot naar zgn kajuit, liet
hem ruiken aan hetzelfde goedje als
Simmonds legde hem ondei de kooi
trok zgn kleeren aan, grimeerde zgn
gezicht, zette een pruik op en dat
alles, terwgl wg buiten vol ongeduld
op hem wachten. We hadden alles
moeten vermoeden ik had op dien
bezoeker moeten letten en weten,
waar hg bleef. In plaats daarvan
steekt Crochard Pigot's papieren in
zgn zak, zet zgn taschje buiten de
deur der kajuit en komt daarna
kalmpjes zgn „vrienden van de pers"
begroeten. En ik stond daar als een
schooljongen met hem te praten
geen wonder, dat hg mg voor een
dwaas houdt. Ik had op mgn hoede
moeten zgn. Herinner jg je, dat hg
zei, vandaag te komen
„Ja."
„En jg hebt het niet geloofd."
„Ik kan het nog niet gelooven."
»Er is één troost het zal Grady
den nek breken. Lester," vervolgde
hg op geheel veranderden toon, „je
moet morgen om twaalf uur op je
kantoor zgn."
„Best," beloofde ik, „ik zal er zgn."
„Beslist, er moet nog een bedrgf
van de comedia opgevoerd worden."
Toen belde hg af.
{Wordt vervolgd.},.
heer."
„Je hebt niets gehoord geen
geluid van een worsteling?"
„Geen geluid, mgnheergeen enkel
geluid."
„En heb je geen idee, waar de
andere man eruit is gegaan
„Neen, mgnheer."
„Mgnheer Simmonds had een klein
taschje bg zich heb je dat opge
merkt
„Ja, mgnheer, en ik heb er in de
anto naar gezocht, maar het is er niet."
Mot een vloek k9erde Grady zich
om en gaf met scherpe stem zgn
verdere bevelen.
Ik wendde mg tot Simmonds. Ik Dam
zgn rechterhand op en zag met een
zucht van verlichting, dat ze onge
kwetst was.
„Hebt ge niet om een dokter ge
stuurd?" vroeg ik.
„Ja, mgnheer", antwoordde een der
bedienden van de bank. „Wg hebben
dadelgk een dokter getelefoneerd
hier komt hg al."
En een klein mannetje met een
zwarten baard trad binnen, met zgn
onvermgdelgk taschje in de hand.
Hg keek naar den patient, schooi
ons opzg, ging op een knie liggen,
ontblootte de borst van Simmonds en
luisterde aan zgn hart. Toen keek hg
in de starende oogen, trok de leden
naar omlaag en opende toen snel zgn
taschje.
„Een glas water," vroeg hg.
„Hg is dus niet dood?" zei ik, toen
een der bedienden haastig het ge
vraagde ging halen.
„Dood? Neen, maar hg heeft iets
ingekregen of opgesnoven, dat de
hartwaiking hoeft daan stilstaan."
De dokter ging ving aan den gang
en na eenige minuten gingen Sim
monds' oogen plotseling open.
„Waar ben ik?" hggde hg.
Toen ontmoette zgn blik den mgnen.
„Lester 1" riep hg uit. „Waar is hg
Pigot? Niet
Hg zweeg plotseling, greep naast
zich en viel bewnsteloos op de bank.
Ik weet absolunt niet, hoe ik het
Marathon-hótel bereikte. Ik vermoed,
dat ik heb geloopen, maar mgn eerste
duidelgke herinnering is, dat ik mg
bevond in mgn lieveling-stoel, mgn
pgp in de hand. De pgp was aange
stokenik denk dns, dat ik dit werk
tuigelgk heb gedaan en dat ik even
werktuigelgk mgn huisjasje had aan
getrokken. Ik keek op mgn horloge
en zag dat het bgna vier uur was.
Op een gegeven oogenblik ging de
telefoon.
Ik hoorde Godfrey's stem.
„Hallo I" zei hg.
„Godfrey", begon ik, „je spreekt
met Lester. Hg is gevlucht."
„Natunrlgk is hg ontvlucht. Cro
chard is met de juweelen weg."
„Ik heb nog getracht, je te berei
ken", zei ik, „zoodra Simmonds mg
verteld had, dat zg naar het kastje
gingen kgken. Ik heb je bureau op
gescheld. De redacteur zei, dat hg je
naar Westchester had gestuurd, maar
dat je elk oogenblik kon terugkomen.
Doeh waar is de werkelgke Pigot
„Hg is op de „Savoie". Ik heb een
draadloos bericht erheen gezonden,
zoodra ik het bureau verliet. Èg stelden
een onderzoek in en vonden Pigot
gebonden en met een prop in den
mond onder de kooi in zgn kajuit".
Ik hggde va* verbazing.
