N°. 78 1912.
Donderdag 4 Juli.
99"* jaargang.
De onzichtbare Dood-
23 FEUILLETON.
GOESCHE
COURANT.
Telefoonnummer 33. Directeur A. F. A. van Setebs. Uitgave van de]Naaml. Vennootschap „Gossehe Courant". Hoofdredacteur W. J. C. van Santen.
De uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond
uitgezonderd op feestdagen.
Pr|s per kwartaal, in Goes f B|T5, buiten Goes, franco lt45.
Afzonderlijke nommers 9 cent.
Inzending van advertentlön op Maandag en Woensdag
vóór a uren, op VRIJDAG vóór 12 uren.
De prja der gewone advertentiên is van 1-5 regels 50 ct., elke regel meer lOet.
BJ directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt
de prijs slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, huwelflk- en doodsberichten en de daarop betrekking hebbend»
dankbetuigingen worden van 1—10 regels k-/ 1,— berekend.
Bewjsnnimners ,5 cent,
Oaame antwoord.
Mr. J. A. de Wilde redigeert een
anti revolutionair weekblad. Mr. J. A.
de Wilde bljkt ook lezer van de
Ooeiehe Courant te z(jn. In ons orgaan
van 18 Juni i.l. hebben wij ons niet
z»er vleiend over dr. Kuyper uitge
laten en in zijn weekblad van 29 Juni
d. a. v. teekent mr. J. A. de Wilde op
kalme wijze protest aan.
De r»den is dezewü schreven, dat
dr. Kuyper eenmaal van hoog-staande
liberale mannen beweerd heeft, dat zij
leden aan senile attakeling en mr.
A. de Wilde komt ons vragen, zoo
vriendelijk te willen zjjn mede te dee-
len, waar en wanneer dr. Kuyper
aulks beweerd heeft.
WJ erkennen volmondig het reeht
van onzen geachtan tegenstander op
politiek gebied, ons deze vraag te
■tellen. Wj citeerden nit ons hoofd,
zeker zijnde van de dr. Knyper in den
mond gelegde uitdrukking. Gaarne
gaven wij mr. De Wilde de verzeke
ring, dat wjj er de Handelingen van
ItOl1905 op zullen nalezen en hem
onmiddellijk dan van onze bevindin
gen kond zullen doen.
Wj houden ervan, klaren wijn te
tehenken. Men moge op politiek terrein
van meening met elkander verschillen,
de waarheid dient altoos hoog
gehouden te worden. De heer De
Wilde kan, om die reden rveds, binnen
den kortst mogelijken tjjd van ons
antwoord verzekerd zjjn.
Zoodra men meent, dat misverstand
heerscht, of een Staatsman woorden
in> den mond gelegd worden, welke,
naar men gelooft, niet z{jn gesproken,
li opheldering vereischt.Wj wensehten
wel, dat deze gedragslijn immer werd
g«70lgd.
WJ herinneren in dit verhand aan
mb polemiek tusschen het unie-libe-
ral» Vaderland en de antirevolutionaire
Rotterdammer, onder hoofdredactie
van prof. mr. Diepenhorst. Laatstge
noemd orgaan verzekerde 14 Juni
aan zijn lezers, dat de vrengde in het
VTjzinnige kamp over de waarschjn-
lf kheid, dat de ziekteverzekering van
de baan zon geraken, groot was, en
dat meer dan één van de groote libe
rale bladen daaraan ruiterlijk uiting
had gegeven.
Op Zaterdag 15 Juni vroeg Het
Vaderland aan de Rotterdammer, even
t» willen mededeelen, welke bladen
dat wares.
Geen antwoord.
Op Donderdag 20 Juni herhaalde
Het Vaderland het verzoek in iets
dringender vorm.
Wederom geen antwoord.
Natuurljjk mocht Het Vaderland op
29 Juni d.a.v. aannemen, dat De
(antlrev.) Rotterdammer haar mode-
dealing niet waar kon maken. WJ
vermoeden dan ook, dat de redactie
van het antirevolutionaire orgaan zich
verschreven heeft. In plaats dit rond
weg te bekennen, hult het zich in
atllzwjgen.
Zulk een taktiek is beslist af te
keuren. De onze zal zj nimmer zijn.
In dit opzicht kan dus mr. Da Wilde
Uit het Amerlkaansch.
.Vertel het ons dan nul* zeide de
gesluierde dame onverbiddelijk.
„Ja, madame,* riep het meisje en
vaegde haar oogen met haar zakdoek
af. „Ik zal alles vertellen. Ten slotte
kan men mj niets verwijten. Het was
die kerel. Ik had hem niet lief, maar
ik was bang voor hem. H j had macht
over mj.*
.Hoe heette hj?" vroeg da geslui
erde dame.
.George Drouet'.
,Ik heb hem zes maanden geleden
leeren kennen. Hij wist, hoe hij
iamand moest betooveren ik dacht,
dat hij mj liefhad. Toen begon hij
geld van mj te leenen, tot hj al
mijn spaarpenningen had genomen;
toen mjn ringen, allemaal*.
ZJ liet haar handen zien.
„En toen
ZJ zweeg en keek naar haar
meesteres.
,fla voort*, zei deze. „Vertel alles',
if? „Ik wist alles van de geheime lade
ik bad gezien, dat madame ze opende
ik wist, wat erin was. Miar ik was
madame trouwIk had haar liefik
w mij, dat M iemand had gevonden,
gerust wezen.
En als w J hem het antwoord hebben
gegeven, zonden wj ook gaarne van
hem eenige inlichtingen ontvangen.
Optredende te Goes heeft hij beweerd,
dat het den propagandisten voor
Staatspensionneering hoofdzakelijk om
een Kamer-zetel was te doen. Wij
hebben dit mondeling en schriftelijk
ontkendden heer de Wilde verzocht,
namen te noemen. Het antwoord op
ons verzoek hebben wjj, tot ons leed
wezen, nog steeds niet ontvangen.
Wij brachten toen ook in het mid
den aan de hand van de officieele
jaarojfers voor het Koninkrijk der
Nederlanden over 1910 dat er in
1910—1911 niet minder dan 615 mil-
lionairs in ons land waren. Tegen
over deze onaanvechtbare cijfers be
weerde de heer De Wilde dan zijn
dat 600 liberale en 15 anti-revolutio
naire millionairs. Gaarne zouden wj
bij gelegenheid vernemen, hoe onze
geachte tegenstander in de politiek
aan deze wetenschap is gekomen.
Wfj vertrouwen, van hem antwoord
te krijgen. Wjj zjjn er zoo overtuigd
van, als hij zelve overtuigd kan wezen,
ons antwoord te ontvangen.
Ten slotte nog een opmerking.
Mr. J. A. de Wilde respecteert dr.
Kuyper. HJ kan en mag echter Biet
van on s verlangen, dat w j zulks ook.
zullen doen. De man, die, afgeschil
derd als de van God gegeven leider,
zóóveel heeft gedaan, wat in flagrant en
strjd is met een door den Oppermach
tige toevertrouwdleiderschap,kan geen
aanspraak op eerbied maken. Dit is
onze waarachtige overtuiging. En als
men dan klaagt, dat dr. Kuyper
„vogelvrij* is, dan zoudsn wij willen
vragen: is het inderdaad niet z|jn
eigen schuld, dat een zeer groot deel
van het Nederlandsehe volk zich met
weerzin van dezen Staatsman heeft
gekeerd
Buitenland.
Een Dultsch-Engeische kwestie.
Dat de toenadering tusschen Duitsch-
land en Engeland wel op politieken
grondslag is gebouwd en niet berust
op werkeijk vriendschappelijke ge
voelens, kan wei hieruit bij ken, dat
in het Engelsche Lagerhuis dezer
dagen een tamelijk opgewonden debat
plaats had over het feit, dat de schoe
nen voor Engelsche matrozen gedeel
telijk in Daitschland werden ver
vaardigd of althans uit Duitsch leer
werden gefabriceerd.
De minister van marine deed al zjjn
best, de aigevaardigden te overtuigen,
dat dit absoluut niet het gevolg was
van onverschilligheid voor de belan
gen der Engelsche nijverheid, maar
dat alleen de nitstekende kwaliteit
van het goedkoope Duitsche leder den
doorslag gegeven had.
Een der afgevaardigden vroeg den
minister, welk bewijs hj ervoor had,
dat het Duitsche leder zoo uitstekend
was, waarop Mc Namara antwoordde
„Het leder is veel zachter en aange
namer, en als de geachte afgevaar-
die. Madame zal zich herinneren,
hoe wanhopig, hoe verschrikt z j' wa»,
toen zij haar kamer binnenkwam en
zag, dat het kastje weg was. Dien
avond had ik een rendez-vous met
hem".
En zij wees in de richting van het
portret, dat op den grond lag.
„Ik vertelde hem alles*.
Haar meesteres scheen versteend. Ik
kon begrijpen, hoe diep vernederd
zij zich gevoelde.
„HJ ondervroeg mj hij vernam al
les hoe de lade geopend werd alles.
Maar ik vermoedde niet, wat er in hem
omging geen oogenblik. Doeh op
de boot zag ik hem en toen wist ik
het. En nu heeft hjj zijn verdiende
loon gekregen".
Zij rilde en drukte haar handen
tegen haar oogen.
„Dat is alles, madame", voegde zj
er heesch bj.
„Dat is alles omtrent die geschie
denis", zei Godfrey op levendfgen
toon, „maar er is nog een andere".
„Een andere?" herhaalde de ge
sluierde dame, hem aanziende.
„Vraag haar, madame, met welk
doel zij eergisteravond hier in dit huis
was en Philip V antina in zjjn kamer
bezocht."
„Dat deed ik niet I' gilde het meisje,
„dat is een leugen 1"
„ZJ behoeft het niet te vertellen",
vervolgde Godfrey onverbiddelijk..
„Iedereen kan het raden. Zij kwam om
digde mij eens in mjn bureau wil
bezoeken, zal ik hem een paar schoe
nen toonen en doen aantrekken. Dan
zal hjj het zelf ervaren*.
Deze afgevaardigde wilde verder
weten, of dat leer dan wel even lang
duurt als het Engelsche, eu de minister
antwoordde: dat de deskundigen bjj
de marine dit eerst hadden onderzocht
en ook op dit punt volkomen tevreden
waren.
Eindelijk wilde een afgevaardigde
weten, of de matrozen zelf er niets
tegen hadden, om met Duitsch leer
aan de voeten rond te loopen, waarop
de minister zeide„onze matrozen
hebben die schoenen zoo graag, dat
ze weggaan als warme broodjes bj
den bakker'.
Daarop wisten de afgevaardigden
niets meer te zeggen. Het eenige, wat
de Engelsche lederfabrikanten nu nog
kannen doen, is hun leer zoo goed
toebereiden als de Duitsche dat doen.
Zoolang de Engelsche regeering
hiervan echter nog niet overtuigd it,
zal de huid van Duitschland's koeien
nog wel voor een groot deel in schoe
nen voor Engelsche matrozen omgezet
worden.
De democratisch» conventie te
Baltimore.
Nog altijd is de conventie vruchte
loos aan het stemmen, zonder dat één
der oandidaten er in slaagt, 2/3 van
het aantal stemmen op zich te ver
eenigen. Het gaat nu tusschen Wilson
en Clark en de laatste, die van
Washington uit een snoepreisje naar
Baltimore gemaakt heeft, heeft er da
heftige aanvallen van Bryan, tegen
hem gericht, trachten te weerleggen.
Hoe het op deze conventie toegaat,
kan blijken uit de mededeeliagen,
welke de correspondent van de Daily
iïewt aan zjjn blad verstrekt heeft.
Nadat de conventie een heelen naeht
had vergaderd, leek de vloer van de
vergaderzaal op een slagveld. Hon
derden leege champagneflesschen, on
beheerde stroohoeden, bergen asch en
sigareneindjes, omgevallen stoelen,
gebroken vlaggestokken en duizenden
portretten van Wilson en Clark lagen
overal verspreid.
Het schouwspel deed aan een circus
denken. De gescheurde vlaggen wap
perden boven de hoofden der delega-
tiën. Heele rjjen van mannen en vrou
wen waren in slaap gevallen, om nu
en dan ruw te worden opgeschrikt
door het rumoer van autosignaalhoorns,
ratels en fluiten, of door het plotseling
invallen van een muziekkorps.
Ondanks deze vermoeiende nacht
zitting waren den volgenden middag
weer 20.000 belangstellenden aanwezig.
Men had nu blijkbaar de noodige
voorzorgen voor een nieuwe langdu
rige zitting genomen, want allen had
den de noodige drinkwaren meege
bracht. De muziek speelde. De hitte
was ondragelijk, maar niemand be
kommerde zich hierom. En onder die
omstandigheden begon de tweede
stemming die juist een half uur
duurde.
Sedert zijn er zes-en-twintig stem
de brieven I Z j had zich voorgenomen,
u zelf te brandschatten, madame".
„Het is een leugen", gilde het meisje
weer. „Ik kwam hier in de hoop, haar
te redden."
Een hevig snikken verstikte haar
stem.
Ik kon zien, hoe de gesluierde dame
beefde. Ik zette eeu stoel voor haar
gereed en zjj dankte mij zacht.
„Bovendien hebben wj een getuige
van haar bezoek", voegde Godfrey
erbj. „Zal ik de politie roepen, ma
dame
„Neen, neen!" hjgde het meisje
doodsbleek. „Ik zal vertellen. Ik zal
alles vertellen. Geef mj een oogen
blikje."
Zij bleef stil zitten, trachtend haar
zelfbeheersehing te herkrijgen, haar
gezicht verwrongen van ontroering.
Toen zag ik, dat zjj haar oogen wJd
opensperde en zag ook Hogers, die
langzaam overeind was gekomen en
met ljkbleek gelaat haar vast aan
staarde.
„Jj was het dus," gilde zj en
schudde haar gebaldeu vuist. Jj hebt
het dus verteld t Lafaard I Lafaard I"
Maar Godfrey legde zjjn hand zwaar
op haar arm en keek haar grimmig
aan.
„Zwjgl" zei hg, „hj heeft ons
niets verteld. Hj heeft getracht je te
beschermen, ofschoon de reden, waar
om hj het deed, meer is dan
Hogers uitte oen hollen, spookaeh-
mingen gehouden, met afwisselend
resultaat. Zooveel stemmen als bj de
veertiende stemming heeft Champ Clark
niet weer gehad. B j de 26e stemmihg
stond het Champ Clark 467, Woodrow
Wilson 405.
De ochtendbladen hebben het be
richt gebracht, dat Wilson met een
parigheid van stemmen gekozen
verklaard is.
Da Engelsche klesreohtvrouwen.
Zj zjn weer in actie en de over
tredingen, waaraan zj zich schuldig
maken, worden hoe langer hoe brntaler.
Er zjn sterke vermoedens, dat zj
dezer dagen getracht hebben, brand
te stichten in het landhuis The Bidge,
te Corsham in Wiltshire, toebehoorend
aan Minister Hobhonse. Tegen een der
deuren van het hnis die dan ook
gedeelteljk verbrand was vonden
bedienden des morgens papier en
ander brandbaar materiaal opgesta
peld, terwjl een leege petroleumkan
in de nabjheid werd gevonden. Men
vermoedt, dat suffragettes hier aan het
werk zjn geweest, omdat in de nabj
heid van den „brandstapel" een fjn
dameszakdoekje, een dameBmeaje en
een taaehje werden gevonden en wjl
's morgens in de vroegte, voordat de
brandstichting werd ontdekt, eenige
goedgekleede dames in de nabjheid
van het huis waren gezien, die eenige
uren later met den eersten trein uit
een in de nabjheid gelegen plaatsje
weer waren vertrokken.
Wanneer het werkeijk bljkt, dat de
Engelsche kiesrechtvrouwen zich tot
dergeljke apaehenstreken gaan ver
lagen, wordt het meer dan tjd, dat
een langdurige en zware gevangenis
straf zonder eenige bevoorrechting
op deze pioniers van het vrouwen-
vraagstnk wordt toegepast.
De opstand in Albanië.
Uit Jong-Torksche kringen wordt
medegedeeld, dat de muiterj onder
de Albaneesche troepen overal het
karakter eener Albaneesche samen
zwering draagt. De desertie staat,
volgens die berichten althans, niet in
verband met de sedert eenigen tjd
opgewekte militaire beweging, die
zich in den „Bond voor mditaire een
heid" voordoet. Die Bond heeft een
adres gericht tot de regeering, waarin
twaalf wensehen worden geuit. Daar
onder komen voorhet verbod aan
officieren en ambtenaren, om zich met
politiek bezig te honden, de vorming
van een grooten generaion staf onder
leiding van den sultan, ontslag van
een aantal burgerljke militaire ambte
naren, bestrjding der onregelmatig
heden in de bevordering en van de
onwettigheden bj de verkiezingen.
De buitengewone Kamerzitting van
Zaterdag, waarin de regeering de wet,
om aan de officieren te verbieden
zich met politiek bezig te honden
heeft ingediend, wordt met dit adres
in verband gebracht.
Zuik een verbod is herhaaldeljk
uitgevaardigd door de regeering en
door den minister van oorlog, maar
het heeft nooit iets nitgewerkt en kan
tigen lach.
„Dat was heel natuurljk, mjnheer,*
zei hj heesch. „Zj is mjn vrouw."
XV.
PniUP VANilNB'S BEZOEKER.
Het was eeu treurig verhaal, dat
Hogers ons hjgend vertelde.
Acht of tien jaar geleden was de
mooie Julie zj was toen vrj wat
mooier dan nul naar New-ïork
gekomen in dienst van een familie,
die vond, dat het leven zonder een
Fransche kamenier ondrageljk was.
Hogers had haar ontmoet, was be-
tooverd door haar zwarte oogen en
reode lippen en had haar ten huweljk
gevraagd. Eenige maanden hadden
z j gelukkig samen geleefd, tot h j op
een ochtend zag, dat zj verdwenen
was met al zjn spaarpenningen.
Julie had heimwee gekregen naar het
asphalt van Parjs, het getrouwde
leven met Hogers verveelde haar en
zy was weer naar Parjs vertrokken.
Hogers had haar eerst willen volgen,
maar hj zag al de moeiljkheden
daarvan in en leefde alleen in de
herinnering aan de Birene, die hem
had verlaten. Hj had haar nog alt jd
lief en toen hj de dear van Vantine's
huis opende en haar op de stoep zag
staan, was hj als was in haar handen.
Julie had uaar dit alles onver
schillig geluisterd, zonder iets te ont
kennen, zelf» ietwat urotseh op de
rol van sirene.
ook, bj den wauhopigen toestand,
waarin Turkje verkeert, niet op suc
ces rekenen, zoolang er geen geor
dende en geregelde toestanden zjn
ontstaan.
De Turksehe regeering is echter
van plan, streng tegen de muiters op
te treden.
De spoorwegmaatsohappj Saloniki-
Constantinopel ontving Maandag de
opdracht, wagons ter b schikking te
houden voor het transport van 4000
man, bestemd voor het opstandige
Monastir. Zevenhonderd man verster
kingen zjn daar reeds aangekomen.
Het socialisten-congres te
Brussel.
Zondag is te Brussel een socialisten-
congres gehouden, waarop niet minder
dan 1558 afgevaardigden aanwezig
waren. Nadat de toegang aan de
katholieke Belgische journalisten was
geweigerd, hieia de bekende afgevaar
digde Van der Velde een laagerede.
In zjn betoog, ten gunste van het
algemeen stemrecht, heeft hj op de
algemeene staking gewezen als het
middel, waardoor het volk desnoods
aan zjn eisch kracht kan bjzetten.
Maar hj legde er den nadruk op, dat
die algemeene staking van een vrede
lievend karakter moet zjn en dat men
vooral niet onbezonnen er toe mocht
overgaan. Tegen die opvatting kwa-
men vooral de gedelegeerden van
Charleroi in verzet.
Een datum voor de uitroeping der
algemeene staking werd niet bepaald.
Een comité, samengesteld nit den
algemeenen raad van de partij en
gedelegeerden van de afdeelingen, zal
tjd, organisatie enz. nader vaststellen.
Ten slotte werd de volgende motie
aangenomen
De socialistische parlementaire groep
zal een ontwerp tot wjziging der
grondwet indienen, alterijk in No
vember; de arbeidersgroep zal alle
vredelievende middelen te baat nemen,
waaronder de algemeene staking, om
dit doei te bereiken.
Een amendement, waarin voorgesteld
werd het woord „vredelievende" te
doen vervallen, werd verworpen met
op 5 na algemeene stemmen.
De Marokko-politlek in de
Fransche Kamer.
In de Maandag gehouden zitting
zjn in de Fransche Kamer de inter
pellaties betreffende het wetsontwerp
inzake hot protectoraat over Marokko,
aan de orde gekomen.
Minister-president Poincaré verde
digde daarna de benoeming van den
resident-generaal Lyautey en gaf in
groote ljnen aan, hóe Frankrjk zich
tegenover Marokko denkt te gedragen.
Het protectoraat verdrag werd daar
na met 460 tegen 79 stemmen goed
gekeurd.
De staking der Fransche
zee.ieden.
De bond van haven-en dos.werkets
heeft een motte aangenomen, waarin
verklaard wordt, dat het de eerste
plicht is der haven- en dokwerkers, in
de havens, waar staking is uitgebro-
„Dat alles is zeker waar vroeg
de gesluierde dame.
„Alles is waar, madame", antwoord
de Julie schouderophalend. „Ik was
toen jonger en de verleiding was mj
te sterk. Ik ben nu ouder en ver
standiger bovendien val ik niet
meer zoo in den smaak als vroeger".
„Zoodat", sprak madame ironisch,
„je nu ongetwjfeld bereid bent, naar
je echtgenoot terug te keeren".
„Daarover heb ik gedacht, madame",
antwoordde Julie met verbazingwek
kende oprechtheid, „sedert den avond,
waarop ik vernam, dat hj nog van
mj hield. Men moet op zjn ouden
dag toch een haven hebben."
Ik keek naar Hogers en was ver
baasd zjn liefhebbenden, bewonderen-
den blik voor de vrouw te zien. Bi jk-
baar wachtte de haven reeds, als Jnlie
verkoos erbinnen te zeilen.
„Ik heb geweifeld." voegde zj er
bj, „alleen maar ter wiile van madame.
Waar zon madame zulk een kamenier
weer vinden? Niemand dan ik kan
haar kappen niemand kan haar
had klaar maken zooals ik."
.Daarover zullen we praten, als
wj alleen zjn", zei de gesluierde
dame. „En nu wil je misschien wel
zoo goed zjn, ons te vertellen van je
vroeger bezoek in dit huis
„Zeker, madame".
En Julie nam een ietwat gemakke
lijker houding aan.
(Wordt vervolgd.)
