Cacao
N°. 71 M2,
Dinsdag 18 Juni.
99"* jaargang.
Van Houten's
De onzichtbare Dood.
]De beste voor den prijs
16 FEUILLETON.
UOESCHE
COURANT.
Telefoonnummer 22. Directeur A. F. A. van Sbtbbs. Uitgave van de 'Naaml. Vennootschap .Goeseite Courant". Hoofdredacteur W. J. C. van Santen
De uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond
uitgezonderd op feestdagen
Pr§s per kwartaal, in Goes f 0,75, buiten Goes, franco f 1,25.
Afzonderlijke nommers 5 cent.
Inzending van advertentiën op Maandag en Woensdag
vóór 2 uren, op VRIJDAG vóór 12 uren.
De prijs der gewone advertentiën is van 1-5 regels 50 ct., elke regel meer lOct. -
Bjj directe opgaaf van driemaal plaatsing derzolfde advertentie wordt
de prijs slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, huwelijk- en doodsberichten en de daarop betrekking hebbende
dankbetuigingen worden van 1—10 regels h 1,— berekend
Bewijsnummers ,5 cent.
Zij, die zich met ingang
van I Juli a s. op ons blad
abonneeren, ontvangen de tot
dien datum verschijnende num
mers gratis.
Immoreel.
Op de meest ondubbelzinnige w(jze
heeft de rechterzijde getoond, dat zg
politieke moraliteit als overtollige
weelde beschouwt.
Zooals men weet, bestaat het ont-
werp-arbeidersziekteverzekering van
den Minister Talma nit twee deelen
een Radenwet en een Ziektewet. Na
beëindiging der algemeene beraadsla
gingen kwam de Radenwet in behan
deling. De heer De Savornin Lohman,
de merkwaardige afgevaardigde voor
Goes, diende evenwel op dit ontwerp
niet minder dan 25 amendementen in.
Dit op zich zelf is niet zoo bijzonder.
Maar wat wel bijzonder is de
meerderheid der commissie van voor
bereiding, welke geadviseerd had, de
amendementen des heeren De Savornin
Lohman in de afdeelingen te onder
zoeken, weigerde een dag later het
onderzoek van de amendementen
Roodhnijzen, welke letterlijk, woord
voor woord, eender waren als die van
den Goeschen afgevaardigde. Want
toen de heer De Savornin Lohman,
met suprème minachting van de zaak
des volks, zjjn amendementen introk,
om den Minister Talma een échec te
besparen, diende de heer Roodhnijzen
die eelfde amendementen weer in. Toen
het jonker Lobman betrof, adviseerde
de commissie tot onderzoek. Toen de
heer Roodhnijzen een unie-liberaal,
die geen jonker is en geinkkig niet
aan de bedorveD, zoogenaamd .chris
telijke" politiek der rechterzijde mee
doet ze indiende, werd een tegen
overgesteld advies gegeven.
Men mag bij onze „christelijke''
politici alles zoeken, behalve
moraliteit.
De Tweede Kamer der Staten-Ge
neraal heeft Vrijdag zooals een
telegram in ons blad reeds hoeft ga-
meld besloten, met 50 tegen 36
stemmeD, rechts tegen links, de amen-
dementen-Roodhujjzen (een dag te
voren nog de amendementen van jon
ker Lohman) niet in de afdeelingen te
onderzoeken. De rechterzijde heeft de
meerderheid. En van deze meerderheid
heeft zij tot nu toe steeds een schan
delijk misbruik gemaakt.
Maardat behoort nu eenmaal
b{j de zoogenaamd .christelijke" poli
tiek.
Het laat zich volkomen begrijpen,
dat de verontwaardiging ter linkerzijde
buitengewoon groot was over zulk een
gedoe. Immersde waardigheid van
het parlement is te grabbel gegooid.
Het Nederlandsche volk heeft gezien,
dat er met twee maten wordt gemeten
als een zoogenaamd „christelijk" man
iets voorstelt, heeft de meerderheid
der commissie en de meerderheid van
de Kamer ooren naar hem. Wordt
volkomen hetzelfde van links voorge
steld, dan smijt de rechtsche meer
derheid elk besef van recht en beta
melijkheid als ballast overboord.
Is het niet sterk, dat de commissie
van voorbereiding van de ziektever
zekering den eenen dag zwart noemt,
wat zg den volgenden dag wit heet
W{j begrijpen, waarom aldns ge
handeld werd. Het jaar 1913, het jaar
der afrekening, staat voor de deur.
De heeren willen niet met totaal ledige
handen voor de kiezers verschijnen.
Daarom er wetsontwerpen door
gejakkerd 1 Of ze slecht zgn, voor ons
volk absoluut ondeugdelijk, wat
doet het er toe De „christelijke"
propagandisten hebbes althans motie
ven, om de eenvoudige kiezers opnieuw
te verlakken. Daarom en daarom
alleen is het hun te doen.
We z{jii er echter van overtuigd,
dat zulks een misrekening zal blijken.
Zóó dom, als de zoogenaamd „chris
telijke" heeren veronderstellen, is het
Nederlandsche volk geinkkig niet.
Terecht zei de heer Goeman Bor-
gesins, do leider der unie-liberalen,
dat de Goesche afgevaardigde liever
maar niets meer in het midden moest
brengen. Hoe langer h|J sprak, zoo
meer compromitteerde hjj zich. Jonker
Lohman behoort echter tot het dikhui
dig „christelijk" geslacht, de lengen
van onzen tijd.
Ook dr. Kuyper stamde tegen het
onderzoek der amendementen-Rood-
huijzen. Deze staatsman, over wien
wjj liever ons oordeel niet zeggen,
beweerde eenmaal, in het tijdperk
zijner onchristelijke glorie, van hoog
staande liberale mannen dat zjj leden
aan senile aftakeling. Zou de heer
Kuyper er niet eindelijk eens mee
beginnen, deze woorden op zich zeiven
toe te passen
Indien de rechterzijde ooit getoond
heeft, dat zij voor geen immoreele
daad terugdeinst, dan is het Vrijdag
geweest.
En die rechterzijde heeft o, be
spotting! de eedelykheids- wetten in
het leven geroepen
Het ware beter, dat zg zelve begon,
de zedelijkheid te betrachten, alvorens
haar brutaal-weg anderen te decre-
teereu.
Buitenland.
Russische toestanden.
In de 20e eeuw, in de eeuw van
beschaving en vooruitgang, telt Euro
pa onder de landen, die haar samen
stellen, een Rgk, waar, ondanks wetten
en volksvertegenwoordiging, de macht
van den Rijksambtenaar bijna onbe
perkt en boven alle critiek verheven
is. Wanneer telkens weer blijkt, hoe
het Russische volk, aan handen en
voeten gebonden, de speelbal is van
politie en justitie, dan blijkt daaruit
tevens, dat de Doema de volksver
tegenwoordiging een paskwil is, een
lichaam zonder de minste macht.
Want wat beteekent een Doema, zon
der dat het volk de waarborgen be
zit, dat haar wetten en besluiten
geëerbiedigd zullen worden,welk recht
van bestaan heeft die vertegenwoor
diging, wanneer rechten en vrjiheden
behandeld, verbergt vele wantoestan
den, die noodzakelijk verbetering be
hoeven, maar niemand schjjnt in staat,
die verbeteringen te kunnen aanbren
gen. De Doema bezit niet de minste
bevoegdheid en haar votnm van wan
trouwen behoeft een minister zich in
het geheel niet aan te trekken, zoo
lang hij zich in hofkringen maar aan
genaam weet te maken.
En intnssehen bljjven deze toestan
den bestaan, blijft het systeem in
zwang, dat poogt van iedere rechtzaak
een politieke kwestie te maken, terwijl
de rechters, willige werktuigen in
handen der autoriteiten, recht spreken
zooals dat van hen verlangd wordt.
De minister van Justitie zal behou
den blijven. Wanneer hij kwam te
vallen, zon het den schijn hebben,
alsof de oppositie in de Doema daar
voor de aanleiding waB geweest en
zelfs .dien schijn van macht zal deze
„volks'-vertegenwoordiging, zoolang
het maar eenigszins kan, worden ont
bonden.
De Italiaancche vlootactie.
In spanning wachten de Turken op
de dingen, die komen zullen. En wat
zij daaronder wel het meeste vreezen,
is een vlootactie regelrecht op hun
hoofdstad, op Konstantinopel, gericht.
Intnssehen trekken de Turken op
verschillende bedreigde punten een
aanzienlijke legermacht samen. In
verschillende garnizoensplaatsen heb
ben groóte troepenbewegingen plaats
en groote hoeveelheden krijgsbehoef
ten zjjn naar den Archipel afgezonden.
Men verwacht, indien althans blgkt,
dat de Italianen werkelijk een be-
slissenden aanval op hot oog hebben,
dat zjj zullen pogen terzjjde van de
Dardanellen troepen aan land te zetten
onder bescherming van de zware
kanonnen der vloot, om zich zoodoende
van verscheidene Tnrksche forten te
knnnen meester maken en daardoor
den weg te banen voor een landing
der Italianen, die dan met een groote
legermacht het hartje van Turkije
zouden trachten binnen te rakken.
Wanneer dit mocht gebeuren, zal
het wel de ontknooping van den
Tnrksch-Italiaanschen oorlog zgn, want
de andere mogendheden, voornamaliik
Rnsl&nd, zullen in dat geval wel niet
langer werkloos blijven toezien.
IN ELK OPZICHT
kan
Iden toets der vergelijking
met andere goedkoope
I merken doorstaan..
Inderdaad is het
1 Kg. 1.50 1)4Kg. 0.42|
-0.80 Ho.. - 0.18j
spreekgestoelte, waar hjj bleef door
spreken tot 's morgens half acht om
toen nogmaals tien minuten te pau-
Beeren. Te half twaalf besloot Baezyn-
ski eindelijk zijn rede. Zijn betoog
betrof voornamelijk de oprichting eener
Roetheensehe universiteit in Galticië,
waarvoor hjj de medewerking der
Polen inriep. De Polen hebben zich
daarna bereid verklaard met da Roe-
thenen samen te werken en als gevolg
daarvan heeft de Regeering thans te
kennen gegeven,met de billijke eischen
der Roethenen rekening te zullen
houden. Onmiddellijk daarop lieten
dezen hun obstructie varen en kon
de vergadering, na 46 uur te hebben
geduurd, eindelijk door den voorzitter
worden gesloten.
BiuMeuiuMd.
De prins der Nederlanden te Berlijn,
Prins Hendrik der Nederlanden is
Zaterdag met gevolg te Berlijn aan
gekomen.
UechUaken.
Uit het Amerikaansch.
„Tracht het zoo lang mogelgk in
je bezit te honden, Lester", zei hg
eindelijk, ,d. w. z., als wg vanavond
de geheime lade niet vinden. In geen
geval zon ik het teruggeven, vóór hij
je het kastje stnurt, dat Vantine wer
kelijk heeft gekocht."
„O, dat zal ik zeker niet. Daar
zullen ongetwijfeld eenige dagen mee
heeDgaan langer dan een paar dagen,
als Vantine's kaatje nog in Parijs is."
Godfrey wenkte den kellner, vroeg
om de rekening en betaalde ze.
„Ziezoo", zei hij, „nu moesten wij
er maar heengaan. Men kan niet
weten hoe lang het ons zal ophouden.
Ik wil het gereed hebben, zoodat het
in het ochtendblad kan komen.'
Hij zei niets meer, voor wij bij Van
tine's huis stilhielden, maar ik kon
aan zijn samengetrokken wenkbrau
wen zien, dat hij trachtte een knoop
in het geheim te ontwarren.
H(j bleet voor het huis staan en
bekeek het nauwkeurig.
„In welke kamer is het kastje?"
„De voorkamer is daar links, waar
4e twee ramen met luiken zijn. Het
%»»tia is iu de hoekkamer, er is een
raam aan dezen kant en twee aan
den anderen."
„Wacht tot ik zo heb bekeken," zei
bij en de lage leuning overspringend,
liep hij snel langs het hnis en den
hoek om.
Hij bleef maar een minuut weg.
„Ze zgn in orde," zei hij op een
toon van verlichting.
„Zeker zijn ze in orde. Je hebt toch
niet gedacht..."
„Als dat kastje bevat, wat ik ver
moed, Lester, dan zou het niet veilig
zjjn in den stevigsten kelder van de
Bank."
Ik schelde en Parks deed bijna
onmiddellijk de deur open. Ik kon aan
zijn veranderd gezicht bemerken, hoe
blij hg was mij te zien.
„Wel Parks," zei ik, terwijl wg naar
binnen gingen, „alies inorde, hoop Ik?"
„Ja, mijnheer," antwoordde hij,
„maar het maakt iemand zenuwachtig,
mijnheer."
Ik hoorde beweging achter mg, toen
ik Parks mgn jas gaf en mg omkeerend,
zag ik Rogers op het veldbed zitten.
„Hallo," zei ik, „je bent dus weer
kunnen opstaan?"
Ja, mijnheer,"antwoordde hg zonder
mg aan te zien
Parks glimlachte schaapachtig.
„Ik heb hem gevraagd, bg mg te
komen, mgnheer Lester," zei hg. „Ik
werd alleen zoo eenzaam en schrik
achtig, dat ik iemand bg mg moest
bobben. Zeker, nadat de alarmschel
aan het volk ontbreken
En dat die ontbreken, het is dezer
dagen weer ten dnidelgkste aange
toond. De behandeling van de justitie-
begrooting heeft doen zien, op
welke meer dan willekeurige wgze
met de bevolking wordt omgespron
gen. Is er b.v. iets onmogelgkers
te bedenken, dan dat in Rusland
iemand kan gearresteerd worden,
zonder dat men hem behoeft
mede te deelen, waarop die ge
vangenneming berust, zoodat hg jaren
in den kerker kan vertoeven zonder
in 't minst te begrijpen, waarom hg
daar eigenlgk is gebracht. En het is
daarom, dat enkele moedige mannen
zgn opgestaan en verbetering eisehten,
waar zooveel te verbeteren viel. Maar
met gevaar van hun eigen leven heb
ben zg die taak op zich moeten ne
men. Graaf Witte, die in den Rgksraad
betoogde, dat men een onderzoek, dat
door ambtenaren van het departement
van Justitie wordt gevoerd, al even
weinig kan vertrouwen als een onder
zoek, dat de geheime politie instelt,
kan zgn beweringen met bewgzen nit
eigen ondervinding staven. Zgn vgan-
den, die hem verdacht maakten bg
den Czaar, die zgn ongenade bewerk
ten, beraamden een aanslag op zgn
leven en de politie, die nota bene van
te voren alles van dezen aanslag wist,
stelde, toen de moordplannen vergdeld
waren, een onderzoek in, dat tot niets
leidde en gaf intnssehen den moorde
naar de gelegenheid om te ontvluchten.
De afgevaardigde Maklakof zette in
de Doema uiteen, dat zelfs rechters
en offiicieren van justitie zich niet
ontzien, valsche stukken op te maken,
om een boschuldigde maar te kunnen
voroordeelen. Onlangs bleek, dat in
een proces niet minder dan 37 stukken
met medeweten van den rechter van
instructie waren vervalseht. Toen de
verdedigers in deze zaak kooger be
roep aanteekenden, erkende de Senaat,
als hooggerechtshof, de valschneid der
stokken, maar vond daarin toch geen
reden, het proces ongeldig te verklaren
en handhaafde daarom de vonnissen.
Bovendien werden de verdedigers, die
het bedrog hadden aangetoond, een-
vondig in de gevangenis gezet. Zoo
springt men in de 20e eeuw in Rusland
met het recht om. Rusland is het land,
waar politieambtenaren oppermachtig
zgn, waar zg zelfs aanslagen beramen
tegen ministers, waar onschnldigen
worden gestraft en vele moordenaars,
met medeweten der politie, vr(j blgven
rondloopen. Nog kort geleden bleek
de politie in Bakoe een geheime druk-
kerg te bezitten, waar miliioenen
exemplaren van revolutionaire ge
schriften werden gedrukt
De chef der geheime politie verborg
bg huiszoekingen deze geschriften zelf'
in de woningen der bezochten, waar
men dan den volgenden dag terng
kwam om met veel ophef die broche-es
voor den dag te halen en de bewoners
in arrest te stellen. En hoewel al deze
wantoestanden bekend zgn, is de poli
tiechef in Bakoe gehandhaafd.
De geheimzinnigheid, waarmede in
Rnsland de meeste strafzaken worden
overging.
„De alarmschei herhaalde Godfrey
snel. „Wat bedoel je?"
„Vanmiddag ging de alarmschei
over, mgnheer. Er is zeker iets niet in
orde mee, want ik heb dadelgk alle
ramen nagezien en zg waren alle
gesloten. Maar ik was toch bang."
„Wg zuilen de ramen bekgken," zei
Godfrey. „Blgf jg hier, Parks. Ik wil
niet, dat die deur een oogenblik onbe
waakt blgft."
Wg gingen van raam tot raam en
Godfrey bekeek alles met een nauw
keurigheid, die mg verbaasde, maar
zonder iets bgzonders te ontdekken.
„Laten wg in het sonBterrain gaan,"
zei hg en liep de trap af met een
vlugheid, die mg bewees, dat hg het
huis al te voren had doorzocht.
In de keuken zagen wg de keuken
meid en de werkmeid vlak bg elkaar
zitten. Angstig keken zg naar one en
ik bleef staan, om ze gerust te stellen,
terwgl Godfrey zgn onderzoek voort
zette. Toen hoorde ik, dat hg mii riep.
Ik vond hem in een soort van rom
melkamer, staande voor het eenige,
kleine raampje, zijn electrischen lan
taarn in de hand.
„Kgk," zei hg en liet het licht op
den post van het raam vallen.
„Wat is er vroeg ik na een
oogenblik. „Ik zie niets bgzonders."
„Zie je het niet? Zie je niet, dat in
dit huis vanuacht ingebroken .„ou
worden en wel op deze plek Wat
Een staaltje van
uithoudingsvermogen-
In het Oostenrgksche Huis van Af
gevaardigden hebben de Roethenen
langen tijd obstructie gevoerd. Toen
nu dezer dagen zitting werd gehouden
van de commissie voor de landsver
dediging en de vergadering 's avonds
om half elf nog voltallig was, vroeg
de Roetheensehe afgevaardigde, dr.
Leo BaczyDski, het woord. Hg sprak
aan een stak door tot 's nachts half
twee, toen door kortsluiting twee van
de vier kroonluchters in de zaal uit
gingen. Toch bleef de afgevaardigde
doorspreken, maar eroeg om vgf nnr
's morgens tien minuten te mogen
pauseeren.
Lang voor de tien minuten om
waren stond hg echter alweer op het
beteekent dat dan
Met zjjn vingernagel wipte hg het
eind van een dun gzerdraad op. En
toen zag ik, dat het gzerdraad was
doorgeknipt.
XI.
Dg GLOEIENDE OOGEN.
Een oogenblik begreep ik niet de
volle beteekenis van dat dunne, door
geknipte ijzerdraadje toen drong ze
tot mg door.
„Ja", zei Godfrey droogjes, toen hg
mgn blik zag, „een zeker iemand had
toebereidselen gemaakt, om vannacht
stilletjes het hnis binnen te komen.
Hg wist, toen hg het gzerdraad door
knipte, dat 'de alarmschei zou over
gaan, maar hg wist ook, dat de kans
honderd tegen een was, dat het ont
dekt zon worden."
„Waarom knnnen wg hem niet in
een hinderlaag lokken?" Btelde ik
voor.
„Misschien kunnen wg dat. Maar
het zal een allemachtig gevaarlgk
zaakje wezen, Lester."
„Eén gevaarlgk zaakje is voor van
avond genoeg," znchtte ik. „Wg moes
ten maar wachten en zien, of wg het
eerste overleven, vóór wg er nog
meer op touw zetten."
„Best", zei Godfrey lachend. „Haal
een hamer en spgkers, dan zullen wg
dit venster vastspgkeren."
Parks bezorgde mg de gevraagde
voorwerpen en wg spgkerden het
Kantongerecht te Goes.
Bg vonnis van het Kantongerecht
te Goes zgn veroordeeld wegens
Overtreding Leerplichtwet: W. v.
B. te Killand-Bath, f0,50 b. s. 1 d.h.,
A. B., E. M. te Ierseke, J. J. de L.,
W. J. S. te Wissenkerke, ieder fl b.
s. 1 d. h., P. M. de J. te Colgnsplaat,
f0,50 b. s. 1 d. h., J. v. 'tL te Ove-
zande, f2 b. s. 2 d. h., J. M. te Co
lgnsplaat bg tweede herhaling f3 b.
s. 2 d. h.
Jagen zonder akte en vergunning-
J. v. S. te Oudelande, 2 m. t 2 b. s.
2 m. 2 d. h., uitl. geweer of fl b. s.
1 d. h.
Niet beletten dat hond wild op
spoort B. R. te 's Heerenhoek, f 3 b.
s. 3 d. h., M. d. V., J. d. V. te 's Gra-
raam vast.
„Ziezoo," zei Godfrey, „dat is afge-
loopen. Ofschoon ik denk, dat de
indringer reeds weet, dat zgn plan
netje ontdekt is."
„Hoe zou hg dat knnnen weten
„Als hg het raam in het oog hield
zon hg mgn lieht hier zien. En na
naar het kastje."
Rogers zat nog op het veld en hem
nauwkeuriger aanziende, bemerkte ik,
dat hg nog bleek was en beefde.
„Heb je ons vanavond iets te ver
tellen, RogerB?" vroeg ik vriendelgk.
Maar hg schudde het hoofd.
„Ik heb u alles verteld, wat ik weet,
mgnheer," antwoorde hg zacht.
Ik wendde mg tot Parks. „Ik wil,
dat je al de lichten aansteekt, Parks,
precies zooals gisteravond".
Hg draaide het electriscbe licht op.
Toeü ging hg heen en kwam een
oogenblik later terng met een was ieht,
waarmee hg al de gasvlammen aan
stak. Een oogenblik daarna schitterden
ook alle lichten in de binnenkamer.
„Ziezoo, mgnheer", zei Parks en
ging weer naar de deur. „Hebt u mg
noodig
„Nu niet. Maar wacht bnlten in de
hal. Wg kunnen je noodig hebben".
Ik had hem wei willen vragen een
bgl gereed te houden, maar ik zag
Godfrey s glimlach.
„Best, mgnheer", zei Parks blgkbaar
verlicht en ging de kamer uit.
(Wordt vervolgd.)
