Van Houten's
Cacao
N°. 41 1912
Donderdag 4 April.
99"* jaargang.
Buitenland,
FEUILLETON.
IE AFGEBROKEN HONDMD.
Binnenland.
Reditzakeii.
Mooi licht van kleur
Goede pittige cacaosmaak
De beste voor den prijs.
Provincie nieuws.
GOËSCHË
COlltWT.
Telefoonnummer 22. Directeur A. F. A. van Setbrs. Uitgave van de Naaml. Vennootschap „öoesche Courant". Hoofdredacteur W. J. C. van Santen.
Oe uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond
uitgezonderd op feestdagen.
Prijs per kwartaal, in Goes 0,75, buiten Goes, franco f 1,25.
Afzonderlijke nommers 5 cent.
Inzending van advertentlën op Maandag en Woensdag
vóór 2 uren, op VRIJDAG vóór 12 uren.
De prjjs der gewone advertentiën is van 1-5 regels 50 et., elkejregel meer 10 ct
Bjj directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt
de prijs slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, huwelijk- en doodsberichten en de daarop betrekking hebbende
dankbetuigingen worden van 1—10 regels a 1,— berekend.
Bewijsnummers 6 cent.
Home ruie en suffragettes.
Zondag is te Dublin, de hoofdstad
van Ierland, een groote nationale be-
tooging ten gunste van home rule, de
kwestio van een eigen regeering, ge-
honden. Do betooging is uitnemend
geslaagd, goed weder begunstigde
haar en uit alle deelen van Ierland
kwamen de meetinggangers naar de
hoofdstad gestroomd, om getuigenis
af te leggen van de begeerte van het
Iersche volk om zich zelf te regeeren.
Men schat het aantal aanwezigen
op 150- 4 200,000.
De voornaamste Bpreker was John
Redmond, die op de bekende gronden
nog eens home rule voor Ierland ver
dedigde en als zyn overtuiging nit-
sprak, dat de door de regeoring in
gediende wet het Iersche volk zal
bevredigen
Nu en dan dreigden eenige kies
rechtvrouwen, de z.g.u. suffragettes,
den spreker te bemoeilijken. Maar
incidenten kwamen niet voor. De
suffragettes schrikten wellicht terng
▼oor de groote menigte, die zeker het
in de war stnren van deze nationale
betooging niet zon hebben geduld.
Want omdat Donderdag met geringe
meerderneid een gunstig wetsvoorstel
▼oor de kiesrechtvrouwen verworpen
is, richt zich de verontwaardiging der
suffragettes vooral tegen de Ieren, die,
naar de kiesreohtvroawen meencn, dit
wetsontwerp hebben doen mislaaken
in het belang van de home rule wet,
althaas van een spoedige behandeling
dezer wet. De Bond voor vrouwen
kiesrecht heeft nu ook een manifest
uitgevaardigd, waarin tegen home rule
stelling wordt genomen. Als er geen
kiesrecht voor vrouwen zal zijn, zoo
heet het, dan kan er ook geen home
rule zyn. En de voorstandsters en
voorstanders van het vrouwenkies
recht worden tot een krachtige anti-
regeerings-politiek wederom opge
roepen.
Intnssehen is het merkwaardig, de
verschillende voorstellen te hooren,
die door de strijdende suffragettes en
har» vrienden worden gedaan, om hun
eischen dojr te voeren, liet rniten
inslaan schijnt toch niet voldoende.
Men zoekt nu naar andere middelen
en da onmogelijkste plannen worden
gemaakt. Mair het allerscftitterendste
denkbeeld is wel geopperd door zekeren
majoor Edwards. Men moet geen rniten
inwerpen, meent deze, dat baat niets
maar de vrouwen moeten weigeren
in het huwelijk te treden. Laat de
dames van hot land beleetd, maar be
slist, eik huwelijksaanzoek weigeren,
zoolang het vrouwenkiesrecht niet is
ingevoerd, stelt hfl voor, en ik verzeker,
dat het land weldra zal moeten buigen,
zooals het ook voor de stakende mijn
werkers zich heeft gebogen, want
bab.es z(jn even noodzakelijk voor
het nationaal bestaan als kolen.
Het is te vreezen, dat dit middel
niet veel succes zal hebben de staking
der mijnwerkers kon de rageering tot
handelend optreden dwingen, omdat
hier werkelijk een algemeene staking
was,maar het is zeer waarschijnlijk,dat
de door den majoor voorgestelde bewe
ging weldra zou mislukken, omdat
het aantal „arbeidswilligen* grooter
23
Ameiikaansche Roman.
Er viel verder niets te zeggen. Het
was laat en Agnes was doodmoe dns
haalde ChiBholm den sleutel van het
hek en wij brachten het meisje tot
aan de poort van het buiten van haar
vader. Toen wachtten wij, tot wij een
licht zagen branden in haar kamer.
Zooals Chisholm deed opmerken,
waren er tallooze honden in de buurt
en het eenige, wat wy doen konden,
was stuk voor stuk hun gebitten
onderzoeken geen erg aanlokkelijk
karweitje. Door dien tand viel de
geheele opzet, welken wij van de zaak
gemaakt hadden, in duigen. Wij be
sloten voor het oogenbiik niets van dit
alles te vertellen, tenzij Edwards ons
ertoe dwong. üu3 zei it ChiBholm goe
den nacht en keerde zeer vermoeid
huiswaarts, waarbij ik bedacht, dat het
pad van den amatenr-recherohanr niet
altijd met rozen bestrooid is.
Zoowat halverwege het huis der
Vorices werd het pad gekruist aoor
4», weg van New-York naar Botton.
zou bljjken te zyn, dan dat der stakers.
Men zal dus iets anders moeten be
denken.
De staking.
De uitslag der stemming onder de En-
gelsche mijnwerkers is tot nu over het
algemeen ten gunste van de hervatting
van den arbeid. Daarbij blijken echter
merkwaardige resultatenterwijl in
Cumberland en Lancashire een meer
derheid schynt te zullen komen voor
een voortzetting van de staking, totdat
de in te stellen districtcommissiën aan
het werk zjjn gegaan, zal zoowei in
1 Schotland en in Znid-Wales, de distric
ten, waar arbeiders en mijneigenaars
zich het onverzoenljjkst toonden, een
meerderheid zich voor het hervatten
van den arbeid uitspreken. De reden
hiervan zal wel deze zjjn, dat de kas
sen der mijnwerkers in Znid-Wales
en Schotland hetminBt voorzien waren,
zoodat hier de nood het hevigst n(jpt.
De leden der rijkere organisaties, die
nog over geld beschikken om de
staking vol te houden, hebben natuur
lyk minder haast om weder aan den
arbeid te gaan.
Intnssehen mag msn nn wel ver
wachten, dat over een week het werk
weer in vollen gang zal zyn. Op
enkele plaatsen is het nn al reeds
dadelijk hervat.
In een Maandag door de Schotsche
mijneigenaars gebonden vergadering
is oesloten, Maandag alle mjjnen weder
open te stellen.
Na Pasehen zal men nu waarschijn
lijk wel op een vrijwel algemeene
hervatting van den arbeid mogen
rekenen.
De invloed van de verbetering in
den toestand doet zich alreeds ge
voelen, te Londen en elders zijn de
kolenprjjzen alweer gedaald, nn men,
met het vooruitzicht op spoedigen
nieuwen aanvoer, niet meer zoo spaar
zaam met de aanwezige voorraden
behoeft te zyn.
De verschrikkingen van het
nachtgevecht.
In een Italiaansch blad beschrijft
een oorlogscorrespondent de verschrik
kingen van het nachtelyk gevecht
van man tegen man, waarbij het
woord in hoofdzaak is aan kolf en
bajonet. De journalist vertelt van de
jongste worstelingen voor Derna
Het geveebtsveld iB een woest berg-
terrein, met kloven doorsneden en
haast onbegaanbaar. Uit het nachtelyk
duister klinkt plotseling vóór den
bevestigden post een woedend, oor-
verdoovend gebrul en gegil in
allerijl wordt de bnndel van het zoek
licht op het voorterrein gericht, waar
duizenden zwarte gedaanten door el
kaar krioelen, aanstormend op de
wallen, het artillerie- en mitrailleur-
vuur schynt niet de minste uitwerking
te hebben op die duivels, die in een
ommezien aan den voet van de ver
sterking zijn gekomen. Reeds rukken
onzichtbare zwarte vuisten aai, de
zandzakken en werken de stoutmoe-
digsten zich naar boven. Dan klinkt
het commando, de bajonet op het ge
weer te zetten en weldra is de kleine
ruimte van het vooruitgeschoven
werkje een kamplaats geworden, waar
de tegenstanders elkaar met messen,
bajonetten en sabels trachten te ver-
Op den hoek was een tapperjj en,
ziende, dat daar nog licht brandde,
besloot ik er een glas bier te drinken,
want de nacht was warm en ik had
dorst.
Het was een van die oude vervallen
hnizen, gedeeltelijk bótel, met tapperij
en biljartzaal en restauranthet hoofd
gebouw stond naast den tuin en een
eindje daarachter waren de stallen en
een aantal vervallen schnren.
Aan den tegenovergestelden hoek
hing een schitterende booglamp, die
de smerigheid van het gebouw nog
meer deed uitkomen on die het uit
hangbord verlichtte, waarop in drie
voet hoogezwarte letters op vnil-grjjzen
ondergrond de woorden «Murphy's
hótel" geschilderd waren.
De oude Murphy was geen gemak
kelijk heer, maar üjj was populair en
bezat ook wel goede hoedanigheden.
Hjj was een sportman van het ondo
slag en er hadden op zyn grond meer
vuistgevechten en hanengevechten cn
hondengevechten plaats gehad, dan
men zon kannen tellen. Wel was er
herhaaldelijk een inval gedaan, maar
Mnrphy ging door, zonder zich te laten
afschrikken, en had er goede zaken
bij gemaakt. Hij was nu een lang niet
enbeteekenand grondeigenaar in en om
moorden. De fanatieke Moorcn om
klemmen met beide handen de bajonet,
die heD in de horst gestooten wordt,
opdat de vijand z{jn geweer niet kan
terugtrekken eD weerloos zal staan
tegenover den Arabier, die onmiddel
lijk de plaatB van den gevallene in
neemt. Na 3 uur van bovenmensche-
ltjke inspanning wordt door aanruk
kende versterking een eind gemaakt
aan bet bloedbad de Arabieren
verdejjnen even plotseling als zij
gekomen zijn in de beschermende
duisternis den volgenden morgen
is de droge gracht met lyken bezaaid,
de opengesneden handpalmen van de
meesten bewijzen hoe de aanvallers
in onverzoenlijken haat getracht heb
ben hun vijanden met hen in den dood
te trekken.
De Invaliditeitswet.
De Maandag begonnen en gisteren
voortgezette vergadering van de com
missie uit de Tweede Kamer ter voor
bereiding van de invaliditeitswet is
bijgewoond door slechts tien 4 twaalf
van de vier-en-twinting leden, die
recht hebben om aan de bijeenkomsten
deel te nemen.
De meeste of alle leden van de
linkerzijde waren Diet opgekomen,
naar verlnidt uit ontstemming over
het min geschikte tjjdstip van de bij
eenkomsten, die by afwezigheid van
dr. Nolens, president der commissie,
werden geleid door den afgevaardigde
dr. De Visser.
Waarheid en gezelligheid.
Het antirevolutionair Arnhemsch
Dagblad erkende dezer dagen, dat het
getob met de Bakkerswet zyn oorzaak
vindt in het gebrek aan overeenstem
ming rechts. ,Dat te erkennen zoo
schreef het blad schijnt ons plicht.
Want het is o.i. de waarheid."
Een Standaard-driestar komt nu ver
tellen, dat mr. Troelstra de Bakkers
wet „vermoord" heeft, door dec Mi
nister een strik te spannen in... 1910
(nl. door de motie-Troelstra-De Klerk,
waarmee Minister en Kamer zich ver-
eenigden). Anders had de Bakkerswet
reeds voor een jaar in het Staatsblad
geBtaan, vertelt De Standaard, ver
getende, dat jnist haar eigen driestar-
redacteur tegen de Bakkerswet schreef
en de wet een „appel van twist"
noemde voor de rechterzijde.
Men neme zulke driestar-uitspraken
niet te ernstig op en bedenke, dat dr.
Knyper, na 40 jaar driestarren te
hebben geschreven, in zyn jnbilenms-
artikel schreef, dat eon leven, zonder
althans nn en dan een driestar, hem
te ongezellig zou lijken(Vad.J
Arrondissements-Rechtbank
te Middelburg.
In de zitting van Dinsdag zijn ver
oordeeld wegens
DiefstalJ. J. C., 63 jvodden
koopman, te Goes, tot 14 d. h. (eisch
idem).
Beleediging ambtenaar A. K., 26 j.,
herbergier, lerseke, tot f10 b. b. 10
d. h. (eisch idem).
Pinemont en zelfs een man van be-
teekenis in de politiek.
Randall had mjj verteld, dat er meer
glazen bier werden weggegeven, dan
verkocht aan de toonbank en dat
Mnrphy eigenlijk de kroeg nog alleen
maar aanhiold om te dienen als poli
tiek hoofdkwartier. Ongetwijfeld vond
de onde maD ook de gezelligheid aan
genaam, welke dit hem verschafte.
Hier ging Edwards vaak heen om
voor kleine groepen van personen te
spreken over staats- en stadspolitiek.
Ik had in het atelier mjjn handen
gewasschen en myn kleeren gebor
steld, zoodat er in mijn uiterlijk niets
was, dat de aandacht kon trekken
en daar ik, zooals ik reeds zeide, zeer
dorstig was, stak ik den weg over
en duwde de dear open. Het was
heet daai binnen en er hing een on
aangename lucht van sterken drank
en slechte sigaren.
Een paar spotachtig uitziende man
nen zaten aan een tafel in een hoek
in levendig gesprek gewikkeld. Twee
jonge lui met roode gezichten dobbel
den aan de toonbank met een lichte
lijk beschonken bootroeier, die de
consumptie moest betalen. Achter de
toonbank stond een nette, maar reso
luut uitziende bediende, die soma
RONA
De zaak in de Nieuwe Meer.
De procureur-generaal b(j bet Am
sterdamsche Gerechtshof heeft geen
appèl aangeteekend tegen het vrij
sprekend vonnis van den bakker van
Ester te Nienwe Meer. De zaak tegen
vrouw Hoogenhout—De Haan is nn
ingetrokken.
Schoro. Maandagmiddag verga
derde de raad dezer gemeente. Aan
wezig waren alle leden. De notulen
werden gelezen en goedgekeurd.
De ingekomen stukken werden voor
kennisgeving aangenomen.
Ter tafel kwam een brief van het
raadslid Verhaagen, gericht aan Ged.
Staten, met bezwaren op do wijziging
van de begrooting 1911.
Deze brief werd voorgelezen en er
bleek uit, dat de heer Verhaagen het
college van B en W. beschuluigt, een
post van f 150 eigendunkelijk te heb
ben veranderd in f 200, en verder,
dat B. en W. het ooilege van Ged.
Staten opzettelijk misleid hebben in
de toelichting op de verschillende
posten, n.l. bij den post onderhoud
riolen, enz. werd verzwegen, dat B. n
W. een beschoeiing in den gemeente
pat hebben doen plaatsen, niettegen
staande de raad besloten had, met 6
tegen 1 stem, geen beschoeiing te
doen plaatsenBy den post onderhoud
van schoollokalen en onderwijzers-
woning bleek, dat het witten van het
gemeentehuis is gebracht op het hoofd
stuk oDderwys.
B en W. deelden mede, dat zij een
schrijven hebben opgesteld en dit als
antwoord van den raad op den brief
van den heer Verhaagen aan Ged.
Staten wenschen mede te deelen.
Dat schrijven werd voorgelezen en
er bleek uit, dat erkend wordt, dat
B. en W. den post eigendunkelijk van
meedeed aan bet spel.
H8 knikte, toen ik binnenkwam;
ik bestelde een biertje en ging aan
een leeg tafeltje zitten. De bediende
bracht het bier en een bordje met
krakelingen en kaas. Toen hij dat
deed, kwam een groote, ruigharige
hond, met witten nek en borst, onder
een tafel uit en liep met stijve pooten
naar de plaats, waar ik zat. Het was
een ongnnstig uitziend beest, dat leek
op een mengsel van bnll-terrier,
mastiff en bulldog, oud en met kop,
borst en Behouders bedekt met lit-
teekens.
Blijkbaar was het dier veeleer bij
mij gekomen om my van naderby
te bezien, dan om iets te vragen,
want toen ik het een Btukje kaas
aanbood, liep het daarvoor opzy met
een blik, die duidelijker dan woorden
zei:
„Loop heen, zeg I Van lui, zooals jij,
heb ik niets noodigl"
Terwijl ik nadacht over de eigen
aardigheid van sommige honden, om
het karakter van hnn omgeving aan
te nemen, wilde ik jnist mijn aandacht
weer wijden aan de verversehingen,
die voor my stonden, toen de hond
zyn pooten stijf neerzatte, zijn rug
kromde, zyn forschen kop omhoog
f 150 op f 200 hebben gebracht, doch
dit moest beschouwd worden als een
vergissing van den raad, aangezien
de raad den post op t 200 heeft vastge
steld, doeh foutief in de wjjzigingstond.
Verder dat B. en W. het college van
Ged. Staten niet opzettelijk misleidden,
en vervolgens een aantal insinnatieB
aan 't adres van het raadslid Ver
haagen.
Dit schrijven lokte een breedvoerige
disenssie nit met 't resnltaat, dat de
raad het niet als zijn schrijven wensch-
te beschouwd te zien.
De voorzitter vroeg wat de raad nn
wenschte te schrijven, hetgeen den heer
Verhaagen de vraag ontlokte„wat
vrageD Ged. Staten aan den raad
De voorzitter antwoordde„niets dan
een afschrift der notulen". De heer
Verhaagen verzocht het schrijven van
Ged. Staten te doen voorlezendit
werd geweigerd, wyl het Behryven
was gericht aan B. en W.
De raad keurde goed, dat aan Ged.
Staten werd bericht, dat hy in den
vervalschten post berust, en de wijzi
ging van de begrooting nn vaststelde
met een post van f 200 van het goed
slot 1910.
De begrooting 1913 werd gewijzigd
en het kohier H. O. voor 1912 vast
gesteld, terwijl aan den heer W. Rjjn
ontheffing werd verleend van honden
belasting voor een half jaar.
Verdei bssloot de raad, op voorstel
van den heer Verhaagen, om aan het
Burgerlijk Armbestuur in 1912 f 200
van geleend geld af te lossen in plaats
van f 100, aangezien er in 1911 niets
afgelost was. Daarna werd de vergade
ring gesloten.
Hoedekenskerke. Naar w{j ver
nemen zal, behoudens nadere goed-
kenring, door eenige belanghebbenden
het plan worden uitgevoerd tot be-
grinding van den Ooster Zwakedjjk,
voor zoover die weg in deze gemeente
hief en lnid gaapte.
Toen keek ik verrast op. Want ik
had opgemerkt, dat de linker boven
snijtand ontbrak t
lk nam een grooten slok van het
bier. De bediende stond bij de open
deur en keek den weg af.
„Dat is een stevig uitziende hond',
merkte ik op.
De man wendde zich om.
„En of!" antwoordde hij. „Dat is
Tammany".
Hy zei dat, alsof hij sprak van een
beroemdheid.
„Inderdaad 1" zei ik op een toon,
alsof ik er alles van wist.
„Jawel", antwoordde de bediende.
„Dat is-ie. Hij is oud, maar hij zon
nog de beste van alle zgn, als hy niet
onlangs een tand gebroken had. Nn
geniet hjj pensioen
„Hoe kwam dat? In een gevecht?"
„Zoo is 't. Als honden veohten, slaan
ze hnn tanden op elkaar, en als ze
oud worden, breken die dan wel eens
af. En dan is 't uit met hnn gevechts-
waarde".
Ik riep den hond. Hij keek me vlak
in myn gezicht en begon te brommen.
(Wordt vervolgd.)
