OOESCiiE COJiA^i
BIJVOEGSEL
VAN DE
van DINSDAG 19 MAART 1912.
Stad nieuws.
Redb mr. Db wildb.
In de groote, stampvolle zaal van
do Prins van Oranje heeft mr. De
Wilde Vrijdagavond voor de afdeeling
Goes van „Patrimonium" de sociale
wetgeving ten opzichte van het huidi
ge ministerie besproken.
Na een kort openingswoord van den
voorzitter van „Patrimonium", begon
de heer De Wilde zjju overzicht met
een beschouwing van het oude stelsel
van Smith en Ricardo, het stelsel van
onthouding van Staatsbemoeiing in de
sociale toestand en, het stelsel, dat
zeide„ieder kent zijil eigen belang
het beste, welnu, laat dan ieder voor
zich zeiven zorgen, De staat neme
echter de taak op zich, voor behoorlijk
onderwijs zorg te dragen."
Al spoedig kvram het verderfelijke
van dit stelsel aan het licht en werd
het verdrongen door een ander stel
sel, waarvan Marx, de groote sociaal
democraat, de grondlegger is geweest.
Z(j, de sociaal-domocraten, denken
zich een toekomststaat, een ideale
maatschappij, die nooit verwezenlijkt
kan worden. Intnsschen organiseerde
zich de anti-revolutionaire partij en
vroeg een wetboek voor den arbeid.
Wat doen nu de liberalen Zjj zoeken
hun partij te versterken door slaats-
peusionneering te eischen. Er zijn in
onze samenleving altijd nog menschen,
die stoffelijk en geestelijk in minder
waardige conditie verkeeren, er zjjn
altijd nog onders, wieu het de midde
len ontbreekt, hun kinderen dat on
derwijs te geven, dat z(j het liefst
zouden wenschen.
Welnu, laat de linkerzijde hier
medehelpen. Laat ze de rechten van
den schoolstrijd erkennen. Maar neen,
hier stelt ze zich recht tegenover de
antirevolutionairen, en de voorstan
ders van subsidie voor de bijzondere
school, zjj worden subsidiejagers, ja,
zelfs snbsidiedieven genoemd.
't Leven van den menscheljjken
arbeid is een schoone schepping Gods.
Alle menschen zijn van elkander af
hankelijk en niemand kan de hulp
van anderen missen. Toch zjjn
conflicten, zooals de tegenwoordige
staking, zeer oedroevend, maar boven
al is dit het geval, wanneer, door
onderlinge verdeeldheid, de arbeider
zieh tegen den arbeider keert. Nie
mand kan zeggen, wie 'tzal winnen.
Niet hij zal het in den regel zijn, die
het recht aan zjjn zjjde heeft, maar
die het sterkste Is en het langst den
strijd zal kunnen volhouden Maar
God wii, dal we leven door den arbeid,
en onze taak is het, de levensvoor
waarden te verbeteren. Het kenmerk
der sociaal-democratie is nn, dat zij
zeggt, dat de maatschappij zieh tot
een sooiaal-demoeratisehen toekomst
staat zal ontwikkelen, wanneer de
groote revolntie, de omwenteling, die
noodzakelijk moet komen, achter den
rag zal zijn. Intnsschen grijpt zij reeds
in, maar nimmer zal zij haar stelsel
volhouden, omdat het een geloof en
niet een zeker weten is.
Staatspensionneering nu is een eerste
schrede op den weg naar de sociali
seering der gemeenschap, maar het
socialisme is in strjjd met de christe
lijke wereldbeschouwing. Waar de
sociaal-democraat het gebeuren een
gevolg van het mechanisme der maat
schappij acht en de antirevolutionairen
zich voor God als den schepper en
bestuurder buigen, kan er tusschen
hen nooit eenige overeenkomst be
staan. De sociaal-democraten zullen
hun stelsel niet kunnen doorvoeren,
als ze er zelfs de gelegenheid voor
kregen. Het doel van hun streven is
onmogelijk, al leggen zij heel vaak
den vinger op de wonde plak. Al kan
spreker nu de staatspensionneering in
het progiam van de sociaal-democraten
billijken, bjj de liberalen behoort het
niet. Zjj reizen stad en land af om er
over te spreken en rekenen het tot
•een taak van barmhartigheid Zjj heb
ben liefde voor de oude armen van
dagen en geeselen de onbarmhanig-
heid der politieke „christenen". Maar
de liberalen zeggen de Nederlandsche
schatkist is er goed voor en de staat
is hun zaakwaarnemer, De overheid
moet evenwel recht doen in het mid
den der volken, ze ia dienaresse Gods
en moet het doen ter eere Gods.
Spreker huldigde daarna Trenb en
Tasman als tegenstanders van staats
pensionneering. Wie politiek wil op
treden, moet van gezonde beginselen
uitgaan en daarom is het voor liberalen
zoo uoeil0k,voor staatspensionneering
op te komen. Men begint met f 3
pensioen te geven, maar waar zal
men eindigen
Men is gedemoraliseerd, als men
niet meer voelt, dat men iets toege
stopt krijgt
Wat de kosten betreft, reeds Trenb
noemde het volksbedrog een laag be
drag op te gevenvoor f 3 uitkee-
ring per week zullen do kosten op
20 millioen galden komen. Ook dr.
Bos toonde in het April-nummer van
.Vragen des Tjjds" van 1910 aan, dat
deze uitkeering voor de andere ver-
Bekeringen niets zal overlaten. Trenb
noemt hen, die staatspensionneering
voorstaan, f uaïve' optimisten, die
alles mogelijk achten, öf slimmelingen,
die hieruit politieke winst willen
behalen.
Borgesins en Roodhnjjzen knnnen
het niet aanzien, dat Troelstra zooveel
visch ophaalt uit den politieken
vijver, ook zij sloegen den rooden
worm der staatspensionneering aan
den haak.
Er is noodstand bjj ouden, invali
den en zieken. Moet de onzichtbare
overheid, de staat, ingrijpen Wie
moet dat betalen Dat moet betalen
de maatschappelijke kring, die in
noodstand verkeert, dat moet de
arbeid zelf betalen.
Maar hjj mist daarvoor het geld.
Daarom zal de overheid hem helpen
Het rechtsgevoel van de bevolking
mag niet aangetast worden. In die
Hjn ging het ministerie met de steon-
houwerswet en de herziening van de
arbeidswet. Waarom is do Staats-
peusionneering ook niet barmhartig
voor de andere 'invaliden, behalve
de 70 jarigen Troelstra wil nu al
direct aan alle 70-jurigen een uitkee
ring van f2 per week geven met het
kenneljjk doel, om de rest van de
wet blauw-blauw te laten. Op aan
dringen van dr. Kuyper zal de inva
liditeitswet wel spoedig tot stand
komen. Tegen de motie Troelstra moet
iedere anti-revolntionair zich met
kracht verzetten.
Met een lofzang op het huidige
ministerie besloot mr. De Wilde zjjn
rede.
De heer W. J. C. van Santen kwam
in debat. Hjj wees er op, hoe mr. De
Wilde, wat betreft Staatspensionnee
ring, een groote font heeft gemaaki.
Zjj is niet iets speciaal roods.
Met kracht protesteerde hjj tegen
de verdachtmaking van mr. Van Hou
ten, als zon deze alles afkeuren be
halve zjjn eigen kieswet. Hij, die de
grjjze haren der arbeiders eerbiedigt,
moet dit ook de grjjze haren van den
grooten staatsman, mr. Van Houten,
doen. Er moet iets tot stand gebracht
worden, ten bate van den werkman.
Mr. de Wilde sprak van Staatspensi
onneering. Zjj is een eisch van billijk
heid en recht, niet iets sociaal,demo
cratisch, maar iets wat gevoeld wordt
door menschen van alle politieke par
tijen. Iets dat het schrijnendst leed
zal verzachten, dat het onmenscheljjke
„oud en arm" de wereld uit zal helpen,
leder, die voorstander is van den
Bond voor Staatspensionneering, zal
protesteeren tegen de aautyging, dat
men daarnit zelfs politieke mant wil
behalen. Men wil hier een kwaad,
oen euvel uit den weg rnimen, dat
reeds veel te lang heeft bestaan.
De Bond voor Staatspensionneering
staat buiten de politiek. In de talrjjko
afdeelingen, door den heer Van Santen
opgericht, zitten zelfs verscheidene
antirevolutionairen. Ook zjj willen het
vraagstuk van den oud :n dag tot
piossing brengen. Nu kan men wel
zeggenga gij zelf heen en leg stil-
lekens f3 neer in het huis van den
arme, maar wie zegt, dat barmhartig
heid op deze wij ze niet meermalen
geschiedt en wanneer zag men mi
nister Talma op dezelfde wjjze een
deel van zjjn groote verdiensten voor
dit doeleinde afzonderen?
Ais debater optreedt voor Staats
pensionneering, dan voelt hjj, dat hy
barmhartig zjjn moet. Hjj kan zich
niet vereenigen met de eombina
tie „arm en oud" en evenmin met
het denkbeeld dat van hot karige
loon van taliooze arbeiders in
Friesland, Drente, Groningen, Lim
burg enz. veel te groote wekelyksche
premie voor bjjdragen tot verzekering
in de schatkist gestort moet worden.
Men mag, men kan nn eenmaal geen
veeren plukken van den kikvorsoh.
De arbeider kan niet sparen En toch
wil de minister allen die minder d n
f 1200 verdienen in de verplionte ver
zekering laten betalen, behalve die
arbeiders, welke in de vermogensbe
lasting zjjn aangeslagen, maar hoe
veel zijn er dat Men kan zich er
hier ook niet afmaken met een wis
sewasje van Adam en den appel en
zeggener moeten altjjd armen zjjn.
Dr. Knyper zelf heeft het gezegd,
hoe zjj, die dat beweren, van den ge-
heelen bjj oei niets hebben begrepen.
Waarom is er geen demoralisatie
in Engeland en Denemarken, waar
toeh ook staatspensioen wordt gege
ven? Trenb wordt hier natuur! jjk uit
gespeeld. Hjj schal de kOBten op 20 mil
lioen. De Meester daarentegen op 16
millioen, maar stel, dat staatspension
neering 18 millioen zal kosten, is
dit bedrag dan niet te vinden, nit de
toename van het nationaal vermogen
Hoeveel kost wel niet de verplichte
verzekering van minister Talma Men
wil nu van werkgever en werknemer
19 millioen jaarlijks trekken, de staat
zal 8 i/a millioen bijpasoen. De kosten
komen dus op 27 i/a millioen bijeen.
Men is invalide, als men niet meer
het derde gedeelte kan verdienen van
betgeen men in normale omstandig
heden zou kunnen verdienen. Met
voorbeelden uit Dnitsehiand toonde
debater bier aan, hoe zwaar men ge
wond, hoever het lichaam gesloopt
moet zjjn, voor werkelijk deze inva-
liditeitsrente zal uitgekeerd worden.
Wat Troelstra nu voorstelde, wilde
dit niet de anti-revolutiounair Van
Vliet veel vroeger reeds, en was
minister Talma er toen niet voor
Waar in Denemarken en Engeland,
naast staatspensionneering, goede soci
ale wetten bestaan, kan dit ook hier
gebeuren. In ons land is wel degelijk
geld. Het telt 615 millionairs met
1350 millioen galden kapitaal. Waarom
moet hier het noodige geld van den
arbsider worden afgehaald en niet van
deze kapitalisten
Da ziekte verzekering heeft in rr-
beiderskringen al heel wat tegen
kanting ontmoet. Het ontwerp-Veegens
was beter, dan het ontwerp-Talma,
dat vele gebreken bezit.
Debater kwam tenslotte nogmaals
op voor staatspensionneering. Het is
geen aalmoes, geen bedeeliog, het is
een eisch van billijkheid en recht,
het is, zooals dr. Kuyper het zelf
eenmaal heeft genoemdnabetaling
van uitgesteld loon.
Mr. De Wilde, replioeerende, riep den
eerbied van de vergadering ook voor
de grjjze haren van dr. Kuyper in,
en beatreed de popnlariteit van mr.
Van Houten.
Hjj vergeleek den debater bjj de
meeuw, die over het water scheert en
noemde zich zeiven een mijnwerker,
die in de zaken doordrong, (zeer
bescheiden.) Hjj ontkende, dat de de
bater zijn beschouwing van de liberale
party omvergeworpen hadenherhaalde,
dat deze zwak stond tegenover de be
schouwingen van Smith en Ricardo.
Hoogst gevaarlijk noemde mr. De
Wilde het, dat er anti-revolutionaire
voorstanders van Staatspensionnee
ring worden gevonden, en hij noemde
daarom den debater geen gewo
nen liberaal, maar een socialist, die
op oorlogsschep n en kanonnen wilde
bezuinigen. Hjj zelf had dezen avond
geen onbarmhartig standpunt verde
digd. De arbeider kan immers sparen.
Mr. De Wilde, als president van een
spaarkas, wist er van mee te praten.
De meest brandende kwestie noemde
hjj niet de zorg voor de oude armen
van dagende verzekering tegen
ziekte en invaliditeit.
Men predikt .staatspensionneering
om politieken winst bjj de stembus te
behalen.
De debater interrompeerde
„Namen noemen 1"
De voorzitter van Patrimonium ver
zocht niet te interrompeeren. Mr. De
Wilde zweeg op deze interruptie als
een mof.
Waarvandaan moet het geld voor
Staatspensionneering komen
„Wjj antis", aldus spreker, „hebben
kracht in de oude partjj, wij kunnen
werken. Geestelijke goederen gaan
boven stoffelijke, wy zoeken hulp, bjj
den Heere, onze God".
De debater, andermaal het woord
vragende, kreeg geen gelegenheid
voor repliek.
Nadat de liberalen de zaal hadden
verlaten, werden de deuren gesloten
en ging mr. De Wilde zijn partyge-
nooten voor in dankgebed.
De Tariefwet.
Voor de vrijzinnige kiesvereeniging
„Vooruitgang" trad Zaterdagavond,
in de goedgevulde groote zaal van
,de Prins van Oranje" de heer K.
Reyne, nit Utrecht, oud lid van de
Tweede Kamer, (by verhindering van
den heer De Jong) op, om te spreken
over de Tariefwet.
Na een woord van verwelkoming
van den heer Boluijt ving de heer
Reyne zijn besch uwing aan met mede
te deelen, dat hjj zieh dezen avond
wilde bewegen op het gebied der staat
huishoudkunde. Trouwens, de tarief-
wet behoort daar thuis. Zij is een
uitvloeisel van de vraagvrijhandel
of proteetie Niet op politiek terrein
mag men de tariefwet overbrengen,
in het anti-tariefwet-comité toeh zitten
personen, die in politieken zin tot
alle staatkundige partijen van Neder
land bekooren.
Is een herziening vn het tarief
noodig Ja. Het tarief dateert van
ouden datum, het werd meermalen
herzien, maar in de latere jaren kwa
men tal van goederen op de markt,
waarvan men vroeger het bestaan Diet
heeft kunnen vermoeden.
Spreker was vier jaar Kamerlid en
heeft toen aangedrongen, op tech
nische wijze bestaande leemten aan
te vullen, maar zonder verhooging van
het tarief.
Minister Kolkman heeft technische
verbeteringen trachten aan te bren
gen, maar is daar niet in geslaagd.
Hy wilde meer geld in de schatkist
brengen en de opbrengst opvoeren
van 13 tot 23 millio- n. Zoo deelde hjj
zjjn ontwerp iD 490 tariefnummers in
en stelde zieh voor, rechten te heffen
naar de waarde, het gewicht of de
maat.
De heffing naar het gewicht most
naar het bruto gewicht geschieden.
Voor goederen met zware verpakking,
b.v. vloeistoffen in flesscheD, zal
men zoodoende twee, drie dubbel moe
ten betalen. Voor gerookte zalm zal
men evenveel betalen als voor gerookte
bokknm, mits beide partjjen even
zwaar zjjn. Ziedaar de onmogelijke
gevolgen van oen heffing naar het
gewicht. Nu wil de minister onder
scheiden grondstoffen, min of meer
afgewerkte fabrikaten en afgewerkte
stoffen. Maar leer b.v. is nu afgewerkte
stof voor den leerlooier, grondstof
echter voor den schoenmaker. Onder
welke rubriek wil de minister dit nu
brengen Weelde artikelen worden
niet zoo zwaar belast. Slechts 12 ton,
terwijl 88 ton op rekening van gewone
gebruiksmiddelen worden gesehoven.
Wanneer een gemeenteraad kleine
vermogens even zwaar gaat belasten
als groote, gaan er stemmen van ver
ontwaardiging op, weina, hier wil men
de kleinen belasten nog boven heo
met grootere inkomsten.
Men zegt rude buitenlander zal
het betaler, maar als we op dergelijke
wijze gemakkelijk aan belastin-geld
knnnen komen, waarom sehaft de
minister dan niet iedere belasting af
en zet invoerrecht op alles wat over
onze grenzen komt
Protectionistische landen zjjn jnist
dure landen. Let op de oproerige
bewegingen iD Dnitsehiand. Daar voelt
men aan den ly ve, wat men in Neder
land nog niet kent. Wie invoerrechten
heft, betualt ze zelf. Over drie maan
den heeft spreker de graanprijzen in
Amsterdam, Londen en Berljjn ver
geleken. Het bleek hem, dat die in
Berlijn niet alleen hooger waren, maar
dat men hier ook extra betaalde voor
wat in eigen land was verbouwd.
Belastingheffing mag nooit leiden tot
bevoordeeling van bepaalde personen.
Dat geoeurt hier wel. Men verdeelt
daardoor de burgers in twee klassen
zjj die er voordeel van hebben en zy
die bet - len.
Nu zegt men: door de tariefwet
wordt de nijverheid bevoordeeld en
de nationale arbeid beschermd. Niets
is minder waar. De kleine bedrijven
gaan er door naar den kelder. Onze
nijverheid kan wel degeljjk zonder
protectie leven.
Tien groepen zijn er, zegt de mi
nister, die zonder proteetie niet bestaan
knnnen, maar nit de verslagen harer
naamlooze vennootschappen is geble
ken, dat ze intnsschen toch van 5 5
24 winst konden uitkeeren. Dit zjjn
nu de stumperds, die op eigen beenen
niet konden staan en waarvoor mi
nister Kolkman de krukken aan wil
dragen. In het Nederlandseh gebouw
op de tentoonstelling te Brussel lagen
boekjes, overvloeiende van geeBtdrift
voor den grooten bloei van de Neder
landsche nijverheid. Die boekjes wa
ren afkomstig van minister Talma,
maar wie jokt er nn, minister Talma
in Brussel of minister Kolkman in
in Den Haag
De arbeiders zullen niet van de
tariefwet kunnen proflteeren. Zjj krij
gen noch meer rechten noch meer
loon. Trouwens, het loon zon al heel
wat moeten stjjgen als de vermeerde
ring daarvan zou gevoeld worden bjj
de algemeene prijsstijging van de
meest noodzakelijke levensmiddelen.
Zoo maakt men de arme rechtsche
werklieden blij met de hniden van
beren, die eerst nog geschoten moeten
worden. Het diamantbedrijf is onbe
schermd, niet alzoo de tabaksstripperjj.
Welnn, nergens worden betere arbeids
voorwaarden en hoogere loonen aan
getroffen dan in de diamantnijverheid
en nergens lager dan in de tabaks-
strippery. Er zyn bepaalde bedrijfs
groepen, die door de tariefwet Kolk
man gezegend wordeD, op kosten der
arbeiders. Maar men kan immers niet
allen bevoorrechten boven allen. En
jnist de bedrjjfshoofden spreken zich
tegen de tariefwet nit.
Juist door het stelsel van vrijheid
knnnen zich in Nederland aa zienlijke
industrieën ontwikkelen en kan ieder
koopen wat hij koopen wil, op de goed
koopste markt, terwijl in het bescherm
de land ook de fabrikant zijn grond
stof! n duurder zal moeten betrekken.
In landen, die door een tariefmnur
zyn omgeven, krijgen sommige indus-
triën gelegenheid, de prijzen harer
goederen te verhoogen, mits ze blijven
beneden de prijzen door de buiten
landers, onder den druk der invoer
rechten, gevraagd. Nu bouwen we nog
schepen voor de Duitsehers, omdat we
het ijzer goedkooper knnnen betrek
ken dan zjj.
Een eerste gevolg van de tariefwet
zal zijn, dat verschillende fabrikanten
zieh onderling zullen verhinden om
hun waren voor een bepaalden prys,
een hoogeren dan den tegenwoor-
digen, te verkoopen.
In onbeschermde landen komt dit
ook wel eens voor, maar toeh hoogst
zelden.
Zoo hadden wij in ons land een
dergelijke trust voor een bedrijf, waar
juist bescherming voor bestond, nml.
de zeepziederijen. En dit syndicaat
is in 1910 ontbonden, omdat het in-
voerreent voor zeep zoo laag was.
Men kon de prijzen niet opvoereD, uit
vrees, dat d buitenlander r m con
turreeren Nu legt minister Kolkman
weer belasting op de zeep en inviteert
daardoor de zeepzieders, het eenmaal
ontbonden syndicaat weer in het leven
te roepen. Werpen we in verband
hiermede een blik naar het beschermde
Amerika met zijn reusachtige trusts,
dan vinden wjj daar een uitbuiting
der mcDigte ton behoeve van enkele
millionairs. In 1907 werden er 300
millioen dollars aan invoerrecht ge
beurd, maar de Amerikaansche staats-
bui gers betaalden bovendien nog 2700
millioen dollars aan de beschermde
trusts.
De tariefwet bedreigt ook de open
bare zeden, nml. het dienstbaar maken
van het staatsgezag aan bepaalde
personen, die men bevoordeelen wil.
Wie zal men beschermen? Niet de
landbouwers. Men beeft hun wel
graanrechten beloofd, maar och, die
dommo boeren stemmen toch wel
rechts, al worden ze een beetje bjj den
nens genomen
Waarom wil men den landbouwers
onthouden, wat men sommigen indus-
trleelen als een gift zal toewerpen
Allen beschermen kan men niet, b.v.
niet hen, die een vaBt loon genieten.
Maar wie moet men dan besehermen
Ieder zal zeggenmyn bedrjjf. Juist
de zwakken zullen er door ten onder
gaan en intnsschen krygt men een
wilden wedyver om de gnnst van den
fiscus. Er worden banden geknoopt
tnaschen de regeeringspersonen en de
hoofden van bepaalde bedrijven en
wie waarborgt, dat niet minder eer
lijke middelen znllen gebruikt worden,
zooals in Canada geschiedde, waar een
groot aantal ministers op onverklaar
bare wyze sehatryk werden
Protectie is ook een gevaar voor
het zelfvertrouwen van een volk. Te
weten, dat men op eigen beenen staat,
dat men de Bmid is van zyn eigen
lot, geeft energie, maar protectie ver
lamt dit, het leert niet meer op eigen
kracht vertrouwen, maar geeft te
kennen, dat de sleutel van de bedrijfs
winst berust bij den minister van
financiën. Ten derde ondermijnt pro
tectie het geloof in de toekomst. Toe
komst is vooruitgang en wat beteekent
het protectionisme' anders dan achter
uitgang? Eertijds beBtond het huis
gezin, dat in al zyn behoeften zelf
voorzag, het breidde zieh uit tot het
gewest, tot het dorp, tot het land en
de vooruitgang zeigij kunt uw kring
nog grooter maken, zoo noodig dat
ze de geheele heerlijke wereld omvat.
Laat een volk niet streven voort te
brengen, wat het zelf niet noodig
heeft, maar laat het voortbrengen,
wat het 't allerbeste kan voortbrengen.
Dan kouit het productievermogen tot
zyn grootste recht. Is het een toeval,
dat wjj in Nederland groene weiden
en gemakkelijk toegankelijke rivieren
hebben, dat een ander land weer iets
anders bezit? Het is geen toeval,
maar een natuurlijke aanwijzing,
waarin een volk zijn ontwikkeling
moet zoeken. Moeten wjj ook geen
rekening houden met den natuurlijken
aanleg van een volk Maar de pro
tectie breekt met deze ceconomische
praedestinatie. Zjj meent, dat een
kunstmatige ontwikkeling gekweekt
moet worden met 10 of 12 invoer
rechten.
Als technische maatregel is minister
Kolkman met zjjn tariefwet niet ge-
Blaagd, als stak belasting-politiek is
het een wangedrocht, dat de belas
ting op de sehonders der zwaksten
legt, als protectionistische maatregel
is het ongezond en geeft kunstmatige
ontwikkeling, bovendien heeft het
groote, immoreele bezwaren. Steeds is
zjj door alle tijden heen een bron van
kwaad geweest en hjj, die het goed
meent met zjjn vaderland, moet opko
men tegen de tariefwet van minister
Kolkman.
Na deze luid toegejuichde rede,
deelde de heer Bolujjt mede, dat de
antirevolutionaire party nitgenoodigd
was een debater te zenden. Hieraan
was evenwel niet voldaan.
Van de gelegenheid,vragen te stellen,
maakten de heeren Siemelink en Mays
gebruik, de eerste met het verzoek,
de prjjsverhooging van de noodzake
lijkste levensbehoeften door de tarief
wet nader aan te duiden, de tweede
met de vraag, afdoende te weerleggen
de bewering van zoovele voorstan
ders, dat arbeiders naar Dnitsehiand
trekken om daar in het beschermde
land zooveol meer te kannen vprdie-
nen, dan in het eigen, onbeschermde
land en dat b.v. arbeiders uit Twente
in Enschede gingen wonen, maar
werken in GroDan.
DeheerRejjne dtukto er zjjn spytover
nit, geen enkelen debater aanwezig
te zien. Het vraagstuk der protectie
is zoo veel omvattend, dat men in een
industrieele streek de industrie, in
een landbouwstreek slechts de land
bouwvraagstukken kan bespreken.
Op de richting, die de heer öiomelink
uit wilde, had spreker reeds gewezen,
door aan te toonen, hoe 12 ton door
weeldeartikelen en 88 ton door andere
artikelen moesten worden opgebracht.
Op duidelijke wjjze, aan de hand
van onweerlegbare cjjfers, toonde
spreker vervolgens aan, hoe een huis
gezin van vflf personen, ook de aller
armsten, f2 per jaar meer aan brood
zal moeten nitgeven door stijging van
de meelprjjzen. Men heeft spreker in
debat wel eens voor de voeten gewor
pen, dat aardappelen, vleesch en
groente, evenais erwten en gort niet
belast zjjn, maar de eerste artikelen
worden niet ingevoerd en de laatste
worden meer in ons land verbouwd
dan we zelf knnnen gebruiken.
Heusch, minister Kolkman zag geen
kans deze artikelen te belasten, anders
had hjj 't wel gedaan. Manufacturen
zijn geen weeldeartikelen en ze wor
den hoog belast. De 17 meelfabrikanten
in onB land krjjgen door de tariefwet
een gift van elf ton nit de zakken
van de broodverbruikers. Het dagblad
„De Tjjd" kwam ook steeds met de
bewering aan, dat de buitenlander het
invoerrecht betaalde, maar dr. Ver
meulen, die lid is van do vereeniging
van uitgevers van dagbladen, plaatste
wel degelijk zjjn handteekening onder
het verzoek, op het courantenpapier
geen invoerrecht te heffen, omdat
de couranten dat niet konden dragen.
Door de belasting van honing zal
de Nederlandsche koekindU8trie niet
meer met haar fabrikaten op de bui-
tenlandscbe markt kunnen komen.
Vruchten, een onschatbaar midr.ni
tegen diackmiBbru.k, Worden door
de tariefwet duurder gemaakt, ver-
