Van Houtens
Cacao
N°. 33 1912,
Zaterdag 16 Maart,
99*w jaargang.
be mmm hihdeymd.
Bij dit no. behoort een
Bijvoegsel.
is FEUILLETON.
De BESTE voor den prijs.
Bevoegde beoordeelaars vinden
hierin terug den smaak en geur,
die goed gefabriceerde cacao
moet bezitten. Jt
GOESCHE
De uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, WoenBdag- en Vrijdagavond
uitgezonderd op feestdagen.
Prjjs per kwartaal, in Goes f 0,75, huiten Goes, franco f 1,25.
jAfzonderliike nommers 5 cent.
Inzending van advertentlön op Maandag en Woensdag
vóór 2 uren, op VRIJDAG vóór 12 uren.
COURANT.
De prijs der gewone advertentiën is van 1-5 regels 50 ct., elke|regel meer 10 ot
Bjj directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt
de prijs slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, huwelijk, en doodsberichten en de daarop betrekking hebbende
dankbetuigingen worden van 1—10 regels A f 1,— berekend.
Bewijsnummers 5 cent.
Telefoonnummer 22.
Directeur A. F. A. van Setbrs. Uitgave van de Naaml. Vennootschap .Goesche Courant". Hoofdredacteur W. J. C. van Santen
HM' Zij, die zich met ingang
van 1 April a. s. op ons blad
■bonnoeren, ontvangen de tot
dien datum verschijnende num
mers gratis.
deen geld voor ouderdoms
verzorging' 1
Het is algemeen bekend, dat de
tegenstanders van staatspensionnee-
ring, wanneer zjj ons bestrijden, bjj
voorkeur de vraag stellen: hoe kunt
gij staatspensionneering aanprijzen,
terwijl ge toch weten moet, dat er geen
geld voor te vinden is Hebben be
kwame vrijziDnig-demooraten als dr.
Boa, mr. Treub, mr.Tasman en anderen
dit niet bij herbaling betoogd
Wij denken er geen oogenblik aan,
op de bekwaamheid van deze vrijzin
nig-democraten ook maar het geringste
af te dingen. Wij mogen ons echter
niet ontveinzen,datook de bekwaamstè
mannen zieh kunnen vergissen. En
heeft men met doctrinaire lieden te
doen, die een eenmaal aangeprezen
stelsel nimmer voor een beter willen
geven men denke slechts aan mr.
Treub dan zal het dus te moeilijker
vallen, hen van deze vergissing te
overtuigen.
Natuurlijkstaatspensionneering kost
geld De oud Minister van Financiën,
de heer De Meester, is indertijd geko
men tot een becijfering van zestien
millioen gulden.
Zou men evenwei denken, dat de
gedwongen verzekering van Minister
Talma, met haar hatelijke premie
betaling van zestien tot zeventig jaar,
zoo weinig kosten zal
In de eerste plaats zal plns minus
acht millioen galden nit de verhooging
der tarieven worden gehaald, hetgeen
das zeggen wilin hoofdzaak nit de
zakken van middenstanders en ar
beiders. Daaromtrent bestaat geen
twijfelvan weelde- of welstandsar
tikelen wordt slechts f 1.210.480 meer
gebaaldvan artikelen voor algemeen
verbruik (huishcudgoederen en der
gelijke) daarentegen f 6.015 '215van
bedrijfsgoederen (waaronder de be-
ruehte f400.000 nieuw invoerrecht op
tarwebloem en de f 20.000 op rogge
bloem thuis behooren) f2.534.500. De
kleine luyden leggen hier alzoo het
loodje.
Maar zal men misschien zeggen
daarvoor krijgen ze op hun zeventigste
jaar dan ook pensioen 1 Zekerna
eerst vier en vijftig jaar premie te
hebben betaald. En niet zoo gering
ook I Van een jaarloon, beneden f 240,
moet betaald worden per week twintig
centstien eent door den werkgever
en tien cent door den werknemer,
of per jaar f 10.40. Van een jaarloon
van f 240 tot f 400 wordt geëiseht
1 12 48; van f400 tot f600 f 16.46;
van 1600 tot f900 f20.40; van
1 900 tot f1200 f24.96.-
Werkgevers en werknemers zullen
per jaar negentien millioen gulden
Amerikaansche Roman.
Zoodra hij verdween, schoot ik voor
uit en bereikte juist het hek op tjjd,
om zijn groote gestalte het grasveld
te zien oversteken in de richting van
den tuin. Weer verdween hij in de
aohadnw van eenige vruehtboomen en
weer liep ik een eind verder. Aan de
andere zijde van de boomen zag ik
hem het pad afloopen, dat leidde naar
het priëel. Hij liep de treden op, bleef
een oogenblik staan rondkijken en
ging toen zitten met den rug tegen
een der kolommen.
,Sog een afspraakje", zei ik tot
mijzelf, „maar met wie? Een dienst
meisje Das dat was de oorzaak van
zijn wandeling op den avond, toen
hij Randall en later John ontmoet bad".
Ik begreep er hoe langer hoe minder
Van. Edwards was wel de laatste man
ter wereld, van wien ik een dergelijk
minnarjjtje verwacht zou hebben. Wat
zijn fouten ook waren, hij maakte ge
heel den indruk van iemand meteen
krachtige persoonlijkheid, een hard
werker en een eerzuchtig menach. Ik
aan premies hebben op te brengen.
Voeg daarbij de aeht millioen uit het
tarief en men komt tot een totaal van
zeven-en-twintig millioen galden.
Staatspensionneering daarentegen
kost hoogstens zestien millioen.
Nn hooren wjj al beweren Minister
Talma wil niet alleen een verzekering
tegen ouderdom, doch ook een verze
kering tegen de geldelijke gevolgen
van invaliditeit. De voorstanders van
staatspensionneering denken alleen
aan den onden dag en zetten de ove
rige sociale wetgeving op zij.
Dit iB een besliste onwaarheid. De
nemarken en Engeland hebben reeds
de staatspensionneering ingevoerd en
wie den toestand in die landen kent,
weet, dat de sociale wetgeving er niet
verwaarloosd wordt.
Wanneer ten onzent de verzekering
tegen de geldelijke gevolgen van in
validiteit wordt ondergebracht dAAr,
waar zij behoort en dit is, naar
onze overtuiging, bij de ziekteverze
kering dan zullen voor deze voor
ziening zonder eenigen twijfel de
gelden gevonden worden en men heeft
dit bereiktdat ouderdom en invalidi
teit niet worden saamgekoppeld. Die
samenkoppeling aehten wjj uit den
bcozehet is reeds eerder door ons
uiteengezet.
En dan is er nog iets, waarop we
met een enkel woord hier willen wij
zen. Van kerkelijke zjjde worden tegen
de voorstanders van staatspensionnee
ring bij voorkeur de vrjjzinnig-demo-
craten uitgespeeld, en voorgesteld als
tegenstanders van het door ons aan
geprezen stelsel. Heel verstandig is
dit niet. Van de negen vrijzinnig-
democratische Kamerleden hebben er
vier zieh openlijk vóór staatspension
neering uitgesproken, de heeren Var
sterman van Oyen, Ketelaar. Smidt
en Teenstrabesliste tegenstanders
zi,n de heeren Treub, Marohant en
Drnckertot de weifelaars, tot de
mannen, die in principe vóór staats
pensionneering zijn, doch terugschrik
ken voor de kosten ten onrechte
evenwel behooren de heeren Bos
en Limburg. Uit dit al is het duidelijk,
dat men verkeerd doet, de vrijzinnig-
democraten als tegenstanders van
staatspensionneering te signaleeren.
Doch keeren wij tot de vraag terug
zou er in Nederland geen geld te
vinden zijn voor de zoo hoog noodige
staatspensionneering
Het tegendeel blijkt uit de officiëele
jaarcijfers voor het koninkrijk der
Nederlanden over 1910. Er waren in
19C8—1909 in ons land 519 millionairs
568 in 1909—1910; 615 in 1910—1911.
Deze 615 menschen bezaten tesamen
ruim 1238 millioen.
In 19011902 waren er in de ver
mogens-belasting aangeslagen 82.038
lieden, tot een totaal bedrag van 5930
millioen gulden. In 1910—1911 waren
deze cijfers respectievelijk 96.203 en
7142 millioen. Per jaar groeide hun
vermogen met gemiddeld 132 millioen.
DAAr zit het geld voor de ouderdoms
verzorging niet, zegt Minister Talma
bet zit bg de arbeiders met vier gulden
inkomen per week
Wij geven nadere bijzonderheden
in ons vervolg-artikel.
werd er niet wijs uit, maar kon toch
niet gelooven, dat zijn doel hier om
half tien in den tuin der Dalziels was,
om een minnares te ontmoeten.
Mijn eigen positie was nn ook niet
bepaald zoo heel mooi, maar kennis
is altijd macht en daarom besloot ik
om ten minste er achter te komen,
op wie Edwards hier wachtte. Ook
wilde ik, zoo mogelijk, wat hooren van
hetgeen er gezegd werd. Dns sloop
ik achter een struik en kroop lang
zaam naar voren, tot op een paar
meter van Edwards zitplaats af.
Ik behoefde niet lang te wachten.
Een donkergekleede gestalte ver
scheen aan het eind van het pad en
bewoog zieh in de riohting van het
priëel. Edwards stond op en wachtte
rechtop en stil als een Indiaan. Hij
leek kolossaal in de duisternis van
den nacht.
Het was een vrouw, die het pad
afkwam. Dat had ik verwacht. Maar
wat ik niet h&d verwacht, wat ik
naaweliiks kon gelooven, ofschoon ik
het met mjjn eigen oogen zag, zelfs
niet, toen ik het bleeke gezicht duide
lijk herkende, toen zjj het ophief tot
den met sterren bezaaiden hemel, was,
dat ik de zuivere, lieflijke trekken can
Mary Dalziel's gelaat voor mij zou zien.
Maar het was onmiskenbaar een
Buitenland.
De Staking
in de steenkolenmijnen.
In Engeland.
Wanneer het inderdaad gelukt, dat
beide strijdende partjjen onder leiding
van den eersten minister samenkomen
om het geschil te bespreken, dan is
het te verwachten, dat men tot een
bevredigende oplossing zal komen.
Twee dagen hebben te Londen dê"
ministers vergaderd met gedelegeerden
van mijndirecties en arbeiders, maar
een resultaat is nog steeds niet bereikt.
De mijneigenaars uit Schotland en
Wales zijn niet van plan, ook maar
een duimbreed van hun standpunt ten
opzichte van de minimam loonen af te
wijken, terwijl de vertegenwoordigers
der arbeiders het beginsel zelf niet
willen bespreken, op grond, dat het
reeds aangenomen is. Intusschen duren
de conferenties voort. Armoede en ge
brek beginnen aan de orde van den
dag te komen. Te Cardiff hebben 700
gezinnen letterlijk aan alles gebrek.
Er zijn onmiddellijk maatregelen ge
nomen om althans aan de kinderen
kosteloos ontbijt en middageten te
verschaffen. Ook op andere plaatsen
zjjn reeds ondersteonings-commiasies
gevormd.
In Duitschland.
Ook hier valt weinig nieuws van
de staking te vermeiden. Velen acht
ten den loonstrijd onrechtmatig. Zoo
verklaarde b.v. de voorzitter van de
KöniglicheBergwerk-Inspeetion, dat
de loonen reeds lang een neiging tot
stijgen vertoonden en op het oogen
blik den hoogsten stand hadden
bereikt. De kwestie der dagloonen zal
evenwel worden onderzocht, terwijl
met de aanspraken der arbeiders zoo
veel mogelijk rekening zal gehouden
worden. Woensdag moesten voor de
geeombineerde vroeg- en morgen-
ploegen 812.277 man aanwezig zjjn,
waarvan er maar 123.268 opkwamen.
Eigenaardig is bjj deze staking, in
tegenstelling met de Engelsche, dat
een geheel andere geest onder de
stakers beerseht. Hoorde men in En
geland tot nu toe niet het minste van
eenige wanordelijkheden, in Duitsch
land zijn opstootjes en vechtpartijen
met de politie aan de orde van den
dag. Meldden wjj reeds in ons vorig
nummer, dat te Herne een staker
werd gedood, in dezelfde plaats kreeg
's avonds bjj nieuwe schermutselingen
een staker een schot in de dij. Ook
in andere plaatsen hadden herhaalde
lijk botsingen en, als gevolg daarvan,
talrjjke arrestaties plaats.
Donderdagavond werden te Seving-
hausen arbeidswilligen lastig gevallen
en een commando gendarmen rukte
daarop uit om hen te beschermen.
Een gendarme werd door twee scho
ten in het oor getroffen, een derde
schot ging door zijn helm heen. De
gendarme schoot daarop twee der aan
vallers dood.
Intusschen heeft het aantal stak en
den het totaal van 75% bereikt en
neemt met den dag toe. Ook de toeloop
van niot-georganiseerden en Christe-
lflken neemt steeds toe. Het is moeilijk
te zeggen, of deze aansluiting vrjj-
feit. Zij was het. „Op mijn woord!",
dacht ik, „die meisjes van Dalziel
sehjjnen nog al druk uit te loopen
's avonds 1" Ik was kwaad en be
schaamd. Dat wil zeggen ik schaamde
mjj eigenlijk voor mjjzelven, dat ik
daar stond te spionneeren achter de
struiken.
Maar de eerste woorden van het
onderhoud deden mjj reeds een juis-
teren blik op de zaak krjjgen. Edwards
had zijn hoed afgenomen, maar Mary,
zonder een woord van begroeting,
sprak onmiddellijk op zaohten toon,
trillend van toorn:
„Zeg mij nu onmiddellijk, waarom
gjj op dit onderhoud hebt aangedron
gen. En hoe durft ge mjj dreigen
met „onaangename gevolgen Vindt
u het een heer waardig, om mij te
noodzaken op die wijze 's avonds het
hnis uit te loopen? Heb ik Diet dui
delijk genoeg te verstaan gegeven,
dat ik nooit weer oen woord met u
wensohte te spreken
Edwards bewoog zieh niet. ant
woordde ernstig en waardig met zijn
diepe basstem
„Te duidelijk, Mary. En ik had de
bedoeling niet te dreigen. Ik wilde
u slechts waareehuwen. Ik kon niet
schrijven, wat ik u te zeggen had;
ik durfde de woorden niet «ut het
RONA
willig geschiedt, dan wel uit vrees
voor mishandeling,al zoekt het bestuur
der christelijke organisatie de oorzaak
in het laatste. De regeering is echter
op haar hoede. Op een klacht over
onvoldoende bescherming heeft zjj het
regiment huzaren te Crefeld bevel
gegeven zich gereed te houden om
naar het stakingsgebied te vertrekken.
Te Dortmund worden de stakers-
posten door de politie van de straat
gejaagd, wat eroote verbittering wekt.
Reeds is Donderdag in den Rijksdag
over deze stakings-kwestie gesproken
en werd een aanvang gemaakt met
de behandeling van de interpellatie
door het centrum ingediend. De cen
trum-afgevaardigde Sehüffer, die de
interpellatie motiveerde, zei, dat on
getwijfeld alle éischen der mijnwer
kers gerechtvaardigd zjjn.
Minister Delbrüek, die de interpel
latie beantwoordde, meende, dat deze
staking een sympathie-staking was.
Hjj achtte den tjjd voor bemiddeling
nog niet rijp, maar stond in voor de
veiligheid van alle arbeidswilligen.
Na minister Delbriiek sprak de so-
siaal-demoeraat Saohse, die de houding
der regeering scherp oritiseerde.
De sociaal-demoeratisohe mjjnwer-
kersvereeniging heeft een dringende
aansporing gericht tot alle stakers om
rustig en kalm te blijven, zieh te hon
den aan de discipline en samenscho
lingen te vermijden.
„De vijanden der arbeiders", zegt
de oproep, „dringen aan op het zen
den van troepen en op bet afkondigen
van den staat van beleg. Wordt aan
hun aandrang voldaan, dan zal onze
rechtvaardige strijd ernstig daaronder
lijden.
Onze zaak staat goed230,000 mijn
werkers staken reeds.
papier toevertrouwen".
„Wat is het dan?" vroeg Mary en
de toon van haar stem was zachter.
„Zeg het vlug. Ik schaam mjj iedere
minuut, dat ik hier ben*.
„Eerst moet gijzelf mij iets vertellen",
zei Edwards en ik hoorde hoe zijn
stem zwak trilde, „ik wil van uw eigen
lippen hooren of het waar is, dat gjj
werkeljjk dien man, Clarence Chisholm,
bemint".
Mary deed een stap voornit en ver
hief zieh tot haar volle lengte.
„Ik aanbid hem", zei ze.
Ik kon nauwaljjks mjjn ooren ge
looven. Niet om de woorden, maar
om den vollen, jnbelenden toon van
haar stem. Er lag meer hartstocht in,
dan ik gedacht had, dat ooit in haar
aard zou hebben gelegen.
Edwards stond een oogenblik stil
Ik kon zjjn gezicht niet dnideljjk zien,
maar mjjn gevoel zei mij, dat het even
strak en onbewegelijk was als zjjn
groote, forsehe gestalte. Toen hij sprak,
was zjjn stem zoo zacht, dat ik nau
welijks de woorden kon verstaan.
„Liefste", zei hij, „het doet mjj leed.
Leed voor mijzelf, natuurlijk, maar
meer voor u. Mary, ge moet niet
trouwen met dien man."
„Waarom niet?" vroeg zjj en er
waa toorn en uitdaging ia haar stam.
Voert uwen rechtvaardigen strijd
kalm en bedaard, vermijdt het gebrnik
van sterken drank en wijst alle ver
dachte elementen af."
Een aanslag.
Zooals we reeds bulletineerden, werd
Donderdagmorgen, toen de Italiaan-
sche koning en koningin zich naar
het Pantheon begaven, om de mis
bij te wonen ter gedachtenis aan
koning Umberto, een aanslag op
hen gepleegd. Door een individu
werden drie schoten gelost in de buurt
van de Santa Maria-kerk. De koning
en de koningin zetten hun toeht naar
het pantheon voort, waar de koning
den minister van onderwjjs een be
schrijving gaf van den aanslag. Majoor
Lang, die van het paard viel, werd
naar het St. Jaeobi-hospitaal gebracht.
De dader, de 21 jaar oude Antonio
d'Alba, is metselaar.
Toen het koningspaar na de mis het
pantheon verliet, werd het door de
menigte geestdriftig toegejuicht. In de
kerk wist niemand nog wat er geb> urd
was. Eerst tjjdens de godsdienstoefe
ning verbreidde zich het bericht van
den aanslag. Binnen korten tjjd waren
honderden huizen bevlagd. In de stra
ten verdrongen zich de mensehen en
bleven staan voor het koninkljjk paleis,
waar de koning en de koningin bjj
hun terugkomst met enthousiasme be
groet werden. Dadeljjk daarna ging
het koninkljjk echtpaar naar het hos
pitaal om den gewonden adjndant te
bezoeken.
Bjj de opening van de Rjjksdag-
zitting drukte president Kaempf zjjn
vreugde uit over de mislukking van
den aanslag. Het presidium zal een
telegram van gelukwensoh zenden
aan de Italiaansehe Kamer.
„Omdat," zei Edwards langzaam,
„het Clarence Chisholm was, die John
Vorice gedood heeft."
Nn verwachtte ik Mary te zien
terugdeinzen, maar ook nu vergiste
ik mjj. Zoo mogeljjk nam zjj een nog
trotseher houding aan. Maar haar stem
verried, hoe hard de slag haar getrof
fen had.
„Ik geloof het niet," zei ze en toch
hoorde ik eenige zwakheid in haar
stem. „Het is een lage leugen. Gjj
moest u schamen, om hier te komen
met zoo'n verzinsel. Bovendien hebt
ge mjj zelf gezegd, dat het Randall
was
„Ik daeht eerst, dat hjj het was,"
antwoordde Edwards loom. „Ik had
ongelijk
„Nu zegt ge, dat ge ongelijk hebt,
dat het niet Randall was, dien ik be
min, maar Clarence Als het een ander
geweest was, hadt ge het een of andere
lage bewjjs tegen dien gevonden Ik
weet wat soort van man gjj zjjt. Wat ik
voor kracht hield, toen wjj toen ik
toen ik drie jaar geleden in Bar
Harbor belangstelling voor u had, is
niet anders dan koude, meedoogenloo-
ze zelfzucht. Ik geloof u niet."
Wordt vervolgd.)
