Van Houtens
Cacao
N°. 30 19i2
Zaterdag 9 Maart
99"w jaargang.
Rechtzaken.
Bij dit dó. behoort een
Bijvoegsel.
i3 FEUILLETON.
BE AFGBBROkEi\ HOMNTAND.
De uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond
uitgezonderd op feestdagen
Prijs per kwartaal, in Goes f 0,75, buiten Goes, franco f 1,25.
{Afzonderlijke nommers 5 cent.
Inzending: van advertentlën op Maandag en Woensdag
vóór 2 uren, op VRIJDAG vóór 12 uren.
De prijs der gewone advertentiën is van 1-5 regels 50 ct., elke'regel meer 10 et
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt
de prijs slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, huwelijk- en doodsberichten en de daarop betrekking hebbende
dankbetuigingen worden van 1—10 regels i 1,— berekend.
Bewijsnummers 5 cent.
Telefoonnummer 22.
Directeur A. F. A. van Setebs. Uitgave van de Naaml. Vennootschap „Goesehe Courant" Hoofdredacteur W. J. C. van Santen.
liOKSÜIK
COURANT.
RONA
De gebruikers maken veelvuldig de fout
te veel cacao in een kop te doen.
Dat behoeft met RONA niet.
Daarom uiterst voordcelig in het gebruik.
winBten te geven, opdat conflicten
zullen worden vermeden.
^Van ide zjjde der drie tot de loon-
aetie verbonden organisaties echter
wordt_beslist ontkepd, dat er eenige
sprake is van een sympathie-staking
met de Engelschen. De beweging in
Dnitscbland staat, zoo zeggen zij,
volkomen op zich zelf.
In den Duitschen Rijksdag, maar
vooral in den Prnisisehen landdag is
de dreigende staking reeds besproken
Daarbij werd de vraag gesteld, welke
houding de Pruisische regeeriDg bil
een eventneele staking zou aannemen,
en of zij zooveel energie toonen zon,
om tot een bevredigende oplossing te
komen, als de Engelsche regeering in
deze dagen toonde.
Von Sydow, de minister van handel,
ontweek bet antwoord, maar hij gaf
wel te verstaan, dat de houding der
Engelsche regeering voor hem geen
maatstaf wezen zal.
De mijnwerkersvereenigingen rich
ten een verzoek tot den Bond van
mijneigenaren. Deze verklaart zich
niet competent en verwijst de ver
zoekers naar de afzonderlijke mjjnbe-
sturen. De mijnwerkersvereenigingen
wenden zich tot de mjjnbesturen, on
deze verklaren de mjjnwerkersver-
oenigingen niet voor competent. Zjj
willen alleen onderhandelen met hun
eigen arbeiders. Zoo gaat het spelletje
heen en weer, wat natuurlijk niet in
den geest is van de werklieden, daar
z(j in de eerste plaats hunne organi
saties niet willen verbrokkelen, en in
de tweede plaats liever onderhandelen
door huune vereenigingen, daar de
arbeiders tegenover hun eigen mjjn-
bestnren veel minder kracht kunnen
ontwikkelen.
De regeering, die dit spelen met
vuur aanziet, moest een flinke houding
durven aannemen tegenover hen, die
door hun houding het gevaar doen
ontstaan. Dat deed do heer Asquith.
Maar de heer Von Sydow kan slechts
wenschen, dat een onnoodige staking
zal worden vermeden. Of dit helpen
zal, bjj de onverzoenlijke, weinig be
lovende houding der Du.tsche mijn
eigenaars? Het staat te betwijfelen.
Algemeen verwacht men nu, dat
Zondag de groote beslissing van de
Duitsche mijnarbeiders zal moeten
vallen.
Beledigd,.
Ter openbare civiele terechtzitting
der arrondissements rechtbank te Mid
delburg is Woensdag de heer mr. W.
M. Paardekooper Overman beëedigd
als advocaat en procureur bij die
rechtbank.
Genoemde heer is tevens werkzaam
ten parkette van den ambtenaar van
het openbaar ministerie bjj de kan
tongerechten te Goes en te Middelburg.
Half werk slecht werk.
i.
Deze week maakte de Tweede
Kamer der Staten-Generaal zich
althans wat de rechterzijde betreft
bijzonder druk ovor 't „Bouwwetteke",
goljjk dr. Kuyper zoetelijk het ontwerp
heelt betiteld, dat wederom meer geld
■al doen vloeien nit de Btaatskas in
de kassen der bijzondere schoolbe
sturen. Op den achtergrond werd
geschoven de sociale w tgeving: de
heeren van rechts hebben thans de
macht en hnn hoogste ideaal is, nit
de schatkist voor het bijzonder onder
wijs te halen, wat er te halen is.
Op den achtergrond de sociale wet
geving
Nog kort geleden hebben wij trachten
aan te toonen, dat de ouderdoms
voorziening, zooals de Minister ze geelt,
het den voorstanders van verplichte
verzekering niet gemakkelijk maast.
Staat nu misschien oos naast deze
geheel onvoldoende, te laat verkregen
eu veel te duur betaalde ouderdoms-
verzekeriug een voldoende invalldi-
teits-verzekering, welke het geheele
ontwerp althans iets aanlokkelijker
maakt Men moet toch niet vergeten,
dat eeu goede verzekering tegen in
validiteit op zich zelve Ook heel wat
waard is, al gaan wij beslist niet mee
met hen, die de invaiiditeits-verzake-
rlng van meer belang achten de
ouderdoms- voorziening.
De ouderdom toch is ten onzent
geheel onverzorgdde invaliditeit
niet. Zij, die iuvaiide worden door
een ongeval, hun in het bedrijf over
komen, zyn natuurlijk verzorgd eu
zoodra iu Nederland de badrjjfs-ziek-
ten in de Ongevallenwet zullen zijn
opgenomen,' zullen al wederom heel
wat invalid m enkel door uitbreiding
van eau bestaande wet verzorgd
worden.
Onze bedoeling is, ons thans een
oogenblik te bepalen bjj hetontwerp-
Talma. En dan stellen wjj allereerst
de vraagwie zjjn volgens het wets
ontwerp invalide Artikel 60 leert het
ons. .Invalide", aldus heet het daar,
,is hjj, die ten gevolge van ziakte ol
gebreken buiten staat is om met arbeid,
die voor zijn krachten en bekwaam
heid is berekend, en die met het oog op
zijne opleiding in vroegere bezigheid
hem in billijkheid kan worden opge
dragen, in de gemeente, waar hij
arbeid verricht of het laatst verricht
heeft of in eene naburige soortgelijke
gemeente */3 te verdienen van hetgeen
lichamelijk en geestelijk gezonde per
sonen, van dezelfde soort eu van
soortgelijke opleiding, in die gemeente
met arbeid gewoonlijk verdienen".
Amerikaanscbe Roman.
Toen wij allen het prachtige doek
laag genoeg bewonderd hadden, ver
wjjderde Chishalm zich, om thee voor
het gezelschap te halen. Juist toen
hU terugkwam kopjes van zeer
koslbaar porselein droeg hjj op een
zilveren blad vroeg Agnes, zoo
langt haar neus weg
.Clirenee, waar is de vergulde
sikkel gebleven, die Mary in de hand
heet, fehouden?"
De litwerking was buitengewoon.
Met eei doffen slag liet Chlsholm het
blad vvllen; het kostbaar porselein
lag in scherven op den grond. Op
zjjn geiicht verscheen een uitdruk
king vai schrik. Een oogenblik maar
Toen pogde hjj te glimlachen en
bukte zi\h haastig, om de scherven
op te rafln.
.0, W8 jammer 1" riep Mary uit.
Agnes erloor geen oogenblik haar
tagenwoodigheid van geest.
„Natuuijjk heb je haar weggewor
pen!" zei ze verwijtend. .De sikkel
moest je Jeilig zijn geweest, omdat
llary er lee geposeerd heeft. Maar
zoo is het ju eenmaalsentimentali
teit moet ten bjj je niet zoeken."
Voor mijwas Chisholm's schrik een
openbaring' Meer dan ooit geloofde
tk, dat hjj 'ohn Vorice na oen twist
had gedoot Wiliswaar had ik nog
altoos geen Brklanng kannen vinden
voor Randa's afwezigheid op den
Dit artikel is zoogoed als geheel
overgenomen nit de Dnitsche wet,
schrijft de Minister in zjjn Memorie
van Toelichting. Het onde liedje:
men tnnrt zich blind op Dnitscbland
met zyn gehaat dwang-systeem. Beter
ware het, het oog eens te wenden
naar het vrjje Engeland, waarmede
wij, wat volksgeaardheid betreft, heel
wat meer gemeen hebben.
Men zal dus zóó invalide moeten
zjjn, dat men het niet meer brengen
kan dan tot 1/3 van het vroeger loon.
Volkomen naar Daitsch model. Maar
dan zal men ook hier, geljjk bjj onze
oostelijke naburen, een allerdroevig-
sten toestand krjjgen aan den éénen
kant een jacht naar invaliditeits-
renten, waarbjj het wapen der simu
latie niet versmaad wordtaan de
andere zjjde allerlei vexatoire maat
regelen, om wezenlijk geheel invaliden
het hun toekomende te onthouden.
Hoever zulks in Duitschland gaat,
heeft men dezer dagen weder eens
kunnen lezen in het Correspondentie
blad der Duitsche Vakvereenigingap,
van 11 November 1911, waarin het
volgende geval werd medegedoeld De
aroeidster, weduwe Sophie W., nit
Liibeck, eischte op 5 April 1910 uit-
keering der invaliditeitsrente op grond
van volledige invaliditeit; de lande
lijke verzekeringsinstelling liet de
vrouw, die reeds de 70 jaren over
schreden had, door heeren doctoren
onderzoeken.Dezen concludeerden, dat
nog geen invaliditeit in den zin der
wet voorhanden was.
De eene dokter verklaarde de vrouw
nog niet invalide, ofschoon zjj welis
waar aan één oog volkomen blind
was, bovendien hinkte en zich slechts
met behulp van een stok kon voort
bewegen, slecht kon hooren, en, zoo-
als gezegd, rzeds ouder dan 70 jaar
was. Toch beval hjj nog aan, een
specialiteit in oogziekten te raadple
gen. Deze dokter concludeerde, dat
weliswaar de blindheid van het lin
keroog bestond, ja, constateerde zelfs,
dat ook het rechteroog was aange
daan, maar door gebruik vau eeu nog
sterker bril (de vrouw droeg reedB
oen bril), zou ze nog zeer goed kunnen
zien, en nog wel het wettelijk deel
van haar vroeger loon kunnen ver-
dienon.
Men ziet uit het bovenstaande men
moet al zeer, zeer invalide zijn in
Duitschland, wil men in het genot van
een invaliditeits rente worden gesteld.
Het zal zoo ten onzent ook gaan.
Eenig commentaar bewaren wjj tot
een volgend nummer, waarin wjj dit
artikel besluiten.
B u i tenia n d.
Het dreigend conflict in
Duitschland.
Al zal de Engelsche mijnwerkers
staking voor Duitsche collega's onge
twijfeld een prikkel zyn om eveneens
avond van den moord, maar dit be-
teekende feitelijk toch minder. Het
ging 's zomers in Pinemont nog al
eens vrooljjk toe en het zal wel
meer voorgekomen zjjn dat jonge lui
tot na middernacht nit bleven, en niet
veel lust hadden om precies te ver
tellen, waar zij den tijd hadden door
gebracht.
Dat waB allemaal eenvoudig genoeg,
maar wat my bezighield was de vraag
hoeveel Agnes Daiziel wist of ver
moedde beti effende deze zaak. Toen
ik met haar moeder en haar naar het
atelier was gegaan bad ik den indruk
gekregen, dat zjj trachtte Chisholm te
beschermen en toen, eventjes later,
was zjj hem plotseling met de vraag
naar de sikkel op het lyf gevallen.
De uitdrukking van haar gelaat, toen
hij het blad liet vallen, zeide rnjj niets.
Ze had alleen verschrikt gekeken,
evenals de beide andere vrouwen.
Daarop was haar opmerking gekomen
betreffende zgn gebrek aan sentimen
taliteit, betoond in het wegwerpen
van de sikkel, en dat had mjj op een
dwaalspoor gebracht. Was dit op
recht, harerzijds, of was het bedoeld
om mogelijke achterdocht onzer
zijds, dat z(j meer van de zaak wiBt,
te ontwapenen?
Het gebroken stuk, dacht ik verder,
was waarschijnlijk op een veilige plaats
weggestopt, vóór hij de rest van het
voorwerp in de sloot had geworpen.
Maar, voor zoover Agnes' aandeel
in de zaak betrof, zou mijn twijfel
SDoedig worden opgeheven. Toen ik
den volgenden ochtend omstreeks elf
uur in mij 1 spreekkamer zat, ging de
schel over n toen ik in de wachtkamer
door een staking uiting te geven aan
de reeds sedert jaren lang bestaande
ontevredenheid, toch staat de onrust
onder de Dnitsche mijnwerkers niet
direct met de Engelsche staking in
verband. In 1905, na de groote staking
der mijnwerkers in het Ruhrgebied,
kwam een nieuwe mijnwet tot stand,
die echter niet veel verbetering bracht.
Verschillende loonsverminderingen
werden ingevoerd en al spoedig ont-
stond hevige oppositie, toen de werk
gevers de z.g n. zwarte lijsten aan
legden, ter wering van minder ge-
wensehte elementen. Tevens werden
door de werkgevers arbeidsbeurzen
opgericht, waarvan de arbeiders groot
gevaar voor hun onafhankelijkheid
vreesden.
Kon in 1910 nog een Btaking be-
dwongen worden, nu de levensbehoef
ten gestegen zyn en het voorbeeld in
het buitenland tot navolging prikkelt,
is het gevaar grooter dan ooit te
voren. Drie groote bonden uit het j
Ruhrgebied, het Verband der Berg&r- i
belter, de Poolsche Berufsvereini gan
gen de Gewerkverein der Betgarbei-
ter werken samen en hebben zich j
tot den Zechenverband, de werkgevers
organisatie gericht om loonsverhooging
te krijgen. Daar hierop geen voldoende
antwoord werd verkregen en geen
enkele eisch werd ingewilligd, toonden
de arbeidersorganisaties zich onvol
daan en beBloten op 20 Februari j 1.
om aan allo mijnbesturen een lijst
van bepaalde eischen voor te leggen.
De eischen betreffen in de eerste
plaats een verhooging der gemiddelde
loonen voor alle arbeiders met 15
een achturigen arbeidsdag (7 uren in
mijngangen met een temperatuur van
22 gr. C., 6 uren in die met een tem
peratuur van 28 gr. C.), beperking
van overwerk, invoering van onder
contróle van werkgevers en arbeiders
gemeenschappelijk staande arbeids
beurzen, inkrimping van het boete
stelsel, met bij hoogere boeten contróle
van de arbeiderscommissies, invoering
van een gemeenschappelijk scheidsge
recht, betere regeling der loonbetaling
en enkele andere eischen nog.
In vergaderingen van 25 Februari
hebben de arbeiders die eischen be
krachtigd en verklaard, hun leiders
bjj de doorvoering hiervan krachtig
te zullen steunen. Alleen de christelyke
arbeidersorganisatie, hoezeer de juist
heid der looneischen erkennend, waar
schuwt voor een staking, omdat zij
van oordeel is, dat de bedoeling
eigenlijk is, een sympathiestaking uit
te lokken ten gunste der Britsche
mynwerkerB en zjj alleen van een
staking wil weten, indien deze in het
belang dor Duitsche arbeiders nood
zakelijk is en kans op succes biedt.
De sympathiestaking met de Engel
sche mijnwerkers acht de christelijke
bond ongewenscht. Hij raadt aan, den
arbeiders een aandeel in de hoogere
kwam, vond ik daar het meisje zelf.
Agnes stond op toen ik binnenkwam
en stak haar gehandschoende hand
naar mij uit. Zij was bleek, vond ik,
en zag eruit, alsof ze niet goed ge
slapen had. Zy had donkere kringen
om de oogen, maar haar optreden
was kalm en rustig. Agnes was, wat
haar zelfbeheerschiDg betrof, onder
dan haar jaren. Dit was het gevolg
van eeu sterke persoonlijkheid.
.Dokter," zei ze „hebt u een oogen
blikje tijd voor mij Ik kom u raad
plegen iu een heel ernstige zaak. Het
heeft niets te maken met mjjne gezond
heid," voegde zy er aan toe met haar
eigenaardig glimlachje.
„Dat zie ik zoo wel," antwoordde ik.
„Zoo veel te heter. Komt u maar in
de spreekkamer."
Agnes ging direct op het doel van
haar komst af, zonder eenige inleiding.
„Dokter Forsyth," zei ze, „ik ben in
een zeer ernstige positie en ik heb uw
raad noodig. Ik kom by u, omdat gij
in de zaak betrokken zijt. Bovendien
I heb ik vertrouwen in uw gezond
verstand. Dokter, ik heb reden te ge-
looven, dat het Clarence Chisholm was,
die John Vorice gedood heeft."
„Inderdaad!" antwoordde ik.
Agnes keek my verbaasd aan.
schynt niet erg verwonderd".
Doktoren verbazen zich niet gauw.
En wat geeft u aanleiding, om Chis
holm te verdenken
„Omdat ik John Vorice op den
avond van zjjn dood het landgoed der
Chisholms heb zien oinnengaan. Cla
rence heeft daar nooit over gesproken.
Dan heeft Ularence's vreemd gedrag
mjj getroffen en de verdwijning van
de vergulde sikkel. Wat is er met liet
afgebroken einde gebeurd Dan is er
verder nog de verdwijning van Jeff.
De hond was dien avond bij Clarence
en hjj haatte John hjjna even erg als
Clarence deed".
Agnes hield op en keek mjj aan
met haar schitterende, donkere oogen
en vastgesloten lippen. Zjj hjjgde.
„Hoe kwam het, dat ge John Vorice
het buiten der Chisholms zaagt bin
nengaan?" vroeg ik.
Zjj kreeg een erge kleur en keek
een anderen kant uit. Ik vermoedde,
dat zjj die vraag had verwacht en
gevreesd.
„Was er iemand bjj u die hem ook
zag vroeg ik. „Of was u alleen
Haar klenr werd rooderzjj bloosde
zoo erg, dat zy er tranen van in de
oogen kreeg.
„Ik ik was alleen", antwoordde zjj.
„U wachtte zeker op iemand, niet
waar?"
Zjj wendde haar verhit, blozend
hoofdje plotseling naar mjj toe.
„Dokter Forsyth!" riep zjj uit, „ik
ben niet hier gekomen om bjj u te
bieehten
Ik hield mjjn hand op. Agnes zweeg
dadeljjk.
„D kwam hier", zei ik, „om iemand
te beschuldigen van doodslag. Dat is
een heel ernstige zaak, juffrouw Dal-
ziel, en rechtvaardigt ten volle de
vragen, die ik stel. Nu zal ik u nog
één vraag doen en dan tot ietB anderB
overgaan. Wachtte u op Randall
„Neenl" riep zjj. Waarom zou ik
op Randall wachten? Ik kan hem
spreken wanneer ik wil
Zjj hield plotseling op.
„Dan," zei ik „schjjnt het, dat gjj op
iemand anders gewacht hebt, dien gjj
niet kondt ontmoeten wanneer gjj
wondt. Heel goed. Ik zal u niets meer
omtrent nzelf vragen.
„Als ik gedacht had, dat u zoo af
schuwelijk zou kunnen zyn," barstte
zjj los, „zou ik nooit bjj n gekomen
zjjn. En zelfs nu zou ik niet bjj u
gekomen zjjn, als Mary mjj niet gis
terenavond gezegd had, dat zjj be
sloten had Clarence Chisholinsaanzoek
aan te nemen. Ik kan mjj n zuster niet
met een moordenaar laten trouwen."
„U moet het mjj niet kwalijk nemen,
juffrouw Daiziel," zei ik, „als ik schijn
baar mjj in nw persoonlijke aangele
genheden tracht te mengen. Ik deed
het met een zeer grondige reden. De
zaak iB, dat, otschoon het mjj leed zon
doen te denken, dat gjj met wien ook
's avonds een rendez-vouB hadt gehad,
ik bjjna gehoopt had, dat nw samen
komst dien avond met Randall was
geweest.'
„Waarom vroeg zjj.
„Om twee redenen ten eerste, om
dat Randall een „gentleman" is, bjj
wien gjj op iedere plaats en op iede-
ren tjjd veilig zoudt zjjnen ten twee
de, omdat er host kans is, dat Ran
dall aangeklaagd wordt, den moord
op zjjn broeder te hebben gepleegd.
IIjj kan of wil niet zeggen, wat hjj
tusschen negen en twaalf uur buiten s-
huis gedaan heeft."
Agnes staarde mjj aan en verbleekte.
(Wordt vervolgd.)
