!-
N*. 1
1912.
Dinsdag 2 Januari,
99"* jaargang.
Bij dit no, behoort een
lijvoegsel.
Met m»ed voorwaarts!
Toch goed legomien,
(Een Nleuwjeara/ertelling
Directie eu Redactie ran
de Goesclie Courant
weiisciien al haar lezers,
adverteerders, correspon
denten, enz- in 1912 geiuk,
gezondheid en voorspoed
i
OESCHE
De nitgavazer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond
uitgezonderd op feestdagen.
Prfls p kwartaal, in Goes 0,75, buiten Goes, franco LSW.
Afzonderlijke commers 5 cent.
Insaning *an advertentien op Maandag en Woensdag
vóór 2 uren, op VRIJDAG vóór 12 uren.
COliRANT.
De prjjsdergewone advertentiën is van l-5jregels50 ct., elke regel meer lOct
Bjj directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt
de prijs slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, huweljjk- en doodsberichten en de daarop betrekking hebbende
dankbetuigingen worden van 1—10 regels h 1,— berekend.
Bewijsnummers Speent.
Telefoonniun r 23-
Directeur A. F. A. van Setees. Uitgave van de Naaral. Vennootschap „Goesehe Courant". Hoofdredacteur W; J. C. van Santé*.
Het begiuvari een nieuw jaar stemt
den inensch een Qogenblik tot over
peinzing, al s liet ongetwijfeld waar,
dat alle dage gelijk zijn. Alle te zamen
rijn zij als delroppels, welke ruischentl
neervallen op den steen des tijds en
uiteenspatten en daar zij altijd-door
vallen, hollen :ij hem een klein weinig
uit. De stem, die haar baan langs
den hemel looen, zijn boven het denk
beeld van eennieuwjaar verbeven, en
de winterzon, al laat zij zich den
laatsten tijd zc zelden zien, laehtjmi
onze nieuwjaai-klokken. Maar wij
lachen op onzebeurt om de dieren en
de boomen, diedezen dag niet vieren,
die niet weten vanwaar zij zijn, noch
waar zij zijn, neb waarheen zij gaan.
De torenklok hsft vannacht de twaalf
slagen even kan en krachtig doen
hooren als gewonlijk. Wat weet zij
er van, dat he nieuwjaar is Maar
wij, menschen, veten het maar al te
goed. De twaalf dagen waren voor ons
meer dan slagen van ijzer op ijzer.
Want wat aners waren zij dan 't
afscheid van eet lang en voor veler,
bang jaar En achhet was ons
een goede kennis geworden. Nu zien
wij dien bekende net meer. Een goed
vriend, die een arisch jaar met ons
reisde, is gestorte. Daar heeft een
ernstig afscheid piats gehad.
Maar wie stat er hedenmorgen
nevens ons? Wies de jonge makker,
die ons met helde oogen aanziet, als
«en frissehe winteinorgen Van harte
welkom, jong niesv jaar! Wees ons
vriendelijk gezind n bekroon bet werk
onzer handen, mak ons vroolijk en
vlijtig en vrij 1
Alles heeft zijn tijd. Ziedaar een
wijsheid, welke mi niet op school
behoeft te leeren, nut zij is te vinden
op straten en wegn. Elke akker en
iedere weide predi. liet, en ook het
onkruid langs de abten alles heeft
zijn tijd. Die wijshei is een zaak van
het dagelijksch level van de ervaring.
Alles heeft zijn tijd,het wil niets
anders zeggen, dan: aes is vergankelijk.
Elk ding, onverscbiig wat men wil,
heeft een dag gehad,vaarop het begon
t« zijn, en het zal en auderen dag
hebben, waarop het al ophouden te
zijn. Wat tusschen brie dagen is ge
legen dat is zijn tiji Alles heeft zijn
tijd.
Het sloeg zes uur.
Menei.- Dufour strikte wakker,
wreef zich de oogeD u Zes uurDan
had hij een aardig tuje gedaan 1 De
kamer was geheel in disteruis gehuld
Voorzichtig stond hij o, tastend naar
de tafel. Een lucifer wel aangestreken,
met een plof ontvlamt het gaslicht.
De schelle schijn deedz'n oogen een
oogeublik pijn toen hi aan het licht
gewend was, keek hij eenop cle pendule.
Waarachtig, zes unr
Hij dacht na aan de troosteloozen
oudejaars-avond, welkenhij had door
gebracht. Naar bed gaai vóór de klok
twaalf had geslagen, vide hij niet.
En in z'n eeutje, doch net een hart
■overvloeiend van bitterhij, had hij de
wisseling des jaars afgewcht, was toen
naar bed gegaan, maar d. slaap liet op
:zich wachten Eerst tege. den morgen
'Tras hij ingedut.
Even troosteloos was d nieuwjaar:
Hoe duidelijk toonde het afgeloopen
jaar dit aan Hoe vlogen de jaargetijen
om 1 Wat weten wij nog van de lente
Zij vloog als een zwaluw over den
vijver. Voorbij. De zomer kwam. Gele
velden, brandende zon, glinsterende
sikkels, de eerste vol-geladen wagen
rijdt knarsend in de schuur. De herfst
kwam. Stoppellanden. Voorbij. Toen de
winter. Eu ook deze zal zijn tijd
hebben.
Evenals draaiende raderen met liun
scherpe tanden in elkaar grijpen, zoo
worden wij meegesleept, altijd door,
zonder ophouden. Ja, ook wij hebben
onzen tijd. Het rad van den tijd wen
telt en sinds tien of dertig of zeventig
jaren is ons rad dicht tegen dat van
den tijd aangedrukt. Dan komt op
zekeren dag een stoot, een enkele harts-
slaghet rad staat op eenmaal stil.
Nu deuken wij er niet aan. Giste
ren waren wij misschien een wijle
zwaarmoedig toen wij het wegstervend
jaar in de brekende oogen zagen. Heden
willen wij blijmoedig zijn een nieuwe,
jonge makker staat naast ons. Voor
waarts 1 Wij hervatten onze levensreis.
Wat brengt gij ons, waarheen voert
gij. ons vragen wij. Het nieuwe jaar
glimlacht, wenkt zwijgend voorwaarts 1
Met vragen en peinzen verliest ge uw
tijd voorwaarts Anderen komen ach
ter u; ook zij hebben wederom den
wandelstaf gehevenpas op, dat zij
u niet inhalen eu onder den voet
loopenvoorwaarts! Alles heeft zijn
tijdgij hebt uw tijd. Gebruik hem,
zooals hij gebruikt moet worden.
Wij staren het jonge, frissehe jaar
in de oogenen ja, deze levens-les
ligt in zijn blik. Wij zullen haar
ter harte nemen I Wat achter ons ligt,
het is voorbij. Was het verkeerd,
we kunnen het betreuren, doch niet
meer ongedaan makenslechts ons
ernstig voornemen, niet weer in de oude
fouten te vervallen. Was het goed,
dan een voorbeeld daaraan genomen
in het jaar, dat wij thans zijn binnen
getreden.
Hoevelen echter kunnen getuigen,
dat zij, onafgebroken, dag aan dag heb
ben gedaan, wat het leven hun zeide,
te moeten doen Het best is maar,
dat wij iejer voor ons deze vraag be
antwoorden en constateeren, in hoe
veel wij zijn tekort geschoten. Hoe
stond het met onze liefde Luisterden
wij naar haar stem, als zij sprak dit
en dat kunt gij in mijn naam doen
Hoe stond het met onze barmhartig
heid Hebben wij haar betracht, als
dag verloopen. Niemand was hem ko
men gelukwenschen. Wie zou 't ook
doen Wist iedereen niet reeds lang,
dat de oude heer Dufour het liefst maar
alleen was na die gebeurtenis, die ver
schrikkelijke gebeurtenis.... nu zeventien
jaar geleden
Daaraan dacht hij nu, terwijl hij een
sigaar had aangestoken en in zijn fau
teuil was teruggevallen, wederom terug.
En de bitterheid groeide in hem. Was
het leven niet één lange teleurstelling
voor hem geweest? Zijn vrouw, die hii
aanbad, werd hem na» een echtverecni-
ging van slechts enkele jaren out.ii.imen.
Zij liet hem een jongen achter. Toen
hij zijn nameloos verdriet wat t« boven
was gekomen, wilde hij zich geheei en
al aan den jongen gaan wijden z'n
Jules zou z'n troost wezen in het leven,
dat hem zoo veel, zoo outzettend veel
en zoo ontijdig had weggerukt.
Jules werd een ferme jongen. 'Hij
studeerde uitstekend, beloofde een waar
dig opvolger van zijn vader te worden.
Doch toen kwam de nieuwe slag, welke
hem misschien nog zwaarder trof dan
-I
er ziekte was in het huis van onzen
buurman, die arm is, en als er kommer
was in het huis van onzen anderen
bunrman, dien wij, op het uiterlijk
afgaand, hebben benijd om zijn rijk
dom? Waren wij bant en onvriende
lijk, omdat wij ons dat in ons huis
konden veroorloven, waar men ons
niet tegensprak
Ziet, vele menschen schijnen van
meening te zijn, dat zij op aarde ver-
keeren om te haten, om onvriendelijk
te zijn, om geld op geld te stapelen.
Ieder moet dat voor zich zelveu weten.
Maar het is niet goed. Wij, op dezen
eersten dag des nieuwen jaars, willen
ook zoo niet doendat nemen wij ons
ernstig voor, nietwaar Wij weten
trouwens, dat we op aarde zijn om
elkander de hand te geven en te helpen
hen, die weenen, huiveren, wankelen,
vallen. Zoo gaan wij met moed voor
waarts den weg, die ons te bewande
len is gewezen. Hoe lang? Wat doet
het er toe 1 Misschien een week, een
maand, een half jaar. Wij weten het
niet. Doch wij klemmen de tanden op
elkaar eu zeggen hoe lang ook, wij
willen goed doen, zoolang wij kunnen
wij willen eerlijk zijn en liefdevol en
barmhartig, totdat onze zon ten onder
gang neigt.
Wij hebben den wandelstaf wederom
ter hand genomen. Wij zien uil, wie
ons den weg wijst, wij, reizigers, door
een almachtigen wil op reis gezonden.
Wie is onze gids Wie ontsluit deuren
en bouwt een sterke brug over diepe
afgronden
Wij weten hetde Liefde.
En gaan wij met haar op reis, dan
vragen wij nietwaarheen brengt
ge ons en hoe lang duurt de tocht
nog Dan is de tijd, op aarde ook
gegeven, ons te kort. Maar zegenrijk
zal bij zijn, o, zonder twijfel 1
Welaan dan met moed voorwaarts 1
P. i. SO MER,
Holl. Sigarenmagazijn,
Goes.
Goes, 1 Jan. '12.
P-
de dood van z'n echtgenoote. Jules
werd verliefd op een vrouw, over wie
in de stad zeer ongunstige geruchten
liepen. Alles deed de oude Dufour, om
hem van zoo'n huwelijk af te houden
niets baatte. Eu toen, op dien verschrik-
kelijken dag, had hij hem gezegd, het
vaderlijk huis voor goed te verlaten,
als hij van die vrouw niet wilde afzien.
En Jules had het ouderlijk huis
verlaten. Dit was nu zeventien jaar
geleden. Met de vrouw, die hij liefhad,
was hij naar Amerika gegaan, om zich
daar een nieuwe toekomst te scheppen.
Hoe hard hij ook werkte, het leven
was niet met hem. Wel had hij in den
begiune telkens en telkens naar huis
geschreven, doch z'n brieven bleven
onbeantwoord. Met de jaren bekoelde
de eerste verontwaardiging van den
vader wel wat, doch aan een verzoening
wilde hij geen oogenblik deuken.
Toen kwam de tijding, dat z'u zoon
in kommervolle omstandigheden ge
storven was. De menschen merkten niets
aan hem, en hij wilde ook niets aan
zich zelf merken. Z'n zoon was immers
Het compliment van den dag aan
mijn geachte clientèle.
N. V. Centraal Kleedlng-Magazljn,
v/h. F. Q. C. DEN HOLLANDER.
Goes, 1 Januari 1912.
Heil en zegen toegewenscht bij de
intrede van het Nieuwjaar aan familie,
vrienden en begunstigers.
Firma Gebr. den Hollander,
Schilder.
Goes, 1 Jan. 1912.
Het compliment van den dag aan
vrienden en begunstigers.
J. Hnige.
Goes, 1 Jan. 1912.
Hartelijke nieuwjaarswenseh aan be
gunstigers, vrienden en bekenden.
D. Jacobs,
Handel in Nieuwe Meubelen,
Nieuwstraat D 195.
Goes, l Jan. 1912.
Al onzen vrienden en begunstigers
een gezegend jaar toegewenscht door ds
Firma Gebrs. Mulder,
Korte Kerkstraat.
Goes, 1 Jan. 1912.
Hartelijke gelukwensch aan vrienden
en begunstigers binnen en buiten de
stad.
Job. de Jonge Az.
Goes, 1 Jan. 1912.
Een voorspoedig jaar gewenscht door
P. J. Maartense
en kinderen.
Goes, 1 Jan. 1912.
Gods beste zegen toegewenscht aan
vrienden en begunstigers met den aan
vang van het jaar. Met dank voor het
genoten vertrouwen, beveel ik mij verder
beleefdelijk aan.
J. A. van der Mark,
Timmerman, enz.
Goes, 1 Jan. 1912.
Geluk en voorspoed toegewenscht
aan familie, vrienden en begunstigers.
J. Nieuwenhuijse Pz.,
in Graan en Meel.
Goes, 1 Jan, 1912.
jj |Miju beste wenschen aan vriende n
en begunstigers bij de intrede van het
jaar 1912. Mij verder aanbevelend.
K. Pik, Steeukolenhandelaar.
Goes, 1 Jan. 1912.
De ondergeteekende wenscht zijnen
begunstigers een gelukkig Nieuwjaar
toe' en beveelt zich minzaam aan bij
zijne medeburgers voor allerlei timmer
werk.
G. van Riet,
Koepoort, Goes.
reeds lang dood voor hem En wat
bekommerde hij zich om diens vrouw
en kind
Langen tijd vernam hij niets meer
uit Amerika. Tot hij een schrijven
ontving van z'n kleindochter. Zij deelde
hem in een zakelijk epistel mede, dat
ook haar moeder overleden was en dat
zij met het weinige, dat deze haar had
achtergelaten, naar Rotterdam kwam,
om daar haar schilder-studie voort te
zetten.
De oude heer lachte grimmig, toen
hij den brief uit had 1 Jawel, naar
Rotterdam 1 Het kind van den ver-
stooten zoon zeker nog in z'n huis op
nemen ook Dat ontbrak er nog maar
aan Hij schreef haar terug, dat ze
zoo iets gerust uit haar hoofd kon
zeiten wilde ze naar Rotterdam komen,
hem was 't goed, en hij wilde het
verleden zelfs zóó ver vergeten, dat hij
haar, door bemiddeling van z'n notaris,
eenigszins in haar onderhoud tegemoet
zou komen. Maar z'n huis bleef ge
sloten. Daarin was geen plaats voor
haar.
Gods beste zegen aan een ieder
toegewenscht. Dankende voor het door
mij zoo ruimschoots genoten vertrou
wen, beveel ik mij weder bij vernieu
wing in een ieders gunst aan.
Corns, van de Reepe,
Schoenliandel en Schoenmakerij,
Papegaaistraat.
Bij den aanvang van dit jaar bren
gen de ondergeteekenden hunne harte
lijke gelukwenschen aan begunstigers,
vrienden en bekenden, zoowel binnen
als buiten deze gemeente.
Motordienst GoesRotterdam,
M. Ossewaarde en J. Dekker.
Goes, 1 Jan. 1912.
Heil en zegen bij den aanvang van
1912 aan vrienden en begunstigers.
Ons weder aanbevelend,
W. J. van de Weert Zonen.
Goes, 1 Jan. 1912.
1912.
C. BREEN Dzn.
en Echtgenoote.
Café-Restaurant «Prins v. Oranje",
Goes.
p. f.
De beste wenschen aan vrienden en
begunstigers bij de intrede van het
jaar 1912.
J. van Damme,
Brood- en Banketbakkerij.
Bij den aanvang van het nieuwe, jaar
wenscht de ondergeteekende familie,
vrienden en begunstigers, zoowel bin
nen als buiten de stad, een gelukkig jaar.
Y. J. Thiery,
Winkelier.
Goes, l Jan. 1912.
Gods beste zegen toegewenscht aan
vrienden en bekenden bij den aanvang
van 1912.
C. Labeur,
handel in schapen.
Goes.
Veel heil en zegen toegewenscht
aan vrienden en begunstigers bij de
intrede van het nieuwjaar.
L. de Jonge,
Molenaar te Goes.
Heil en zegen bij den aanvang van
1912 aan vrienden en begunstigers.
J. den Herder.
Wij wenschen Gods zegen toe aan
vrienden, begunstigers en familie, ook
in Noord-Amerika, met 't jaar 1912.
F. de Kok en vrouw,
mr. Schoenmaker.
Goes, Lange Vorststraat 119.
Heil en zegen in het nieuwjaar toe
gewenscht aan vrienden en begunsti
gers. Onder dankzegging voor het ge
noten vertrouwen beveel ik mij weder
om dit jaar in uwe gunst aan.
G. Reijerse,
Bloemist (Brouwersgang) Goes.
Z'n kleindochter*uit brieven wist
hij, dat ze Lina heette had dit
schrijven niet beantwoord.
En un, op dezen dag, dacht hij aan
dit alles terug. Vandaag was een
nieuw jaar begonnen was hij 't ook
goed begonnen Geërgerd stond hij
op. Wat zeurde hij toch over die
dingen na En meneer Dufour ging de
straat op. Hij zou ergens maar wat
gaan zitten, een wijngrocje drinken,
't Was een mistige avond. En in 'l
café, waar hij gewoon was te konten,
zat bijna geen sterveling. Even Jacht
hij er nog aan, z'n zinnen te verzetten
in den schouwburg Maar een vr ml ijk
stuk paste nu ai zeer slecht bij z'n
melancholieke stemming Neendan
maar weer liever naar huis. Probeeren,
of hij wat lezen kon. En vroeg onder
de wol.
Nauwelijks zat hij op z'n kamer,
waar de haard vroolijk brandde, of er
werd gebeld. Visite Voor hem
op Nieuwjaarsdag? Dat zou wel een
vergissing wezen. Hij wachtte, tot et
werd open p