!- N*. 1 1912. Dinsdag 2 Januari, 99"* jaargang. Bij dit no, behoort een lijvoegsel. Met m»ed voorwaarts! Toch goed legomien, (Een Nleuwjeara/ertelling Directie eu Redactie ran de Goesclie Courant weiisciien al haar lezers, adverteerders, correspon denten, enz- in 1912 geiuk, gezondheid en voorspoed i OESCHE De nitgavazer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond uitgezonderd op feestdagen. Prfls p kwartaal, in Goes 0,75, buiten Goes, franco LSW. Afzonderlijke commers 5 cent. Insaning *an advertentien op Maandag en Woensdag vóór 2 uren, op VRIJDAG vóór 12 uren. COliRANT. De prjjsdergewone advertentiën is van l-5jregels50 ct., elke regel meer lOct Bjj directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Geboorte-, huweljjk- en doodsberichten en de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen worden van 1—10 regels h 1,— berekend. Bewijsnummers Speent. Telefoonniun r 23- Directeur A. F. A. van Setees. Uitgave van de Naaral. Vennootschap „Goesehe Courant". Hoofdredacteur W; J. C. van Santé*. Het begiuvari een nieuw jaar stemt den inensch een Qogenblik tot over peinzing, al s liet ongetwijfeld waar, dat alle dage gelijk zijn. Alle te zamen rijn zij als delroppels, welke ruischentl neervallen op den steen des tijds en uiteenspatten en daar zij altijd-door vallen, hollen :ij hem een klein weinig uit. De stem, die haar baan langs den hemel looen, zijn boven het denk beeld van eennieuwjaar verbeven, en de winterzon, al laat zij zich den laatsten tijd zc zelden zien, laehtjmi onze nieuwjaai-klokken. Maar wij lachen op onzebeurt om de dieren en de boomen, diedezen dag niet vieren, die niet weten vanwaar zij zijn, noch waar zij zijn, neb waarheen zij gaan. De torenklok hsft vannacht de twaalf slagen even kan en krachtig doen hooren als gewonlijk. Wat weet zij er van, dat he nieuwjaar is Maar wij, menschen, veten het maar al te goed. De twaalf dagen waren voor ons meer dan slagen van ijzer op ijzer. Want wat aners waren zij dan 't afscheid van eet lang en voor veler, bang jaar En achhet was ons een goede kennis geworden. Nu zien wij dien bekende net meer. Een goed vriend, die een arisch jaar met ons reisde, is gestorte. Daar heeft een ernstig afscheid piats gehad. Maar wie stat er hedenmorgen nevens ons? Wies de jonge makker, die ons met helde oogen aanziet, als «en frissehe winteinorgen Van harte welkom, jong niesv jaar! Wees ons vriendelijk gezind n bekroon bet werk onzer handen, mak ons vroolijk en vlijtig en vrij 1 Alles heeft zijn tijd. Ziedaar een wijsheid, welke mi niet op school behoeft te leeren, nut zij is te vinden op straten en wegn. Elke akker en iedere weide predi. liet, en ook het onkruid langs de abten alles heeft zijn tijd. Die wijshei is een zaak van het dagelijksch level van de ervaring. Alles heeft zijn tijd,het wil niets anders zeggen, dan: aes is vergankelijk. Elk ding, onverscbiig wat men wil, heeft een dag gehad,vaarop het begon t« zijn, en het zal en auderen dag hebben, waarop het al ophouden te zijn. Wat tusschen brie dagen is ge legen dat is zijn tiji Alles heeft zijn tijd. Het sloeg zes uur. Menei.- Dufour strikte wakker, wreef zich de oogeD u Zes uurDan had hij een aardig tuje gedaan 1 De kamer was geheel in disteruis gehuld Voorzichtig stond hij o, tastend naar de tafel. Een lucifer wel aangestreken, met een plof ontvlamt het gaslicht. De schelle schijn deedz'n oogen een oogeublik pijn toen hi aan het licht gewend was, keek hij eenop cle pendule. Waarachtig, zes unr Hij dacht na aan de troosteloozen oudejaars-avond, welkenhij had door gebracht. Naar bed gaai vóór de klok twaalf had geslagen, vide hij niet. En in z'n eeutje, doch net een hart ■overvloeiend van bitterhij, had hij de wisseling des jaars afgewcht, was toen naar bed gegaan, maar d. slaap liet op :zich wachten Eerst tege. den morgen 'Tras hij ingedut. Even troosteloos was d nieuwjaar: Hoe duidelijk toonde het afgeloopen jaar dit aan Hoe vlogen de jaargetijen om 1 Wat weten wij nog van de lente Zij vloog als een zwaluw over den vijver. Voorbij. De zomer kwam. Gele velden, brandende zon, glinsterende sikkels, de eerste vol-geladen wagen rijdt knarsend in de schuur. De herfst kwam. Stoppellanden. Voorbij. Toen de winter. Eu ook deze zal zijn tijd hebben. Evenals draaiende raderen met liun scherpe tanden in elkaar grijpen, zoo worden wij meegesleept, altijd door, zonder ophouden. Ja, ook wij hebben onzen tijd. Het rad van den tijd wen telt en sinds tien of dertig of zeventig jaren is ons rad dicht tegen dat van den tijd aangedrukt. Dan komt op zekeren dag een stoot, een enkele harts- slaghet rad staat op eenmaal stil. Nu deuken wij er niet aan. Giste ren waren wij misschien een wijle zwaarmoedig toen wij het wegstervend jaar in de brekende oogen zagen. Heden willen wij blijmoedig zijn een nieuwe, jonge makker staat naast ons. Voor waarts 1 Wij hervatten onze levensreis. Wat brengt gij ons, waarheen voert gij. ons vragen wij. Het nieuwe jaar glimlacht, wenkt zwijgend voorwaarts 1 Met vragen en peinzen verliest ge uw tijd voorwaarts Anderen komen ach ter u; ook zij hebben wederom den wandelstaf gehevenpas op, dat zij u niet inhalen eu onder den voet loopenvoorwaarts! Alles heeft zijn tijdgij hebt uw tijd. Gebruik hem, zooals hij gebruikt moet worden. Wij staren het jonge, frissehe jaar in de oogenen ja, deze levens-les ligt in zijn blik. Wij zullen haar ter harte nemen I Wat achter ons ligt, het is voorbij. Was het verkeerd, we kunnen het betreuren, doch niet meer ongedaan makenslechts ons ernstig voornemen, niet weer in de oude fouten te vervallen. Was het goed, dan een voorbeeld daaraan genomen in het jaar, dat wij thans zijn binnen getreden. Hoevelen echter kunnen getuigen, dat zij, onafgebroken, dag aan dag heb ben gedaan, wat het leven hun zeide, te moeten doen Het best is maar, dat wij iejer voor ons deze vraag be antwoorden en constateeren, in hoe veel wij zijn tekort geschoten. Hoe stond het met onze liefde Luisterden wij naar haar stem, als zij sprak dit en dat kunt gij in mijn naam doen Hoe stond het met onze barmhartig heid Hebben wij haar betracht, als dag verloopen. Niemand was hem ko men gelukwenschen. Wie zou 't ook doen Wist iedereen niet reeds lang, dat de oude heer Dufour het liefst maar alleen was na die gebeurtenis, die ver schrikkelijke gebeurtenis.... nu zeventien jaar geleden Daaraan dacht hij nu, terwijl hij een sigaar had aangestoken en in zijn fau teuil was teruggevallen, wederom terug. En de bitterheid groeide in hem. Was het leven niet één lange teleurstelling voor hem geweest? Zijn vrouw, die hii aanbad, werd hem na» een echtverecni- ging van slechts enkele jaren out.ii.imen. Zij liet hem een jongen achter. Toen hij zijn nameloos verdriet wat t« boven was gekomen, wilde hij zich geheei en al aan den jongen gaan wijden z'n Jules zou z'n troost wezen in het leven, dat hem zoo veel, zoo outzettend veel en zoo ontijdig had weggerukt. Jules werd een ferme jongen. 'Hij studeerde uitstekend, beloofde een waar dig opvolger van zijn vader te worden. Doch toen kwam de nieuwe slag, welke hem misschien nog zwaarder trof dan -I er ziekte was in het huis van onzen buurman, die arm is, en als er kommer was in het huis van onzen anderen bunrman, dien wij, op het uiterlijk afgaand, hebben benijd om zijn rijk dom? Waren wij bant en onvriende lijk, omdat wij ons dat in ons huis konden veroorloven, waar men ons niet tegensprak Ziet, vele menschen schijnen van meening te zijn, dat zij op aarde ver- keeren om te haten, om onvriendelijk te zijn, om geld op geld te stapelen. Ieder moet dat voor zich zelveu weten. Maar het is niet goed. Wij, op dezen eersten dag des nieuwen jaars, willen ook zoo niet doendat nemen wij ons ernstig voor, nietwaar Wij weten trouwens, dat we op aarde zijn om elkander de hand te geven en te helpen hen, die weenen, huiveren, wankelen, vallen. Zoo gaan wij met moed voor waarts den weg, die ons te bewande len is gewezen. Hoe lang? Wat doet het er toe 1 Misschien een week, een maand, een half jaar. Wij weten het niet. Doch wij klemmen de tanden op elkaar eu zeggen hoe lang ook, wij willen goed doen, zoolang wij kunnen wij willen eerlijk zijn en liefdevol en barmhartig, totdat onze zon ten onder gang neigt. Wij hebben den wandelstaf wederom ter hand genomen. Wij zien uil, wie ons den weg wijst, wij, reizigers, door een almachtigen wil op reis gezonden. Wie is onze gids Wie ontsluit deuren en bouwt een sterke brug over diepe afgronden Wij weten hetde Liefde. En gaan wij met haar op reis, dan vragen wij nietwaarheen brengt ge ons en hoe lang duurt de tocht nog Dan is de tijd, op aarde ook gegeven, ons te kort. Maar zegenrijk zal bij zijn, o, zonder twijfel 1 Welaan dan met moed voorwaarts 1 P. i. SO MER, Holl. Sigarenmagazijn, Goes. Goes, 1 Jan. '12. P- de dood van z'n echtgenoote. Jules werd verliefd op een vrouw, over wie in de stad zeer ongunstige geruchten liepen. Alles deed de oude Dufour, om hem van zoo'n huwelijk af te houden niets baatte. Eu toen, op dien verschrik- kelijken dag, had hij hem gezegd, het vaderlijk huis voor goed te verlaten, als hij van die vrouw niet wilde afzien. En Jules had het ouderlijk huis verlaten. Dit was nu zeventien jaar geleden. Met de vrouw, die hij liefhad, was hij naar Amerika gegaan, om zich daar een nieuwe toekomst te scheppen. Hoe hard hij ook werkte, het leven was niet met hem. Wel had hij in den begiune telkens en telkens naar huis geschreven, doch z'n brieven bleven onbeantwoord. Met de jaren bekoelde de eerste verontwaardiging van den vader wel wat, doch aan een verzoening wilde hij geen oogenblik deuken. Toen kwam de tijding, dat z'u zoon in kommervolle omstandigheden ge storven was. De menschen merkten niets aan hem, en hij wilde ook niets aan zich zelf merken. Z'n zoon was immers Het compliment van den dag aan mijn geachte clientèle. N. V. Centraal Kleedlng-Magazljn, v/h. F. Q. C. DEN HOLLANDER. Goes, 1 Januari 1912. Heil en zegen toegewenscht bij de intrede van het Nieuwjaar aan familie, vrienden en begunstigers. Firma Gebr. den Hollander, Schilder. Goes, 1 Jan. 1912. Het compliment van den dag aan vrienden en begunstigers. J. Hnige. Goes, 1 Jan. 1912. Hartelijke nieuwjaarswenseh aan be gunstigers, vrienden en bekenden. D. Jacobs, Handel in Nieuwe Meubelen, Nieuwstraat D 195. Goes, l Jan. 1912. Al onzen vrienden en begunstigers een gezegend jaar toegewenscht door ds Firma Gebrs. Mulder, Korte Kerkstraat. Goes, 1 Jan. 1912. Hartelijke gelukwensch aan vrienden en begunstigers binnen en buiten de stad. Job. de Jonge Az. Goes, 1 Jan. 1912. Een voorspoedig jaar gewenscht door P. J. Maartense en kinderen. Goes, 1 Jan. 1912. Gods beste zegen toegewenscht aan vrienden en begunstigers met den aan vang van het jaar. Met dank voor het genoten vertrouwen, beveel ik mij verder beleefdelijk aan. J. A. van der Mark, Timmerman, enz. Goes, 1 Jan. 1912. Geluk en voorspoed toegewenscht aan familie, vrienden en begunstigers. J. Nieuwenhuijse Pz., in Graan en Meel. Goes, 1 Jan, 1912. jj |Miju beste wenschen aan vriende n en begunstigers bij de intrede van het jaar 1912. Mij verder aanbevelend. K. Pik, Steeukolenhandelaar. Goes, 1 Jan. 1912. De ondergeteekende wenscht zijnen begunstigers een gelukkig Nieuwjaar toe' en beveelt zich minzaam aan bij zijne medeburgers voor allerlei timmer werk. G. van Riet, Koepoort, Goes. reeds lang dood voor hem En wat bekommerde hij zich om diens vrouw en kind Langen tijd vernam hij niets meer uit Amerika. Tot hij een schrijven ontving van z'n kleindochter. Zij deelde hem in een zakelijk epistel mede, dat ook haar moeder overleden was en dat zij met het weinige, dat deze haar had achtergelaten, naar Rotterdam kwam, om daar haar schilder-studie voort te zetten. De oude heer lachte grimmig, toen hij den brief uit had 1 Jawel, naar Rotterdam 1 Het kind van den ver- stooten zoon zeker nog in z'n huis op nemen ook Dat ontbrak er nog maar aan Hij schreef haar terug, dat ze zoo iets gerust uit haar hoofd kon zeiten wilde ze naar Rotterdam komen, hem was 't goed, en hij wilde het verleden zelfs zóó ver vergeten, dat hij haar, door bemiddeling van z'n notaris, eenigszins in haar onderhoud tegemoet zou komen. Maar z'n huis bleef ge sloten. Daarin was geen plaats voor haar. Gods beste zegen aan een ieder toegewenscht. Dankende voor het door mij zoo ruimschoots genoten vertrou wen, beveel ik mij weder bij vernieu wing in een ieders gunst aan. Corns, van de Reepe, Schoenliandel en Schoenmakerij, Papegaaistraat. Bij den aanvang van dit jaar bren gen de ondergeteekenden hunne harte lijke gelukwenschen aan begunstigers, vrienden en bekenden, zoowel binnen als buiten deze gemeente. Motordienst GoesRotterdam, M. Ossewaarde en J. Dekker. Goes, 1 Jan. 1912. Heil en zegen bij den aanvang van 1912 aan vrienden en begunstigers. Ons weder aanbevelend, W. J. van de Weert Zonen. Goes, 1 Jan. 1912. 1912. C. BREEN Dzn. en Echtgenoote. Café-Restaurant «Prins v. Oranje", Goes. p. f. De beste wenschen aan vrienden en begunstigers bij de intrede van het jaar 1912. J. van Damme, Brood- en Banketbakkerij. Bij den aanvang van het nieuwe, jaar wenscht de ondergeteekende familie, vrienden en begunstigers, zoowel bin nen als buiten de stad, een gelukkig jaar. Y. J. Thiery, Winkelier. Goes, l Jan. 1912. Gods beste zegen toegewenscht aan vrienden en bekenden bij den aanvang van 1912. C. Labeur, handel in schapen. Goes. Veel heil en zegen toegewenscht aan vrienden en begunstigers bij de intrede van het nieuwjaar. L. de Jonge, Molenaar te Goes. Heil en zegen bij den aanvang van 1912 aan vrienden en begunstigers. J. den Herder. Wij wenschen Gods zegen toe aan vrienden, begunstigers en familie, ook in Noord-Amerika, met 't jaar 1912. F. de Kok en vrouw, mr. Schoenmaker. Goes, Lange Vorststraat 119. Heil en zegen in het nieuwjaar toe gewenscht aan vrienden en begunsti gers. Onder dankzegging voor het ge noten vertrouwen beveel ik mij weder om dit jaar in uwe gunst aan. G. Reijerse, Bloemist (Brouwersgang) Goes. Z'n kleindochter*uit brieven wist hij, dat ze Lina heette had dit schrijven niet beantwoord. En un, op dezen dag, dacht hij aan dit alles terug. Vandaag was een nieuw jaar begonnen was hij 't ook goed begonnen Geërgerd stond hij op. Wat zeurde hij toch over die dingen na En meneer Dufour ging de straat op. Hij zou ergens maar wat gaan zitten, een wijngrocje drinken, 't Was een mistige avond. En in 'l café, waar hij gewoon was te konten, zat bijna geen sterveling. Even Jacht hij er nog aan, z'n zinnen te verzetten in den schouwburg Maar een vr ml ijk stuk paste nu ai zeer slecht bij z'n melancholieke stemming Neendan maar weer liever naar huis. Probeeren, of hij wat lezen kon. En vroeg onder de wol. Nauwelijks zat hij op z'n kamer, waar de haard vroolijk brandde, of er werd gebeld. Visite Voor hem op Nieuwjaarsdag? Dat zou wel een vergissing wezen. Hij wachtte, tot et werd open p

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1912 | | pagina 1