N\ 92 1911 Zaterdag 5 Augustus 98ste jaargang. Donkere Schaduwen. Bij dit no. behoort een Bijvoegsel. 11 FEUILLETON. GOESGHE Telefoonnummer 22. Directeur A. F. A. van Setebs. Uitgave van de Naaml. .Vennootschap ,G oescha Courant". Hoofdredacteur mr. W. S. Kalma. De uitgave dozer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond uitgezonderd op feestdagen. Pr\js per kwartaal, in Goes 0,75, buiten Goes, franco f «,25. Afzonderlijk® uommers S cent. Inzending van advertentie,i op Maandaggen Woensdag vóór 2 uren, op VRIJOA.G vóór ta.uren. Do prjjs der gewone advertentiën is van 1-5 regels 50 et., elke regel meer lOot Bjj directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prfjs slechts tweemaal berekend. Geboorte-, huwelijk- en doodsberichten en de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen worden van 110 regels h 1,berekend. Bewijsnummers 5 cent. tuinbouw meer gevreesd dan bemind is. Als we het maar aanpakken kon den 1 zuchten ze allen. Anderen, die zelf geen tuinbouwproducten naar ons land uitvoeren, loeren juist op onzen tuinbouw, om dien te treffen uit weer wraak. En boe gemakkelijk kan het bui tenland -zich niet verschuilen achter een min of meer denkbeeldige planten ziekte om den invoer van tuinbouw producten uit ons land geheel of ge deeltelik te verbieden of te heiem meren I Zoo geeft de NederiandBche Regee- ring uit eigen bewegiDg en ongevraagd onzen oeconomischen buitenlandschen tegenstanders een prachtig wapen in de hand. Geen dankbaarder methode dan een tarievenoorlog I Er is wel geen land, dat niet op een of andere wjjze gevoelig door ons tarief getroffen zal worden, en dat zich dus gerech tigd zal achten onmiddellijk wraak te nemen door onzen tuinbouw in het hart te treffen door een hoog invoer recht zijnerzijds. Eenerzijds verhooging der productie- voorwaarden en van den levensstan daard, anderzijds het schrikbeeld der repressaillemaatregelen, zie daar tweo machtige wapenB, elk afzonder lijk voldoende om onzen nationalen tuinbouw onberekenbare schade en een onherstelbaren slag toe te brengen. Tuinbouwposten komen in het ont werp tarief slechts enkele voor; de bestaande vrijstellingen zijn behouden of een recht, ongeveer neerkomende op 5 i 6 pCt. van de waarde, is ge handhaafd. Opvallend is evenwel de post druiven, welke een zuiver be schermend karakter heeft. Behalve dat nimmer gebleken is, dat het West- land zelf deze bescherming verlangt, is deze post in hooge mate bedenkelijk in verband met de internationale po sitie van Nederland als tuinbouwland. Ons land toch is door zijn ligging en zijn veelzydigen tuinbouw aangewezen als het centrum van den internatio nalen tuinbouw, en om daarin een over .regenden invloed te oefenen. Het zal die zeer gewenschte invloedrijke positie eehter slechts dan kunnen be reiken,3 wanneer het zelf geen aan leiding geeft tot aanstoot, en het goede voorbeeld blijft geven van vrjjen in voer van tuinbouwproducten. Het belang, dat de tuinbouw bjj het ontwerp tarief heeft, ligt eehter niet in de eigenlijke tuinbouwposten, maar elders. Heeft de Kegeering dat voorbij ge zien Heeft zij slechts gelet op de tamelijk onschuldige tuinbouwposten en niet gedacht aan het verband met die talrijke andere posten, welke het leven van onzen tuinbouw metterdaad bedreiguu Hoe naief het ook sehijne, men is bijna geneigd tot deze onderstellingen. Immers het is niet aan te nemen, dat willens en wetens een NederlaDdseh Ministerie moedwillig den natuurlijken bloei van een onzer meest nationale en meest gewenschte takken van wel vaart zou willen verstoren, waarop de leden van ditzelfde ministerie zoo menigmaal verklaard hebben trotsch te zjjn. Het mag en het kan niet ondersteld worden, dat een Nederlandseh Mini sterie zou willen medewerken om bloe iende streken van ons vaderland brood en arbeid" te ontnemen ten voordeele van den buitenlandschen mededinger. Onze tuinbouwers hebben nimmer bescherming gevraagd en hebben steeds het hoofd boven weten te hou den, soms onder zeer moeilijke om standigheden. De tninbonw is ook thans niet gediend van kunstmatige bescherming, maar heeft het recht te eisehen dat zijn regelmatige ontwik kelingsgang door den Nederlandschen wetgever niet moedwillig worde ver stoord. U 11 i t e 111 a 11 d. Een Arbeidsconflict. Reeds maandenlang bestaat er een arbeidsconflict in het kleine fabrieks- plaatsje CIiambon-Feugerolles nabij St. Etienne. De metaalbewerkers aldaar eisehen hoog er loon en een arbitrage contract voor de regeling van geschil len. Sinds Februari zijn daar nu telkens meer of minder ernstige bot singen voorgevallen tnsschen werkge vers en nemers, zoodat op een bavol king van 800 fabrieksarbeiders 700 soldaten in het plaatsje gedetacheerd zijn ter handhaving van de rust. De staking van hun personeel beant woordden de fabrikanten met een uitsluiting. Toen de fabrieken weder geopend werden, ontstonden vecht partijen tnsschen stakers en werkwil ligen. Dynamietpatronen en revolvers kwamen er bjj te pas. Nadat eenige aanslagen hadden plaats gehad op woningen van fabrikanten, loofden dezen een som van 1000 fr. uit voor dengeen, die de daders zon aanwijzen. Het gevolg was, dat de buisgenooten van de fabrikanten dreigbrieven ont vingen, onderteekend door de .Orga nisation de combat", waarin werd medegedeeld, dat het uur der vergel ding geslagen heeft. Aangezien men geen onschuldigen wilde treffen, werd aangeraden niet langer onder hetzelfde dak te wenen met de „uithongeraars*. De toestand in het plaatsje wordt als zeer erstig beschouwd men vreest voor bloedige botsingen, daar het hard tegen hard gaat. De Temps beveelt een krachtig optreden aan tegenover het anarchistische drijven. Het terro ri8me, schrijft het blad,doet zijn intrede in de Fransche stedenhet openbaar gezag is onmachtig dc burgers tegen haar buitensporigheden te beschermen. Thans oogst men wat gezaaid is er zal veel energie toe noodig zijn om goed te maken wat tien jaar van krachteloosheid en capitulatie heeft bedorven. De Zeelieden, o. w. dan ook de havenarbeiders worden gerekend, blijven ook maar volharden in hun krachtig optreden. Deze week had te Londen eene ver gadering plaats van dokwerkers, die door 4000 personen werd bjjgewoond. Niettegenstaande 0. a. Harry Orbell, de leider van de nationale vereeni- ging van dokwerkers, zieh daartegen verzette, werd het besluit genomen, dat het werk niet zou worden hervat, voordat de reeders en andere werk gevers zullen hebben gewaarborgd, dat de Donderdag j.l tot stand ge komen overeenkomst door hen zal worden nagekomen. Omstreeks 120 i0 dokwerkers en 1500 kolendragers hebben nu het werk gestaakt, ten gevolge waarvan een ernstige strem ming in het havenbedrijf heerscht. Men verwacht, dat het aantal stakers nog zou toenemen. Alleen in de Vic toria en Albert-dokken wordt nog gewerkt, terwijL ook het personeel, voor het havenbestuur werkzaam, aan den arbeid bleef. Van de particuliere maatschappijen was het ten slotte alleen de Royal Mail, waarvoor nog werd gewerkt. De stakers zjjn meeren- deels naar hunne woningen terugge keerd, maar kleine groepjes verzamel den zieh bij de toegangen tot de haven, om een aantal opruiers uit eigen kringen. De leiders hebben blijkbaar niets meer over de lieden te zeggen. Hun werd beduid, dat zjj maar moeten zorgen, betere arbeids voorwaarden te verkrijgen, en zich overigens met de staking niet te bemoeien. Eene groote politiemacht was in de dokken geconcentreerd, maar tot heden was haar tusschenkomst niet noodig. De staking der havenarbeiders in Rusland duurt nog steeds voort. Het totale aantal stakers bcdi-zgt 'Hans 12.000, terwijl er 4000 zijn blijven doorwerken. Op 65 van de 96 in de haven liggende stoomschepen wordt niet gewerkt. Binnenland. Koningin en Prins te Utrecht. De Koningin en de Prins hebben gisteren een ofihciëel bezoek aan Utrecht gebracht. Zij werden door het dag. bestuur ten geuieentehuize ontvangen, bezochten daarna de fa briek van zilverwerken van de firma Begeer en gebruikten vervolgens het noenmaal, hnn door den gemeenteraad aangeboden. Om half 3 deed men een rijtoer door de stad en werd het Nederl. Gasthuis voor behoeftige oog lijders bezocht. De burgerij toonde een hartelijke geestdrift. Sociale Wetgeving en de Christelijke Werklieden. Maandag heeft er een vergadering plaats gehad van de bestnren der Christelijke Werklieden-organisaties, als vervolg op de vergadering van 18 Jnli j.l., waarin in beginsel de wen- scheljjkheid werd uitgesproken van het organiseeren van een actie ten gunste van de door het ministerie Het tarief en de tuinbouw. Het is niet te ontkennen, zoo be gint het Juli-blaadje van de vereeni- ging „Het Vrije Railverkeer", de tuin bouw is tegenwoordig in de mode. De tuinbouw heeft succes in het buitenland; de beste mannen, die de tninbonw in het buitenland heeft, ver waardigen zieh, nn al driejaren achter een, naar ons land te komen om nationale bloomenfeesten mee te vie ren zij hebben er zelfs een primitief logis na een reis vol hindernissen naar een bijna geheel van het verkeer af gesloten plaats als Boskoop voor over gehad. Geen wonder dat Nederlandsche Ministers en andere autoriteiten stam gasten zijn geworden op tuinbouw- feestmalen, en daar gaarne hulde bren gen aan dien Hollandsehen tak van welvaart, die het nationaal bewustzijn zoo aangenaam streelt. Er is heel wat door onze autori teiten getoast op dien tot voor kort vrijwel genegeerden tuinbouw, nu eensklaps bleek, welke beteekenis het bnitenland aan onze bollen en hoornen, kooien en druiven, zaad en groente toekende. Het werd een wedijver onder onze autoriteiten, wie hem het warmst kon verheerlijken en op wien hunner het sterkst de internationale roem van den tuinbouw zou afstralen. En terwjjl de ministers daar in Zeist, in Haarlem en in Boskoop hulde brachten aan den durf en de geest kracht, waarmede de opeenvolgende geslachten van kweekers en tuinders de nationale productie alleen van dezen tak van bodemeultuur hebben woten op te voeren tot vijfentwintig millioen gulden 'sjaars, werkten zjj in stilte mede om door één penne- streek alles te vernietigen, alles te ontwortelen, wat noeste vljjt en vol harding zonder eenigen noemons- waardigen steun van staatswege ge durende minstens een halve eeuw hadden opgekweekt. Want wanneer het tarief onveran derd wet wordt het tarief dat ook de handteekeningen draagt van de Ministers van Landbouw en van Bnitenlandsche Zaken, die geregeld met den tuinbouw in aanraking zijn gekomen dan zal er niet meer te toasten zijn op dien „henglijken voor spoed" en die „belangrijke oecono- mische beteekenis" en dat „levens belang voor geheel ons vaderland", maar dan zal do tuinbouw zijn zoo moeitevol door eigen inspanning ver worven positie, althans voor een goed deel moeten prijsgeven en den strijd om den voorrang, waarin de Neder landsche tuinbouw juist overwinnaar gebleven was over de geheel linie, moeten opgeven. Wat is het geheim van het succes van den tuinbouw in al zijn vertak kingen? Vooreerst de bij uitstek gunstige natuurlijke omstandigheden en de van geBlacht op geslacht over geërfde ervaring van kweeken. Maar daarnaast vormen een factor van zeer overwegende beteekenis, die ook door de vele bnitenlandsche ambtenaren, die op studiereizen naar ons land zijn gezonden, in hunne rapporten alge meen wordt erkend, de goedkoopn prodnetievoorwaarden, en in verband daarmede, de in verhouding tot het bnitenland goedkoopere levensstan daard. Het nieuwe tarief zal aan die be voorrechting, welke ons land zich tot dusver zelf verleende boven het buitenland, onherroepelijk een einde maken. De levensstandaard wordt even hoog als in landen met een be schermend tarief, de hulpmiddelen die het tuinbouwbedrijf noodig heeft, worden duurder, de arbeidsloonen zuilen mogelijk stijgen, zonder dat er voor den arbeider zei ven eenig voor deel aan verbonden is, omdat zijn uitgaven misschien zelfs nog hooger zullen stijgen dan de vermeerdering van zjjn geldloon bedraagt Onver dachte getuigen als de reohtsche Kamerleden Van Dedem en de Wjjker- slooth hebben het volmondig erkend. En men vergete toch vooral niet, dat de overgroote meerderheid van tuin bouwers behoort tot het kleinbedrijf, met zeer geringe winsten tevreden is en derhalve zelfs geringe vermeerde ring van bedrijfskosten niet zou kunnen dragen, want hunne inkomsten zouden niet vermeerderen. Nederland is niet het eenige tuin- bonwland. Van alle zijden richten zieh afgunstige blikken op ons zoo rijk gezegend vaderland, en overal ligt jaloersche naijver op de loer, om ons van de wereldmarkt te verdringeD, van de plaats, die wij na jaren van volhardenden strijd ons verworven hebben. Duitschland wil zieh zelve van groenten voorzien en de Dnitsche Regeering zendt telkens nieuwe des kundigen uit om de Nederlandsche groentecultuur te bestudeeren en moe digt op alle mogelijke wjjze met echt germaanseh doorzettingsvermogen de eigen Dnitsche teelt aan. België ziet zijn druiveninvoer in Nederland metleede oogen verdringen door oDze eigen Westlandsehe teelt, en Frankrijk verliest zelfs op een markt als Brnssel terrein voor afge sneden bloemen, daar het niet tegen Aalsmeer' op kan. Zwitserland heft nn al een abnor maal hoog invoerrecht op bloembollen, dat vermoedelijk slechts kan worden afgekocht door zelfs het tegenwoor dige NederiandBche recht van 5 pCt. op kaas te laten vallen. Amerika heeft reeds gedreigd met een verhooging van het invoerrecht op bloembollen met 100 pCt., indien het voorgestelde Nederlandsche reelit op buiten)and6eh meel werkelijkheid mocht worden. Het zijn maar enkele staaltjes om te doen zien, dat Nederland om zijn Een seconde lang heerschte er een doodelijke stilte in het vertrek. De rechter hield in dien tijd oort- durend zijn blik op den mechaniciën gevestigd. Deze sloeg echter de oogen niet neeropen en onbevangen beant woordde hij den blik van den be ambte. U leeft in moeilijke financieele omstandigheden, niet waar vroeg de laatste nu plotseling. Beek werd gloeiend rood in het ge zicht. Mijn ongeluk is immers in de ge- heele stad bekend, antwoordde h(j op bitteren toon. Enkele jaren geleden was ik nog een rijk man. Plotseling vervolgde mij het ongeluk, nog meer had ik intussehen te lijden van val- sehe vrienden, die ik argloos ver trouwde, die mij alles afhandig wis ten te maken. O, het is een ongeluk, arm te zijnl kreunde hij nu opeens, terwijl zijn blik met een smartelijke uitdrukking op ziin vrouw bleef rus ten, die zieh blijkbaar in het iaatBte stadium der longtering bevond. Mijn arme hen, in onze vroegere otu- standigü. ""en zou zij in het zonnige Zuiden genezing hebben kunnen zoe ker. Laten wij niet afdwalen, zei nu Alben- U heeft vermoedelijk veel schulden Weer speelde er een trek van moei lijk bedwongen drift om de lippen van Beek. Ja ik heb schalden, antwoord de hjj, een anderen kant uitkijkend. Niet alleen de zware last van het on geluk heb ik te dragen, de grootste zorgen worden mi) bereid door harde sehuldeisehers, die in gelnkkiger dagen meermalen groote sommen aan mij verdiend hebben, dan ik hun nn schuldig ben en o zoo graag zou willen betalen 1 De rechter was begonnen in de ka mer op en neer te loopen en zoo toe vallig vlak bij een zijwand van de kast blijven staan. Toen hjj daarop een vierkant, wit met een blauw stem pel bedrukt stukje papier zag vastge plakt, keek hij den mechaniciën weer scherp aan. Is deze kast verzegeld vroeg hij De lippen van den slotenmaker tril den zenuwachtig. Gisteren heb ik bezoek gehad van den deurwaarder. Verzegelde hij nw laatste meu belen Juist. Bij nam het laatste geld mee, dat ik nog bezat. Alleen mijn gereedschap heeft hij mij gelaten De slotenmaker scheen er nog iets bj]' te willen voegen, maar hij werd blijkbaar door verdriet overmand. Hij beet zich op de lippen en keerde zich haastig om. Zijn dochter sloeg haar arm om zijn hals en keek hem, diep bewogen, in het gelaat. Houd moed, vader, er zullen weer betere tijden komen, fluiBterde zy. De rechter vut instructie had z$n oogen afgewend. Hjj was, als om ge legenheid te hebben even na te den ken, in de kamer op en neer gaan loopen. Toen liep hjj naar de deur, die naar het aangrenzende vertrek leidde. Hij wierp een blik in de kale ruimte. Onverschillig bleven zijn oogen op de eenvoudige werkbank, rustenwelks bovenblad met allerlei werktuigen, ha mers, vijlen, boren en graveermesjes bedekt was. Dit is dus uw werkplaats zei hjj, nu weer tot den werktuigkundige, terwijl de commissaris de werkplaats geheel binnenging en bij de werkbank ging staan. De mechaniciën knikte bevestigend. Ik moest mjj in deze bescheiden woning zoo goed en zoo kwaad ais het ging inrichten, antwoordde hij ook bij de deur van de werkplaats staan gaande. Op dit oogenblik stiet de commis saris een kreet van de grootste ver bazing uit. Alstublieft, mijnheer, kom eens even hier 1 riep hjj toen op haastigen toon, die zeer bij zijn anders kalme en onverschrokken gemoedsgesteld heid afstak. Nu vroeg Alberti, onwillekeurig naderbij komend Ook de mechaniciën keek verbaasd op en volgde den rechter op den voet. (Wordt vervolgd). Naar het Dnitsch. Dat kan ik werkelijk niet zeg gen, bekende hij. Het onweer had mij zeker slaperig gemaakt, ik deed alles wat ik kon om wakker te blijven, ik trok mijn werkbank vlak voor het raam u ziet, daar staat zQ nog ja, ik maakte het venster open in de hoop, dat de koele nachtlucht mij wakker zou houden, maar ten slotte heeft de vermoeidheid toch over mijn wil gezegevierd. Toen ik wakker werd, was het al vijf uur in den morgen, en ik ging nu vlug naar bed, nadat ik mjj eerst overtuigd had, dat mijn vrouw sliep. Heeft u dus vannacht niets on gewoons opgemerkt Niet bot minste. Is u gisterenmiddag bij uw buur man, baron v. Engler, aan 't werk geweest Enkele minuten. De biron had het ongeluk gehad de brandkast dicht te slaan, terwj;l de sleutel nog in de kast lag. Omdat de kast nog uit mijn voormalige fabriek afkomstig is, was ik met de constructie van het slot volkomen vertrouwd. Het gelukte mij -de kast in een paar minuten te openen. Werd u daarvoor betaald? Een bitter glimlachje speelde om de lippen van Beek. De heer baron vond het gepast m\j met een halve mark af te schepen, zei hjj. Is u sinds dien tjjd niet meer in de naburige villa geweest? Neen I Weet u niet, wat er sinds dien tjjd in het huis van den heer baron is voorgevallen Verbaasd keek Beek den rechter aan, wiens vragen hem blijkbaar pijn- ljjk begonnen te hinderen. Wat zou er dan gebeurd zijn? vroeg hjj angstig. Alberti keek hem doordringend aan. Is u daar werkelijk niets van bekend vroeg hjj toen, ieder afzonderlijk woord met nadruk uitsprekend. Wel nu, dan zal ik het u vertellon. De heer baron v. Engler en zjjn nicht zjjn van nacht door misdadige hand om het leven gebracht en de brandkast is leeggeplunderd. Groote God 1 riep de mechsnie'ë .i uit, terwijl hij vaalbleek in t gezicht werd. Dat is immers niet mogjijia I Neen, neen, dat kan niet zjju Ook de zieke vrouw in het bed sliet een kort» kreet van schrik uit. Het jonge meisje echter ging onwil lekeurig wat dichter bjj haar vaoer staan. Aan een innerljjken drang ge voig gevend, legde zjj beschermend haar hand op zjjn arm, terwjjl zjj te- geljjkertjjd met wijdgeopende, angsti ge oogen naar den rechter keek.

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1911 | | pagina 1