N#. 69 1911. Dinsdag 13 Juni 98"te jaargang. 4 FEUILLETON. GOESCHE De uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond uitgezonderd op feestdagen. Prijs per kwartaal, in Goes 0,75, buiten Goes, franco f t,25. Afzonderlijke nornmers S cent. inzending: van advertentlön op Maandag1 en Woensdag vóór a uren, op VR1JQA.G vóór 12 uren. COURANT. De prjjs der gewone advertentiën is van 1-5 regels 50 ct., elke regel meer lOot Bjj directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prjjs slechts tweemaal berekend. Geboorte-, huwelijk- en doodsberichten en de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen worden van 110 regels h f 1,— berekend. Bewijsnummers 5 cent. Telefoonnummer 22. Directeur A. F. A. van Sbtebs. Uitgave van de Naaml. Vennootschap „Goesehe Courant". Hoofdredacteur mr. W. S. Kalka. Zij, die zich vanaf I Juli op ons blad abonneeren, ontvan gen de tot dien datum verschij nende nummers gratis. I)e lautSiC dag op het vliegtijrrei». Eind goed, al goed! De menschen waren ontevreden geworden, mees muilden over het Vliegeomité, over den vlieger, over het weer, over alles. Heel een week had men in opwinding geleefd, iederen dag zich opnieuw afgevraagd: „zou er gevlogen wor den En maar één dag wüs er ge vlogen. Want, ja, van dien nachtel\jken tocht, prachtig zeker, wist men alleen uit de courant en van hooren zeggen. Gezien had men het 's Maandags alleen, terwijl men toch bijna iederen dag opnieuw den tocht ondernam langs den stoffigen weg naar Wilhelmina- polder. En zelfs wie zich in het holle van den nacht van Zaterdag op Zondag de moeite van den tocht getroosten, om niet weer den vlieger ten aan- sehouwe slechts van enkele inge wijden do lucht te doen ingaan, kregen bitter weinig te zien. Gevlogen is er dien nacht eigen lijk niet. Na om 3 uur uit Goes ver trokken te zijn, heeft de heer Lütge tusschen 5 en half zes even over het veld gereden en daarna een vlucht gedaan van een enkele minuut, nauwe lijks een paar meter boven den grond. Eon defect aan de motor was oorzaak, dat h\j nog geen 100 Meter van h*t terrein af weer moest dalen in een roggeveld. Voor de 200 h 300 mensehen, die waren komen kijken en die zich nu juist niet bijster tevreden toonden en voor wie ervan hoorden, was dit zeker geen aanmoediging voor den Zondag. Toch liep het terrein, vooral de 3de rang, Zondagsmiddags weer vol. En 't was er gezellig, gezelliger dan de eerste dagen. Euphonia, dat zich door haar welwillende medewerking zoo verdienstelijk heeft gemaakt, blies er lustig op los. En de wind, die zich den ganschen dag weer zoo ha\starrig had getoond, begon tegen den avond meer en meer te luwen. Toen dan ook het toestel uit de hangar was gehaald en in den linkerhoek van het terrein opgesteld, van waar de heer Lütge telkens is opgestegen, schenen reeds alle teleurstellingen vergeten en was men vol goeden moed. En jawelOm 20 minuten over zevenen besteeg de heer Lütge zijn monoplaan en bijna onmiddellyk daar na huppelde de vreemde geheim zinnige vogel over het veld en steeg dan langzaam omhoog in Weste lijke richting. Met een wijden bocht koerste de vlieger naar het Zuiden, tot boven den spoorlijn, waar hij keerde, om na een tocht van d; 10 minuten op een hoogte van 100 tot 120 meter onder het applaus en ge juich der menigte weer op het terrein te landen. Maar al voor het toestel den grond weer had bereikt, toen het nog boven de hoofden der menschen kwam aansnorren door de lucht, brak het T TT 3VL -A_ R» door MARYLLE MAKKOVITC1I. Naar het Franseh. Alle drie togen aan het werk, en binnen weinige minuien zond een reusachtig houtvuur zjjn rosse vlam men en zwarte rookpluimen naar den hemel op. Terwijl Mehemet-Amin en Youssouf met lange takken gewa pend dit vuur nog meer aanwakker den, nam Aly den aan zijn zjjde han genden horen en plaatste zich aan den rand van het plateau. Eerst haalde hij uit zijn speeltuig een ianggerekten, somberen toon, dien de droefgeestige echo van hel gebergte Eteeds verder en verder voortplantte. Daarna volgden korte, haastige, gal mende Bignalen. Het machtig geluid daalde van terras tot terras tot in de diepste valleien af; hierop door de kloven en ravijnen teruggekaatst, Bteeg het langs de bergwanden om hoog om terstond hierop weder in de diepte af te dalen, gelijk een hooge golf, die uit volle zee komt opzetten, bjj 'de kust wordt teruggeworpen en enthousiasme los. Zakdoeken wuifden den dalenden vlieger tegen, juichkreten klonken, fanlares schetterden. Daar snelde, zoodra de heer Liitge, handig als altijd, uit zjjn toestel gesprongen was, een dame toe, een logée van burgemeester Lindeman van Kat- Cendjjke, en bood den vlieger een bouquet aan. Geestdriftiger schalde het gejuich. Omhangen meteenkraDS, hem door het comité aangeboden, werd de heer Lütge op de schouders van padvinders ec toegestroomde toe schouwers het terrein rondgedragen. Eu waar hy langs kwam, klonk weer luider het gejubel, wuilden hoeden en zakdoeken. Maar vanuit het paddock fladderde plotseling als een vlucht kleurige vlinder» over het veld. Jonge dames snelden den vlieger tegemoet, namen hem hossende in haar midden. Zoo werd hjj naar de tent van het comité gebracht, waar de heeren Arnoldi, voorzitter van het Vliegeomité, Busch, agent der Bredasche vliegvereeniging, burgemeester Lindeman en ten slotte de heer Lütge zelf het woord voerden. Maar het enthousiasme bleek nog stijgende. Uit de tent hoste men het terrein weer op, voerde rondedansen uit om den held van den dag. Ook de tnontenr, de heeren Arnoldi, de Paauw, zelfs de commandant der rijksveldwacht, de heer van Trotsen- burg, gingen op de schouders der geestdrtftigen de lucht in. Tot men eindelijk moe gehost en gedaust het terrein vrjj liet voor „Euphonia", dat gekiekt werd en nog wat bleef na praten voor de hangar, bljj om het goede einde van deze week, die on danks de teleurstellingen nog zoo prachtig Desloot. Na dit slot mogen we zeker namens de toeschouwers nog eenB hulde bren gen aan den vlieger voor zijn mooie praestaties, aan den heer Busch, agent der Bredasehe Vliegvereeniging, die voortdurend in de weer was, om het vliegen te doen lukken, en aan het Eerste Zeeuwsche Vliegeomité, dat den durf toonde hier een vliegw eek te orga- mseeren, en den tact en de vaardigheid om deze feestelijkheidzuo voortreffelijk in te richten, en te besturen, dat zjj slagen moest. Waar we van zoo weinig openbare feestelijkheden in Goes ge nieten, past een woord van dank voor wat het ons te zien gaf, in de eerste pla its zeker aan den voorzitter, den heer Arnoldi, wiens taak geen gemakkelijke geweest is. Maar ook anderen hebben tot het welslagen bij gedragen. Wg noemen slechts den burgemeester van Kattendyke Euphonia, dat haar welwillende mede werking aanbood en de padvinders. En dan ten slotte 1 Wat zou er van de vliegdemoustraties geworden zgn, wanneer niet de heer van frotsenburg, commandant der rijks veldwacht te Middelburg, met zijn manschappen voor zoo voortreffelgke orde gezorgd had De heer Lütge was daarover ook vol lof. Het maak te hem zijn werk heel wat aangenamer. Laten we hopen, dat hij een even aangename herinnering van Goes en Zuid-lieveland zal bewaren als wij van hem en van deze vflegweek. tusschen de klippen in de hoogte stuift. Weldra werden op de omringende hellingen, op de hoogste toppen en in de meest verborgen kloven eveneens vuren ontstoken, als waren het van het uitspansel neergevallen sterren. Het was het antwoord der schild wachten. Toen hield Aly met zyn horensig nalen op. Laten wg wachten, zcide hg, tot zg de chefs gewekt hebben. Daar de nacht kond was, namen de drie mannen dicht bg het vaar plaats. Misleid door dit schgnsel, hetwelk zg voor het morgenrood hielden, hadden eenige groote vogels hun hoornen verlaten en zweefden om den vlam. Door den gloed aangetrok ken vernauwden zg hun kringop steeds meer en meer, tot zij ten 3lotte be dwelmd door den rook en met ver zengde vleugels in het vnar neder- stortien, waar zg knetterend es sis send verteerd werden. Aly volgde ben met de oogen. Dat zg, dio tegen onze /rgheid en onze haardsteden samensjaunen, sprak hg tot zgn metgezellen, op dergelgke wijze in onze hinderlageu mogen vallen. Plotseling weerklonk het geluid van een herdershoren door de stilte van den nacht; hierop hoorde men een Buitenland. CtPRIANO CASTRO. Castro, de oud-president van Vene zuela, schijnt zich weer te roeren In z'n ballingschap op Je Hesperiden ontving hg brieven uit het vaderland, wellicht zendelingen van de oude makkers, die klaagden over het stille leven, dat men tegenwoordig in Venezuela moet lgden en hun kor- poraaltje", bezwoeren zich weer aan het hoofd der oude getrouwen te stellen en een gloednieuw avontuur op touw te zetten. Of Cipriano er ooren naar had Zgn Sint Helena werd hem met den dag benauwder met leede oogeu keek hg over de wgde schitterende zee naar de schepen, die westwaarts koers zetten. En hg bleef steeds voeling houden met de oude rotgezellen, die weer de hoofden by elkaar staken en een samenzwering op touw zetten. Heel in het geheim ais alles klaar was kon de bom met volle kracht barsten. Af en toe zgn in Amerikaansche bladen korte berichten verschenen omtrent kleine binnenl&ndsche moei lijkheden waarmede president Gomez van Venezuela te kampen had, over connecties tusschen Venezolaansche en Nicaraguaansche samenzweerders, over den invoer van wapens en amunitie in Venezuela, clandestien over land en over zee. Op deze be richten werd echter niet nader gelet. Dan opeens een zonderling bericht, uit Öpauje afkomstig: Cipriano Castro is verdwenen. Eerst weet men niet waarheen. Later blgkt, dat de man niet ver uit de buurt is gegaan. Wellicht is het Castro een weinig tegengevallen, dat Europa zijn vertrek van de Azoren zoo spoedig bemerkt heeft, dat het hem nog niet geheel had vergeten. Had hg ongemerkt kunnen verdwijnen, dan was hg waarschgn- lgk direet doorgegaan naar de wach tende wapenbroeders en we behoeven ons geenszins te verwonderen, wanneer op zekeren dag het bericht komt, dat hg aan het hoofd van een troep in- snrrectos revolutie in Venezuela gaat maken. Het bericht van Castro's plot seling vertrek nit zgn ballingsoord heeft, naar Amerikaansche bladen melden, in Caracas eenige ontsteltenis gewekr. Den mannen, die nn aan 'l be wind zgn en zich vruchten van hnn macht en invloed plukken, slaat de schrik om het hart. Men kent Cipriano in Venezuela maar al te goed en weet, dat hg voor geen kleintje vervaard is. Komt hg eenmaal weer op vader - landschen grond, dan vindt hg voor zeker een aantal aanhangers, en een kleine bende van zgn oude garde is voor Castro genoeg, om heel Venezu ela op stelten te zetten. En de mo gendheden, Europoesche noch Ameri kaansche, zullen Cipriano doen schro men een poging te wagen om de verloren macht te herwinnen de ex president stond altgd bekend om de verachting, welke hg voor bniten- landers placht te koesteren. De aardbeving in Mexico. Mexico zit tegenwoordig wel in het hoekje, waar de slagen vallen. Nauw tweede, een derde en nog vele andere van alle streken van den horizon. Het waren de chefs, die, verwit tigd van het nachtelgk signaal, hnn antwoord deden hooren. Door middel van de overeengekomen tonen riep Aly hun toe zich zooveel mogelgk te haasten en snel te handelen. Hierop keerden de drie mannen langs hetzelfde pad weder naar het aoul terug, terwgl de bewoners van al de dorpen, die het oppergezag van Hamarzat-bek erkenden, zich op weg begaven, om aaD de roepstem van hun chef te gehoorzamen. Uit alle deelen van de vlakte en van het ge bergte kwamen zg opdagen. Tegen het r.ar, waarop de adelaar zgn nest verlaat, en zich in de oneindige ruimte verheft om eeu prooi op te sporen, wan .eer zich van de koppen der pijn boom»'n de nevelsluier, waarmede de nacht hen onthult, begint los te maken, naderen zij van alle kanten het aoul. Wakker en vlug, met de karubgu op den schouder en den Circ&s-ischen ponjaard in den gordel, zag men hen van de hoogten van den Marouch af de verschillende berg paden volgen, nu eens alleen, dan weder bg groepen. Nog vóór dat de eerste zonnestralen den top van den Elbroea deden fonkelen, was de ge heel» stam op de verzamelplaats is de opstand een beetje in het be daren ot een geweldige aardbeving komt weer schrik en ontsteltenis zaaien, 't Was net een paar uur voor de plech tige intocht van generaal Madero. Omtrent het verloop der aardbeving wordt nog gemeld, dat de schokken zich deden gevoelen spoedig na een hevige uitbarsting der vulkaan Colima, waar aan de westzyde een nieuwe krater ontstond, waaruit groote massa's lava komen, die thans reeds verder zgn gestroomd, dan bg de groote uitbarsting in het jaar 1869zg zgn 1000 voet onder den krater gekomen, waar zg zich een weg banen door de tropische vegetatie. Het aantal huizen, dat instortte, is vrg aanzienlijk Vooral de kazernes, zware groote gebouwen, hadden veel te lgdeneen honderdtal soldaten kwam om onder de puinhoopen. Het gas en eleetrisch lieht ging uit en in den donkeren vroegen morgen hoor de men overal het angstige gillen van vrouwen en kinderen, die het lyf trachtten te bergen door nit de wankelende huizen de straat op te vluchten. In de straten ontstonden op sommige plaatsen gapende spleten de kabels v.tn de electrisehe lichtge- leiding braken en de gasbuizen knap ten, zoodat groote hoeveelheden gas snel ontsnapten en de gashouders op de gasfabriek in een oogwenk leeg waren. Op de straat lagen mannen en vrouwen te bidden. In de duister nis hoorde men eensklaps de angstige stem van een man roepen„Dat is de straffe des hemels, omdat wg Diaz hebben weggejaagd!" In het geheel werden twee zware schokken gevoeld. Bg den eersten schok bleven een aantal stevig gebouwde muren nog overeind staan, maar toen kort daar na de tweede schok kwam, begonnen ook deze te wankelen en te scheuren. In de oude kathedraal van Santo Domingo vielen stukken steen en pleisterwerk naar beneden. Het grootste verlies aan menachen- levens is te Lapotlan te betreuren, waar 500 personen omkwamen. Het aantal zou nog grooter zgn geweest, wanneer de omwonenden niet onmid- dellgk bg het begin der uitbarsting het vrge veld waren ingevlucht, daar zg nog van vroeger wisten, dat spoedig na de uitbarsting aardschokken zou den volgen De Kathedraal te Colima is verwoest, die te Guadaljara erg beschadigd. Te Zamorro in den staat Guenero viel de kerktoren door het dak van de kerk, waarbg 50 personen, die bg de vroegmis aanwezig waren, omkwa men. Ook elders zijn vele kerkge bouwen beschadigd. Uit ingekomen berichten sehgnt te moeten worden opgemaakt, dat geheel Centraal Mexico zwaar geleden heeft. Uit Acapulco en Marzanillo heeft men nog niets gehoorddaarom vreest men voor deze plaatsen het ergste. Met het oog op den intocht van Madero waren er buitengewoon veel menschen in de stad, die voor een groot deel den nacht op de straten en in de stedelijke parken door brachten. Zg lagen gerust te slapen, toen zg door die aardbeving wak ker geschud werden. Gillende en schreeuwende renden zg door ds straten. Toen echter na den tweeden schok de aarde rustig bleef, waren zg, meer aan aardbevingen gewend, weer spoedig op hnn gemak en tegen de aankomst van Madero stonden de menschen bg duizenden aan het station en brachten den generaal, toen hg verscheen, een geestdriftige ovatie. Alle angst was door de feestvreugde verdwenen. Binnenland. Qift van Carnegie. De heer Andrew Carnegie heeft door tQBschenkomst van den Amerikaan- schen gezant onzen minister van bul- tenlandsche zaken doen mededeelen, dat hg voor Nederland een bedrag van ongeveer een half millioen gulden beschikbaar stelt tot het stichten van een fonds, waaruit geldelgke beloo ningen zullen verstrekt worden aan hen, die het leven van een medemenach hebben gered, een z.g „heldenfonds'. Het Totalisatorverbod. Naar „De Telegraaf" meldt, heeft het lid der Tweede Kamer de heer Van Karnebeok een wetsvoorstel ontworpen, bedoelende het totalisator verbod eenige jaren nit te stellen. Het voorstel iB onderteekeDd door de heeren Van Karnebeek, Van Sasse van IJsselt, Roodbuyzen, Teenstra, Van Hoogstraten en Van Idsinga. De „N. Ct." verneemt, dat een be kend sportman op wedstrgdgebied besloten heeft, na den loden Juni den totalisator te blgven exploiteeren, teneinde een rechterlgke beslissing uit te lokken. Men weet, dat het kamerlid, de heer Thotason, een der- gelgk advieB dezer dagen gegeven heeft. De Koninklijke familie te Amsterdam. De Koningin-Moeder bezocht Vrgdag het St. Elisabethsgesticht en de l'rins het opleidingsschip „L>e Zeehond*. Later maakte de koninklgke familie een boottocht op liet IJ en bezocht het Julianadok. 's Middags half 3 werd een bezoek gebracht aan het Stedelgk Museum om de aldaar tentoongestelde werken van leden der vereeniging St. Lucas te bezichtigen. De Koningin-Moeder bezocht Za terdag de voorjaarstentoonstelling van Arti en Amicitiae, het Binnen gasthuis en de School voor buiten gewoon onderwgs. Koningin en Prins brachten een bezoek aan het Rem- brandthuis, dat H. M. officiéél opende, aan de Centrale Brandweerkazerne, aan het Diaconie-Oude Vrouwen en Mannenhnis der Ned. Herv. gemeente en aan het Modelhuis van den heer ie Grand op den Keizersgracht. Dien middag vertrok de Koningin- Moeder naar Soestdgk. 's Avonds had in den Stadsschouwburg eengala-voor stelling plaats. sta ten-Generaal. bijeen. Anderen, toevallig langs den weg opgevangen, waren met hen medegekomen, aangelokt door de hoop op een gelegenheid om een schot te kunnen lossen of een stout stuk te volbrengen. Met elk uur van den dag groeide hun getal nog aan, Abchasen nit de moerassen, met door de koorts ver woeste gelaatstrekken, bewoners der Mingrelische vlakte, verwittigd, hoe, wist men niet, dat zich daar boven in het gebergte een expeditie gereed maakte. Sommigen droegen de kalpak (muts) van astrakan, bij de stammen der vlakte in gebruik, anderen den zwa- ren geitenharen mantel der bergbe woners enkelen waren voorzien van maliënkolders, die hen deden gelijken op middeleeuwsche ridders, naar deze hoogten verdwaald geraakt. Voor hei overige droi gen allen een karabijn met getrokken loon, een pistool, een Circassischen ponjaard, benevens een dubbele patroonusch. De straatjes van het aoul, zoo smal, dat twee mannen elkander nauwe lijks konden passeeren, waren over vol. Mehemet-Amin moest er van af- j zien, de menigte op het plein toe te spreken, daar dit te klein was, om allen te bevatten. Alzoo heesch men hem juichend hoven op den ringmuur, TWEEDE KAMER. Minister Heemskerk bleek van de noodzakelijkheid der maatregelen, in waar hij den geheelen dag het woord bleef voeren. Met veel welsprekend heid wees hij de mannen op het ge vaar, hetwelk hun boven het hoofd hing, verhaalde van de wonderen door Schamyl verricht en spoorde hen aan tot een wanhopigen tegenstand en tot een gemeenschappelijk optreden ter wille van het algemeen belang. Aan den zoom van het wond geze ten, met de voeten in het hooge gras luisterde de menigte aandachtig toe. Ten einde het gesprokene beter te kannen verstaan, hadden sommigen de takken der boomen beklommen en overstelpten den redenaar van deze verheven zitplaatsen met hnn toejui chingen. En telkens als er weder nieuwe groepen kwamen opdagen, begon de luitenant van den imam zyn toespraak, welke de dichistbijzijnden aan hen, wier oor de gesproken woorden niet had kunnen opvangen,overbrachten, weder van voren af aan. Toen de avond eindelijk begon te vallen, hadden twaalf honderd man besloten den imam ter hulp te snellen. Nog dienzelfden nacht zouden zjj ver trekken, want de weg is lang van de oevers van den Kouban af tot aan de verre bergen, waar Schamyl een wijk plaats had gezocht. Wordt vervolgd}.

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1911 | | pagina 1