N\ 33 1911.
Donderdag 16 Maart.
98™ jaargang.
PADVINDERS.
FEUILLETON.
KLEINE OLLE.
Buitenland.
Staten-Generaal.
Rechtzaken.
C
A!\T.
Telefoonnummer 28. Directeur A. F. A. van Skters. Uitgave vau de Naaml. Veunootscliap „Goesche Couraat". Hoofdredacteur mr. W. S. Kalma.
GÖESCHE
Db uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond
uitgezonderd op feestdagen.
Prijs per kwartaal, in Goes 0,75, buiten Goes, franco 1,85.
Afzonderlijk* nommers 5 cent.
Inzending van advertentiön op Maandag en Woensdag
vóór 2 uren, op VRIJOAG vóór 12 uren.
De prijs der gewone advertentiën is van 1-5 regels50jet., eiken regel meer 10c
Bjj directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt
de prijs slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, huwelijk- en doodsberichten en de daarop betrekking hebbendt
dankbetuigingen worden van 1—10 regels k 1,berekend.
Bewijsnummers 5 cent.
$*F" Zij, die zich met ingang
van 1 April op ons blsd abonnee-
ren, ontvangen de tot dien datum
verschijnende nummers gratis.
Er is in den laatsten tijd in de
Nederlandsche pers groot rumoer ge
weest over de Padvindersbeweging.
Ons leek, zoolang de overheid zich
daarmede niet bemoeide en de bewe
ging geen overgroote afmetingen aan
nam, deze luidruchtigheid niet even
redig aan het belang der zaak. Par-
ticnlieren, die een vereeniging stich
ten, moeten zelf weten, welke voor
waarden z{j voor de toetreding willen
stellen. Wie bet er niet mee een» is,
houde zich verre.
Nu echter deze beweging zich verder
uitbreidt en ook in onze stad een
afdeeling der Padvinders-vereeniging
staat te worden opgericht, welke ver
eeniging kortelings is samengesmolten
met die der Jonge Verkenners onder
den gemeenschappelijk te voeren naam
van „Nederlandsche Padverkenners",
willen we niet nalaten ook een woord
aan de vele, die hierover gevallen
zjjn, toe te voegen.
De beweging, die tot doel heeft het
oefenen van Jongens in de buitenlucht
in allerlei eigenschappen als behendig
heid, vastberadenheid, vlugheid, door
zicht,doortastendheid enz., eigenschap
pen, die, niet bepaald militair, toch
den toekomstigen soldaat ten goede
komen, maar ook anderen van nut
zullen zgn, heeft als zoodanig onze
sympathie.Dergeljjke oefeningen kwee
ken flinke menschen en verhoogen de
weerbaarheid van ons volk.
Maar de wijze, waarop deze bewo
ging geleid wordt, moet haar deze
sympathie totaal ontnemen. Van de
jongens, (jongens vanaf 12 jaar let wel)
die willen toetreden, wordt een plechti
ge belofte geëischt van trouw aan God,
Koningin en Vaderland. Dit nn
ljjkt ons in meer dan een opzicht
verderfelijk. In de voornaamste plaats
wel, omdat het onpaedagogisch en on
zedelijk is van kinderen beloften te
vergen omtrent dingen, waarvan ze
zich nog geen Juiste voorstelling kun
nen maken en waaromtrent ze zich
in elk geval nog geen overtuiging
kunnen vormen. Er is wel gezegd,
dat men op die belofte niet zoo nauw
kjjken moet. Maar dit is wel de slecht
ste verdediging, die men voeren kan
en onpaedagogisch in de hoogste mate.
Door kinderen te leeren aan een
plechtige belofte geen waarde te
hechten, handelt men zeker aller-
onverantwoordeljjkst en kweekt
men de allerslechtste eigenschappen
aan, die men denken kan. Wie dus
dergelijke belofte afvergt, moet ver
langen, dat de jongens zich daardoor
gebonden achten en zich daaraan
houden. Eu men bindt hen dus aan
een godsdienstige en politieke geloofs
overtuiging, die de hunne nog niet
kan zjjn.
Hierdoor en dit. is ons tweede
Kleine Olie drukte zjjn rond, door
de zon verbrand gezichtje tnsschen
de latten van het tuinhek en keek
den dorpsweg op. De zon verschroeide
zijn bloote bruine beentjes en zijn
blonde haar, terwjji zjjn gezichtje nat
was van het transpireeren, maar toch
bleef h\j onafgebroken op den weg
staren, want hij wist, dat vader wel
dra moest komen.
Vader bleef toch altjjd zoo lang weg,
als hjj naar de atad ging! En dan
was hjj zoo afgetrokken en stug, al a
hü terug kwaml Waarom ging hjj
dan toch eigenlijk naar de stad als
hjj altjjd zoo boos terugkeerde Thuis
was vader zoo vrooljjk en opgewekt,
zoo echt aardig kon hjj zjjn. Kleine
Olie mocht dan op zijn schouder zitten
«n paardje rjjden. Dat was een genot
voor den kleinen vent.
Maar nu was vader sedert langen
tijd erg uit zijn humeur geweest. Ach,
als hij eens wist hoe moeder huilde,
wanneer vader naar de stad ging.
Als kleine Olie nu maar bjj den haak
kon en dezen losmaken. Dan zou
hij wegloopen, vader tegemoet, en hem
verzoeken gauw naar huis te gaan
wn moeder weer vrooljjk te maken.
Dl* laatste gedachte bracht don
bezwaar tracht men dus reeds op
de kinderen beslag te leggen voor
een bepaalde godsdienstige en poli
tieke richting. Kinderen, wier ouders
te ernBtig zjjn, en te hooge opvatting
van hun taak hebben, om hun kinde
ren daarvoor beschikbaar te stellen,
of wier ouders, omdat zg atheïst of
republikein zjjn, tegaB de inhoud der
belofte zelve bezwaar hebben, wor
den uitgesloten. Zoodoende en zie
hier ons derde bezwaar wordt de
scheiding, die ons ouderen verdeeld
houdt, reeds iu het jongensleven
en hier geheel kunstmatig inge
voerd en worden van een beweging,
die nationaal bedoelt te zjjn, heel
wat kinderen terwille van de gods
dienstige en staatkundige overtuiging,
maar ook wegens paedagogisch inzicht
hunner ouders buitengesloten.
In het kort herhaald zijn onze be
zwaren dus gelegen in het afleggen
van een belofte omtrent dingen als
de hier genoemde, in den inhoud en
het doel der belofte, die uitloopt op
propaganda voor bepaalde beginselen,
en in de gevolgen der belofte.
Ten opzichte van deze beide laatste
bezwaren schreef eenigen tjjd geleden
Het Volk het volgende, dat wjj hier
ter vervollediging van wat we schre
ven nog een plaats geven
„Nu zgn er in ons land ouders die
niet in God gelooven. Als men de
rechtsche pers gelooft, dan i» dat wel
de kleine helft van de natie, maar
aangezien men, om achter de waar
heid te komen, niet moet gelooven
wat de rechtsche pers zegt, willen we
aannemen dat het getal veel kleiner
is. Intussohen, er zjjn er. Zulke men
schen worden nu eenmaal niet meer
verbrand, o, heilige 'Tjjd" en iets
minder heilig, maar toch ook nog erg
heilig .Centrum". Dat is beroerd,
maar het is zoo.
Wat moeten de kinderen uit zulke
ongeloovige gezinnen, of kinderen uit
gezinnen waar men een vrjj-godsdiens-
tige opvoeding geeft, het aan de kin
deren zelf overlatend zich later een
inzicht in het godsdienBt-vraagstuk te
zoeken, wanneer hun daar wordt op
gelegd trouw te beloven aan God
Wg vernamen van 'n vader, die
zijn jongen voorhield dat hjj toch
moeiljjk trouw aan God beloven kon,
wijl hjj van God niets afwist en die
tot antwoord kreegja, dat zei ik ook
al, maar de jongens zeien och wat,
dat is maar flauwe kul, dat boort er
zoo bjj.
Maar er zjjn nu eenmaal menschen
die God fatsoenlijker behandelen dan
die geloovigen doen, die hem in de
politiek en in welke politiek
en in de Padvinderij halen. Er zjjn
nu eenmaal menschen, die weigeren
een belofte te doen zonder beteekenis,
en ook niet wenschen dat hun kinderen
zich in klerikale komedie leeren oefe
nen.
Dan zjjn er in ons land republikei
nen. Menschen die het met Calvjju
houden als hjj ile voorkeur eraan
geeft, dat het gezag niet in een enkele
hand is, en dat is vooral geen wonder
in een land dat zjjn grootsten tjjd had
kleinen man tot een vaat besluittot
eiken prjjs moest hjj het hek open
maken. Zjjn bruine handjes rukten
aan eiken lat, zoodat het hek kraakte.
Hoe jammer ook, dat die rare haak
zoo hoog zat.
Hij ging op de teenen staan om zich
zoo groot mogeljjk te maken, maar
helaas, zjjn vierjarige beentjes waren
te kort.
Waarom had vader den haak ook
Biet laten zitten, waar hjj eerst zat.
Maar hjj herinnerde zich hoe angstig
moeder was, dat hg zou wegloopen.
Daarom had vader op zekeren dag
den haak wat hooger aangebracht en
sedert dien tjjd kon Olie er niet
meer bjj.
Als hjj eens probeerde onder het
hek door te kruipen Maar dat ging
ook niet, zjjn hoofd kon niet door het
latwerk en ontmoedigd stond hg
weer op.
Met samengeperste lippen en een
vastberaden uitdrukking op zgn warm
gezichtje begon hg opnieuw het hek
te bewerken.
Het zou toch te dwaas zgn, als het
hem niet gelukte. Toen kwam hg op
een idee. Hg haalde een langen spg-
ker en beproefde daarmede den haak
los te maken.
Ten slotte slaagde hg er in.
Kleine Olie rukte het hek open en
rende den weg op. Nu zou hg vader
gauw ontmoeten en hem thuis bren
gen. Deze gedachte deed hem alles
onder een republiek. Moeten die men
schen hun kinderen, die nog geen
eigen meening hebben kunnen in zulke
zaken, maar trouw laten beioven aan
de koningin
Laat ze tbuisblgven, zullen de brave
liên roepen die oen een haverklap met
God en de rest aan komen dragen.
Precies, maar dan is de derde leus
het vaderland, al van zelf tot larie
geworden. Want wie anderen het recht
ontzegt als vol burger mee te tellen
in het vaderland, omdat hg over God
en den regeeringsvorm anders denkt,
die heeft het heele denkbeeld van na
tie, volk, vaderland, ai verminkt en
verhanseld en er kerk en kliek en
klasse voor in de plaats gezet."
Bosland en China.
Deden de berichten omtrent de ver
standhouding tusschen Rusland en
China in den laatsten tgd hopen, dat
de kans op oorlog tusschen die twee
rgken zoo goed als geheel verdwenen
was, thans wordt uit Peters burg be
richt, dat de Russische en ook andere
buiten landscbe kooplieden in Cbarbin
te klagen hebben over allerlei moei-
lgkheden, door de Chineesche overheid
bg den uitvoer opgeworpen. Ook zou
in de dorpen de militie van mu-
nutie worden voorzien. In het Oosten
van Mandsjoerge duiken talrgke roo-
verbenden van Tajoentsjoeken op.
Blgkbaar bevordert dan ook de Cbi
neesohe regeering den door de pest
tegen de Europeanen toegenomen
haat. Bg Zizikar zouden reeds 150 000
man geregelde Chineesche troepen bg-
een getrokken zgn tn worden schiet
oefeningen en manoeuvres gehouden.
Op alle wegen heerscht dezelfde groote
drukte als in 1900 het geval was, en
vele L'hineezen hebben reeds Wladi-
wostok verlaten. In het verre Oosten
beschouwt men den toestand dan ook
als verontrustend.
In aansluiting hiermede verdient
een telegram, te Londen ontvangen,
de aandacht, volgens hetwelk de nota
van China aan Rusland, aangaande
het verdrag van 1881, een beslist
ongnnstigen indruk in de Russische
regeeringskringen zou gemaakt heb
ben. China schgnt daarbg van zgn
vroeger ingenomen standpunt te zgn
teruggekeerd en een minder ver
zoenende houding te hebben aange
nomen. Reeds dringt de Novoje Wremja
er bg de regeering op aan, aan China
een ultimatum te stellen, daar verder
onderhandelen toch nutteloos zou zgn.
Volgens latere berichten,kreeg de Rus
sische gezant reeds de opdracht aan'de
Wai-poe-woe een nota te overhandigen,
waarin de Russische regeering ver
klaart in 't antwoord van de Chineesche
regeering, betreffende de beperking
van den RusBischen handel door mo
nopolies en de instelling van Russi
sche consulaten in het district Koido,
het bewgs te zien van onvriendscbap-
pelgke gevoelens van de zijde van
China. Zg noodigt daarom de Chi
neesche regeering uit, wel de gevol-
vergetenvader's verbod, moeder's
waarschuwing, zgn eigen stoutheid.
Olie holde langs den stoffigen weg
weldra sloeg hg een zijpad in en was
er niets meer van hem te zien.
In de schaduw van dicht geboomte
hadden drie mannen zich neergezet
Zg waren in het bezit van een vuil
geworden kaartspel, terwgl op eenigen
afstand een flosch jenever in het gras
stond. Afgaande op de taal, die zg
praken, had de drank zgn uitwerking
niet gemist.
Eenige scheden verder liep een
mooi, bruin paard, dat aan een der
drie mannen toebehoorde.
Plotseling bief het fraaie dier den
kop op en werd onrustig. De drie half
beschonken mannen keken ook op
van hun spel. Van verre zagen zg
iets groot's komen aanrennen, dat
met bliksemsnelheid naderde.
De mannen stonden op.
„Een hollend paard 1" was dealge-
meene uitroep.
Dit was echter nog niet alles. In
de nabgheid van het wild geworden
dier zagen zg nog iets anders, dat zg
eerst niet haddon opgemerkt: een klein
jongetje midden op den weg.
„Kleine Olie!" riep men verschrikt
uit.
Arme vader! Zgn verward brein
begreep plotseling alles en hg bad
slechts ééne gedachte: zgn kind te
redden.
De schrik had hem geheel veranderd.
gen van een dusdanige handelwijze te
willen overwegen, daar zg onvermij
delijk tot de verbreking der bestaan
de goede betrekkingen tusschen Rus
land en China zou leiden, 't Schgnt
dus meenens te worden
Binnenland.
Kuetverdtdigingsoutwerp.
De commissie van rapporteurs der
Tweede Kamer over het kustverde-
digingsontwerp heelt Dinsdag haar
eerste vergadering gehouden.
Het aftreden van baron Van Asbcck.
Van bevoegde zgde wordt verzekerd
dat er in het bereids vermelde feit,
dat de kapitein ter zee baron Van
Asbeek, directeur van het Marine-In
stituut, met 1 Aug. den zeedienst zal
verlaten, geen reden ligt om te den
ken aan een tusschen den minister
van marine en genoemden kolonel
gerezen geschil.
De heer Van Asbeck, die in aan
merking zou zijn gekomen voor een
benoeming tot schout-bg-nacht, zou in
dien rang niet actief kunnen dienen om
redenen van gezondheid, hierin be
staande, dat zijn gestel het varen
buitengaats in volle zee sinds eenige
jaren niet meer toelaat Vandaar ook,
dat hg sedert bg de marine in be
trekkingen aan den wal werkzaam is
geweest.
Debietrecht op tabak.
Het hoofdbestuur van den Neder-
landschen Sigarenmakers en Tabaks-
bewerkersbond heeft in een Maandag
te Amsterdam gehouden vergadering
met algemeene stemmen besloten een
krachtige actie te voeren tegen het
ontwerp van minister Kolkman, tot
heffing van een debietrecht op tabak
De wgze, waarop deze actie gevoerd
zal worden, werd nog niet vastgesteld.
Op 20 dezer wordt nl. te Utrecht een
bgeenkomst gehouden van bovenge
noemd hoofdbestuur met de hoofdbe
sturen van den Chr. Tabaksbewerkers-
bond, den Katholieken Tabaksbewer-
kersboud en de Federatie van Sigaren
makers en Tabaksbewerkers. Hier
valt een besluit of men al of niet
gezamenlgk tegen het ontwerp agee-
ren zal.
Bet zedelijkheidsontioerp en de
Ned. Harddraverij- en Renvereeniging
Door het bestuur van de Ned Hard
draverij- en Renvereeniging is een
adres gezonden aan de Tweede
Kamer met verzoek art. 11 van het
zedelgkheidsoDtwerp (den totaiisator
verbiedende) niet in dien vortn aan
te nemen. In de bg bet adres ge
voegde toelichting, wordt o.a. op het
belang der paardenfokkerg ook voor
het leger gewezen.
TWEEDE KAMER.
Het ontwerp, door minister Talma
ingediend, tot reorganisatie van het
landbouwonderwgs splitst de middel-
Zgn beenen, die hem anders in der-
gelgken toestand hun dienst weiger
den, droegen hem nu pglsnel naar
de plek des gevaara. Slechts een paar
seconden nog en alles zou verloren
zgn.
„Papa", jubelde kleine Olie, zon
der begrip van het ontzettende ge
vaar, waarin hg verkeerde.
Nog een oogenblik en de man had
het ventje gegrepen en zich toen met
het kind in de armen op den grond
geworpen.
Olie zag iets groots voorbg zich
hollen, maar hg was zoo gelukkig
zgn vader te hebben gevonden, dat
hg alles om zich heen vergat'
„Ik wilde papa komen halen. Papa
bleef zoo lang weg en moesje huilde
zoo."
Hoe den angst te beschrgven, dien
de arme moeder in deze oogen blik
ken had doorstaan. Zg' had eerst haar
lieveling gemist, had het hek open
geyonden en was Olle's spoor in het
zand gevolgd. Toen zag zij het hol
lende paard en zg was zoo verschrikt,
dat zg niet verder kon. Zg wist, dat
Olie door het woedende dier vertrapt
zou worden, indien er geen hulp
kwam opdagen. Zg wilde zich voor
het paard werpen en zoo zgn vaart
stuiten, maar het was haar in minder
dan een seconde voorbg gesneld,
„Ach God, doe een wonder, red
mgn kind", smeekte de arme vrouw.
Eindelgk ontdekten haar oogen twee
bare landbouwschool in een Nederland
sche, te vestigen te Groningen en een
koloniale, te vestigen te Deventer, en
laat daarnaast de rijks hoogere land-,
tuin- en boschboawschool te Wage-
niDgen bestaan.
Bg de bespreking daarvan werden
tot heden hoofdzakelgk de volgende
vragen besprokenOf splitsing in een
Nederlandsche en een koloniale mid
delbare school wenschelgk was Of
deze respectievelgk te Groningen en
te Deventer het best te vestigen wa
ren En of de hoogere landbouwschool
te Wageningen moest blgven
Tegen de splitsing voerde vooral
de heer Van Lgnden van Sandenburg
oppositie, terwgl de heer Bob zgn
beslissing omtrent een afzonderlgke
koloniale school nog wilde laten ai-
hangen van het door den minister te
leveren bewgs der noodzakelgkheid
van splitsing. Tegen de vestiging der
Nederlandsche middelbare school te
Gioningen verklaarde zich eveneens
de heer Van Lgnden van Sandenburg,
omdat hg deze stad te afgelegen achtte
en, schoon minder beslist, ook de heer
Van Karnebeek j en tegen de vestiging
der koloniale school te Deventer de
heer Feri en de heer Roodhuyzen,
die haar liever te Wageningen zagen.
Maar de ernstigste bezwaren werden
ingebracht tegen het blgven van de
hoogere landbouwschool te Wage
ningen. De heeren Van Sandenburg,
De Beaufort, Van Karnebeek en Bos
pleitten alle vier voor het vestigen
dezer school in een universiteitsstad,
waar meer aanraking met andere weten
schappen mogelgk was. Maarde laatste
maakte daarbg deze restrictie dat hg niet
was tegen verdere uitbreiding tot een
hoogere landbouw vakschool te Wage
ningen, maar wel tegen het stichten
van de hoogere landbouwschool aldaar.
Hg achtte daarvoor Groningen de beste
plaats, geschikter dan Utrecht, waar
voor de andere drie beeren bet meeBt
voelden en vroeg een speciaal ont
werp tot regeling van het hooger
landbouwonderwgs.
Van Dalsum voor den Hoogen Raad.
Voor den Hoogen Raad werd Maan
dag behandeld de zaak van H. A. van
Dnotaris en uitgever te Hulst, we
gens eenvoudige beleediging in zgn
blad De Volkswil, van pastoor Schets
te St. Jansteen, veroordeeld tot f100
boete of 20 dagen hechtenis. De re-
quiraut had twee memories van cas
satie ingediend, van welke echter de
tweede, als te laat ingediend, buiten
beschouwing moest blgven. In de
eerste memorie voerde bg aan lo. dat
het Hof verzuimd had een onderzoek
in te stellen naar den meineed van
den klager, pastoor Schets, als getuige
in een andere strafzaak2o. dat in de
dagvaarding de ingediende klacht in
andere bewoordingen was weergege
ven dan in de oorspronkelijke klacht
3o. dat geschonden was art. 4 der
Grondwet, dat ieder het recht waar
borgt om zgn goeden naam te verde-
menschelijke gedaanten, die aan den
kant van den weg zaten. De kleine,
was dat niet Olie Was de andere
niet haar man En was dat niet Hans,
bun eigen paard?
„Olie, Olie!" riep zg met een van
blgdsehap trillende stem.
Kleine Olie stond op en liep zgn
moeder tegemoet, die haar armen uit
strekte en haar kind aan bet hart
drukte.
De vader keek niet op j hg zat met
gebogen hoofd, terwgl zgn geheel»
lichaam schokte van den doorgestanen
angst Daar naderde hem zgn vrouw.
„Heb jg hem gered?" fluisterde zg.
De man stond op, geknakt, versla
gen, en hief zgn hand op als voor een
duren eed.
„Ik was blind," sprak hg, „ja, ik
was blind, toen ik speelde, dronk en
leefde ais een dier. Ik heb gezondigd,
zoowel jegens mgn vrouw en mijn
kind als jegens mijzelf. Maar nu, van
het oogenblik af, dat ik onzen lieve
ling heb mogen redden, heb ik mgn
verstand terug gekregen en word ik
een ander mensch."
En de man strekte de armen nit
naar zgn vrouw, die zich weanend aan
zgn borst wierp.
Zoo stonden z\i gernimen tgd, totdat
een helder kinderstemmetje hen tot
de werkelgkheid terugriep.
„Nu gaan wg naar huis, papa, en
mag ik dan weer op uw schouders
paarflje rijden?'
