N°. 21 1911
Donderdag 16 Februari,
98™ jaargang.
i FEUILLETON.
Opleven en dood.
(■OESCHE
Telefoonnummer 32. Directeur A. F. A. van Setkbs. Uitgave van de Naarnl. Vennootschap „Goesche Courant". Hoofdredacteur mr. W. S. Kalma.
De uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-,"Woensdag- en Vrijdagavond
uitgezonderd op feestdagen.
Prijs per kwartaal, in Goes f 0|75, bniten Goes, franco f 1,25.
Afzonderlijke nommers 5 cent.
Inzending' van advertentiën op Maandag en Woensdag
vóór 2 uren, op VRIJDAG vóór 12 uren.
De prjjs der gewone advertentiën is van 1-5 regels 50'ct., eiken regel meer lOct
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt
de prjjs slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, huwelijk- en doodsberichten en de daarop betrekking hebbend
dankbetuigingen worden van 1—10 regels a 1,— berekend.
Bewijsnummers 5 cent.
Ei I ii n e it 1 n it (I.
Minister Talma in caricatuur.
In het Correspondentieblad der ver-
eeniging van Ambtenaren bij de Rijks
verzekeringsbank, d. d. 28 Januari,
kont een caricatuur voor naar aan
leiding van „Het Resultaat der Be-
grootingsdebatten". Minister Talma
draait ia Blagerstenue aan een worst-
macbine (betiteld met Begrootings-
machine), waarin verdwjjnen rede
Marehant, rede Duys en rede de
Vlugt, om er uit te komen als „nihil".
In verband met deze plaat heeft de
minister van landbouw, nijverheid en
handel aan het bestuur der Rijksver
zekeringsbank de volgende missive
gezonden
„Naar aanleiding van de hoogst
ongepaste teekening, voorkomende
in het Correspondentieblad van Amb
tenaren bij de Rijksverzekeringsbank
van Zaterdag 28 Januari 1911, ver
zoek ik U aan het bestuur dier Ver-
eeniging mede te deelen, dat ik het
Correspondentieblad aan mijn depar
tement niet meer wenscht te ontvan
gen".
Ziekteverzekering
De Kamer van Koophandel en Fa
brieken te Hengelo heeft in een adres
aan de Tweede Kamer hare bezwaren
tegen de ontwerpen van wet tot rege
ling der arbeiders-ziekteverzekering
uiteengezet. Zij acht het wenschelijk,
dat er geenerlei verband worde ge
legd tusschen ziekte- en ongevallen
verzekering dat de ziekteverzekering
bljjve vrijwillig, onder krachtige mede
werking van den staatdat, om voor
steun van staatsivege in aanmerking
te komen, de particuliere ziekenkassen
moeten voldoen aan zekere, van over
heidswege te stellen eischen. Ook het
bestuur en de commissie van toezicht
van het Zieken- en Pensioenfonds
voor Enschede en Lonneker hebben
aan de Tweede Kamer een adres ge
richt, waarin zij uiteenzetten hunne
bezwaren tegen hetontwerp-zieluewet.
De ziekteverzekering in de
Tweede Kamer.
zoodat gekozen is de heer Dr. J. O.
Scheurer.
B(j de stemming in 1909 werd de
heer Coljjn gekozen met 3833 stemmen
tegen 930 op den heer van Wijhe
fS. D. A. P.) en 1078 op den heer
Zelvelder (vrijz.-dein
Het Kustverdedigingsontwerp.
De regeering heeft aan de centrale
sectie uit de Tweede Kamer te kennen
gegeven, er geen prijs op te stellen,
dathetkustverdedigings-ontwerp spoe
dig in openbare behandeling zal
komen.
Emigratie naar Nieuw Zuid-Wales.
Bljjkens een mededeeling van het
ministerie van Buitenlandsehe Zaken,
moet emigratie naar Nieuw Zuid-Wales
(Australië) worden afgeraden aan hen,
die geen ondervinding hebben van
den landbouw, die geen boerenarbei
der z(jn of dienstbode.
Het Flesschenvraagstuk.
Het Bestunr van den Algemeenen
Nederlandschen Bond van Mineraal
waterfabrikanten en Bierhandelaren,
gevestigd te Amsterdam, heeft zich
bjj request tot den Minister van justitie
gewend, met het verzoek door wjjzi
ging en aanvulling van art. 337 van
het Wetboek van Strafrecht een einde
te maken aan de groote schade, die
telkenjare wordt geleden door het
misbruik, dat verschillende personen
maken van hnn niet toebehoorende
flesschen, kruiken, syphons of andere
voor het daarin afleveren van dranken
bestemde voorwerpen.
Dat dit verzoek niet ongegrond is,
moge blijken uit het feit, dat de som
van zoekgeraakte bier- en kogelfles-
sehen en syphons, die aan de ver
bruikers in bruikleen worden gegeven
en door hen aan opkoopers verkocht,
voor Amsterdam alleen op f 120,000
per jaar wordt geschat. Voor Rotter
dam, Den Haag, Utrecht, Haarlem en
Gouda bedragen die cijfers resp.
90 000. 80,000, 61,000, 50,000 en
30,000 gld.
Uit de Pers.
EEN STAP IN DE
QOEDE RICHTING.
Meermalen reeds is in ons blad ge
wezen op de ernstige nadeelen, ver
bonden aan het koopen op crediet,
maar het ging er mee als met de
stem eens roependen in de woestijn
Men las de desbetreffende artikels,
maar stoorde zich er niet in het minst
aandie Ao-artfenmensehen hebben
immers van zaken doen absolnnt geen
begrip. En of nu al enkele zaken-
menschen met onze zienswijze mee
gingen en pogingen deden contante
betaling in te voeren, 't baatte niet.
Op een daartoe ingestelde enquête
onder neringdoenden te dezer stede
kwamen in het geheel slechts drie,
zegge drie bewijzen van sympathie
in 1 Was het daar dus te verwonderen,
dat den voorstanders van het: geld
bij de visoh, de moed in de schoenen
zonk?
Zoo bleef men dus maar voortsuk
kelen op den lijdensweg, tot dezer
dagen hot Centraal Kleeding-Magazijn,
v/h. F. Q. C. den Hollander, de koe
bjj de horens vatte en als overgangs
maatregel maandrekeningen invoerde.
Een stap in de goede richting dus
In de eerste plaats toch wordt daar
door voorkomen, dat koopers op jaar
rekening zich verschillende kleine
postjes niet meer kunnen herinneren,
beweren die nooit te hebben gehad
en eindigen met weigerachtig te blij
ven om te betalen en bovendien dien
leverancier, die zoo slecht z'n boeken
bijhoudt, dc hielen te laten zien!
Verder loopen de rekeningen daar
door niet zoo hoog op on kan men
ze dus gemakkelijker voldoen, twee
groote voordeelen, voor koopman en
klant beide, maar toch zouden we
zoo graag nog een stap verder gaan
en beelemaal geen rekeningen meer
geven. Beerende" klanten toch maken
het journaal van den koopman wel
vet, maar zijn kas stij ven ze niet
Door het crediet, dat hg, noodge
dwongen vaak door de groote con
currentie, z'n oliëntèle geeft, ziet hg
zich genoodzaakt zelf crediet te vra
gen, waardoor hg begrijpelijkerwijs
duurder moet inkoopen en als
logisch gevolg ook duurder moet ver-
koopen. 't Spreekt dus van zelf, dat
men goedkooper terecht kan bg een
winkelier, die alleen h contant zaken
doet dan bg een „borger", maar dat
is nog niet het voornaamsteWe
weten immers allen wel, hoe gemak
kelijk het hebben van crediet velen
verleidt om reeds nn maar te koopen,
wat men pas over eenige maanden of
misschien wel in het geheel niet noodig
heeft. Men behoeft toch eerst maar over
zoo en zooveel tjjd te betalen, dat
duurt nog zoo lang en vóór dien tgd
z'gn de duiten wel bg elkaar. Die
redeneering is heel eenvoudig, alleen
vergeet men daarbg, dat de tgd van
betalen gewoonlgk veel gauwer komt
dan men meende, dat het bedrag dan
meestal tegenvalt, omdat men er bg
den koop zoo weinig acht op geslagen
heeft enmen zit met de handen
in het haarl Men weet zich er niet
nit te redden en dan is er maar één
Naar het Engelseh.
Met tevreden glimlach opende Hans
Herwart de deur van zgn huis. Zes
maanden van zwaren strgd lagen
achter hem, nu waren zg, die hem
in zjjn zaken hadden tegengewerkt,
overwonnen en kon hg weer vrg
ademen. Op dit oogenblik dacht hg
•chter niet aan zaken, maar verheugde
er zich op, eindelgk weer eens een
rustigen avond met zgn jonge vrouw
te knnnen doorbrengen. Een halfjaar
lang had hg in koortsachtige haast
geleefd, zich nauwelgks de3 Zondags
eenige rust gegnnd, en ook dan zelfs
zat hg te danken over do duizende
moeielgkheden, die zgn plannen dwars
boomden en die hg uit den weg moest
ruimen, om zgn doel te bereiken. En
eindelgk had hg het bereikt.
Zacht liep hg door de vestibule.
Ruth at om 8 uur, nu was het kwart
over zeven. Hg wilde haar een aan
gename verrassing bereiden en liep
den trap op om zich te gaan verklee-
en, toen Peters, zijn onde, trouwe
'enaar hem naliep en hem een brief
verhandigde.
„Mevrouw gaf mij order u dezen
zoodra n thuis kwam, te geven."
stap meer noodig om op den weg te
komen van misdaad. Veel te vaak
helaas is men dan geneigd te zeggen,
dat men zooveel niet of zelfs in 't ge
heel niets gehad heeft en betreedt
daarmee een zeer gevaarlgk terrein
dat grenst aan oplichting en de
gevangenis.
Koopen op crediet dus is uit den
booze en hoe gauwer daaraau een
eind komt, hoe beter 1
We hopen dan ook, dat velen met
het Centraal Kleeding-Magazgn ge-
zamenlgk zullen oprukken in den strgd
tegen het verderflgke credietstelsel en
twijfelen niet of de overwinning zal
geinakkelgk behaald worden 1
v. d. V.
Buitenland.
Amkrikainsche Dwaasheden.
Een Amerikaansche millionnair bab
belt in Everybody's Magazine een wei
nig over het gezelschap van zjjn land.
Zijn verhaaldraad knoopend aan Roo
sevelt's droeve klacht, dat een ledig-
gaand rjjk man het gemeene welzijn
niet minder schade berokkent dan een
gevallen vrouw, vertelt hjj, wat de
lediggaande rgken in Dollarland al
zoo uitvoeren.
Een diner bjj een schatrijk New-
Yorker wekte weinig voldoening bjj
de gasten, want het verliep als leder
ander, ofschoon de gastheer den roep
genoot, dat hg zijn gasten steeds iets
buitengewoons aanbood. Eindelgk
kwam de koffie. Met de koffie kwamen
er vlammetjes. En naast de vlammetjes
lagen sigaretten, kenrig in bankbil
jetten van 100 dollar verpakt
De teleurstelling der gasten week
onmiddellijk voor warme bewondering.
Een ander New-Yorker was zoo dol
op een tooneelspeelster, dat hij ten
slotte geen plaats meer aan haar
lichaam vond, om er nog meer jnwee-
len aan te hangen. Daarop liet h\j
handschoencnknoopen uit diamanten
maken en in plaats van schoenknoo-
pen groote parelen aan de laarzen
zijner gehelde naaien.
Een Chieagoër had genoeg van het
geldwegsmijten en gaf zijn vrienden
en bekenden een arinenmaaltgd. De
invités kwamen in lompen gehuld
aanzetten en aten etensrest) es. Zij
zaten op kapotte pakkisten, dronken
bier nit een roestigen emmer en veeg
den hun mond met kranten of oude
vodden af, voor zjj met enthnsiaste
lofredenen afscheid namen van hun
gastheer.
De schrjjver weet niet te vertellen,
of het gansche gezelschap daarna
en bloc een gekkenhuis binnen trok.
Een Bostonner mUliardair werd
ziek, en liet zich naar bet hospitaal
brengen. Daar verveelde hg zich,
huurde een groote ziekenzaal en liet
zich door een telegrafisch besteld ope
rette-gezelschap uit New-York voor
stellingen geven, terwijl hjj in bed lag.
Te New-York had een tjjd geleden
een heerendiner iu een restaurant
plaats, waarbij de '20 gasten op paar
den gezeten waren, waarvan elk een
klein gedekt blad op den hals had
„Wat", riep Hans teleurgesteld, „is
mevrouw niet thai»?"
„Mevrouw is met deu trein van 7
uur naar de stad gegaan".
Ontstemd nam de jonge man het
schrijven en ging daarmee naar de
eetkamer. Het was er donker en hg
huiverde in de onverwachte leegte.
Hoe had hij zich verheugd op Ruth's
graciense gestalte, op haar zonnigen
lach, haar teeren blos bg zgn onver
wachte komst. Langzaam vouwde hij
het briefje open en terwijl hjj las,
werden zijn oogen gestadig meer 6tar
van verbazing en puilden hem uit
het bleek gelaat. De weinige regels
luidden
„Reeds lang vreesde ik, dat gjj
mg niet meer liefhebt. Ik wilde en
wilde het maar niet gelooven, zelfs
als ik je dagelijks koeler en konder
worden zag en je gedachten, niette
genstaande alle moeite, die ik mij
gaf, ver van mg waren. Ik wist dat
je dacht aan een andere, ofschoon ik
me voorloog, dat het niet kon zijn.
Nu heb ik de waarheid ervaren. Ik
geef je je vrijheid terug breng
haar aan je tooneelspeelster. De man
aan wien ik mij toevertrouw is mij
van heeler harte toegedaan.
RUTH.
Mechanisch, verdoofd door den slag,
deed Hans het schrijven weer in het
couvert en stak het ia zijn zak. Wat
beduidde dat alles? Welke waarheid
vastgebonden. De restaurateur, blijk
baar heel wat snuggerder dan de
twintig lunatics, nam hnn voor deze
„aardigheid" 25.000 dollar af.
Dc eigenaar van een dashond gaf
ter eere van het beest een diner en
hing hem, ter verrukking van de 50
gasten, een diamanten halsband, ter
waarde van 16.000 dollar, om.
Een millionnairsvrouw kreeg men
vraagt zich af hoe het mogelijk is
als een aDdere vrouw een baby Ze
legde het wurm in een wieg, die
10.000 dollar had gekost en omringde
het met een hofstaat van bedienden,
vier kindermeisjes en vier geneeshee-
ren, die driemaal per dag bulletins
over den toestand van het kleine
millionnairtje moesten uitgeven.
De schrijver in „Everybody's Maga
zine" verzwggt echter, dat nog kin
derachtiger dan het gedoe van deze
dame met-geld, dat van de New-Yorker
pers treft, die indertijd al die bulletins
dankbaar afdrukte.
Een jonggezel ergerde zich over de
goedkoopte van zijn nachtelijke spon
de en liet zich een bed uit goad en
ivoor maken. Een andere meneer was
woedend, dat hij geen tooneelkjjker
kon vinden, waarvan de waarde met
een cgfer of vjjf was aan te geven.
Een goudsmid wist raad. H(j maakte
een kgker van goud, versierde hem
met edelsteenen en verbond de twee
buizen door met een diamanten be
zette lier. Het prachtstuk kostte 75.000
dollar en twee menschen waren in hun
nopjes. De goudsmid vooral.
Met buitengewone eer werd een
andere millionnairsspruit bg haar ge
boorte begroet. De gelukkige moeder,
die ergens beel ver in het „verre wes
ten* woonde, riep per telegram een
orkest van 40 man nit New-York bg
zich, dat haar dochtertje een serenade
moest brengen.
Bg een heerendiner te Boston stond
op de kolossale eettafel een glazen
kom, waarin een jong meisje rond
zwom, dat als goudvisch fungeerde
en een roodgouden schubben tricot
droeg. Een New Yorker dischte zgn
gasten een pastei op, nit welker reus
achtige buikholte bg 't openen een
actrice te voorschijn sprong, terwjjl
20 duiven klapwiekend opvlogen.
Een burger uit Nebraska, die niet
eens phantastisch is bg het weggooien
van geld, heeft 't stupide idee gehad,
zijn daagsohe hoedje te beplakken met
bankbiljetten tot een gezamenlijke
waarde van 20.000 dollar.
Een multimillionnair, beroemd door
zjjn buitengewoon groote giften, maar
die erg bang is voor den dood en
door zijn schenkingen oude zonden
tracht te boeten, koestert het bijgeloof,
dat hg zal sterven, zoodra zgn sedert
lang besteld gratmoim.nent klaar is.
Daarom stuurt hg den beeldhouwer
op I Januari van ieder jaar 15.000
dollar, opdat de man iedere maand
een nieuw versiersel aan het monu
ment zal kunnen aanbrengen.
De beschrijver van deze million-
nairs-exceBsen, de heer Martin, is een
bekend bankier en staat borg voor
de waarheid van wat hij vertelt.
had zg ervaren Er was niets te er
varen, absolnut nietsSinds hjj haar
had leeren kennen, had lig nooit aan
een andere gedacht. Wat meende zij er
mee dat zjj haar leven toevertrouwde
aan een man, die haar van heeler harte
was toegedaan. Wie was hg, hoe heette
hg? Van waar dit afschuwelijk mis
verstand 0/g
Hjj duizelde, hjj kon niet denken.
En toch moest hij. Als hij niet han
delde zou hij gek worden. Maar hoe
Waarmee beginnen Haastig dronk
hg een glas water. Het deed hom
goed en hg gevoelde dat hij weerde
heerschappij herkreeg over zjjn her
sens, Met de uiterste wilskracht be-
heerschte hij zich en drukte op den
knop der electrische schel.
„Roep Jnlie dadelijk hier onmid
dellijk* snauwde hg Peters toe, die
uit de kamer vloog.
Net, elegant en coquet kwam het
Fransche kameniertje binnentrippelen.
Dadelijk toen Hans haar slimme zwarte
oogjes zag, wist hg, dat zjj hem op
heldering kon geven.
Hg verloor geen t(jd, haalde zijn
portefeuille uit zgn zak en nam er
eenige banbiljetten uit. „f 1000" zei
hij en hield haar de papiertjes voor
den nens, „waar is mgn vrouw?"
Begeerig greep zij naar de biljet
ten: „Madame wilde meneer Von
Bergen in het Grand Hotel ontmoeten
en de nachtboot van Vlissingen nemen.
De Haagsehc correspondent van De
Tijd schrijft
Alle afdeelingen van de Tweede
Kamer zgn nu gereed met het onder
zoek der ontwerpen-Radenwet en
Ziektewet. Uit betrouwbare gegevens
kan ik n berichten, dat in alle afdee
lingen deze beide ontwerpen van mi
nister Talma ongunstig ontvangen
zijn, speciaal wat het eerstgenoemde
ontwerp betrelt.
Verwacht wordt nn reeds, dat deze
ontwerpen niet ongewijzigd zullen
kunnen gehandhaafd blijven.
Kamerverkiezing Sneek.
Bij de Maandag gehouden stemming
voor een lid van de Tweede Kamer
in het district Sneek (vacature-G'olgn)
werden uitgebracht 4864 geldige stem
men. Daarvan verkregen de heeren
ds. A. v. d. Heide (S. D. A P.) 1029,
Ph. Noordwal 1170 en dr. J. G.
Scheurer (antirev.) 2665 stemmen,
„Weet je dat zeker
„Ik heb geluisterd* antwoordde het
meisje vrijmoedig.
Hij dacht zonder iets te zeggen een
paar seconden na, stormde vervolgens
naar de deur, vloog door den gang
naar het achterhuis en vandaar naar
de koersierswoning.
„Maller, Muller", schreeuwde hjj en
begon aan het slot van de stallingen
te rakken.
Toen de geroepene, zgn chauffeur,
de stem van zijn heer herkende, haastte
hjj zich naar beneden te komen.
„Snel. De Panhard. Is die in orde?"
„Ja, Mr. Hewart".
_Vlug naar buiten, maar ving".
In vijf minuten was de 16 P.K.
Panhard uit de garage, zijn Bleriot-
licht wierp een hellen stralenbundel
voor hem nit. Muller greep het wiel
en Hewart ging naast hem zitten.
„De weg naar Vlissingen, zoo snel
als je maar kunt. Wij hebben '21/« uur,
rjjd wat je kan*.
„Wat?" riep de ander ontzet, „bg
deze duisternis moet ik 94 kilometer
maken? Neen, neen, dat is zeker en
gewis de dood". Met een ruk bracht
hij den wagen tot stilstanl. Hoe het
gebeurde heeft hij nooit kunnen zeg
gen, maar het volgende oogenblik lag
hg met handen en voeten in den
modder, zgn gebieder was op zgn
plaats gaan zitten en raasde weg,
terwijl zjjn hoorn wilde tonen uitstiet.
De Christ. Hist. Unie.
De Kath. bladen zijn alles behalve
best te spreken over de jongste ver
gadering van de Christ. Hist. Unie.
Het Centrum bv. schrijft
Er is in de buitengewone vergade
ring der Christ. Hist. Unie te 's-Gra-
venhage geen besluit genomen in den
een of anderen zin en men mag dns
aannemen, dat er ook geen verande
ring zal komen in de gedragslijn der
partij.
De kerkelijk-politieke buitensporig
heden van mannen als dr. Wagenaar
en ds. Van Hoogenbuyze eD hnn uit
vallen tegen Rome en het ultramon-
tanisme, kan men dan laten voor
hetgeen ze zgn.
Onzerzijds we schreven het reeds
wenschen wjj ze niet te hoog aan
te slaan.
Toch maakt het een minder atnge-
namen indruk, dat een anti-papist van
Zoo lang hij nog door de villa
kolonie reed liet Hans den auto tameljj k
langzaam loopen, maar zoodra had hg
niet de laatste huizen achter zich of hg
verhoogde de snelheid tot het uiterste.
De hand aan het stuurrad, met den
voet de rem controleerend, schenen
z'n oogen de duisternis te willen door
boren, elke zenuw was tot het boven
menschelijke gespannen.
Rijtuigen en vrachtwagens kwamen
binnen het bereik van zijn lampen,
de meeste, door zjjn hoorn gewaar
schuwd wisten nog nit te halen, de
andere reed hjj scherp voorbij. In
zjjn opwinding stuurde hg als mis
schien nooit een monsch voor hem
gestuurd had hg was een machine,
juist en zonder fouten.
Niettemin was het hem volkomen
duidelijk, dat hjj elke seconde den
hals kon breken een enkele be
schonken voerman was voldoende.
Wat kon het hem schelen? Bereikte
hjj de nachtboot niet, dan was zijn
leven hem toch tot last.
De heuvelachtige weg voor hem
nam veel tijd in beslag, toen de weg
weer vlak werd waren een uur en 19
minuten verstreken. Nog had hg 65
K.M. voor zich. Hjj raasde door de
duisternis, waarin de Btraien van zjjn
zoeklichten drongen ais wiggen.
(SM volgt.)
