Dinsdag 31 Januari 989te jaargang. 72 FEUILLETON. COURANT. Telefoonnummer 22. Directeur A. F. A. van Seteks. Uitgave van (ie Naarnl. Vennootschap „Goesche Courant". Hoofdredacteur mr. W. S. Kai.ma. De uitgave dezer Cour int geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond uitgezonderd op feestdagen, Plijs per kwartaal, in Goes f 0,73, huilen Goes, franco 1,25. Afzonderlijke nommers 5 cent. inzending van advertentlën vóór 2 uren op den dag der uitgave. De prjjs der gewone advertentiën is van 1-5 regels 50'ct., eiken regel meer lOct Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prjjs slechts tweemaal berekend. Geboorte-, huwelijk- en doodsberichten en do daarop botrekking hebbende dankbetuigingen worden van 1—10 regels a 1,— berekend. Bewijsnummers 5 cent. H. H. Correspondenten, die tot heden hunne nota s niet in dienden, verzoeken wij thans voor de laatste maal zuiks als nog ten spoedigste te doen. DE ADMINISTRATIE. MOOI HOLLAND. Wij, Hollanders, hebben meestal een bizondere neiging om op ons eigen land af te geven. Niet, dat wij het niot zouden liefhebben, maar het is ons tot een zekere gewoonte geworden, die misschien ook bij andere volken wel voorkomt, en waarschijnlijk ook mee- nen we, dat het voornaam staat. Nu is het begrijpelijk, dat het mooi, dat we iederen dag zien, ofschoon liet ons vertrouwder wordt en dus inniger, duidelijker tot ons Spreekt, dieper doordringt in onze ziel, ons toch bij oppervlakkige waarneming minder treft dan het vreemde schoon. Het kan daarom goed doen eens te vernemen, wat een vreemdeling, een die onbevangen tegeuover het mooi van ons land komt te staan ais wij tegenover dat van vreemde lauden, van ons land viudt. Dit kan ons leeren, dat het geen opgeschroefde vaderlandsliefde of enghartig nationa lisme is, wanneer we zoo gaarne van mooi Holland spreken. In Eigen Haard vertelt Jhr. J. H. Schorer van de meening van een Dnitseher over ons land, ze tere A G Hartmann Deze heeft van den zomer ons natuur- en stedenschoon warm in Die Woche geroemd, een loflied op het natuurschoon van Nederland, spontaan en warm gevoeld, krachtig en vóór alles juist geziennimtner klonk van uit Duitschlaud eeue zoo danige stem. Hartman noemde ons land een be voorrecht Eden van idyllische beschei denheid overal nemen we waar, hoe het verleden verrijst en het nieuwe vermaagschapt is aan het oude. Geeft ge den oogen goed den kost, dan vindt ge op straat en in de natuur alles weer, wat uw speurende blik in de musea pakt. Nog is alles gedom peld in die doorzichtige en toch zoo geheimzinnige atmosfeer, die voor eeuwen de groote landschapsschilders stemde tot het creëeren hunner mees terwerken de uit het werkelijke leven gegrepen typen van den titan Kern- brandt ontmoet ge ook heden op de Jodenhreestraat van Amsterdam de zware veelbeteekeneude wolkgevaar ten overwelven duin en stad, juist alsof het raderwerk van den tjjd eeuwig stille heeft gestaan. Hoewel de meesten der nieuwe profeten, die na den grooten bloeitijd der Hollandsehe kunst waardig de tradities hoog hiel den, ten grave zijn gedaald, is de geest, die in hen vaardig werd, even min dood als die van Kern brandt, die steeds het levendige in het leven zocht. En wat du grijze Israels, Willem en Matthijs Maris, Breitner e. a. heden scheppen, is zoo intiem met de ziel van dit land één, dat hunne werken het gebeele Hollandsehe wezen als in een brandspiegel weerkaatsen. „De kunstschilder, die in Hol land werkt, vindt alles wat hij zoekt". Een kjjkje van nit de huisdeur doet hem motieven te over aanschouwen, die afgesloten in zich composities vor men, in welke het landschap, als dra ger van licht en kleur vol stemming, al wat op anekdote geljjkt, verbant. Geen kunstschilder komt hier te kort Holland biedt stof in elke richting en op elk gebied; als slechts het heilige vuur in hem brandt, vindt zijn oog tneer dan het gewenschte, want de natuur spreidt als van uit een hoorn des overvloeds hem alles voor. Er ligt over Holland eeue onge- tneene bekoring. De vele met een zee van masten gevulde havens, de grachten tnet hare bruggen, de eigen aardige windmolens, de vorre weide- vlakten met het tallooze vee welke opwekking geeft dit alles den naar vorm en kleur zoekenden blik Op elke wandeling, door mij bij dag en nacht door dit tooverland ondernomen, werden steeds nieuwe verrassingen, ontstaan door veranderde verlichting mijn deel; dit met vochtigheid ver zadigde Hollandsehe licht dat bijzon dere nukken heeft, welks innerlijke kracht toeneemt, hoe meer men de Noordzee nadert." Hartmann heeft het verder over den invloed van Holland's natuurschoon op de Duitsche kunstschilders, die, toen Max Lieber- mann ons land in 1873 ontdekte, vlijtig Nederland bezochten en hier de sterkste opwekkingen ondergingen tot opvoeding en ontwikkeling van kleur en licht. II H i t e n I a n <1. Een nationale uitsluiting. Do beweging in het Engelsche drukkersvak begint gevaarlijke afme tingen aan te nemen. De gezellen n.l. zijn besloten tot een algemeene staking, terwijl de patroons van hun kaut ailes ia het werk stellen eeae nationale uitsluiting daartegenover te plaatsen. Daardoor zouden de plannen der Londen3Che typo's zeer onder mijnd worden wjjl ze dan geen finan- cieelen steun kunnen ontvangen van hun provinciale vakbroeders, aange zien die dan zelt hun kas al te zeer zouden moeten aanspreken. Zetten de heeren dus hunne voornemens toch kracht bjj, dan staat er voor velen weer groote ellende te wachten. De berichten uit China luiden nu reeds diep treurig, doordat de pest daar welig blijft tieren. Alle plaatsen in een straal van 150 K.M. rondom Kharbin zijn besmet en op enkele slechts is geneeskundige hulp aan wezig. Te Tusjiaties zjjn Donderdag tusschen 160 en 20 J personen aan de ziekte overleden, te Asjiho en te Kwangsjengatji bezwijken dagelijks gemiddeld 100 lijders. Ook zijn reeds eenige geneesheeren slachtoffers van JCef gehsim oan den JCerculesburchi. - Uit het Fransch van GASTON LEROUX. Maar wat is dat? Wat doet ons op betzelfde oogenblik terugdeinzen Wat maakt dat Darzae, wiens oogen zich opensperren in nieuwe ontzetting, dat Mathilde, dat Arthur Ranee, dat ik zelf met moeite een kreet inhouden... dat wjj allen bjjns gelijktijdig een naam hadden uitgesproken, die ons haast over de lippen kwamden naam van Larsan Waar hebben wij hem dan gezien Waar hebben wij hem in eens in het oog gekregen, wij, die hier naar Rou letabille kijken O, dat proflei in die rosse schemering van den vallenden avond, dit silhouette, dat zich daar in de nis afteekent tegen den lichten achtergrond van het raam, waar nu de bloedroode gloed van de avondzon door valt I 0, die ferme, energieke lijn van de onderkaak, die lijn, die zoo even in het daglicht iets bitters, maar tevens iets zachts en innemends had, krijgt nu in het avondlicht gezien, iets vijandigs en dreigends! Wat lijkt Kouletabilie nu op LarsanWat lijkt hij nu op zijn vader I 't Ia Larsan 1 Kouletabilie, wien de ontroering zijner moeder niet ontgaat, verlaat nu de nis, waarin hjj zich aan ons heeft vertoond in de gedaante van Larsan, en komt bij ons en wordt woer de Kouletabilie van altijd. Wij beven er nog van. Mevrouw Rance, üie Larsan nog nooit heeft gezien, begrijpt er niets van. Wat is er eigenljjk gebeurd vraagt zij mij. Kouletabilie staat nu voor ons, met zijn pannentje mot warm water, met zijn servet en zijn doodshoofd. Hij maakt het doodshoofd schoon. Dat is gauw gedaan. De verf gaat er dadelijk af. Hij iaat ons dit zien. Dan gaat hij voor de schrijftafel Btaan en kjjkt eenigen tjjd zonder een woord te zeggen naar zijn eigen teekenmg. Ook ons heeft hij met een wenk te kunnen gegeven, dat wij het stilzwij gen moeten bewaren. Dit duurt tien minuten ongeveer. De stilte is indruk wekkend. Waarop wacht ujj toch? Op eens neemt hij het doodshoofd op en laat het over de teekening rollen. Dan houdt hij het weer omhoog en laat ons zien dat er volstrekt geen verf aan kleeft. Daarna haalt Koule tabilie zijn horloge weer voor den dag. De verf is heeiemaal droog, zegt hij. Er is een kwartier noodig ge weest om de teekening te doen dro gen. Op den dag van den elfden April hebben wjj om vijf uur den heer Darzae, die toen van buiten kwam de ziekte geworden, deze waren echter allen besmet door persoonlijk contact met pestlijders. liet gevaar van besmetting schijnt voor Europeanen minder groot te zijn dan voor de inlanders. Dr. William D. Owenz, Auierikaanseh geneeskun dig ambtenaar te Peking heeft de New-York Herald ver-zocht, te willen mededeelen, dat uit de ondervinding, opgedaan te Kharbin, Moekden en andere plaatsen, is gebleken, dat bui tenlanders, wonende in een omgeving, waar aan de voorschriften van de hygiëne de hand wordt gehouden, slechts weinig gevaar loopen En deze mededeeling wordt bevestigd door het rapport, dat generaal Horvat, de pre sident van den Chineesekon Ooster spoorweg, aan het Russische gezant schap heeft gezonden. Daarin verklaart hij n.ldat de gevallen van pestziekte onder de Kussen beperkt zijn geble ven tot de geneesheeren en assisten ten, die in directe aanraking zijn ge weest met aangetasten an tot eenige personen uit de allerlaagste klassen, die te midden der Ghineezen woonden. Krachtig ingrijpen blijkt intusschen hoog noodig. Ook de regeering in Spanje is bezig krachtige maatregelen te ne men, niet tegen de pest, maar tegen de emigratie. Wat toch is het geval? Jaarlijks trekken duizenden onder nemende mannen naar het buitenland, omdat Spanje zelf hun niet genoeg oplevert cm in hun onderhoud te voor zien. Blijft dat zoo doorgaan, dan dreigt het land van de lommer der kas tanjes op den duur ontvolkt te worden of in ieder geval tenslotte niets dan onnutten ouder z'n bewoners te tellen. Teneinde dat nu te voorkomen, heett de minister v. landbouw en openbare werken beslotsu teil spoedigste te voorzien in het gebrek aan irrigatie van den grond en aan een voldoend aantal goed onderhouden wegen op het platte land Een decreet is uitgevaardigd tot inrichting van twintig irrigatiewerken, aanleg van 50.000 K.M. verbindings wegen, eu uitbreiding van het spoor wegnet. 't Is te wensehen, dat dit zal £hel- pen! Dan zal de Spanjaard zijn vorst zeker hoogelyk verplicht zijn cu zelfs de socialisten zullen een schrede nader komen tot het koningshuis, ja, wie weet of die dan nog niet een6 met hun koning aan één tafel zullen aanzitten, 't Zou trouwens al niet meer de eerste maal zjjn. Dezer dagen toch zijn vier sociaal-democratische afgevaardigden de gasten geweest van het Deensche koningspaar te Kopenhagen. Het gold een „parlementair diner", dat de ko ning een paar maal in uen loop van den winter aan de leden van den Rijksdag aanbiedt. De 4 soc. demo eraten waren in hun hoedanigheid van leden van belangrijke commissies uit het Folkethiug uitgenoodigd. Tegen alle verwachting bedankten zjj ditmaal niet voor de hun gezonden invitatie, het Oude Kasteel binnen zien gaan. De heer Darzae heeft, na toen naar binnen te zijn gegaan en na de deur van zjjn kamer achter zich gesloten en gegrendeld te hebben, die kamer niot verlaten, voor wjj hem even na zessen zijn komen halon. Dat zegt hij zeil. Wat den ouden Bob betreft, wjj allen hebben hem om zes uur den Ronden Toren binnen zien gaan, met zjjn doodshoofd, waar toen volstrekt geen verf aan kleefde, in de hand. Hoe komt hut nn, vervolgt Roule- tabille, dat die verf, die maai' een kwartier noodig heeft om droog te worden, toen ongeveer een uur nadat mijnbeer Darzae weg was gegaan, nog nat genoeg was om te bljj ven kleven aan het doodshoofd, dat de Oude Bob er overheen liet rollen. Ik vind hier slechts één verklaring voor, en ik tart n allen er een andere verklaring voor te vinden. De heer Darzae, die te vjjf uur het Oude Kasteel binnen is ge gaan, zonder dat iemand hem er weer vandaan heeft zien komen, is niet dezellde ais de heer Darzae, die even voor de komst van den onden Bob in den Ronden Toren, dus om zes uur, zijn plattegrond had gekleurd, dien wjj in de kamer van het Oude Kasteel vonden, zonder er hem te hebben zien binnengaan en met wien wjj het Kas teel weer verlaten hebben. Kortom, bij is niet dezellde als de heer Darzae, die zich hier in ons midden bevindt. Onze logica en ons gezond verstand toonen ons aan, dat w{j hier te doen maar verschenen aan het hof en zaten aan tafel aan, hetgeen verschillende partjjgenooten hun zeer kwalijk heb ben genomen. De vier heeren verkla ren zich niet bewust te zijn, door 't aannemen der invitatie gezondigd te hebben tegen het besluit van den Deensohen socialisten-dag te Odense, dat den sociaal-demoeraten verbiedt deel te nemen aan een feest, dat ten doel heeft „leden van het koninklijke huis te verheerlijken". Van een ver heerlijking" van het regeerende vor stenhuis kan h. i. in dit geyal geen sprake zijn. De vier heeren hebben de invitatie zoo zeggen zij hoofd zakelijk aangenomen om zich niet onbeleefd te toonen tegenover 'den koning en de koningin, maar het is te begrijpen, dat deze opvatting niet door al hunne partjjgenooten gedeeld wordt. Waarschijnlijk zal op den aan staanden partydag de vraag worden behandeld, hoe de sociaal democraten zich in het algemeen hebben te ge dragen wanneer zjj uitnoodigingen voor feesten ten hove ontvangen. B i ti ii e n i a n d. Het Juliana-bloemje. De actie tegen het besluit der Cen trale Vereeniging ter bestrijding der Tuberculose, om op den verjaardag van het Prinsesje niet meer de Juli- ana-bloem met het Oranje-hartje ten verkoop aan te bieden, maar dit te vervangen door de weldadigheids- bloem, ten einde alle gevoeligheden te ontzien, wordt van rechts met vol len jjver voortgezet. Nu heeft ook de Federatie der vjjf Diocesane R. K. Volksbonden eu Werklieden-Organi saties in Nederland, namens de ruim 40,000 werklieden, die de Federatie telt, een krachtig protest-schrijven ge zonden aan het bestuur der Vereeni ging, waarin dringend verzocht wordt op het genomen besluit terug te komen. Zoo niet, dan zullen pogingen worden aangewend om langs een anderen weg, buiten de neutrale „weldailigliunis- bioem" om, den armen teringlijders to hulp te komen. Een motie van Patrimonium. in de jongstgehouden ledenverga dering der afdeeling Amersfoort van „Patrimonium" is een motie met al gemeene stemmen aangenomen en op gezonden aan de Tweede Kamer der ötaten-Generaal, waarin zjj de mee ning uitspreekt, dat het de ernstige roeping is van de meerderheid dei- Tweede Kamer met voortvarendheid alle gepaste middelen aan te wenden om zoo mogelijk alle beloofde verze keringswetten voor 1913 in het Staats blad te krjjgen, opdat ook de Chris ten-werkman niet worde teleurgesteld. De Middenstandstentoonstelling van 1909. Blijkens het thans door het uitvoe rend Comité der Middenstandsten toonstelling, in 1909 te Amsterdam gehouden, aan het bestuur van den Middenstandsbond uitgebracht uitvoe rig rapport hebben ruim 180.000 be talende bezoekers de tentoonstelling bezichtigd en bedroegen de ontvang sten uit dezen post niet minder dan t 67.412.051/9. Hoewel, noch direct, noch indirect eenige subsidie werd ontvangen, mocht het comité er toch in slagen het geheele waarborgfonds, zelfs ver hoogd met 5 pCt. rente, over den tijd, gedurende welken het door de deelnemers was gestort, wederom terug te betalen. De Papendrechtsche Zaak. De heer J. van Elk heelt thans aan de Eerste Kamer een adres gezonden met verzoek om gebruik te maken van haar bevoegdheid tot het instellen van een onderzoek of hy zich werke lijk heeft schuldig gemaakt aan het geen in het rapport der psyehiaters en in het Arnhemsche arrest is vermeld. Hjj verklaart zich daarin bereid de leden der Kamer perBOonljjk de ver- eischte inlichtingen te verschaffen en zjjn bezwaren gedocumenteerd toe te lichten. Landbouw, Veeteelt en Vissclierij. Vlas in Zeeuwtch-Vlaunderen. Nu het vlaszwingelen in Zeeuwsch- Vlaanderen in vollen gang is, komen, zoo wordt aan de N. B. VI. gemeld, de vlasbewerkers al meer en meer tot de ontdekking, dat het vlas verleden jaar veel geleden heeft door het voch tige weer. In andere jaren kon een werkman 2 tot 3 steenen vlas per dag zwingelen, thans maar 1 'k tot 2. Dit komt, doordat het vlas te zwak is, waardoor bjj het zwingelen te veel verloren gaat. Gewoonlijk zwingelt men 120 tot 140 steenen uit een gemet vlaswie dit jaar er 100 uit krijgt, mag niet klagen. Gelukkig zijn de vlasprjjzen aan- merke.ijk hooger dan verleden jaar anders zonden vele arbeiders, die in den zomer vlas gekocht hebben om het thans met hun zonen uit te zwin gelen, voor niets werken. Het beste vlas wordt verkocht tegen 70 tot 72 stuivers per steen, terwijl het vorige jaar 50 tot 55 en in 1909 slechts 44 tot 46 stuivers per steen betaald werd. Dit zjjn echter Vlaamsehe stuivers, want het is een eigenaardigheid in den vlashandel, men koopt en verkoopt nog steeds volgens de oude manier mot Vlaamsehe stuivers. (Een Vlaam sehe stuiver is 9.07 centiem.) Er heerscht een levendige handel in vlas, zoodat vlas, dat op andere jaren bjjna onverkoopbaar was, thans ook tegen goede prjjzon van de hand gaat. Ook wordt door de Belgische han delaars gebookt vlas opgekocht. Be taalde men daarvoor vroeger 10 tot 13 francs per 100 kilogrnu geldt het meestal 16 tot 18 fr. Dit vlas wordt door de Belgische opkoopers zelf ge root, niet in putten, maar 't wordt uitgespreid op een stuk land, waar het door den invloed der lucht het hebben met twee Darzacs. En Kouletabilie zag Darzae strak aan. Ook deze scheen verbijsterd door de logische verklaring, die de jonge reporter van het gebeurde gaf! Zjjn woorden hadden ons met ontzetting, maar tevens met bewondering ver vuld. Alles wat hij zei, was zoo klaar, zoo helder en zoo verschrikkelyk. Weer had hy ons een bewijs ge geven van zjjn logische en mathe matische wjjze van denken. Dus zoo heeft hjj, zei Darzae, zich toegang weten te verschaffen tot het Oude Kasteel. In een vermomming, die hem er precies zoo deed uitzien als ik, is hij hier gekomen. Men heeft hem binnengelaten en hy heeft zich in de kast verstopt, zoodat ik hem niet eens heb gezien toen ik hier kwam om myn correspondentie af te doen, na in den Ronden Toren te zijn geweest, waar ik den door mij ge- teekenden plattegrond had laten lig gen. Maar hoe kwam Bernier er toe hem binnen te laten? Wel, zei Kouletabilie, die Matbilde's handen in de zjjne had genomen, als om haar moed te geven. Wel een voudig, omdat hjj meende dat hjj te doen had met u. Dus dit verklaart mii ook boe het k we m, dat ik de deur van myn kamer toen maar open behoefde te duwen, in plaats van hem, zooals Iandeis, gesloten te vinden. De oude Bernier dacht dat ik al op myn kamer was. Precies 1 riep Rouletabille uit. Pre cies 1 Heel goed geredeneerd 1 En de oude Bernier, die den anderen Darzae had binnengelaten, heeft aan een tweeden Darzae niet gedacht, een voudig omdat hij hem niet heeft ge zien, evenmin als wjj. U is zeker op het Oude Kasteel binnengegaan toen de oude Bernier met ons op de borst wering Btond en wjj met verbazing naar de wonderlijke gebaren keken, die de oude Bob maakte, terwjjl hjj aan den ingang van de Barma Grande met mevrouw Rance en prins Galitch stond te praten. Maar. vroeg weer Darzae, hoe komt het dat Bernier's vrouw, die toch in haar kamer was, mjj niet heeft ge zien Want het zon haar toch ver baasd hebben mijnheer Darzae een tweede maal naar binnen te zien gaan, zonder hem zjjn kamer te hebben zien verlaten. Denk eens aan de mogelijkheid, merkte de reporter met een weemoe dig lachje op, dat juffrouw Bernier jnist op het oogenblik waarop u (dat wil zeggen de tweede mjjnheer Darzae) voorbijging, bezig was de aardappelen op te rapen, uit een zak, dien ik juist had leeggemaakt. Denk daar maar eens aan, want dat is gebeurd. Welnu, dan kan ik mjjzelf gelnk- wenschen, dat. ik nog tot deze wereld behoor 1 (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1911 | | pagina 1