N°. 148 1909. Donderdag 16 December. 96ste jaargang. 43 FEUILLETON. In stormachtige Tijden. OOESCHE mum. Telefoonnummer 23. Directeur A. F. A. van Seters. Uitgave van de Naaml. Vennootschap „Goesche Courant".jHoofdredacteur W. Kehrejians. De uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond, uitgezonderd op feestdagen. Prijs per kwartaal, In Goes 0,74, buiten Goes, franco 1,13. Afzonderlijke nominers 5 cent. inzending van advertentlën vóór.12 uren op den^dag der uitgave. De prjjs der gewone ad vertentiën'.s van 1-5 regels 50 ct., eiken regel meer lOct. Bjj directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Geboorte-, huweljjk- en doodsberichten en de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen worden van 110 regels f 1,berekend. Bewijsnummers 5 cent. W Zij die zich met ingang van 1 Januari op dit biad abon- neeren, ontvangen de tot dien datum verschijnende nummers gratis. Orerdenkinjjen. Ouders en kinderen. Als we tien jaar zijn dan gelooven we dat onze ouders alles weten, op twintigjarigen .eeftijd zijn we er zeker van dat wij zelf alles veel beter weten dan zij en als we veertig geworden zjjn dan zien we in dat de meeningen onzer ouders toch niet zoo verwerpe lijk waren. Slechts een deel van hen, die dit lezen zullen de juistheid er van kun nen beamen, een ander deel, de jon geren, zullen in kalme zelfbewustheid er om glimlachen. We hebben allen den tjjd doorleefd, toen wjj ons één en al eerlijke oprechte natuur voelden en meesmuilden om de komedie waartoe de groote menschen hun leven hebben verlaagd. Wjj allen hebben ons prat gevoeld op onze ontwakende indivi dualiteit en de schouders opgehaald over wat onze onders voor ons welzijn betoogden, zeker als we er van waren dat wjj een juister en beter oordeel had den. Over dien tijd is uit boeken weinig te leeren. In de talrijke paedagogische geschriften, die in de laatste jaren het licht zien, is maar hoogst zelden sprake van het kind boven de twaalf jaren, van het kind in de vlegeljaren tus- schen de 12 en 18. Merkwaardig is 't zeker dat in de letterkunde van alle beschaafde volkeren het streven jnist andersom is en dat wijst wel op de groote moeieljjkheden, die aan dat onderwerp verbonden zijn. Het is ook inderdaad een zware en kiesche taak regels neer te schrijven over de leiding van die half-menschen. Als grondregel zon hiervoor te stellen zijn wat Xenephon zegt in de Ana basis „Zij, die wjj dwingen haten ons, alsof wij hun iets onthielden terwijl zjj, die wij overtuigen, ons liefheb ben als hadden zij een gunstbewijs ontvangen". Dwang wekt weerzien in elk men- schelijk wezen en is een verbod nood zakelijk, dan behoort het met zacht heid en beleid opgelegd te worden, maar dan ook beslist te worden ge handhaafd. Het verkeerdste wat onders kunnen doen is veel verbieden en het verbodene tocli toelaten. Er behoort een zeker medegevoel aanwezig te zjin, want zelfs het jongste kind ge voelt zich terneergeslagen en teleur gesteld, wanneer het verhinderd wordt gevolg te geven aan een inuerljjken drang. Als de ouders zich altijd of veel verzetten tegen verlangens, wen- schen en begeerten van haar grootere kinderen dan komt bjj dezen een sleoht-gehumeurdheid jegens vader en moeder, die de zoo onmisbare we- derkeerige sympathie zeer verzwakt en ten slotte zelfs doodt. Liefheb bende en goedgezinde ouders kunnen\ zich soms op een vreemdsoortige wijze tegenover hun kinderen nitlaten alsof een kind er van den beginne op bedacht zou wezen zjjn eigen zin door Naar het Engelsch van Barones ORCZT. De flikkerende vetkaars achter hem wierp op den muur een scherp silhouet van zijn krachtig, massief hoofd, ge kroond met de roode muts, van zijn breede schouders met het vuile, ge breide wambuis en de lage, neerge slagen boord. Hij had lange, smalle handen, die bedekt waren met kolenstof en daar mee maakte hij voortdurend heftige gebaren, alsof hjj op het punt stond een of ander levend ding by de keel te grflpen. Wij weten allen, dat afgevaar digde Déroulède een verrader is, niet zei hij, zich tot het gezelschap in het algemeen wendend. Ja, zeker, klonk het van alle kanten. Laten wij het dan in stemming brengen. De Ja's beteekenen dood, de Neen's vrijheid. Ja, ja klonken er vele schorre stemmen, en twaalf linkerhanden werden opgeheven, om den dood te te drijven. „Geef zoo weinig mogelijk bevelen", dat is een voorschrift, dat ieder ouder moest opvolgen, maar dikwijls gaan ouders van het tegenover- gestolde principe uit, zy bevelen en verbieden van 's morgens tot 's avonds zonder er veel op te letten of hetgeen zij zegden, ook opgevolgd woijit Het kind voelt en weet al spoedig dat 't niet zooveel gewicht behoeft te hechten aan de orders van hoogerhand en wordt eens iets bepaald, waarvan de handhaving wel geëischt wordt, dan openbaart zich by de kinderen een krachtig verzet en de ouders bedroeven zich over de soms beleedigende brutaal heid van hun telgen. Het leidt tot Diets een kind te zeg gen, dat wij het goede met hem voor hebben en zijn geluk bedoelen, het moet de waarheid dier bewering gevoelen, moet die zien, zooals deze zich openbaart in de toestanden, waarin het verkeert. Men verlieze niet uit het oog, dat voor kinderen één oogenblik van het heden veel meer waarde heeft dan uren in de toekomBt. Zij kunnen zich met hun gedachten nog niet verplaat sen in de toekomst en dus gaan zy op in de oogenblikkelijke gewaarwor dingen. De smart of het genot van het oogenblik dit alleen weegt bjj hen en het „te eeniger tijd" of „later" waar over wy met groote wijsheid spreken, behelst voor hen geen bepaald begrip. De opmerking is gemaakt „Dring tot den bodem hunner harten door, aleer hen terecht te wyzen". Hieraan behoort nog iets te worden toege voegd Doe onderzoek naar de reden van wat vreemd of ongemanierd schijnt. Kinderen, en vooral die uit de vlegeljaren, spreken zieh zelden nit eigen beweging tegenover hnn onders nit, Hoewel zjj zich schijnbaar laten doorzien bljjft er bij hen een zekere terughoudendheid, welke in den gewonen omgang niet overwonnen wordt. Door zorgvuldige observatie van het kind en door zelfonderzoek kunnen onders ontdekken waarom hun kinderen zoo anders zyn dan zjj graag zouden willen. Er is in de paedagogische geschrif ten nog een leemteze worden uit sluitend gericht tot de opvoeders en nooit tot de opgevoeden. Dit zou toch een niet overbodig werk zijn en voor iemand met veel kennis van en liefde tot kinderen een heerljjke taak. Vrien delijk, voorzichtig en gemoedelijk, zonder als docent of paedagoog te poseeren aan hen te vertellen van wat ieder mensch gevoelt als hjj alleen, zonder leiding zjjner ouders, zich door het leven heeft te worstelen. Hun openbaren hoe dan pas het besef ont waakt van het vele goede, dat zijn ouders hem schonken, hoe dan, als 't te laat is, betreurd wordt dat zij ten opzichte hunner ouders niet wat meer „door de vingers gezien hebben" en zij zoodoende hun dikwjjls te weinig liefde gegeven hebben en te veel on recht aangedaan hebben. 't Klinkt zonderling dat een kind wat door de vingers moet zien van zjjn ouders. Het tegenovergestelde is duidelijk, maar zoo De bedoeling er van zullen evenwel de ouders zoo vragen voor burger-afgevaardigde Déroulède. De Ja's hebben bet gewonnen, zei Lenoir kalm. Nu behoeveD' wij alleen nog maar te beslissen, hoe wjj ons plan znllen uitvoeren. Marlin, die zeer aangenaam verrast ivas, dat de aandacht van het publiek zoo van zijn eigen verkeerdheden werd afgeleid, had langzamerhand zjjn knorrige houding verloren. Hij trok ook een van de wijnvaten, die dienst deden als stoelen, vlak bij de ruwe tafel, en zoo vormden de leden van de Jacobjjnenclub zonder naam een dichtopeengedrongen gezel schap, schilderachtig in haar spook achtigheid afschrikwekkend in haar onbeschaamde, aanstellerige leeljjk- heid. Ik denk, zei Tinville, die geen lust had, om zijn positie als leider van deze manneD op te gevenik denk, burger, Lenoir, dat je in staat bent mjj bewijzen te verschaffen van de schuld van Déroulède Als ik je zulke bewijzen verschaf, burger Tinville, hernam de ander, wil jij dan als Publiek Vervolger de zaak voor het gerecht brengen Het is myn plicht, verraders van de republiek openlijk te beschul digen. En jy, burger Merlin, vroeg goed ais de kinderen begrijpen. Ouders begaan, als ieder mensch in elke taak, fouten in de opvoeding. De kinderen voelen deze als onbillijkheden, zij klagen daarover, maken zich kwaad, worden korzelig, onvriendelijk, bru taal. Nu zijn ze beiden schuldig, maar het kind, het groote kind, meer dan de ouders. Dezen begingen in liefde een misslag, de kinderen in boosheid, in opstandigheid. Dit is een fout bij kinderen, die in het paedagogisch geschrift voor opge voeden breed beschouwd zou kunnen worden, dat zjj het goede, aangename en liefderijke niet of weinig tellen, maar over alles wat zy onbillijk ot' onverplicht achten hevig protesteeren. De weldaden zien zjj door een omge keerden verrekijker, de kleine ver drietelijkheden door een microscoop. Daarin moesten de aspirant-volwasse nen zich toegevender toonen en be denken, dat hun ouders ook niet alle fouten die de kinderen begaan op blazen tot een halsmisdrijf. De meest nauwgezette en geleerde opvoeders der jeugd, van Socrates tot Bollin, zjjn het er allen over eens dat men een kind moet omringen met stille zorgzaamheid dat na ook eens een betoog verschjjne waarin dit ook eenigermate van de kinderen wordt verlangd. linitenlaad. Koning Leopold. In het paleis te Laeken ligt de gr jjze vorst der Belgen op het ziekbed, dat misschien zyn doodsbed kan worden, want ernstig is de ongesteldheid, die koning Leopold heeft aangegrepen. By zjjn sponde is steeds prins Al- bert, de populaire troonopvolger, die misschien reeds binnenkort de Bel gische kroon zal dragen. De laatste berichten omtrent 's ko- nings ziekte zijn evenwel minder on rustbarend, dan die, welke Zondag en Maandag tot ons kwamen. De vorst heeft met succes een operatie door staan en is blijkbaar nog vol levenslust. KoDing Leopold is niet wat men noemt een populair vorst en die im populariteit heeft bem ook wel ver keerd doen beoordeelen. Meest was de koning op reis, weinig vertoefde hy in zjjn eigen land en dit heeft hem orgetwjjield vervreemd van zjjn onder danen, die daardoor ook het goede dat hij deed over het hoofd zagen. Zeker is intus6ohen, dat hy nimmer zyn vorstentaak zwaar heeft opge nomen. Nn is trouwens de taak van een monarch in een land al» België niet zoo moeielijk als in andere, min dere rustige rijken. Daarvan zouden de beide jongste Europeesche vorsten, die van Spanje en Portugal, weten te verhalen. Toch kunnen ook deze machtheb bers tevreden zyn over de verbetering, die in hun ryken is ingetreden. j&In Spanje b.v., waar nog slechts enkele maanden geleden een revolutie dreigde nit te barBten, zijn nn de Gemeenteraadsverkiezingen zonder noemenswaardige incidenten Lenoir, wil jij al je krachten in spannen, om de republiek van zoo'n verrader te bevrijden Mjjn diensten voor de zaak van onze groote republiek zijn te goed bekend begon Merlin, Maar Lenoir viel hem ongeduldig in de rede. Parbleni wjj hebben nu geen t{jd, om naar je welsprekendheid te luisteren. Wy weten allen, dat je een domheid begaan hebt en dat de republiek weinig jfeeft om dat deel van haar zonen, dat blunders maakt, maar omdat jo nog minister van Jus titie bent, heeft het Fransche volkje nog noodig om andere verraders naar de guillotine te brengen. Hy sprak dien laatsten volzin lang zaam en veelbeteekenend uit, met na druk op het woord „andere", alsof hy zijn geheele kwaadaardige bedoeling goed in de hersenen van Merlin wilde doen doordringen. Welken raad zou jij dan in dit geval geven, burger Lenoir? Blijkbaar werd de ltolendrager, nit een of andere weinig bekende provin cie in Frankrijk, zwijgend en met algemeen goedvinden als de loider van dit gezelschap erkend. Merlin, nog niet geheel op zyn ge mak over zichzelf, keek hem aan om raad zelfs Tinville was bereid, zich voorbij gegaan. Merkwaardig is de uitslag dier ver kiezingen. Bijna allerwege zjjn de vrijzinnigen als overwinnaars nit den stryd gekomen, terwijl de republikei nen en socialisten ver in de minder heid bleven en de conservatief-cieri- calen veel terrein verloren. Deze nederlaag der conservatief- clericalen is hoogst opmerkelijk en een teeken, dat het Spaansche volk genoeg heeft vau een wanbeheer als dat van den oud-minister-president Maura, die het land aan den rand van den afgrond bracht en door zijn tyran- niek bestuur de revolutie ontketende. We willen niet beweren, dat er sinds het optreden van liet vrijzinnige ministerie geen revolutionairen meer zijn, doeh de betrekkelijk weinige revolutionnairen zyn machteloos, nu z(j niet meer kunnen speculeeren op een algemeene ontevredenheid, die van bovenaf in het leven is geroepen. De verkiezingsstrijd werd voorna melijk gevoerd tusBohen Vrijzinnigen en Conservatieven evenals dit de volgende maand in Engeland het geval zal zyn. In Groot-Brittanje is de voorberei ding tot de verkiezingen in vollen gang. Het gaat daar andeis dan hier te lande, de ministers nemen er een werk zaam aandeel aan de propaganda en reizen het land door en spreken voor kiezersvergaderingen. Gunstig voor de liberalen is, dat de arbeiderspartij hoe langer hoe meer gaat inzien, dat zy de consei vatieven niet in de kaart mag spelen door overal met eigen eandidaten uit te komen, ook in districten waar zij toch niet de minste kans op de overwinning heeft. Statea-Generaal. Tweede Kamer. Bjj de Waterstaatsbegrooting is Maandag hoofdzakelijk over den toe stand van het spoorwegpersoneel ge sproken. Hoewel het goed is dat op dit laatste van verschillende zyden en dat waB dan ook het geval aandacht wordt gevestigd, is het toch uit een parlementair oogpunt te be treuren dat het nog altijd schijnt te moeten geschieden en dat dus de Kamer zich moet verdiepen in allerlei bijzonderheden over loon- en reisre- gelingen. Van het lezend publiek is het niet te vergen dat het ditzelfde doet. Twee onderwerpen die niet nieuw waren moesten gisteren nogmaals worden behandeld. De heer Hubrecht pleitte ook dii jaar weer voor com- mercieele boekhouding (de Minister bleek daarover een deskundige te hebben geraadpleegd) en diende voorts met eenige andere leden een motie in over het invoeren van een post- chèque en -gioredienst, iets dat trou wens óók een reeds oud desidératum betrof. Des namiddags is een aanvang ge maakt met het Hoofdstuk Financiën. Twee nieuwtjes op financieel gebied door hem te laten leiden. Allen waren het eens in hnn ver langen, om zich van Déroulède te ontdoen, die door zijn eerlijk bestaan, zjjn minachting voor hun eigen ieely- ke drinkgelagen, een levend verwyt scheen voor hen allenen zy voelden allen, dat er in Lenoir een geheime vijandschap tegen den popuiairen burger-afgevaardigde bestaan moest, die hem een heider inzicht zon geven over de wjjze, waarop hy het best zijn val zou kunnen klaarspelen. Wat is uw raad? had Merlin gevraagd, en iedereen luisterde aan dachtig wat het antwoord zyn zou. We zyn het allen eens, begon Lenoir kalm, dat het op dit oogenblik dom zou zyn den burger-afgevaar digde zonder stoffelijke bewijzen voor het gerecht te brengen. Het gepeupel van Parijs vereert hem en zou zich keeren tegen hem, die probeerde zyn popuiairen held aan te raken. Nu is het burger Merlin niet gelukt, ons bewijzen te verschaffen van de schuld van Déroulède. Voor het oogenblik is hy een vrij man, en ik verbeeld mij een verstandig manbinnen twee dagen zal hij dit land hebben ver laten, wel wetende, dat, als hij lang genoeg bleef om zyn populariteit te zien verdwijnen, hjj er meteen het leven by in zou schieten. had de Voorzitter reeds gebracht. Het wetsontwerp nopens de gemeentefl- nanciën zal gesteld worden in han den eener commissie van voorberei ding van zes leden. De Voorzitter hoopte, dat het ontwerp nog binnen het jaar zon kunnen worden behan deld in openbare zitting, opdat in de gemeentebegrootingen van 1911 reeds rekening hiermee zou Kunnen worden gehouden. De illusie is te schoon, zonden wjj willen zeggen, om kans te hebben op verwezenlijking. Het tweede nieuwtje was geenszins verrassend de Minister heeft zyn ver hooging van het tarief met 30 pCt. om tijdelijk in der schatkist nood te voorzien nu definitief ingetrokken. Door den heer Patyn werd hierover nog een hartig woordje gesproken deze afgevaardigde hoopte dat de ervaring met dit ontwerp opgedaan een waarschuwing zoude zyn voor deze en volgende Ministers, want in den korten tyd van zijn bestaan had het reeds veel nadeel gesticht. Boven dien is in het buitenland het ver trouwen in de Nederlandsche douane- politiek geschokt. De Minister wist wel luimig van „overdrijving" tej ge wagen wie had er nu aan gedacht het tarief als sluitpost voor de be grooting te gebruiken maar mr. Kolkman redeneerde niet weg, dat hy met zijn lichtvaardig plan heel wat euvels heeft gesticht al geldt ook hier het „eind goed al goed". De nikkelen stuiver beleefde een kwaden dagde Begeeering denkt over zijn vervanging door een prac- tischer geldstuk. Jammer, men begon er juist zoo goed aan te wennen. Merkwaardig was wat deze Katho lieke Minister op een moment dat er haast geen leden van de anti-revo- lntionnaire party aanwezig waren, over de Staatsloterij zeL Men had op vermeerdering van het aantal loten aangedrongen, omdat het zoo moeilijk is ze te krijgen en, wel verre van nu nog te gewagen van geleidelyke af schaffing van dit de speelzucht, be vorderend instituut, beloofde mr. Kolk man overwegingDe Staatsloterij vervolgde hij is een zeer onschul dige geschiedenis op hoogst fatsoen lijke manier wordt men daarbij ge holpen om te voldoen aan een behoefte, waarin niets afkeurenswaardigs te bekennen valt. Zy houdt zelfs af van veel kwaads en oefent daardoor goeden invloed nit. Men wordt by de Staats loterij eerlijk en civiel behandeld. Kechtftzaken Zedenmisdrijf. Het gerechtshof te Amsterdam be handelde een zaak wegens zedenmis drijf tegen dr. A. T., vroeger specia liteit in keel-, neus- en oorziekten te Alkmaar. De Kechtbank te Alkmaar sprak bekl. vrij, doch het O. M., dat twee jaar geeischt had, teekende hooger beroep aan. Het Hof vernie tigde het vry sprekend vonnis en, op nieuw rechtdoende, veroordeelde het bekl. bjj verstek tot drie jaren ge vangenisstraf. Naar men verzekert, heeft dr. T. Jnist! Jnist! zeiden sommige mannen instemmend, terwyi anderen schor lachten om de slimheid van dien Lenoir. Ik stel n daarom voor, ging Lenoir na even gezwegen te hebben, voort, dat burger-afgevaardigde Déroulède zelf het Fransche volk de bewijzen zal verschaffen van zijn eigen verraad tegen de republiek. Maar hoe dan? Hoe? derge lijke luide en opgewonden kreten begroetten dit eigenaardig denkbeeld van den provincialen reus. Door de eenvoudigste middelen, die je maar kunt bedenken, ant woordde Lenoir met onverstoorbare kalmte. Bestaat er geen goed spreekwoord, dat onze grootmoeders plachten te gebruiken, dat een man stellig zichzelf ophangt als je hem maar een touw geeft, dat lang ge noeg is Wij zuilen onzen aristoera- tisehen burger-afgevaardigde volop touw geven, daar sta ik voor in, als onze tegenwoordige minister van Ju stitie, voegde hy er by, terwijl hij op Merlin wees, ons helpen wil in de kleine eomedie, die ik voorstel te spelen. JajaGa voortzei Merlin opgewonden. Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1909 | | pagina 1