N\ 120 1908.
Zaterdag 10 October.
95s" jaargang.
De witgavs dezer Oourant geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrjjdagavond,
uitgezonderd op feeitdagon.
Prijs per kwartaal, in Goes f 0»7i, buiten Goes, franco, l|SB<
Afzonderljjke mommen 5 cent.
Inzanejing wan advcrtentiin v?óor 2 uran op «Ion dap dap
uilgawa*
De prjjs der gewone advertentiën ii van 1-5 regel» 50 cent, eiken regel meer 10 ct.
Bjj directe opgaaf van driemaal plartsing dorzelfde advertentie wordt de prjj»
slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, huweljjks- en doodberichten eb de daarop betrekking bobbende
dankbetuigingen worden van 110 regels k f 1,berekend.
Bewijsnummers. 5 cent.
Telefoonnummer 22.
Directeur A. F. A.^van Seters. Uitgave van de Naaml. Yennootschap „Goesche Courant". Hoofdredacteur W. Kerremanö.
G0ESCHE
COURANT.
Bij dit no. behoort een bijvoegsel.
Op den Uitkijk.
Erfelijkheid van geestelij-
kin aanleg. Een onhandi
ge daad. Op z'n Russisch.
Een reusachtig werk hebben de twee
Nederlandsche artsen, dr. Hejjmana en
dr. Wierama, tot stand gebracht. Tien
tallen van jaren bobben zij gearbeid, drie
duizend Nederlandsche collega's hebben
zjj vragen gesteld en opgaven verzocht
en die enorme hoeveelheid materiaal heb
ben zjj verwerkt, vergeleken, bestudeerd
om antwoord te vinden op de vraag in
hoeverre kinderen karaktereigenschappen
en geesteijjken aanleg van hun ouders
kunnen overnemen.
Gebleken is, dat het vermogen van
logisch denken en de gave, de gedachten
te formnleeren en uit te drukken, in
verreweg de meeste gevallen van den
vader geërfd werden. Vier-en-veertig van
honderd zonen van wiskundig aangelegde
mannen of van geleerden erfden van
vaderszjjde de neiging en het vermogen
tot wetenschappeijjken arbeid.
Anders was het met de dochters
slechts veertien op de honderd toonden
hierin verwantschap met den vader. Bjj-
zonder belangwekkend is de verhouding
bjj kinderen en moeders, die levendige
neiging en bekwaamheid tot wetenschap-
peljjken arbeid toonden in alle gevallen
keert dese aanleg bjj de zonen terug,
in geen enkel geval bjj de dochters.
Bjjna alle trekken, die op goedmoedig
heid en gevoelsrjjkdom wezen, b'eken
van de vaders afkomstig, slechts in en
kele uitzonderingen van de moeders.
Neiging tot misdaad en moreele zwak
heid kornet ook meestal van den vader
melancholie, epilepsie, zwakzinnigheid
en geesteskrenking stonden in negentig
van de honderd gevallen met den invloed
der vaderljjke geaardheid in verband.
Daarentegen domineert bjj sportieve nei
ging en hartstocht voor de jacht merk-
waardigerwjjze de moeder, eveneens ten
opzichte van lichameljjke verzorging en
zin voor reine kleeding. Stiptheid en
eergevoel bleken van den vader erfeljjk,
eveneens letterkundige bekwaamheid, ter-
wjjl artistieke talenten meestendeels van
moederzjjde werden geërfd.
De kwestie der ontslagen gemeente
ambtenaren te Amsterdam, bljjft de ge
moederen zeer in gisting houden en 't zou
ons niet bovenmate verbazen, als bur
gemeester en wethouders van do hoofdstad
den haastigen en al te doortastenden
maatregel betreurden.
Mei weet dat het personeel der Am-
Bterdamsche gemeente-administratie een
blaadje uitgeeft, getiteld Het Prinsenhof,
(naam van het Amst. stadhuis), dat
daarin twee ertikelen voorkwamen, waar
over B. en W. boos werden en dat de
drie redacteurs toen plotseling ontslagen
z Sn.
Er zjjD bjj dit ontslag omstandigheden,
die ook de kleverigste conservatief niet
zal kunnen goedkeuren. Ten eerste
62 FEUILLIIOH.
Dr. XAVIER.
Naar het Engelich van
MAX PEMBERTON.
•Aangezien dat uw antwoord is, me
vrouw," zei hjj halm, »zal ik u het mjjne
ook geven. Hier is pen en inkt. Ik zal dit
document onmiddellijk onderteekenen".
Zjj stond naar hem te kjjken, trillend
als een blad dat door een zoelen avond
wind heen en weer wordt bewogen, fljj
wendde zjjn blik niet van haar gezicht
af, terwjjl hjj het papier neerlegde en de
pen, die de soldaat gebracht had, in de
inktpot doopte. Nadat hjj het papier ge-
teekend had en de letters gedroogd bjj
de vlam van de kaars, zou hjj voortge
gaan zjjn met spreken, als hjj niet be
merkt had, dat de deur van de cel open
stond en dat er iemand stilletjes was
binnengekomen. Een voorgevoel van een
naderend gevaar, waarvan hjj zich geen
rekenschap kon geven, belette hem om
een woord uit te brengen en deed hem
zjjn hand aan zjjn zwaard slaan. Vad uit
de duisternis kwam een gestalte met
schuifelende schreden naderbjj. Het was
de gestalte van een vrouw, mager, ver
vallen en afschuweljjk om aan te zien.
Zjj schuifelde naar hem toe en nu
kondon zij haar gezicht onderscheiden bjj
het schjjnsel van het licht. Er werd geen
woord gesproken zjj beschuldigde hem
niet, zjj vroeg niets, zjj gaf geen uiting
aan haar plan. Het was alsof er een
en dit is zeker wel de grootste fout
zjjn de ontslagenen niet gehoord, een
onvervreemdbaar recht, dat geen beschul
digde ontnomen mag worden. Dan bljjkt
'tdat, dat het dageljjksch bestuur sinds
geruimen tjjd ontstemd was over het
schrjjven in Het Prinsenhofmasr dat dit
college nimmer de redacteurs hierover
heeft onderhouden, noch hun aangezegd,
zich wat te matigen. Verder is den drie
ambtenaren, met 12 en 4 k 5 jaren
dienst, het ontslag aangezegd, één dag
voor dien waarop het ontslag inging en
een verzoek om den burgemeester te
spreken werd afgewezen. We zullen
laten rusten de vraag of B. en W. de vrjj-
heid van gedachtenuiting geknot hebben
en of, indien do redacteurs straf verdiend
hadden, de nu opgelegde niet boven
mate zwaar is.
De gevolgen van deze krasse daad zjjn
grooter en ernstiger dan B. en W. ver
moed zullen hebben en die zjj toch hadden
kunnen voorzien. Allen, die in Amster
dam van het gemeentebestuur af hankeljjk
zjjn en dat zjjn er etteljjke duizenden
toonen zich onrustig. Bjjna eiken avond
wordt vergaderd, worden moties gesteld,
de verschillende bonden en vereenigingen
sluiten zich aan, geld wordt gestort in de
weerstandskas en voor de socialisten
is deze onverstandige daad een onschat
baar propagandamiddel.
Op de bedoelde vergaderingen versche
nen gewoonlijk ook de ontslagenen, die
dan nltjjd geestdriftig worden toegejuicht.
Martelaars, slachtoffers der bekrompen
heid, gevallenen voor de vrjjheid, ver
bannen omdat zjj het verkeerde durfden
aanwjjzen en meer soorfgeljjke eere-
titels vallen hen te beurt. Terecht of
ten onrechte, daarin beslissen wjj niet,
maar al die duizenden in Amsterdam
aarzelen niet en keuren op hun dringend
drnk bezochte vergaderingen de handel-
wjjze van kB. en W. in de meest onver
holen bewoordingen af.
In den raad zal het dageljjksch bestuur
over dit ontslag worden ondervraagd on
B. en W. zullen zeker niet dat willen
intrekken. Dat is dan bereiktwat
vroeger openljjk gezegd werd in Het
Prinsenhof, zal nu zacht gemompeld wor
den, maar de woorden zullen nog vinniger
zjjn, het gemeente-personeel zal vjjandig
tegenover B. en W. staan en de orga
nisaties van ambtenaren en beambten wor
den versterkt.
Een Fransch spreekwoord zegt dat een
onrechtvaardigheid begaan aan een ander
een bedreiging is voor allen. Men voelt de
waarheid hiervan zoo, dat als door auto
riteiten of justitie iets gedaan wordt wat
niet strookt met de rechtsbegrippen, niet
alleen het slachtoffer en zjjne omgeving
protesteert, doch elk die kennis krjjgt
van het feit, gevoelt zoo'n onrecht als
hem zelf aangedaan.
Zoolang zulke gebeurtenissen zich af
spelen in Rusland of Duitschland bepaalt
men zich tot medeljjden met de onge-
lukkigen en verontwaardiging jegens de
bedrjjvers. OnruBt komt er eerst bjj als
ook binnen onze grenspalen Russische
daden worden afgespeeld.
Zoo iets is geschied in Buiksloot, wel-
of andere afschuweljjke verschjjning uit
de lucht was komen vallen. Esther stond
er stokstjjf bjj. Een lang vergeten tooneel
word weer voor haar ontstelden blik op
gevoerd. Zjj wachtte weer in den tuin
vol rozende fontein klaterde in den
zonneschjjn, een jjdele vrouw babbelde
onophoudeljjk voortvan uit een raam
keek een gezicht op baar neerzjj was
bang, maar ze zei niets. En nu zag zjj
dat gezicht weer voor zich, die holle
wangen, dat teringachtige blosje, de ge
rimpelde huid, uitstekendo beenderen,
de zucht naar wraak in de starende
oogon. Dr. Xavier zelf deinsde achteruit,
de pen gloed uit zjjn vingers en er
parelden grooto zweetdruppels op zjjn
voorhoofd.
•Wie zjjt ge, wat wilt ge van mjj
riep hjj heesch uit.
De vrouw antwoordde met een luiden
gil, die ver buiten de gevangenis ge
hoord word. Er flikkerde een mesze
bracht hem een steek toe in zjjn keel
en het bloed gutste over haar armen en
haar japon.
•Gods vloek op uw valsche ledema
ten" Het waren de woorden van een
waanzinnige. »Zooals ge^gezaaid hebt zult
ge maaien zoo, zoo". Hjj viel languit op
den grond en zjj bracht het beweeg-
looze lichaam nog verscheidene steken
toe. De lantaren viel op den steenen
vloer. De tafel was van haar plaats ge
rukt en het was geheel donker in de
kamer, alleen het uitgaande vuur gaf
nog een zwakken lichtgloed. Niemand
kwam tnsschenbeiden, niemand scheidde
haast een jaar geleden, en nog is aan den
mishandelde geen eerherstel of schade
vergoeding verleend.
Op 15 November 1907 werd op zeer
ruwe wjjze een onzinnige huiszoeking
gehouden bjj den drukker uitgever J. M.
Schalekamp te Buiksloot. Er was in die
gemeente een valsch bankbiljet in omloop
gebracht en zonder eenigen schjjn van
grond werd daarop toen het huis van
genoemden heer doorzocht. De heer Scha
lekamp schrgft daarover
Bjj de, ik zou het bjjna noemen bal
dadige, wjjze waarop de justitie ten
mjjnent optrad, met een macht van plm.
20 gewapende, zelfs van handboeien voor
ziene agenten, waarvan er wederrechte
lijk bjj de buren doordrongen om toch
vooral erf, tuin en huis af te zetten, en
ontvluchtingen te voorkomen, geheel de
wjjze van inval in een Apachen-hol, bjj
de schandeijjke wjjze waarop mjjn vrouw,
mjjn zoon en ik twee uur ieder afzon
derlek werden gevangen gehouden, zonder
iets van elkander te weten, ook niet waar
het om ging, en waarbjj ook de burge
meester van Buiksloot, de beer Oly, een
waardige rol vervulde, had bovendien de
rechter-commi8sarii Hoevelman de noo-
delooze onbeschoftheid mjj toe te voegen
•dat ik als verdachte mgn mond
had te houden", terwjjl de griffier, wiens
naam mjj nog onbekend is, zeer jammer,
daar deze aan de vergetelheid moest ont
rukt worden, gsdurende de 8 uren die
het onderzoek duurde, alle privé brieven
en papieren, zelfs van 80 en meerjaren
oud, met noodelooze indiscretie zat door
te lezen, voor mjjn schrjjftafel, welke hjj
tot dit doel geheel m beslag nam, ik
zeg, terwjjl al deze ongerechtigheden
voorvielen, was mr. v. Dam de eenige
die humaan en beleefd optrad, mjj ten
slotte mededeelde waar het om ging, en
dat de officier van justitie, mr. Baart la
Faille, de lastgever dezer geheele ge
schiedenis was, en hjj alleen de gedwon
gen uitvoerder. Wat in andere zaken mr.
v. Dam moge zjjn, bjj mjj is hjj de eenige
correcte persoon geweest.
Ten slotte diene als bewjjs hoe par-
tjjdig men in deze te werk ging, dat
een klacht door mjj tegen den Rijksveld
wachter v. d. Hejjde, standplaats Buik
sloot, bjj burgemeester Oly ingediend,
eenvoudig is ter zjjde gelegd, zonder
behandeld te worden.
Waren alle artikelen in de pers van
meening dat de gevolgen van het hier
boven geschetst optreden der justitie niet
zouden uitbljjven, dit is nu, na bjjna
een jaar, volkomen uitgekomen, de directe
financioele nadoelen daargelaten, is mjjn
gezondheid volkomen geschokt en dit
zal op 65-jarigen loeftjjd wel niet weer
beter worden. Ook mjjn vrouw en zoon
ondervinden de nadeelige gevolgen voor
hunne gezondheid. Ten slotte ben ik
genoodzaakt geweest mjjn drukkerjj te
sluiten, het geheele personeel te ontslaan,
tot Bchade voor alle belanghebbenden,
om van de moreele schade te zwijgen, want
al ontving ik van vele kanten bewjjzen
van deelneming en vriendschap, er bljjft
toch altjjd wat hangen, het Hollandsch
spreekwoord zogt immers >Men noemt
geen koe bont of er is een vlekje aan."
die vrouw en dien man. Het afschuwelpk
gelach ging langzamerhand over in een
gedempt geweeklaag, als van een moeder,
die om haar kind weent.
Op die stilte volgde het geluid/, van
schuifelende voetstappen, die langzaam
de trappen afgingen, alsof ontsnappen een
zware arbeid was.
De nacht slokte de bode des doods op
Esther was alleen en de deur van haar
gevangenis stond open.
XXI.
Een opflikkeren vlam, die aan een blok
hout lekte, verdreef de duisternis met
haar edelmoedig schjjnsel. Zjj stelde
Esther in staat, datgene te zien, waardoor
haar oogeD op het oogenblik der hande
ling verblind waren geworden. Want het
treurspel was zoo snel afgeloopen, dat
het haar van haar gezond verstand be
roofd had. Zjj had een gezicht gezien in
een gouden aureool, zij had het gelach
gehoord van een krankzinnige en dan
lag de doode man voor haar voeten
ging de lantaarn uit en word zjj omringd
dooreen geheimzinnige duiBternis. Eenige
minuten lang was zjj als aan den grond
vastgenageld. De afschuwelijke verschij
ning sloop nog om haar heen. Zjj ver
beeldde zich dat zjj den doode hoorde
ademhalen en dat zjjn lichaam kramp
achtig trilde, maar ze had den moed
niet om te bukken en het met haar
handen aan te raken. Toen de reactie
kwam, was het in den vorm van een
vreeseljjken angst. Zjj had het idee om
tot eiken prjjt uit die kamer te vluchten
De wjjze van optreden der justitie
ten mjjnent is een bedreiging voor de
gezondheid en het bestaan der Neder
landsche burgerjj, ieder men bedenke
dit wel 1 staat aan een dergeljjke
handel wijze bloot. De Minister van Justitie
nam geen nota van de zaak, evenmin is
mjj rehabilitatie, genoegdoening of schade
vergoeding geworden. Alles is doodge
zwegen, daar de politie geen verantwoor
ding schuldig is en naar het schjjnt
kan doen wat zjj wil, zonder eenige
opgave van redenen.
Uit de Pers.
Roomsch en Protestant.
In De (christ. hist.) Nederlander was
een ingezonden stuk opgenomen van
iemand, éie tegen het samengaan met de
katholieken was. De redactie schreef er
een noot bij, waarin hjj zeide 't niet eens
te zjjn met den inzender, maar waarin
tegeljjkertjjd gewaagd werd van de nood
zakelijkheid om te •evangeliseeren in
•streken wnar roomsch bggeloof het licht
•dat in den ChriBtus is dreigt te ver
duisteren".
Hierop antwoordde De (kath.) Tijd:
•Het zjjn" »de naam- en geloofs-
genooten van den schrjjver in De Neder
landerdie niet enkel het licht, dat in
Christus i«, verduisteren, maar die het
•Licht der wereld" zelf aan den gods-
dienstigen hemel uitdooven. Wat de
Protestanten nog aan ocht Christeljjk
geloof behouden, hebben zij meege
nomen uit de Katholieke Kerk en
wanneer het ontbindings-proces der
dwaling niet nog sneller vordert in
het Protestantisme, dan is het grooten-
deels te danken aan de Katholieke
Kerk, welke, als de lichte stad op den
berg, ook ten aanschouwe van anders
denkenden het oorspronkelijke Christen
dom in zjjn ongerepten glans bljjft
uitstralen
Verder worden door De Nederlander
de Roomsch Katholieken geljjk gesteld
met >onzen doodvjjand in geesteljjken
zin". Wanneer die zoo gebrandmerkt
worden, welken scheldnaam verdienen
de >moderne" protestanten en andere
ongeloovigen dan wel die den >Christus
der schriften verloochenen of tot een
louter scheepBel verlagen
De Nederlanderinziende dat ze den
broeder van denzelfden geloofswortel
tegen 't Ijjf geloopen had, verontschul
digde zich liefljjk glimlachend tegen den
katholieken bondgenoot en schreef:
»Wjj beschouwen niet »de Katholie
ken, hoewel in Christus geloovende, als
doodsvjjanden", maar schreven»wjj
ontkennen allerminst dat Rome in
geesteljjken zin onze doodvjjand is.
Rome kan en mag niet rusten, voordat
het Protestantisme is overwonnen".
Daarmee gaven wjj niet anders te ken
nen, dan dat wjj heel goed weten dat
Rome, d. w. z. de Roomsche feerk, ons,
d. w. z. het Protestantisme, ten doode
toe vervolgt. Van het bezigen van
scheldnamen is in dit verband geen
sprake alleen van hot constateeren van
een feit, dat De Tijd wel niet loochenen
en alarm te slaan. Het oj flikkerende
haardvuur wees haar den weg en toonde
haar alles alsof het spookachtige sil
houetten waren de gebroken lantaren,
de omgevallen tafel en het gezicht van
den doode.
Zjj vluchtte de kamer uit en liep woest
de trap af. Als de onbekende vrouw naar
buiten was gekomen, wie zou het haar
dan beletten
Een met jjzer beslagen deur onder aa»
de trap dreef den spot met haar goed
vertrouwenofschoon zjj er op timmerde
met hare tot vuisten gebalde handen,
en zoo hard zjj kon, om hulp schreeuwde,
antwoordde niemand haar". De wanhopige
slagen werden alleen weerkaatst door het
hooge gewelf. Zjj zonk neer op een trede
der trap en kromp in elkaar alsof zjj
bang was voor hetgeen komen moest. Wie
sloeg haar in de duisternis gade, vroeg
zjj zichzelf afwie had die vrouw er
uitgelaten, welke vriend was haar bond
genoot geweest
De nacht viel en vond haar nog steeds
op dezelfde plaats. Zg had de klacht niet
meer om te denken of te redeneeren of
om haar eigen noodlot met dit treurspel
te verbind )n.
In de verte hoorde zjj klokgelui, maar
Diemand kwam naar de gevangenis. Haar
ongeduld bracht haar op het vreemde
idéé, dat het nooit dag zou worden en
dat men haar daar dood zou vinden zitten.
Het tooneel achter haar boezemde haar
een angst in, als voor een misdaal, dio
nog voor haar oogen bedreven werd. Al
zou zjj er de vrjjheid mee kunnen ver-
zal. Wjj wenschten onze lezers de ver
zekering te geveD, dat wjj niet zoo on-
noozol zjjn, den feilen strjjd van het
Katholicisme tegen het Protestantising
niet te bemerken. Maar daarom zjjn
de Room8Ch-Katholieken ons niet min
der achtenswaardig. Eer het tegendeel.
Wjj eerbiedigen hun consequentie en
hun geloofsijver.
Maar, dit is de gang van ons betoog
geweest, de felheid en onophoudeljjk-
heid van dien strjjd behoeft voor ons,
die onder de grondwet leven, geen
reden te zjjn, bjj de stembus niet met
de Roomsch-Katholieken samen te wer
ken.
Het is wel mogeljjk, dat deze rede
neering bjj onze Protestantscbo lezers
geen ingang vindt, maar zou Da Tijd
toch niet met ons van meening zjjn,
dat wjj daar beter over kunnen oordee-
len dan zjj Hoe in deze nuchtere
redeneering een >beleediging van bond-
genooten" kan worden gezien is ons
een raadsel".
Zoo ingewikkeld raadselachtig ljjkt ons
dat niet. AIb men tegen een katholiek
spreekt van »roomsch bggeloof" en van
doodsvjjand" moet men zich niet ver
baasd houden als hjj daarover ontstemd is.
Zoo doen noemde men eenige eeuwen
vioeger »misseljjcke labbekackerg".
Buitenland.
De balkan-quaestie.
Gebeurtenissen als zich nu op het
Balkan-schiereiland afwikkelen hebben
verschillende zjjden, vanwaar men de fei
ten kan beschouwen.
De meeste bladen, die de actie van
Bulgarge en Oostenrjjk-Hongarije bespre
ken, hebben voornamoljjk oog voor de
mogeljjke rechtstreeksche gevolgen, die
voor den vrede wel eens noodlottig zou
den kunnen worden, doch enkele bladen
zien ook niet over het hoofd hot veront
rustende feit, dat een groote, beschaafde
mogendheid als Oostenrjjk-Hongarjje er
niet voor terugdeinst een door de Euro-
peescho staten gesloten verdrag, dat van
Berljjn, met de voeten te treden, zoodra
het niet meer ntrookt met haar direct
eigenbelang en de kans gunstig is om
zonder groot gevaar voor dadelijke ge
volgen zulk een onrechtmatigheid te
begaan.
Men moge nu bepleiton, dat Oostenrjjk
toch ieiteljjk gelijk had dat de toestand,
zooals bjj was niet eeuwig bestendigd
kon worden en het te dwaas zou zjjn
Bosnië en Herzegowina weder aan Turkjje
terug te geven, dit alles neemt niet weg,
dat het optreden van Oostenrgk-Honga-
rjje in Btrjjd is met de meest elemen
taire begrippen van eerljjkheid in het
internationaal verkeer der staten
onderling.
Indien hot voorbeeld der Weensche
regeering ingang mocht vinden, wat bljjft
dan de beteekenis van alle plechtig
gesloten internationale verdragen
Het verdrag van Berljjn is door de
laatste gebeurtenissen geschonden en de
belanghebbende mogendheden zjjn ver
plicht om op nieuw den toestaDd vast
te stellen en dit in een verdrag te
dienen, dan zou zjj nog niet terug ge
keerd zjjn naar die kamer. Er drong ook
niet het minste geluid tot haar door.
Het was alsof het paleis uitgestorven was
en de schildwacht terug geroepen.
Het was bitter koud op de trap en
toen het daglicht eindeljjk door de schiet
gaten heen viel stond zjj op met ver-
stjjfde ledematen en halfbevroren vingers
en hield zjj zich zelf voor dat de dag
haar bevrjjding zou brengen. Er begon
reeds een zwakke echo van het ontwa
kende leven der stad tot haar door te
dringen. Zjj hoorde de réveille blazen in
de veraf gelegen barakken. Klokgelui
riep de boeren naar de mis en de stem
van den sergeant gaf bevel om de wacht
af te lossen. Voor de tweede maal zou
zjj alarm gemaakt hebbenzjj sloeg zoo
hard op de deur, dat zjj dacht dat de
schildwachten het wel moesten hooren,
maar niemand antwoordde haar. Op eons
herinnerde zjj zich den vrooljjken soldaat
en hoe hjj over moeder Genarez gesproken
had en over haar belofte in de gevangenis.
Het was haar een troost te bedenken
dat die man bjj het aanbreken van den
dag in haar cel zou komen oip haar
cbocolaad te brengen en haar te vertellen
wat er gezegd werd. Ze telde de minuten
tot dat hg moest komen, koortsig be
vreesd voor het morgenlicht en half ge
loovende dat de doode nog leefde. Toen
ze eindeljjk een stem hoordo, dacht zo
dat het die van den soldaat was, kroop
overeind als iemand, die levend begra
ven is.
(Wordt vervolgd
