N\ 75 1908.
Zaterdag 27 Juni.
95sle jaargang.
De uitgave dezer (Jouraat geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond,
uitgezonderd op feestdagen.
Prjjs per kwartaal, in Goes f 0,75, buiten Goes, franco, jf;l,2l«
Afzomderljjke ncmmers 5 cent.
4lnx*nding van^advertentiiii vóop 2 urtn op don dag das*
uitgawoi
De prjjs der gewone advertentiën is van 1-5 regels 50 cent, eiken regel meer 10 ct.
Bjj directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfdo advertentie wordt de prjji
slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, huweljjki- en doodberichten en de daarop betrekking hebbende
dankbetuigingen worden van 110 regels 1,berekend.
Bewijsnummers 5 cent.
Telefoonnummer 22.
Directeur A. F. A. van Seters. Uitgave van de Naaml. Yennootschap „Gtoesche Courant". Hoofdredacteur W. Kerremans.
G0ESCHE
COURANT.
Bij dit no. behoort een bijvoegsel.
Zij die zich met 1 Juli a. s.
op dit blad abonneeren, ontvan
gen de tot dien datum verschij
nende nummers gratis.
EUROPA IN VUUR EN VLAM.
De taak van een courant is niet om
alleen het reeds gebeurde te vermelden
en zoo noodig te commentarieeren. Ze
dient ook in de toekomst te zien, de
teekenen te observeeren, waaruit ze een
voorspelling lezen kas, feiten te combi
neeren om er een conclusie uit te halen
en de lexers aandachtig t« maken op
hetgeen mogeljjk kan geschieden.
Dat gaan we nu doen, kort, want de
vermoedens, die wjj hebben zjjn niet van
de aangenaamste.
De teekenen dan, die wjj waargenomen
hebben, zjjn deze de vredesconferentie,
het onophoudelijk brallen van vorsten
over hun liefde tot den vrede, de drie
bond van Duitschland-Oostenrjjk-Italiö,
de entente Frankrjjk-Engeland-Rusland,
de eipansie-pogingingen van Duitschland,
de spoorweg-politiek van Duitschland in
Klein-Azië, de besliste wil van Engeland
om den weg naar Indiö over zee en land
vrjj te houden, de oude haat van Frankrjjk
tegen Duitschland, het konkelen van Enge
land metandere bondgenooten, de oorlogs
zuchtige rede van keizer Wilhelm te Doe-
boricz, het stelselmatig uitsluiten van
Duitschland en de stemming in'Duitsch-
land die meer en meer strijdlustig wordt.De
conclusie, die we er uit trekken is deze
Oorlog.
't Kan nog wat duren, nog twee jaar,
vjjf jaar, tien jaar misschien, maar een
oorlog wacht het nu levend geslacht. En
dat zal een oorlog zjjn, wellicht de laatste,
zoo gruweljjk, zoo moorddadig, zoo
omvangrijk als nooit te voren. Geen krjjg
van twee landen tegen elkaar, doch ge
heel Europa in vuur en vlam, driebond
tegen driebond, met de nog bjj hen be-
hoorende bondgenooten en met de overige
landen en landjes, die gedwongen zullen
zjjn het zwaard te trekken.
Dat zal een oorlog zjjnMillioenen
tegen millioenen, kanonnen die ratelend
met hun granaten in de gelederen jagen,
luchtschepen die van boven bommen
neerploffen, lydiet, dynamiet, meliniet,
automobielen met Hotchkiss kanonnen.
Een bloedstroom zal gulpen over Europa
en na zeer korten atrjjd zal ois oude
werelddeel uitgeput zjjn, meer dooden
dan levenden.
fleil den overwinnaar 1
De brandstof is opgestapeld, droog en
met benzine rjjkeljjk besprenkeld. Eén
vonkje is slechts noodig, dan zal 't vlam
men en loeien. Het lang bedwongen dier-
ljjke in den mensch zal opspringen en
gemoord, gehakt, geslooten zal er worden
tot de weinig overlevenden strjjders ver
moeid neerzjjgen.
De brandstof is gereed. Beedi hoort
men 't ketsen van staal op vuursteen.
Straks springt de vonk over. Twjjfel of
de vonk zal neerdalen op het rgshout en
of dat hout zal branden is niet mogeljjk.
Pas is in Algeciras een vuursplintertje
nog gedoofd kunnen worden, maar dat
zal niet weer lukken.
Laat ze maar komen, zei keizer Wil
helm, we zjjn tot vechten gereed.
Ze zullen komen, wellicht al gauw,
wellicht eerst over enkele jaren, j^uropa's
booze fee grjjnst en grjjnst en grinnikt.
Een groot rouwkleed heeft ze klaar,
dat ze straks over ons bloeddampend
werelddeel zal spreiden.
SATELLIET VAN DE STANDAARD.
De Standaard schrjjft een kort arti
keltje tegen De Zeeuw en vraagt dat dit
Goesche blad aan de courant van Kujjper
de nummers noeme, waarin den heer de
Savornin Lohman met name besproken
is, zooals De Zeeuw had beweerd.
De lakei-achtige Zeeuw springt ver
schrikt op, baigt en vouwt zich samen
tot haar slappe ruggegraat kreunt, en
stamelt bedremmeld
De Standaard heeft steeds correct
den heer Lohman buiten 't debat ge
houden. Wjj dachten bjj 't schrijven
alleen aan een der jongste asterisken
in De Standaardwaarin polemiek ge
voerd werd mot »den hoofdredacteur
van De Nederlander"Het no. hebben
wjj op 't oogenblik niet bjj de hand.
Wjj haasten ons ter voorkoming van
min juiste gevolgtrekkingen boven
staand verzoek an ons antwoord de
eerste plaats in ons blad te geven".
We zien De Standaard als een dik
zelfingenomen heer-mot-centen en De
Zeeuw als een vermagerd, kruipend knecht-
je, bang z'n baal kwaad te maken en
sidderend bjj de gedachte, dat hg iets
tegen z'n baas zou durven zeggen.
O meneer, neemt u me asjeblieft niet
kwalijk, ik heb 't zoo niet bedoeld, u was
geheel correct, u hebt niet gesproken
over meneer Lohman, alleon maar over
den hoofdredacteur van De Nederlander.
Ach neemt u me toch niet kwaljjk, ik
zal deze verklaring in mjjn voorkamer
ophangen.
De Standaard knikt even en zegt dat
'tgoed is.
De Zeeuw nog huiverend van schrik
maar ook wegens de genoten eer
meneer zelf heeft tegen me gesproken
wankelt naar huis om een dankpsalm te
zingen.
Buitenland.
Een man tan betiekenis.
In Amerika is overleden Grover Cleve
land, oud-preBident der giootst® repu
bliek. De laatste jaren had hjj zich ge
heel uit het openbaar leven teruggetrok
ken en leidde hjj een rustig bestaan,
maar er iB een tjjd geweest, dat hg
behoorde tot de meest populaire mannen
van Amerika. Twee maal werd hjj door
het volk geroepen tot de hoogste post
en acht jaren van zjjn werkzaam leven
heeft hg besteed door met zjjn beste
krachten ais president tq arbeiden voor
datgene, wat hg het belang achtte voor
zjjn land.
Grover Cleveland was, als zoovele van
Amerika's groote mannen, begonnen van
onderop. Toen zjjn vader, een dorpB-
geesteljjke, stierf trok Grover met 25 dol
lars (62,50) op zak naar het westen om
zonder steun, den strgd om het bestaan
aan te vangen.
Na eenige jaren als bediende op het
kantoor van een advocaat te hebben ge
werkt, wist hjj het te brengen tot
rechtsgeleerde.
In 1868 werd bj} tot 's lands advocaat
te Buffalo benoemd, en zes jaren later
door toedoen der democraten als sheriff
gekozen, terwjjl hjj in 1881 burgemeester
van Buffalo werd, om in den loop van
het volgend jaar als gouverneur van New-
York op te treden. In deze qualiteit
stond hg, geljjk hg hei immer gewoon
was, het openbare welzjjn voor, zonder
zich daarbjj door partijbelangen te laten
leiden.
In November 1884 behaalde hij ais
candidaat der demooraten voor de pre
sidentsverkiezing de zege op den repa-
blikein Blaine.
Het was vooral zjjne houding tegen
het stelsel der hooge beschermende
rechten, dat hjj in zjjne boodschap aan
het Congres van 1887 aanviel zonder
zich evenwel geheel aan de zjjde van
den vrjjen handel te plaatsen, die vele
democraten tot de republikeinsche partjj
deed overgaan.
In 1888 werd Cleveland dan oek door
den republikein Herriton geslagen.
Verschillende in het tjjdperk 1888
1892 onder het republikeinsch regime
getroffen maatregelen leidden er toe, dat
op een gegeven oogenblik in plaats
op een overschot van 100 millioen, op
een deficit van 70 millioen dollars moest
worden gerekend. Dit deed weer do schaal
overslaan naar de zjjde van den demo-
cratischen candidaat, toen in 1892 de
democratische partjj opnieuw met Grover
Cleveland in bet itrjjdperk trad.
En weder behaalde Cleveland een meer
derheid en nam hjj 4 jaren het presi
dentschap waar.
Na zjjn aftreden in 1896 heeft hg zich
nog slechts kort in het openbaar leven
bewogen.
Gedurende de laatste jaren van zjjn
bestuur was het, dat een oogenblik een
oorlog dreigde met Engeland en wel
naar aanleiding van een grenskwestie
tusschen Venezuela en Britscb Guyana.
Nu, na ruim een dozjjn jaren, bestaat or
weer gevaar, dat Venezuela de oorzaak zal
zjjn van een conflict. Dit land toch spealt
een gevaarljjke rol en durft de grootste
mogendheden te tarten. Het heeft het
zoo ver gedreven, dat de Noord-Am eri-
kaansche republiek de
Diplomatiek® betrekkingen afgebroken
heeft met Venezuela. Men weet, dat de
vorige week Venezolaansche schepen ook
Nederlandsche veartuigen hebben aan
gehouden. Hierbjj werden zelfs de post
zakken aan boord der Nederlandsche
bodems doorzocht. Natuurljjk zal een
krachtig protest volgen, maar Castro,
de Venezolaansche president, is voor geen
klein geruchtje vervaard en trekt zich
van een protest weinig aan. Ook Amerika
heeft hjj reeds lang getart, maar eindeljjk
zou het wel eens spaak kunnen loopen.
Enkele Amerikaansche bladen dringen
aan op krachtige maatregelen tegen den
despoot Castro, die in zijn eigen land
heerscht zonder zich te bekommeren
om de wenscben van zijn volk. Aan het
parlement stoort hg zich niet veel, al
durft hjj het niet zoo ver te drjjven als
de Bjah van Ferzië, die kalm de lastigste
der Perzische
Parlementsleden gevangen genomen
heeft. O' k een groot aantal andere per
sonen, waaronder de redacteur van een
weekblad, zjjn in ketenen geklonken weg
gevoerd naar een gevangenis buiten de
hoofdstad gelegen. Hiermede nog niet
tevreden laat de Bjah, met verbreking
van zjjn eeden, op de grondwet gezworen,
het parlementsgebouw geheel met den
grond geljjk maken.
Mohammed Ali Mirza, de sjah van
Perzië, heeft van den aanvang af dubbel
spel gespeeld. Reeds als troonopvolger
was hjj bekend &1b een tegenstander van
het parlementdoch toen hg tot de re
geering geroepen werd verklaarde hjj
plechtig de grondwet te zullen eerbiedi
gen. Tot driemaal toe heeft hg dit later
op den Koran gezworen en telkens vond
hg gelegenheid dien eed te breken. Slechts
het gebrek aan een behoorljjke troepen
macht belette hem, den staatsgreep te
voltooien.
Doch hoe hg over de zaken dacht kan
mot een voorbeeld worden aangetoond.
Toen in den avond van 16 Juni een
aantal notabelen uit Teheran bjj den sjah
kwamen om hem te spreken over de
verbreking zjjner belofte, liet hg eenigen
hunner gevangen nemenen op een be
dreiging van het parlement de zittingen
te zullen sluiten, als do sjah bleef voort
gaan onrecht te doen, verklaarde Moham
med Alidat de dynastie der Chadjaren
de troon met het zwaard had veroverd,
en dat zjjn erfdeel hom niet kon worden
ontnomen door eenige cpruien; de dy
nastie dankt haar kroon aan het zwaard,
en niet aan den wil des volks.
Met hulp van Rusland heeft de Bjah
zich een troepenmacht verzekerd, en nu
hjj die heeft toont hjj zich in zjjn ware
gedaante.
Toch is de vraag of de beide mogend
heden, die de meeste belangen hebben
in Perzië, Rusland en Engeland, den
sjah in zjjn inconstitutioneele politiek
zullen big ven steunen. De Russische re
geering zelf zal zich niet veel aantrekken
van den door den Perzischen vorst ge-
pleegden aanslag op de grondwettige
rechten van het volk, maar onder den
invloed van Engeland zal ook Rusland
den sjah wel meer eerbied voor de door
bom bezweren constitutie inprenten. Men
mag dit ook opmaken uit een verklaring
der Engelsche regeering in het Lager
huis, waarin werd gezegd dat de Engel
sche en Russische regeeringen hun verte
genwoordigers opdracht gaven prins Zill
es Sultan te waarschuwen voor intriges
tegen den troon en den sjah mede te
deelen, dat elke vjjandige daad legen de
constitutioneele partjj van Engelsche en
Russische zjjde niet zou worden gesteund.
Staten-fieneraal.
TWEEDE KAMER.
De kapitein Asselbergs heeft indertjjd
als militair attaché den Zuid-Afrikaan-
schen oorlog meegemaakt en in den
kommervollen strgd vergiftigd water
moeten drinken met het gevolg, dat hij
het gebruik van een been verloor. De
kapitein is dus in en door den dienst
invalide geworden, heeft zjjn ontslag
moeten Demen en acht zich bjj de pen
sioentoekenning verongeljjkt. Vandaar
zijn adres aan de Tweede Kamer, welks
behandeling 8/4 deel van den Woensdag
beschikbaren tjjd in beslag heeft geno
men en niet heeft geleid tot het eenig
practische resultaat, waartoe dergeljjke
discussie had kunnen en misschien moe
ten voeren.
De conclusie der regeering om het
verzoek om hooger pensioen af te wjjzen
deling. Zjj las den brief tweemaal door
en was er toen eigenljjk nog niet goed
van op de hoogte. Julia sprak over
ernstige gebeurtenissen, die hen voor
het oogenblik genoodzaakt hadden om
Londen te verlaten zjj schreef dat haar
broeder zeer in beBlag genomen werd
door de zaken van zijn eigen land. Zij
had gehoopt, dat hjj er zich nu niet
meer mee zou bemoeien, doch er hadden
zich nieuwe omstandigheden voorgedaan
die zjjn aandacht eischten. Wat haar
zelf betreft, zjj was te Dinard, waar ze
een klein beetje speelde, de baden ge
bruikte en wat flirtte.
»Lach me niet uit, lieve Esther, als ik
je vertel dat ik een huweljjksaanzoek ge
had heb. Hg is twee en vjjftig en schaamt
zich niet over zjjn leeitjjd. Hg noemt
zichzelf graaf de Magnac Lavat en hg
is heelemaal kaal. Het was aandoenljjk
om het hem te weigeren, maar een
echtgenoot voor Julia, de zuster van
Francisco Xavier 1 Stel je haar eens voor,
terwjjl ze boek houdt of een cent tweemaal
omkeert voordat zjj ze uitgeeft en ze
heeft er nog al zoo veel verloren bij een
afschuweljjk spel, dat zjj petits-cheveaux
noemen."
Vervolgens weidde zjj een heele blad-
zjjde uit over het feit, dat Esther het
zich toch vooral zoo aangenaam mogeljjk
moest maken en dat ze zeker wel verbaasd
is ten slotte met groote meerderheid
aanvaard.
Daarna is aan de orde geweoBt de
subsidie die het Rjjk geven wil aan een
stoomtram in Zeeuwsch Vlaanderen, loo-
pende van Hontenisse naar het Belgisch
plaatsje Selzaete.
De ZierikzeeBche afgevaardigde, de heer
Patjjn heeft zich zeer puntig hiertegen
verzet.
In een vlgmscherpe redevoering heeft
hg uiteengezet, hoe ernstig Nederland
sche handels- en industriebelangen door
dezen tramaanleg worden benadeeld. Is
de Minister zoo tegen protectie van eigen
njjverheid gekant, vroeg hg mr. Bevers,
dat hg er toe over gaat de Belgische
industrie ten koBte der Nederlandsche te
beschermen Averechtsch protectionisme!
De Minister De Marex Oyens had irf-
dertjjd voor het verleenen van subsidie
den eisch gesteld, dat Sas van Gent ge
trokken zou worden aan het tramnet,
maar de Minister Bevers heeft dien eisch
vergelen en beweert, dat het geen ge
woonte is bjj het verleenen van een toe
lage uit 's Rijks kas de richting van het
tramspoor voor te schrjjven.
Hoewel de heer Patjjn hoopte, dat een
tramljjn in Zeeuwsch-Vlaanderen zou tot
stand komen, maar waar aldus met Ne
derlandsche belangen was omgesprongen
kondigde hg een motie aan, tot uitstel
der behandeling van de wet, opdat de
Minister van Waterstaat maatregelen zou
kunnen nemen tot aansluiting van Sas
van Gent bjj het net. De Oost-
burgiche afgevaardigde, de heer Hen-
nequin en de heer Van Karnebeek
steunden den heer Patjjn, terwjjl voor
het tramcomité slechts de heer Frujjtier,
voorzitter der Maatschappjj, waaraan het
subsidie zou worden verleend, heeft ge
sproken.
De minister Bevers heeft het ontwerp
eigenljjk niet verdedigd tegen de krach
tige aanvallen van den heer Patjjn. De
bewindsman beriep er zich slechts op
dat niet hg, doch zjjn ambtsvoorganger
het wetsontwerp had ingediend en dat
een liberaal Minister toch wel het ver
trouwen van den Zierikzeeschen afge
vaardigde zou genieten. Wjj zouden
willen antwoorden, dat een liberaal
Minister ve6l kans zou hebben het ver
trouwen te verspelen, indien hg zich bjj
de verdediging van een gebrekkig wets
ontwerp zoo gedroeg als mr. Bevers goed
vond zich Donderdag te gedragen.
Tenslotte is de spoorljjner doorgekomen.
De Kamer heeft de regeeringssubsidie
gevoteerd en Sas van Gent krjjgt zjjn
zjjljjn. Dit laatste achter hangt af van
het pleizier van minister Beveis.
We zullen over dit onfrissche zaakje
verder zwjjgen. De regeering geeft een
subsidie aan een Belgische onderneming
waarbjj alleen een Belgisch plaatsje belang
heeft en alleen de heer Fruytier met zjjn
vrienden aandeelhouders zal er zjjde bjj
spinnen.
De ontwerpen in zake den achterstand
der rechtsbedoeling zjjn gisteren in be
handeling genomen. De huideden Minister
van Justitie door bijna alle sprekers
gebracht, was ten volle verdiend. Met
energie en moed heeft deze bewindsman
ingegrepen in een misstand, die geen
langer treuzelen gedoogde en daarbjj
tevens getoond, dat hjj een open oog heeft
voor de leemten onzer rechteljjke orga
nisatie.
was over de afwezigheid harer gastvrouw.
Julia scheen er vooral erg op gesteld
te zjjn om haar op haar gemak te zetten.
»Je moet je vooral niet vervelen,
terwjjl we weg zjjn," schreef ze. »Je
leeft in een vrjj land, je moet het huis
beschouwen ali het jouwe.
Ik heb den koetsier gezegd dat je de
paarden noodig zult hebben en als Frans
terug is, zal hjj zeker wel eens met je
naar den schouwburg gaan. Ik zal mjjn
best doen om tegen het eind van Juli
terug te zjjn en dan gaan we samen naar
de meren. He, die Noordenwinden die
vind ik toch zoo koudHet zal in
Zwitserland heel anders zjjn,lieve vriendin.
Ik zal je daar zooveel moeten laten zien
en er is zooveel zonneschjjn en er zjjn
zoovele bloemen. En dus tot spoedig, mjjn
kleine. Met veel liefs, je vriendin en
zuster Julia de Montalvan."
Esther las dien brief met veel belang- -■
stelling en interresseerde zich bizonder
voor de onderteekening, die nieuw voor
haar was. Zjj had begrepen dat de naam
van haar gastheer doodeenvoudig Xavier
was, wat ook werkeljjk een zijner voor
namen was, waaronder hjj gewoonljjk
reisde. Maar nu herinnerde zjj zich weer
dat hg van geboorte een Spanjaard was
en dat hjj waarschijnlijk een afstammeling
van het een of andere oude voorname
Spaanscbe geslacht. (Werclt vervolgd).
17 FEÏÏILLB101Ï
Dr. XAVIER.
Naar het Engelsch van
MAX PEMBERTON.
Weldra zat ze in een zwaar bad van
licht. Stralen van een intense helderheid,
evenals die van zoeklichten in het klein,
verwarmden haar vleesch en het was
alsof ze er doorheen drongen. De buiten
gewoon mooie kleuren, die haar oogen
verblindden, waren een genoegen om te
aanschouwen, Esther verbeeldde zich dat
men haar al de kleuren van het spectrum
liet zien, terwjjl ze daar zat. Toen haar
oogen verblind waren door het licht,
bedekten zjj haar hoofd met een zjjden
doek en lieten de stralen op haar hals
en armen spelen. Ze was zich zelve be
wust van een groote warmte, maar niet
van een temperatuur, die onaangenaam
aandeed. Een opwekkende electrische
stroom ging door haar lichaam heen en
oefende zjjn invloed uit op elk orgaan.
Het resultaat was vooral verbazingwek
kend snel op geesteljjk gebied.
Esther voelde, dat zjj elk gevaar onder
de oogen zou kunnen zien, met behulp
van die onzichtbare kracht die haar be
zielde. Haar oorspronkeljjke schuchtere
en teruggetrokken aard maakte plaats
voor een moed en een zelfvertrouwen,
die haar hoogst welkom waren. En het
merkwaardigst van alles was, dat die
eigenschappen niet dadeijjk verdwenen
toen het bad afgeloopen was.
In het frigidarium trokken de jonge
meisjes haar een lange Parjjsche morgen
japon aan, en bonden haar het haar op met
een krans van bloemen. Een juweelen
broche met het woord »remerciments"
in brillanten erin, nam zjj zonder iets te
vragen aan, ofschoon ze wist dat het een
cadeau was van dr. Xavier. Zjj kon niet
zeggen, wat de redenen er van was, maar
ze begon zich te verheugen in het ge
waagde van deze ondernoming. In den
langen spiegel zag zjj een gezicht, dat
ze nooit herkend zou hebben. Ze begon
zich zelf voor te houden dat dr. Xavier
zjjn woorden misschien goed zou maken
en haar iets zou schenken, waarvan zjj
de waarde nog niet kon schatten. In het
frigidarium rustte zjj een uur uit.
Het was twaalf uur, toen men het
bronzen hek voor haar open deed, en
haar vertelde dat haar taak afgeloopen
was. Ze had nog niet ontbeten en had
een ergon honger; met veel genoegen
hoorde zjj dan ook de laatste orders aan
>Het ontbjjt staat klaar in uw eigen
kamer, mademoiselle. De rest van den
dag kunt u doen wat u wilt, dr. Xavier
is er vaü daag niet, u is uw eigen baas".
ËBther Btak den xonnigen tuin over,
nauweljjks wetend of zjj waakte of droom
de. Er liet zich niemand zien, en de af
wezigheid van dr. Xavier en van de
spraakzame Julia bewezen dat het meisje
waarheid gesproken had. In haar kamertje
vond zjj een oogst van rozen, niet min
der rjjk dan die van den vorigon dag.
De fontein was nog steeds aan het klateren
en verspreidde een aangename koelte.
Vee* welkomer was haar echter het
ontbjjt, dat op een sneeuwwit tafellaken
blaar stond goudkleurige wjjn, heerljjke
vruchten, sneeuwwit brood. Esther ging
zitten en at met een gezonden hoDger.
Zjj zou volmaakt gelukkig zjjn geweest
en geen spjjt meer hebben gehad over
haar toestemming, als die zwijgende stem
nog niet steeds gevrasgd had»Moet
er geen prjjs voor betaald woiden is
er werkeljjk geen geheim
Zjj wist het nietze wist niets van de
vreeseljjke dagen, die haar wachtten
hoe had ze het kunnen weten
Dr. Xavier bleef veertien daag weg
en liet niets van zich hooren. Het eenige
nieuws, dat Esther kreeg, stond in een
langen brief van de spraakzame Julia,
dien zjj op don morgen van den tweeden
dag ontving. Het was een onsamen
hangend epistel, geschreven met de karak
teristieke, puntige letters van een vreem-
