N\ 47 1908 Zaterdag 18 April. 95s,e jaargang. Tusschen Kerk en Pastorie, GOESCHE De uitgave dezer Oonranfc geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrjjdagavoad, uitgezonderd op feestdagen. Prjjl per kwartaal, in Goes 0,76, buiten Goes, franco, SP25< Afzonderlijke nommeri 5 cent. Inzending van advartentiën vier 2 uren op dan dag dar uitgave* COURANT. De priji der gewone advortentifia n Tan 1 <5 regeli 50 cent, eiken regel meer 10 ot. Bjj directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prjji slechts tweemaal berekend. Geboorte-, huweljjks- en doodberichten en de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen worden van 110 regels 1,berekend. Bewijsnummers 5 cent. Telefoonnummer 22. Directeur A. F. A. van Seters. Uitgave van de Naaml. Vennootschap „G-oesche Courant". Hoofdredacteur W. Kerremans. Bij dit no. behoort een bijvoegsel. Het eerstvolgend nummer van dit blad verschijnt Woensdag avond a. s. P A S C H E N"~ Paschen het feest d8r opstanding, der herleving van de natuur, der eerste lentevreugde. Het grastapijt krijgt fris- scher groene tint, de kaBtanje-knoppen zwellen en breken uit, de wilgen sieren zich met nieuwje katjes, in het lage hout «pikkelt het teere groen. Onweer staanbaar in zjjn schjjnbare zwakte perst het overal uit, door alles heen. Hoe ook door des winters drukking platgeslagen en verhard, kan de bodem niet verhin deren dat de getuigen voor zjjn vrucht baarheid de ruimte en het licht zoeken, om mede te werken aan de samenstel ling van de lentetooi der aarde. Omhoog zijn het nog maar de groe nende klenrschakeeringen, die de geboorte aankondigen van hetgeen binnen korten tjjd een weelderige overvloed vaD loof en bloesem worden zal en de zachtheid der tinten geeft een voorproef van het geen in toenemende mate genoten zal woideo door ieder, wiens ziel gevoelig il voor de indrukken van natuurschoon. De kleine en groote gevederde zwer vers, voor wie in het barre jaargetijde de schrale gastvrijheid der velden ontoe reikend was om er het leven bjj te be houden, hebben hun voorhoede reeds uitgezonden en keeren in grooten getale naar ons land terng. Hetgeen een doodslaap geleek, doch slechts een sluimering was om nieuwe krachten te verzamelen, is een herboren leven geworden, een kloeke werkzaam heid. 't Is natunrljjk dat het lentefeest een plaats heeft in het jaarleven van alle volken, dat het wortelt in de oudBte en heidensche tjjd en, dat het gevonden wordt bjj stammen met de meest uiteen- loopende zeden en gebruiken. Altijd en overal is de grondtoon geljjk: vernieu wing, herleving, opstandingaltjjd en overal een terugblik naar een tjjdperk van stilte, droefgeestigheid, beklemming een verademing dat het alweer doorleefd is, dat betere dagen zijn aangebroken, een bigden toekomst begint. Uit dien grondtoon ontwikkelen zieh de meeBt onderscheiden melodieën, aan die gedachten knoopen zich andere vast, verbinden zich voorstellingen uit het nationaal, het godsdienstig, het maatschap pelijk leven. Paschen biedt ruimte aan allen, in welke klanken zjj willen jubelen, het opent wjjd de feestzaal, het Iaat aan ieder vrij heid feest te vieren naar den aard van hun gevoelens en behoeften. Buitenland. Onwettige dwang. In Beieren heeft zich een staaltje voorgedaan van dwang op een volks- dcoe MITE KREMNITZ. Voor de Qoesche Courant uit het Duitsch vertaald. De kerk stond op een heuvel, vanwaar men een mooi uitzicht op de omgeving had. Het kleine godshuis leek oneindig roerend van groote, gemetselde steenen opgebouwd, had het nog het uiterljjk van oude tjjden, de klokketoren stond er naast, hjj was van hout en later bjj de kerk Ze vonden de deur gesloten. •Toe, Anna, haal den sleutel eens bij den koster", zei de predikant. »Ik laat ondertusschen juffrouw Hartman de gra ven zien". Hjj ging rond de kerk, die nu tusschen hen en het dorp lagvoor hen strekte de welige, groene vlakte zich uit in den zonneschijn. De meeste graven waren boomloos, de wind was hier te sterk alleen dicht bjj het godshuis lag een door verscheidene treurwilgen overschaduwde plaats. Klaus leunde tegen den kerkmuur en zei»Hier rusten mijn ouderB". Een zacht »Ach 1" ontvlood Johanna's lippen. Zjj trad naderbjj en las de inschriften der beide grafsteenen KlauB JensenJohaDna Jensen. De jonge predikant stond nog altjjd ruBtig tegen den kerkmuur geleund, maar vertegenwoordiger uitgeoefend, dat te merkwaardig is om onzen lezers niet mede te deelen. Tot lid van den Beierschen Landdag is gekozen een roomsch geesteljjke en deze geeft herhaaldeljjk bljjk van vrij zinnige begrippen ten opzichte van verschillende staatkundige kwesties. Toch bijjft deze geestelijke, pastoor Grandinger, een goed geloovige, zoodat zijn kerkeljjke meerderen hem niets kunnen verwjjten. De aartsbisschop van Bamberg, dr. von Abert, zag echter met leede oogen de vrijzinnigheid van zjjn ondergeschikte en toen deze zich wilde aansluiten bjj de liberale fractie in den Landdag werd hem dit verboden. Ook het houden van voordrachten in liberale vergaderin gen werd hem door den aartsbisschop verboden, maar het gekste is, dat hem werd aangezegd, in de schoolkwestie geen gemeene zaak met de liberalen te maken. Hoe nu Heeft een volksvertegenwoor diger als hjj toevallig geeBteljjke is, ook ia het parlement te gehoorzamen aan de kerkeljjke overheid Het optreden van den aartsbisschop heeft dan ook zeer de aandacht getrokken. Een der Duitsche vrjjzinnige bladen schrjjft in verband met deze kwestie >Bis»chop von Abert toont zich bij deze verbodsbepalingen een zeer slecht ken ner van de Beiersche grondwet. Want het schjjnt wel dat niet meer de heer Grandinger als afgevaardigde in den Landdag zit, maar de aartsbisschop van Bamberg zelf. Het parlement is een staats orgaan, en met kanonnieke gehoorzaam heid heeft men in de zittingzaal der Kamer niets te doen. Pastoor Grandinger is in alles wat de kerk en het geloof betreft tan zjjn kerkeljjke meerderen gehoor zaamheid schuldigde afgevaardigde Grandinger is echter bjj de uitoefening van zjjn mandaat onafhankelijk en slechts rekenschap verschuldigd aan zjjn kiezers. De bisschop, die zich verstout een afge vaardigde bevelen te geven, ovarschrjjdt zjjn bevoegdheden en schendt de wetten van den Staat". De toestand is nu eenmaal niet anders, dan dat een generaal zich vermeten zon aan een kapitein, die lid van het parlement is, bevelen te geven, hoe hjj moet spieken en stemmen. En wjj zouden wel eens wil len zien schrjjft het Alq. Hbld. wat de katholieke pers gezegd zou hebbeu, wan neer indertjjd een liberaal generaal, als meerdere optredend, don kapitein Van Vljjmen aanwjjzingen of bevelen gegeven zou hebben, hoe hjj spreken en stemmen moest als lid der Tweede Kamer. Terwjjl in Beieren een der|hooge gees telijken aldus zijn bevoegdheid te buiten gaat, beeft de Paus getoond zich te willen houden buiten aangelegenheden, die de binnenlandsche staatkunde van Dmtscb- land raken. Dit bleek bjj het bezoek van den Duitschen rjjkskanselier Von Bülow op het Vatic a an. Deze vertoefde enkele dagen in Rome en maakte van deze gelegenheid gebruik een onderhoud met den Paus te hebben. Von Bülow werd aan het Vaticaan toch haddjn zjjn oogen niet de hare, de gouden, half verweerde letters gelezen en nu keek hjj haar aan de frissche, jeudige gestalte, die bjj den naam Jo hanna, die ook de hare was, een kleine ontroering verraden had. •Zóo jong hebt n dus uw moeder verloren zeide zjj en da tranen kwamen haar in de oogen toen zjj zich naar hem toekeerde. •Ik was drie jaar oud", antwoordde hij op denzelfden rustigen, hopeloozen toon, die haar vandaag bjj zjjn eerste begroeting reeds verschrikt had, »en zes, toen mjjn vader stierf". »Arme man 1" zei zij ontroerd. »U hebt ook vroeg uw moeder ver loren •Ik was toch al vjjftien". »Zjj zal wel aan dezelfde ziekte ge storven zjjn, die mg mjjn ouders ontnam, zjj was immers ook uit ons land Verrast keek zjj hem aan. »Mjjn moe der stierf aan zenuwkoortsen", antwoord de zjj. •Zoo was alles wat hjj antwoordde. Zjj bukte zich over de graven en plukte oen kleine, geelbloeiend onkruidplantje uit bet klimop. Hjj zag haar aan en zjj voelde het als een heiligen band tus schen hem, dat zij aan het graf van zjjn ouders wieden mocht. De schrik en de angst verlieten haar in het zwijgen, dat nu ingetreden was en de machtige geluksstomming overtrof alles, verheven door de heilige plaats. Hjj zei nog altjjd niets, omdat hg zoo veel te zeggen had en verwonderdo zich slechts, dat Anna nog niet terugkwam, plechtig ontvangen en hield een lang durige samemspreking met het hoofd der roomsch-katholieke kerk. Het gesprek kon zonder tolk gevoerd worden, daar Von Bülow uitsteker d Italiaan8eh spreekt. O. a. werd aangeroerd de houding van het Centrum, de Du:isch r.-k. partg, die vroeger jaren lang rogeeringspartjj was, doch nu in de oppositie is. Het bleek, dat de pans volkomen een stemmig was met de meening van Von Btiiow, dat de verhouding tusschen re geering en Centrnm een binnenlandsche aangelegenheid is van het Duitsche Rjjk, waarmede de paus zich niet wil bemoeien. Dit klinkt nu heel mooi, maar in Duitscbland brengen sommigen dit be zoek in verband mot de mogeljjkheid, dat binnen niet te langen tjjd het Cen trnm zich weer aan de zjjde der regee ring zal scharen en deze zon dan natuur lijk haar tegenwoordige meerderheid, bestaande uit conservatieven en liberalen, direct verloochenen. Een gevecht in Marokko. In de om streken van Talzara, nabjj de Alge- rijnschHarokkaansche grens heeft gis teren een hevig gevecht gewoed tusschen aanhangers van Moelai Hafid en de Fran8che troepen. Te Ain Sfra werd gisteren een groot deel van den dag het gedonder van het geschut vernomen. Een nederlaag van president Roosevelt. In zjjn laatBte boodschap aan de volks vertegenwoordiging heeft president Roo sevelt betoogd, dat krachtige aanbouw van nieuwe oorlogsbodems noodzakeljjk is. NVenscheljjk achtte hg 4 nieuwe slag schepen per jaar. Het Huis van Afgevaardigden heeft echter, ondanks de speciale boodschap van Roosevelt aan het Congres, het vloot- programma, volgen* hetwelk vier nieuwe slagschepen zouden worden aangebouwd, met 192 tegen 79 stemmen verworpen. Een tnsschenvoorstel, om tot den aan bouw van drie slagschepen te besluiten, werd met 200 tegen 60 stemmen ver worpen. Het programma, waarbjj den bouw van twee dergeljjke schepen werd voorgesteld, is aangenomen en het schjjnt, dat ook de SeDaat in dien geest zal be sluiten. Minder aangenaam voor Roose velt Kunst en Wetenschap. Weet gï! wat een roman is? Een Engelsch rechter heeft er een definitie van gegeven, waarin duideljjk de es8entieele trekken van het Britsche karakter op den voorgrond treden, hot sentimenteele en de praetische geest. Het was in den loop van een onlangs gevoerd proces tusschen twee uitgevers, dat bovenstaande vraag gesteld werd. De rechter gaf de volgende definitie. •De roman is een boek, dat minstens 150 duizend woorden moet bevatten en waarin gesproken wordt van de liefde." Wat zal Paul Bonrgot daarop aan te merken b ebben ofschoon hjj bang was voor haar komst. Maar Anna zat voor op de kerkstoep en speelde gedachteloos met den grooten sleutel. Men kan van hier de zee zien", be gon hg eindelgk; ik hond zoo van dat uitzicht met die lichte strepen op den achtergrond. Het moest ons menschen allen een symbool wezen aan de andere zjjde der aarde de lichte eeuwig heid I" •Maar de aarde is toch ook schoon!" antwoordde zjj, gelukkig lachend. Bjj zag haar aan en een oogenblik trilden zjjn lippen en verduisterde zjjn blik. Maar snel begon hg weer over de beteekenis van de zee, die hg aan den horizont meende te zien. Zjj bleef de oogen op hem gericht houden, daarop, zonder verder bezinnen, greep zjj zachtjes zjjn hand vast en zei: >Wat is u sinds eer gisteren overkomen Waarom bent u zoo veranderd •Ik dank u voor nw deelneming" ant woordde bij, »maar we zullen nu de kerk gaan bezien". Daarop ging hg eenige passen verder. Zjj bleef staan en twee tranen rolden baar over de wangen. En toch wilde zjj zich beheerschen, zjj had hem niets te verwjjten, het was alles haar eigen ver beelding geweest, nooit had hg tegen baar een woord van liefde gesproken, baar eigen gevoel had haar misleid. Hg stond besluiteloos een paar schreden van haar verwgderdzjj zag hem niet eens meer, zij zag slechts de groene bl&ren van den treurwilg vlak voor haar en voelde, dot zg haar tranen moest weg- Nederlanders in het buitenland. Het Amsterdamscbe concertgebouw orkest, het ToonkunBt-kooren een knapen koor, benevens de noodige Nederlandsche solisten, o. w. Messchaert hebben te Brussel en te Parjjs een uitvoering van Bach's Mattb&us-Passion gegeven. In beide steden was de uitvoering een geweldig succes. Te Parjjs werd ze bij gewoond door een publiek van bjjna 5000 menschen, die ademloos toeluisterden. En de bladen zjjn verrukt over wat de Nederlanders gepraesteerd hebbenèn orkest, èn koor, èn solisten worden uit bundig geprezen. Gisteravond zjjn de Amsterdammers met een extra-trein in hun vaderstad teruggekeerd en door vele belangstellen den met gejuich ontvangen. Willem Mengelberg, de leider van het geheel, werd onder gejubel op het perron rond gedragen. Rechtzaken. Gemoedelijk. Een ruim 70-jarig boertje nit Bennekom had een strikske opgehaald en was deswege door den veldwachter bekeurd geworden. Voor het Kantonge recht te Wageningen hoorde onze vriend voor deze overtreding der Jachtwet een boete van f 10 tegen zich eischen. Maar dat was hem in 't geheel niet naar den zin. •Tien gulden venr een strikske op m'n eigen land! Mer da's toch venltevenl! Hè'k al niet ichaaj genog as de kenjjne me de knolle opvrilte En dan, ai je gepak wor op je eige land is 't toch mer de helft..." O. M. (lachend)»Ik kon ook 40 gul den eischen 1" Bekl.>0, zoo, da' wist ik niet. Mer 't is toch te veul. Zie-de, ik doej geen diefstal'k hè de jacht ok nie verhuurd. En ze loope d'r toch maor ever hen..." Kantonrechter»J)ati kun je ze laten calangeeren". Bekl.: »Nou, zoo wjjd wil 'k'tok nie zuuke. Da's nou wel een bietje arg. Maor tien gulden veur éón zoo'n strikske, 't is toch veul te veul Kantonreohter »Dus je wou wat min der hebben Bekl.»Minder Je most me heelemaol vrjj laten meneer. Zoo'n ouwe man as ik ben nog te straffen 1" Kantonrechter >Ja jong, vrjj komen zal toch niet gaan." Bekl.»Nou, ziet dan maor's wa-je doei 1 Af. D'n aapVoor den kantonrechter te's-Gravenhage verscheen gisteren een man, een leerplichtwetovertreder voor het zondaarsleiBenaartje. >Kan d'r niks an doen, meneer de kantonrechter, al breek ik 'm z'n ribbe, d'n Bmairiap, of ik 'm breng, of me vrouw, of me zwager, of me zuster, waar je d'n smaerlap brengt loopt ie wegik heb d'n aap zelf meegebracht m'neer de kan tonrechter, kent u *t hem vragen". Dat vond de kantonrechter goed. Laat 'm maar eens komen deurwaarder. DeurwaarderHg is weggeloopen, En de beklaagde met z'n triomfante- slikken, tot eiken prjjs. Plotseling stond hg dicht naast haar, ja, hij had met beide handen haar hand gegrepen. »Ik kan niet, Johanna, ik kan niet," fluisterde hg. Op hetzelfde oogenblik hoorden zg voetstappen. Johanna ging zitten bjj den treurwilg en Anna vroeg, wat ze daar zoo lang deden. Daarna, toen zg de tranen op Johanna's gezicht zag, legde zjj den arm om haar heen •Wjj zjjn alle dag hierdaardoor zjjn de graven met ons vertrouwd geworden en jagen ze ons geen vrees meer aan", zeide zjj. >Ja, het is beter, als de dooden met ons voortleven,"meende de jonge dominee. •Mgn moeder is in Neisse begraven, waar mgn vader vroeger stond, ik heb haar graf nooit meer teruggezien," zei Johanna, »maar met mg voortgeleefd heeft zjj toch." >Is dit geen bekoorljjk plekje begon Anna weer na een poosjezjj scheen op te fleuren als de strenge oudere zuster weg was. Do predikant ging eenige schre den verder naar een heel versch graf: •Hier heb ik acht dagen geleden een vrouw van twee-en-twintig jaar ten grave zien dalen. Zjj had o zoo graag nog willen leven •Was zjj gelukkig?" vroeg Johanna, die hem volgde. »Heel gelukkig I Zij laat een tweejarig kind achter, de ziekte kwam eerst na die geboorte te voorschjjn, vóór haar huwe- ljjk was zjj sterk en bloeiend". •De ziekte" daaronder verstond hg de tering Johanna hoorde deze bekente- ijjkste blik. Wat hè 'k ie gezeid. D'n bliksemschen aap Aanranding Gisteren stonden voor de rechtband te Heerenveen terecht de twee jongelieden K. en v. T. te Wolvega, wegens aanranding van eene jonge dochter aldaar. Deze keerde terug van eene ge heelonthouders vergadering, een der jon gelingen ging als galant, tegen haar zin, mede. Op een eenzame plek gekomen 'twas ODgeveer 12 uur 'snachts, kwam daar deze jongeling te voorschjjn en op de meest éierljjke wjjze werd toen het meiBje mishandeld. Den volgenden dag pochten de onverlaten nog op hnn daad. Zjj werden toen gevangen genomen en zjjn nog preventief gevangen. Het O. M. requireérde tegen elk der jonge lieden 4 jaar gevangenisstraf. Meijerijsche Bank. De rechtbank te 's-Hertogenbosch heeft gisteren A. H. Berkvens, ex-directeur der Mejjerjjiche Bank, wegens verduistering, tweemaal gepleegd, tot seven maanden gevangenis straf veroordeeld onder aftrek der voor- loopige hechtenis ruim zes maanden, en met bevel tot zjjn onmiddellijke in vrij heidstelling. Vergiftiging. De rechtbank te 's-Gra venhage deed gisteren uitspraak in de zaak van P. H., beklaagd van poging tot moord te Nienwveen gepleegd op zjjne moeder, zjjne zuster en twee broertjes, door middel van arsenicum. De rechtbank veroordeelde den be klaagde tot tien jaar gevangenisstraf. De vordering van het O. M. was on toerekenbaarverklaring en plaatsing van bekl. in een krankzinnigengesticht voor een proeftjjd van ten hoogste één jaar. Uit de Pers. De Roomschiï pers ovee den a.-r. broedektw18t. •Steeds vinniger, hateljjker en vooral persoonlijker wordt de onderlinge strjjd tusschen de antl-revolutionnaire en Christeljjk-historische bladen, Standaard RotterdammerNederlanderf en verschil lende provinciale binden". Aldus De lijddie echter vooralsnog geen aanleiding vindt, om zich in dezen strjjd, welke geheel bniten het katholiek erf omgaat, te mengen. Het blad waar schuwt echter in niet onduidelijke taal •Zouden wjj tegen onzen wil erin gesleept worden, dan is onze houding van te voren bepaald. In geweten zouden wjj in dat geval ons verplicht achten Daar beste krachten loyalen stenn te verleenen aan het thans zitting nemend Kabinet en als vjjand te beschouwen ieder, die, om welke reden ook, het bestaan van deze regeering in gevaar zou brengen. 't Laatste nu doet o. i. zeer stellig hg, die óf het goed recht van opireding dezer regeering in twjjfel trekt óf wel deze regeering, in strjjd met hare eigene verklaringen, zou willen voorstellen hetzjj als een zaken-Kabinet, hetzjj als een overgangs-Kabinet, hetwelk, zoo nis voor de tweede maal en plotseling zag ze hem met starende oogen aan. Ja, nu begreep zg allesJa zeker, dat was die bovenaardsche uitdrukking in zjjn oogen, zjjn beide ouders waren er aan gestorven, ook zjjn zusters hadden die ingevallen borst en die gebogen houdingzjj zouden er aan Bterven en hg ook Maar wat beteekende dat Hg leefde nu toch nog, hjj was er nu nog en haar eindeloos verlangen naar hem zou hem in het leven behouden. Als hg maar de hare wilde worden, iets anders vreesde zg niet, zeker niet den dood, die haar, temidden van al die gra ven, omgaf. •Hoe is de schoonste bjjbelspreuk zeide zjj, terwjjl zjj zich tot hem wendde en hem met stralende oogen aanzag •Liefde is sterker dan de dood Hjj knikte zachtjeB»De reine liefde, die verloochenen kanDaarbjj deed hjj de kerkdeur open en liet haar voorgaan. De kleine kerk was van binnen met lichtblauwe verf beschilderd, alleen bo ven het altaar licht rose de schilder scheen gedacht te hebben aan wolken, door de zon doorschenen. Er was weinig te bezien, behalve den oud-Romeinschen doopsteen. Klaus was, terwjjl de meisjes de sfcjjve relief beelden bezagen, onge merkt naar het orgel geklommen en speelde tot haar verrassing eerst eenige accoorden, daarnaEen vaste burg is onze God. Wordt vervolqd)%

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1908 | | pagina 1