IN". 34 1908 Donderdag 19 Maart 95sle jaargang. 43 FETJILI *OH l )e Ster van het Zuiden. GOESCIIË Üe uitgave dezer (Jouraat geschiedt Maandag-, Woensdag- en 7rgdagavo*d, uitgezonderd op feestdagen. Prjjs per kwartaal, in Goos f 0,7f, buiten Goes, jfranco, Afzoadorljjkc uoiameis 9 oe»t. (nsending van advaiientiSn véop 52 ciiran op dan dag[jdop uitpavt* COURAIVT. L)n prjja dor gewone advoriuntiijn 11 van 'i 5 regelt 50 eont, eiken regel moer 10 ot. Bjj directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prjji •lechti tweemaal berekend. Geboorte-, hnwelpki- en doodberichten on de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen worden van 110 regeli k 1,berekend. Bewjjmnmmeri 5 cent. Telefoonnummer! 22. Directeur A. F. A. van Saters. Uitgave van de Naaral. Vennootschap „Goesche Courant". Hoofdredacteur W. Kerrkmans. Zij die zich met 1 April a s. op dit blad abonneeren, ontvan gen de tot dien datum verschij nende nummers gratis. Twee is een. Veertien dagtri geleden vroegen wo De Zeeuw, hoe ze de tweeslachtigheid van haar blad toch rjjmde, door aan het hotfd der courant af te drukken »christoltjk- historigch niouwsbla 1 voor Zetland", on im dt kolommen bp herhaling te gewa gen van wjj anti-revolutionairen." Twee weken heeft do directie van De Zeeuw daarover gepeinsd en nu is einde lijk iemand, geen lid van do redactie, redding komen brengen.'t Is do heerA. Prins, die De Zeeuw uit deze bljjkbaar penibele vraag tracht los te werkos. Hjj tracht dat, maar slaagt er niet in. De schrjjver is zoo gaar gowoost het aan de lezers van dit christelijk histo risch of anti-revolutionaire orgaan te doen voorkomen, alsof uit eigen beweging die vraag behandeld wordt en verbergt 't be hoedzaam dat om opheldering verzocht is. Zoo'n handigheidje ka* er wel door. Do heor Prim vertelt dan dat de anti revolutionairen eigenljjk geen partjj zjjn omdat ze slechts een negatieve leuze hebben. ♦Anti-revolutionair toch, zegt hg, is inderdaad slechts eene negatieve leus, waar hot aanduidttegen do revolutio. Van het negatieve of louter ontkennen do kan geeno parijj leven. Als iemand op reis gaat en hg vertelt u al waar hg niet heengaat, maar laat u gansch in het onzekere, welke zeeën hg wol bevaren wil en welke steden hg denkt aan te doen, dau wondt gjj u ten slotte onbevredigd van hem". En verder ♦Te weten waartego* me* ingaat is dus niet genoeg, het dient ons ook helder voor den geest te staan, waar voor we hot zwaard aan de hmp gor den en ons tot hechte phalanx formee- ren. Daarom noemden we ons zelf daarenboven Obristelijk-Historisch". Ei 1 Ei 1 Dat wete* we nu. De anti revolutionairen zgD, zonder hot aanhang sel christelgk-historisch, niks niomendal. Gelgk een swervond schip dat na geen [gronden poylt, Dat niet geladen is en na geen haven [seylt. Nu big ven alleen nog deze vragen Wie zijn s»wo", waarvan in dit artikel telkens sprake is? Zjjn 'fc de christ.-his- torischeD, die hot ♦anti-revolutionair" bjj wgze van praedieaat bij hun partijnaam voegen, of zgn 't anti-revolutionairen die het ♦christ.-hiatorisch" als complement voor hun negatief-heid behoeven Akelig is de uiteenzetting in elk geval voor die arme anti's, die tot nu too zoo stellig gemeend hebben, dat ze een partjj vormden en die plotseling van den heer Prins moeten vernemen, dat ze niots zjjn, minder dan niots d. i. negatief. Voor do christ.-hisionschon daarentegen is 't een brevet van over-volheid. Ze zgn een partij en maken daarenboven Vertaald, uit het Italiaansch. XIX. De ontvoering van hortog Cesare ge schiedde op oen Vrjjdag, vroeg in den morgen, en in den avond van denzelfden dag stond er reeds in alle Napolitaansche dagbladen een verhaal over te lezen. Het was een verrukkelijke avond. Juf frouw Elvira de Vries zat op haar balcon en luisterde naar het zoo eigenaardig, droomerige ruischen van de palmboomen in het park van haar oom. Welk oen hoerlgk land 1" mompelde zjj onwillokeurig. Zjj peinsde or over, welk een geluk, welk eene oneindige zaligheid het moest wezen, hier te mogen leven aan de zjjde van een maD, die haar gevoel wist te begrgpen en te deolen. Zg dacht aan hertog Attilio En plotseling weergalmde door de stille villa's van Posilippo de half zingende, half brullende stem van een couranten- venter: »De ontvoering van hertog dei Tibaldi". Verschrikt rees mejuffrouw Elvira op. Wat was er gebeurd Wat was Attilio overkomen Hadden de briganten van Positano hem opgelicht Zjj riep haar kamenier en liet deze van de straat een dagblad halen. Hot meisje kwam spoedig terug, maar voor het ongeduld van Elvua nogaltgd jen andore groep van negatief tot hevig positief. Een onbevangon lezer van het artikel, vaarmode de heor Prins De Zeeuw vorbljjd aeeft, zal, als hg dat gesavouroord hoeft, de rotsvasto overtuiging hebben dat. aoti-revolutionairenen christ.historisehon *oorond een va* hart en ee* van zin zgn, dat ze eigenljjk samen één partjj vormen. Zulke jari" zot men de goö gemeente onder blozon voor. En dat zoo kort, na dat Lohnaaa Kuyper zoo duchtig de ooren heeft gewasschen en deze twee neer en meer als tegenstandors elkaar .taan boblikkon. De Notenkraker had in het laatste nummer een teekening vnnHahn:Pol tioko Aich-Woensdag. Kuyper en Lohman die tegenover elkaar staan met oegen waaruit woede en strjjdlust vlammen, en gelaats trekken, waarin bedwongen haat scherpe jjnen krampt. Dat is eon juister beeld dan de heer Prins van dose beiden geeft. Aan het slot van het artikel neemt de schrjjver zoo'n duizelingwekkenden draai dat do toeschouwer niets meer onder scheiden kan. Daar staat het volgende te lezen Als ons echter gevraagd wordt, of men Christoljjk-Historisch wezen kan en niet Antirevolutionair, dan zeggen wo mot Groen van Prinsterer i'Ned. God. Ill, pag. II): Dezo distinctie verwerp ik". Wie inderdaad Christeljjk- üisterisch is, is ju st daarom ook Anti-Revolutionair, d.i. tegen de revo lutie. Als ons wederom gevraagd wordt, waarom noemt, gjj u dan bg voorkeur Anti-Revolutionair en is dit uw eigea- ljjke politieke partjjnaam dan ant woorden weomdat het juist in onze dagen zoo noodig is, kleur te bekeunon, omdat transigaeren in boginselzaken verre van ons diont to zjjn, opdat, vriond en vjjaud, als gg tot hen spreekt ik ben Anti-Revolutionair, terstond weten mot wiea zg te doon, in welko richting gg uw scheepjo stuurt, welko klippon gg outwgkt, welke landen gij aandoet, en dat, do Hollandsche drie kleur aan de steng wappert, en uw vaartuig staat ingeboekt als genoemd Degen de revolutie, vóór het Evan gelie 1" We hebbon gedacht dat't de bedoeling van den heer Prins goweest was om de twee kleuren, anti-rev. en christ.-hist., zoo dooroen to mongon dat niemand ze meer onderkennen kan, dat bij de lezers dermate met doze twee partjjiamen heeft willen vermoeien lot zo niet meer wisten tot welko partjj De Zeeuw nu eigenljjk behoort. Als dit zgn opzet is geweest weDSchen we hem geluk mot het voortri-ffeljjk slagen. Want, tegen ons mag do heer Prins 't wol erkennen do anti-revolu tionairen on do christeljjk historiscben zgn toch twee partgen, on als er nu ter wereld één schepsel is dat ons, na lezing van het artikel des heeron Prins, kan vertellen welke der beide richtingen De Zeeuw voorstaat, dan verklaren we hem voor bovonmonsclieljjk knap. niet spoedig genoeg, en in ademlooze spanning vloog haar meesteres haar tege moet. Elvira las, dat niet Attilio, maar aijn vader was ontvoerd, dat, Alti'io na een langen hevigen strjjd met eeD zware, gevaarljjko wonde hulpeloos in de bergon was bljjvon liggen en nu op het kasteel tusschen loven en dood zweefde. Elvira weende. Ja zjj beminde hem, met al zgn fouten en gebreken, dezen vurigen, jongen edelman. In dit oogenblik toornde zjj tegen haar oom, die haar met koele, beredeneerde zorgzaamheid verre van Attilio verwjjderd had gehouden. En nu zweefde hjj hulpeloos tusschen leven en dood op zgn kasteel. Zacht rolden bare tranen over de teedero wangen zjj merkte het niet. Haar oom kwam op het balkon en vroeg Haastig en verwonderd»Wat is er, Ëlvira ♦Gjj weet dus nog van niets Ziedaar, lees 1" Daarmede reikte zg hem snikkend het dagblad. ♦O, dat alles heb ik reeds gelezen. Maar waarom weent gg Het zal zoo erg niet zgn als de couranten het vertollen, maar al was het ook zoo, wat kunnen wjj er aan doen Elvira stond haastig op en viel haar oom in eene plotselinge opwelling om den hals. »Laat mij naar Positano gaan 1" riep zg hartstochtelijk snikkond. ♦Maar bind 1 Wat wilt gg daar doen ♦Ik wil hem zien Ik moet hem zien, met hem spreken, hem troost en moed Btntnnland. Boer en Brit. Nadat het laalste handjevol moedige strjjders eindelgk do o^gelgke worste ling had op moeten geven tegen do BrilBche overmacht in Zuid-Afrika is de plotseling zeer verlevondigdo belang stelling in het lot onzer stamverwanten in het zwarte werelddeel weder gedaald. Men wendde zich af van het moedige volk, dat na zoo'n cngcljjken strjjd weder ondorworpen werd door den ovor- woldiger. De Hollandsche Zuid-Afrikaner was verloren, dacht men. Verloren t De Zuid-Afrikaansche boer hoeft er anders over gedacht. Met een bjjna b*rr«emdende berusting hebben Transvaler en Vrgstator zich gebukt onder het onvermgdeljjke. Maar al begreep het Zuid-Afrikaansche boeren volk dat het machteloos stond tegen de legerscharen waarover het zeeën bekeer- schende Albion beschikt, lock achtten de Hollandsche Zuid-Afrikaners nog *iet alles verloren. Zg schikten zich in den nieuwen toestand, doch zotten den strjjd voor hun rechten, zjj het op een andere wgze, voort. En het resultaat In do Kaapkolonie winnen do Hollanders veld, in Trans vaal on Oranje-Vrjjstaat zjjn de tengels van het bewind, natuurlijk wel onder opper-toczicht van Engeland, in handen van Boeren. Sommige heethoofden in ons ]a*d heb ben zich niet ontzien er de Boeren-voor- mannen een verwjjt van te maken, dat zjj onder Engelschc suzereiniteit zich lieten vindon als bestuursambtenaren. Enkelen noemden zulk een handeling zelfs verraad aan het eigen volk ge ploegd. Verraad Of mannon als Botha o* de Wet in staat, zouden zjjn tot laaghartig heid. Mot doodsve ..chting hebbon zjj op Zuid-Afrika's slagvelde* gestreden maar toon hin meed en volharding niet mochten baton, begrepen zg, dat zjj niet bjj do pakken neer mochten gaan zitte*. 0"k in tjjd van vrede kondo* zjj nog veel doen voor hun volk. Wat zeu het uitgewerkt hebben als zjj mokkend over den geleden nederlaag werkeloos waren bljjven neerzitten Dank zjj ook hun voorbeeld leeft nog het Afrikaander-volk en koestert hot, nog idealen. Zgn stoutste droom is een voreenigd Zuid-Afrika, waar Boer en Brit naast elkander zullen arbeiden en waar beider rechten goljjkelgk geëerbiedigd zullen worden. En.... men laat het niet bg droomen. Goarbeid wordt er daarginds in hot land dat mannon voorbracht als Paul Krutter cu Stein. Hoog boudt men in do eerst" plaats de taal, want is niet de taal ge heel het volk Maar tocb, bjj die koestering van eigen idealen, bg dien arbeid voor do verwe zenlijking van dat droombeeld, beorecht er toch in Zuid-Afrika tusschen Boer en Brit een verdraagzaamheid, die èn door de Boerenleiders, èn door Britsche over heidspersonen zooveel mogeljjk wordt in i*8preken. Gg hebt hom beleedigd". ♦Ik hem beleedigd Ik heb gehandeld, zooals een voorzichtig man onder zulke omstandigheden handelen moest". ♦Juist uwe voorzichtigheid was eens bcleodiging. O, laat, mg naar Positano gaan, oom 1 Ik boud het hier niet uit. Ik sterf van onrust". Maar wat zal men er van denken, wan neer ik u maar zoo >Ik ben aan hertogin Cssina een visite schuldig, oom. Die moet ik afleggen, vcr- hindor mg daarin niet. Ik moet gaan, zoo niet met, dan zonder uw verlof". Verwonderd zag de consul zjjn nicht aan. Hij had haar nog nooit zoo gezien. Was dat nog hetzelfde kalme, welopge voede meisje van vroeger ♦Het is goed Elvira", zeide bji na een kleine pauze bedachtzaam. Morgen vroeg spoort go met mjj naar Positano, maar wees nu kalm en verstandig. Ga nu rustig slapen. Houd u morgen vroeg om zeven uur gereed. Verstaat ge Om zeven uur". Zjj zeide Diets, maar kuste hem dankbaar op de wang. Op het kasteel dei Tibaldi te Positano slopen de bedienden geruischloos op de teenen rond, fluisterden op do corridors en in de afgelegen hoeken en zetten bezorgde gezichten. De oude beer was weg en de jonge heer lag in een hevige wondkoorts. De geneesheoron liepen heen en weer, en boven in hot groote salon zat reeds sedert twee uur de rechter de hand gewerkt. Dit bleek nog Zondag 1.1., toen te Kaapstad werd onthuld oen godenkteeken, dal gewjjd is aan de *agodachte*is van de Kapenaars, die in den Boerenoorlog aan Britsche zjjde stroden. De Engelscho gouverneur der Kaap kolonie, sir Walter Hely Hntchinson, hield een feestrede, waarin hjj herinnerde aan de woorden van don heer Theron, den voorzitter van den Afrikanerbond, dat de èenige weg naar de oenheid van Zuid-Afrika, door bloed on traien loopt. ♦Indien dit waar n", zeide do gouver neur, »dan behoort elke Zuid-Afrikaan sche patriet eerbied en bewondering te gevoelen voor allen, die, eenvoudig go- hoor gevend aan hun plichtsgevoel, hun loven iieton in den groote* strjjd, aan welke zjjde zg ook streden. Geljjk Franschon en Engelichen in Canada samengaan om de slagvelden van Abraham en St. Foy te make* tot een nationaal domein e* dus do gevolgen van den strjjd van 150 jaar golode* aanvaar den, zoo kunne* alle Zuid-Afrikanen, van welk ras zij zgn, gozameslgk kun leven wjjden aan de vestiging, onder Britsche vlag van eon groot gemeenebeit, op broeden grondslag en eenheid van belan gen, wederzgdsche eerbied en verdraag zaamheid". Zulk oen gemeonebost achtte sir W. Hely Hutchinson het meest duurzame gadenkteeken ter oero van de dooden, wier opofferingszin het vereoDigd Zuid- Afrika mogeljjk heeft gemaakt. Een roerige nigerripubliek. Een oogenblik wordt de aandaeht der ge- hoolo wereld weder getrokken door Haïti, de rumoerige negerrepubliok, waar op- standen en revoluties aan de orde van den dag zgD. En bjj die revoluties gaat het stoedi warm toe. De beide partgen ontzie» niets en gevangenen in don strjjd gemaakt, worden meestal op staanden voet neergeschoten. In de maand Januari brak weder oen opstand uit. De regeeringltioepen slaag den er echter in de ruit te herstellen, al ging dit ten koste van honderden uienschenleveDS e* al werden eenige kleine steden hierbjj plat gesehoten. Bjj dezen opstand bleek oen Ameri- kaansch consul te houlon mot de oproer lingen. Deze consul werd door zgn regec- ring teruggeroepen, doch hiermede was de achterdocht van de aanhangers der regeering tegen do vreemdelingen niet verdwenen en het feit, dat vole oproer lingen een toevlucht zochten in do gezant schappen dei groote mogendheden, ver sterkte die achterdocht nog meer. Do gezanten weigerden de vluchtelin gen uit te leveren en de opgewonden aan hangers der regoering dreigden zelfs de stad Port-au-Prince in brand te stekeD. Dan zouden ook do gezantscbopsgobouwen in vlammen opgaan, de opstandelingen, die daar een toevlucht hadden gevonden, zouden de straat op moeten en da»r worden neergeschoten. Vriendelijke menschen, die bewoneïB van Haïti Maar ze zgn nu eenmaal niet anders. Ghilazzi geduldig te wachten op een helder oogenblik van den jongen hertog, om hem over de bijzonderheden van den aanslag te ondervragen. Het was nacht, maar niemand ging naar bed of dacht ook maar aan slapen. Op alles voorbereid, in een soort van verdooving, zat hertogin Estella aan het bed van haar zoon, diens onrustig en verhit bloed hield hem nog nog steeds in droomen gekluisterd, die hem telkens opnieuw de vraeseljjke oogenblikktn voor den geest riepen, welke hjj in deD morgen van den vorigen dag had beleefd. Hertogin Cesina kwam de ziekenkamer binnen. »De rechter Ghliazzi wenscht u te Bj reken, mama," zeide zjj zacht. >Mjj Wat kan ik hem te zeggen hebb» n »Ik weet het niet. Hg verklaart niet langer te kunnen wachten." ♦Goed. Bljjf gg dan zoo lang hier. Daar staat het jjs voor de omslagen." Goed, mama." Hertogin Estella wierp nog een langen, bezorgden blik op den zieke, die zwak, met koortsig gloeiende wangen, half luide woorden mompelende op zijn legerstee lag. Toen ging zjj heen, de trap af en vond in de benedensalon de heer Ghilazzi. Mevrouw de herlogin," antwoordde deze onmiddolljjk en haastig, ♦bet spjjt me, dat ik hier niet langer kan bljjven. Ik heb de vasto overtuiging gekregen, dat er tusschen de misdaad te Rome en de misdaad to Positano waarvan, helaas, uw echtgenoot en uw zoon de slachtoffers Voor enkele dagen werden 's nachts zes personen van hnn bed gelicht, omdat zjj verdacht werden een samenzwering tegen de regcering te smeden. Zender vorm van proces werden do verdachten neergeschoten. Wat dio vrjje republikeinen elkander aandoen kan ons echter minder schelen Erger was, dat zjj de vreemdelingen e* zelfs de gezantschappen bedreigde*. Er zgn gisteren te Port-au-Princo oen Engelich en oen Duitsch oorlogsschip aangekomen en twee Amerikaansche oor logsschepen worden binnen enkele dagen verwacht. Al is voor het oogenblik alle gevaar voor do vreemdelingen als ge weken beschouwd, toch is nog niet alles in orde. De regcering vbd Haiti weigert thans degenen, die bg de buitenlandioke legaties een schuilplaats hebben gezocht, vorgun- ning om het land te verlaten. In enxele buitenlandiche bladen wordt er op aangedrongen dat de groote mogend heden nn eindoljjk eens krachtig ingrjjpon in de roerige negerrepubliek. Binnenland. Stijlbloempjes. Uit een kleermakers- circulaire »De batr X snjjdt en onderwgst het Amerikaansche systeem, dat een der beste moet zgn. Hierbjj wordt de trigonometrie of driehoeksmeting toegepast op de kleer makerij". Voor een winkelraam te Rotterdam Postzegels, briefkaarten en zinkessnuif voor dezelfde prjjs als aan het Postkan toor". Uit het Pharmac. Weekblad: ♦Assistente, doktersdochter, twee jaar uls zoodanig werkzaam, zoekt plaatsing". Uit 't feuilleton van De Tijd 2 Maart ♦Oroneek's verhaal scheen hem toe als een leeljjk geluid, waarvan de draden zich snol samonweefden tot een grauwon sluier, die het stralend schoone beeld zjjner herinnering overtoog". Uit een levensbeschrijving van miss Nightingale in het Hbld. ♦Nu zg tot eereburgeres van Londen is verheven telt zg acht-en-tachtig jaar". Liefdesdrama. In den nacht van Zatordag op Zondag werd de koetsier van een sloeperswagen, die laar Gouda terugkoerde, op den Goejannerweiledjjk aangesproken door een jongeliag, die vroeg, of zg* meisje, dat ongesteld was geworden, met don wagen vorveerd kon worden, onderwjjl hjjzelf een dokter ging halen. De koetsier was hiertoo bereid, en men haalde het meisje, dat op oen omgehakten boomstam zat. Kort daarop overleed ze echter. Men kwam toen tot de onidekking, dat de jongeling en hit meisje vergift hadden ingenomen en in allergl werd naar het politiebarean ge red «n en direct geneeskundige hulp inge roepen. Nadat aan den jongeling een tegengif was toegediend, werd hij naar het gasthuis vervoerd, waar men er in slaagde, het doodsgevaar voorloopig af te wenden. Uit op het paar bevonden brieven moet geblokon zgn, dat beiden te Rotterdam zjjn geworden, een nauw verband bestaat, dat wjj mogen besluiten, dat beide door dezelfde personen zgn gepleegd". »Gjj kunt daarin wel gelgk hebben, mgnbeerook dat blgkt ten overvloede nog uit den brief, dien Atlilio ons heeft gebracht. Was dit niet hot geval, dan zou men ons zeker de intrekking van het proces wei niet tot voorwaarde gesteld hebben voor de uitlevering van mjjn echt genoot 1" ♦Volkomen juist Nu zult u begrgpen, dat ik als itai tsambtenaar, bee gaarne ik u ook zon willen helpen, enmogeljjk op dat voorstel kan iDgaan Het zon niets minder wezen dan een bankroetv^rkl&ring van de justitie, met moordenaars en roo- vers ook maar te onderhandelen." Wat moet er dan gedaan worden ♦Hoor mg een oogenblik aan. Er moet onmiddolljjk iets gedaan worden om de roorers to ontdekken." En mjjn echtgenoot?" vroeg de her togin, hoe langer hoe angstiger wordende. ♦Wees verzekerd, dat wg met de meeste voorzichtigheid zullen te werk gaan, maar verlang niet vran de justitie, dat zjj het weinige aanzien, dat zjj nog bezit, zal verspelen door met roovers een dergeljjke overeenkomst aan te gaan". ♦Mjjnheer, ik ben een vrouw, een moeder en een echtgenoote. Gg weet, dat ik in de grootste bezorgdheid verkeer omtrent Attiliowilt ge daar nu nog de bezorgdheid over het leven van mjjn echtgenoot bgvoegen Is dat billjjk Is dat menschelgk (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1908 | | pagina 1