N\ 118 1907 Zaterdag 5 October. 949le jaargang. 89 FEUILLETON. De kleindochter. Oe uitgave dezer Courant geichiedt Maandag-, Woensdag- en Vrjjdagavoad, uitgezonderd op feeitdagen. Prjjs per kwartaal, in Goes 0,75, buiten Goes, jfranco, f laCS> Afzouderljjke nommeri 5 cent. Inzending van advarfcntiën «óop 2 urtn op den dag dee" uitgave* De prjj» dor gewone advertentiën is van ï-5 regels 50 cent, eiken regel meer 10 ct. Bjj directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prjjs slechts tweemaal berekend. Geboorte-, huweljjks- en doodberichten en de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen worden van 110 regels 1,berekend. BewjjBnummers 5 cent. Telefoonnummer 22. Directeur A. F. A. van Setbrs. Uitgave van de Naaml. ]Vennootschap „Gtoesche Courant". Hoofdredacteur W. Kerremans. GOESCHE COURANT. verband stond met pogingen van Rusland, om een leeniag in Frankrjjk geplaatst te krjjgen. De Russisch Minister heeft dit in een internew zeer beslist tegen gesproken, terwijl hij verklaarde, dat zjju oponthoud te Parijs noch een politieke, noch een financieele zending beduidde. In zjjn onderhoud met Clémenceau had bjj slechts verklaard, dat de Franscho bladen den binnenlanuschen toestand van Rusland geheel ten onrechte als ver ontrustend voorstellen. De ontbinding van de Doema was noodzakelijk geweest, daar haar samenstelling niet aan de openbare meening van het Russische volk beantwoordde. Op oen vraag aangaande de toekom stige ontwikkeling van Rusland weigerde de Minister te antwoorden. Binnenland. Een eigenaardig geval. Te Zaandam doet zich het eigenaardige geval voor, dat verschillende hoofdcommandeurs van gemeentelijke en van vrijwillige brand spuiten, in geval van brand in drie nader aangeduide perceelen, hun perso neel gelasten geen water te geven dan op uitdrukkelijk bevel van den hoofd commandeur der wijk, terwijl deze laatste aan zjjn eigen manschappen verbiedt bp brand in een dier perceelen ze liggen toevallig alle in dezelfde wjjk water te geven. Reden daarvan is de aanwezigheid in bedoelde perceelen van groote partgen calcium carbiet. Bjj brand in een aangrenzend perceel wordt met het oog hierop de grootste omzichtigheid aanbevolen. Materialistisch. Te Rotterdam had iemand bjj de Rechtbank echtscheiding gevraagd. Tjjdens het proces hangende was, waren ze juist 121/j jaar getrouwd. Die vheuglijke" dag g\ig niet onopgemerkt voorbij, er word druk gefeest tot zelfs laat in den nacht. Een paar dagen daarna werd het vonnis tot echtscheiding uit gesproken. Het Duitsche keizerspaar. De Duitsche keizer en keizerin zullen een kortstondig bezoek brengen aan ons land. Het bezoek zal plaats hebben te 's Gra- venhage, waarvoor de koninklijke familie van het Loo naar de residentie zal komen. Het bezoek wordt verwacht tegen 20 November, na het achtdaags verbljjf van den keizer en de keizerin in Engeland. De keizer en de keizerin zouden te Vlissin- gen 's ochtends aan land komen, alwaar een deel der vloot van onze marine ter begroeting aanwezig zal zjjn, vervolgens naar den Haag gaan en vandaar 's avondB naar Berlijn terugkeeren, zoodat de kei zerlijke gasten met gevolg slechts één dag hier te lande doorbrengen. Het bezoek is eene beleefdheid tegenover ons hof, waartoe de eerste gelegenheid, dat het keizerljjk paar het Nederlandsch grondgebied passeert, wordt aangegrepen. Een visschenavontuur. 't Is toch al een eigenaardige positie, die van visch in een aquarium Op 'n goeden dag is hjj, in de vrjje zee Mare libeium zei Hugo Grotius met een verraderlijke strooming meege- dreven naar een engte, door rasterwerk van een net omsloten. Er was water genoeg, en er achter was ook nog water, maar telkens als je in de vrjjte wou, stuitte je snoet tegen de zwarte ruitjes van het maar altoos naderend net, en ten leste was je ar heeiemaal in verstrikt en werd er mee uit het water gehaald. Dat was om te stikken Toen is er een verdooving gekomen je werd gesmeten en geschept, in een donkere ruimte met slecht water de bun gedaan, en er dan weer uitge haald met levensgevaar weggebracht, wie weet waarheen 'n Morgen ontwaakte je. Je rekte je verslapte vinnon uit, plooide ze open in nu weer versch water, probeerde je staart, of hij nog sturen wou, en jal daar zeilde je, zoo lekker als 'n vischje, weer in een kristalheldere zee. Het zonnetje schoen er in je liefste wieren en grassen rezen uit den grond op kjjk daar krabbelde 'n krap over den steenigen bodem, en in het zand lagen de botjes lekker te kroelen en te snap pen naar water. Patsja snuit stootte tegen iets aan, zoodat je achteruit duizelde. Wat was het De klare zon doortintelde de zee je kon toch zien 1 Nee, 't moest ver beelding geweest zijn. Daarvoor, en over al, was water, ruimte om te zwemmen in overvloed, gewis 'n vacantieverblijf voor reconvalescente vissohen. Pats 1 alweer. 't Leek wel een wonder. En als je even bednnst, toekeek, zag je aan den anderen kant van het onzichtbaar iets, waartegen je gestooten had, een vreemd wezen. Het had oogen, 'n uitstekenden kop met te ruggetrokken bek, als 'n haai en gespleten vinnen, die langs het geheimzinnig licht vink bewogen. Dan kwamen er nog meer *oo, heele ritsen zag je hun snoeten naast elkaar en ze kiepten de bekken open en dicht en schenen geluid te geven. Een oude paling kronkelde bedaardjes voorbjj en zei »Dat z{jn menschen, nieuweling!" Al dit vreemde was nu gewoon gewor den. Wanneer de menschen kwamen en hun neuzen tegen de ruit plakten, dan bekeek je 's even met minachtend gezicht zooals 'n visch minachtend kijken kan hun tronies, zwapte je staart óm en ging wat buurten bjj de kreeft in 't hoekje, die een filosoof was. De menschen liet je hun gang gaan. Ze schenen wel goedig. Een kwam er alle dagen 'n naar keer aas in 't water gooien en zorgde voor verscho lucht. Aan de geringe ruimte wende je ook 't was er gezellig met de lievo botjes en ander vrooljjk bakvisschegoedje. Tot op 'n dag, daar had je dit wonder- ljjke strooming weer. Ze sleurde je mee... je huid schuurde langs scherpe randen... je viel met een geweldigen smak op stee- nen... nog eens en nog eens- Deze sensatie ongeveer moeten de schel- viBSchen en kabeljauwen hebben ontvan gen, toen onlangs in het aquarium van >Artis" te Amsterdam een glaswand is komen te bezwjjken door den hevigen waterdruk, en de bevolking van een groot zeebassin werd uitgestort op de steenen vloeren. De palingen en plat- visschen vond men tot op de trappen van het gebouw, aan het einde van de lange hal en ze lagen ei niet op droog, want het water vloeide in een cataract over de treden. Een deel der aquariumbevolking werd te logeeren gezet in andere bassins, tot hun eigen bakje weer in orde zal zjjn een ander deel ia verdwenen, na ver moedelijk nog eenmaal in boter en mos terdsaus gezwommen te hebben. Men stelt zioh voor den bezweken glas wand na de drukke maanden door een nieuwen te vervangen en de constructie zoodanig te wjjzigen, dat gevaar voor doorbraak minder is te duchten. Hbld. De moord te Leiden. Omtrent den moordenaar van het dienstmeisje A. Stam mers, die nog altjjd in het Academisch Ziekenhuis bljjft opgenomen, meldt het Leidsch Dbld.j dat hjj bestendig vooruit gaat. Het rechteroog heeft hg verloren, doch het volle gebruik van beenen zal hjj vermoedeljjk wel terugkrijgen. De kogel zit nog in het hoofd en hoewel hg daar blgkbaar geen infectie teweeg brengt, zal men toeh nog een poging doen hem te verwjjderen. In ieder geval zal Stammers nog wel een tjjdlang in het Ziekenhuis verbljjven. Valsche munters gearresteerd. De justitie heeft Woensdagnamiddag, op ver moeden, dat er valsche munt werd ver vaardigd, een inval gedaan in het kuis van perceel 129 aan de O. Z. Achterburg wal te Amsterdam. Gearresteerd werden de twee gebroeders Cornelissen en in beslag genomen tal van ingrediënten tot het vervaardigen van valsche munt, zooals een bak met hard zand, dat tot vorm diende, en waarin de afdruk van een gulden nog zichtbaar was. Voorts de rond© tafel, die nog met zand bestrooid was, een gietlepeltje, waaraan nog specie vast zat en losBe specie, vermoedeljjk nikkel, tin en koperstof. Ook werden drie ver schillende petten en een ringbaard in beslag genomen, die bjj de uitgifte der valsche munt tot vermomming diende. Jacht op een dief. In Nederland, wit weet hoe dichtbjj, vertoeft op 't oogenblik zekere Hernalsteen, die de >Caisse Géné rale de Reports et DépötB" te Brussel voor 75,000 francs heeft opgelicht. De dief doorroist op zjjn vlucht het ge- heele land per motorfiets en stuurt uit alle plaatsen prentbriefkaarten aan zjjn vrouw. De politie maakt jacht op hem, doch heeft hem nog niet kunnen snappen. Zondagavond is op het postkantoor te Tervueren een brief onderschept, door Hernalsteen aan zjjn vrouw gericht. De envelop droeg den naam van de firma W. S. Delboy, Passage 22, Den Haag. De brief bevatte slechts eenige photografische opnamen, door den dief-motorrjjder op zjjn tochtje door ons land gemaakt Vergiftiging. Het huisgezin van den gemeenteveldwachter B. te Stampersgat bjj Rozendaal had Zondag jl. hoofdkaas gegeten, die bjj oen Blager in het dorp was gehaald. Na het gebruik werd het geheele gezin ongesteld en deden zich verschijnselen van vergiftiging voor. Een 11-jarig meisje is sedert ontrieden, Bij dit no. behoort een bijvoegsel. Kamerverkiezing Franeker. Bjj de Woensdag in het district Fra neker gehouden stemming voor d© Tweede Kamer zjjn uitgebracht 6268 geldige stemmen. De heer J. v. d. Molen (antir.) kreeg 2535, de heer W. H. flelsdingen Csoc.- dem.) 2289 en dr. A. van Raalte (vrjjz.- dem.) 1444 stemmen. Herstemming dus tusschen de heeren J. v. d. Molen en W. H. Helsdingen. Bjj de algemeen© verkiezingen van 1905 werden bjj de eerBte stemming uitgebracht 6880 geldige stemmen. De hoer J. Ankerman (Friesoh christ.- hist.) kreeg toen 2880 stemmen, de heer P. L. Tak (soc.-dom.) 2170 ©n de heer P. Lieftinck (Unie-Iib.) 1830 Btemmen. Er werden dus thans ruim 600 stem men mind«r uitgebracht dan bjj de eerste stemming in 1905. Toch ging de sociaal democratische candidaat met rnim 100 stemmen vooruit, terwjjl de vrijzinnige candidaat bjjna 400 stemmen minder en de candidaat der kerkeljjk partgen bjjna 350 stemmen minder kreeg dan in 1905. Deze stemming van Woensdag beves tigt en versterkt onze verwachting, uit gedrukt in het vorig hoofdartikel, dat de Franeker zetel in elk geval links zal big ven. Do anti-revolutionairen kunnen bjj de herstemming geen noemenswaardig aantal stemmen meer winnen, terwjjl het te voorzien is dat de kiezers van dr. Van Raait© dan hun stem zullen uitbrengen op den sociaal-democraat. Liever een candidaat van de uiterste linkerzjjde dan een van rechts. Buitenland. spoo*wegpersoneel. Sedert enkele dagen heeft Oostenrjjk te ljjden van een strjjd, die is uitgebroken tusschen eenige groote spoorwegmaat schappijen en haar personeel. Twee jaar geleden ontstond er een krachtige beweging onder het OoBten- rjjksche spoorwegpersoneel ter verkrjjging van lotsverbetering. Werkeljjk werden toen de eischen van het personeel vaD een aantal ljjnen ingewilligd, maar enkele maatschappijen stelden haar personeel tevreden met beloften, beloften die nog niet zjjn ingewilligd. Dientengevolge heerschte er onder personeel dier maat- sohappjjen reeds geruimon tjjd ernstige ontevredenheid. Herhaaldeljjk werd op inwilliging van de gestelde eischen aan gedrongen zonder dat het baatte. Ten slotte stelden de arbeiders als uiterste termjjn den lsten October. Als antwoord op bet ultimatum, deel den de maatschappjjeD mede, dat door de directies op 2 en 3 October zou worden beraadslaagd over de gestelde eischen. Intusschen weigerden de directies afge vaardigden van het personeel in gehoor te ontvangen. Hierover ontstond onder het personeel groote verontwaardiging en het besloot dwang uit te oefenen op de directies. Van een staking kan echter geen sprake zjjn, daar het Oostenrjjksehe spoorweg personeel het stakingsrecht mist. Men Door M. Böhme, »Zeg u hem, dat ik zeer verheugd zou zjjn, als ik hem spoedig eens bjj mg mocht begroeten", ging Beata voort. »Hjj had mg vast beloofd, vaker te komen, maar heeft zjjn woord niet gehouden". >Hg hoeft het altjjd zoo druk. Als hjj niet in de zaak bezig is, werkt hg op zjjn kamer. Voor zoover ik weet, schrjjft hjj tegenwoordig aan een groot werk, een beschrjjving van den Rjjn van Keulen tot Mannheim". >Ach Natuurbeschrjj vingen »Ik geloof natuurbeschrijvingen in kunstvorm. Een groot Stuttgarter uitge ver heeft het plan geopperd, en beroemde kunstenaars levereD de teekeningen." Beata volgde gespannen de woorden van het meisje. Haar fantasie dwaalde vaak naar Erwig'a stille, bloem-geurige kamer, die zjj nit Erika's gebabbel kende. Een taoht verlangen doorvoer haar ziel. Als nu ee» goede fee haar de vervulling van een wensch had toegestaan, zou ze gewenscht hebben 1 Heengedragen te wor den uit deze hei-lichte, klater-schoone kamers vol alledaagsche menschen, naar de ruBtige kalme kamer van den een zamen man met de teedere oogen en de goedige stem» die haar eens na aan t hart gelegen had, en tot wien een onver- heeft nu zjjn toevlucht genomen tot het reeds vroeger beproefde middel van lijde- ljjk verzet. Dit verzet bestaat nergens andeis uit, dan dat het personeel der spoorwegen alle ook de meest verouderde voorschriften, stipt navolgt, waardoor de geheele treinendienst in de war wordt, gestuurd. Door zeer langzaam, doch punctueel opvolgen der verschillende instructies,worden alle treinen vertraagd, met het gevolg, dat alle aansluitingen gemist worden. De toestand wordt op deze wjjze on houdbaar en toch is die strijdwijze voor het personeel ongevaarlijk, want de be ambten zorgen wel, dat men van booger- hand geen vat op hen heeft. Het personeel der spoor weg werkplaat sen, dat wel het stakingsrecht heeft, heeft den arbeid nedergelegd. In Hongarge broeit ook wat onder het spoorwegpersoneel. In dit land toch is op het oogenblik een beweging gaande ter verkrjjging van het algemeen kiesrecht. Om de eischen meer kracht bij te zetten wordt door de arbeiders, o. w. het spoor wegpersoneel, gedreigd met een algemeene staking, die naar men wil, 10 dezer uit zal breken. In Hongarije heerscht dientengevolge groote ongerustheid. Sommigen meen en dat het werkeljjk tot een algemeene sta king zal komen, maar vele anderen mee- nen, dat het dreigement met die alge meene staking slechts bangmakerjj is van de zjjde van enkele arbeidersleiders. De koning van Saksen. Naar aanleiding van de geruchten, dat de koning van Saksen opnieuw in het huwelijk zal treden, schrjjft graaf Hoens- broech aan het Berl. Tagebl.. dat naar Roomsch kanonniek recht de koning nog altjjd gehuwd is met Louise van Toscane, gravin Montignoso en thans mevr. Toselli. Dit huweljjk is een matrimonium ratum et consumatum. hetwelk zelfs de Paus niet kan ontbinden. Wel is herhaaldelgk ten behoeve van vorstelgke personen b. v van Napoleon I, langs een zijweg een tweede huwelijk mogelijk gemaakt, maar dan geschiedde dit doordat de Roomsche Kerk het eerste huwelijk voor nietig verklaarde. Graaf Hoensbroech betwjjfelt zeer of de Saksische vorst genoegen zou willen nemen mer deze oplossing, die zjjn» kin deren zou maken tot bastaarden. Een andere weg is niet mogeljjk en dus kan koning Friedrich August niet opnieuw trouwen. Pater TyitBEL. Pater Tyrrel heeft den Heiligen Stoel uitgedaagd, de geheele met hem sinds 1904 gevoerde correspondentie te publi- ceeren, en nietzooals tot dusver is geschied, uitsluitend enkele met zorg uitgekozen gedeelteD der gedachten wisse ling. Een Russisch minister aan het woord. De Russische Minister van Financiën vertoeft te Parijs, waar hjj Dinsdag een onderhoud met den Franschen Minister- President Clémenceau had. Algemeen was men van meening, dat dit bezoek in klaarbare, geheimzinnige macht haar met onweerstaanbare kracht in den laatsten tjjd weer aantrok. Met groote, droomerige oogen zag ze voor zich heen. Aan de piano zetten zich twee jongedames. Erika begeleidde het spel met voetgetrap. Maar na een poosje begon het haar te vervelen, en babbelde ze opeens luid tegen Jo. Tevergeefs poogden deze en Beata de kleine onrust tot stilte te brengenErika was niet gewoon, eens anders zin te volgen, of voor een ander haar luimen in te binden. Bovendien was ze vermoeid. Het kleine witte gezichtje kreeg een slaperige, ver drietige uitdrukking, haar gebabbel werd langzamerhand ongeduldig en er klonk oen toon van zenuwachtige prikkelbaarheid in, die niet alleen mevrouw Reichenberg, maar ook Jo als de voorbode van een kwade luim kende. »Kom, Erika, wjj gaan naar ginds wjj kunnen daar beter praten", zei Jo, en nam het bereidwillig opspringende kind bjj de hand om het in een volgend vertrek te brengen. Achter dikke portières was nog een klein afgescheiden vertrek, waarin juist een sofa met een tafel en twee stoelen plaats vonden. Jo legde de kleine op de sofa, schoof haar een kussen onder het hoofd en breidde een deken over haar. Dan begon zjj haar een paar sprookjes te vertellen, in het vinden waarvan oom Erwig onuitputtelijk was. Nauwelgks een kwartier later was Erika, zooals Jo tot haar grootste geruststelling bemerkte, ingeslapen. Zij had haar stoel dicht bjj de scfa geschoven en bleef rustig zitten. Zij had hoofdpjjn en het donker deed haar goed. Het gebabbel met het ki«d en hot bjjna werktuigelijk vertellen van de sprookjes deden haar bijna pjjn, daar haar gedachten intusschen geheel andere wegen gingen. En toch kon zjj zich er niet aan onttrekken men ven vmhfte van haar, dat zjj, als uit dankbaarheid voor mevrouw Gotzes gastvrijheid, de kleine plaag van het overige gezelschap ver wijderd zou houden. Zjj gevoelde zich wonderljjk. Iets ver wards en donkers was in haar, een doolhof van tegenstrijdige gevoelens, waaruit zjj nu geen uitweg vinden kon. Hiernaast speelde en zong, lachte en praatte men door. In de kamer, waaraan het kleine vertrekje behoorde, waren geen menschen. Een ouderwetsche wandklok mikte met kalme slingerbeweging haar tikken op geljjkmatige afstanden in den tjjd Jo schrikte op. Het ruischen van een zjjden japon werd hoorbaar, daarnaast veerkrachtige schreden. Door de kier iu de portières zag zij Frederik Mannebach en mevrouw Henriette Gotze in de kamer komen. Mevrouw Gotze begon in een der op den acht-hoekigen tafel liggende foto grafie-albums te bladeren. »Hier is het portret," zeide ze, »het Ijjkt niet erg goed, maar misschien her kent u hem daarop." Mannebach nam het album en bezag eenige oogenblikken het portret. >Neen, het Ijjkt zeker niet goed", zei hg. Zjj namen plaats in twee der diep-roode stoelen bjj de tafel. Mannebach hield het album nog in de handen, de weduwe boog over hem, bladerde verder en toonde hem een portret, waarna zjj in Munchen bjj een bekend schilder een portret in olie verf liet maken. »Maar waarom dan juist zoo f" vroeg Frederik Mannebach hoofdschuddend. »Ik heb hem heel anders in mjjn© herinnering, met een baard." >Zoo als op dit portret was hjj, toen ik hem leerde kennen. Den baard liet hjj eerst later groeien." >Maar ik dacht, dat men een gestor vene liefst eoo voor oogen had, als men hem het laatst zag." »In 't algemeen misschien. Maar mg :s zijn aandenken zoo idealer." Mevrouw Gotze zuchtte. >Als ik zjjn beeld van toen zei, ont waken alle idealen weer in mg, die mg voor mjjn huweljjk vervulden. Later later ziet men veel helaas anders, men wordt ontgoocheld, de werkeljjkheid rukt ons meedoogeloos nit onze droomen." Zjj zweeg. Men begon een wals te spelen. >Wie heeft niet zjjn teleurstellingen ge had, mevrouw. Gestorvenen hebben altijd een glorie-schjjn om 't hoofd. Wij denken slechts aan de gelukkige uren, die wjj mot hen doorleefden, die zjj ons bereidden". De weduwe knikte. Zjj had den el boog op de leuning van haar stoel gezetde wjjde mouw hing terug en liet den blanken schoon gevormden arm vrjj. Frederik Mannebach legde het album weer op de tafel. »Weet u waar Erika is?" vroeg hg. »Ik hoop, dat ze niet al te lastig voor juffrouw Burgard zal zjjn". >0, neen. Jo houdt veel van kinderen. Zjj zal haar hebben meegenomen naar haar kamer. Ik verheug mg voor u, dat de lieve kleine er weer zoo goed uitziet. Ik was er bang voor". »En ik wiBt niets van het gevaar, waarin mijn «enig kind zich dagenlang bevond. Nog durf ik er niet aan denken, wat had kunnen gebeuren, terwjjl ik daar ver van huis reisde". »Erika ontwikkelt zich allerliefst". >Ja, zjj heeft in den laatsten tijd haar slechte manieren wel afgeleerd, eonigszins tenminste", lacht» Mannebach. En na een kort stilzwjjgen voegde hg er ernstig aan toe >Mgn arm, klein meisje ontbreekt helaas het kostbaarste goed van een kind de moeder". »Ik wilde, dat zjj vaker naar mg kwam". De weduwe zuchtte diep. »Ik denk dikwijls dat mjjn leven zoo geheel anders zou zjjn, als ik een kind bezat. Zoo weet men eigenljjk niet, waar voor men leeft". (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1907 | | pagina 1