lN°. 55 1907 Donderdag 9 Mei 94s'" jaargang. 33 FEUILLETON.. GOESCHE Oe uitgav dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond, uitgezonderd op feestdagen. Prjjs per kwartaal, in Goes 0,75, buiten Goes, franco, f Afzonderljjke nommeiui S cent,. In** aiding wan adwea^eaitiSira wé©*» ffi «ceüi op dsns cSa^ jgri? uitqavc* COIHWT. Op prflK der gewone advertentiön is van 1-5 regels 50 cent, alken regel moer 10 ct. "ij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzolfde advertentie wordt de prjj» slechts tweemaal berekend. Geboorte-, hnwelpks- en doodberichten en do daarop betrekking bobbende dankbetuigingen worden van 110 regels 1,berekend. Bowijsnnmmers|5 cent. relefoonnniiimer 22. Uitgave van de Naainl. Vennootschap „Goesche Courant". Directeur-Hoofdredacteur R. G. Rijkens. De Staten-Verkiezingen v. Stilstand in de Wetgeving. Een der ellenden van de roekeloos door de clericalen in de Eerste Kamer te voorschijn geroepen mi- nisterieele crisis, is de algeheele stilstand gedurende zooveel weken van parlementairen arbeid geweest. De omgang van de vertegenwoor diging met ministers, die hun ont slag hobben ingediend, schijnt nu eenmaal niet te kunnen worden gedoogd en zoo zag de Tweede lKamer, nadat zij nauwelijks de Kerstvacantie achter den rug had, zich genoodzaakt hare werkzaam heden te schorsen. Dat ontbrak er nog maar aan, nu de achterstand op wetgevend gebied reeds zoo zorgelijk groot is. Eene Kamer, die, als zij werkt, reeds zoo onrustbarend traag vooruit komt, gedurende den besten tijd van het parlementaire jaar tot niets doen veroordeeld Zoo mag men, zelfs indien de crisis uit andere hoofde ten slotte geen blijvende nadeelige gevolgen achterlaat, nu reeds stellig als haar niet meer ongedaan te maken kwaad boeken, dat zij aanzienlijke ver traging in den gang van den wet- gevenden arbeid heeft gebracht, en het op haar geweten heeft, dat dit parlementair zittingsjaar aan vruch ten zooveel minder rijk zal zijn, dan het geval had kunnen worden, zoo de clericalen niet te kwader ure een spaak in het wiel hadden gestoken. Waar blijft nu het Arbeidscon tract, roept men. Ja, kiezers, dat is ook al een der gevolgen van de onbesuisde daad der clericalen. En hoezeer zij zelf inzien, dat dit hun schade zal be rokkenen bij de stembus, bewijst wel, dat dr. Kuyper nog onlangs waarschuwde, dat het ergste, wat de rechterzijde kon overkomen, zou zijn de verwerping van het Ar beidscontract door haar toedoen, zoodat men in Juni zonder Arbeids contract voor de kiezers zoude moe ten komen. „Welnu, dat ergste is gebeurd," zooals Het Vad. zei. Het Arbeids contract is er nog niet en de cle- ricale sprekers zullen zich in aar dige bochten moeten wringen, om den kiezers wjjs te maken dat dit niet de schuld is der Eerste Kamer, die den loop der zaken heeft geremd. En bovendien, al had men nog aan de behandeling kunnen toe komen, het Voorloopig Verslag van De geheimzinnige Verdwijning. (Naar het Engelsch van Guy Thome). •Het is zoo vriendelijk en goed van ja, Marjori», om met mgn plannen in genomen te zjjn. Niets is mg meer waard dan dat. Ik ga nu een half unrtje met Donald Megbie praten. Het komt mjj het, beste voor, het publiek nu eenigszins in to liohten. Dat zal het beste gaan door de spreektrompet van Megbie. Hjj is nooit onbescheiden en begrijpt iemand. Maar mag ik daarna het genoegen heb ben met je te soupeeren Weiger mii dat alsjeblieft niet I Het zon zoo'n mooi einde maken aan dezen sohoonen dag, niet waar I" »Het zou heel onaardig van mjj zijn je vanavond iets te weigeren, William", antwoordde zjj op trenrigen toon, maar met groots trots op hem in haar stem. Heb je niet van alles voor mij gedaan Jjj hebt gedaan, wat geen ander levend wezen gedaan zou hebben. Ik zal hee! blij en trots zgn, als je mjj hier wilt komen halen, nadat het gesprek met Mr. Megbie is afgeloopen". GonldoBbrough ging met don journaliEt heen. Vgf minuten later vertelde iedereen, bg Lord Malvin tegenwoordig, datMir- jori# Poole weer verloofd was met Sir William Gonldesbrongh. Marjorie zat de beide mannen na te kjjkan, terwjjl zg wegliepen. de leden der Eerste Kamer toont duidelijk genoeg aan wat de cleri calen in dit opzicht in het schild voeren. Van dat heele contract zal dan ook vermoedelijk niets terecht komen, als de Eerste Kamer blijft saamgesteld zooals zij thans is. Het is duidelijk gebleken, bij het oplossen der crisis, dat de rechter zijde niet bij machte is te regeeren moet nu de wetgevende arbeid lieelemaal onmogelijk worden ge maakt, door de Eerste Kamer te laten zooais zij is Wij hebben thans een Kabinet, dat bestaat uit werkzame, kundige mannen, geen drijvers op eenig ge bied maakt gij, kiezers, hun het regeeren mogelijk, door bij de a.s- verkiezingen uw stem uit te bren gen op de vrijzinnige candidaten. Geeft hun ruggesteun geeft hun de versterking, die zij in hunne gelederen noodig hebben. Deze mi nisters hebben hunne portefeuilles weer aanvaard, niet zonder terzijde stelling vau persoonlijke wenschen. Het landsbelang heeft bij hen het zwaarste gewogen. Toont, dat gij zulks weet te waardeeren en brengt hun nwe hulde, door middel van het stembiljet. Consignatiekas. Onder de wetsontwerpen, die de Tweede Kamer vermoedelijk binnen kort onder de oogen zal bebben te zien, be hoort het consignatie-ontwerp, dat beter wetsontwerp op de consignatiekas ware genoemd, gelijk «enkele leden" hebben opgemerkt. Wat is een consignatiekas Een kas van den Staat, waarin deze geld bewaart, dat ter bowariDg is ge ge ven of dat aan niemand, of aan onbeken den, of aan nalatigen, of aan een reeks nog niet nauwkeurig bekende menschen behoort. Gewoonljjk is er niet meer dan ongeveer een millioen in die kas, doch nu heelt o. a. het cadeau van den heer Carnegie (voor het Vredespaleis) haar doen aan zwellen tot bijna vgf millioen. En aangezien niets, dan een heel oude wet, van 1805, die nog maar gedeeltelijk wordt nageleefd, de behandeling van deze kas regelt, wordt het hoog tgd, dal er eens een nieuwe regeling komt. Een keer of zes, zeven is reeds ge probeerd zulk een nieuwe regeling to maken, doch steeds zonder succes. Ditmaal echter staat de kans goed voor het wetje, dat in 1906 is ingediend en waarover het voorloopig verslag reeds is verschenen. Haar hart was vol van trots en verdriet. Zij verheugde er zich op, dat dit alles het deel was van den ridderlijken gentleman, die haar verloofde en bijna haar echtgenoot was geworden. Zij genoot intens van zijnen steeds aangroeienden triomf. Hjj was zoo goed voor haar geweestVan den beginDe af bad hg zich nobel tegenover haar ge dragen. Als zjj hem maar had kunnen liefhebben, hoe gelukkig zou zjj dan heb ben kunnen worden als gezelschap van zulk een man! Zij was niet materialistisch, maar toch wist zij wat aardsche goederen voor haar beteekenden. Zij bedacht alle voordeelen, alle kleine genoegens, die voor de vrouw van dezen grooten man waren weggelegd. Do liefde van een machtige en boven allen uitste kende ziel, het gevoel van een hoog in tel - lectueelen omgang met den grootsten geleerde van zgn tgd, het verwarmende van een verheven en ridderlijke liefde dat alles zou zgn weggelegd voor 't meisje, dat Sir William beminde en trouwde. Zg vroeg zich half verbaasd af, of zoo'n liefde dan geheel onbeloond zou bljjven. Mocht dat wel Had men als meisje wel een redeljjk excuus om iemand als William Gouldesbrough ongelukkig te maken Gerald Rathbone was als van de aarde weggevaagd. De grootste zorg, het meest actieve onderzoek had niet het minste licht, geworpen op zjjne verdwijning. Gerald had als persoon opgehouden te bestaan. Hij leefde alleen als eene herinnering in haar hart, eene dierbare herinnering, maar van deze aarde was Volgens dat ontwerp zullen do sommen der consignatiekas in de schatkist wor den gestort, doch een afzonderlijk fonds vormen, waarvoor de Staat geheel aan sprakelijk is. Van enkele gelden wordt 2 i/s rente gedurende hoogstens 30 jaar betaald. Verjaring, oio de vordering op do kas vernietigt, kent de wet niet. Uit bet voorloopig verslag bljjkt, dot velen instemden met deze regeling der stof, ook al waren er leden, die de con signatiekas als geheel zelfstandig fonds, commercieel beheerd, wilden inrichten. Practisch zoo moeten zjj echter er kennen zouden de voordeelen van een zoodanige inrichting niet groot zgn. Er werd aangedrongen op een Hol- landsehea naam voor dit fonds (bewaar - kas) en op vermindering van de forma liteiten. «Sommige leden" wilden de kas voor iedere «geldbewarlng" openstellen. Over de rente was men het niet eens. De een wilde geen rente vergoeden, omdat de consignatie alléén is in het belang der betrokken partgen en de Staat de weder- uitkeering onvoorwaardelijk waarborgt, de ander wilde wel rente, onkelen zelfs hoogere rente dan 2 Va omdat de Staat van deze sommen zelf profiteert een derde wilde in meerdere gevallen rente uitkeeren en wees er op, dut deze wet voor Carnegie's schenking niet de betaling van rente zou toelaten. Ook over de uitsluiting van verjaring was men hot niet oens. De een wilde hier maar eens even van zoo'n bolangrjjk rechtsinstituut afwijken en vreesde van die afwjjking slechte gevolgen, de ander vond, dat de Staat, die toch al van deze kas profiteert, nu niet nog vorder mocht gaan, door de gelden na 30 jaar te an- nexeeren. De heeren zullen het echter straks bij de behandeling in de Kamer wel eens zien te worden. Buitenland. Twee stroomingen. Lang heeft hij getwijfeld, de besluite- looze Czaar, doch nu lijkt hot of hjj het eindelgk met zichzelf eens is. En moeieljjk was het geval wel voor een zwak man. Aan de eene zijde stond de groote, niets ontzieudo revolutionaire partjj, di<» in zich gevoelde de macht der nieuwe gedachte 6n die geen geweld en ver drukking vreesdeaan de andere zjjde stond de oude reactionnaire partij, die evenals de revolutionairen haar toevlucht nam tot do onwettigste middelen om den tegenstander te vernietigen en te samen brachten deze partgen beroering en ellen de in Rusland. hij niet meer niets dan een droombeeld, een schaduw, nu en voor altijd 1 Sir William en Donald Megbie zaten in eene kleine serre ernstig met elkaar te praten. Een heldere fontein spoot haar glinsterende waterkolom op uit een mar meren bekken, waarin waterlelies dreven, terwijl kleine vischjes laDgzaam om de wortels heenzwommen. Er heerschte kalmte en rust op dit aangename, afgezonderde plekje, waar oog en neus beiden te gast gingen. Ver borgen electrische lichten wierpen hun stralen op varens, bloemen en water en beide mannen voeldoen, dat dit een plekje was, dat uitnoodigde tot vertrou welijkheden en tot een gesprek, waarin zaken van belang werden blootgelegd. Megbie zoowel als Gouldesbrough rookte een cigaret en men zag de fijne, grijze spiraaltjes rook van de Turksche cigaretten bevallig omhoog stggen. «Ik ben één en al attentie, Sir William", «Welnu, dan zal ik je alles zoo beknopt en eenvoudig mogeljjk vertellen. Als je over eenige dagen bij mij aan huis komt, dan kun je alle détails te weten komen, die je, zoo noodig, uitgelegd zullen wor den. Al jaren lang ben ik bezig den aard van do gedachte te onderzoeken. Ik heb probeeren uit te vinden, wat de gedachte eigenlijk is hoe zij tot stand komt, zoowel op lichameljjk als op geestelijk gebied. Nu, ik beweer dat gevonden te hebbenik heb ontdekt, hoe haar meester te worden, om zoo te Na de bjjeenroeping der Doema, die het volk, zjj het ook gedeeltelijk, ver tegenwoordigt, behoefden de hervormings- gezinden niet meer hun toevlucht to nemen tot daden van ruw geweld. In de Doema, daar kon de strjjd voor de hervormingen op andere wijze worden voortgezet, doch de reactionnairen lieten niet af, en poogden met alle mogeljjke middelen hun tegenstanders vrees in te jagen. Moeiljjk was de positie van den vorst aan de eene zjjde de partjj, die rechten voor het volk verlangde en «en prijsge- ving van de rechten vaü den heerscher aan de andere zjjde de behoudensgezin- den, die beweerden op to komen voor de aloude rechten van den Czaar. Voor wie te kiezen De behoudonsgezinden, vereenigd in «den bond van het Russische volk" za gen het grootste gevaar in die volks vertegenwoordiging, die naar bun mee- niug de rechten van den vorst, aantastte. Met negatie van alles wat de geschie denis leert, vonden zjj het eerste noodi- go afschaffing der Doema en een adres aan den Chaar werd opgesteld om de ontbinding van de Doema te verkrijgen. Doch do Czaar schjjnt te hebben inge zien, dat men den vooruitgang niet tegen kan houden en hij is zoo ver gegaan, dat hij heeft geweigerd een deputatie van «den bond van het Russische volk" te ontvangen of verzoeken om ontbinding van de Doema in ontvangst te nemen. De Czaar heeft dus besloten vooruit gang, ontwikkeling, dit alleen kan Rus land van den afgrond redden, heeft hij begrepen. Frankrijk en Japan. Sedert Japan eerst China en daarna het veel machtiger Rusland heeft ver- Blogen, hebben de Enropeeseh® mogend heden ingezien, dat het volk van kleine, gele mannen eeD macht is, waarmede men rekening dient te houden. Engeland begreep dit het eerste en sloot een verbond met Japan. Rusland heeft het met schade en schande geleerd in den koBtbaren en langdurigen oorlog en Frankrjjk heeft nu ook ingezien beter een botsing met de machtige Aziatische mogendheid te kunnen vermijden. Onderhandelingen werden aangeknoopt, waarbjj Engeland de rol van bemiddelaar speelde, en op het oogenblik is een ver drag zoo goed als gereed, waarbij do rechten van Jopan en Frankrjjk in het Verre Oosten nauwkeurig worden bepaald. De beide naties verbinden zich elkan ders grondgebied in Azië te eerbiedigen. Kunst en Wetenschap. Euphonia. Gisteravond gaf de harmonie «Eupho- nia" haar reeds aangekondigd cVaandel- concert. m de «Prins van Oranje". Het orkest was opgesteld op het tooneel, terwjjl het publiek plaats nam in het achterste gedeelte der schouwburgzaal en de daarachter gelegen zalen. Het geheel leverde een aardigen aan blik op het publiek, aan tafeltjes gezeten, zoggen, evenals vroeger andere natuur onderzoekers hebben ontdekt, hoe men de electriciteit kon verzamelen." Megbie keek op. «Ik geloof, dat ik je begrjjp," zei hjj haastig. «Ik galoof het welmaar ga voort, Sir William ga voort J" Gouldesbrough glimlachte, gestreeld door de agitatie, die de man naast hem zoo duideljjk liet blijken. Hjj ging voort. «Tot nu toe is dat wat opmerkt ik meen de denkkrachtnooit in staat ge weest zichzelf te beschouwen. Ik heb dit alles veranderd. De gedachte is een stroom, evenals electriciteitof men kan ook zeggen, dat het een eigenaardige vorm van beweging is, evenals licht. De herse nen vormen de machine, die de beweging voortbrengt. Ik heb ontdekt, dat de her senen bepaalde stroomen van trillingen afzendnn, evenals de stroom uit een ketel kokend water stijgt. Dat is de reden, waar om de hersenen van den één kunnen wer ken op die van den ander. Dat verklaart het persoonlijk magnetisme, hypnotisme enz. Wat ik gedaan heb, komt nu in het kort hierop neer. Ik heb een volkomen goed middel gevonden, waardoor deze stralen verzameld en gecontroleerd kun nen worden. Ik kan een apparaat op je hoofd zetten, dat de trillingen van je gedachten kan verzamelen en weergeven." «Verder, Sir William." «Dan kan ik die stroomen langs een draad op eenigen afstand geleiden, alsof zjj electrische stroomen waren. Eindelijk kan ik door middel van een serie zeer en op den achtergrond, op een flinken afstand, het orkest. Op deze wjjze werd het bezwaar ondervangen, dat de har monie wat te hard klinkt in een zaal. Het concert werd geopend met een compositie van deD directeur, den heer J. Horst, een frissche, opgewekte vaan- delmarsch «Euphonia", opgedragen aan het bestuur. Het uitgebreide programma werd on der de goede leiding van den heer Horst uitstekend afgewerkt en viel zeer in den smaak van het publiek. In de pauze werd het nieuwe vaandel door den heer I. G. J. Kakebeeke, oud voorzitter van «Euphoma", aan de ver- eeniging plechtig aangeboden. De heer Kakebeeke begon met er op te wjjzeü, dat dit jaar een belangrjjk jaar is voor «Euphonia". Het is nu 20 jaar geleden, dat de vereeniging werd ongericht en de spreker ging in bij zonderheden de geschiedenis der vereeni ging na. Het oude vaandel had heel wat lot gevallen dei vereeniging mede gemaakt, doch was minder dan die vereeniging beBtand tegen al die wisselingen. Dank zg den steun van vele Goese- naars kan er nu een nienw vaandel worden aangeboden. De heer Kakebeeke sprak de hoop uit, dat dit nieuwe vaandel een teeken moge zgn van een nieuw tijdperk en spoorde de leden aan, steeds het belang der vereenigiDg in het oog te houden. Na beëindiging der rede van den heer Kakebeeke brak oüder een fanfare vaa het orkest een luid applaus los. De voorzitter van «Euphonia", den hoer Jac. Z. Risch, beantwoordde den heer Kakebeeke. Met genoegen, zoo zeide deze spreker, aanvaardde de vereeniging het nieuwe vaandel. Deze aanbieding had te meer waarde, waar ze geschiedde door een oud-voorzitter en eerelid, door iemand die getoond had hart te bezitten voor de vereeniging. De heer Risch bracht verder dank aan de bijdragers voor het vaandel, aan de leden voor hun ijver en aan den directeur voor zijn marsch, waaruit diens toewjjding aan de vereenigiDg bleek. Toonkunst. «De dichter heeft een vloek op zgn leven en een zegen over zgn nage dachtenis". Deze woorden van graaf Alfred de Vigny zgn niet alleen van toepassing op den dichter. Ook in het leven van andere groote kunstenaars, van schilders, van componisten, vinden we steeds dien vloek, de smart, de botsing tusschen de ^an eeuwige schoonheid droomende kun stenaarsziel en het groote, machtige prac- tische leven, dat «als een wreede vorstin met eeD hart van steen vaart, in triomf over het teêvste en liefste heen en het drukt morsdood in de diepe vorens van modder." En van hun zegenrjjke nagedachtenis weten allen, die wel eens enkele uren hebben gebogen gozeten over een boek, van een dier grooten, en in zich hebben gevoelige instrumenten, die ik je spoedig op de séance bij mij aan huis zal toon en, deze trillingen overbrengen in beelden of woorden, en ze op een scherm pro jecteeren, zoodat iedereen ze zien kan. Met andere woorden, alles wat iemand denkt, wordt precies zoo overgebracht als hjj het denkt, zonder dat bij de macht heeft het te verhinderen. Tot nu toe was de gedachte opgesloten in het brein van den denker, en konden wjj die alleen to weten komen door zgn woorden, die hjj zooveel kon veranderen, als bg' zelf maar wilde zoodat de ware gedachten nooit geheel zuiver tot ons komen". Even volgde er een pauze, toen Sir William ophield met spreken. De journalist dacht ernstig na, bij stond daar met zjjn hoofd op de handen Eindelgk keek bij op en hg zag heel bleek. Kleine zweetdroppols stonden op zgn voorhoofd. Zjjne oogen schitterden. «Dat alles is van zoo grooten om vang, dat ik h^jfc niet dadelijk overzien kan," zei hjj. «Maar ik zie toch som mige gevolgen. In de eerste plaats be- teekent uw ontdekking de triomf der Waarheid Denk daaraan, het gezegde, dat waarheid zal" zegevieren, zal einde lijk gerechtvaardigd worden". Gouldesbrough knikte en de schrjjver ging voort, steeds meer zichzelf op windende. f Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1907 | | pagina 1