N\ 39 1907.
Zaterdag 30 Maart.
94sle jaargang.
GOESCHE
COURANT.
1*5De uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrjjdagavo*d,
uitgezonderd op feestdagen.
Prjji per kwartaal, in Goes 0,75, buiten Goes, franco, X 9b®®»
Afzonderljjke nouimers 5 cent.
Q^Inzending wan advertentiën vóór 2 uren op den dag der
uitgave*
Telefoonnummer 22. Uitgave van de Naaml. Vennootschap „Gtoesche Courant".
De prjjs der gewone advertentiön is van 1-5 regels 50 cent, eiken regel meer 10 ct.
Bjj directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt do prjje
slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, huweljjki- en doodberichten en de daarop betrekking hebbende
dankbetuigingen worden van 110 regels 1,berekeid.
Bewijsnummers 5 cent.
Directeur-Hoofdredacteur R. G. Rijkens.
rjjk de aangewezen mogendheid is om in
Marokko orde op de zaken te stellen.
GOES, 29 Maart 1907.
Door den Commissaris der Konin
gin in Zeeland is benoemd tot lid der
gezondheidscommissie, zetel Goes, de heer
mr. J. A. de Wilde te Goes.
Liberale Kieswereeniging
„Vooruitgang".
Woensdagavond vergaderde bovenge
noemde vereeniging onder voorzitterschap
van den beer Neter.
Medegedeeld werd o. a. dat het bestuur
de functiön van bet bestuur als volgt
heeft verdeeld de heer Neter, voorzitter,
de hoer Joustra, vice-voorzitter, de heer
Den Hollander, penningmeester, do beer
Lunenburg, 2e penningmeester, de heer
Bolujjt, secretaris, de heer Blackstone,
2e secretaris, en de heer Hollmann, be
stuurslid.
Medegedeeld werd door den afgevaar
digde naar de vergadering der Centrale
kiesvereeniging, de heer Bolujjt, die met
den beer Joustra samen afgevaardigde
waB, dat de begrooting der >Centrale"
sluit zonder tekort of overschot.
Besloten werd door de Centrale" op
den 2on Pinksterdag in de »Prins van
Oranje" een partjjdag te houden, waarop
o. a. de heer Treub zal optreden.
Besloten werd ook een omslag te hef
fen over de leden voor de verkiezings
campagne.
De kiesvereeniging Vooruitgang" zal
f 80 moeten opbrengen.
Daarna was het woord aan den pen
ningmeester der vereenigiüg. Vooruit
gang", om rekening en verantwoording
te doen. De rekening sluit mot een batig
saldo.
Na nog eenige besprekingen werd de
vergadering gesloten.
Hoedekenskerke* In de Woensdag
gehouden vergadering van den Raad der
gemeente waren alle leden tegenwoordig.
Medegedeeld werd
dat boeken en kas van den gemeen'e-
o-iivanger zjjn opgenomen en in orde
bevonden
dat van Ged. St. goedgekeurd is terug
ontvangen het in de voorgaande ver
gadering genomen besluit tot af- en over
schrijving begrooting 1906.
Overgelegd wordt hot verslag van den
toestand der gemeente over 1906, bedoeld
bjj art. 182 dor gemeentewet.
Daarna werd een door B. en W. voor
gestelde af- en overschrijving begrooting
1906, na toelichting, door den Raad in
zijn geheel goedgekeurd.
Daarna was aan de orde een voorstel
van B. en W. om den geneesheer, aan
gesteld overeenkomstig het onderling
contract met de gemeenten 'a-Gravenpolder
en Baarland, de verplichting bjj raads
besluit op te leggen, om het huis, dat
voor dien titularis in deze gemeente is
gebouwd, ook te bewoneD.
Ter toelichting deelde de voorzitter
mede, dat er verschil is gerezen tusschen
den inspecteur van 's Rijks directe be
lastingen, het college van zetters en den
geneesheer, of deze woning al of niet
als een ambtswoning mag worden
beschouwd welk verschil van ge
voelen, gemakkelijk op te lossen is door
eenvoudig den geneesheer de verplich
ting op te leggen bij raadsbesluit, om
in de voor hem van gemeentewege ge
bouwde woning te wonen. Buiteü de
geneesheer zelf, heeft ook de gemeente
bjj het nemen van een dusdanig besluit
belang in verband met het behoorljjk
onderhoud van het huis.
Het voorstel van B, en W. werd daarop
met algemeene stemmen aangenomen.
Tot leden van het stembureau voor
de verkiezing van 4 leden van de pro
vinciale staten werden benoemd, dhr. J.
M. Slegt burgemeester, voorzitter, en
tot diens plaatsvervanger dhr. M. G. Ver
beek. Als loden dhr. J. van der Linde
en J. Jaspers, terwijl alB 4de lid werd
benoemd dhr. A. Walraven.
Vervolgens werd afscbrjjving van
hoofleljjkon omslag en honden-belasting
san enkele personen verleend wegens
vertrek uit de gemeente en een post hon
denbelasting oninbaar verklaard.
Krabbendijke. In de Woensdag
gehouden vergadering van de werklieden
vereniging >Onderling Belang" werd
medegedeeld, dat een commissie is be
noemd, die onderzoeken zal op welke
manier men hier een bewaarschool zal
kunnen kragen. Dit comité bestaat uit
de heeren J. Allewjjn, D. Jacobusso,
J van Gorsel, Jac. Welleman, J P. Krjj-
ger, Lybaart, M. Tollenaar en J. Wel
leman.
Daarna kwam in bespreking het ont
werp >Ziekteverzekering", ingeleid door
dhr. Jac. Welleman.
Men schrijft uit Waarde aan de
M. Ct.:
De uren, waarop het postkantoor al
hier is opengesteld, hebben eene aanmer-
keljjke wijziging ondergaan.
Was het voorheen o. m. des avonds
van zes tot acht uur geopend, thans is
het 's avonds alleen nog geopend van 5
u. 50 min. tot 6 u. 50 min.
Als men nu weet, iat misschien door
negentig procent van het publiek van het
laatste uur van 7 tot 8 werd gebruik
gemaakt, (de menschen zjjn niet eer thuis)
en als men dan nog bovendien weet, dat
de avondpost pas over 7 uur te Waarde
komtdan kan men begrjjpen dat alhier
over zoo'n wijziging een storm van ver
ontwaardiging opgaat.
Nisse. Woensdagavond hield Dr.
Hoornweg, arts te Heinkenszand, in een
der schoollokalen alhier een lezing, waar
in hij doel en streven van de vereeni
ging »Het groene kruis" glashelder uit
eenzette.
Staande de vergadering gaven zich van
21 aanwezigen 20 als lid op, zoodat al
hier een afdeeling van i>Het groene Kruis"
is opgericht.
Besloten werd nog a.s. Woenslag 8
uren weer te vergaderen en dan een
definitief bestuur te benoemen.
Bij dit no behoort een bijvoegsel.
Het eerstvolgend nummer de-
der Courant verschijnt Woens
dag a. s.
PASCHEN.
Na een lange reeks van gure dagen,
van koude winden en sneeuwvlagen, go-
nieten we thans den voorsmat k van den
zomer.
Men herademtmen viert feest bjj het
wonder der herlevende natuur.
In vele verhalen, in oude legenden,
leeft de herinnering voort van de stem
ming, waarmee men dit schouwspel ga
desloeg. Zjj spreken van weldoende god
heden, die in de macht van booze dae-
monen waren geraakt en in de onder
wereld werden gevangen gehouden, maar
eindelgk bovrjjd, verlost, nieuw geluk
schonken aan de aarde en nieuwe vrucht
baarheid.
Niet meer alleen, als voor onze vreeg-
ste voorouders, is het Paaschfeest een
natuurfeest. Onder den invloed van het
Christendom is het geworden het feeBt
der opstanding, het feest der verblijdende
verlossing uit druk en ellende.
Op het groote christenfeest, dat te
midden van den winter wordt gevierd,
begroeten wjj het verrijzen van het licht,
dat de duisternis zal overwinnen op het
Paaschfeest spreken wjj van een andere
overwinningdie van het leven, dat den
dood te sterk is.
Wjj weten zeer goed, dat de natuur
niet gestorven is in den winter, dat zg
slechts schjjnbaar slaapt, dat eeuwige
krachten voortwerken en op den winter
de zomer volgen moet. Wjj weten, als
de zon verdwgnt, boe en waarom dit ge
schiedt. Nochtans, als de winternevelen
wjjken voor de zonnestialen en de aarde
zich tooit met een nieuw kleed en het
zaad ontkiemt in de voren, gevoelen wg
ons zonderling bewogen.
Wjj hebben onze moeiten en onze zor
gen er zjjn dagen, waarop wjj twjjfelen
aan de toekomst, omdat het dan winter
is in ons verslagen gemoed. Maar dan
komt de lente en het is alBof Dieuwe
kracht ons bezielt en hoop en vertrouwen
herleven.
Staat op, roept de lente en ziet hoe
machtig het leven is en aanschouwt de
heerlijkheid der aarde.
En de gewijde, de heilige overleverin
gen verkondigen daarbij, dat lijden en
dood voorbjj gaan en het leven eeuwig is.
17 FKÏÏILLMm
Oe geheimzinnige Verdwijning.
(Naar het Engelsch van Guy Thorne).
Alles wat maar eenigszins bekend
was, werd telkeDS weer in de PerB op
gesomd en de inhoud daarvan was niet
meer dan het volgende
Mr. Gerald Rathbone verkeerde in
zeer voorspoedige omstandighedenhg
maakte een heel flink inkomen, klom
langzaam maar zeker naar boven op de
maatschappelijke ladder, was zeer popu
lair in gezelschap, en voor zoover men
na kon gaan had hjj geen moeilijkheden
van welk gehalte ook.
Men had bevonden, dat Rathbone geen
schulden had, behalve de gewoonljjk
loopende rekeningen, die hg gewoon
was ieder kwartaal te voldoen. Hg had
een aardig deposito op de bank, en zjjn
effecten, waarvan de rente zjjn inkomen
vergrootte, liet hjj onaangeroerd.
Hg had een zeer eenvoudig leven geleid.
Nooit had men iets geheimzinnigs in
zjjn manier van doen ondekt, of ook
maar gedacht, dat er iets was, dat het
daglicht niet zien mocht.
Zgn vrienden waren allen menschen
vs* een goede positie, en niemand had
iets tegen hem in te brengen. Hjj was
volmaakt gezond, was gewoon geregeld
lichaamsoefening te nemen in een gym
nastieklokaal, speelde zoo nu en dan
voetbal en was lid van een corps vrij
willigers.
Nooit had men gemerkt, dat hg zwaar
moedig of zenuwziek was. In 't kort, ar
In deze dagen hebben millioenen ver-
wjjld in gedachten bij het groote drama
der wereldgeschiedenis, de tragoedie van
den onschuldige, den rechtvaardige, die
ljjden moest, omdat de wereld hem niet
kende. Maar hg is opgestaan zegt het
Paaschfeesthij leeft en zjjn geest werkt
voort.
Dat zien wg niet altjjd in do bewe
gingen der wereld. Er is strgd en on
recht, geweld en onderdrukkingkwaad
en misdaad en schuld. De geschiedenis
van den dag spreekt daarvan. En toch,
niemand kan ontkennen, dat wg langzaam
aan vooruit gaan dat er een krachtig
streven is naar gerechtigheid en vrede.
Het uitgestrooide zaad sterft niet in den
gro*d, maar ontkiemt in de lente. En
de goede gedachten, de idealen, die den
schat van het menschdom uitmaken, zijn
onsterfeljjk. Tot die hoop, tot dat ver
trouwen roept ons het Paaschfeest, het
feest der lente, der verlossing, het feest
van het onvergankelijke leven.
Buitenland.
Van twei bondgenooten.
Zooals elk jaar gedurende de Paasch-
vacantie is de Duitsche rijkskanselier
enkele weken op reis, om uit te rusten
van de vermoeienissen van het parlemen
taire leven, naar het heet, om wat aflei
ding te zoeken. De rijkskanselier is, als
de meeste jaren, Daar Italië gegaan, een
aardig uitstapje om dezen tjjd van het
jaar.
Als een gewoon mensch er zoo eenB een
veertien daagjes uitwipt, gelooft ieder
wel, dat het een pleizierreisje betreft, maar
geldt het een staatsman, en een invloed-
rjjk staatsman als von Bülow, dan zgn
er dadel jjk soherpzinnige menschen, die
er allerlei hooge politieke belangen aan
vastknoopen.
Zoo weet men nu ook te vertollen, dat
de reis van von Bülow in verband staat
met een poging om het losser geworden
diievoudig verbond tusschen Oostenrjjk-
Hongarjje, Italië en Duitschlend weer wat
hechter te maken.
Nu treft het ook wel toevalling, dat
dezer dagen de Oostenrijksche troonsop-
volger in alle stilte te Berlgn ia geweest.
Toen dat bezoek uitlekte werd er ge
vraagd, wat de troonopvolger te Borljjn
was komen doen en van officieuse zijde
werd verzekerd, dat hg slechts was ge
komen om een of ander Berljjnsch ge
neesheer te consulteeren. Doch waarom
had men dan dat bezoek zoo geheim
willen houden, werd er gevraagd.
Er moest een andere reden achter zit
ten. Wat kon het anders zgn dan een
bespreking met Duitsche staatslieden over
het drievoudig verbond
De Oostenrijksche troonopvolger is n.l.
door Keizer Frans-Joseph geheel ingewjjd
was geen enkele reden, ten minste toor
't uiterljjk niet, waarom hg vrjjwillig
van het leven afscheid zou genomen heb
ben.
Het idéé van zelfmoord werd door
vrienden, kennissen en collega's abBoluut
verworpen.
Menschen maken zich niet van kant
zonder daarvoor een werkeljjke of
denkbeeldige reden te hebben, en deze
jonge man was altjjd beschouwd als
iemand met een zeer gezonde inborst,
zoodat niemand er over dacht te geloo-
ven, dat hjj zich in een plotselinge bai
van zwaarmoedigheid of krankzinnigheid
van kant had gemaakt. In zgn geheele
familie kwam geen neiging tot zelfmoord
voor. Daarom beschouwde men zelfmoord
als geheel buitengesloten. Dit was de con
clusie, waartoe journalisten, politie en de
nieuw ingestelde orde van geheime spaar
ders unaniem kwamen.
Bovendien is het in het hedendaagsche
Londen en ook daarbuiten bjjna on-
mogeljjk zelfmoord te plegen zonder
dat de overblijfselen dadelgk ontdekt
worden.
Natuurljjk waren er ook veel menschen,
die aan moord dochten. Maar dio theorie
werd zeer verzwakt door het feit, dat
niemand eenig motief kon hebben om
dezen jongen man te vermoorden, behalve
misschien een gewone misdadiger, die
zichzelf met zgn beurs wilde verrjjken.
Natuurlijk was het mogeljjk, dat hij be
roofd en zjjn lijk handig ergens verstopt
was. Zulke dingen zgn meer gebeurd en
gebeuren nog altjjd, ofschoon heel zeld
zaam in het tegenwoordige Londen.
Maar de klasse van misdadigers, die
er huu beroep en broodwinning van ma
in de geheimen der Buitenlandsche poli
tiek en daardoor is hij wel de meest
aangewezen man om met vreemde vorsten
samensprekingen te houden over alles, wat
de buitenlandsche politiek betreft. Keizer
Frans-Joseph maakt, met het oog op zgn
hoog«n leeftjjd, liever geen buitenland
sche reizen meer.
Het is werkeljjk niet overbodig, dat
de betrokken vorsten allemogeljjke moeite
doen het verbond in stand te houden.
Was eens het drievoudig verbind de
sterkste combinatie van mogendheden in
Europa, langzamerhand is het minder
hecht geworden, wat geen verwondering
behoeft te baren, als men weet welk een
nag ver er steeds geheerscht heeft tusschen
Oostenrgk en Italië.
Voor Duitschland is het echter van
het grootste belang, dat het verbond be
staan bljjft. Zou het uiteen vallen, dan
zou Duitschland alleen komen te staan
tegen zgn twee, onderling verbonden
grootste tegenstanders, Frankrjjk en En
geland, waarvan de*eerste weder verbon
den is met het voor het ooganblik wel
verzwakte, doch nog steeds niet te ver
onachtzamen Rusland.
Zonder steun zou dus Duitschland bjjna
machteloos worden tegen deze drie,
waarvan de eene zgn kust, de andere
zgn zuidwestelijke landgrenzen en de der
de zgn oosteljjke landgrenzen bedreigt.
Niet onmogeljjk is het dus, dat von
Bülow nog eens een poging gaat doen
de banden tusschen de drie verbonden
mogendheden nauwer toe te halen.
Hg zal echter wel moeite hebbeD,
Italië en Oostenrgk goed gezind ten op
zichte van elkander te maken. In Italië
is de haat tegen Oostenrgk, hoewel een
bondgenoot, zoo heftig onder een deel
van de bevolking, dat deze gemoeds
stemming een voortdurend gevaar is, niet
alleen voor het drievoudig verbond, maar
zelfs voor den Europeeschen vrede.
Bg alle krijgstoerustingen, die Italië
maakt, rekent men daar nimmer op een
oorlog, waarbij men gesteund zou worden
door de twee boDdgenooten, maar steedB
op een mogeljjken strgd met een dier
bondgenooten, n.l. met OoBtenrjjk.
Of von Bülows bezoek aan Italië veel
uit zal werken staat dus nog te bezien.
Mabokko.
Al blijft de Marokkaansche kwestie
Bteeds een gevaar, voor het oogenblik
schjjnt ze geen aanleiding te zullen geven
tot Europeesche verwikkelingen.
De Fransehe regeering he3ft aan de
regeering te Berlgn te kennen gegeven
niet langer te kunnen wachten met een
krachtig ingrijpen in Marokko, daar de
toestand daar te gevaarljjk is geworden
voor de Europeanen.
Het antwoord der Duitsche regeering
is zoo geruststellend mogelijk geweest.
Te Berlgn stemt men toe, dat krachtig
ingrijpen noodzakelijk is en dat Frankrjjk,
door de ligging van Algiers aan de
Marokkaansche grens, de meest belang
hebbende mogendheid is, waardoor Frank-
ken, menschen met geweld te berooveo
of dat trachten te doen, is maar heel
klein.
Ieder lid van die klasse is goed bekend
bij de politie, en zij kon in dit geval
geen enkele verdachte handeling van een
dier misdadigers ontdekken, die ook maar
in do verte met dezo zaak in verband
kon staan. Bovendien wist men bjj onder
vinding, dat zulke misdadigers óf binnen
een week aan de justitie worlen over
geleverd, óf door de politie zelf worden
aangehouden.
In de veertien dagen, dat nu s 1 hon
derden menschen bezig waren om dit
geheim op te lossen, had niemand eenige
aaDwgziüg van moord kunnen ontdekken.
Waar was Gerald Rathbone dan
Was hjj in leven
Was hij dood
Niemand was in staat dat te zeggen.
De eenige vreemde omstandigheid, die
wat licht op het goheim scheen te wer
pen, was deze
Veertien dagen ongeveer voor zgn
verdwjjnon had Mr. Rathbone, die ge
woon was veel naar diners, danspartijen
enz. te gaan, voor alle invitaties bedankt.
Verschillende personen, die hem geïn
viteerd hadden in dien tjjd, kwamen,
vertellen, dat hun invitaties waren af
geslagen, en dat Mr. Rathbone gezegd
had, dat hjj voor eenigen tgd de stad
uitging. Hjj was bjjna voortdurend op
zjjne kamers gebleven, en zelfs op het
gerechtshof was hg minder vaak geweeBt
dan gewoonljjk.
Rathbone liet zgn kamers in orde
houden door een vrouw, die vroeg in
den morgen kwam, de kachels aanmaakte
zjjn bad en ontbjjt in gereedheid bracht
en don zgn kamers stofte. De vrouw
kwam gewoonlijk om zeven unr en ging
om twaalf uur ongeveer weer weg, dan
kwam zij omstreeks zes uur in den avond
nog een uurtje terug, om de kachels
na te zien en te vragen of haar hulp
voor iets anders nog noodig was.
Rathbone lunchte in een der vele
restaurants in Fleet Street. Als hg
niet uit eten ging, gebruikte hjj ge
woonljjk zgn diner in de club, waar bg
lid van wbb.
De kellners in het restaurant zeiden,
dat bij de laatste veertien dagen voor
zgn verdwijnen niet zoo geregeld wbb
komen luDchen als gewoonljjk, hjj was,
meenden zg, ongeveer om den anderen
dag gekomen.
De vrouw, die hem bediende, vertelde,
dat Mr. Rathbone meer dan anders'op
zgn kamers was gebleven en zeer ver
diept scheen in wetboeken. Verscheidene
keeren als hjj om zes uur in den avond
kwam, had zij niet gevraagd of zg zjjn
avondtoilet voor den dag wilde halen,
maar haar verzocht eenige saDdwicheB
of een ander licht voedsel te balen, om
dat hij tot laat in den nacht wilde werken.
Deze kleine afwjjbingen van zjjne ge
woonten waren, daarover was men het
eens, niet zonder beteekenis.
Maar wat het beteekende wist niemand,
en allerlei onderstellingen brachten geen
werkeljjke oplossing.
Het laatst, dat Mr. Rathbone gezien
was door iemand in staat dat te vertellen,
was 's morgens aan het ontbjjt geweest.
Mrs. Baker had als gewoonte het ont
bjjt klaar gemaakt en baar meestor ge
vraagd, of hij haar dien avond vrjj wou
geven, omdat zg een paar vrjjkaarten
had en met haar dochter naar den schouw
burg wilde gaan.
»Mjjn meester scheen in zgn gewone
opgewekte stemming," had de goede
vrouw gezegd in een onderhoud met een
van de verslaggevers van de >Westmin-
ster Gazette". »Hjj gaf mg dadeljjk ver
lof naar den schouwburg te gaan en
zei, dat hg zelf dien avond ook uit zou
gaan. Er was geen spoor van iets onge
woons in zgn manier van doen. Toen ik
den volgenden morgen terug kwam en
de buitendeur van de kamers met mjjn
eigen sleutel opende, ging ik, zooal» ge
woonljjk, naar de studeer- en zitkamer,
maakte twee kachels aan, bracht het bad
in gereedheid, maakte een kop thee klaar
en bracht het naar de slaapkamer van
den heer Rathbone. Er kwam geen ant
woord op mijn kloppen, en toen ik de
deur opende en biünen ging, in 'tidee,
dat hjj nog sliep, zag ik, dat zgn bed
niet beslapen was. Dat was iets zeer
ongewoons voor iemand van de geregelde
gewoonten van Mr. Rathbone. Ik zou
er niet op gelet hebben, als het iemand
anders had betreffen, iemand, die gewoon
was zonder eenig bericht 's nachts niet
thuis te komen. Maar ik vcDd het in
dit geval vreemd, omdat Mr. Rathbone
altjjd een zeer geregeld leven leidde. Ik
wachtte tot één uur ongeveer, maar hg
kwam niet terug. Toen ging ik naar
huis en kwam om zes uur weer op de
kamers terug, om alles in donzelfden
toestand als 's morgens te vinden, de
kachels uit en geen spoor van mr. Rath
bone".
(Wordt vervolgd
