1907 N" 19
Dinsdag 12 Februari,
94st' jaargang.
Telefoonnummer 22. XJitgavegvan de Naaml, Vennootschap „goqachö Courant"- Directeur-Hoofdredacteur R. g. Rijkens.
Öe uitgavo iozer Courant geicliiocP Maandag-, Woeiudag- en Vrgdagavos-?,
uitgezonderd op feestdagen.
Prijs par kwartaal, in Goes f Q975f buiten Goes, franco, f
Afzonderlijke Rommsia eest.
8 eis® «si «eg w«ra ce8w®rx$enfcï§?t góop 2 «^©eï ojb d«sra dajijdta4*
sastgawe.,
De prjje der gewone advertonüën is ran 1-5 regels 50 cent, eiken regel meer 10 ot.
Bf iirecto opgaaf van drie mal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prjji
slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, huwelijks- en doodberichten en de daarop betrekking hebbende
dankbetuigingen worden van 110 regels 1,— berekend.
Bewijsnummers 5 cent.
den overwinnaar, werken des vrede* zijn
belangrijker voor ®lke natie dan krijgs
daden, dat gelooven we allen, maar, toch
moeton er jaarlgks millioenon worden
weggesmeten aan leger en vloot.
Waarom dat is Allo rogeeringen zjju
z*er vredelievend, maar ze vertrouwen
elkander niet te best, en daarom, om op het
ergst© voorbereid te zijn, wapenen ze
zich, werpen millioenen weg, wagen da
welvaart der volkeren eraan. En do vol
keren hebben hot te ljjden, maar dit is
niet anders dan eigen schuld. Het is een
gebrek aan beschaving in onze in zeker
opzieht over-boschaafdo maatschappij, d&t
de meesten van ons nog zooveel gevoelen
voor krachtig wapsngeweld. Nooit hebben
wjj, Europeanen, Japan aangezien voor
©en beschaafd land, en nu na zijn ge
lukkige oorlogen
»Toen wjj een ras van geleerden en
kunstenaars waren, noemde men ons
barbaren nu wjj bloeddorstige soldateD
geworden zijn, verheft men ons tot den
rang van beschaafde mogendheid," zeide
do Japansche gezant te Parijs oens bitt©
Fn hieraan zijn met de rogeeringen
schuld, maar do volkeren, die nog uit
do barbaarsche tijden hebben OTorgehou-
den esn eerbied voor het recht van den
sterkste.
Men hoeft hoop gehad, dat de tweede
vredesconferentie verlichting zou brengen
in de drukkends lasten, die leger tn
vloot don volkeren oploggen en al zou
dat slechts eon lapmiddel geweest zjjn,
daar de weg tot don oorloog open ware.
gebleven, toch ware hat ook een groot&
stap in de goede richting geweest.
Duoh de Czaar -en Keizer Wilhelm
hebben hebben anders besloten. Zij zjjn
overeengekomen, wanneer de Vredescon
ferentie bjjeenkomt, alle beraadslagingen
over vermindering der oerlogstoerustin-
gtn van het programma te doen afvoeren.
Geen vermindering van oorlogstoerus
tingen Nog meer de bewapening opge
dreven en dat terwijl volgens het orgaan
yan dan Algsmeeuen NederJandscbsn
Bond Vrede door Recbt" do groote
mogendheden zeventien millioen soldaten
in 't veld kunnen brengen, dat wil zeg
gen op een oogenblik kunnen zeventien
millioen mannen, die elkander niet ken
nen en wellicht vriendschappelijk zouden
willen omgaan, gedwongen worden el
kander te dooden.
GOES, 11 Febr. 1907.
Biazelinge* Vrjjdagavond j.l. hield
de werkliedenvereniging E. M. M. alhier
hare gewone Fobruari-vergadeving. Na
bet voorlezen der notulen was aan de
orde het verslag van den penningmeester
over 1906. Daaruit bleek dat de ontvang
sten bedroegen f50,70 en de uitgaven
f26,775. De rekening werd vastgesteld
met een goed slot van 23,925.
Uit het verslag van don penningmees
ter van het Ziekenfonds dor veroeniging
bleek, dat 7 leden uitkeoringen in ziekte
dagen hadden genoten, waaronder een lid
f 48,75. Het totaal der uitkeeringen be
droeg f97,125. Op de postsp .arbank was
belegd f 121,53. De rekening werd vaft-
gestcld in ontvang op f 242,55 en in
uitgaaf op f,226,455, en derhalve met een
batig slot van f 16,095.
Wegens bedanken van den heer W. van
Oosten werd tot bestuurslid gekozen de
heer C.. Sinke en tot lid van den Raad
van Toezicht de heer C. Goud, inplaata
van den heer A. Berwan, die aan de
beurt van aftreding, was en ingevolge
het reglement niet herkozen kon
worden. Thans kwam aan de orde een
voorstel van het bestuur tot verhooging
van het bode-loon met 10 cent per lid
en por jaar, daar het onvoldoende was
in verband met d© werkzaamheden. Dit
voorBtel word met algemeens stommen
aangenomen.
Het bedrag der uitkeering i» ziekte
dagen werd vastgesteld op f 4 50 per
week en f 0,75 per dag en het iDleg-
geld bij toetreding van nieuwe leden op
f 0,50.
Voorts besprak de voorzitter den toe
stand van het gezin van Walrave in
Eversdjjk. Hij zeide, dat na een door hem
ingesteld onderzoek, hem was medege
deeld, dat vóór Walrave uit het Zieken
huis te Leiden, waar hij ©enige maanden
was verpleegd, terugkeerende zjjn vrouw,
die eene onderstand voor baar en vier
kleine kinderen van f 2.50 per week van
bet Burgeljjk Armbestuur te Kapelle ont
ving, zich tot dat Bestuur had gewend,
om bjj terugkeer van haren man,meerderen
onderstand ï6 verkrjjgen, en, nadat zij had
medegedeeld wat haar man dagelijks
op voorschrift van den professor moest
gebruiken, wilde hij niet weder tot zjjn
vorigen ziekeljjken staat terugkseren, van
den voorzitter te Kapelle de belofte
ontving, dat haar onderstand tot f 4,50
per week zou worden verhoogd, doch,
dat deze belofte maar slecht was nage
komen, en de vrouw slechts tweemaal
dit bedrag had ontvangen onder eenigV"
menBch-onwaardige woorden van den
secretaris-ontvanger.
Daar Walrave niet uit het Ziekenfonds
der vereeni^ing kan ontvangen, omdat
bij daarin niet kan worden opgenomen,
ziet het er voor Walrave maar donker
uit.
Hjj begint dan ook al den nadeeligen
invloed te ondervinden van den veran
derden leefregel en gebrek aan verster
kende middelen.
Algemeen waren de leden ervan over
tuigd, dat er iets moeBt gedaan worden
voor Walrave. Doch wat Bij het Arm
bestuur aankloppen zal wel geen resul
taten geven. Bij Burgemeester en Wet
houders dan Men was van meening dat
dit ook niet veel zal uitwerken, daar de
eerste wethouder tevens de voorzitter
van het Armbestuur is, en trouwens is
gebleken, dat van die zjjde niet veel ie
verwachten ïb, daar de vrouw van Wal
rave bjj de aangifte van oen leerling voor
Bij dit no behoort een bijvoegsel
De Oorlogsbegrooting verworpen.
Wjj hebben ona vergist, met 1© denksn
dat de Eerste Kamor het niet aan kou
durven de oorlogsbegrootiDg te verwer
pen. Met 27 tegen 17 stemmen is ons
Hoogerhuis Zaterdag tot die daad* over
gegaan. Nu is ket waar, de mate van
durf behoeft bjj de Eerste Kamer in deze
niet zoo groot te zjja als bjj de Tweede
om zulk oen stak te bestaan. Als de
Tweede Kamer de begrooting had afge
stemd, had men terstond cn rechtstreeks
een beroep op het volk kunnen doen
nu de Eerste Kamer zulks doet, gaat dat
niet. Men kan haar ontbinden, ja, maar
dan heefc men de kans, dat men, op een
enkele uitzondering na, precies dezelfde
leden terug krjjgt.
Het is den heer Van Houten kan
men buiten rekening laten zuiver een
partijstemming goweestrechts tegen
links. De oude richting tegen de nieuwe.
Het volksleger is door de Eerste Kamer
veroordeeld en daar men in de Tweed©
wel die riehting uitwilde, zou men kunnen
spreken van een conflict tueschen beide
Kamers.
Als dit nummer verschjjnt, zullen onze
lezers misschien reeds onder d» laatste
berichten de oplossing van de crisis
kunnen lezon. Dat naon minister Staal
alleen zal laten gaan, is niet waarschjjn-
ljjk, na de woorden door den heer De
Meester vlak veor de eindstemming go-
■proken en waarin met zooveel woonden
nog eens gezegd werd, dat het Kabinet
in deze zaak solidair is.
Trouwens, gesteld dat men generaal
Staal alleen liet gaan, wat voor minister
zou men dan moeten nemen Een die
niet de richting van het volksleger uit
wilde Maar die zou, behalve dat hjj in
dit Kabinet niet tkuis hoorde, het te
kwaad krijgen met de Tweede Kamer,
waar mon dit wol wil.
Het is een zeer moeiljjk geval waarin
de Eerste Kamer, door het vooral tegen
de nieuwe richting op te nemen, het
land heeft gebracht.
OI als er een rechtstreeksch beroep
op de kiezers kon worden gedaan, dan
was o. i. de oplossing niet zoo moeilijk.
Het volk is het lang genoeg moe zooveel
geld onnut voor leger en vloot op te
krengen. Eg nu er eens een minister
komt, die werkeljjk bezuinigen wil, en
aantoont, dat zulks kan geschieden, zon
der schade toe to brengen aan de slag
vaardigheid van het lager, werkt eon
clericale Eerste Kamer hem hierin tegen.
Dat mogen de kiezers zich in het ge
heugen prenten. Tal van holla phrssen
en sehetterende fanfares zullon niet zoo
veel uitwerken bij eon komende verkie
zing als deze nuchtere, voor den vkleine
Juyden" zeer gemakkelijk te begrijpen
waarheid.
FimiITOI.
De hinkende.
Roman door ERICH EBEN8TEIN.
»H.rinnert go u nint, wat *e,roiiw
von Montferrst zei Ik moon haar oig.m
woorden vroog meneer Honpel de Hon-
gairscht.
Aranka dacht een oogenblik na.
>0 ja ze hadden immers Hongaarsch
gesproken. M.Trouw had gezegd Heb
je dan heelemaal vergeten hoe voorzich
tig we moeten zjjn om mjjn gekken
broer, die niet zal dulden, dat ik weer
ga trouwen
En de graaf had gelachen en geant
woord .Zeker wel, hartje, maar me
dnnkt, het 1b genoeg, dat ik anders met
het oeg op jon alles go.d vind. Vandaag
moeit ik je zien, want
Verder had Aranka niets gehoord,
want mtvronw had haar in de voorkamer
opgemerkt en haar woedend bevolen
dadeljjk het hnis te verlaten en onmid
dellijk daarna gevraagd, waarom ze nog
niet weg was. Toen was ze haastig weg-
geloopen. Want als mevrouw boos was
Aranka zetta e«n zeer angstig gezicht.
Hompel leunde met een verruimd hart
achterover. Steeds meer verdween het
duister, waarin deze vrouw gehuld was.
Maar welk een afgrond was haar ziel.
Niet genoeg, dat zij den een, die haar
heminds, tot misdadiger maakte, zoo wilde
hem n« ook nog het verwachte loon ont
houden en haar hand aan den ander rei
ken die haar onverwacht rjjkdom en een
ouden naam bood. Haar, de moordenares,
de oplichtster een graaf Hegyassy.
.Maar waarom werdt ga eigenlgk ont-
Uit de Pers.
De Oorlogsbegrooting.
Het Vaderland scbrjift
De meest democratische Minister van
Oorlog, die ooit aan onze Regeering deel
som, de man, ook door tegenstrevers als
d» eenige beschouwd, die de hervorming
onzer weermacht zeu kuDuen en durven
tor hand nemen, is van de groen© tafel
verjaagd, een gewichtig onderdsol van
het regeeringsprogram zal niet tot uit
voering komen. Geaeraal Staal is geval
len, maar zijn in de Tweede Kamor ge-
iproken woord, dat de vaan die hij voert
onbesmet is, bljjft bewaarheid. Hjj is geen
stap geweken van, geen stap gedeinsd
op den weg, dien kg met voile overtuiging
had gekozen en voor het beslissend votum
viel, heeft hjj nog schitterend geknot d®
kleinzielige taktiek van hen, die zelfs
zjjn karakter niet ongerept wensckten te
laten. Ook in deze Kamer heeft hjj be
wezen, dat geen enkele bewuBte of on
bewuste onjuistheid hem in 't vuur van
het debat of in de schriftelpke beant
woording der geopperde grieven ontsnap
te. Tegen tendentieuze courantenartikels
werden officieele en onweeripreekbare
gegevens gesteld tegenover de interrup
ties van den heer Heeasskerck ic cL
Tweede Kamer verklaarde de heer Van
Leeuwen heden zelf, dat de voorstelling
des Ministers omtrent de met den bur-
messter van Amsterdam gevoerde onder
handeling juÏ6t was.
H«t feit, dat andermaal de hetr De
Meester zich in de bespreking heeft ge
mengd om mee te döeloD, dat hot geheel e
Kabinst zich den uitslag der stemming
aantrekt, wjjst, meent het blad, op do
ruims mogelijkheid esner collectieve ont
slagaanvrage.
De regeering hoeft uitteraard te reke
nen met het feit, dat de stemming schier
geheel links tegen rechts plaats vond en
dat in de Eerste Kamer een technisch o
bespreking van de afschaffing van 't
blijvend gedeelte op den achtergrond werd
gedrongen door constitutioneeie en poli
tieke beschouwingen. Aan den anderen
kant mag sjj niet uit het oog verliezen,
dat in de Tweede Kamer een sterke meer
derheid haar beleid op dit «tuk heeft
gesteund en dat bjjna al;e direct gekozen
vertegenwoordigers des volks de kweatir-
van louter technisch standpunt bezien
hebben.
Zoo schijnt, zegt Het Vaderland verder,
een conflict tussehen onzo Eerste cd
Tweede Kamer te zjjn ontstaan.
De meerderheid der direct gekozen
afgevaardigden heeft de zaak op zichzelf
beschouwd, en zich laten overtuigen, zoo
al gedeeltelijk niet van generaal Staal's
juist inzicht, toch van diens volle be
trouwbaarheid zjj heeft der regeering
ook geen grief gemaakt van de sociaal-
politieke en economische overwegingen,
welke nevens militaire haar handelwjjz©
beïnvloed hebben zij versmaadde spits-
slagen?" vroeg Silas eindelijk aan Aranka
Er vloog een trek van verlegenheid
over het mooie gezieht der jonge Hon-
gaarseha. Ze werd een weinig rood en liet
het kopje hangen. Maar toen vertelde ze
ook dat.
Ze waB zoo verrukt geweest over den
gevonden brief, dat ze haar aanbidder
dien te lezen wilde geven. Alleen maar
om te lezea heusch waar. Maar toen,
d© brief was ook zeker in zjjn smaak
gevallen, want toen ze he» terug wilde
hebben, stak hjj hem plotseling in den
zak en verklaarde, dat hjj hem voor gsen
geld terug zou geven. Natuurljjk was
Aranka wanhopig en toen mevrouw von
Montfsrrat tegen den middag naar dan
brief vroeg van weiken zs zich bepaald
herinnerde, dat zij hem in haar zak had
gestokeü, beproefde het meiBje zich eerst
te redden, door te zeggen, dat zij den
brief niet gezien had. Maar de kleine
Aranka was een ilecht leugenaarster en
mevrouw merkte al heel spoedig, dat het
niet waar was. Nu kwam ®r een vreesa-
lijke Bcèie mevrouw was bovendien al
slecht geluimd van haar wandeling terug
gekeerd ze beweerde, dat de briefin
vreemde handen was gekomen en zjj daar
door de grootste onaangenaamheden had
gehad, ofschoon Aranka de o?ertuiging
had, dat dit niet het geval was. Kort en
goed het einde van hot lied was, dat A-
ranka dadelijk haar boeltje moest pakken.
En daar stond ze nu zonder betrekking in
een vreemd© stad en wist nist waar haar
aanbidder was en waar bij woonde en
wat ze moest beginnen. En daarbjj be
gonnen haar tranen opnieuw te vloeion.
Hompel lette er in het eerst in het
geheel niet op, zoo verdiept was hjj in
gedachten.
Op wiens last had de roodharige de
voudige tekst-interprefatie als wap*n in
dï-u kauao, en maakte toekomstplanner
van concrete voorstellen losde K?.m©>
van vjjfti^ heeft gemeend een in hoofd
zaak tegengesteld standpunt te mootoi:
incensen. En bavi p zjj zich harhaaldrljjl
op de constitutie, 't verwijt van toget
de adat-jio ons staatsbestel to hebb*r
gehandeld, ontgaat haar niet, .Ts.
Ver-strokk*ndQ gevolgen zal dit votum
dor Eerst» Kamer w-fllicht na zieb slee
pen verder dan zelfs ctn aftreding var.
het vrjjzinnig kabinet onmiddellijk doet
'oorzitn.
H'-t Handelsblad schrjjft
Wij betreu.eu deze beslissing ten zoer-
ste. overtuigd als wij zjjn, dat de Tweede
Kamer terecht, met «en meerderheid uit
verschillende partijen voortgekomen, den
minister Staal, na zjjne verdediging er.
toezeggingen, haar vertrouwen had ge
toond.
Het is van de Eerste Kamer een hoogBt
ernstige, «en niet te zeggen roekaloozp
daad, zich aldus tegenovsr de Tweedo
Kamer te itellen, zonder de verdere han
delingen van den minister af te wachten.
Het is msd© hoogst bedroevend, dat
aldus e®n poging om eindelijk onze le
gertoestanden op flinke wijze te verbe
teren, wie weet voor hoelang, is vcrjjdeld.
En niet minder is hot t# betreuren, dat
het ministerie, dat zoo jjvorig aan der-
arbeid is ge. ogen, door het votum der
Eerste Kamer voor sen uiterst moeislgke
task wordt gesteld.
Had de Twsede Kamer de begrooting
verworpen, dan zou door een ontbinding,
door een beroep op de kiezers een uitweg
open hebben gestaan. Wat baat echter
•on ontbinding der Eerste Kamer, als
de Provinciale Staten, die haar hebber-
afgevaardigd en niet ontbondea kunner.
worden, onveranderd big ven
Zal het gehetlc Kabinet nu met der
minister van oorlog aftreden Op grond
van de joDgste gebeurtenissen is h»t zser
waarschijnlijk. Maar wat dan Dan staat
nog csn oudere Eerste Kamer, die wel
licht door de Juni-vsrkiszingen der Pro
vincial© Stattn zal wordes gewijzigd,
tegenover een joager gekozen Tweede
Kamer 1 Wi« van beide Kamers vertegen
woordigt nu het meest de burg erg
Zou daarom de oplossing niet zijn te
vinden in eene ontbinding der Tweede
Kamer, opdat d« kiezers thans reads
rechtstreeks hun gevoelen kunnen uiten
Wij vertrouwen, dat deze uitweg zoer
ernstig in overweging zal worden opge
nomen.
Buitenland.
Gewapende vrede.
Alle vorsten, all« m:nieters hebben
ste«ds bij alle redevoering*n hot woord
»vrfld©" in den mond. Zeker, vrede is
noodzakfilgk voor d© ontwikkeling van
esr, land, do oorlog nadeelig zelfs voor
arm© Aranka d®n brief ontiukt En wie-
was hjj z©lf?
Plotseling zag Hvmpel Usyagy'weer
voor zich, zooal» hij op de tentoonstel
ling mevrouw von Montferrat achterna
had gekeken. Dat had niot precies op
liefde geleken. Het w&s t«n som >ero,
hartftochtoljjke blik geweest, vol wan
trouwen en wrok. En dan, toon zij na
het onderhoud met Usyagy Hemp«l voor
bijliep had ze er toen niet bl©»k en
ontsteld uitgezien
Zeu U«yagy, dia baar kende sis geen
ander, wantrouwen jegens haar hebban
opgevat en haar in het geheim laten be
waken Hemptl herinnerde zich plotse
ling de opgewondenheid, welke zich van
den directeur had metster gemaakt, toon
hjj een opmorking over de aanstaande
verloving van den graaf hoorde. Ver
moedde hij reeds toen, dat hg de bedro
gene zou zjjn
Het woenen van Aranka riep Silas
weer tot de werke'ljjkheid terug. Hij
troostte haar opnieuw en gaf haar to*ïn
oenige regels n»®e aan gravin Irma He-
gy»8°y, die hij haastig geschreven on in
een couvert gestoken had en waarin hjj
verzocht, dat de gravin zich over haar
landgenoote moeht ontfermen. Ton slotte
voegde hjj er nog de woorden bjj >Woes
goedsmoeds de bewuste persoon worcP
morgen of overmorgen in vrijheid ge
steld."
»Ziezoo", zei hij, »ga daarmee naar
het paleis Hegyassy. Weet ge in welke
straat het staar.
»Neen. Maar den naam ken ik. Het
is een Hongaarsch magnaat.".
»Juisfc. Vraag maar naar de jong©
gravin ®n overhandig haar den brief per
soonlijk. Ze zal u stellig wel spoedig bij
een van haar t&lrjjke kennissen de een
of andere betrekking -kunnen bezorgen.
Ge moogt haar voorloopig echter nog
niets vertellen van uw ontslag bij me
vrouw von Montferrat Het is zslfs hot
b<?sfce, dat ge dien naam in het geheel
niet noemt. Zeg maar, dat ik zslf zoo
vrij zal zjjn nog dozsn avond bjj haar
te komen en haar dan alle noodige in
lichtingen omtrent u zal gsven.
Aranka was zeer geroerd. Wat was dat
een goede man, dat hjj zich zoo met haar
bemoeide. Ach, als haar Karl ook eens
zoo good was geweest. Bij de herinne
ring aan Karl Muller, die do schuld was
aan haar tegenwoordige positie en zich
nu in het gehe»l niet liet zien, begon
nen Aranka's tranen opnieuw te vloeien
en ze haalde haar zakdoek voor den dag
om haar oogen af te drogen. Daarbjj
viel er iots hards op den grond. Ver
schrikt boog ze zich voorover en raapte
het op.
O hemel do gangsleutels uit d© wo
ning van mevrouw von Montferrat. Die
had z© vergeten af te geven, eer ze weg
ging. En mevrouw had in de verwarring,
welke veroorzaakt werd door de onver
wachte komst van haar v®rloofde, 'pr ook
niet m gedacht om haar die af to vragen.
Wat moest ze er nu nog mee doen
Besluiteloos draaide ze de twee sleu
tels in het rond, welke in oen lang,
smal, met boute kleuren bestikt lederen
tascbje zaten.
Hompels oogen rustten met bijzondere
belangstelling op het foudraal, dat blijk
baar veel te lang was voor do sleutels.
»Wat een mooi ding hebt g© daar
zei hg langzaam en greep naar het taschj^.
*Waar hebt ge dat vandaan
Aranka bloosde.
Eindeljjk zei ze naïef:
vHet is van mevrouw daarginds. Ze
had het eens iu de kachr-1 geworpen om
het te verbranden. Maar or was niet veel
vuur meer in de kachel en omdat het
zoo mooi was, hob ik hot eruit genomen".
»Heeft mevrouw er niets van gemerkt?"
Aranka lachte zoodat al haar blanke,
gozonde tandon zichtbaar werden.
3>0 nsen, ik droeg bet altjjd in mijn
zak".
Ook Hempels oogen glinsterden van
pret.
vWeet ge wat, beste Aranka De sleu
tels zal ik vandaag nog uit uw naam
weer aan mevrouw geven. Maar het taseh-
jo schenk je mjj tot een aandenken 3an
dit uur, niet waar
Aranka had er niets tegen. Integen
deel, zo was big den go©dec ouden man
door die kleino vriendelijkheid eenigszins
haar dankbaarheid te kunnen toonen.
Silas stak het afgesleten ding zorg
vuldig in den zak, alsof het een kostbare
schat waB. Daar was hem als door een
wonder van den hemel in den schoot
gevallen, waarnaar hij sedert woken had
gezochteen sprekend bewijs, een over-
tuigiügBstuk.
Want het uit dik bufMledor vervaar
digde, met Indische teekeningen gebor
duurde foudraal behoorde bjj het mes,
waarmee de moord in de villa Cyrus
was gepleegd.
Bjjna liefderijk zag Hempel naar de
kleine Aranka. Zijn instinct had hem
dus toch weer op het rechte spoor ge
bracht. Nu behoefd© hg alleen maar
naar Wasmut te gaan en de bevelen tot
inhechtenisneming van de schuldigen te
laten uitvaardigen.
Wordt vervolgd/.