1907 N\ 4.
Dinsdag
8 Januari.
94
jaargang.
ste
23 FEUILLETON.
De hinkende.
GOESCtlE
De uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrgdagavomd,
uitgezonderd op feestdagen.
Prjjs per kwartaal, in Goes 0,75, buiten Goes, franco, f Igt5*
Afzonderlijke nommeia 5 cent.
Inzessding van advertentiën tróor 2 uren op don dap dol*
uifgsvei
COURANT.
De prjjs der gewone adverfcentiön is van 1-5 regels 50 cent, eiken regel meer 10 ct.
Bjj directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs
slechtB tweemaal berekend.
Geboorte-, huweljjki- en doodberichten m de daarop betrekking hebbende
dankbetuigingen worden van 110 regels 1,berekend.
BewjjBnummers 5£cent.
Telefoonnummer 22.
Uitgavegvan dejJNaamU Vennootschap „Goesche Courant". Directeur-Hoofdredacteur R. G. Rljkens.
Geschokt Vertrouwen.
De Amsterdamsche Rechtbank heeft
thans het vonnis gewezen inzake de
vroegere directeuren der Hollandsche Hy
potheekbank en der Maatschappij voor
zekerheidsstelling. Zjj zijn tot vrij zware
straffen veroordeeld j maar daarover is
het niet dat wij het thans wilden heb
ben. Wel over de schade, die aan de pu
blieke credietwaardigheid is toegebracht
van allo instellingen, wolke als de ge
noemde banken, werken met het kapitaal
van anderen. De geldhandel weofc er van
mee te spreken, hoe sedert de inr.lt&rBa-
tiën van De Montigny en do Geer zjjn
bekend geworden, bei groote publiek
huiverig is geworden om zijn geld te
steken in pandbrieven, waarvan de waarde
bepaald wordt door onderpanden, die
niet door de geldbeleggers kunnen wor
den geschat. Het is te merken aan den
koers op do beurs, het iB te zien aan het
disconto-cijfer en aan zooveel andere ver-
schjjnselon, d-fc in de oogen van het
groote publitk het crediot is geschokt
in instellingen, die tot voor kort nog
voor zeer soiied werden gehouden en op
welker prospectussen de namen prjjkten
vaD mannen, die in eer en hoogheid zijn
gezeten, van edelen, van oud-ministers «n
kamerleden, van hooge ambtenaren en
allerlei invloedrijke personen.
De oorzaken van dat verschijnsel zijn
niet ver te zoeken. Dat een bankdirecteur
zijn kaB besteelt, kan niet altjjd worden
voorkomen. Maar dat hg het jaren ach
tereen doet, dat het hem gelukt telkens
het tone gat met het andere te stoppen,
dat hg met de woorden prolongatie ®n
aflossing goochelt, dat hg zjjn onderge
schikten boekhouder als een machine
gebruikt om zgn cervalschingen te boeken,
dat hg zgn commissarissen een rad
voor de oogen weet te draaien, en vooral,
dat die commissarissen, die geroepen zgn,
om nauwlettend toezicht uit te oefenen,
hun plicht verzaakten, dat is het, wat
het publiek wantrouwend heeft gemaakt.
Een zelfs oppervlakkige inzage - het
rapport der deskundigen zegt het
der boeken en balans zou aan die com
missarissen, welke hun plicht van te
controloeren eenigzins hadden willen na
komen, de overtuiging hebben moeten
schonken, dat bjj deze vennootschap niet
alles zoo fraai was als uit dividenden
en tantièmes kon worden opgemaakt.
Maar zelfs die oppervlakkige inzage
ia er niet geweest. Men leefde in goed
vertrouwen en toekende maar. Dan werd
de vergadering van aandeelhouders"
besloten met een flink diner. Da lieeren
commissarissen staken hun tantièmes in
den zak, waarvoor ze niets hadden ge
daan en de zaak marcheerde weer verder.
Het vonnis in deze zaak ia geveld.
Het vertrouwen kan terugkeeren. Niet
omdat de twee gewezen directeuren zgn
veroordeeld, maar vooral omdat door deze
zaak en wat er bg de behandeling daar
van aan het licht ia gekomen, commis
sarissen van allerlei instellingen zjjn
opgeschrikt en aan het controleeren zgn
Roman door ERICH EBENSTEIN.
Mevrouw von Montferrat droogde haar
1ranen
»Ik dank je, Bert». Jou medelgden
djet mg goed. Ach ik weet, wat ookjg
hobt geleden. En daarom weet jo wel,
h >e het een ander in het ongeluk t®
moede iB. Maar
Ze hief plotseling het hoofd op en
keek mevrouw Frohlich vragend aan.
>Maar wat je zoon betreft, niet waar,
jo gelooft toch aan zgn onschuld Ik
fl.ib alles gelezen, wat de couranten me
dedeelden, ook zgn bekentenis. Ik weet
ook, hoe Ernst helaas, altijd over den
armen jongen dacht. En toch geloof ik
aan zgn onschuld."
Bei;ta kromp ineen en staarde de spreek-
ut >r aan, alsof ze tiet wist, wat ze hoorde.
Jg jg gelooft aan hem
En toen vouwde zt met een gelukkigen
glimlach op het gelaat de handen.
Het was haar even alsof zich na lange
duisternis plotseling de hemel voor haar
i pen deed.
»Eén mensch is er dus, die aan zijn
or schuld gelooft. O hemel, ik dank u.
En juist daar, waar ik dat het minst
verwachtte".
t>Het ongeluk brengt de menschen na-
•1 -1tot elkaar dan honderd jaren van
yluk", zei Helene von Montferrat en
•ienkte Berta's hand. Daarop richtte zij
srioh met een levendige beweging op.
aNatuurljjk geloof ik aan zgn onschuld,
gegaan. Zjj weten dat het publiek voort
aan geen vertrouwen zal hebben in
weeldevertoon en groote namen, maar
zgn nu overtuigd geworden, dat het
hun taak is hun plicht te doen uit
een oogpunt van contróle, willen zg
niet teD toon worden gesteld als in de
bewuste strafzaak voor de Amsterdamsche
Rechtbank. En in de toekomst zullen zg
niet allien schande beleven, wanneer zg
hun plicht niet do®D, tij zullen ook de
schade ondervinden, want, de Regeering
hoeft het in de Kamer toegezegd, dat
nalatigheden als door bewuste commis
sarissen zgn begaan, strafbaar tullen
worden gesteld. De soliede banken heb
ben het helaas, met de minder soliede
moeten ontgelden, maar nu kan het ver
trouwen wederkeeren.
GOES, 7 Jan. 1907.
Rilland-Bath. Het bestuur der Al
gemeens Broodcommissie, welke commis
sie ten doel heeft bedeeling van brood
aan behoeftigen in den winter bestaat
uit de heeren J. J. van Gorsel burge
meester, voorzitter en J. Q. C. Wabeke,
secretaris-penningmeester. AIb leden heb
ben daarin verder zitting de heeren J.
de Jager, J. Blok, F. M. Boit en W. Griep,
leden van den gemeenteraad, benevens de
heeren 0. van Burg en P. Bonte.
Schore. Dhr. M. Weststrate, wissel
wachter aan 't station Vlake, is overge
plaatst naar 't station Rilland-Bath en
dhr. Lois van Rilland naar Vlake.
Rilland-Bath. Daar wegens vertrek
nit de gemeente aanvulling noodig was
in het bestuur der Volksleesbibliotheek
»Wilhelmina" werden bereid gevonden
daarin zitting te nemen de heeren J. J.
van Gorsel en W. M. Moree, zoodat daar
in thans zitting hebben de heeren J. J.
van Gorsel Hz. burgemeester, voorzitter
W. M. Maree, arts, vice-voorzitter en
W. Griep, secretaris-penniDgmeester, te
vens bibliothecaris.
Kerknieuws.
Ned. Eerv. Kerk.
Hoedekenakerke. Naar wjj verne
men, h®offc dhr. M. J. Bakker, zgn be
noeming tot ouderling in de Ned. Herv.
Kerk alhier niet aangenomeD.
Ni&ee. Tot organist bij de Ned.
Herv. Gem. alhier is benoemd dhr, Jac.
Eckhardt.
ftechtzake»
De vervalschingen te Amsterdam.
Zooals we Zaterdag reeds per bulletin
in de stad bekend maakten, heeft de
Amsterdamsche rechtbank uitspraak ge
daan inzake Lefèvre de Montigny en
De Geer. Eerstgenoemde werd veroordeeld
tot 4 jaar en 6 maanden, de laatBte tot
4 jaar gevangenisstraf, beiden met aftrek
van 6 maanden preventieve hechtenis.
Van de zitting der rechtbank waarin
in weerwil van alle bewijzen".
»Nu, wg zullen den waren schuldige
wel vindenwij weten reeds zoo veel
omtrent hom, dat
»Ah, dat is interessant. Je hebt een
spoor vroeg Helene en keek vol nieuws
gierigheid Daar mevrouw Frohlich.
»Zeker. En we hopen
»Heb je dan iemand, die je ter zjjde
staat
»Ja, een zeer handigen privaat-detec
tive, meneer Silas Hempel".
Berta hield plotseling op. Ze herin
nerde zich met schrik, dat Silas Hem
pel haar volkomen stilzwijgen had op-
gelogd. Maar in de vreugde haars harten
had ze daar nn bijna haar mond voor
bijgepraat.
Mevrouw von Montferrat stond op.
»Ik moet nn naar huis, maar, niet waar,
be6te Berta, ik mag je immers heel spoe
dig eens bezoeken en dan vertel je mg
alles, wat je zoon betreft, heel uitvoerig.
Hei interesseert mij buitengewoon."
»Het zal mij zeer veel genoegen doen
als je komt", antwoordde Berta harteljjk.
»Ik heb het zeer eenzaam en het zou mg
goed doen mijn hart eens te kunnen uit
storten."
»Van heden af heb je een vriendin,
Berta. Hoe dank ik den hemel, dat hij
ons elkaar heeft doen ontmoeten, want
ook ik was eenzaam en verbitterd. Dat
zal nu voor ons beiden anders worden.
Vaarwel."
Een handdruk, zoo hartelgk als ze
nooit te voren hadden gewisseld, en toen
gingen ze van elkaar. Helene reed naar
haar elegant tgdelijk verblijf in de Lands-
trasse, Berta naar Silas Hempel. Ze had
hem in acht dagen niet gezien, en be-
het vonnis viel vertelt de Tel. het vol
gende
De rechtbank treedt binnen.
De stilte sluit voelbaar om de kelen.
Er is 'n suizelende wachting in de hooge
zaal. De president bladert in het vóór
hem liggend vonnis en slaat de laatste
pagina ophij gaat vóór de lezing deD
beklaagden hun straf meedeelen, die eerst
aan het einde van het vonnis staat ver
meld.
Uiterlijk-kalm hebben do schuldigen
hun vonnis aangehoord. De Montigny
bljjft kalm. De Geer grgpt naar z'n keel,
als om 'n brok weg te dnwen. Hg be
dwingt zichdan breekt hij los in
tranen. In z'n zakdoek blgft hg voort-
snikken. Een verloren leveneen ver
ongelukte, weeneRde op de pninhoopen
van z'n eigen leven.
Dan gaat de lezing van het eigenlgko
vonnis beginnen, welke lezing verschei
dene uren duurt.
Onderwijs.
Aan mej. N. Scheel», onderwijzeres
aan de bewaarschool der Chr, Evang.
gemeente alhier, is op haar verzo®k eer
vol ontslag als zoodanig verleead.
Gemengde Berichten.
Driewegen- Donderdagavond had
alhier de jaarvergadering plaats van het
ziekenfonds »Hulp in Nood". VolgenB
verslag van den penningm. waren de in
komsten f219,70, de uitgaven f 124,875,
alzoo een goed slot van f94,825. Het
saldo van het vorige jaar er bg gerekend,
bleek er totaal in kas te zgn f283,365,
waarvan f273,67 belegd is op de rijks
postspaarbank.
Verder werd herkozen als voorzitter
dhr. M. van Houte, als secr. dhr. W. de
Bue en als bode dhr. J. Schaalje. De
vereeniging is thans in een tgdperk v»d
vollen bloei, zo telt thans 42 leden en
17 begunstigers. Staande de vergadering
traden nog 4 nieuwe leden toe.
Nadat nog eenige bepalingen in het
reglement gewijzigd waren, sloot de
voorzitter de vergadering.
Onbewoonbaar. De >Na»rdunsche
Bouwmaatschappij" heeft in 1905 aan de
Gooische Stoomtrammaatg. een woning
in de Vrouwenstaat te Naarden verhuurd,
waarin tevens het Btation met wachtka
mer gevestigd is.
Al geruimen tjjd prijkt in die woning
een bordje, op grond van de Woningwet
daar aangebracht, met de woorden *On-
bewoonbaar verklaarde woning." De
Naardensche Bouwmaatschappij blgft nl.
weigerachtig in die woning de meest
noodzakelijke reparaties te doen, zoodat
het in 't huis vlekt als een mandje."
Naar men ons mededeelt, wil de G. S.
nu geen huur betaleD, doch zg laat, vreemd
genoeg, haar chef met zgn gezin maar
in zoo'n onbewoonbare woning verblgf
honden. Natuurlijk wekt dit dikwgls den
lachlust op van het publiek dat de wacht-
greep niet, waarom hjj haar zoo gehe«l
vergat.
Ongelukkig trof ze hem niet thuis.
Kata stak het hoofd met het verwarde
haar buiten do deur en bromde knorrig
»Op reis."
Daarna sloeg ze de deur dreunend dicht.
Mevrouw Frohlich moeBt onverrichter
zake huiswaarts keeren.
Maar ze was toch niet meer zoo neer
slachtig als in den laai sten tgd. Ze had
immers ©en ziel gevonden, die even als
de hare aan Robert's onschuld geloofd®.
XI.
Over de poeszta vloog een slede, die
door vier paarden werd getrokken. Het
was koud en de sneeuw, door den wind
omhoog gedreveü, dwarrelde in millioenen
kleine jjsnaaldjes door de lucht. Geen
boom, geen struik brak de eentonigheid
van do eindelooze, witte vlakte. Nn en
dan een eenzame tanya, een hoeve met
de eigenaardige put van de poeszta waar
van het bovengedeelte wel wat op een
galg gelijkt, er voor, of een handvol
armoedige hutten welke op den nBam
dorp aanspraak maakten anders niets.
Koetsier en passagier waren bijna
geljjk gekleed. Lange mantels van schape
pelzen omhulden hen van boven tot bene
den, bovendien droegen beiden hooge
mutsen van schapevellen, knevels, die
mooi waren opgepoetst en aan de einden
heel spits toeliepen, en in den mond
tabakspijpen. Naast den man in de slede
leunde een dikke, knoestige stok, zooals
de varkeusmesters meenemen, als ze door
het land trekken.
De reiziger hulde zich rillend dichter
in zgn pels.
kamer bezoekt en voor den chef is het
verre van aangenaam. Ebld
De moord te Wervehhoof. Aan
gaande den in coacht van 1 Januari ge-
pleegden moord op den 39-jarigen J. B.,
heeft thans, naar het Nws. verneemt, de
vermoedelgke dader, de 21-jarige E. Z.,
oen volledige bekentenis afgelegd.
Dat niet aan een ongeluk, maar aan
moord moest gedacht worden, bleek reeds
terstond nit de ligging van bet lijk, welke
bovendien aantoonde, dat het misdrjjf niet
op die plok zelf kon gepleegd zgn, wgl
geen enkel spoor aanwezig was en boven
dien iemand niet zoodanig bon neervallen
als het lijk lag uitgestrekt. De dader, die
reeds geruimen tgd als kostganger in het
gezin waB opgenomen, stond op gespan
nen voet met den man, wegens vermeende
ongeoorloofde verstandhouding met diens
vrouw.
Hg heeft des avonds J. B. in diens
woning overvallen en hem met een spade
den schedel gekloofd. Deze spade is ver
volgens door hem schoongemaakt en,
zooals gebruikelijk is, opnieuw met vet
ingesmeerd. Daarop heeft hij, na het
hoofd van het slachtoffer in een zak
gewikkeld te hebben (ten einde geen
sporen achter te latenj, het ljjk naar
buiten vervoerd, ter plaatse waar het is
gevonden, na het bljjkbaar eerBt nog een
jas te hebben aangetrokken. Men leidt
dit hieruit af, omdat op die jas geen
bloedsporen aanwezig schenen te zgn,
hetgeen wèl het geval was met de overige
kleedingstnkken. De pet van den versla-
gene, welke op enkele schreden afstands
van het ljjk werd gevonden, was ook blgk
baar daarheen geworpen.
Volgens geruchten schjjnt de vrouw van
den verslagene den zak, welke om het
hoofd gewikkeld geweest is, op verzoek
van don dader te hebben verbrand. De
kleeren, welke de dader tjjdens den moord
droeg, zgn later weer gevonden.
De dader is thans overgebracht naar
de strafgevangenis te Alkmaar.
De deelneming in het dorp is groot.
Misleid door het onware bericht
in sommige bladen, dat voor 100 centen
met het jaartal 1901 en waarop niet,
zooals gewoonlijk, vKoningrjjk" maar
Koninkrijk was gestempeld, een Rijks
daalder werd gegeven, had een inwoner
van Naarden 1100 van die centen bg
elkaar gespaard.
Vol moed trok de verzamelaar met zgn
schat naar Amsterdam, doch hoe groot
was zjjn teleurstelling, toen bij aan de
Bank vernam, dat zgn ontzettende moeite
vruchteloos was geweest en zgn geheele
verzameling niet meer dan 1100 centen
waard was. Gelukkkig was het geen
arme, maar iemand die dat vzoete"
winstje in 't geheel Diet noodig had.
{Ebl.j
Men schrjjft onsOnder Noord
broek (Gr.) is gisteren aan den straatweg
het ljjk gevonden van den 52-jarigen
arbeider J. L., die volgens den genees
kundige in de jenever was gestikt.
Geen slimme dief. De dader van de
>Ib het nog ver naar Nagy Szolnok
vroeg hij den koetsier.
»Neen, meneer. Dadelijk zult ge de
boomen zien, die om het slot zgn geplant".
Werkeljjk zag men nauwelgks een kwar
tier later donkere stippen aan den hori
zont, waaraan zich de omtrekken van
verschillende gebouwen sloten.
De koetsier wees er met de zweep
naar.
»Daar is het meneer."
Toen sloeg bij op de paarden, dat ze
begonnen te steigeren en in nog wilder
galop voortvlogen.
Eindelijk hield de Blede stil voor een
gebouw van één verdieping, grjjs van
ouderdom, dat in weerwil van zgn def
tigheid den indruk maakte van ongast
vrijheid en ^erwaarloozing. Alleen de
rechtervleugel was in tamelijk goeden
toestand.
Daar waren spiegelruiten in de von-
sterB, het dak was nieuw gedekt on de
marmeren trap met tapgten belegd. Gras
perken, door heerlgke oude boomen over
schaduwd, die trouwens nu geheel kaal
stonden, toonden, dat de eigenaar der
bezitting, 'graaf Hegyaesy een goeden
smaak had en wel iets aan het landgoed
deed, waarop bg zoo nu en dan verblgf
hield.
Maar anders was alles in den omtrek
vreeBeljjk verwaarloosd. Voor de slecht
onderhonden schuren was de bodem door
de varkens omgewoeld, mesfchoopen en
plassen zag men vele en tnsschen half
vernielde werktuigen luierden ruige her
dershonden, welke op een kudde schapen,
die van kou dicht tegen elkaar aandron
gen, moesten passen, opdat ze niet in
het moeras kwamen, dat achter den hof
inbraak bg den heer J. T. te Diemen is
te Amsterdam gevat. Men is hem op het
tpoor gekomen, door een briefkaart, welke
hij in het huis van J. T. had geschreven
en daarna stuk scheurde. De Btnkken
liet bg achter. De politie legde de stuk
ken weder bij elkander en las toen zelfs
het adres van den inbreker WeBterstraat
154 Amsterdam. Ed in zgn eigen bnis
werd hg gearresteerd.
Een treinbotsing. Zaterdagavond is
trein 9.12 van Rotterdam, richting Den
Haag op tweo blokken afstand van Delft
geloopen op een gedeelte goederentrein,
dat afgeboken was van een voorafgaanden
goederentrein. Bg aankomst te Delft van
het eerste gedeelte merkte men het ac
cident door een sleepende koppelstang
van het afgebroken gedeelte, doch te laat.
De machinist van trein 9.12 bemerkte
op korten afstaDd bet sluitsein van bet
afgebroken gedeelte, remde nit alle macht
doch liep met een vaart van 25 K.M. in
de goed eren waggon. Locomotief en tender
kantelden gedeeltelijk om, terwijl een
goederenwaggon ontspoorde. Er zgn geen
persoonlijke ongelukken.
Uit dankbaarheid voor het snelle rem
men hielden passagiers op den Spoordjjk
een collecte voor machinist en Btoker.
Trein 9.88 van Rotterdam naar Den Haag
nam de passagiers over van den veron
gelukten trein, na anderhalf uur vertra
ging. Het verkeer geschiedt over enkel
spoor. Om 12 uur vertrok een trein met
personeel en hulpmiddelen nit Rotterdam
naar het ongeluk.
De doodenrit in den kogel. In het
circus Schumann is op 't oogen blik een
nieuwe attractie. >Globe of Life" heet
dit BonBatiennmmer, dat door de Ame
rikanen miss Irene en mr. Winard Stone
wordt uitgevoerd. In een zes meter hoogen
stalen kogel van traliewerk stapt eerst
miss IreDe op een fiets en suist nn eens
boven, dan weer beneden door den reus-
achtigen kogel rond een oogenblik Jater
terwijl mies Irene in volle vaart is,"stapt
ook haar partner naar binnen, en nn
begint een wilde jacht, kris en kras door
elkaar. Het toppunt bereikt de voorstel
ling wanneer Stone op een motorrjjwiel
dertig-, veertigmaal in den kogel rond
rijdt, horizontaal, loodrecht en dat alles
in razende vaart, zoodat hg door het
oog nauwelgks is te volgen.
De circuswereld is een nieuwe sensatie
rgker.
Paniek in Comtantinopel. Een even
groote als ongemotiveerde paniek is drie
dagen geleden te Constantinopel losge
barsten. Eenige dronken Albaneezen plaat
sten zich op de groote Galatsbrug en
hielden met de blanke wapens de voorbij
gangers van beide richtingen tegen. Het
gevolg hiervan was, dal weldra het ge
rucht liep, dat in Jildis Genzen een hevig
oproer was uitgebr*ken. Overal werden
de winkels gesloten en holden de bewo
ners de straat op om te vluchten. Eerst
na verscheidene uren gelukte het aan de
troepen van den sultaD de woeste Alba
neezen gevangen te nemen en de ruBt te
herstellen.
begon.
Toen de slede stilhield, hieven ze een
afschuweljjk gehuil aan, maar bewogen
zich niet van de plek.
Eenige knechten kwamen en namen de
dampende paarden onder hun hoede.
De man in de slede stapte er uit.
>Is de directeur te spreken vroeg
deze.
>Ja meneer, dat wil zeggen, ik zal
het eens gaan vragen," zei een slordige
meid, die den vreemdeling nauwkeurig
had opgenomen.
»Ga, en zeg hem, dat or een varkens-
koopman is, die hem graag wil spreken."
»Ja, meneer."
De meid ergerde zich er baast over,
dat ze nog weer meneer zei: Ze had den
vreemdeling alleen in het gezicht gezien
en daaruit opgemaakt, dat het een stads
heer moest zgn. Eu nu was het maar een
varkenshandelaar. Ze haastte zich daarom
ook niet al te zeer en de vreemdeling
moest wel een kwartier wachten, eer ze
terugkwam en tameljjk vinnig zei:
»Je kunt binnenkomen. De directeur
zal je laten roepen, als hg tgd heeft."
Dit zeggende opende ze een vertrek dat
gelijkvloers lag en den indruk van een
kantoor maakte.
Bg een lessenaar voor het venster zat
eeü jongmensch te werken. De vreemdeling
groette en wilde stilletjes in een hoek
gaan zitten, maar de jongeling, voor wien
bet blgkbaar een zeldzaam genoegen was
op het eenzame landgoed eens met een
vreemde te kunnen praten, sloeg zjjn
boek dicht en noodigde hem nit op een
oude canapé te gaan zitten, die naast de
kachel Btond.
Wordt v er volg dj