1907 N\ 4. Dinsdag 8 Januari. 94 jaargang. ste 23 FEUILLETON. De hinkende. GOESCtlE De uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrgdagavomd, uitgezonderd op feestdagen. Prjjs per kwartaal, in Goes 0,75, buiten Goes, franco, f Igt5* Afzonderlijke nommeia 5 cent. Inzessding van advertentiën tróor 2 uren op don dap dol* uifgsvei COURANT. De prjjs der gewone adverfcentiön is van 1-5 regels 50 cent, eiken regel meer 10 ct. Bjj directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs slechtB tweemaal berekend. Geboorte-, huweljjki- en doodberichten m de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen worden van 110 regels 1,berekend. BewjjBnummers 5£cent. Telefoonnummer 22. Uitgavegvan dejJNaamU Vennootschap „Goesche Courant". Directeur-Hoofdredacteur R. G. Rljkens. Geschokt Vertrouwen. De Amsterdamsche Rechtbank heeft thans het vonnis gewezen inzake de vroegere directeuren der Hollandsche Hy potheekbank en der Maatschappij voor zekerheidsstelling. Zjj zijn tot vrij zware straffen veroordeeld j maar daarover is het niet dat wij het thans wilden heb ben. Wel over de schade, die aan de pu blieke credietwaardigheid is toegebracht van allo instellingen, wolke als de ge noemde banken, werken met het kapitaal van anderen. De geldhandel weofc er van mee te spreken, hoe sedert de inr.lt&rBa- tiën van De Montigny en do Geer zjjn bekend geworden, bei groote publiek huiverig is geworden om zijn geld te steken in pandbrieven, waarvan de waarde bepaald wordt door onderpanden, die niet door de geldbeleggers kunnen wor den geschat. Het is te merken aan den koers op do beurs, het iB te zien aan het disconto-cijfer en aan zooveel andere ver- schjjnselon, d-fc in de oogen van het groote publitk het crediot is geschokt in instellingen, die tot voor kort nog voor zeer soiied werden gehouden en op welker prospectussen de namen prjjkten vaD mannen, die in eer en hoogheid zijn gezeten, van edelen, van oud-ministers «n kamerleden, van hooge ambtenaren en allerlei invloedrijke personen. De oorzaken van dat verschijnsel zijn niet ver te zoeken. Dat een bankdirecteur zijn kaB besteelt, kan niet altjjd worden voorkomen. Maar dat hg het jaren ach tereen doet, dat het hem gelukt telkens het tone gat met het andere te stoppen, dat hg met de woorden prolongatie ®n aflossing goochelt, dat hg zjjn onderge schikten boekhouder als een machine gebruikt om zgn cervalschingen te boeken, dat hg zgn commissarissen een rad voor de oogen weet te draaien, en vooral, dat die commissarissen, die geroepen zgn, om nauwlettend toezicht uit te oefenen, hun plicht verzaakten, dat is het, wat het publiek wantrouwend heeft gemaakt. Een zelfs oppervlakkige inzage - het rapport der deskundigen zegt het der boeken en balans zou aan die com missarissen, welke hun plicht van te controloeren eenigzins hadden willen na komen, de overtuiging hebben moeten schonken, dat bjj deze vennootschap niet alles zoo fraai was als uit dividenden en tantièmes kon worden opgemaakt. Maar zelfs die oppervlakkige inzage ia er niet geweest. Men leefde in goed vertrouwen en toekende maar. Dan werd de vergadering van aandeelhouders" besloten met een flink diner. Da lieeren commissarissen staken hun tantièmes in den zak, waarvoor ze niets hadden ge daan en de zaak marcheerde weer verder. Het vonnis in deze zaak ia geveld. Het vertrouwen kan terugkeeren. Niet omdat de twee gewezen directeuren zgn veroordeeld, maar vooral omdat door deze zaak en wat er bg de behandeling daar van aan het licht ia gekomen, commis sarissen van allerlei instellingen zjjn opgeschrikt en aan het controleeren zgn Roman door ERICH EBENSTEIN. Mevrouw von Montferrat droogde haar 1ranen »Ik dank je, Bert». Jou medelgden djet mg goed. Ach ik weet, wat ookjg hobt geleden. En daarom weet jo wel, h >e het een ander in het ongeluk t® moede iB. Maar Ze hief plotseling het hoofd op en keek mevrouw Frohlich vragend aan. >Maar wat je zoon betreft, niet waar, jo gelooft toch aan zgn onschuld Ik fl.ib alles gelezen, wat de couranten me dedeelden, ook zgn bekentenis. Ik weet ook, hoe Ernst helaas, altijd over den armen jongen dacht. En toch geloof ik aan zgn onschuld." Bei;ta kromp ineen en staarde de spreek- ut >r aan, alsof ze tiet wist, wat ze hoorde. Jg jg gelooft aan hem En toen vouwde zt met een gelukkigen glimlach op het gelaat de handen. Het was haar even alsof zich na lange duisternis plotseling de hemel voor haar i pen deed. »Eén mensch is er dus, die aan zijn or schuld gelooft. O hemel, ik dank u. En juist daar, waar ik dat het minst verwachtte". t>Het ongeluk brengt de menschen na- •1 -1tot elkaar dan honderd jaren van yluk", zei Helene von Montferrat en •ienkte Berta's hand. Daarop richtte zij srioh met een levendige beweging op. aNatuurljjk geloof ik aan zgn onschuld, gegaan. Zjj weten dat het publiek voort aan geen vertrouwen zal hebben in weeldevertoon en groote namen, maar zgn nu overtuigd geworden, dat het hun taak is hun plicht te doen uit een oogpunt van contróle, willen zg niet teD toon worden gesteld als in de bewuste strafzaak voor de Amsterdamsche Rechtbank. En in de toekomst zullen zg niet allien schande beleven, wanneer zg hun plicht niet do®D, tij zullen ook de schade ondervinden, want, de Regeering hoeft het in de Kamer toegezegd, dat nalatigheden als door bewuste commis sarissen zgn begaan, strafbaar tullen worden gesteld. De soliede banken heb ben het helaas, met de minder soliede moeten ontgelden, maar nu kan het ver trouwen wederkeeren. GOES, 7 Jan. 1907. Rilland-Bath. Het bestuur der Al gemeens Broodcommissie, welke commis sie ten doel heeft bedeeling van brood aan behoeftigen in den winter bestaat uit de heeren J. J. van Gorsel burge meester, voorzitter en J. Q. C. Wabeke, secretaris-penningmeester. AIb leden heb ben daarin verder zitting de heeren J. de Jager, J. Blok, F. M. Boit en W. Griep, leden van den gemeenteraad, benevens de heeren 0. van Burg en P. Bonte. Schore. Dhr. M. Weststrate, wissel wachter aan 't station Vlake, is overge plaatst naar 't station Rilland-Bath en dhr. Lois van Rilland naar Vlake. Rilland-Bath. Daar wegens vertrek nit de gemeente aanvulling noodig was in het bestuur der Volksleesbibliotheek »Wilhelmina" werden bereid gevonden daarin zitting te nemen de heeren J. J. van Gorsel en W. M. Moree, zoodat daar in thans zitting hebben de heeren J. J. van Gorsel Hz. burgemeester, voorzitter W. M. Maree, arts, vice-voorzitter en W. Griep, secretaris-penniDgmeester, te vens bibliothecaris. Kerknieuws. Ned. Eerv. Kerk. Hoedekenakerke. Naar wjj verne men, h®offc dhr. M. J. Bakker, zgn be noeming tot ouderling in de Ned. Herv. Kerk alhier niet aangenomeD. Ni&ee. Tot organist bij de Ned. Herv. Gem. alhier is benoemd dhr, Jac. Eckhardt. ftechtzake» De vervalschingen te Amsterdam. Zooals we Zaterdag reeds per bulletin in de stad bekend maakten, heeft de Amsterdamsche rechtbank uitspraak ge daan inzake Lefèvre de Montigny en De Geer. Eerstgenoemde werd veroordeeld tot 4 jaar en 6 maanden, de laatBte tot 4 jaar gevangenisstraf, beiden met aftrek van 6 maanden preventieve hechtenis. Van de zitting der rechtbank waarin in weerwil van alle bewijzen". »Nu, wg zullen den waren schuldige wel vindenwij weten reeds zoo veel omtrent hom, dat »Ah, dat is interessant. Je hebt een spoor vroeg Helene en keek vol nieuws gierigheid Daar mevrouw Frohlich. »Zeker. En we hopen »Heb je dan iemand, die je ter zjjde staat »Ja, een zeer handigen privaat-detec tive, meneer Silas Hempel". Berta hield plotseling op. Ze herin nerde zich met schrik, dat Silas Hem pel haar volkomen stilzwijgen had op- gelogd. Maar in de vreugde haars harten had ze daar nn bijna haar mond voor bijgepraat. Mevrouw von Montferrat stond op. »Ik moet nn naar huis, maar, niet waar, be6te Berta, ik mag je immers heel spoe dig eens bezoeken en dan vertel je mg alles, wat je zoon betreft, heel uitvoerig. Hei interesseert mij buitengewoon." »Het zal mij zeer veel genoegen doen als je komt", antwoordde Berta harteljjk. »Ik heb het zeer eenzaam en het zou mg goed doen mijn hart eens te kunnen uit storten." »Van heden af heb je een vriendin, Berta. Hoe dank ik den hemel, dat hij ons elkaar heeft doen ontmoeten, want ook ik was eenzaam en verbitterd. Dat zal nu voor ons beiden anders worden. Vaarwel." Een handdruk, zoo hartelgk als ze nooit te voren hadden gewisseld, en toen gingen ze van elkaar. Helene reed naar haar elegant tgdelijk verblijf in de Lands- trasse, Berta naar Silas Hempel. Ze had hem in acht dagen niet gezien, en be- het vonnis viel vertelt de Tel. het vol gende De rechtbank treedt binnen. De stilte sluit voelbaar om de kelen. Er is 'n suizelende wachting in de hooge zaal. De president bladert in het vóór hem liggend vonnis en slaat de laatste pagina ophij gaat vóór de lezing deD beklaagden hun straf meedeelen, die eerst aan het einde van het vonnis staat ver meld. Uiterlijk-kalm hebben do schuldigen hun vonnis aangehoord. De Montigny bljjft kalm. De Geer grgpt naar z'n keel, als om 'n brok weg te dnwen. Hg be dwingt zichdan breekt hij los in tranen. In z'n zakdoek blgft hg voort- snikken. Een verloren leveneen ver ongelukte, weeneRde op de pninhoopen van z'n eigen leven. Dan gaat de lezing van het eigenlgko vonnis beginnen, welke lezing verschei dene uren duurt. Onderwijs. Aan mej. N. Scheel», onderwijzeres aan de bewaarschool der Chr, Evang. gemeente alhier, is op haar verzo®k eer vol ontslag als zoodanig verleead. Gemengde Berichten. Driewegen- Donderdagavond had alhier de jaarvergadering plaats van het ziekenfonds »Hulp in Nood". VolgenB verslag van den penningm. waren de in komsten f219,70, de uitgaven f 124,875, alzoo een goed slot van f94,825. Het saldo van het vorige jaar er bg gerekend, bleek er totaal in kas te zgn f283,365, waarvan f273,67 belegd is op de rijks postspaarbank. Verder werd herkozen als voorzitter dhr. M. van Houte, als secr. dhr. W. de Bue en als bode dhr. J. Schaalje. De vereeniging is thans in een tgdperk v»d vollen bloei, zo telt thans 42 leden en 17 begunstigers. Staande de vergadering traden nog 4 nieuwe leden toe. Nadat nog eenige bepalingen in het reglement gewijzigd waren, sloot de voorzitter de vergadering. Onbewoonbaar. De >Na»rdunsche Bouwmaatschappij" heeft in 1905 aan de Gooische Stoomtrammaatg. een woning in de Vrouwenstaat te Naarden verhuurd, waarin tevens het Btation met wachtka mer gevestigd is. Al geruimen tjjd prijkt in die woning een bordje, op grond van de Woningwet daar aangebracht, met de woorden *On- bewoonbaar verklaarde woning." De Naardensche Bouwmaatschappij blgft nl. weigerachtig in die woning de meest noodzakelijke reparaties te doen, zoodat het in 't huis vlekt als een mandje." Naar men ons mededeelt, wil de G. S. nu geen huur betaleD, doch zg laat, vreemd genoeg, haar chef met zgn gezin maar in zoo'n onbewoonbare woning verblgf honden. Natuurlijk wekt dit dikwgls den lachlust op van het publiek dat de wacht- greep niet, waarom hjj haar zoo gehe«l vergat. Ongelukkig trof ze hem niet thuis. Kata stak het hoofd met het verwarde haar buiten do deur en bromde knorrig »Op reis." Daarna sloeg ze de deur dreunend dicht. Mevrouw Frohlich moeBt onverrichter zake huiswaarts keeren. Maar ze was toch niet meer zoo neer slachtig als in den laai sten tgd. Ze had immers ©en ziel gevonden, die even als de hare aan Robert's onschuld geloofd®. XI. Over de poeszta vloog een slede, die door vier paarden werd getrokken. Het was koud en de sneeuw, door den wind omhoog gedreveü, dwarrelde in millioenen kleine jjsnaaldjes door de lucht. Geen boom, geen struik brak de eentonigheid van do eindelooze, witte vlakte. Nn en dan een eenzame tanya, een hoeve met de eigenaardige put van de poeszta waar van het bovengedeelte wel wat op een galg gelijkt, er voor, of een handvol armoedige hutten welke op den nBam dorp aanspraak maakten anders niets. Koetsier en passagier waren bijna geljjk gekleed. Lange mantels van schape pelzen omhulden hen van boven tot bene den, bovendien droegen beiden hooge mutsen van schapevellen, knevels, die mooi waren opgepoetst en aan de einden heel spits toeliepen, en in den mond tabakspijpen. Naast den man in de slede leunde een dikke, knoestige stok, zooals de varkeusmesters meenemen, als ze door het land trekken. De reiziger hulde zich rillend dichter in zgn pels. kamer bezoekt en voor den chef is het verre van aangenaam. Ebld De moord te Wervehhoof. Aan gaande den in coacht van 1 Januari ge- pleegden moord op den 39-jarigen J. B., heeft thans, naar het Nws. verneemt, de vermoedelgke dader, de 21-jarige E. Z., oen volledige bekentenis afgelegd. Dat niet aan een ongeluk, maar aan moord moest gedacht worden, bleek reeds terstond nit de ligging van bet lijk, welke bovendien aantoonde, dat het misdrjjf niet op die plok zelf kon gepleegd zgn, wgl geen enkel spoor aanwezig was en boven dien iemand niet zoodanig bon neervallen als het lijk lag uitgestrekt. De dader, die reeds geruimen tgd als kostganger in het gezin waB opgenomen, stond op gespan nen voet met den man, wegens vermeende ongeoorloofde verstandhouding met diens vrouw. Hg heeft des avonds J. B. in diens woning overvallen en hem met een spade den schedel gekloofd. Deze spade is ver volgens door hem schoongemaakt en, zooals gebruikelijk is, opnieuw met vet ingesmeerd. Daarop heeft hij, na het hoofd van het slachtoffer in een zak gewikkeld te hebben (ten einde geen sporen achter te latenj, het ljjk naar buiten vervoerd, ter plaatse waar het is gevonden, na het bljjkbaar eerBt nog een jas te hebben aangetrokken. Men leidt dit hieruit af, omdat op die jas geen bloedsporen aanwezig schenen te zgn, hetgeen wèl het geval was met de overige kleedingstnkken. De pet van den versla- gene, welke op enkele schreden afstands van het ljjk werd gevonden, was ook blgk baar daarheen geworpen. Volgens geruchten schjjnt de vrouw van den verslagene den zak, welke om het hoofd gewikkeld geweest is, op verzoek van don dader te hebben verbrand. De kleeren, welke de dader tjjdens den moord droeg, zgn later weer gevonden. De dader is thans overgebracht naar de strafgevangenis te Alkmaar. De deelneming in het dorp is groot. Misleid door het onware bericht in sommige bladen, dat voor 100 centen met het jaartal 1901 en waarop niet, zooals gewoonlijk, vKoningrjjk" maar Koninkrijk was gestempeld, een Rijks daalder werd gegeven, had een inwoner van Naarden 1100 van die centen bg elkaar gespaard. Vol moed trok de verzamelaar met zgn schat naar Amsterdam, doch hoe groot was zjjn teleurstelling, toen bij aan de Bank vernam, dat zgn ontzettende moeite vruchteloos was geweest en zgn geheele verzameling niet meer dan 1100 centen waard was. Gelukkkig was het geen arme, maar iemand die dat vzoete" winstje in 't geheel Diet noodig had. {Ebl.j Men schrjjft onsOnder Noord broek (Gr.) is gisteren aan den straatweg het ljjk gevonden van den 52-jarigen arbeider J. L., die volgens den genees kundige in de jenever was gestikt. Geen slimme dief. De dader van de >Ib het nog ver naar Nagy Szolnok vroeg hij den koetsier. »Neen, meneer. Dadelijk zult ge de boomen zien, die om het slot zgn geplant". Werkeljjk zag men nauwelgks een kwar tier later donkere stippen aan den hori zont, waaraan zich de omtrekken van verschillende gebouwen sloten. De koetsier wees er met de zweep naar. »Daar is het meneer." Toen sloeg bij op de paarden, dat ze begonnen te steigeren en in nog wilder galop voortvlogen. Eindelijk hield de Blede stil voor een gebouw van één verdieping, grjjs van ouderdom, dat in weerwil van zgn def tigheid den indruk maakte van ongast vrijheid en ^erwaarloozing. Alleen de rechtervleugel was in tamelijk goeden toestand. Daar waren spiegelruiten in de von- sterB, het dak was nieuw gedekt on de marmeren trap met tapgten belegd. Gras perken, door heerlgke oude boomen over schaduwd, die trouwens nu geheel kaal stonden, toonden, dat de eigenaar der bezitting, 'graaf Hegyaesy een goeden smaak had en wel iets aan het landgoed deed, waarop bg zoo nu en dan verblgf hield. Maar anders was alles in den omtrek vreeBeljjk verwaarloosd. Voor de slecht onderhonden schuren was de bodem door de varkens omgewoeld, mesfchoopen en plassen zag men vele en tnsschen half vernielde werktuigen luierden ruige her dershonden, welke op een kudde schapen, die van kou dicht tegen elkaar aandron gen, moesten passen, opdat ze niet in het moeras kwamen, dat achter den hof inbraak bg den heer J. T. te Diemen is te Amsterdam gevat. Men is hem op het tpoor gekomen, door een briefkaart, welke hij in het huis van J. T. had geschreven en daarna stuk scheurde. De Btnkken liet bg achter. De politie legde de stuk ken weder bij elkander en las toen zelfs het adres van den inbreker WeBterstraat 154 Amsterdam. Ed in zgn eigen bnis werd hg gearresteerd. Een treinbotsing. Zaterdagavond is trein 9.12 van Rotterdam, richting Den Haag op tweo blokken afstand van Delft geloopen op een gedeelte goederentrein, dat afgeboken was van een voorafgaanden goederentrein. Bg aankomst te Delft van het eerste gedeelte merkte men het ac cident door een sleepende koppelstang van het afgebroken gedeelte, doch te laat. De machinist van trein 9.12 bemerkte op korten afstaDd bet sluitsein van bet afgebroken gedeelte, remde nit alle macht doch liep met een vaart van 25 K.M. in de goed eren waggon. Locomotief en tender kantelden gedeeltelijk om, terwijl een goederenwaggon ontspoorde. Er zgn geen persoonlijke ongelukken. Uit dankbaarheid voor het snelle rem men hielden passagiers op den Spoordjjk een collecte voor machinist en Btoker. Trein 9.88 van Rotterdam naar Den Haag nam de passagiers over van den veron gelukten trein, na anderhalf uur vertra ging. Het verkeer geschiedt over enkel spoor. Om 12 uur vertrok een trein met personeel en hulpmiddelen nit Rotterdam naar het ongeluk. De doodenrit in den kogel. In het circus Schumann is op 't oogen blik een nieuwe attractie. >Globe of Life" heet dit BonBatiennmmer, dat door de Ame rikanen miss Irene en mr. Winard Stone wordt uitgevoerd. In een zes meter hoogen stalen kogel van traliewerk stapt eerst miss IreDe op een fiets en suist nn eens boven, dan weer beneden door den reus- achtigen kogel rond een oogenblik Jater terwijl mies Irene in volle vaart is,"stapt ook haar partner naar binnen, en nn begint een wilde jacht, kris en kras door elkaar. Het toppunt bereikt de voorstel ling wanneer Stone op een motorrjjwiel dertig-, veertigmaal in den kogel rond rijdt, horizontaal, loodrecht en dat alles in razende vaart, zoodat hg door het oog nauwelgks is te volgen. De circuswereld is een nieuwe sensatie rgker. Paniek in Comtantinopel. Een even groote als ongemotiveerde paniek is drie dagen geleden te Constantinopel losge barsten. Eenige dronken Albaneezen plaat sten zich op de groote Galatsbrug en hielden met de blanke wapens de voorbij gangers van beide richtingen tegen. Het gevolg hiervan was, dal weldra het ge rucht liep, dat in Jildis Genzen een hevig oproer was uitgebr*ken. Overal werden de winkels gesloten en holden de bewo ners de straat op om te vluchten. Eerst na verscheidene uren gelukte het aan de troepen van den sultaD de woeste Alba neezen gevangen te nemen en de ruBt te herstellen. begon. Toen de slede stilhield, hieven ze een afschuweljjk gehuil aan, maar bewogen zich niet van de plek. Eenige knechten kwamen en namen de dampende paarden onder hun hoede. De man in de slede stapte er uit. >Is de directeur te spreken vroeg deze. >Ja meneer, dat wil zeggen, ik zal het eens gaan vragen," zei een slordige meid, die den vreemdeling nauwkeurig had opgenomen. »Ga, en zeg hem, dat or een varkens- koopman is, die hem graag wil spreken." »Ja, meneer." De meid ergerde zich er baast over, dat ze nog weer meneer zei: Ze had den vreemdeling alleen in het gezicht gezien en daaruit opgemaakt, dat het een stads heer moest zgn. Eu nu was het maar een varkenshandelaar. Ze haastte zich daarom ook niet al te zeer en de vreemdeling moest wel een kwartier wachten, eer ze terugkwam en tameljjk vinnig zei: »Je kunt binnenkomen. De directeur zal je laten roepen, als hg tgd heeft." Dit zeggende opende ze een vertrek dat gelijkvloers lag en den indruk van een kantoor maakte. Bg een lessenaar voor het venster zat eeü jongmensch te werken. De vreemdeling groette en wilde stilletjes in een hoek gaan zitten, maar de jongeling, voor wien bet blgkbaar een zeldzaam genoegen was op het eenzame landgoed eens met een vreemde te kunnen praten, sloeg zjjn boek dicht en noodigde hem nit op een oude canapé te gaan zitten, die naast de kachel Btond. Wordt v er volg dj

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1907 | | pagina 1