1906 N\ 47.
Zaterdag 21 April.
96s"' jaargang.
32 FEUILLETON.
GRAAF UDC),
Uitgave van de Naaml. Vennootschap „Goesche Courant". Directeur-Hoofdredacteur R. G. Rijkens.
De uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond,
uitgezonderd op feestdagen.
Prjji por kwaitaal, zoo binnen al» buiten Goes, t#23*
Afzonderlijke nommei» 5 cent.
Inzeiding van adveHentiën vóór 2 uren op des» dag des*
uitgave*
De prjjs der gewone advertentiön is van 1-5 regels 50 cent, eiken regel meer 10 ot.
Bjj directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prjji
slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, hnweljjka- en doodberichten en de daarop betrekking hebbende
dankbetuigingen worden van 110 regeli l,berekend.
A»»vragoi om en vermelding van liefdegaven 5 cent per regel.
Bij dit no. behoort een bijvoegsel.
Buitenland.
Schoolwet in Engeland.
De Engelsche regeering beeft een nieu
we schoolwet ingediend. De ervaring in
andere landen en niet het minst in
ons land heeft geleerd, wat dat be-
teekent. Wat eene paedagogische qnaestie
moest zjjn, is eene staatkundige qaaestie
van den eersten rang gewordeD. De staats
partijen twisten om de ziel van bot kind,
dat, in 't algemeen, gelukkig zich daarom
volstrekt niet bekommert eiï met ambitie
speelt.
In 1902 bad do minister Balfour eeno
wet doen aannemen, die hare goede zijde
had en meer eenheid bracht in het on
derwas, maar beschouwd werd als eene
overwinning van de Anglicaansche staats
kerk. Aan de scholen, door de staatskerk
gesticht, werden subsidies uit de plaatse-
lij ke inkomsten toegekend, hoewel zij haar
confessioneel karakter behielden. De pro-
te8tautsche dissenters waren door die wet
geërgerd en verbitterd en die verbitte
ring heeft, met andere zaken, ten gevolge,
gehad den val vau bet ministerie-Balfour.
Niet minder dan 200 protestantscbe dis
senters hebben thans plaats verkregen in
het Lagerhuis en het ministerie-Banner-
man moet we) rekening houden met
hunne wenschen.
Uit het wetsvoorstel van de Dieuwo
Regeering blijkt het streven om lang
zamerhand alle scholen in staatsscholen
te veranderen. Van 1 Januari 1908 af
zal geene school uit de openbare geld
middelen gesteund worden, als zij niet
geheel naar de bepalingen der wet is
ingericht, In de vrjje scholen wordt thans
nog ruim de helft der Engelsche kinderen
onderwezen. Zij kunnen moeilijk worden
afgeschaft en de Regeering wil ze over
nemen, koopen of huren. De plaatselijke
autoriteiten worden gemachtigd met de
eigenaars der vrjje scholen over den aan
koop te onderhandelen. In de staats
scholen zal gedurende vijf weekdagen
van 95 onderwijs worden gegeven.
Twee weekdagen en alle avonden big ven
de scholen ter beschikking van de vroe
gere eigenaren voor het geven vau ker
kelijk onderwijs. Voor 't overige hebben
de scholen een ontijdig, met-confessioneel
karakter. Geen kind kan gedwongen wor
den het kerkeljjk onderwijs bij te wonen.
De wet bepaalt, dat ook nu nog dog
matisch onderwijs zal worden gegoven,
als vier vijfde van de ouders in een
schooldistrict het verlangen. Maar dan
moet in de andere scholen ruimte ge
noeg zijn om plaats te geven aan de
kinderen van het overige een vjjfde deel
der ouders. Die bepaling is ook gemaakt
met het oog op Israëlieten en Roomsehen.
De nieuwe wet wordt natuurlijk in
Engeland druk besproken en het minis-
Crimineele Roman
VAN
K. ORTH.
Hij had geen wegwijzer meer noodig
en hg zou ze waarschijnlijk ook niet ge
zien hebben, want 'twas alsof er een dikke
mistsluier voor zjjn oogeu hing en hij zag
nauweljjks de stammen der boomen, die
rechtB en links aan hem voorbij vlogen
en waartegen hij waarschijnlijk zjjn sche
del verpletterd zou hebben in geval zijn
paard over een der tallooze boomwortels
gestruikeld was.
Hjj wist niet hoeveel tijd hjj gebruikt
had om den weg af te leggen tot aan
den kleinen heuvel, die aan het meer
grensde, maar op het oogenblik, waarop
hjj die gnme helling voor zich zag,
drong een vrooljjk gehinnik tot hom door.
Het was een groet van het paard van
Editha aan zijn stalgenoot, en dat geluid
drong hem in de ooren als de liefelijkste
muziek, want hg beschouwde het als oen
teeken, dat hg niet te laat gekomen was.
Des te grooter was dan ook zjjn ontstel
tenis en zijn teleurstelling, toen hjj zag,
dat het paard onbeheerd rondliep en dat
de teugels over den grond sleepten.
In een oogwenk was hij uit het zadel
gesprongen en liep den heuvel op, zon
der zich om zjjn paard te bekommeren.
Nu lag de uitgestrekte, glinsterende
watervlakte aan zijn voeten en zjjn blik
zwierf rond om het geliefde meisje te
zoeken. Hjj zag haar nog niet, want boo
men en struiken verhinderden hem don
goheelen oever te overzien, en daarom
achtte bjj nog niet alles verloren.
Hjj holde voort, alles vertrappend wat
terie heeft eene sterke meerderheid, zoo
dat er alle kans schijnt op aanneming.
Schijnt, zeggen wij, want het is een
schoolwet en dat is altijd oene gevaar
lijke voor een ministerie.
Het Drievoudig Verbond.
Het is bekend, dat Oosten rij k-Hongarjje
den Duitschen bondgenoot op de confe
rentie te Algesiras trouw heeft ter zijde
gestaan. De beschouwingen en voorstellen
van den vertegenwoordiger van Oosten
rijk, graaf Welfersheimb, zjjn van grooten
invloed geweest op de regeling van de
lastige quaestiëo de Marokkaansche Bank
en de politie. De Duitsche Keizer heeft
daarom den heer Welfersheimb een hooge
decoratie gezonden en tevens een telegram
gericht aan deu Oostonrjjkscben minister
van Buitenlaodsche Zaken, dat druk in
de pers wordt besproken. De Keizer dankt
Oostenrijk voor den >onwankelbareo
steun" aan Duitschland verleend. In het
duel tusschen Frankrijk en Duitscbland
heeft Oostenrijk als een »schitterend se
condant" de beste diensten bewezen. Er
zijn Oo8tenrjjksche bladen, die deze uit
drukking minder gepast achteD. Zij vin
den dat eene groote mogendheid niet
behandeld moet worden als een »secon-
dant". Maar de voornaamste Oostenrijk-
sche bladen vinden dat de verstandhou
ding tusschen de beide verbonden staten
versterkt is door de conferentie en haar
naspel. De bleue Freie Presae zegt zelfs,
d\t het telegram van den Keizer is »een
nieuwe peiler in het gebouw van het
bondgenootschap."
Maar het trekt de aandacht, dat de
derde bondgenoot, Italië, wordt verwaar
loosd. Da Keizer kon moeiljjk Italië
danken voor zjjn medewerking, aangezien
diens vertegenwoordiger in de meeste
gevallen het eens was met Fraukrjjk.
Men neemt dat in Duitschland niet kwa-
ljjk, omdat er een Fransch-Italiaansche
overeenkomst bestond maar de Duitsche
Keizer heeft zich niet gehaast om het
Italiaansche volk zijn deelneming te be
tuigen bij de ramp, die het door de
uitbarsting van de Vesuvius heeft ge
troffen en er is in Duitschland geen
nationale inschrijving ten bate van de
slachtoffers geopend.
Het Drievoudig Verbond bljjft wel
bestaan, maar de verstandhouding tusschen
Oosfenrjjk en Duitschland iB inniger dan
die tusschen deze beide landen en Italië
GOES, 20 April 1906.
Donderdagavond hield de work-
lieden-vereeniging »Eigeo hulp" alhier
in >de Prins van Oranje" hare drie-
maaudelgksche vergadering. Uit het ver
slag van den penningmeester bleek o. a.,
dat in kas was op 1 April f 3364,05
aan contributie was ontvangen f 523.27,
uitgegeven f 770,735, zoodat meer is uit
gegeven dan ontvangen f 247,465.
hem in den weg kwam. En toen hg den
top van het kleine heuveltje bereikt had
eü hij den geheelen oever kon overzien,
werd zjjn bjjna bovenmenscheljjbe inspan
ning beloond.
Want daar ginds op de uiterste punt
van een ver in het water vooruitsprin
gende landtong stond zjj, voor wie hg
zoo grooten angst had u^gestaan, in een
tooverachtig licht gehuld door de rossige
stralen der zon, die juist boven de toppen
der boomen uitkwam. Ze had niet alleen
haar hoed afgezet, maar ook, met een
van die ingevingen, zooals levensmoeden
ze op het beslissend moment wel eens
hebben, haar haar losgemaakt, zoodat het
als een glanzende, gouden mantel langs
haar rug neerviel.
Zjj was schjjnbaar volkomen bereid om
den laatsten stap te doen en het was
zeker geen laffe angst, die haar nog deed
aarzelen, want zjj stond hoog opgericht
op de punt der kleine landtong en
breidde, haar gezicht naar de stralende
zon gewend, haar armen uit, alsof zjj
afscheid wilde nemen van het licht en
het leven en van al de lachende, godde-
ljjke scboonheid rond zich heen.
De naar adem hijgende man op den
heuvel had sedert het oogenblik, waarop
hij haar het eerst gezien had, geen harer
bewogingen uit het oog verloren, maar
hjj was natuur!jjk niet als oen werke
loos toeschouwer big ven staan, maar met
groote sprongen den heuvel afgevlogen,
terwjjl zjjn blik geen oogenblik afgewend
werd van d^t mooie doch angstaanjagende
tooneol. Hij had het vermeden een gil
uit te stooten, omdat hjj vond dat hjj
haar zijn tegenwoordigheid niet te vroeg
mocht verraden en zjj had niets gehoord
van het geluid zjjner voetstappen ophot
zachte gras. En dus was hij vlak bij haar
voordat zij hem zag.
Met een woeste beweging keerde zjj
Aan 27 leden werd f 632,50 uitgekeerd.
Het ledental bedraagt 287.
Op Dinsdag 1 Mei a. s. wordt in
de sociëteit »Van Ongenuchten Vrjj" te
Goes de gewono voorjaars-vorgadering
gehouden van do veroeniging van bur
gemeesters en secretarissen in Zuid- en
Noord-Boveland.
Behalve verkiezing van twee bestuurs
leden, noodig wogens periodieke aftreding
van dhrn. jhr. IJ. E. Lewe van Njjenstein
en J. J. van Gorsel, respectievelijk bur
gemeester van 'b Heer Arendskei ke en
Riiland-Batb, komt onder meer op de
agenda als onderwerp voorBespreking
Van de weDscheljjkheid om in het regle
ment op de wegen en voetpaden in Zee
land bepalingen op te nemen voor d-?
breedte der vellingen van de voertuigen,
waarmede do kunstwegen bereden worden.
Een onderwerp voorzeker, waarvan de
uitslag der bespreking door velen met
belangstelling zal worden tegemoetgezien.
Bjj Kon. Basl. is benoemd tot lid
van het bestuur der visscherijen op de
Schelde en Zeeuwsche Stroomen voor het
district Tholen en St. Philipsland met de
gemeenten van Noordbrabanf, aan do
Schelde en Zeeuwsche Stroomen grenzen
de, de heer B. A. Overman, te TholeD,
directeur der Zeeuwsche Oestormaat-
schoppjj vBona F.des".
Driewegen. Hiertoe uitgenoodigd
door de alhier bestaande afdeeling van
de vereenigiDg tot oprichten van oen
Christelijk krankzinnigengesticht in Zee
land, trad Donderdagavond in de kerk
alhier op ds. van Dis van Zaamslag. Spre
ker zette helder en breed het doel der
vereeniging uiteen, naar aanleiding van
de woorden uit Matt. 14 vs 14.
Het kerkgebouw was slechts matig
bezet.
lerseke. De heer L. van Loo, briever
en telegrambesteller alhier, heeft tegen
1 Juli eervol ontslag aangevraagd. Hg
hoeft als zoodanig ruim 30 dienstjaren.
lerseke. Do Molenpolder- is thaDB
geheel drooggemalen. Enkele der verdre
ven bewoners hebben reeds hunne vroe
gere woningen weer bei rok ken.
Kolijnsplaaf. Door den kraebtigon
Noordelijken wirid kon men hetplaD,om
het derde zinkstuk, 2000 M2 groot, aan
Glasjesnol te doen zinken, Woensdag niet
volvoeren. Het stoomsloepboolje en de vjjf
groote 8teenschepen waren present, maar
konden geen dienst doen.
Kais. Aan don calaraiteuzen Lopd-
dert Abrahampolder onder deze gemeente
vordert men, dank zij 't fluike aanpakken
en 't gunstige weer, met het herstel der
oeverafscbuiving goed. De vijf stukken
zgn alle op de bestemde plaats óór de
oeverafschuiving) gezonken. Doinscbariug
zich om en er lag een uitdrukking van
groote ontsteltenis op haar' mooi gezicht,
dat door de morgenzon op bedriegelijke
wijze rose word getint. Haar ontsteltenis
was zoo groot, dat er geen woord over
haar lippen kwam. Maar Bruno Hallec-
stoin zei ook nog steeds geen woord. Hjj
riep haar niet bjj baar r-aam en stiet
ook geen juichkreet uit, dat bij nog vroeg
genoeg gekomen was. Hij drukte haar
op hartstochtelijk-woeste wijze in zijn
armen en terwjjl do tranen langs zijn
gezicht rolden, bedekte hij de oogen en
den mond van het geliefde meisje met
kussen.
Zjj liet alles over zich heen gaan, zonder
zich te verzetten. Haar oogleden waren
gesloten als die van een bewustelooze.
Zjj was reeds zoo dicht bjj dien grens
geweeBt, die het leven van den dood
scheidt, haar gedachten waren reeds zoo
geheel los van al het aardsche, dat zij
in dat eerste oogenblik zeker wel geen
heldere voorstelling had van de werke
lijkheid van hetgeen zg beleefde. Zjj nam
het zekor aan ais een zalige droom, waar
uit ze liever niet meer wilde ontwaken,
en het duurde een hóelen tijd, voordat
het haar weer heel en al duideljjk was.
Toen trachtte zg zich evenwel angstig
uit zjjne omhelzing los te maken. »Laat
mg, smeek ik u 1 Och waarom hebt u
mij dat aangedaan Waarom is u mij
gevolgd Ik was over alles heen 1"
»Geloof je heusch dat ik je nog eens
zou laten gaan fluisterde hij. >Neen,
nu behoor je aan mij toe, want ik heb
je aan den dood ontrukt en ik geef je
Diet weer terug, wie je ook van mg
moge opeischen."
Er was zoo iets overweldigends in zgn
hartstocht, dat zij haar verzet opgaf, maar
terwjjl haar hoofd aan zjjn schouder
rustte en zij zich tegen zjjn hooge ge
stalte aainleide, kwam het nog in wreede,
van den berm des djjks is reods duide
lijk aangewezen en er wordt door zeven
man van Kats en elf van Koljjnspiaat
druk aan die nieuwe inwaartsche bocht
gewerkt.
Gemengde Berichten.
Gisteren werd van den wagen van
den koopman Dordmond, die een oogen
blik onbeheerd op bet Kerkplein stoDd,
een tinnen lamp ontvreemd. Het is der
politie gelukt, den dader, T. v. H., op
te 6poren en de lamp in diecs huis in
beslag te nemen.
Kolijnsplaat. Jl. Dinsdagavond hoeft
het fanfare-gezelschap Wilhelmina" al
hier de gemeente weer verplicht door
met volle muziek door do kom der ge-
meoote eene promenade te tnaken, om
stuwd door eene groote menigte. Hoewol
de directeur en de voorzitter door vacantia
afwezig waren, was de oud-voorzitter, de
heer G. Franc ^ys, thans te Rotterdam,
maar nu hier logeerende, zoo vriendelijk,
de directie even handig als vroeger weer
eens op zich te nemen. Wegens een ernstig
zioken jongeling, in de Voorstraat wo
nende, kwam de stoet niet door dat deel
der Voorstraat.
Hoedekenskerke. De door den storm
vloed van 12 Maart ji. van do haven
weggespoelde boomen, 30 in getal, zijn
op één na, bij verschillende gemeenten
komea aandrjjven. De schade, nan de eige
naars berokkend, wordt op f 400 geschat.
's-Keer Hertdrtkskinderen. Op
teren had alhier een treff-nd s erfgeval
plaats. De beer P. Dronkers, aannemer
te Kapell^, die plaats bad genomen in
den omnibus naar het Wolfeitsdgksche
veer, gevoelde zich onderweg onwel, ver
liet het rgtu'g, doch viel kort daarna
op den weg dood neer. Het. ljjk is spoedig
daarop naar Kapelle vervoerd.
Paasck-eieren kende men al lang.
In den tijd van de Fransche koningen,
in de 18de eeuw en vroeger, hadden
die potentaten de gewoonte de dam°s
van het hof mot eieren gelukkig to
maker. En hoewel een ei altijd maar een
ei bljjft en men er alleen wat aan 'heeft
door ze te ontdoen van het oooetbaar
omhulsel, was or drommels veel verschil
tusschen de eieren, die voor cadpautj.-s
dienden. Op kunstige manier b"schilder-
den de artisten de eieren, Watteau en
Lancret, bekende schilders van dien tijd,
achtten er zich niet te hoog voor.
Nog voor dien tijd dienden de P.iasch-
eieren in de jaren, toen het hof van
weelde en vroolijkbeid niet gek genoeg
kon wezen, voor kostbare en uit ver
liefdheid gedane verrassingen. Henri II
gaf 6GDS aan mejuffrouw Diane de Poi
tiers, die nogal in de gnnst bij hem
stond, een balsband van paarlen cadeau
meedoogenlooze zelfbeschuldiging over
haar lippen »U zult me uit eigen he-
weging van u afstooten, als u al 1-8 weet
ik ben u in het geheel niet waardig."
Alsof de gevaarlijke nabijheid van het
glinsterende watervlak hem angst aan
joeg voor haar kostbaar leven, trok hij
haar zacht met zich mee totdat een
breedere landstrook hen van het meer
scheidde. Hier waB op de zachte helling
van den heuvel een gemakkei jjk plaatsje
en zonder haar ook maar een oogenblik
los te laten, noodzaakte hg haar om te
gaan zitten. »Ik zal alles weten, en jo
toch niet van mg afstooten, lieveling,
als ik dat eene woord maar van jehoo-
ren mag, dat woord waarnaar mjjn ziel
dorst 1 Zeg het mg, Editha, heb jo mg
een beetje lief?"
Zij verborg haar gezicht aan zgn borst
en toen zjj sprak, was het slechts fluiste
rend, maar hg verstond baar toch met
het gretige oor der liefde. »Ja, ik heb
je lief onmetelijk lief."
Zjj kusten eikaar weer lang en innig,
alsof de een den ander daarmee wilde
bewjjzen, dat zjj voortaan elkaar alleen
zouden toebehooren.
Nadat zg zich voorzichtig een weinig
had losgemaakt uit zgn armen, zei zjj
>Hoe was het toch mogeljjk, dat gg juist
hier kwaamt Hadt je mjj dan zien uit
rijden
»Ik zag je uitrjjden en kreeg op het
zelfde oogenblik je brief en toen was
het voor mjj niet moeiljjk meer om je
bedoeling te doorzien."
Ze merkte nu eerst, hoe verwaaid hjj
was en hoe de doornige struiken, waar
hjj zich per slot doorheen had moeten
werken, zgn handen hadden opengehaald.
Voordat hg het kon verhinderen, drukte
zij haar lippen op die bloedige striemen.
Lievelingfluisterde zg. En alsof
do last vau baar gevoel van schuld opeens
met twee paarlemoeren schalen er in
gewerkt. Louis XIV gaf aan zijn min
nares Louise de la Vallière die men
behalve uit de geschiedenis kent. uit dat
mooie gedicht van Do Gene9tet en wier
naam nog genoemd wordt als een damos-
kleodingstuk een Paaschei, waarin een
stuk van bet echte kruis zat. Dat waa
iiy den tjjd toen Louise de la Vallière
in een klooster zich had teruggetrokken.
Louis XIV had niet altjjd zulke fijn-
gevoelde attentieszoo stuurde bjj eens
aan de gravin De Barry een gewoon
kippenei, maar bedekt met een laagje
goud van wel 400 livres waarde.
De beschilderde en vergulde eitjes
maakten opgang in de 18de eeuweerst
in de 19de begonnen de banketbakkers
ze na te maken.
't Is ongeioofljjk welke massa's de
Vesuvius sedert de uitbarsting heeft uit
gebraakt.
Eerst de regen van asch en »lapilli",
die nu nog neerdaalt en zich over
half Italië he^ft uitgebreid. De regen
heefc van Ottojano tot Sac-Guiseppe lagen
van verscheidene meters hofigto gevormd,
waaronder buisjes geheel bedolven zjjn.
In Napels ligt de asch op sommige
plaatsen anderbal ven meter hoog.
Deze regen heeft de voornaamste on
gelukken tengevolge gehad.
O'tojaoo, San-Guiseppe, Sarno, San
Germano zijn geheel verwoest door de
regen van asch en »lapilli". Nu en dan
werpt do Vesuvius steenen uit. Men schat
de gezamenlijke uitbranksels van den
vuurreus op 40 millioen ton inhoud.
Er zgn ook uitbrakingen van kokenden
modder, van roode aarde, van vuil water
en zwavel geweest. Merkwaardig was oen
uitspuwing van zout. De geheele streek
was reeds bedekt met asch, >lapilli",
roode aarde, enz., toen zich daaroverheen
een fjjne zontlaag uitspreidde, die bet
landschap een sneeuwig aanzien gaf. Dit
duurde echter niet lang. Al naar den
aard der uitgebraakte stoffen werd het
landschap zwart, geel, rood, blauwachtig
of violet gekleurd.
Een visckregen in Australië. Uit
Brisbane wordt van een merkwaardig
natuurverschijnsel melding gemaakt. Ge
durende een hevig onweder in den staat
Queensland vielplotBoling een groot aantal
kleine viBsehen uit de lucht. De grond
in de nabijheid van het plaatsje Cooper
Plains bjj Brisbane was met levende
visebjes van 1 3 duim bedekt. Des
kundigen constateerden, dat de visschen
zoetwatervisscben waren, van een soort,
die in de nabjjheid van Brisbane tot nu
toe nog nooit werd gevonden. Men tracht
het verschijnsel daardoor te verklaren,
dat door den storm een waterhoos in een
rivier ontstond, en de visschen op deze
wijze werden opgezogen en vervolgens
door den wind een eind ver over bet
land werden gevoerd voor zij neervielen.
ondragelijk geworden was, begon zij haas
tig aan haar bekentenis, door te vragen
»Je weet wat het is, dat mg tot de
slavin van dien man maakt, niet waar
Je hebt het uit mijn brief geraden
En hij antwoordde zoo barteljjk en
mild, dat zjj gemukkeljjk kon voorzien,
hoe zgn laagste oordeel zou luiden »Ik
geloof dat ik het weet. EdithaJe hebt
jezelf verbeeld, dat je hem liefhadt en
hem een recht over je gegeven
Zjj wendde haar hoofd op zg en knikte
toestemmend »Maar hoe kon dat, lieve
ling Je moet me alles vertellen. Er mag
nu geen geheim meer tusBchen ons zgn."
»Hg w&b de eerBte man, die moeite
deed om in mjjn smaak te vallen, en bjj
was voor mjjn dwaze meisjes fantasie het
type der ridderlijkheid, te meer daar hg
met goed gespeelde bescheidenheid over
de heldhaftige daden wist te spreken, die
hg al verricht had. Maar het zou hem
desniettegenstaande niet gelukt zgn mij
om den tuin te leiden, als bjj niet ge
bruik gemaakt bad van mjjn dweeperjj voor
alles, wat naar poëzie zweemde en zich
voor een dichter had uitgegeven.
Vergeet niet dat ik hem voor een baron
hield en voor een ontwikkeld man. Nu
weet ik wel is waar, dat de gedichten,
die hjj mij heimeljjk toestopte, overge
schreven waren uit een weinig bekenden
bundel en voor zoo ver ik ze mjj nog
herinner, schjjnen ze mjj daarenboven zoo
mal toe, dat ik mo niet kan begrgpen,
hoe ik mg indertijd er zóó door heb
laten meesleepen. Maar ik begrijp in bet
geheel niets meer van mjjn gedrag uit
dien tijd. Het is mij alsof ik weken lang
in de droomwereld geleefd of heelemaal
mijn verstand verloren had."
Wordt vervolgd
i
