1905 N°. 154
Zaterdag 30 December.
92sle jaargang.
N ieu wj aars wenschen
In de schaduw Tan
de Peter- en Paulsyesting.
De uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woeiw&ag- en Yrjj dagavond,
uitgezonderd op feestdagen.
Prjjs por kwartaal, zoo binnen als buiten Goes,
Afzonderlijke uommeis 3 cent.
Inzending van adve^eniiên ^óop 2 ure» op den dag deo*
uétgavei
Uitgave vaa de Naaml. Yennootschap „Goesche Courant".
De prijs der gewone advertentiön is van 1-5 rogels 50 coat, eiken regel meer 10 ct.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prjj»
slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, huwelijks- en doodberichten en de daarop betrekking hebbende
dankbetuigingen worden van 110 regels 1,berekend.
Aanvragen om en vermelding van liefdegaven 5 cent per regel.
Directeur-Hoofdredacteur R. G. Rijkens.
GOES, 29 Dec. 1905.
De afdeeling Zuid- en Noord-Beve
land van den Ned. Bond van Pest- en
Telegraaf beambten »Da Post'' vierde
Maandag, le Kerstdag, haar 10-jarig be
staan. Wjj ontvingen van het bestuur het
volgend verslag.
Weken en dagen was men bezig ge
weest dit feest tot een aangenaam en
recht kameraadschappelijk feest to maken.
De zalen van het »Slot Oostende", te dien
einde in gereedheid gebracht, gaven een
recht gezellig en aangenaam aanzicht
eenvoudig en netjes waren de versierin
gen aangebracht, waar, tusschen groen en
vlaggeD, H. M.'s borstbeeld prijkte. Des
middags bevond zich het bestuur aaD hot
station tot het afhalen dor genoodigde
leden der zueter-afd. Walcheren, oDder
wie de le penningm. van het Bondsbe-
stuur. Te 4 uren werd een huishoudelijke
vergadering gehouden, waarna men te 6
uur overging tot oen gemeenschappelij-
ken maaltijd, waaraan door ruim 60 per
sonen werd deelgenomen. Een woord van
hulde en dank aan dhr. Koens, voor de
bediening en de goede tafel. Te 7 i/9 uur
werden de genoodigden en kinderen der
leden van de afd. toegelaten waarna de
feestavond geopend werd met het zingen
van het bondslied, uitgevoord door alle
leden, in 't midden de Ned. vlag gehou
den door een der kinderen.
De voorzitter opende daarna de ver
gadering, zijn dank uitsprekende aan den
waarn. directeur met de heeren com
miezen van het PoBtk. Goes, die tegen
woordig waren, de leden der zuster afd.,
de penningm. van het Bondsbestuur, de
leden der afd., donateurs on verdere ge
noodigden. Spr. gaf eene schets van wat
in het tiental jaren gebeurd was, wat de
Bond heeft gedaan door samenwerking
van allen. Het hoofdbestuurs lid gaf
daarna nog een wenk tot de niet-leden,
om zich aan te sluiten, daar eendracht
macht maakt. Do avond werd vorder
doorgebracht door bij afwisseling toonoel
en voordrachten met tusscheDpoozen van
de spreekmachine. Verder stond een ver
rassing op 't programma vörmeld, waar
naar een ieder verlangde. De eerste ver
rassing bestond in hot aanbieden van een
leden-lijst aan de vöreeniging een waar
prachtstuk, dat den vervaardiger, een
zoon van den penningm. der afd. J.
Melse, alle oer aandoet.
De tweede verrassing was het aan
bieden van een cadeau door do leden der
vereoniging bjj monde van hun secretaris
aan hunnen voorzitter, den man, die van
begin af aan is werkzaam geweest als
bestuurslid met kalme waardigheid, aan
den bloei dor afdeeling Laat ik verder
vooral niet vergeten, dat er voor de
vrouwen der leden een tombola was,
welke vele monden nog meer in beweging
bracht. Want ook zjj, de vrouwen der
leden, deelen in don bloei en den vooruit
gang van het corps postambtenaren, en
ook zij moeten hunne mannen aansporen,
niet alleen lid te zijn, maar jfrouw de
vergadering bg te wonen, en daar hnn
aller belangen te bespreken. Een tableau,
voorstellende de werkzaamheden op een
postkantoor, besloot het uitgobreide pro
gramma, waarna de voorzitter den feest
avond sloot, allen zijn dank betuigende
voor het welslagen van dit feest,. Op
dezen avond sloten nog 4 nieuwe leden
zich aan en 3 hadden schriftelijk kennis
gegeven van hun aansluiting.
Menigeen bleef nog wat, tot dat het
reeds ver na middernacht was eer allen
scheidden want ook de postmaD, al heeft
hg pret en genoegen, moet weer aan
anderen denken en zorgen trouw ter post
te zijn en aller belangen te behartigen.
Te Oud-Gastel is benoemd tot ge
meente-geneesheer de heer J. Koitel, ge
boren te Goes.
Bij Kon. besl. is aan J. H. O.
Dorainieus, op zijn verzoek, eervol ontslag
verleend als majoor-commandant van het
3de bataljon rustend» schutterjj in Zeeland.
Tegen 1 Januari a. s. is door Ge
deputeerde Staten van Zeeland de heer
H. Adriaan8eDS te Hansweert definitief
benoomd tot hoofdagent bij den provin
cialen stoomboot- en wagen- (later tram-)
dienst tusschen Walsoorden en Ylako,
standplaats Hansweert. (M. Ct.j
Op 28 dezer beeft aau bet ministerie
van buitenlandsche zaken de uitwisseling
plaats gehad der akten van bekrachtiging
van het op 5 April 1905 te 's-Gravenhage
tusschen Nederland on België gesloten
verdrag, betreffende de verbetering der
verlichting van do Westor-Sehelde cn hare
mondingen.
In ons vorig nummer maakten wij
melding van het gerucht omtrent het
verdwjjnen van den heer LeFê<rre Mon
tigny uit Amsterdam. Het 6chjjnt, dat
de instellingen, waarvan die meneer direc
teur is, er niet te best zijn afgekomen.
Zoo bericht men uit Amsterdam De
officier van justitie beeft bevel gegeven
tot aanhouding van don heer J. J. Le
Fëvro Monligny, voormalig directeur van
de Nederlnndsche Maatschappij van Zeker-
beidsstelling voor Ambtenaren en Be
ambten en van de Hollandsche Hypo
theekbank, beiden gevestigd alhier. Ten
nadeele van beide financieele instellingen
wordt tot dusver e«n bedrag van f 1,400,000
vermist, welk feit men in verband brengt
met het plotseling vertrek van den heer
Le Févre Montigny uit zjjne woning en
waarschijnlijk uit deze stad.
Do Nederlaudscbe Maatschappij van
Zekorheid8Stelling voor Ambtenaren en
Beambten is, voor zoover thans reeds is
uit te maken, het meest benadeeld.
De vervolging geschiedt ambtshalve,
dus niet op verzoek van een der beide
financieele instellingen.
De heer Le Fövro de Montigny heeft
zich Donderdagavond vrijwillig in han
den der justitie gegeven. Hij arriveerde
Bij dit no behoort een bijvoegsel.
in ons nommer van Maandag
1 Januari a. s., dat dien dag
's m o r g e n s zal worden uit
gegeven, kunnen, zooals gebrui
kelijk is, geplaatst worden tegen
35 cent, voor hoogstens 8
regels.
Deze, zoowel als andere ad-
vertentiën voor dat nommer, zul
len Zaterdag 30 Decembervóór
's middags twaaif uur, aan ons
bureau moeten bezorgd zijn.
De Administratie.
OUDJAAR.
Het is goed ia de laatste dagen van
het jaar even 8t.il te staaD, e7en achter
ons te zien, voordat we weer verder gaan.
Er is iets eigenaardigs, iets bitterzoets
in het herdenken van do mosiljjkhedes
en verdrietelijkheden, die ons in 1905
hebben getroffen, er ligt in de herinne
ring aan hst goede, dat we mochten ge
nieten, zooveel bemoedigends voor de
toekomst. En die gewaarwording van
niet zoo maar, zonder een enkele stille
overpeinzing door te willen gaan, zg treft
zelfs hen, die wereldwgs weten te ver
klaren, dat de Oudejaarsavond een avond
is als iedere andere.
Neen de laatste dagen des jaars noodigen
als vanzelf ods allen, wandelaars op den
levensweg, uit, om een oogenblik stil te
staan en den blik achterwaarts te wenden.
Het is als 't ware een rustpunt, waar
ieder onzer een wjjle nederzit om zijn
streven naar de toekomst te onderbreken
door een korte'overdenking van 't ver
leden.
Al mag de dichter de uren, dagen,
maanden en jaren rekenen tot het ver-
ledene, dat nooit terugkeert, toch laten
ze bun merk achter on dat merk gaan
wij thans bezien. Wij maken een balans
op van de twaalf af'geloopen maanden,
gaan na wat zg ons geschonken hebben,
en wat zg ons hebben ontroofd.
Maar laten we bij het opmaken dier
balans rechtvaardig te werk gaan.
Er was eens een ontevreden menscb,
die altjjd klaagde over zjjn pelgrims
reis op aarde en beweerde door het go-
luk vergeten te zgn.
Eens op een dag ontmoette hij een
wijze, wien hij om raad vroeg tegen zgn
^wereldsmart".
Ik kan u helpen, antwoordde hij, in
dien gij oprecht wilt, zijn. Koop een schrijf
boek en teeken daarin elke vreugde op,
die in twee-en-vjjftig weken tot u zal
25 FEUILLETON.
POOB
MARK EASTWOOD.
Werner haaldo een Btoel voor haar,
bloef «elf tegen de tafel geleund staan en
begon
»Zooais ik zie behoef ik je niet voor
te bereiden of te sparen jjj bent ook
op de hoogte gebracht, dot zie ik aan
je gezicht. Maar laat mg nu eerst ver
tellen, wat er gebeurd is. Ongeveer een
uur geleden, terwijl ik de trap van hot
college de science afga, komt er een student
naar mg toe, neemt zijn muts af en zegt
mg goeden dag. Ik had hem al wol eens
opgemerkt het was een magere, bleeke
jongen met iets schuws in zgn optreden.
Het verbaasde mg, dat hg naast mij bleef
loopen en klaarblijkelijk een gesprek met
mg wilde aanknoopen.
Ik maakte eon opmerking over het
mooie weer, maar hij was zoo verstrooid,
dat hg er met zgn gedachten heelemaal
niet bg scheen te zgn. Hg keek naar
alle kanten om zich heen en zei plotse
ling»U hebt Dinsdag met den prefect
de vesting gezien
Ik was intens verbaasd. »Ja," zei ik,
»maar hoe weet u dat
»Hoe ik dat weet, doet er niet toe,"
antwoordde hg en aan het trillen zijner
lippen zou men gezegd hebben, dat hij
zeer opgewonden was. »Het was een dag
vol gebeurtenissen, zelfs voor de vesting.
Op dien dag vond men Vera Le Vera-
Doff in baar cel opgehangen, hebt haar
ook gezien, niet waar? Een indrukwek-
komen. Ik bedoel de oorzaak van alles
wat u een oogénblik bljjdscbap schenkt,
en keer heden o^er een jaar met dat
schrijfboek tot mij terug.
De ontevredene beloofde het, er zuch
tend bijvoegend, dat hij hem slechts
ledige bladzijden te toonen zou hebben.
Toen hij wederkeerde was het schrijf
boek vol en hij zelf geheel voor goed
genezen. Hij had loeren inzien, hoeveel
bloemen het leven ons schenkt, bloemen,
welke wij even aan de lippen brengen
en daarna laten vallen, om slechts bezig
te zgn met een doorntje, ods in het
vleesch gedrongen. Men onthoudt de pijn
van het stekeltje, men vergeet den geur
der rozen.
Dat is onbillijk.
Wij ook moesten er een dergeljjk schrijf
boek op nahouden. Dat zou ons niet ver
hinderen te denken aan vroegere laatste
dagen van het jaar, die wij vierden met
vrienden on bloedverwanten, voor wie
de tjjd niet meer meötelt, maar op wier
graven wij thans in herinnering een
stillen traan plengen.
Maar het zou ons ook al d© weldaden,
al hot geluk, dat ons in de afgeloopen
dagen beschoren was, in het geheugen
terug roepen.
Op politiek gebied is dit jaar voor onze
partij een jaar van' geluk geweest. Met
klimmende ongerustheid hadden wjj de
gevolgen van eene staatkunde gadege
slagen, waarbjj telkens krachtige! werd
aangestuurd op vermenging van staat
kunde en godsdienst, en waarbg de ver
schillen in levensopvatting, die altjjd be
staan hebben en wel altijd zullen zgn
aan te wijzen, werden verhoven tot ele
menten van het staatkundig loven en
waardoor, langzaam maar zeker, de in-
dividueele volksvrjjkeid on volkseenheid
werden bedreigd en ondermijnd.
En toen dan ook de stembus de weder
geboorte van het vrijzinnig beginsel
bracht, was aan een innigen wensch v*d
oqs voldaan.
Dit betreft alleen hot groote, het pu
blieke leven. Maar in ons particulier
bestaan, hoe vaak hebben we niet geno
ten voor een oogenblik van de vreugden,
die tot ons kwamen een teleurstelling
of smart wischte dien indruk dan uit,
en het wa3 ons alsof we gezegend waren
door een zonnestraal.
Herdenk in deze dagen al het liefs in
het stervende jaar doorleefd en zoo ge
eerljjk wilt zgn, zult ge moeten erken
nen, dat het getal vreugden groot was.
Groote vreugden komen maar zelden voor
in ons bestaan maar o, hoe verkwikkend
zijn juist die kleine zonnestralen, de
kleine verrassingen. En hoe dikwijls
kwamen ze niet tot. u
Zie, er ligt droefheid in al wat eindigt,
evenals er vreugde te vinden is in al wat
begint, maar indien men op den oudejaars
avond slechts eerlijk wilde zjjn bij het
opmaken der balans, zou dit voor menig
een het middel wezen om dien avond
voor hem minder somber te doen zgn.
kende gebeurtenis, niet Dienzelfden dag
gebeurde ook die geschiedenis met den
student Lubowsky de brutale kerel wei
gerde om voor zijn Excellentie den prefect
van politie zgn muts af te nemen."
s>Maar hoe weet u dat in 'b hemels
naam riop ik uit, »u kunt er toch
onmogelijk bij geweest zijn?"
»Het is alleen maar jammer, dat de
prefect u niet uitgenoodigd heeft om het
slot van de voorstelling bij te wonen,"
vervolgde bg zonder op mijn vraag te
lettoD. »U zoudt het een heel mooi onder
werp voor een realistischen roman gevon
den hebben. Een student van goede familie,
die ten aanzien van de omstanders op
een pak slaag getracteerd wordt, zoo
lang tot dat de sneeuw rood ziet van zgn
bloed en de verharde gevangenbewaarder
er zelf akelig van wordt. Uw edele be
schermer en vriend, de prefect staat er
bij en zet zjj.n menschen aan om er maar
op los te slaan."
Terwijl hg dat afschuwelijke verhaal
deed parelde het zweet op zgn voorhoofd
en was zijn gezicht voortdurend in be
weging. OpooDS legde hjj zijn hand op
mjjn arm, zoodat ik bleef staan, en fluis
terde mg in het oor»En die geschie
denis met Irinia Samarin kent u toch
Of niet? Dat piepjonge ding, dat zij op
een vaag vermoeden gevangen genomen
hadden en dat bij onteerd zou hebben
als ze niet op het juiste oogenblik krank
zinnig geworden wasHg zweeg en
hjjgde naar zgn adem dan vervolgde
hij »nog kort geleden heeft hg mijn
vriend Schreven en verscheiden anderen
laten folteren laten folteren
»Houd op," riep ik, »wie staat er mij
voor in, dat alles waar is. Hoe wilt u
bewijzen
»Bewjjzen Bewjjzen zgn er genoeg
en meer dan genoeg U kunt de geschie
denis uit haar eigen mond hooren. Irina
Samarin is hier in Petersburg."
Maar ik verlangde geen bewijzen meer.
Ik geloofde den jongen man ook zonder
dat. De schellen waren mij van de oogen
gevallen.
Een massa indrukken waarop ik inder
tijd niet gelet had of die niet geheel
tot mg waren doorgedrongen, traden na
te voorschijneen zekere instinktieve
antipathie, die ik steeds weer gevoeld
hadmenige trok, die bij het verdere
karakter, zooals hij zich aan ons voor
deed, niet paste het eene paarde zich
aan het andere on vormde voor mg een
onomstootelijke waarheidIk ril bij de
gedachte, hoe weinig het gescheeld had,
of ja hadt je voor je heele leven aan
dieu onmensch verbonden."
Er voer Margaretha een rilling door
de leden. Met haastige schreden liep haar
broer een paar maal do kamer op en
neer en bleef eindelijk *oor haar staan.
»Jij hebt ook iets geboord Je spraakt
over een vrouw
Toen vertelde zij hem haar avontuur.
Toen zij klaar was, stormde hg weer een
paar maal de kamer op en neer, zgn
oogen schoton vuur.
»Ik moet hem uit den weg gaan",
mompelde kg. »Na hetgeen ik gehoord
heb, boD ik niet in staat om met hem
in gezelschap te zijn en zijn listige praatjes
aan te hooren. Ik zal onmiddelljjk de
noodige stappen doen en dan moeten we
onder het eene of andere dringende voor
wendsel vertrekken zonder hem nog eens
te spreken. Morgen vroeg zal ik voor
de paBsen zorgen. Ons met geweld kier
houden kan hij niet daar is geen
sprake van. We zgn Duitsche onderdanen."
»Werner, ik verzoek en smeek je, om
niet in botsing te komen met dien vree-
selijken man. We zgn genoeg gewaar
schuwd geworden. Trina SamariD, die hem
goed kent, heeft mij driogênd geraden,
zijn wantrouwen niet op te wekken! Je
moet je zelf heusch beheerschen en doen
alsof je niets weet. Het is immers niet
voer laüg. Ais je hem expres uit den
weg gaat, dan merkt hij dadeljjk, dat er
iets broeit. Ik voor mg voel me wel-is-
waar Diet in staat om komedie te spelen
daarvoor heeft die geschiedenis mg te
zeer aangegrepen. Daarom is hot ook
maar het beste, als ik in mgn kamer
blijf onder voorwendsel dat ik me niet
lekker voel. Maar we kunnen onmogeljjk
allebei wegblijven."
»Je hebt misschien wel gelijk!" ant
woordde Werner. >Het is een ellendige
geschiedenis. Ik wilde wel dat we hier
goed en wel weg waren."
»Je zorgt morgen vroeg voor onze
passen od dan gaan we morgen avond
met den sneltrein weg", vervolgde Mar
garetha. j»NiemaDd behoeft iets van ons
plan te merker. Jg komt als naar ge
woonte aan tafel en als ze dan zitten
te kaarten, ga je voorzichtig de kamer
uit. Vijf minuton daarna heb je een rijtuig
genomen. Ik maak dan, dat ik klaar ben,
als je me komt halen
»Dat zou wol gaan maar het zou me
in het geheel niet verbazen, als die slimme
rekel van een Litschkoff op eens ten
tooneelo verscheen om ons vertrek te
verhinderen. Hij steekt zijn -spitsen neus
overal in en er ontgaat hem niet licht
iets".
Margaretha was bleek geworden van
den schrik.
»God geve, dat we hier onbemerkt weg
komen 1" riep zg uit, »want al zgn we
ook honderd maal vrjje menschen, zou
per Hollandschen sneltrein van 12.25 uit
Parijs aan het Centraalstation, en werd
daar opgewacht door een inspc-eteur van
politie en mr. Kappeyne van de Coppello,
bljjkbaar zgn rechtskundig adviseur. Per
rjjtuig werd onmiddellgk gereden naar
het buis van bewariDg op den Wetering
schans, waar den verdachte nog denzelf
den nacht een eerste verhoor is afge
nomen.
Hoe door de voorstanders vaD het
bjjzonder onderwgs getracht wordt de
openbare school leeg te pompen, leert
weer het volgende staaltje. Te Terneuzen
wordt, volgens een icgezoüden stuk in
het Temeuzensch Volksbladaan de ouders,
die op de openbare school moeten betalen,
kosteloos onderwgs aangeboden op de
bijzondere school.
Het hoofd van een der openbare scholen
in bovengenoemde gemeente ontviDg naar
a&Dleiding hiervan her volgend briefje
>Welo. Heer. Daar mij beeden aange-
boodon wert mijne kindoren kosteloos
naar de bizondere Bchool te zenden.
»zoo zal ik verplicht zijn dit te doen,
aangezien de Hooge belasting, die ik elke
drie maanden moet storten,
moest er nu verandering in gebracht
kunnen worden, dat ik mgn kinderen
zonder koste op u school kon laaien gaan,
»dan wil ik se liefer bij u laaten bljjfen,
aangezien zg nu al zoo lang ter school
gaan en altijt goed onderweesen zgn.
>Hoopende, dat mijn verzoek om se
kosteloos naar school te laten gaan, in
gewilligd zal worden s. v. p. zoo blijf
ik u enz."
lerseke. De Nieuwjaarscollecte heeft
hier, met inbegrip van ingeschreven brood
en spek f262,23 opgebracht.
Koedekenskerke. Konden we voor
eenigen tjjd melden, dat dr. H. v. Ingen
Schouten, bg genoegzame deelneming een
cursus voor de leden van het »Groene
Kruis" zou houden, over teerste hulp
bg ongelukken" thans deelt men ens
mede, dat is gebleken, dat zulke leziDgen,
die toch zeker als hoogst nuttig kunnen
worden beschouwd, al zeer weinig ge
waardeerd worden.
Niet een der leden, noch het bestuur
van de afdeeliDg meldde zich, tot deel
neming aan.
Ciz6Band-Bathn In verband met het
bericht in het vorig nommer kunnen wjj
thans vermelden, dat sedert eenige dagen
de Belgische rogeericg aan den hoek bij
Bath de Wester-Schelde door zandzuigers
dieper laat maken. Gister werd door een
opzichter van den provincialen waterstaat
onderzocht of de afstand van den Schelde-
dijk in acht werd genomen.
Kolijnsplaat. Woensdag trad in het
hotel »De Patrjjs" alhier in het Nuts-
departoment »Noord-Beveland" als spre
ker van het hoofdbestuur de heer W. C.
van den Volkere van Vlissingen op met
het toch afschuweljjk 2ijn om erophee-
terdaad op betrapt te worden, terwijl we
er in stilte van doorgingen We zouden
dan een heele massa leugeDS moeten ver
zinnen om een verklaring te vinden voor
zoo'n allerzonderlingst optreden". Zg keek
naar den grond en al haar angst en on
rust weerspiegelden zich duideljjk op haar
gezicht. »Wat is dat alles onverkwikke
lijk 1" begon ze weer na een oogenblik
van stilte. »En, Katia dat arme kleine
ding wat moet ze er van denken als wjj
zoo op eens verdwijnen En haar alleen
te moeten achterlaten in zoo'n gezel
schap
Hare woorden waren als dolksteken
voor Wernerhij streek met zgn hand
door zgn haar.
»Het is afgrijselijk I" mompelde bij.
»En Mischa ook", vervolgde zij, »die
jongen heeft velo goede en »dele eigen
schappen, ik mag hem graag. Maar zal
zijne omgeving hem niet heelemaal be
derven
»Wat zal zij er van denken wee
klaagde Werner, die nog steeds met zjjne
gedachten bij Katia was. »Zij zal wanho
pig zgn, dat we zonder een woord van
afscheid met de noorderzon vertrekken,
alsof we iets op ons geweteD hebben
Dat arme kind wie zal haar troosten".
Hij verborg zgn gezicht in zjjne hander.
»Zjj zal denken dat ik weggegaan ben
omdat ik er niet toe kon komen haar
vader te trouwen", zei Margaretha. >Het
is mij een troost, dat zjj de ware reden
nooit vermoeden zal. Ik geloof, dat zjj
het niet zou overleveD, als baar ooit ter
oore kwam wat wij aangaande haars va
ders levenswandel vernomen hebben 1"
(Wordt vervolgd.)
