1905 N°, 150.
Dinsdag 19 December.
92ste jaargang.
21 FEUILLETON.
In de schaduw van
de Peter- en Paulsvesting.
GOESCHE
Do uitgave dozer Oourant geichiedt Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond,
uitgezonderd op feestdagen.
Prgi per kwartaal, zoo binnen als buiten Does, f lg25»
Afzomlerljjke nommeit 5 cent.
Inzending van adv«'.*ien4iën vóon* 2 ucen ap den dag des*
uitgave.
De prjjs der gewo ie advortentiön is van 1-5 regels 50 cent, 6lken regel meer 10 ct.
Bjj directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs
slechts tweomaal berekend.
Geboorte-, huweljjka- on doodberichten en do daarop betrokking hebbende
dankbetuigingen worden van 110 regels k f 1,berekend.
Aiavragen om ea vermelding van liefdegaven 5 cent por regel.
Uitga ve^ van de Naaml. Vennootschap „G-oesche Courant". Directeur-Hoofdredacteur R. G. Rijkens.
Zij, die zich tegen 1 Januari
op dit blad dbonneerenont
vangen de. vóór dien datum
nog verschijnende nommers
gratis
Burgerlijke Stand.
Do Ambtenaar van den Burgerlijken
Stand te Goes brengt ter kennis van be
langhebbenden, dat tengevolge de slui
ting van de Becretarie der gemeente
op Maandag 25 December en I
Januari 1906, uithoofde van den lsten
Kerstdag en den Nieuwjaarsdag, voor het
doen van aangifte voor don Burgerlijken
Stand gelegenheid zal worden gegeven
des voormiddags van 111/4 tot 12 uren.
Goes, den 18 December 1905.
De Ambt. van den Burg. Stand voorn.,
L E G R O.
De heer A. F. LASONDER, genees-
en heelkundige dezer gemeente, zal
Donderdag 21 December a. s.,
des namiddags te twee uren,
in het Gasthuis zitting houden tot het
gratis
Vaccineeren en Hervaccineeren.
De ingezetenen worden in hun belang
uitgenoodigd van deze aangeboden gele
genheid gebruik te maken.
De zoogenaamde troawboekjes moeten
worden medegebracht.
Goes, 18 December 1905.
Burgemeester en Wethouders van Goes,
DE KONING KOOÏJ.
De Secretaris,
G. A. HAJEN1ÜS.
Veel leven over een vrij onbeduidend feit.
Er is in verschillende bladen heel wat
stof omhoog gejaagd, naar aanleiding
van het feit, dat terwiile van de Kamer
leden, die in Haarlem wonen, oen expres-
trein, die om 4.14 van Den Haag ver
trekt en vroeger in Haarlem niet stopte,
thans daar stilhoudt tot het uitlaten van
reizigers.
Dit is geschied op verzoek vbd het
Kamerlid Hugenholtz. In de bladen is
deze daarop voorgesteld als een machtig"
Kamerlid eD ook heeft men het den mi
nister van Waterstaat kwaljjk genomen
dat deze last heeft gegeven tot het stop
pen van dien trein. Men vergat daarbij
evenwel, dat de Raad vao Toezicht op de
Spoorwegdiensten in dien ziü aan 'den
minister had geadviseerd.
't Komt ons voor dat er wat heel veel
leven wordt gemaakt van deze betrek
kelijk onbeduidende quaestie. Men doet
alsof het iets heel nieuws is, dat Kamer
leden hnn invloed aanwenden in zake
spoorweg-toestanden. Maar gelooft men,
om een paar zaken te noemen, dat ooit
door
MARK EASTWOOD.
»Jjj hebt mooi praten jjj met je
Litschkoff trok zjjn schouders op. »Ter-
wjjl jij met jezelf bozig waart, heb ik
mjjn opmerkingen gemaakt," vervolgde hjj.
Zgn zuster richtte zich op.
>Er is iets gebeurd, Nadia," zei hjj
met nadruk.
»Wat wat is er gebeurd
Ja, als ik dal maar wistmaar dat
kan ik wel te weten komen. De Duitsche
is er bij betrokken, daarvan bon ik vaat
overtuigd."
»De Duitsche Hoe komt ge op dat
idee
Katia was bljjkbaar erg in haar Dop
jes over het een of ander. En de Duitsche
sloeg haar angstig en onrustig gade,
alsof ze bang was, dat ze iets zou ver
klappen. Zoo nu en dan werd er een
blik tus8chen hen gewisseld
Hij dacht na terwjjl hij aan de punt
van zijn snor draaide dan vervolgde hij
nadenkend»Zjj is zeer bekoorlijk en
Biruloff is daar erg gevoelig voor. Hjj
ontmoet haar eiken dag als hjj zjjne
dochter komt opzoeken. Wie weet
»Onzin 11 Zij is zoo koud als een
steen en trotsch en ongenaakbaar
Zelfs iemand als hij zou den moed niet
hebben
»Wat Biruloff zich eenmaal in zijnhoofd
Reeft gezet, drjjft hjj door!"
»Geloof je dat hij haar zou trouweD
de sneltreinen van Groningen naar Meppel
te Hoogeveen zouden gestopt hebbon, of
de halte Noord-Kraaiert zou zgn ver
schenen, als niet Kamerleden zich voor
deze dingen hadden geïatere3seerd?
Ditmaal raakt het geval de Holland-
sche Spoorwegmaatschappij en deze is
over het feit erg verbolgen. Mon beeft
zoowaar al gezegd, dat bet gebeurde zou
wotden gebruikt als wapen tegen Staats
exploitatie en de wenBckeljjkheid uitge
sproken, dat de minister over deze zïak,
bjj de begrooting voor Waterstaat, zou
worden geïnterpelleerd.
Maar dit feit is geschied juist op eene
ljjn, die niet door don Staat wordt ge
ëxploiteerd; particuliere exploitatie is dds
ook geen waarborg tegen zoo iets. En
wut dat interpelleeren betreft, lieve hemel,
iaat men 1n de Kamer zijn tijd toch nut
tiger besteden een deel van de begroo
ting voor Binnenlandsche Zaken, die van
Financiën, Waterstaat, Oorlog, Landbouw
en wat niet al moet nog worden af
Buitenland.
Geen heeft schuld
Nog niet zoo lang geleden hebben
dreigende wolken aan den politioken
horizon van Europa de vrocs doen leven
dig worden voor een internationalen
storm gelukkig is men er evenwel
met een zacht regentje afgekomen en nn
is nog alleen een donkere herfstlucht
overgebleven, waaraan men al zoo ge
woon is, dat men er niet veel gevaar
in ziet.
Het was de Marokko-geschiedenie.
Dezer dagen is ze opgehaald, eerst door
de keizerljjke troonrede in Berlgn, daarna
door een Fransch z.g. »geelboek" en
Zaterdag in de Fransche Kamer dooreen
hoogst belangrjjke speech van den minis
ter-president Rouvier. Mon herinnert
zich natuurljjk het verloop van deze
gevaarlijke geschiedenis of, beter,, ge
zegd, van deze geschiedenis, die op
zeker oogenblik zoo gevaarlijk was.
Von Blilow of de Keizer dat komt
dikwijls op hetzelfde neer stelden het
voor alsof Frankrijk, zonder Duitschland
te kennen de Marokkaansche toestanden
naar eigen zin wilde opknappen, wat
natuurlijk allesbehalve ten voordeele van
do Duitsche belangen zou zgn. Vandaar,
dat men er een stokje voor stak eD den
Sultan aan zgn Moorenverstand bracht,
dat in Berlgn Dog iemand zit, die moent
een Waldhorn in het orkest te kunnen
en te moeten meespelen. En zoo werd
dat instrument voor den mond gezet en
de Keizer blies er een solo op, dat aan
Delcassé, Frankrijk's minister van buiten-
landschegeschiedenissen, hooren en
zien verging. Eod weinig van den schrik
bekomen hoorde Delcassé en hoorde ook
Rouvier, dat do Waldhorn-solo onder het
Fransche volk, het volk van 1870 en
1871, groote verontwaardigingen ergernis
had gewekt en na rijp beraad floot
Dat nooit 1 Hij zou daardoor bij den czaar
in ongenade vallen. Zelfs al wilde hij, dan
kon bij het nog niet."
»Op het oogenblik kan en mag hjj
alles. Hij is onontbeerljjk voor den staat."
Madame stond op. »Dat. is niets dan
onzin", zei zjj, maar hare lippen waren
bleek.
»Nu, we zullen zien", antwoordde
Litschkoff. »Maar neem een goeden raad
van me aan, Nadi. Wees op je hoede.
Je hebt meer gelegenheid dan ik om de
dingen op te merken."
Nauweljjks vijf minuten daarna kwam
de secretaris den knecht Iwan tegen, die
juist het huis binnenkwam met een kost
baar bouquet in ziju hand.
»Zoo, zoo, Iwan, verkwister" zei hjj
goedig plagend. »PauliHe mag wel in
haar nopjes zgn, dat ze zoo'n attenten
galant hoeft".
»Ik ben oiet dronken, Paval Jogoro-
witsch" antwoordde Iwan. ^Pauline is
een lief duifjemaar zulke cadeaux zijn
niet voor meisjes vsd haar slag."
»Dan zgn die bloemen zeker voor de
freule? Zjjne Exc. bederft zgn dochtertje."
>Ik w-"et niet aan wie zgne Excellentie
die bloemeü wil geven, dat gaat mij niets
aan."
Litschkoff tikte hem op zijn schouder.
»Goed zoo, men kan je vertrouwen. Zijne
Excellentie weet wel waarom hij jou
iets opdraagtDat zeggende keerde de
secretaris zich om en ging zijns weegs.
Hjj liep echter niet ver, maar keerde
om en ging het huis weer binnen. Zoo
als hij wel verwacht had, was Iwan niet
meer te zien, en dus liep Litschkoff de
trap op en sloop de ontvangkamer binnen.
Even daarna hoorde hg zware Bcbreden
op de trap, toen die schreden niet meer
te hooren waren, keek de secretaris door
hjj een kalmeerond deuntje op de politieke
dwarsfluitmat dit succes, dat de algeraeene
stemming weer wat beter werd. Ea toen
kwam do conferentie-geschiedenis en te
Algcsiras zal het orkest, bes^aando uit
de stemmen van Engeland, Frankrijk,
Duitschland, Spanje en Marokko een
harmonisch geluid produceeron.
Maar over dat oogenblik van ontstem
ming zijn we nog niet uitgepraat. Zater
dag hield Rouvier onder veel belangstel
ling van publiek een zakelijke rede, waarin
hij trachtte aan te toonen, dat Frankrijk
door de nabijheid van Algiers het meeste
belang had bij een ordeljjkeren toestand
in Marokko en dan ook niet anders heeft
gedaan dan zich op te werpen als raads
man van den Sultan om dat gedaan te
krijgen. De Fransche regeering heeft geen
voorstellen gedaan om in Marokko een
toestand te scheppen als m Tunis en
zich nooit uitgegeven als lasthebster van
Europa. Rouvier deelde verder mes, dat
te Algesiras in begin Januari de confe
rentie zal worden gehouden, waarop
Frankrijks afgevaardigde de belangen van
zgn land zal voorstaan en dus zal streven
naar een oplossing om in Marokko een
machtig vorst te krijgen en een einde
te maken aan het gevaar van een buur
man zooals Marokko nu is.
Rouviers rede was een groot succes
voor hot ministerie, met 501 tegen 51
stemmen word het voorstel om verder
de buiterilandsche politiek te laten rusten,
aangenomen. Alleen Jaurès was niet op
z'n gemak Duitschland zal nu hebben
te antwoorden op de beschuldiging on
gemotiveerd in do geschiedenis te zijn
opgetreden.
De Revolutie.
Op het laatst der vorige week heeft
de Tsaar op audiëntie ontvangen afge
vaardigden van conservatieve partjjen,
die niets liever willen dan dat do auto
cratie in 7olle eer wordt hersteld. De
Tsaar heeft hun gelukkig voorname
lijk gelukkig voor hemzelf 1 geant
woord er niet aan te denken zgn beloften
van het bekende manifest niet te houden.
Hij zou uitvoeren wat daarin is toegezogd.
De verschillende bladen juichen dat bij
zonder toe, ook de conservatieve, omdat
ook hun redacties wel begrjjpen, dat de
Tsaar erg. onhandig zou zijn geweest,
wanneer hg anders had gosproken.
Natuurlijk dat de hervormingsgezinden
en de revolutionnairen meer letten op
de daden van het gouvernement dan op
do woorden en die daden wjjzen er vol
strekt niet op, dat men in Petersburg
aan het bof zoo begeerig is op uitvoering
van de beloften. Wat er tot nog toe is
uitgevoerd heeft alles ten doel den op
stand tegen te gaan, menschen gevangen
te nemen, vrijheden terug te nemen, die
nauwelijks zijn genoten.
Alles wjjst er op, dat men in Rusland
ondanks alle beloften op den weg is naar
een reactie-beweging. Dat blijkt bjj de
een reet van de deur. Het was werkelijk
Iwan. Hij stond nu voor de deur van
Margaretha's kumer ea klopte aan. De
deur ging open en de bouquet verdween
naar binnen. Litschkoff's glad hoofd werd
snel naar binnen getrokken.
Toen het terrein weer veilig was, kwam
hij uit zijn schuilhoek te voorschjjn en
ging naar de vertrekken zijner zuster.
Ze was alleen en rookte een sigaret, om
haar zenuwen tot bedaren te brengen.
>Nu, wie heeft er geljjk?" vroeg hij
haar. »Biruloff stuurde juffrouw Ritt-
berg bloemen. Ik heb daareven met eigen
oogen gezien, dat zjj ze zelf in ontvangst
nam."
Madame Pilsoutsky liet haar sigaret
vallen en staarde haar broer geheel van
streek aan.
»Wat hoe weet je dat?" mom-
»Ik zeg je immers, dat ik het gezien
heb."
Zij kermde luid. »Och Pawel, wat
zouden we daar tegen kunnen doen
»Je kunt in bet geheel ni"ts doen.
Voor alles moet je niets laren merken
en heel vriendeljjk zjjn. Als het je al te
onaangenaam is om du in haar gezel
schap te zgn en in dat van die bij-de-
hande Katia, dan kun je immers, onder
voorwendsel van ongesteldheid, in je
kamer bljjven."
»Ik behoef geen ongesteldheid voor te
wenden, want ik gevoel me inderdaad niet
lekker. En als hij met dat mensch trouwt,
dan ga ik zeker dood."
»Nu, na, zoo'n vaart zal het wel
niet loopen. Biruloff zal tegenover jou
niet karig zgn, en al moet je in elk
geval weg, dan kun je toch wel op een
fatsoenlijk jaargeld rekenen. En van dar
geld, gevoegd bij de spaarpenningen, die
staking der post- en telegraaf beambten,
waardoor nu al drie weken het handels
leven van Rusland wordt benadeeld. In
m08cou zgn opnieuw leiders van de sta
king en van het Verbond der Verbonden
gevangen genomen, terwijl een bevel van
den Tsaar aan de gouverneurs om overal
den staat van beleg af te kondigen, waar
do stakingen dat noodig maken, het sein
is geweest om op tal van plaatsen dien
toestand te doen intreden. Voor de gou
verneurs een buitenkansje, want zoo'n
despoten-toestand brengt nogal wat op
voor wie handig is. Mnar de soldaten
beginnen nu natuurlijk bjj zwaarderon
dienst nog harder te klagen en waar in
Moscou zelf regimenten aan het muiten
dreigen te gaan, begint het bedenkelijk
te worden.
In de Oostzee-steden, Riga, Mittau,
Reval, eü andere moet een toestand
heerschen van de ergste anarchie en
verwacht men niet meer of minder dan
dat de Litthauwers en Koerlanders de
republiek zullen uitroepen. En de vloot,
die orde zou moeten brengen, is aller
minst te vertrouwen.
Bij dit alles komt, dat in den Kaukasus
een nieuwe beweging is ontstaan te
Kautaïs en in de havenplaatsen Poti en
Batoem, waar men in de straten aan bet
vechten gaat met dit. gevolg, dat de
Turksche regeering de Muzelmannen, die
gevaar loopen vermoord te worden, door
schepen laat halen.
Overal wanorde, overal dreigende revo
lutie we zgn nog maar aan het begin,
getuige de revolutionaire manifesten, voor
welker opname tal van kranten zgn ge
schorst overeenkomstig de bepalingen
van 7 December.
GOES, 18 Dec. 1905.
De Rijksveldwachter Tekelenburg
van Aardenburg is verplaatst naar 's Hee-
ronhoek.
De marechaussée A. Hujjsen, ge
boortig uit Borsele, is benoemd tot ge
meente-veldwachter te Epe en te Dieren,
in Gelderland.
De heer J. H. Tromp Meesters te
Steenwjjk noemt de mededeeling van den
heer mr. Heemskerk in de Tweede Kamer,
welke houding hij zou hebben aangeno
men als hij ia 't geval van den heer
Meesters verkeerd had, zeer ongepast.
Het verschil van opvatting, zegt de heer
Meesters, tusscben de zgne om wel, en de
mijne om geen verontschuldigingen aan
te moeten bieden, geeft hem geen recht
mij als een man zonder eer to beschou
wen. Deze conclusie strekt hem tot oneer.
Van rechtsche zjjdo is beweerd dat ik
de hand heb gehad in hetgeen is ge
schied, en wel door het volk te verleiden
de ruiten te doen ingooien bij mijn po
litieke tegenstanders; een procedure zal
hierin uitspraak doen.
Borsele- De Kerstmis- en Niauwjaars-
col'ecte heeft hier opgebracht de som van
je in al die jaren verzameld hebt, zoudt
go toch wel kunnen levenOp jouw
leeftijd
»Ja, ik voel dat ik een oude vrouw
beD," viel zjj hem op bitteren toon in
de rede. »Het was niet noodig, mij daar
nog eens aan^te herinneren."
>Zoo was het absoluut niet bedoeld,
ma chére. Een vrouw is precies zoo oud,
als zjj er uit ziet, en jjj ziet er nog
uitstekend uit. Maar niettegenstaande dat,
kan men het feit toch niet wegcjjferen
dat wjj beiden niet meer zoo jong zgn
als we geweest zgn."
Madame antwoordde niet; zjj huilde
zachtjes en ving haar tranen zorgvuldig
met haar zakdoek op, opdat de teere
tinten van haar gelaat niet in elkaar
zouden loopen.
XIX.
Iotusschen was Margaretha tot het
besluit gekomen om den prefect baar
jawoord te geven, want, ofschoon noch
baar broer, noch Katia een bewusten
invloed op haar beslissing uitoefenden,
kon het haar loch onmogeljjk verborgen
bljjven, hoe vurig zij beiden wensehten,
dat zij zgn aaozoek zou aannemen 1 Vooral
Katia, want die liet haar bij elke ge
legenheid merken, dat dio hoop haar
Dieuwen levensmoed gaf. Zjj was nu overal
bij, zonderde zich niet meer af, als er
bezoek kwam en scheen een onverwoest
bare levensvreugde de hare te noemen.
Maar toch waren er acht dagen ver
streken, zonder dat Margaretha den moed
gevonden had, om den besÜBsenden brief
te schrijven. Eiken morgen ram zij zich
ernstig voor het te doen, zjj hield zich
voor dat het onbeleefd was bet geduld
van haar aanbidder op zoo'n harde proef
te stellen en dat hij zich werkeljjk be
f221 50. Verleden jaar werd f230.65 in
gezameld.
Hoedekenskerke.In de Vrijdag
gehouden vergadering van den Gemeente
raad, die door alle leden werd bjjgewoond,
werd 0. a. medegedeeld
dat door God. Staten goedgekeurd is
de begrooting voor 1906
dat het aanwezige sljjk aan de haven
bjj inschrijving was verkocht aan Joh".
Eckhardt alhier voor f 10,25
dat het recht tot heffing van haven-,
los-, laad- en leggeld voor 1906, bjj in
schrijving was verpacht aan L. de Bart
voor f 1353, met hem was ingeschreven
door C. Maas voor f 1306.
Herbenoemd werd voor 1906 als kan
tonnier M. de Pree, als schatter van de
dranklocaliteiten J. van T <lsen.
Aan de orde het adres J. Uitter-
hoeve c. s. houdende het verzoek over te
gaan tot begrinting van een gedeelte weg,
nabjj zgne hofstede, daar deze weg in
een zoodanigen toestand-verkeert dat bjj
onrijdbaar is.
De Voorzitter zeide dat B. en W. na
ernstige beraadslagingen en besprekingen,
geen vrijheid hebben kunnen vinden, den
Raad voor te stellen op dit verzoek in
te gaan, daar deze weg slechts dient tot
uitweg aan drie gezinnen. Werd dit ver
zoek aangenomen, dan zouden met even
veel recht ook andere personen, die niet
aan den grintweg wonen een dergeljjk
request kunnen presenteeien en alle bui
tenwegen te begrinten, dit laten de ge-
meenle-financiën te eenenmale niet toe.
Dhr. J. van der Linde vroeg of de
djjk niet opgecaüd kon worden.
De voorzitter merkte op, dat in het
request alleen van begrinting sprake is.
Dhr. J. Louisse zeide dat het hier een
bjjzonder geval geldt, daar niet. alle bui
tenwegen in een zoodanigen toestand ver
koeren.
Dhr. J. de Ruiter was voor verbete
ring met zand, daar grint te duur is.
Dhr. J. van der Linde zeide, dat de
voorzitter verplicht is er wat aan te
doen.
Dhr. W. O. Groenewege, kwam hier
tegen op. Reeds langen tijd zjjn B. en
W. van oordeel geweest, dat het onder
houd van grintwegen voor de gomeente
te drukkend wordt, ook de Raad was
die meoning toegedaan, toch kon men,
daar men met het polderbestuur geen
overeenstemming kon verkrijgen, deze
niet aan hen in onderhoud afstaan. Het
geen dus dhr. J. v. d. Linde op den
voorzitter werpt, doet hjj dus ten onrechte.
Dhr. J. Louisse wilde wat grint er
voor gebruiken van den nieuw aan te
leggen grintweg Hoedekenskerke—Kwa-
dendamme.
Dhr. Groenewege kwam hier tegen op.
Dat is de hoofdweg en die moet flink
in orde gebracht wordeD, zoo niet, dan
zgn alle kosten tevergeefs.
De wethouder Verbeek zeide, dat bij
eenigszins gehoor zou willen geven aan
adressanten. Verbetering is noodzakeljjk
wonderenswaardig kalm gedroeg. Zgn ge
drag gedurende dien bedenktijd lift ook
werkelijk niets te wenschen over. Hjj
vermeed haar gezelschap meer, dan dat
hjj het zocht; en alleen de bloemen, die
hg haar eiken dag zond, waren de zwjj-
gende tolken zijner gevoelens.
Juist acht dagen na het gewichtige
onderhoud, dat zij met hem. gehad bad
en bjj na op hetzelfde uur, zat Margaretha
aan haar schrijftafel met een blad papier
voor zich. Het bovenschrift stond er al
>Zeer geachte heer Biruloff!" maar ver
volgens bleef haar pen hokken. Was dat
bovenschrift op zgn plaats, daar waar er
quaestie was van haar echtgenoot in spe?
Haar echtgenoot? Nu zjj op hot punt
was van die gedachte tot een feit te ma
ken; den man dien zij niet lief had,
rechten als aanbidder en echtgenoot te
verleenen, nu droDg de beteekenis van
dien stap eerst boelemaal tot baar door
en nu gevoelde zij een grooten weerzin
daartegen in haar opkomen Zjj legde
haar pen neer leunde achterover in
haar stoel en tuurde wanhopig voor zich
uit Neen zij kon het heusch niet doen.
Maar vervolgens dwaalden hare gedach
ten naar Werner. Welke voordeelen zou
haar huwelijk hem aanbrengen En Katia
wat was die gelukkig alleen al door
h*»t vooruitzichtZij mocht die twee niet
zoo teleurstellen Hoe zou ze het kunnen
aanzien, het verdriet en de tranen van
dat lieve kind
Margaretha was zoo opgewonden door
al dat peinzen en zjj had het zoo be
nauwd dat ze dringend behoefte bad aan
wat frissche lucht. Het deed er niet toe
of hot een uur vroeger of later gebeurde.
Als zjj terugkwam zou zjj den britf in
elk geval Bchrjjven.
(Wordt vervlgd.)
